Call of Duty: United Offensive

Εκρηκτικό κάλεσμα σε πόλεμο.

Σήμερα στη στήλη Retro θα ασχοληθούμε με μία παλιά αλλά αγαπημένη έκδοση της δημοφιλέστερης FPS σειράς. Ο ορισμός expansion ύστερα από την κυκλοφορία του πρώτου Call of Duty, είχε τελείως διαφορετική σημασία από την σημερινή, σε μια εποχή όπου τα DLC κυριαρχούν για χάρη...του εύκολου χρήματος.

Μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε το αρχικό Call of Duty, ήταν φυσικό εκ μέρους της Activision να κινηθούν τα γρανάζια για την ανάπτυξη του επόμενου τίτλου της σειράς. Η Infinity Ward έπιασε και πάλι δουλειά αναπτύσσοντας το sequel Call of Duty 2, το οποίο χρειαζόταν όμως τουλάχιστον άλλον έναν χρόνο για να ολοκληρωθεί. Έτσι, η Activision που χρειαζόταν κάτι πιο άμεσο, στράφηκε προς την Gray Matter Interactive και της ανέθεσε το δύσκολο έργο της ανάπτυξης ενός expansion. Το Call of Duty: United Offensive είναι το πρώτο και μοναδικό μέχρι στιγμής expansion σε ολόκληρη τη σειρά Call of Duty.

Η Gray Matter Interactive κρύβεται πίσω από το επιτυχημένο Return to Castle Wolfenstein. Έτσι φάνταζε ως η ιδανικότερη επιλογή για να δουλέψει πάνω στην id Tech 3 engine του Call of Duty, αφού είχε αρκετή εμπειρία πάνω της. Η δουλειά των developers πάνω στην 5 ετών μηχανή γραφικών ήταν φανταστική. Στην ανάπτυξη βοήθησε και η Pi Studios, η οποία λειτούργησε σαν βοηθητική ομάδα ανάπτυξης και σε άλλα Call of Duty αργότερα. Προσθέτοντας ένα σύστημα σωματιδιών (που θα αναλύσουμε παρακάτω) στη μηχανή των γραφικών, το Call of Duty: United Offensive έγινε σίγουρα το πιο όμορφο game που χρησιμοποίησε την id Tech 3 engine.

Οι συμμαχικές δυνάμεις ενώνονται και πάλι
Όπως συμβαίνει και στο πρώτο Call of Duty, το single player campaign χωρίζεται σε τρία σενάρια ανάμεσα σε Αμερικάνους, Βρετανούς και Ρώσους. Υπάρχουν στο σύνολο 13 αποστολές, στις οποίες περιλαμβάνονται και από ένα φινάλε για κάθε σενάριο. Η τηλεόραση κι ο κινηματογράφος έχουν εμφανή επιρροή και σε αυτό το Call of Duty. Πέρα από την κινηματογραφική σκηνοθεσία, υπάρχουν ολόκληρες αποστολές που βασίζονται σε έργα της μικρής και της μεγάλης οθόνης. Συγκεκριμένα, οι δύο απόστολες του αμερικάνικου σενάριου “Bois Jacques” και “Foy” βασίζονται αντίστοιχα στα επεισόδια “Bastogne” και “The Breaking Point” της τηλεσειράς Band of Brothers. Επιπλέον, ένα τμήμα του βρετανικού σεναρίου είναι εμπνευσμένο από την ταινία του 1961 “The Guns of Navarone”.

Πρωταγωνιστής του αμερικάνικου σεναρίου είναι ο δεκανέας Scott Riley, ο οποίος συμμετέχει στην κατάκτηση και διασφάλιση του δάσους Bois Jacques και του χωριού Foy της περιοχής Bastogne που βρίσκεται στο σημερινό Βέλγιο. Στο βρετανικό σενάριο αναλαμβάνετε τον ρόλο του λοχία James Doyle, ο οποίος θα πρωταγωνιστίσει αργότερα και στο Call of Duty 3. Ο Doyle βοηθάει στην ολλανδική αντίσταση, μετά την κατάρριψη του βομβαρδιστικού στο οποίο επέβαινε πάνω από την Ολλανδία, και αργότερα μετατίθεται στην Σικελία όπου πρέπει να σαμποτάρει τα περίφημα κανόνια της περιοχής. Τέλος, στο ρωσικό σενάριο αναλαμβάνετε τον στρατιώτη Yuri Petrenko κατά τη διάρκεια της μάχης του Kursk και οδηγείστε στην κατάληψη και υπεράσπιση του Χάρκοβου μέχρι την άφιξη των ενισχύσεων.

