Death Stranding 2: On the Beach

Η επανασύνδεση της ανθρωπότητας συνεχίζεται σε νέες ηπείρους.

Ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στην βιομηχανία του gaming ήταν ανέκαθεν ο Hideo Kojima. Ο αγαπητός Ιάπωνας δημιουργός μετράει πλέον σχεδόν 40 χρόνια καριέρας, στην οποία φαίνεται ότι ακόμα έχει πολλά να δώσει. Τα πρώτα 30 χρόνια της καριέρας του τα πέρασε στην Konami φτιάχνοντας τη σειρά Metal Gear ώσπου το 2015 αποχώρησε, σε ένα από τα πιο ξακουστά διαζύγια του gaming. Το αποτέλεσμα ήταν το Metal Gear Solid V: The Phantom Pain να μείνει σχεδόν μισοτελειωμένο, το τότε επερχόμενο Horror Silent Hills να ακυρωθεί εντελώς και το μέλλον του Kojima να δείχνει αρκετά δυσοίωνο. Μέσα σε μόλις ένα χρόνο όμως, κατάφερε να ιδρύσει την δική του εταιρεία ανάπτυξης, να επαναφέρει μεγάλο μέρος της αρχικής του ομάδας και να ξεκινήσει την ανάπτυξη του επόμενου του τίτλου, ο οποίος ανακοινώθηκε το 2016.

Το hype για το Death Stranding ήταν μεγάλο καθώς επρόκειτο για την πρώτη κυκλοφορία του Kojima μετά την αποχώρηση του από την Konami, τα trailers ήταν αρκετά αινιγματικά ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν το γεμάτο γνωστούς ηθοποιούς cast. Τελικά κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2019 και έμελε να είναι ανάμεσα στις πιο αμφιλεγόμενες κυκλοφορίες της προηγούμενης γενιάς (βέβαια όχι όσο το The Last of Us: Part II). Παρότι τα γραφικά του ήταν εξαιρετικά και η ιστορία του περίπλοκη αλλά βατή, το gameplay του ήταν κάτι που δεν ίσως περίμενε κανένας. Το ότι ο πρωταγωνιστής ήταν ένας μεταφορέας που ο βασικός σκοπός του ήταν να παραδίδει πακέτα από την μία απομονωμένη πόλη στην άλλη ήταν κάτι που δεν άρεσε ιδιαίτερα στο ένα κομμάτι του κοινού, ενώ το άλλο το αγάπησε για την ιδιαιτερότητα του.

Σταδιακά το Death Stranding εκτιμήθηκε περισσότερο, ενώ ακούστηκε αρκετά ότι προέβλεψε την πανδημία που ήρθε λίγους μήνες μετά και πλέον έχει ξεπεράσει τους 20 εκατομμύρια παίκτες. Παρόλα αυτά η ιστορία του ήταν πλήρης και ολοκληρωμένη και έδινε την εντύπωση ότι ήταν απλώς ένα passion project - παρένθεση για τον Kojima. Δύο χρόνια μετά είδαμε και την Director's Cut που έδειχνε να κλείνει εντελώς το κεφάλαιο. Αυτό άλλαξε στα The Game Awards 2022, όπου παρουσιάστηκε επίσημα το sequel. Το marketing ήταν φυσικά το ίδιο, με αινιγματικά posts από τον Kojima στα social media και 10λεπτα, ακαταλαβίστικα αλλά εντυπωσιακά trailers. Πλέον, σχεδόν 6 χρόνια μετά από το πρώτο μέρος, το Death Stranding 2: On the Beach ήρθε στα χέρια μας τον Ιούνιο του 2025.

Η σύνδεση της Αμερικής ήταν μόνο η αρχή
Η ιστορία ξεκινάει 11 μήνες μετά το τέλος του πρώτου μέρους, όπου ο Sam ζει στο Μεξικό μία ήρεμη ζωή με την μικρή Lou, κρυφά από την κυβέρνηση της UCA. Αυτό όμως αλλάζει όταν εμφανίζεται η φίλη του Fragile και του ζητάει να συνεχίσει την επέκταση του Χειρικού Δικτύου και στο Μεξικό. Αφού ολοκληρώσει αυτή την αποστολή και μετά από ένα ατυχές γεγονός, ο Sam η Fragile και η νέα τους ομάδα αποφασίζουν να επεκτείνουν το δίκτυο και στην Αυστραλία.

