Command & Conquer 4: Tiberian Twilight

Command & Conquer 4: Tiberian Twilight
Το τραγικό φινάλε ενός μεγάλου strategy




Πέρασαν 15 ολόκληρα χρόνια από τότε που βγήκε η σειρά Command & Conquer και οι παλιοί υποθέτω πως ούτε που θα το καταλάβατε. Σαν χθες παίρναμε 4-5 Mammoth Tanks και κάναμε «οικόπεδο» τις βάσεις των NOD. Αντίστοιχα, στο Command & Conquer: Red Alert συνέβαινε κάτι ανάλογο με τα Mammoth των Σοβιετικών ή τα Cruiser των συμμάχων. Κάθε παλιός παίκτης έχει να διηγηθεί από μία ιστορία, πόσο μάλλον όσοι τυχεροί έπαιζαν Online (με τις τότε συνδέσεις τους). Τα χρόνια πέρασαν και οι επόμενες εκδόσεις δεν είχαν ποτέ την αίγλη των δύο πρώτων. Εξαίρεση αποτελεί ίσως το προσεγμένο Command & Conquer 3: Tiberium Wars. Κατά τα άλλα, σε καμία περίπτωση η εξέλιξη του gameplay δεν ήταν αυτή που περιμέναμε.

Η Westwood Studios, εταιρεία που ανέπτυξε την σειρά Command & Conquer, εξαγοράστηκε από την Electronic Arts το 2003 (μετά το Red Alert 2). Ως εκ τούτου, η EA Games αποφάσισε φέτος να δημιουργήσει πλέον το τελευταίο παιχνίδι στη σειρά Command & Conquer. Αυτό είναι σίγουρα λυπηρό, καθ’ ότι σε καμία περίπτωση το C&C δεν είναι «παιδί της EA» και δεν μπορεί ως εταιρεία-κολοσσός να το εκτιμήσει. Κατά δεύτερον, το τελευταίο κεφάλαιο της σειράς είναι μία πλήρης στροφή 180 μοιρών σε ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα. Το κάποτε πρωτοποριακό Command & Conquer του 1995, ξαφνικά γίνεται πειραματόζωο και κλείνει έναν κύκλο ο οποίος δεν πιστεύαμε κάποτε ότι θα κλείσει, αλλά ότι θα συνεχιστεί όπως τόσες άλλες σειρές στο σύγχρονο gaming.

Ο επίλογος του Kane
Σε όλα τα video games –όπως και στις ταινίες- οι πρωταγωνιστές είναι συνήθως οι «καλοί». Στην περίπτωση της σειράς Command & Conquer, ο μόνιμος πρωταγωνιστής είναι ο Kane, ο οποίος τάσσεται με την πλευρά του κακού, δηλαδή με τους NOD. Με την πλευρά του καλού και κατ’ επέκταση της ανθρωπότητας, είναι οι GDI. Στο στρατόπεδο των GDI, οι ρόλοι στους ηγέτες κάθε φορά εναλλάσσονται, με αποτέλεσμα ο Kane να είναι ο μόνος πρωταγωνιστής που παραμένει σταθερός. Όσες φορές κι αν έχει σκοτωθεί μέσα στα συντρίμμια των καταφυγίων του κι όσες ισάριθμες κι αν έχει καταστραφεί ο στρατός των NOD, πάντοτε ο Kane θα βρίσκει έναν τρόπο να επανέρχεται στο προσκήνιο. Τον κατά τα άλλα συμπαθή κακό, υποδύεται για τέταρτη συνεχόμενη φορά ο Αμερικανός ηθοποιός Joseph D. Kucan.

Στο Command & Conquer 4, βρισκόμαστε πλέον ακόμα πιο μακριά στο μέλλον και συγκεκριμένα στις 14/6/2062, δηλαδή 15 χρόνια μετά τα γεγονότα του Command & Conquer 3: Tiberium Wars και την εισβολή των Scrin. Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον σε απροχώρητο σημείο, καθώς η ουσία Tiberium έχει εξαπλωθεί παντού στον πλανήτη γη και σε τέτοιο ρυθμό, ώστε σύμφωνα με υπολογισμούς, το 2068 η ανθρωπότητα να κινδυνεύει με αφανισμό. Ο Kane, πηγαίνει κατευθείαν στο αρχηγείο των GDI, προσφέροντάς τους ένα σχέδιο ελέγχου του Tiberium, κάτι που θα τους επιτρέψει παράλληλα την εκμετάλλευσή του ως πηγή ενέργειας.

