Massive Chalice

XCOM meets fantasy. 

Το 2012, με την κυκλοφορία του XCOM: Enemy Unknown, σηματοδοτήθηκε η επιστροφή της αγαπημένης σειράς μετά από 11 χρόνια. Με την επιτυχία του XCOM: Enemy Unknown, σηματοδοτήθηκε η επιστροφή του είδους ολόκληρου, μιας και φάνηκε πως υπάρχουν πολλοί gamers που απολαμβάνουν τον συνδυασμό της turn-based tactics μάχης και του base management που αυτό προσφέρει.

Είναι αδύνατον να μιλήσει κανείς για το Massive Chalice χωρίς να μιλήσει για το XCOM. Η επιστροφή του XCOM υπήρξε κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξή του και έμπνευση για την εξέλιξή του. Είναι ένα παιχνίδι που δεν φοβάται να δείξει τις επιρροές του, αποδίδει φόρο τιμής στο XCOM προσπαθώντας ταυτόχρονα να αφήσει την δικιά του υπογραφή στο είδος. Το ερώτημα όμως είναι αν τα καταφέρνει να σταθεί επάξια στον ρόλο του η αν είναι απλά μια κόπια του δημιουργήματος της Firaxis Games με...fantasy προσωπίδα.

Το Massive Chalice είναι το τελευταίο πόνημα της Double Fine Productions, εταιρίας ανάπτυξης γνωστής για το κλασικό platform Psychonauts, το κωμικό Action-Adventure Brütal Legend και πιο πρόσφατα για το Broken Age και το remaster του Grim Fandango. Όπως και με το Broken Age, η Double Fine για την χρηματοδότηση του Massive Chalice απευθύνθηκε στους gamers μέσω του Kickstarter γεγονός που οδήγησε σε μια επιτυχή καμπάνια και στην τελική κυκλοφορία του.

Το κάλεσμα του δισκοπότηρου
Ο παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο ενός αθάνατου ηγέτη, δημιουργημένου τελετουργικά από το αίμα των μεγάλων οίκων του βασιλείου και επιφορτισμένου με την αποστολή να σώσει το βασίλειο και τον λαό του από την εισβολή μιας δαιμονικής δύναμης γνωστή μόνο ως Cadence. Στο πλευρό του, όπως αποκαλύπτει και ο τίτλος, έχει ένα μαγικό δισκοπότηρο το οποίο όχι μόνο μιλάει αλλά έχει και δύο διαφορετικές φωνές, η καθεμία με τον δικό της χαρακτήρα. Το δισκοπότηρο αναλαμβάνει τον ρόλο του συμβούλου, εξηγώντας μας τα mechanics και κρατώντας μας παρέα με συνεχή σχολιασμό των τεκταινόμενων.

Επιπλέον, το δισκοπότηρο έχει την ικανότητα, αν μαζέψει αρκετή ενέργεια, να καταστρέψει μια και καλή το Cadence. Για να μαζέψει αρκετή ενέργεια όμως χρειάζεται...300 χρόνια. Καλούμαστε λοιπόν για αυτά τα 300 χρόνια να διοικήσουμε το βασίλειο και να το προστατεύσουμε από τις δαιμονικές επιθέσεις και την διαφθορά που αυτές συνεπάγονται. Εύκολο στα λόγια, στην πράξη όμως;

Στην ουσία αυτή είναι η ιστορία του Massive Chalice. Από αρχή μέχρι τέλους δεν έχει καμία αποστολή που να προωθεί το story, κανένα scripted event που να αλλάζει κάτι και γενικότερα καμία εξέλιξη ή πλοκή. Το γεγονός αυτό σαφέστατα είναι αρνητικό και σαφέστατα αποτελεί χαμένη ευκαιρία για τους developers, αλλά ταυτόχρονα μας αφήνει να δημιουργήσουμε την δική μας ιστορία μέσω του gameplay μας. Κάθε playthrough είναι μια ιστορία από μόνο του.