Το σενάριο έχει αρκετό ενδιαφέρον χωρίς να κάνει ιδιαίτερες κοιλιές, είναι συγκινητικό, ενώ προς το τέλος γίνεται θεότρελο και έχει και ωραία twists (ότι περιμένουμε δηλαδή από τον Kojima). Φυσικά η περιπλοκότητα που έχει ίσως δεν αρέσει σε όλους, ειδικά αν δεν ξέρετε τι να περιμένετε. Οι χαρακτήρες νέοι και παλιοί είναι όλοι αξιομνημόνευτοι, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητές του αλλά απόλυτα ταιριαστοί στον συγκεκριμένο κόσμο. Παρότι έλλειπε από αρκετό από μυστήριο του πρώτου Death Stranding, υπήρχαν νέα μυστήρια και απορίες που είχαμε, οπότε μας κράτησε εξίσου. Συνολικά χρειαστήκαμε γύρω στις 35 ώρες για την ολοκλήρωση της βασική ιστορίας, ενώ για το Platinum σίγουρα απαιτείται τουλάχιστον άλλο τόσο.

Παραγγελίες στην άλλη άκρη του κόσμου
Το βασικό gameplay, δηλαδή η μεταφορά φορτίων και η σύνδεση του κόσμου στο Χειρικό Δίκτυο, παραμένει φυσικά το ίδιο. Κάθε mission, είτε βασικό είτε δευτερεύον, σας ζητάει να πάτε ένα συγκεκριμένο φορτίο από το ένα σημείο στο άλλο ή να πάτε να το ανακτήσετε από κάπου και να το πάτε στον προορισμό του. Πριν ξεκινήσετε κάθε διαδρομή σας δίνονται διάφορες προειδοποιήσεις για το τι σας περιμένει, ενώ έχετε την δυνατότητα να την προσχεδιάσετε στον χάρτη σας, ώστε για παράδειγμα να παρακάμψετε κάποια βάση εχθρών, όμως είναι κάτι που θα χρειαστείτε ελάχιστα, ειδικά αν έχετε την εμπειρία του πρώτου μέρους. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν αναμενόμενα αρκετά εμπόδια, όπως εχθροί, ανώμαλο έδαφος και ακραία καιρικά φαινόμενα τα οποία θα πρέπει να καταφέρνετε να προσπερνάτε. Αυτή τη φορά όμως το gameplay έχει εμπλουτιστεί και έχει καλύτερο ρυθμό. Αρχικά πέρα από το Timefall (τη βροχή που παλαιώνει και διαβρώνει ότι ακουμπήσει) και τις χιονοθύελλες, υπάρχουν και αμμοθύελλες που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, αλλά και σεισμοί που μπορούν να σας κάνουν να χάσετε την ισορροπία σας.

Εννοείται ότι κάθε βράχος, δέντρο, ποτάμι και απότομη πλαγιά μπορούν να γίνουν εμπόδια, όμως, κατά μέσο όρο, οι διαδρομές είναι αρκετά πιο smooth από το πρώτο Death Stranding. Για μία ακόμη φορά βοηθούν αρκετά και τα χτίσματα τα οποία μπορείτε να φτιάξετε σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο για να διευκολύνετε τη ζωή σας, όπως γέφυρες, σκάλες, στέγαστρα και γεννήτριες ηλεκτρισμού για τα οχήματα και τους εξωσκελετούς σας. Η online λειτουργία επιστρέφει, οπότε τα κτίσματα σας εμφανίζονται στους κόσμους άλλων παικτών, αλλά και των άλλων στον δικό σας και μπορείτε να τους κάνετε Like ή αντίστοιχα να λάβετε Likes για τα δικά σας. Κάθε τόσο σας έρχονται ειδοποιήσεις με τα ονόματα των παικτών που χρησιμοποίησαν κάτι που χτίσετε εσείς δημιουργώντας έτσι έναν εθισμό στα Likes και στο να βοηθάτε τους άλλους πέρα από τον εαυτό σας.