Ο δικός σας ρόλος ξεκινάει στις 2/5/2077, όταν η εξάπλωση του Tiberium έχει διακοπεί, χάρη στην επιτυχή συνένωση των GDI με τους NOD. Παρ’ όλα αυτά, οι εξτρεμιστές των δύο φιλών αρχίζουν να μάχονται –καθώς το Tiberium είναι για άλλη μια φορά το μήλο της έριδος- με αποτέλεσμα να ξεσπά ο τέταρτος πόλεμος στην ιστορία της σειράς. Σε αυτή την ιστορία αποκαλύπτεται επιτέλους ποιος πραγματικά είναι ο Kane και ποιες ήταν οι φιλοδοξίες του.

Για άλλη μια φορά, το σενάριο της ιστορίας μας είναι τελείως τυποποιημένο. Είστε ένας απλός διοικητής των GDI, ο οποίος θεωρούνταν χαμένος από τον πόλεμο. Με την βοήθεια όμως των γιατρών, επανέρχεστε στη ζωή. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου βρίσκεστε, καλείστε σταδιακά να επιστρέψετε στην ενεργό δράση. Δίπλα σας βρίσκεται διαρκώς η γυναίκα σας, η οποία είναι υπερ-προστατευτική, ανησυχώντας διαρκώς για την υγεία σας. Κατά την διάρκεια των αποστολών σας, θα λαμβάνετε ως συνήθως εντολές από τους ανωτέρους σας. Για τους GDI, κεντρικό πρόσωπο είναι η διοικητής James και για τους NOD ο ίδιος ο Kane. Περιττό να πούμε ότι και σε αυτό το επεισόδιο, οι γυναίκες έχουν γίνει ηρωίδες, κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις μόνο στη σειρά Command & Conquer.

Περικοπές παντού
Επειδή διανύουμε περίοδο λιτότητας, η EA Games αποφάσισε να μπει κι αυτή για τα καλά στο κλίμα και να περικόψει τελείως στοιχεία από το gameplay του Command & Conquer. Τουλάχιστον δεν έκανε περικοπές στα cutscenes. Όχι ότι είχαμε ενθουσιαστεί από την σκηνοθεσία τους, απλά έτσι για να έχουμε κάτι να γελάμε και να περνάει ευχάριστα η ώρα ανάμεσα στις αποστολές.

Τα δύο βασικά modes του παιχνιδιού είναι το Campaign και το Skirmish. Το Campaign μπορείτε να το παίξετε μόνοι ή και με την βοήθεια ενός άλλου παίκτη μέσω της λειτουργίας Co-Op. Θα σας βοηθήσει σημαντικά να μάθετε τα βασικά βήματα του C&C 4, καθώς –πιστέψτε μας- μετά από τόσα χρόνια θα είναι σαν να παίζετε για πρώτη φορά ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι.

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα των περικοπών και ας ξεκινήσουμε από τα cutscenes, εκεί όπου η κατάσταση είναι αρκετά τραγική. Καταρχήν οι τοποθεσίες όπου γίνονται τα briefings είναι διαρκώς ίδιες κι αυτό σας κάνει σε κάθε περίπτωση να βαριέστε. Κατά δεύτερον, οι περισσότεροι ηθοποιοί έχουν κάκιστες ερμηνείες, τις οποίες θα απεχθάνονταν ακόμα και φοιτητές μιας σχολής υποκριτικής. Ο μόνος που σκαμπάζει κάτι είναι ο Kane (Joseph D. Kucan), που έχει πλέον και τόσα χρόνια εμπειρίας στην πλάτη. Πέρα από τις κακές υποκριτικές ικανότητες, η σκηνοθεσία και το «χύμα» σενάριο, δεν έχουν απολύτως τίποτα το αξιόλογο να επιδείξουν.

