- Reviews
- Sniper: Ghost Warrior (PS3, Xbox 360)
Sniper: Ghost Warrior (PS3, Xbox 360)
Hot
Sniper: Ghost Warrior
Κινηματογραφικά headshots και όμορφο περιβάλλον σε ένα shooter που απαιτεί τακτική
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και First-person Shooters. Με τον ανταγωνισμό που υπάρχει στο είδος, η προσοχή των παικτών δεν μπορεί να αποπροσανατολιστεί, ειδικά αν ένας τίτλος δεν ξεπερνάει κατά πολύ το μέτριο. Στο φάσμα των tactical shooters, σχεδόν κάθε σειρά στρατιωτικού περιεχομένου με τη συνοδεία multiplayer που κυκλοφορεί, είναι καταδικασμένη σε εμπορική αποτυχία, αν δεν έχει κάποια ουσιαστική καινοτομία ή έστω αρκετά μεγάλο κόστος παραγωγής.
Γνωρίζοντας τα παραπάνω, η Πολωνικής καταγωγής City Interactive κυκλοφόρησε το Sniper: Ghost Warrior, την φυσική συνέχεια του Sniper: Art of Victory στην σύγχρονη εποχή, μιας και ο προηγούμενος τίτλος βασιζόταν σε γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στοχεύοντας προφανώς στο κοινό που προσέλκυσε το προηγούμενο παιχνίδι και διατηρώντας το tactical στοιχείο της μάχης, οι σχεδιαστές έστησαν μία έκδοση γύρω από μια συγκεκριμένη class που υπό άλλες συνθήκες αποτελεί μόνο ένα κομμάτι του gameplay σε ανταγωνιστικούς τίτλους.
Σενάριο
Σύμφωνα με την υπόθεσή μας λοιπόν, παίρνετε τα ινία μιας ομάδας ελεύθερων σκοπευτών (snipers), αναλαμβάνοντας διαφορετικά μέλη της σε κάθε αποστολή. Η δράση της ομάδας ειδικών αποστολών που διαχειρίζεστε λαμβάνει χώρα στο υποτιθέμενο απομακρυσμένο νησί Trueno. Εκεί, βοηθάτε τους επαναστάτες του δημοκρατικού νησιού στην προσπάθειά τους να μην επιτρέψουν την εισβολή σε μια ομάδα εχθρικών δυνάμεων που επιχειρεί να καταλάβει το νησί.
Αυτό γίνεται μέσα από μια σειρά αποστολών όπου προσπαθείτε να κατατροπώσετε τα εχθρικά στρατεύματα με την ικανότητα των επιλέκτων σας στις ελεύθερες βολές από απόσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιείτε μονάχα το sniper rifle (PSG) σας για να εξολοθρεύετε τους στόχους σας. Είστε επίσης εξοπλισμένοι με ένα πιστόλι, σε περίπτωση που περικυκλωθείτε από εχθρούς και με μικρά μαχαίρια για αθόρυβες εκτελέσεις χωρίς την σπατάλη πυρομαχικών. Αν δείτε ότι δεν σας “παίρνει”, μπορείτε με την χρήση χειροβομβίδων να εξολοθρεύσετε μεγάλες ομάδες επερχόμενων αντιπάλων. Για τις προσπελάσεις δύσκολων εμποδίων, ο γάντζος που έχετε πάνω σας είναι αρκετός, ενώ σε ορισμένες αποστολές το αυτόματο M4 θα αποτελέσει πολύ πιο ιδανική λύση για στενότερες επαφές με τους αντίπαλους στρατιώτες.
Αποστολές
Αυτό που καλείστε κυρίως να κάνετε στις αποστολές σας, είναι να εξολοθρεύετε συγκεκριμένους στόχους ή βάσεις του εχθρού. Υπάρχουν φυσικά και μερικά σενάρια αθόρυβης προσέγγισης, όπου δεν πρέπει να χυθεί σταγόνα αίματος, διαφορετικά η αποστολή ανακηρύσσεται ως αποτυχημένη. Από εκεί και πέρα, τα objectives είναι τα γνωστά που έχετε δει σε διάφορα πολεμικά shooters. Από διάσωση ομήρων, μέχρι καταστροφή στόχων και απόδραση από τα νύχια του εχθρού.
Όλα αυτά συμβαίνουν ή μάλλον έπρεπε να συμβαίνουν, στα πλαίσια της τακτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Η τακτική σε ένα παιχνίδι τέτοιου τύπου προϋποθέτει ανοιχτό περιβάλλον και πολλές δυνατότητες πρόσβασης στον στόχο, ώστε να μπορεί κάποιος να επιλέξει κάθε φορά αυτή που του ταιριάζει. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει εδώ, τουλάχιστον στον βαθμό του επιθυμητού. Οι εκτάσεις που μπορείτε να κινηθείτε είναι αρκετά περιορισμένες, με πολλά σημεία που εμποδίζουν την πρόσβαση, δίνοντας ως αποτέλεσμα μια συνεχόμενη γραμμική πορεία προς κάθε checkpoint. Αυτόματα χάνεται η οποιαδήποτε επιλογή θα μπορούσε να κάνει κάποιος ως προς την προσέγγιση του στόχου της εκάστοτε αποστολής.