Πέρα από τα απλά χτίσματα έχετε να αποκαταστήσετε και το οδικό δίκτυο, το οποίο καλύπτει σχεδόν όλο τον χάρτη. Ίσως είναι το πιο εθιστικό grind διότι ναι μεν παίρνει αρκετό χρόνο, όμως μετά βλέπετε τους κόπους σας να ανταμείβονται, περνώντας ήρεμα και ωραία από περιοχές με ανώμαλο έδαφος που σας ταλαιπώρησαν. Πέρα από τους δρόμους υπάρχουν και επίσημα δίκτυα τροχαλίας, τα οποία όταν τα αποκαταστήσετε σας επιτρέπουν να μεταφέρετε τεράστιες ποσότητες φορτίου στις τοποθεσίες που είναι συνδεδεμένα, αλλά και να μεταφέρεστε και εσείς οι ίδιοι.

Περισσότερη δράση, λιγότερη βαρεμάρα
Από εχθρούς οι άνθρωποι έχουν δει αλλαγές καθώς πλέον βρίσκονται σε μεγάλες βάσεις κάνοντας περιπολίες και σκοπιές και μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε με stealth ή ξεκινήσετε το πιστολίδι. Το AI τους είναι αρκετά καλό καθώς μπορούν να σας εντοπίζουν από μακριά ή ακόμα και αν κρύβεστε σε χορτάρια, αν το φορτίο σας είναι πολύ ψηλό. Φυσικά ισχύει ο ίδιος κανόνας όπου αν σκοτώσετε κάποιον και δεν αποτεφρώσετε εγκαίρως το πτώμα θα γίνει μια τεράστια έκρηξη που καταστρέφει όλη την γύρω περιοχή. Από όπλα υπάρχουν αυτόματα rifles, sniper rifles, shotguns, grenade και rocket launchers και άλλα, τα οποία είτε κατασκευάζετε σε τερματικούς σταθμούς, είτε να τα βρίσκεται διάσπαρτα. Πιο έμπιστο από όλα, ειδικά για τους ανθρώπινους εχθρούς παραμένει το Μπόλα, τα οποίο τους δένει με σχοινί και μπορεί εύκολα να τους εξουδετερώσει αθόρυβα. Το shooting έχει βελτιωθεί αρκετά και είναι πολύ πιο ευχάριστο. Φυσικά το παιχνίδι δεν έγινε ένα τυπικό Action game σε καμία περίπτωση, όμως πλέον δεν αποφεύγαμε τις μάχες εντελώς, όπως παλιά.

Τα πολυαγαπημένα BTs επιστρέφουν όπως τα θυμόμαστε και συνεχίζουν να βρίσκονται σε τοποθεσίες με αρκετή βροχή. Τα περισσότερα παραμένουν σχεδόν στάσιμα και δεν σας βλέπουν, αλλά σας ακούν, οπότε πρέπει να τα προσπερνάμε όσο πιο ήσυχα γίνεται. Ένας νέος τύπος BT είναι οι Watchers, τα οποία μπορούν να σας δουν κανονικά αν τα πλησιάσετε, αλλά παραμένουν αργά ειδικά αν τρέξετε εγκαίρως ή έχετε όχημα. Μίας και βρισκόμαστε στην Αυστραλία, το βασικό σας όπλο ενάντια στα BTs είναι ένα boomerang. Ο νέος τύπος εχθρών, που έχει ίσως το περισσότερο ενδιαφέρον είναι τα ghost mechs. Χωρίς να μπούμε σε spoilers, πρόκειται ουσιαστικά για ανθρωπόμορφες μηχανές, οι οποίες έχουν μεγαλύτερη ποικιλία από όπλα, ασπίδες και throwables και μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε ελεύθερα με οποιοδήποτε όπλο. Και αυτοί έχουν τις βάσεις τους που μπορείτε να μπείτε κρυφά, ενώ κατά τη διάρκεια της βασικής ιστορίας θα τους συναντήσετε αρκετές φορές.