Γάμοι και σφαγές δαιμόνων
Η διαδικασία συντήρησης του βασιλείου επιτυγχάνεται μέσω δύο ξεχωριστών τομέων του gameplay, ακριβώς όπως και στο XCOM. Ο ένας περιλαμβάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με την διαχείριση του βασιλείου , των περιοχών του και των πόρων του. Ο δεύτερος είναι οι μάχες που καλούμαστε να πολεμήσουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να υπερασπιστούμε τα εδάφη στα οποία εισβάλλουν οι εχθροί.

Το βασίλειο αποτελείται από 10 περιοχές και την πρωτεύουσα. Από την πρωτεύουσα γίνεται η επιλογή του research και η διαχείριση των ηρώων μας. Το research περιλαμβάνει τυπικά πράγματα, όπως αναβαθμίσεις στα όπλα και τις πανοπλίες, αλλά και πιο ευφάνταστα αντικείμενα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στις μάχες όπως βόμβες και consumables. Ακόμη, δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε research ένα εκ των τριών κτηρίων που είναι διαθέσιμα. Τα κτήρια αυτά τοποθετούνται στις 10 υπόλοιπες περιοχές του βασιλείου.

Αφού χτιστεί κάστρο σε μια περιοχή, καλούμαστε να διαλέξουμε τον διοικητή του κάστρου αυτού καθώς και τον σύντροφο του. Αυτό ακριβώς το κομμάτι του gameplay είναι που δίνει στο Massive chalice τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και το κάνει να ξεχωρίζει. Οι αποφάσεις που θα καλούμαστε να πάρουμε σε αυτό το σημείο επηρεάζουν την εξέλιξη του βασιλείου μας στον χρόνο, μιας και οι ήρωες που χρίζουμε διοικητές κάστρων θα κάνουν παιδιά τα οποία όταν μεγαλώσουν θα χρησιμοποιήσουμε σαν στρατιώτες η σαν διοικητές , ώστε να κάνουν παιδιά με την σειρά τους.

Η επιλογή των διοικητών και των συντρόφων τους προσφέρει τεράστιο στρατηγικό βάθος. Κάθε ήρωας φέρει χαρακτηριστικά, άλλα αρνητικά και άλλα θετικά, τα οποία θα περάσει στα παιδιά του. Επίσης κάθε ήρωας έχει διαφορετικό επίπεδο γονιμότητας και ανήκει σε διαφορετικό class (περισσότερα για τα classes σε λίγο). Έτσι μπορεί δύο ήρωες να προσφέρουν τον τέλειο συνδυασμό όλων των χαρακτηριστικών αλλά να είναι προχωρημένης ηλικίας οπότε και να μην παράξουν αρκετούς απογόνους. Υπό μια ευρύτερη σκοπιά, δίνεται η δυνατότητα εξάλειψης αρνητικών χαρακτηριστικών από το βασίλειο μέσω επιλεκτικής διασταύρωσης. Παρά τους ηθικούς προβληματισμούς που μπορεί να παρουσιάζει η ιδέα αυτή, αδιαμφισβήτητα παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον από άποψη gameplay και στρατηγικής.

Όπως είπαμε όμως, αντιμετωπίζουμε μια δαιμονική δύναμη, η οποία κάθε μερικά χρόνια επιτίθεται ταυτόχρονα σε δύο (ή τρεις) περιοχές αλλά μπορούμε να αμυνθούμε μόνο σε μια. Κάθε φορά που δεν προστατεύουμε μια περιοχή από επίθεση, στην περιοχή αυτή αυξάνεται η διαφθορά κατά έναν βαθμό. Κάθε φορά που αμυνόμαστε μειώνεται κατά έναν βαθμό. Όταν μια περιοχή φτάσει στους 3 βαθμούς διαφθοράς τότε η περιοχή αυτή χάνεται για πάντα μαζί με ότι κτήριο και ήρωες είχε αυτή. Το σημείο αυτό του gameplay θυμίζει κάτι από επιτραπέζιο στρατηγικής.