Expansion μόνο στα λόγια
Το United Offensive είναι ένα καθαρό First-Person Shooter ακριβώς όπως και το Call of Duty. Ως expansion, το gameplay του βασίζεται σε αυτό του πρώτου παιχνιδιού. Υπάρχει όμως μια απόστολη που διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες. Πρόκειται για μια on-rails αποστολή στην οποία βρίσκεστε μέσα σε ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο και χειρίζεστε πολυβόλα σε διαφορετικές πλευρές του, με σκοπό να αντέξετε την επίθεση των γερμανικών μαχητικών και να φτάσετε στον στόχο σας. Η συγκεκριμένη αποστολή είναι αρκετά δύσκολη και αυτό μας φέρνει σε ένα από τα βασικά μειωνεκτήματα του παιχνιδιού.

Όπως προαναφέραμε, κάθε ένα από τα τρία σενάρια έχει ένα φινάλε, μια μάχη που οι σφαίρες πέφτουν βροχή, οι βόμβες σκάνε δίπλα σας και καλείστε να εξοντώσετε ορδές εχθρών. Αυτά τα φινάλε αυξάνουν απότομα και κατακόρυφα τον βαθμό δυσκολίας του παιχνιδιού. Στο United Offensive οι αντίπαλοι στρατιώτες δεν σταματούν στην κυριολεξία να κάνουν spawn. Οι ενισχύσεις έρχονται συνέχεια μέχρι να φτάσετε ένα μεταβατικό σημείο μέσα στο επίπεδο. Ακόμα κι όταν έχετε εγκλωβιστεί από τα πυρά κάποιου πολυβόλου και καταφέρετε να εξοντώσετε τον χειριστή, δεν θα κερδίσετε πάνω από 5 με 10 δευτερόλεπτα μέχρι να έρθει ο επόμενος.

Το κερασάκι στην τούρτα μπαίνει αν υπολογίσουμε ότι κάποια κομμάτια του παιχνιδιού απαιτούν να εξοντώσετε όλους τους αντιπάλους χωρίς αυτό να γίνεται απαραίτητα σαφές. Το AI της ομάδας σας, ενώ κάνει τις σωστές κινήσεις επιθετικά, στα αμυντικά καθήκοντα δεν βοηθάει και πολύ και δεν πρόκειται να σωθείτε από συμμάχους. Αντίθετα, υπάρχουν κι ελάχιστες φορές που μπορεί να πεθάνετε εξαιτίας τους. Οπότε ετοιμαστείτε να λίωσετε τα πλήκτρα “Quicksave” και “Quickload”.

Αν εξαιρέσουμε την προσθήκη... μπόλικης δυσκολίας, υπάρχουν κι άλλες προσθήκες που δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο από το πρώτο παιχνίδι της σειράς. Η πιο σημαντική προσθήκη είναι η ικανότητα του σπρινταρίσματος κατά τη διάρκεια του οποίου δεν μπορείτε να πυροβολήσετε. Ακόμα για πρώτη φορά μπορείτε να σηκώνετε ελαφρά πολυβόλα και να χρησιμοποιήσετε φλογοβόλο. Τέλος, διορθώθηκε και το πρόβλημα με τις χειροβομβίδες και πλέον μπορείτε να τις εκτοξεύετε ανάλογα με το πότε θέλετε να εκραγούν. Όλα αυτά τα νέα στοιχεία συνδυάζονται με το σχεδόν δεκάωρο campaign, το οποίο αντιστοιχεί και στα μεγέθη ενός main Call of Duty κι όχι ενός expansion.

Διάρκεια και προσθήκες που αντιστοιχούν σε κάτι παραπάνω από expansion.

Απόλαυση και με παρέα
Ακόμα περισσότερη δουλειά έχει γίνει στο multiplayer. Για πρώτη φορά εισάγεται το σύστημα των ranks. Όσο μεγαλώνει το score σας, ανεβαίνετε ranks και για κάθε rank ξεκλειδώνετε και νέες ικανότητες και perks. Επιπροσθέτως, μπορείτε πλέον να οδηγήσετε οχήματα, όπως tanks και jeeps. Όλα τα 16 maps του Call of Duty συμπεριλαμβάνονται στο πακέτο, ενώ προστίθενται και 11 ολοκαίνουργια maps ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό στα 27. Πέρα από τα κλασσικά modes, μπορείτε να αλληλοσκοτωθείτε και σε τρία νέα, εθιστικά σετ κανόνων.

