Σήμερα τερμάτισα το Silence και μπορώ να πω, ότι παρόλο που δεν είμαι φαν των Point & Click παιχνιδιών, το συγκεκριμένο με κράτησε έως το τέλος και δίκαια μάλιστα. Διαθέτει μια πολύ όμορφη ιστορία, η οποία συνδυάζει υπέροχα το ρεαλιστικό με το παραμυθένιο στοιχείο, η οποία με έκανε να ανυπομονώ για την εξέλιξη του παιχνιδιού, παρ' ότι οι μηχανισμοί συχνά με κούραζαν. Ειδικά τα τελευταία 15 περίπου λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων και τα τελευταία κομμάτια του παζλ τής ιστορίας μπαίνουν στη θέση τους, με κράτησαν με κομμένη την ανάσα. Βρήκα και τα δύο τέλη πολύ όμορφα, συναισθηματικά δυνατά και ικανοποιητικά,
κι ευτυχώς δε μετανιώνω γι' αυτό που επέλεξα.
Σειρά έχει τώρα το Warhammer: End Times - Vermintide, το οποίο το έχω παραγγείλει και αύριο με το καλό θα το έχω στα χέρια μου (εκτός κι αν πάλι ο courier δεν καταφέρει να μου κάνει την τιμή να έρθει απ' το σπίτι μου). Για να δούμε!