Ένα δισκοπότηρο που μιλάει, ηρωικές δυναστείες, απειλητικοί δαίμονες και grinding.

Η άμυνα στις επιθέσεις αυτές γίνεται με το turn-based tactics κομμάτι του Massive Chalice. Διαλέγουμε πέντε από τους ήρωές μας και αυτοί μεταφέρονται σε έναν random generated χάρτη και αντιμετωπίζουν στρατιές από δαίμονες. Το gameplay εδώ είναι αρκετά βασικό. Οι ήρωες χωρίζονται σε τρία διαφορετικά classes. Έχουμε τους caberjacks, που αναλαμβάνουν ρόλο tank και crowd control, τους hunters ,που αναλαμβάνουν ρόλο sniper και τους alchemists σε ρόλο βομβιστών. Με πάντρεμα γονέων διαφορετικού class, προκύπτουν καινούρια υβριδικά classes. Έτσι έχουμε, στο σύνολο, εννιά classes με διαφορετικά skills και ρόλους στην μάχη το καθένα. Γεγονός που προσφέρει πολλές διαφορετικές και πρωτότυπες επιλογές προσέγγισης μιας σύγκρουσης, σε ένα κατά τα άλλα γνώριμο σύστημα μάχης.

Με λίγα λόγια, μπορεί κάποιος να πει ότι είναι σαν το XCOM, με τόξα αντί για όπλα και βόμβες αλχημικής φύσεως αντί για ρουκέτες. Οι developers ,όμως, έχουν δώσει αρκετή προσοχή σε κάθε class ώστε αυτό να αποκτήσει τον χαρακτήρα του και τον στρατηγικό του ρόλο.

Αντίστοιχη αναφορά πρέπει να γίνει και για τους αντιπάλους, οι οποίοι παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία αλλά είναι και αρκετά ευφάνταστοι. Έχουμε φαντάσματα που κλέβουν xp με κάθε επιτυχές χτύπημα, δαίμονες που προκαλούν γήρανση με κάθε χτύπημα και άλλα πολλά. Δυστυχώς μετά τα μισά του ,το Massive Chalice, σταματάει να παρουσιάζει καινούρια είδη εχθρών και απλά κάνει τους ήδη υπάρχοντες πιο δυνατούς ή πιο πολλούς.

Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το Massive Chalice. Ένα ταξίδι 300 ετών σε έναν φανταστικό κόσμο στον οποίο βλέπουμε ήρωες να γεννιούνται, να πολεμάνε, να αποσύρονται από τις μάχες, να παράγουν την καινούρια γενιά ηρώων και τελικά να πεθαίνουν ώστε να αναλάβει τον κύκλο από την αρχή η καινούρια γενιά. Όλο αυτό προκαλεί εντυπωσιασμό και ζωντανεύει τον κόσμο του παιχνιδιού. Μέχρι που φτάνουμε στην μέση, περίπου στα εκατόν πενήντα χρόνια. Από το σημείο αυτό και μετά το Massive Chalice δεν έχει απολύτως τίποτα καινούριο να δείξει και επαναλαμβάνεται σε κουραστικό βαθμό. Η αρχική χαρά του να διαλέγεις κυβερνήτες μετατρέπεται σε μια βαρετή στατιστική ανάλυση και η έκπληξη του τι καινούριο εχθρό θα αντιμετωπίσεις μετατρέπεται στην αγγαρεία του να σκοτώνεις τους ίδιους εχθρούς ξανά και ξανά.

Η Double Fine ισχυρίζεται ότι το Massive Chalice είναι φτιαγμένο γύρω από την λογική του replayabilty και προτείνεται για πολλά playthroughs. Κάθε playthrough όμως διαρκεί 15 ώρες. Αυτό που ήθελαν είναι να δημιουργήσουν μια εμπειρία σαν του Civilazation, όπου μπορεί κανείς να ξαναρχίζει συνέχεια από την αρχή και πάντα να βρίσκει κάτι καινούριο και ενδιαφέρον. Αυτό που έπρεπε να κάνουν, όμως, πρώτα είναι να σιγουρέψουν ότι κρατάει το ενδιαφέρον από αρχή μέχρι τέλους. Άλλωστε δεν προσφέρει αρκετή ποικιλία στο gameplay για να δικαιολογηθούν επαναλαμβανόμενα playhthroughs.