Ας προχωρήσουμε όμως και στην κυρίως δράση, εκεί όπου η κατάσταση ξεφεύγει αρκετά από τα καθιερωμένα. Για πρώτη φορά στη σειρά Command & Conquer, θα πρέπει να ξεχάσετε όσα μάθατε περί resource gathering. Δεν υπάρχουν harvesters, ούτε και σημεία με tiberium. Εφόσον λοιπόν δεν ρέει χρήμα, το σύστημα οικονομίας έχει ως εξής. Υπάρχει ένα όριο πόντων στην κατασκευή μονάδων (για παράδειγμα 50 πόντοι) και κάθε μονάδα για να κατασκευαστεί θέλει κάποιους πόντους. Εσείς θα πρέπει να κατανείμετε σωστά τους πόντους σας, ενώ για να αποκτήσετε περισσότερους, άρα και περισσότερες μονάδες, θα πρέπει να καταλάβετε τα nodes που βρίσκονται διάσπαρτα στο χάρτη. Αυτό γίνεται απλά αφήνοντας μία ή περισσότερες μονάδες σας δίπλα στο node και αναμένοντας ορισμένα δευτερόλεπτα μέχρι το σημείο να περάσει στην κυριότητά σας.

Το κλασικό MCV έχει πλέον πάει περίπατο, δηλαδή θα πρέπει να ξεχάσετε τις παλιές καλές κατασκευές κτιρίων. Τώρα πια στη θέση του MCV υπάρχει το Crawler, μέσα από το οποίο αναπτύσσετε τον στρατό σας. Σαν να μην έφταναν όμως οι περιορισμοί που ήδη έχουν τεθεί, η EA Games θέλησε να παίξει με τα νεύρα μας ακόμη περισσότερο. Τα Crawler λοιπόν χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Offence, Defense και Support. Η κατηγορία Offence είναι και η πιο συνηθισμένη, καθώς το Offensive Crawler δημιουργεί τις μονάδες εδάφους. Το Defense Crawler δημιουργεί στρατιώτες και είναι το μόνο με το οποίο φτιάχνετε κτίρια (συγκεκριμένα αμυντικής φύσης) όπως turrets, bunkers, laser cannons κτλ. Χρησιμεύει κυρίως για άμυνα. Τέλος, το Support Crawler δημιουργεί αεροσκάφη, λίγα τανκς, ενώ παράλληλα σας δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε airstrikes και όπλα μαζικής καταστροφής. Γενικά κάθε Crawler έχει τα υπέρ και τα κατά του, αλλά επί της ουσίας σας θέτει περιορισμούς. Αν ποτέ μέσα στη μάχη θελήσετε να αλλάξετε τακτική, τότε μπορείτε να το καταστρέψετε και να καλέσετε ένα νέο Crawler, διαφορετικού αυτή τη φορά τύπου.

Αποστολές
Η EA Games θέλησε φέτος να κάνει το παιχνίδι πιο προσιτό στους νέους παίκτες, δίνοντάς τους λιγότερες επιλογές διαχείρισης βάσης. Απ’ την άλλη, φρόντισε να δημιουργήσει σύντομες αποστολές, οι οποίες όμως σας ζητούν να διαχειριστείτε τις μονάδες σας σε πολλά μέρη ταυτόχρονα ή να αλλάξετε στρατηγική και Crawler μέσα στη μάχη. Όμως, η διαχείριση πολλών αντικειμένων ταυτόχρονα, είναι κάτι που μοιραία δυσκολεύει ακόμα και τους guru του είδους. Στις αποστολές, οι στόχοι που σας δίνονται κάθε φορά διαφέρουν, αλλά σίγουρα οι παλιοί τους έχετε ξαναδεί αρκετές φορές. Θα κληθείτε λοιπόν να καταστρέψετε τα κτίρια του εχθρού, να καταλάβετε nodes, να υπερασπιστείτε την βάση σας, να προστατεύσετε ομήρους κ.ο.κ.