Το πιο καλοστημένο σημείο του παιχνιδιού είναι αυτό που αναγράφεται στον τίτλο. Ο ρόλος του sniper λοιπόν, εξομοιώνεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο (δεν λέω «ρεαλιστικό» γιατί δεν έχω κάνει ελεύθερος σκοπευτής). Καταρχήν με το δεξί πλήκτρο του ποντικιού κοιτάτε μέσα από την διόπτρα του όπλου και φυσικά με το αριστερό κλικ πυροβολείτε. Κοιτώντας μέσα από την διόπτρα, βλέπετε και έναν μετρητή παλμών που καταγράφει ανά πάσα στιγμή τους παλμούς της καρδιάς σας, ενώ ακούτε ταυτόχρονα και την ανάσα του ήρωά σας. Οι φυσικοί νόμοι ανταποκρίνονται τόσο στον τρόπο που βλέπετε, με το έντονο εφέ του βάθους πεδίου και της εστίασης της διόπτρας, αλλά και στον τρόπο που πυροβολείτε, καθώς η σφαίρα παίρνει κλίση σε πολύ μακρινές αποστάσεις λόγω της βαρύτητας.
Αν ο στόχος σας είναι αρκετά μακριά, μπορείτε με τη ροδέλα του ποντικιού να κάνετε zoom, ενώ ταυτόχρονα ολόκληρο το όπλο σας κινείται δυσκολεύοντας την σκόπευση. Σε αυτό βοηθάει η γονατιστή στάση ή η εκ πρηνηδόν, δηλαδή “ξάπλα” στο χώμα, όπου οι εχθροί δεν σας βλέπουν κιόλας, πατώντας και κρατώντας το ctrl αντίστοιχα. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, επειδή για παράδειγμα ο στόχος σας κινείται παράλληλα, υπάρχει κι άλλη λύση. Με το πλήκτρο shift κρατημένο, σας δίνονται ελάχιστα δευτερόλεπτα κατά τα οποία τα χέρια σας είναι σταθερά και τα πάντα γύρω σας κινούνται σε κατάσταση επιβράδυνσης. Αυτόματα η στόχευση γίνεται ευκολότερη και αποτελεσματικότερη. Αρκετά ρεαλιστικό ήταν το γεγονός της απώλειας αυτής της τελευταίας λειτουργίας έπειτα από έναν σύντομο τρέξιμο, κατά το οποίο οι παλμοί του ήρωα προφανώς είχαν ανέβει.
Ορισμένα δυσπρόσιτα σημεία, όπως γκρεμοί και μεγάλα χάσματα είναι εύκολο να προσπελαστούν με την χρήση του γάντζου που έχετε στην κατοχή σας. Και πάλι όμως τα σημεία αυτά είναι προσχεδιασμένα και δεν έχετε ελεύθερη βούληση χρήσης του συγκεκριμένου αξεσουάρ.
Δράση, εχθροί και προβλήματα
Η ποιότητα της A.I. δεν είναι απροβλημάτιστη. Ενώ εσείς είστε -θεωρητικά- ο sniper της υπόθεσης, οι απλοί στρατιώτες του εχθρού σας, βλέπουν ακόμα και αν πυροβολείτε από κρυμμένη θέση, ενώ το σημάδι τους είναι αρκετά πετυχημένο στις μεγάλες αποστάσεις. Το πλεονέκτημα που έχετε λόγω του όπλου και της απόστασης, δεν προσπαθούν να το εξαλείψουν ούτε στιγμή. Αντί να έρθουν κατά πάνω σας ή από τα μετόπισθεν και να σας περικυκλώσουν, στέκονται μακριά και ρίχνουν επανειλημμένα προς το μέρος σας, με αρκετά καλό αποτέλεσμα περιέργως.
Σημειώστε σε αυτό το σημείο ότι τα objectives εμφανίζονται στο minimap πάνω αριστερά, αλλά μάλλον παραείναι επεξηγηματικά και τείνουν να σας κρατάνε από το χεράκι και να σας πηγαίνουν μέτρο-μέτρο προς το επόμενο σημείο. Θα μπορούσε να είναι πιο ελεύθερο το gameplay και να δίνει περισσότερες επιλογές ως προς την προσέγγιση και την πορεία που θα ακολουθήσετε, για να στηρίξει τουλάχιστον με κάποιο τρόπο τον όρο tactical shooter. Σε οποιονδήποτε φανατικό του είδους, αυτό δε θα αρέσει ιδιαίτερα, ενώ στους υπόλοιπους απλά θα φαίνεται ότι παίζουν ακόμα ένα τυπικό FPS.
