CRUSH3D

Crush3D
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω…



Σκεφτείτε λίγο τα puzzle games των τελευταίων ετών σε PC και κονσόλες. Με εξαίρεση το περυσινό Portal 2, η λογική που έχουν συνήθως είναι αυτή ενός 2D platform, έστω κι αν βρισκόμαστε ήδη στο 2012. Παρότι λοιπόν οι φορητές κονσόλες θεωρητικά έχουν υποδεέστερα γραφικά, η Zoe Mode, μια μικρή προγραμματιστική ομάδα που είναι θυγατρική της επίσης άσημης Kuju Entertainment (Sensible Soccer 2006, House of the Dead: Overkill), είχε υλοποιήσει το 2007 το Crush, ένα πρωτότυπο 3D/2D puzzle platform για PSP. Τώρα λοιπόν, οι Βρετανοί αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία ξεχωριστή έκδοση και για το 3DS, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η λογική
Το Crush 3D έχει τον εξής απλό συλλογισμό. Ελέγχετε τον Danny, έναν νεαρό που περπατάει πάνω σε αιωρούμενες πλατφόρμες και τον κινείτε κυριολεκτικά εκεί που δείχνει η κάμερα! Η προκαθορισμένη οπτική είναι η 3D, αλλά πατώντας το L, ο ήρωάς σας δημιουργεί σεισμό (Crush) και γυρνάει την οπτική σε 2D, ακριβώς στο σημείο που τον έδειχνε η κάμερα. Αυτό του επιτρέπει για παράδειγμα να περπατήσει σε μια πλατφόρμα που στο 3D φαινότανε στο βάθος, αλλά στο 2D μοιάζει σαν να βρίσκεται δίπλα του! Γιατί τα κάνετε όμως όλα αυτά; Γιατί στόχος σας είναι να συλλέξετε τουλάχιστον τους μισούς βόλους και να φτάσετε μέχρι το σημείο τερματισμού του εκάστοτε level.

Όπως το βλέπεις, έτσι είναι
Τα πρώτα levels έχουν περισσότερο τη λογική ενός tutorial, καθώς σας εξηγούν τις κινήσεις σας. Υπάρχει λοιπόν άλμα, σκύψιμο, αλλά και σπρώξιμο διαφόρων αντικειμένων που θα συναντήσετε στο δρόμο σας. Ο Danny ελέγχεται με το circle pad και η κάμερα με το d-pad. Τα πλάνα της κάμερας γυρνούν 90 μοίρες γύρω απ’ τον χαρακτήρα, τόσο οριζόντια, όσο και κάθετα. Επιλέγοντας λοιπόν το πλάνο που θέλετε και κάνοντας Crush, μπορείτε να μεταβείτε σε σημεία, στα οποία αν επιχειρούσατε να πηδήξετε με άλμα, το μόνο βέβαιο ήταν ότι θα τρώγατε τα μούτρα σας στο κενό.

Η μαγεία είναι ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορείτε να κάνετε μετάβαση απ’ το 2D στο 3D με ένα Crush. Σημασία όμως έχει το σημείο όπου θα κάνετε το Crush, καθώς η οπτική πάντοτε σας ξεγελάει. Παίζει δηλαδή ρόλο το που πατάτε κάθε φορά στην 2D προβολή, καθώς στο 3D ακόμα κι ένα μέτρο διαφορά μπορεί να σας εμφανίσει σε διαφορετικό σημείο. Φυσικά θα πρέπει να κάνετε χρήση κυριολεκτικά όλων των λήψεων της 3D κάμερας, να σπρώξετε τα σωστά εμπόδια και να κάνετε το Crush την κατάλληλη στιγμή προκειμένου να περάσετε το level. Εκτός όλων αυτών, θα πρέπει να μεταβείτε στα σημεία που βρίσκονται οι βόλοι και να τους συλλέξετε. Οι μπλε βόλοι δίνουν από 1 πόντο, οι μωβ από 3 και οι κόκκινοι (πιο σπάνιοι) από 10. Αν μαζέψετε τουλάχιστον τους μισούς πόντους σε βόλους, τότε σας ανοίγει η έξοδος και μόλις την ακουμπήσετε περνάτε στο επόμενο level.