Φέτος έχουν προστεθεί κι ορισμένες διαφοροποιήσεις ως προς τον ρεαλισμό. Καταρχήν όποτε μια μονάδα ρίξει τα πυρομαχικά της, θα πρέπει από ένα σημείο κι έπειτα να κάνει reload. Η μπάρα reload είναι κάθε φορά εμφανής κάτω από την ενέργεια της εκάστοτε μονάδας. Ακόμη, το περιβάλλον καταστρέφεται σε ορισμένα σημεία. Μπορείτε για παράδειγμα να ανατινάξετε ένα σύμπλεγμα βράχων για να δημιουργήσετε ένα πέρασμα για τα τανκς σας. Στο θέμα της παροχής ενέργειας της βάσης, δεν υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας κάποιων Power Plants, αλλά βάση του συστήματος των πόντων που προαναφέραμε, όπως οι μονάδες έχουν τα Command Points, έτσι και τα κτίρια έχουν τα Power Points. Όταν δημιουργήσετε τις αντίστοιχες μονάδες ή κτίρια και φτάσετε στο όριο, τότε θα πρέπει να καταλάβετε τα ανάλογα σημεία στο χάρτη για να αυξήσετε το όριο αυτό.

Πέρα από τα στρατηγικά σημεία, υπάρχουν διάφορα άλλα κτίρια, τα οποία σας δίνουν τοπικά κάποια πλεονεκτήματα. Τέτοια είναι για παράδειγμα τα artillery cannons που κάνουν μεγάλη ζημιά και που μπορούν να πλαισιωθούν από μονάδες σας ώστε να έχετε ένα προπύργιο ασφαλείας. Υπάρχουν επίσης και διάφορα ακόμη easter eggs, όπως ο μηχανικός ο οποίος μπορεί να καταλάβει ένα μισοκατεστραμμένο όχημα που μόλις εξοντώσατε και να το πάρει υπό τον έλεγχό του.

Μονάδες και Upgrades
Στο παιχνίδι κάνουν την εμφάνισή τους παλιές και νέες μονάδες. Θα συναντήσετε διάφορα νέα οχήματα όπως το Wolf ή το Shepard Tank (GDI) ή τις κλασικές μεγάλες αξίες όπως τα Avatar (NOD) και Mammoth Mk. IV Tank (GDI). Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι στις μονάδες εδάφους οι GDI έχουν και πάλι το πάνω χέρι, καθώς δημιουργούν τα Refractors (laser tanks) ή το πανίσχυρο Mastodon, ένα «τετράποδο γομάρι» με εξωπραγματικά όπλα, που μας φέρνει στο νου εικόνες απ’ το Star Wars. Για τους Scrin δεν μπορούμε να πούμε και πολλά, καθ’ ότι σε αντίθεση με το Command & Conquer 4, η φυλή αυτή δεν είναι επιλέξιμη.

Όλες οι μονάδες έχουν για άλλη μια φορά τα καθιερωμένα ranks, τα οποία κερδίζουν είτε μαχόμενες, είτε αποκτώντας τα σχετικά bonus από το έδαφος. Τα ranks τους δίνουν αναπλήρωση ενέργειας και μεγαλύτερη δύναμη πυρός. Στο πεδίο της μάχης θα συναντήσετε ακόμη κρυστάλλους, οι οποίοι συλλέγονται από τις μονάδες σας και αξιοποιούνται στη βάση σας για την κατασκευή νέων τεχνολογικών upgrades. Τα upgrades αυτά σας δίνουν πολλά και διάφορα πλεονεκτήματα, όπως καλύτερη δύναμη πυρός, ταχύτερο reload, ταχύτερη κίνηση μονάδων, σφαίρες που φτάνουν στο στόχο τους από μεγαλύτερη απόσταση κ.ο.κ.

Το τελευταίο Command & Conquer αφήνει μία γεύση πικρίας, ακόμα και στους πιο φανατικούς οπαδούς της σειράς.