Συν τοις άλλοις, οι εχθροί που σημαδεύετε από την διόπτρα του rifle σας, παίρνουν ένα έντονο κόκκινο χρώμα, κάνοντας την δουλειά σας ακόμα πιο απλή. Μόλις δε τους σκοτώσετε επιτυχημένα και η κάμερα “γυρίσει” σε αργή κίνηση bullet-time πριν τα κορμιά τους πέσουν στο έδαφος, θα πετάξουν το όπλο και τα πυρομαχικά με έναν αρκετά αστείο τρόπο που θυμίζει έντονα τα drops που ρίχνουν τα τέρατα στα MMORPGs. Πραγματικά όλη η ιδέα του κινηματογραφικού bullet-time καταρρίπτεται μόλις παρατηρήσετε αυτή τη λεπτομέρεια, που εξαφανίζει οποιαδήποτε πιθανότητα ρεαλιστικής απόδοσης και ατμόσφαιρας.
Στα μείον της ατμόσφαιρας από πλευράς ρεαλισμού και του gameplay από πλευράς τακτικής, συγκαταλέγεται και ο τρόπος που δέχεστε ζημιά. Αν η υγεία σας πέσει πολύ χαμηλά και βρεθείτε υπό κάλυψη, επανέρχεται μέχρι το 30% από μόνη της. Από εκεί και πέρα την αναπληρώνετε με health packs που βρίσκετε έπειτα από σύντομη εξερεύνηση που περιβάλλοντα χώρου.
Πέρα από τα βασικά objectives, οι προγραμματιστές προσπαθώντας να μιμηθούν την δράση του Far Cry 2 ή και του τελευταίου Wolfenstein, έχουν εισάγει μια σειρά από secrets που πρέπει να ανακαλύψετε κρυμμένα σε κάθε επίπεδο υπό την μορφή εγγράφων. Τα secrets είναι μια σειρά γραπτών πληροφοριών που προωθούν το σενάριο, αλλά για κάποιο λόγο δεν είναι προσβάσιμες in-game την ώρα που τις αντλείτε, αλλά μόνο από το κεντρικό μενού. Δυστυχώς δεν είναι κατανοητός ο λόγος που η City Interactive επέλεξε να κάνει κάτι τέτοιο, μιας και ένα στοιχείο που χτίζει πετυχημένα την ατμόσφαιρα σε ένα παιχνίδι, το τοποθέτησε εκτός παιχνιδιού.
Μόλις φέρετε εις πέρας τις 16 αποστολές του campaign, πιθανότατα σειρά θα έχει το multiplayer. Με τις επιλογές Deathmatch, Team Deathmatch και VIP (όπου ένας παίχτης αποτελεί στόχο με μεγαλύτερη αξία από τους άλλους) δεν θα μείνει κανείς παραπονεμένος. Η έλλειψη της παράξενης A.I. δεν υφίσταται, επομένως μπορείτε να χαρείτε τη μάχη με άλλους παίχτες και μπόλικο camping! Απλά σε κάθε περίπτωση να είστε προετοιμασμένοι, αφού αυτό που θεωρείται στρατηγική αρχάριου παίχτη σε άλλα παιχνίδια, εδώ είναι προαπαιτούμενο, καθώς όλοι οι παίχτες κρύβονται σε μια σωστή γωνιά και “γαζώνουν” όποιον περνάει.
Γραφικά
Στους τεχνικούς τομείς, το Sniper: GW τα πάει αρκετά καλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μικροπροβλήματα. Η μηχανή γραφικών (Chrome Engine 4) παρουσιάζει ένα πολύ καλοστημένο οπτικό αποτέλεσμα στις πλούσιες σε βλάστηση ζούγκλες και τις δασικές εκτάσεις του Isla Trueno, όπου εκτυλίσσεται το σενάριο. Όπως και στο εξώφυλλο, έτσι και μέσα στο παιχνίδι, η “πρασινάδα” αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο του gameplay, αφού διαρκώς πρέπει να κρύβεστε πίσω από θάμνους ή να κινείστε ανάμεσά τους, ώστε να μην γίνεστε εύκολα αντιληπτοί.
Τα φύλλα των δέντρων και των θάμνων κινούνται με την σειρά τους όταν περνάτε από πάνω τους, αλλά το γενικότερο περιβάλλον δεν δείχνει να επηρεάζεται ιδιαίτερα ούτε από την δική σας παρουσία, ούτε από του όπλου σας. Η ποικιλία και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται, δεν φαίνεται να βαρύνουν το σύστημά σας, ούτε να απαιτούν πόρους από την κάρτα γραφικών σας. Οι προγραμματιστές φάνηκαν να έχουν κάποια προβλήματα με την φυσική του νερού. Οι υδάτινες εκτάσεις δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερείς, ειδικά αν έχετε παίξει το Bioshock και είστε “κακομαθημένοι” σε όμορφα εφέ νερού, ενώ η βροχή δείχνει να χαλάει το οπτικό αποτέλεσμα και να δημιουργεί σπασίματα στα γραφικά.