Πολυγωνική...ασχήμια
Το Massive Chalice έχει υιοθετήσει ένα καρτουνίστικο ύφος γραφικών με low poly γραφικά. Το στυλ αυτό είναι πολύ όμορφο σε σκίτσα και artwork αλλά πολύ άσχημο εν κινήσει. Από την πρώτη ματιά, δίνει την εντύπωση του low budget και δεν φαίνεται να έχει κάτι το εμπνευσμένο. Σε αντίθεση με games όπως το Team Fortress, όπου το καρτουνίστικο στυλ γραφικών δίνει χαρακτήρα, εδώ δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.

Από την άλλη πλευρά, η χαμηλή ποιότητα γραφικών μεταφράζεται σε πολύ καλές επιδόσεις και υψηλό frame rate ακόμα και σε αρκετά παλιούς ή αδύναμους υπολογιστές. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζεται στις πολύ χαμηλές απαιτήσεις. Ό,τι υπολογιστή κι αν έχετε, κατά πάσα πιθανότητα θα μπορεί να τρέξει άνετα το Massive Chalice.

Αιθέριες μελωδίες και χιούμορ
Εκεί που αποτυγχάνουν τα γραφικά να δημιουργήσουν χαρακτήρα, πετυχαίνει η μουσική. Το gameplay του Massive Chalice συνοδεύεται από ατμοσφαιρικό soundtrack το οποίο ταιριάζει γάντι στο ύφος του παιχνιδιού και διεγείρει την φαντασία θυμίζοντας Bastion στο ύφος και στυλ του.

Εξίσου καλό είναι και το voice acting. Οι μοναδικοί voice acted χαρακτήρες βέβαια είναι οι δύο φωνές του δισκοπότηρου γεγονός που αρχικά απογοητεύει, αλλά η ποιότητα των διαλόγων και της απόδοσης αυτών εκ μέρους των ηθοποιών, επανορθώνει. Οι δύο φωνές του δισκοπότηρου σχολιάζουν με χιούμορ ότι συμβαίνει στην οθόνη δημιουργώντας έτσι ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Όλα τα καλά πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν
Συνολικά το Massive Chalice είναι ικανοποιητικό. Καταφέρνει να προσθέσει καινούριες πρωτότυπες ιδέες στο είδος και να αφήσει την υπογραφή του σε αυτό. Ένα playthrough θα διαρκέσει δεκαπέντε ώρες από τις οποίες, όμως, το πρώτο μισό είναι δυσανάλογα πιο απολαυστικό από το δεύτερο. Προσφέρει μια ενδιαφέρουσα εμπειρία και μάλιστα σε αρκετά χαμηλή τιμή (μόλις 20 ευρώ στο Steam) η οποία και δικαιολογεί το σχετικά χαμηλό production value. To θανάσιμο του αμάρτημα είναι ότι καταλήγει να δίνει την αίσθηση του grinding προς το τέλος του.

Θετικά:
- Ποικιλία εχθρών
- Ποικιλία σε classes ηρώων
- Αρκετές στρατηγικές επιλογές προσέγγισης μάχης
- Ενδιαφέρον σύστημα παντρέματος και διασταύρωσης ηρώων
- Καλό voice acting
- Ατμοσφαιρικό soundtrack
- Χαμηλή τιμή
- Εξαιρετικό performance

Αρνητικά:
- Έλλειψη σεναρίου
- Επαναλαμβανόμενο gameplay προς το τέλος
- Άσχημα γραφικά
- Έλλειψη replayabilty

Βαθμολογία
Γραφικά: 5
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Μία αξιόλογη προσπάθεια, με καλές ιδέες και αρκετές χαμένες ευκαιρίες.

Σωτήρης Τζατζάκης