Τα υπέρ και τα κατά
Δυσκολευτήκαμε πραγματικά να βρούμε κάποια αξιόλογα στοιχεία στο φετινό Command & Conquer, του οποίου το Gameplay είναι από τα χειρότερα που έχουμε δει. Το feeling της μάχης είναι ίσως ότι έχει απομείνει, καθώς στην κατασκευή βάσης η απογοήτευση που θα νιώσετε θα σας ωθήσει περισσότερο να παίξετε online το Command & Conquer 3, παρά να καταφύγετε στον φετινό τίτλο. Δεν είναι μόνο οι περιορισμοί που τέθηκαν, αλλά ο γενικότερος σχεδιασμός του παιχνιδιού, που παραπέμπει σε τραγωδία. Κανείς δεν σας παρουσιάζει έναν χάρτη για να σας δείξει πως έχει η κατάσταση στη γη και που θα πρέπει να χτυπήσετε (αφού δεν έχετε ούτε καν την αίσθηση επιλογής αποστολής για το που θα χτυπήσετε!) Η επιλογή ανάμεσα σε GDI ή NOD δεν γίνεται από την αρχή, αλλά στο τέλος της τρίτης αποστολής, όπου και θα πρέπει να κάνετε save, αν σκοπεύετε τέλος πάντων να επαναλάβετε το παιχνίδι, ώστε να το τερματίσετε και με τους δύο στρατούς.

Η εξέλιξη της ιστορίας παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον, αλλά το φινάλε δεν θα είναι αυτό ακριβώς που περιμένατε, ειδικά από μία τέτοια ιστορική σειρά strategy. Η σκηνοθεσία του φετινού σεναρίου είναι ακόμη πιο απογοητευτική από τις προηγούμενες, ενώ το φινάλε είναι πάντοτε το ίδιο, όποιον απ’ τους δύο στρατούς κι αν επιλέξετε.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπάρχουν αρκετά bugs μέσα στο παιχνίδι, τα οποία θα…τεστάρουν τα όριά σας! Τα περισσότερα από αυτά παρατηρήθηκαν στα Windows 7, καθώς ακόμα και σε σύγχρονους υπολογιστές, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε ασυμβατότητες (όπως «πάγωμα» σε μαύρη οθόνη), ειδικά με ορισμένου τύπου κάρτες γραφικών ATI. Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένα bugs σε αποστολές, τα οποία σας στέλνουν είτε στο βασικό μενού (ενώ έχετε ολοκληρώσει την αποστολή) είτε κρασάρουν και σας επιστρέφουν πίσω στα Windows.

Skirmish
Φέτος, στο Skirmish mode έχουν συγχωνευτεί οι επιλογές για Offline ή Online παιχνίδι. Επιλέγετε δηλαδή τον αριθμό συμμετοχών (1vs1 έως 5vs5) και το αν θα παίξετε κόντρα στον υπολογιστή, κόντρα σε άλλους παίκτες ή κάτι το ενδιάμεσο. Άλλωστε, το C&C 4 απαιτεί να είστε διαρκώς συνδεδεμένοι στο Internet, είτε παίζετε online, είτε offline!

Το Online περιβάλλον του C&C έχει ουσιαστικά ενοποιηθεί με τα κυρίως μενού, καθώς στο κάτω μέρος της οθόνης μπορείτε να δείτε τους διαθέσιμους παίκτες. Όπως θα παρατηρήσετε, είναι ελάχιστοι καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας, δείγμα του ότι οι fans του Command & Conquer είναι πλέον δυσαρεστημένοι. Γενικά το περιβάλλον είναι δύσχρηστο, καθώς θα πρέπει να εναλλάσσεστε ανάμεσα στα παράθυρα για να δημιουργήσετε επιτυχώς έστω κι ένα απλό party (κι αυτό αν οι άλλοι χρήστες δουν την πρόσκλησή σας). Στα maps, υπάρχουν 12 χάρτες, οι οποίοι απευθύνονται σε 10 χρήστες και άρα θεωρούνται σχετικά μεγάλοι σε μέγεθος.

Το θετικό όφελος που αποκομίσαμε από το Online mode είναι η ταχύτητα της μάχης, η οποία είναι σαφώς καλύτερη από αυτή των προηγούμενων ετών. Οι βάσεις έχουν πλέον «ανοίξει» και το παιχνίδι είναι πολύ πιο ελεύθερο, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα της άμυνας-ταμπούρι, όπως υπήρχε κάποτε. Αυτό σημαίνει ότι μια μάχη μπορεί να λήξει μέσα σε 15-30 λεπτά, την στιγμή που κάποτε διαρκούσε ώρες ατελείωτες. Τέλος, το lag στις Online μάχες είναι σχετικά μικρό, αλλά παρατηρείται μια πτώση στο frame rate, σε μάχες 3vs3 ή περισσοτέρων παικτών.