Οι εχθροί μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά αυτό είναι κάτι αναμενόμενο εφόσον ανήκουν στον ίδιο στρατό. Τα πρόσωπα από την άλλη είναι επιεικώς απαράδεκτα, ίσως τα χειρότερα που θα αντικρίσετε σε τίτλο των τελευταίων ετών. Ακόμα και σε καλά games του PSP, τα μοντέλα των προσώπων δείχνουν καλύτερα. Τα μάτια είναι σαν αυτοκόλλητα, εκφράσεις δεν υπάρχουν και αν δεν υπήρχαν υψηλά textures στο δέρμα, θα νομίζατε ότι βλέπετε κούκλες. Το lipsync είναι ανύπαρκτο, με τις ομιλίες να μην συμβαδίζουν με τα πρόσωπα και τα στόματα των ηρώων. Γενικότερα στα μακρινά πλάνα όλα δείχνουν όμορφα και λεπτομερή, αλλά όσο πλησιάζετε σε κάποιο αντίπαλο ή αντικείμενο, το αποτέλεσμα παρουσιάζει σημεία φθοράς και προχειροδουλειάς.
Οι κινήσεις των ίδιων των μοντέλων είναι ομαλές, χωρίς να είναι πάντα ρεαλιστικές, αφού ειδικά στις bullet-time σκηνές συμβαίνουν αρκετά ξέφρενα ευτράπελα, με στρατιώτες που τινάζονται στον αέρα ή οριζοντιώνονται έπειτα από μια πετυχημένη βολή σας στο κεφάλι.
Στην κίνηση στο χώρο, τόσο από την δική σας πλευρά όσο και από αυτήν των αντιπάλων σας, εμφανίζονται σημαντικά κολλήματα. Διάφορα μονοπάτια “κόβονται” από αόρατους τοίχους, σταματώντας σας. Στις βραχώδεις περιοχές, οι πέτρες δυσκολεύουν την κίνηση και το τρέξιμο, ενώ συχνά πυκνά θα βρίσκεστε κολλημένοι σε σημεία του χάρτη με τα πυρά των εχθρών να πέφτουν βροχή, χωρίς να μπορείτε να κουνηθείτε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Ήχος
Η μουσική υπόκρουση είναι ταιριαστή, αλλά μονότονη σε κάθε επίπεδο, κάτι που σημαίνει ότι για τα 20 με 30 λεπτά που θα σας πάρει να ολοκληρώσετε μια αποστολή, θα αναγκαστείτε να ακούτε τους ίδιους ήχους. Στα εφέ των πυροβολισμών παρατηρήθηκαν ορισμένα κολλήματα που δεν επέτρεπαν την σωστή απόδοση πολλών ήχων ταυτόχρονα, στις σκηνές που οι εχθροί ήταν πολλοί σε αριθμό. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ενοχλητικό που αναγκαστήκαμε να χαμηλώνουμε επανειλημμένα τον ήχο, προς αποφυγή πονοκεφάλου και ζαλάδας.
Last shot
Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τον λόγο κυκλοφορίας του Sniper: Ghost Warrior και ακόμα περισσότερο να βρει κάποιον λόγο για να το αγοράσει. Το gameplay του δεν καινοτομεί σε κάποιον τομέα, ενώ τα γραφικά είναι το μοναδικό που έχει να αναδείξει. Ίσως να αποτελεί απλά διαφήμιση των ικανοτήτων της μηχανής γραφικών και των όσων μπορεί να κάνει, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να πείσει. Κουράζει αρκετά νωρίς και πιθανότατα να έχετε δει όσα μπορεί να προσφέρει πριν καν ολοκληρώσετε τις μισές από τις 16 αποστολές του κεντρικού campaign. Μάλλον προορίζεται για τους φανατικούς του είδους, οι οποίοι πιθανότατα θα ασχολούνται με κάποιον τίτλο της Activision αυτή την περίοδο.
Θετικά:
- Όμορφο περιβάλλον
- Έχει αποδοθεί καλά ο χειρισμός του sniper
Αρνητικά:
- Κακοφτιαγμένα πρόσωπα
- Ανύπαρκτο lipsync
- Κολλήματα στην κίνηση
- Η τακτική που επιχειρεί να προβάλει το game δεν είναι αρκετή
Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 6
Gameplay: 6
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 6.3
Σημαδεύει…σωστά, προσφέροντας μια καλή ιδέα, αλλά δεν καταφέρνει να πετύχει τον στόχο του και πιθανότατα θα περάσει απαρατήρητο.