Επιπλέον υπάρχουν και αρκετά bosses, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι προαιρετικά, με μερικές εξαιρέσεις στις αποστολές της βασικής ιστορίας. Τα συγκεκριμένα είναι εντυπωσιακά στον σχεδιασμό και την κίνησή τους, όμως οι μάχες μαζί τους είναι αρκετά απλές και απλώς χρειάζεται να τα πυροβολάτε μέχρι να τελειώσει το health. Κάποια έχουν και αδύναμα σημεία για περισσότερο damage. Σε γενικές γραμμές το Death Stranding 2 έχει πιο πολλούς εχθρούς και πιο πολλές υποχρεωτικές μάχες, ειδικά κατά την βασική ιστορία και κυρίως προς το τέλος της. Όσοι θέλουν μία ατόφια εμπειρία Death Stranding ίσως ξενερώσουν λίγο, όμως οι μάχες παραμένουν σχεδόν δευτερεύουσες στο γενικό σύνολο. Απλώς φαίνεται ότι ο Kojima άκουσε το feedback του κόσμου για περισσότερη δράση και την έδωσε, χωρίς όμως να κάνει μεγάλες υποχωρήσεις.

Ο ομορφότερος τίτλος του PS5 (;)
Στον τομέα των γραφικών το Death Stranding 2 είναι απλά κορυφαίο. Ο Kojima και η ομάδα του χρησιμοποίησαν για μία ακόμη φορά την μηχανή γραφικών Decima της Guerilla Games, η οποία ήδη μας είχε δείξει τα δόντια της στο Horizon Forbidden West. Τα περιβάλλοντα είναι ακόμη μεγαλύτερα και έχουν πολύ περισσότερη ποικιλία, καθώς πέρα από βραχώδη βουνά θα βρεθείτε και σε μεγάλες ερήμους, τροπικά δάση και άλλα που δεν θα αναφέρουμε λόγω spoilers. Παντού υπάρχει τεράστια λεπτομέρεια και εξαιρετικοί φωτισμοί, ενώ είναι και εμφανές το άλμα των γραφικών από το ήδη πολύ όμορφο αρχικό Death Stranding.

Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στα μοντέλα των χαρακτήρων όπου σε πολλές περιπτώσεις είναι σαν να βλέπουμε τους ίδιους τους ηθοποιούς και όχι κάτι φτιαχτό. Τα animations τους είναι πολύ πετυχημένα, οι εκφράσεις των προσώπων πολύ ρεαλιστικές και το lip-sync από τα καλύτερα που έχουμε δει. Έτσι τα μπόλικα cutscenes δεν κούρασαν ιδιαίτερα καθώς ήταν εντυπωσιακά φτιαγμένα. Όλα τα παραπάνω τρέχουν νερό χωρίς κάποιο τεχνικό θέμα, όπως frame drop ή bug. Το Performance mode του PS5 τρέχει σε ανάλυση 2K στα 60fps και το Quality 4Κ στα 30fps. Στο PS5 Pro δε το Performance κρατάει την ανάλυση του Quality. Highlight είναι και το αστραπιαίο loading, όπου χρειάζεστε κλάσματα του δευτερολέπτου για να πάτε από το menu στο gameplay.

Μουσική που θα ακούμε ξανά και ξανά
Ο ήχος είναι επίσης πολύ καλοφτιαγμένος χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. Τα ηχητικά εφέ όπως για παράδειγμα του ανιχνευτή, των οχημάτων, της άφιξης σε μία τοποθεσία κλπ έχουν παραμείνει τα ίδια χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές, οπότε ήταν αρκετά γνώριμα. Από μουσική έχουμε πολλά ταιριαστά licensed τραγούδια τα οποία μπαίνουν φυσικά τις κατάλληλες στιγμές, κυρίως προς το τέλος έντονων διαδρομών για να μας χαλαρώσουν. Από όλο το soundtrack θα λέγαμε ότι ξεχωρίζουν με διαφορά οι παραλλαγές του αγαπημένου BB theme και το To The Wilder του Woodkid που ακούσαμε και στο τρέιλερ λειτουργεί ως το επίσημο τραγούδι του παιχνιδιού. Το πολύ θετικό είναι ότι όταν ακούσετε ένα τραγούδι για πρώτη φορά, μπαίνει στην playlist σας και μπορείτε να ακούσετε ξανά όποτε θέλετε από το menu.

