Τερμάτισα χθες το Slain: Back from Hell, ένα πολύ διασκεδαστικό old school 2d game που σίγουρα χρήζει προσοχής. Πολύ όμορφα pixel γραφικά με απίθανα σχεδιασμένα gothic τοπία κι εννοείται πορωτική heavy metal μουσική να παίζει καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ορισμένα bosses μάλιστα και κάποιοι άλλοι εχθροί απαιτούσαν απ' τον παίκτη αρκετή υπομονή -κι επιμονή- για να τους "καθαρίσει".
Ξεκίνησα επιτέλους το Resident Evil 7 Biohazard, το οποίο βέβαια πέρα από την ωραία θριλερική του ατμόσφαιρα δεν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να με κερδίσει, καθώς το στόρυ του είναι χιλιοειπωμένο. Έχοντας όμως παίξει μόνο 3 περίπου ώρες, δε μπορώ προφανώς να εκφέρω ακόμα ολοκληρωμένη άποψη, οπότε θα δείξει στην πορεία.
Επιπλέον έχω αφήσει προς το παρόν λίγο στην άκρη το Shadow Tactics: Blades of the Shogun, γιατί τουλάχιστον για μένα είναι δυσκολούτσικο και θέλει τρελή υπομονή για να οργανώσεις σωστά ποια τακτική stealth κυρίως θα ακολουθήσεις, την οποία συχνά δεν έχω. Οπότε ίσως στα διαλείμματα που θα κάνω απ' το RE να βγάζω μια πίστα τώρα, μια πίστα πιο μετά κλπ.
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”