Σωτήρης Σωτηρόπουλος
Κινηματογραφικά headshots και όμορφο περιβάλλον σε ένα shooter που απαιτεί τακτική
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και First-person Shooters. Με τον ανταγωνισμό που υπάρχει στο είδος, η προσοχή των παικτών δεν μπορεί να αποπροσανατολιστεί, ειδικά αν ένας τίτλος δεν ξεπερνάει κατά πολύ το μέτριο. Στο φάσμα των tactical shooters, σχεδόν κάθε σειρά στρατιωτικού περιεχομένου με τη συνοδεία multiplayer που κυκλοφορεί, είναι καταδικασμένη σε εμπορική αποτυχία, αν δεν έχει κάποια ουσιαστική καινοτομία ή έστω αρκετά μεγάλο κόστος παραγωγής.
Γνωρίζοντας τα παραπάνω, η Πολωνικής καταγωγής City Interactive κυκλοφόρησε το Sniper: Ghost Warrior, την φυσική συνέχεια του Sniper: Art of Victory στην σύγχρονη εποχή, μιας και ο προηγούμενος τίτλος βασιζόταν σε γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στοχεύοντας προφανώς στο κοινό που προσέλκυσε το προηγούμενο παιχνίδι και διατηρώντας το tactical στοιχείο της μάχης, οι σχεδιαστές έστησαν μία έκδοση γύρω από μια συγκεκριμένη class που υπό άλλες συνθήκες αποτελεί μόνο ένα κομμάτι του gameplay σε ανταγωνιστικούς τίτλους.
Σενάριο
Σύμφωνα με την υπόθεσή μας λοιπόν, παίρνετε τα ινία μιας ομάδας ελεύθερων σκοπευτών (snipers), αναλαμβάνοντας διαφορετικά μέλη της σε κάθε αποστολή. Η δράση της ομάδας ειδικών αποστολών που διαχειρίζεστε λαμβάνει χώρα στο υποτιθέμενο απομακρυσμένο νησί Trueno. Εκεί, βοηθάτε τους επαναστάτες του δημοκρατικού νησιού στην προσπάθειά τους να μην επιτρέψουν την εισβολή σε μια ομάδα εχθρικών δυνάμεων που επιχειρεί να καταλάβει το νησί.
Αυτό γίνεται μέσα από μια σειρά αποστολών όπου προσπαθείτε να κατατροπώσετε τα εχθρικά στρατεύματα με την ικανότητα των επιλέκτων σας στις ελεύθερες βολές από απόσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιείτε μονάχα το sniper rifle (PSG) σας για να εξολοθρεύετε τους στόχους σας. Είστε επίσης εξοπλισμένοι με ένα πιστόλι, σε περίπτωση που περικυκλωθείτε από εχθρούς και με μικρά μαχαίρια για αθόρυβες εκτελέσεις χωρίς την σπατάλη πυρομαχικών. Αν δείτε ότι δεν σας “παίρνει”, μπορείτε με την χρήση χειροβομβίδων να εξολοθρεύσετε μεγάλες ομάδες επερχόμενων αντιπάλων. Για τις προσπελάσεις δύσκολων εμποδίων, ο γάντζος που έχετε πάνω σας είναι αρκετός, ενώ σε ορισμένες αποστολές το αυτόματο M4 θα αποτελέσει πολύ πιο ιδανική λύση για στενότερες επαφές με τους αντίπαλους στρατιώτες.
Αποστολές
Αυτό που καλείστε κυρίως να κάνετε στις αποστολές σας, είναι να εξολοθρεύετε συγκεκριμένους στόχους ή βάσεις του εχθρού. Υπάρχουν φυσικά και μερικά σενάρια αθόρυβης προσέγγισης, όπου δεν πρέπει να χυθεί σταγόνα αίματος, διαφορετικά η αποστολή ανακηρύσσεται ως αποτυχημένη. Από εκεί και πέρα, τα objectives είναι τα γνωστά που έχετε δει σε διάφορα πολεμικά shooters. Από διάσωση ομήρων, μέχρι καταστροφή στόχων και απόδραση από τα νύχια του εχθρού.
Όλα αυτά συμβαίνουν ή μάλλον έπρεπε να συμβαίνουν, στα πλαίσια της τακτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Η τακτική σε ένα παιχνίδι τέτοιου τύπου προϋποθέτει ανοιχτό περιβάλλον και πολλές δυνατότητες πρόσβασης στον στόχο, ώστε να μπορεί κάποιος να επιλέξει κάθε φορά αυτή που του ταιριάζει. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει εδώ, τουλάχιστον στον βαθμό του επιθυμητού. Οι εκτάσεις που μπορείτε να κινηθείτε είναι αρκετά περιορισμένες, με πολλά σημεία που εμποδίζουν την πρόσβαση, δίνοντας ως αποτέλεσμα μια συνεχόμενη γραμμική πορεία προς κάθε checkpoint. Αυτόματα χάνεται η οποιαδήποτε επιλογή θα μπορούσε να κάνει κάποιος ως προς την προσέγγιση του στόχου της εκάστοτε αποστολής.