Τα εμπόδια και οι γρίφοι
Οι πλατφόρμες στις οποίες κινείστε παίζουν κι αυτές τον ρόλο τους, επηρεάζοντας το gameplay. Καταρχήν υπάρχουν τριών ειδών πλατφόρμες. Τα hollow blocks, δηλαδή οι συνηθισμένες πλατφόρμες, που διαθέτουν μέχρι και πασσάλους, στους οποίους σκαρφαλώνετε όταν είστε σε 2D, τα solid blocks (τουβλάκια), στα οποία δεν μπορείτε να περάσετε σε 2D όταν είστε πάνω τους και τέλος τα ghost blocks, που σε 2D περιβάλλον εξαφανίζονται και σας βάζουν στον πάτο τους ή σας πετούν στο κενό αν κάνετε Crush κοιτώντας τον χαρακτήρα σας από ψηλά.

Στις προσπάθειές σας, οι μόνοι σας εχθροί είναι φυσικά το κενό, αλλά και ορισμένα ζωύφια τα οποία παραμονεύουν. Για να τα σκοτώσετε, ο μόνος τρόπος είναι να κάνετε Crush την ώρα που βρίσκονται πάνω σε solid blocks και φυσικά εντός της κάμεράς σας. Όσο για τον δικό σας θάνατο, οι developers στάθηκαν αρκετά ελαστικοί. Προς διευκόλυνσή σας, δεν μπορείτε να πέσετε στο κενό απλά περπατώντας (μόνο με άλμα), τα solid blocks δεν σας σκοτώνουν αν κατά λάθος επιλέξετε το 2D όταν είστε πάνω τους και τέλος τα ghost blocks δεν σας ρίχνουν στο κενό αν τα κοιτάτε από πλάγια κάμερα, παρά μόνο από πανοραμική.

Βέβαια, επειδή θα πεθάνετε ουκ ολίγες φορές από το κενό, καλό θα είναι να σώζετε την πρόοδό σας στα διάφορα checkpoints που εμφανίζονται σε συγκεκριμένα σημεία, ώστε να μην χρειαστεί να επαναλάβετε το level από την αρχή.

Οι γρίφοι του Crush 3D είναι ιδιαίτερα ευρηματικοί, ο χειρισμός απλός και το tutorial άκρως επεξηγηματικό. Για κάθε βήμα σας υπάρχει κι η αντίστοιχη επεξήγηση στο μέσο της touch screen, οπότε ακόμα κι αν δεν είστε καλοί στην επίλυση των puzzles, θα εκπλαγείτε απ’ το πόσο θα βελτιωθείτε περνώντας μερικές ώρες μαζί του. Υπάρχουν μέχρι και tips, τα οποία σας εξηγούν μέσω της touch screen τι πρέπει να κάνετε. Το πρώτο tip είναι δωρεάν και απλά σας αφαιρεί πόντους, αλλά απ’ το δεύτερο και μετά θα πρέπει να ξοδέψετε έναν βόλο (του συγκεκριμένου level) για να σας δοθεί η απάντηση. Πιο εύκολη λύση μεν, περισσότερο ψάξιμο δε αν ξεμείνετε από βόλους.

Όταν ο Chuck Norris έκανε Crush, η οθόνη του 3DS έγινε 2D.

Ακριβώς επειδή όλα όσα ζείτε υποτίθεται ότι είναι στο μυαλό σας, τα levels διαθέτουν ένα ακόμη σημαντικό ατού, που δεν είναι άλλο απ’ τις σκέψεις σας. Οι σκέψεις συμβολίζονται με κύπελλα και είναι τοιχοκολλημένες σε διάφορα σημεία των levels. Στόχος σας είναι να κάνετε crush κοιτώντας τες κι αμέσως θα σας δίνουν τις εκάστοτε ειδικές ικανότητες που αντιπροσωπεύουν. Μία τέτοια είναι για παράδειγμα το μεγαλύτερο άλμα που σας μεταφέρει πιο μακριά.