Γραφικά
Όσο κι αν θα εντυπωσιαστείτε από τα οπτικά εφέ των πυροβολισμών και των εκρήξεων, στο Command & Conquer 4 δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη βελτίωση στα γραφικά σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις της σειράς. Στο Tiberian Twilight χρησιμοποιήθηκε μία αναβαθμισμένη μηχανή γραφικών RNA, την οποία είχαμε δει και στο Red Alert 3. Σε σύγκριση με το Command & Conquer 3: Tiberium Wars, οπτικά τα pixels δεν θα σας ικανοποιήσουν, ενώ το anti-aliasing ειδικά στα κοντινά zoom είναι κατώτερο του αναμενόμενου.

Για καλύτερες επιδόσεις και τις ρυθμίσεις στο επίπεδο “High”, θα χρειαστείτε ένα πραγματικό θηρίο στο γραφείο σας και συγκεκριμένα οπωσδήποτε έναν διπύρηνο επεξεργαστή, 3-4GB μνήμη και κάρτα γραφικών 768MB. Σίγουρα πολλοί από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχετε ήδη απορήσει με όλα αυτά, αλλά δυστυχώς η τραγική αλήθεια είναι ότι ακόμα και με κάρτα γραφικών 256MB, το frame rate θα είναι τέτοιο ώστε θα νομίζετε ότι ανοίξατε κατά λάθος έναν παλιό Pentium 3.

Ήχος
Κάποτε είχαμε συνηθίσει την Westwood σε επιτυχημένα και ευρηματικά soundtracks. Όλα αυτά πλέον έχουν χαθεί και τα περισσότερα μουσικά κομμάτια είναι γεμάτα με ανούσια loops, τα οποία σύντομα καταντούν βαρετά. Οι βοηθητικοί ήχοι, οι πυροβολισμοί και οι εκρήξεις δεν παρουσιάζουν κάτι το ιδιαίτερο, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών στα βίντεο είναι -όπως προαναφέραμε- μετριότατες.

Το τέλος ενός έπους
Είχαμε φανταστεί το τέλος του Command & Conquer διαφορετικό και παρά την φιλότιμη προσπάθεια που έγινε με το Command & Conquer 3: Tiberium Wars, κανείς δεν περίμενε αυτή την κατάληξη. Για τους λάτρεις των γρήγορων strategy στο στυλ του Warhammer 40.000: Dawn of War, το τελευταίο C&C είναι μια καλή πρόταση. Για όλους τους υπόλοιπους, είναι μια κακή παρένθεση που θα πρέπει γρήγορα να ξεχαστεί. Το αν η EA Games θα κλείσει τον κύκλο της σειράς εδώ ή αν θα κυκλοφορήσει ένα Red Alert 4, είναι κάτι που μόνο η ίδια το ξέρει. Επί της ουσίας, με τόσα bugs, πρόχειρες σκηνοθεσίες στα βίντεο και ατέλειες στον τεχνικό τομέα, αποδείχθηκε ότι για άλλη μια φορά έκανε προχειροδουλειά. Ίσως το franchise θα έπρεπε να συνεχιστεί….με κάποια άλλη εταιρεία στο τιμόνι.

Θετικά:
- Γρήγορο σε δράση multiplayer mode
- Τα οπτικά και ηχητικά εφέ

Αρνητικά:
- Bugs και ασυμβατότητες με τα Windows 7
- Η κατάργηση του resource gathering
- Οι περιορισμένες επιλογές στην κατασκευή βάσης
- «Ρηχό» σενάριο και μέτριες ερμηνείες ηθοποιών

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7.5
Gameplay: 6
Αντοχή: 6.5
Γενικά: 7

Το χειρότερο Command & Conquer όλων των εποχών.

Μάνος Γρυπάρης