Το πιο καλοστημένο σημείο του παιχνιδιού είναι αυτό που αναγράφεται στον τίτλο. Ο ρόλος του sniper λοιπόν, εξομοιώνεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο (δεν λέω «ρεαλιστικό» γιατί δεν έχω κάνει ελεύθερος σκοπευτής). Καταρχήν με το δεξί πλήκτρο του ποντικιού κοιτάτε μέσα από την διόπτρα του όπλου και φυσικά με το αριστερό κλικ πυροβολείτε. Κοιτώντας μέσα από την διόπτρα, βλέπετε και έναν μετρητή παλμών που καταγράφει ανά πάσα στιγμή τους παλμούς της καρδιάς σας, ενώ ακούτε ταυτόχρονα και την ανάσα του ήρωά σας. Οι φυσικοί νόμοι ανταποκρίνονται τόσο στον τρόπο που βλέπετε, με το έντονο εφέ του βάθους πεδίου και της εστίασης της διόπτρας, αλλά και στον τρόπο που πυροβολείτε, καθώς η σφαίρα παίρνει κλίση σε πολύ μακρινές αποστάσεις λόγω της βαρύτητας.
Αν ο στόχος σας είναι αρκετά μακριά, μπορείτε με τη ροδέλα του ποντικιού να κάνετε zoom, ενώ ταυτόχρονα ολόκληρο το όπλο σας κινείται δυσκολεύοντας την σκόπευση. Σε αυτό βοηθάει η γονατιστή στάση ή η εκ πρηνηδόν, δηλαδή “ξάπλα” στο χώμα, όπου οι εχθροί δεν σας βλέπουν κιόλας, πατώντας και κρατώντας το ctrl αντίστοιχα. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, επειδή για παράδειγμα ο στόχος σας κινείται παράλληλα, υπάρχει κι άλλη λύση. Με το πλήκτρο shift κρατημένο, σας δίνονται ελάχιστα δευτερόλεπτα κατά τα οποία τα χέρια σας είναι σταθερά και τα πάντα γύρω σας κινούνται σε κατάσταση επιβράδυνσης. Αυτόματα η στόχευση γίνεται ευκολότερη και αποτελεσματικότερη. Αρκετά ρεαλιστικό ήταν το γεγονός της απώλειας αυτής της τελευταίας λειτουργίας έπειτα από έναν σύντομο τρέξιμο, κατά το οποίο οι παλμοί του ήρωα προφανώς είχαν ανέβει.
Ορισμένα δυσπρόσιτα σημεία, όπως γκρεμοί και μεγάλα χάσματα είναι εύκολο να προσπελαστούν με την χρήση του γάντζου που έχετε στην κατοχή σας. Και πάλι όμως τα σημεία αυτά είναι προσχεδιασμένα και δεν έχετε ελεύθερη βούληση χρήσης του συγκεκριμένου αξεσουάρ.
Δράση, εχθροί και προβλήματα
Η ποιότητα της A.I. δεν είναι απροβλημάτιστη. Ενώ εσείς είστε -θεωρητικά- ο sniper της υπόθεσης, οι απλοί στρατιώτες του εχθρού σας, βλέπουν ακόμα και αν πυροβολείτε από κρυμμένη θέση, ενώ το σημάδι τους είναι αρκετά πετυχημένο στις μεγάλες αποστάσεις. Το πλεονέκτημα που έχετε λόγω του όπλου και της απόστασης, δεν προσπαθούν να το εξαλείψουν ούτε στιγμή. Αντί να έρθουν κατά πάνω σας ή από τα μετόπισθεν και να σας περικυκλώσουν, στέκονται μακριά και ρίχνουν επανειλημμένα προς το μέρος σας, με αρκετά καλό αποτέλεσμα περιέργως.
Σημειώστε σε αυτό το σημείο ότι τα objectives εμφανίζονται στο minimap πάνω αριστερά, αλλά μάλλον παραείναι επεξηγηματικά και τείνουν να σας κρατάνε από το χεράκι και να σας πηγαίνουν μέτρο-μέτρο προς το επόμενο σημείο. Θα μπορούσε να είναι πιο ελεύθερο το gameplay και να δίνει περισσότερες επιλογές ως προς την προσέγγιση και την πορεία που θα ακολουθήσετε, για να στηρίξει τουλάχιστον με κάποιο τρόπο τον όρο tactical shooter. Σε οποιονδήποτε φανατικό του είδους, αυτό δε θα αρέσει ιδιαίτερα, ενώ στους υπόλοιπους απλά θα φαίνεται ότι παίζουν ακόμα ένα τυπικό FPS.