Από τις ερμηνείες επίσης μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι. Αρχικά ο Norman Reedus κάνει πιο πολλά πράγματα από το πρώτο μέρος και τον ακούμε πολύ περισσότερο. Εννοείται πως υπάρχουν πάλι σκηνές όπου ο Sam παραμένει σε σιωπηλός και βαρύς όσο οι άλλοι χαρακτήρες βγάζουν μονόλογους, όμως είναι πολύ πιο ανθρώπινος και όχι μαριονέτα όπως πριν. Ο Troy Baker επιστρέφει ως Higgs δίνοντας μία από τις πιο έντονες ερμηνείες του ως τώρα. Έτσι παρόλο που ο χαρακτήρας είναι τόσο κακός που καταντάει αστείο, η ερμηνεία του Baker ήταν απολαυστική. Επιπλέον έχουμε την Lea Seydoux, ως Fragile, την Elle Fanning ως Tomorrow και αρκετούς ακόμα νέους χαρακτήρες και θα πούμε απλά, χωρίς spoilers, ότι όλοι κάνουν παραπάνω από τίμια δουλειά και συμπαθήσαμε όλο το cast.

Ένα από τα καλύτερα Hideo games
Το Death Stranding 2: On The Beach μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί το τέλειο sequel χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι θα σας πείσει αν δεν σας άρεσε το πρώτο. Το gameplay του έχει εμπλουτιστεί και εξομαλυνθεί, η ιστορία του είναι ενδιαφέρουσα συγκινητική αλλά και θεότρελη, ενώ τα γραφικά του βρίσκονται στην κορυφή της βιομηχανίας. Παρόλα αυτά, αν δεν συμπαθήσατε το πρώτο τότε το δεύτερο πιθανότατα δεν θα σας αλλάξει γνώμη, καθώς οι παραδώσεις πακέτων παραμένουν απαράλλακτο κομμάτι της ταυτότητας του. Σίγουρα όμως και τα δύο games είναι εμπειρίες διαφορετικές από τα συνηθισμένα και όσοι ψάχνετε κάτι τέτοιο, αξίζει να τους δώσετε μία ευκαιρία. Με λίγα λόγια, σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα το sequel, με σχεδόν βασική προϋπόθεση να σας άρεσε το αρχικό Death Stranding. Όσον αφορά το μέλλον, όπως δεν περιμέναμε δεύτερο Death Stranding, έτσι δεν περιμένουμε απαραίτητα και τρίτο, όμως το τέλος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κάποιας πιθανής συνέχειας ή spin-off, είτε από τον ίδιο τον Kojima είτε από κάποιον άλλο. Προς το παρόν ο αγαπητός Ιάπωνας δημιουργός ετοιμάζει το Horror OD και το Stealth Physint, τα οποία περιμένουμε με ανυπομονησία.

Θετικά:
- Εξαιρετικά γραφικά, animations και φωτισμοί
- Άρτιος σχεδιασμός περιβαλλόντων και χαρακτήρων
- Ενδιαφέρουσα, συγκινητική και (σε σημεία) παλαβή ιστορία
- Βελτιωμένο κα εμπλουτισμένο gameplay
- Μεγάλη διάρκεια και μπόλικο έξτρα περιεχόμενο

Αρνητικά:
- Κάποιες διαδρομές είναι αχρείαστα μεγάλες
- Συνεχίζει να υπάρχει επαναληψιμότητα, παρά τις προσθήκες και τις βελτιώσεις
- Η περιπλοκότητα του σεναρίου ίσως ξενίσει κάποιους

Βαθμολογία
Γραφικά: 9.5
Ήχος: 9.5
Gameplay: 8
Σενάριο: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.5

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα και αλησμόνητα games της γενιάς

Ερμής Δερβίσης