Στο “Domination” θα πρέπει να κατακτήσετε και να ασφαλίσετε μέρη του χάρτη. Κάθε χάρτης έχει τρία σημεία και για να κατακτήσετε ένα θα πρέπει να μην υπάρχουν αντίπαλοι τριγύρω. Το “Base Assault” απαιτεί τη χρήση βαρύ οπλισμού όπως άρματα και πυροβολικό με σκοπό να εξασθενήσετε την βάση του αντιπάλου. Αφού το καταφέρετε, θα πρέπει να κάνετε έφοδο στη βάση και να τοποθετήσετε εκρηκτικά στο υπόγειο ώστε να καταστραφεί ολοσχερώς. Τέλος, στο κλασσικό “Capture the Flag” θα πρέπει να κλέψετε την σημαία από την βάση του αντιπάλου και να την πάτε στην δική σας βάση, ενώ ταυτόχρονα προστατεύετε τη σημαία σας.

Φαντασμαγορικό πεδίο μάχης
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το United Offensive τρέχει σε τροποποιημένη id Tech 3 engine. Η Gray Matter Interactive έκανε φανταστική δουλειά, προσθέτοντας στη μηχανή γραφικών το σύστημα σωματιδίων. Αυτό το σύστημα προσδίδει στο παιχνίδι ρεαλιστικά εφέ όπως φωτιά, καπνό, ομίχλη, σκόνη και ιπτάμμενα συντρίμια. Οι εκρήξεις, οι βολές και οι πυροβολισμοί απεικονίζονται έτσι πλέον πιο λεπτομερή. Ακόμα και τα περιβάλλοντα γίνεται να καταστραφούν μερικώς. Συνυπολογίζοντας και την καταπληκτική σκηνοθεσία με τις κινηματογραφικές τεχνικές που έχει κληρονομηθεί από το original game, τότε μιλάμε για το ομορφότερο Shooter της περιόδου.

Παλιά καλή συνταγή
Στον ηχητικό τομέα, οι developers του United Offensive κινήθηκαν σε γενικές γραμμές στα ίδια επίπεδα με αυτά του προκατόχου του. Έτσι κι αλλιώς οι συνθέσεις του Michael Giacchino δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια βελτίωσης. Τα ηχητικά εφέ των βομβαρδισμών και οι ήχοι των όπλων είναι αληθοφανή και, με το κατάλληλο ηχοσύστημα, εκωφαντικοί. Το voice acting είναι για άλλη μια φορά ακριβέστατο και θα σας συνεπάρει. Συνοπτικά, το ηχητικό επίτευγμα του Call of Duty έχει μεταφερθεί κι εδώ και είναι ακόμα συναρπαστικό.

Ότι αξίζει είναι δύσκολο
Το Call of Duty: United Offensive αποτέλεσε το ιδανικό expansion του Call of Duty την εποχή που κυκλοφόρησε και εδραίωσε ακόμη περισσότερο την προσπάθεια της Activision στο χώρο των FPS. Με λίγες βελτιώσεις όπου χρειαζόταν και μεγάλη διάρκεια, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ακόμα και ξεχωριστός τίτλος της σειράς. Η αυξημένη δυσκολία από την προσπάθεια των developers να δώσουν περισσότερη ένταση μπορεί να σας εκνευρίσει ανά διαστήματα, αλλά αυτό γίνεται σε συγκεκριμένα επίπεδα και το υπόλοιπο πακέτο θα σας βοηθήσει να το ξεπεράσετε γρήγορα. Έτσι κι αλλιώς, μπορείτε ενδιάμεσα να χαθείτε στα πρώτα βήματα του Call of Duty multiplayer όπως το ξέρουμε σήμερα.

Θετικά:
- Εκπληκτικά εφέ
- Εθιστικά νέα multiplayer modes
- Εισαγωγή του ranking system στο multiplayer
- Μεγάλη διάρκεια
- Οχήματα οδήγησης

Αρνητικά:
- Απότομη αυξομοίωση βαθμού δυσκολίας
- Συνεχές spawn εχθρών
- Μικρά προβλήματα στο AI των συμμάχων

Βαθμολογία
Γραφικά: 8 
Ήχος: 9 
Gameplay: 8,5 
Αντοχή: 8 
Γενικά: 8.4 

Μία από τις πιο προσεγμένες εκδόσεις της σειράς που οφείλει να βρίσκεται στη συλλογή κάθε Call of Duty fan.

Μάνος Μαρίνος