Συν τοις άλλοις, οι εχθροί που σημαδεύετε από την διόπτρα του rifle σας, παίρνουν ένα έντονο κόκκινο χρώμα, κάνοντας την δουλειά σας ακόμα πιο απλή. Μόλις δε τους σκοτώσετε επιτυχημένα και η κάμερα “γυρίσει” σε αργή κίνηση bullet-time πριν τα κορμιά τους πέσουν στο έδαφος, θα πετάξουν το όπλο και τα πυρομαχικά με έναν αρκετά αστείο τρόπο που θυμίζει έντονα τα drops που ρίχνουν τα τέρατα στα MMORPGs. Πραγματικά όλη η ιδέα του κινηματογραφικού bullet-time καταρρίπτεται μόλις παρατηρήσετε αυτή τη λεπτομέρεια, που εξαφανίζει οποιαδήποτε πιθανότητα ρεαλιστικής απόδοσης και ατμόσφαιρας.
Στα μείον της ατμόσφαιρας από πλευράς ρεαλισμού και του gameplay από πλευράς τακτικής, συγκαταλέγεται και ο τρόπος που δέχεστε ζημιά. Αν η υγεία σας πέσει πολύ χαμηλά και βρεθείτε υπό κάλυψη, επανέρχεται μέχρι το 30% από μόνη της. Από εκεί και πέρα την αναπληρώνετε με health packs που βρίσκετε έπειτα από σύντομη εξερεύνηση που περιβάλλοντα χώρου.
Πέρα από τα βασικά objectives, οι προγραμματιστές προσπαθώντας να μιμηθούν την δράση του Far Cry 2 ή και του τελευταίου Wolfenstein, έχουν εισάγει μια σειρά από secrets που πρέπει να ανακαλύψετε κρυμμένα σε κάθε επίπεδο υπό την μορφή εγγράφων. Τα secrets είναι μια σειρά γραπτών πληροφοριών που προωθούν το σενάριο, αλλά για κάποιο λόγο δεν είναι προσβάσιμες in-game την ώρα που τις αντλείτε, αλλά μόνο από το κεντρικό μενού. Δυστυχώς δεν είναι κατανοητός ο λόγος που η City Interactive επέλεξε να κάνει κάτι τέτοιο, μιας και ένα στοιχείο που χτίζει πετυχημένα την ατμόσφαιρα σε ένα παιχνίδι, το τοποθέτησε εκτός παιχνιδιού.
Όσο ενδιαφέρον κι αν ακούγεται το να ξεπαστρεύεις ανύποπτους εχθρούς από απόσταση, καταντάει μονότονο μετά από λίγη ώρα.
Μόλις φέρετε εις πέρας τις 16 αποστολές του campaign, πιθανότατα σειρά θα έχει το multiplayer. Με τις επιλογές Deathmatch, Team Deathmatch και VIP (όπου ένας παίχτης αποτελεί στόχο με μεγαλύτερη αξία από τους άλλους) δεν θα μείνει κανείς παραπονεμένος. Η έλλειψη της παράξενης A.I. δεν υφίσταται, επομένως μπορείτε να χαρείτε τη μάχη με άλλους παίχτες και μπόλικο camping! Απλά σε κάθε περίπτωση να είστε προετοιμασμένοι, αφού αυτό που θεωρείται στρατηγική αρχάριου παίχτη σε άλλα παιχνίδια, εδώ είναι προαπαιτούμενο, καθώς όλοι οι παίχτες κρύβονται σε μια σωστή γωνιά και “γαζώνουν” όποιον περνάει.
Γραφικά
Στους τεχνικούς τομείς, το Sniper: GW τα πάει αρκετά καλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μικροπροβλήματα. Η μηχανή γραφικών (Chrome Engine 4) παρουσιάζει ένα πολύ καλοστημένο οπτικό αποτέλεσμα στις πλούσιες σε βλάστηση ζούγκλες και τις δασικές εκτάσεις του Isla Trueno, όπου εκτυλίσσεται το σενάριο. Όπως και στο εξώφυλλο, έτσι και μέσα στο παιχνίδι, η “πρασινάδα” αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο του gameplay, αφού διαρκώς πρέπει να κρύβεστε πίσω από θάμνους ή να κινείστε ανάμεσά τους, ώστε να μην γίνεστε εύκολα αντιληπτοί.
Τα φύλλα των δέντρων και των θάμνων κινούνται με την σειρά τους όταν περνάτε από πάνω τους, αλλά το γενικότερο περιβάλλον δεν δείχνει να επηρεάζεται ιδιαίτερα ούτε από την δική σας παρουσία, ούτε από του όπλου σας. Η ποικιλία και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται, δεν φαίνεται να βαρύνουν το σύστημά σας, ούτε να απαιτούν πόρους από την κάρτα γραφικών σας. Οι προγραμματιστές φάνηκαν να έχουν κάποια προβλήματα με την φυσική του νερού. Οι υδάτινες εκτάσεις δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερείς, ειδικά αν έχετε παίξει το Bioshock και είστε “κακομαθημένοι” σε όμορφα εφέ νερού, ενώ η βροχή δείχνει να χαλάει το οπτικό αποτέλεσμα και να δημιουργεί σπασίματα στα γραφικά.