Για να κρατήσουν το ενδιαφέρον σας αμείωτο, οι developers πρόσθεσαν μερικά ακόμη καλούδια, όπως photo albums με εικόνες, νέα ρούχα για τον χαρακτήρα σας μετά από συγκεκριμένα levels κ.ο.κ. Οι γρίφοι εναλλάσσονται διαρκώς, αλλά δυστυχώς στηρίζονται στην ίδια λογική του “κάνω Crush, αλλάζω κάμερα, ξανακάνω Crush” κτλ. Η διάρκεια του Crush 3D είναι μικρή, καθώς θα σας κρατήσει για μερικές ώρες, ενώ αν κολλήσετε σε κάποιο από τα προχωρημένα σημεία, τότε συνήθως θα χρειαστείτε αρκετή ώρα για να βγάλετε άκρη.

Όχι άλλα Crush
Αρκεί να μείνετε μόλις μία ώρα σκυμμένοι πάνω απ’ το 3DS ακούγοντας διαρκώς τον σπαστικό ήχο του Crush (αυτό το “Ζμπαουυμ” που μοιάζει με τον ήχο της καρδιάς όπως ακούγεται μέσα απ’ τον καρδιογράφο), για να κάνετε ένα κεφάλι καζάνι. Οι ήχοι είναι ελάχιστοι, οι επαναλήψεις τους πολλές και τα Crush ένα αναγκαίο κακό που θα ανέχεστε κάθε λίγα δεύτερα. Συν τις άλλοις, τα αδιάφορα lounge ακούσματα προκαλούν πλήξη και αφήνουν κι αυτά με τη σειρά τους το άκουσμα του Crush να πλημμυρίσει τα αυτιά σας σαν βασανιστήριο.

Στον τεχνικό τομέα, το παιχνίδι είναι χειρότερο κι από το μεγάλο αδελφάκι του που είχε βγει πριν τέσσερα χρόνια στο PSP! Εκεί τουλάχιστον έβλεπες κι ένα dynamic lighting. Εδώ, παρά την 3D τεχνολογία που σίγουρα αποτελεί ένα συν, τα textures είναι χοντροκομμένα, τα animations κακοσχεδιασμένα και το anti-aliasing ανύπαρκτο. Η δε ποικιλία χρωμάτων είναι τόσο μικρή, ώστε δίνει την εντύπωση παιχνιδιού δεκαετίας ’90, σε PC με κάρτα γραφικών που δεν υποστήριζε πάνω από 256 χρώματα.

Ίδια συνταγή με άλλα υλικά
Με δεδομένη την επιτυχία του Crush στο PSP, η Sega σωστά σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί το franchise και στο 3DS. Όμως οι εποχές άλλαξαν και η συνταγή αυτή σίγουρα είναι καλύτερη από το παρωχημένο Brain Training του Dr. Kawasima, όμως απ’ την άλλη δεν προσφέρει κάτι το καινούργιο. Ευτυχώς δεν είναι port κι έχει νέα levels, δυστυχώς τεχνικά είναι αδύναμο και σε θέμα gameplay πολύ προβλέψιμο. Κατά τα άλλα, σίγουρα η παρουσία του Danny είναι συμπαθητική.

Θετικά:
- Έξυπνοι γρίφοι
- Η βοήθεια μέσω των tips

Αρνητικά:
- Κακογραμμένος ήχος
- Τα πολλά crush καταντούν βαρετά
- Έλλειψη ποικιλίας χρωμάτων
- Σύντομο κι επαναλαμβανόμενο

Βαθμολογία
Γραφικά: 5
Ήχος: 3.5
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.5

Απλά ένα ευχάριστο puzzle game, που θα σας βάλει σε μια άλλη διάσταση.

Μάνος Γρυπάρης