Οι εχθροί μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά αυτό είναι κάτι αναμενόμενο εφόσον ανήκουν στον ίδιο στρατό. Τα πρόσωπα από την άλλη είναι επιεικώς απαράδεκτα, ίσως τα χειρότερα που θα αντικρίσετε σε τίτλο των τελευταίων ετών. Ακόμα και σε καλά games του PSP, τα μοντέλα των προσώπων δείχνουν καλύτερα. Τα μάτια είναι σαν αυτοκόλλητα, εκφράσεις δεν υπάρχουν και αν δεν υπήρχαν υψηλά textures στο δέρμα, θα νομίζατε ότι βλέπετε κούκλες. Το lipsync είναι ανύπαρκτο, με τις ομιλίες να μην συμβαδίζουν με τα πρόσωπα και τα στόματα των ηρώων. Γενικότερα στα μακρινά πλάνα όλα δείχνουν όμορφα και λεπτομερή, αλλά όσο πλησιάζετε σε κάποιο αντίπαλο ή αντικείμενο, το αποτέλεσμα παρουσιάζει σημεία φθοράς και προχειροδουλειάς.
Οι κινήσεις των ίδιων των μοντέλων είναι ομαλές, χωρίς να είναι πάντα ρεαλιστικές, αφού ειδικά στις bullet-time σκηνές συμβαίνουν αρκετά ξέφρενα ευτράπελα, με στρατιώτες που τινάζονται στον αέρα ή οριζοντιώνονται έπειτα από μια πετυχημένη βολή σας στο κεφάλι.
Στην κίνηση στο χώρο, τόσο από την δική σας πλευρά όσο και από αυτήν των αντιπάλων σας, εμφανίζονται σημαντικά κολλήματα. Διάφορα μονοπάτια “κόβονται” από αόρατους τοίχους, σταματώντας σας. Στις βραχώδεις περιοχές, οι πέτρες δυσκολεύουν την κίνηση και το τρέξιμο, ενώ συχνά πυκνά θα βρίσκεστε κολλημένοι σε σημεία του χάρτη με τα πυρά των εχθρών να πέφτουν βροχή, χωρίς να μπορείτε να κουνηθείτε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Ήχος
Η μουσική υπόκρουση είναι ταιριαστή, αλλά μονότονη σε κάθε επίπεδο, κάτι που σημαίνει ότι για τα 20 με 30 λεπτά που θα σας πάρει να ολοκληρώσετε μια αποστολή, θα αναγκαστείτε να ακούτε τους ίδιους ήχους. Στα εφέ των πυροβολισμών παρατηρήθηκαν ορισμένα κολλήματα που δεν επέτρεπαν την σωστή απόδοση πολλών ήχων ταυτόχρονα, στις σκηνές που οι εχθροί ήταν πολλοί σε αριθμό. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ενοχλητικό που αναγκαστήκαμε να χαμηλώνουμε επανειλημμένα τον ήχο, προς αποφυγή πονοκεφάλου και ζαλάδας.
Last shot
Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τον λόγο κυκλοφορίας του Sniper: Ghost Warrior και ακόμα περισσότερο να βρει κάποιον λόγο για να το αγοράσει. Το gameplay του δεν καινοτομεί σε κάποιον τομέα, ενώ τα γραφικά είναι το μοναδικό που έχει να αναδείξει. Ίσως να αποτελεί απλά διαφήμιση των ικανοτήτων της μηχανής γραφικών και των όσων μπορεί να κάνει, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να πείσει. Κουράζει αρκετά νωρίς και πιθανότατα να έχετε δει όσα μπορεί να προσφέρει πριν καν ολοκληρώσετε τις μισές από τις 16 αποστολές του κεντρικού campaign. Μάλλον προορίζεται για τους φανατικούς του είδους, οι οποίοι πιθανότατα θα ασχολούνται με κάποιον τίτλο της Activision αυτή την περίοδο.
Θετικά:
- Όμορφο περιβάλλον
- Έχει αποδοθεί καλά ο χειρισμός του sniper
Αρνητικά:
- Κακοφτιαγμένα πρόσωπα
- Ανύπαρκτο lipsync
- Κολλήματα στην κίνηση
- Η τακτική που επιχειρεί να προβάλει το game δεν είναι αρκετή
Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 6
Gameplay: 6
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 6.3
Σημαδεύει…σωστά, προσφέροντας μια καλή ιδέα, αλλά δεν καταφέρνει να πετύχει τον στόχο του και πιθανότατα θα περάσει απαρατήρητο.
Σωτήρης Σωτηρόπουλος
NEWS
VIEW ALL
No News
Comments