- Reviews
- Commandos 3: Destination Berlin
Commandos 3: Destination Berlin
Hot Commandos 3: Destination Berlin
Site: www.commandosgame.com
Όταν έχεις βγάλει δύο πετυχημένους τίτλους και έχεις δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό, αναπόφευκτα δημιουργείται το εξής δίλημμα: Να αρμέξω κι άλλο την αγελάδα να βγάλω λεφτά τώρα που μπορώ ή όχι; Κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτονταν στην Eidos για το αν θα έπρεπε να βγει άλλο ένα Commandos. Και βέβαια η προφανής απάντηση περιλαμβάνει το άρμεγμα της αγελάδας. Έτσι, δύο χρόνια μετά το δεύτερο μέρος της σειράς, ήταν ήδη έτοιμο και το τρίτο. Βέβαια όταν έχεις μια ήδη επιτυχημένη σειρά στα χέρια σου, το να την προχωράς κι άλλο είναι σαν να παίζεις με τη φωτιά αφού πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να χύσεις την καρδάρα με το γάλα της αγελάδας που συνέχεια αρμέγεις και τελικά από εκεί που είσαι στην κορυφή να βρεθείς και πάλι κάπου χαμηλότερα.

Gameplay
Έχοντας μια βαριά κληρονομιά πίσω του, είναι απολύτως λογικό ότι το Commandos 3 έπρεπε να ξεκινήσει με βάση τον καλύτερο πρόγονό του (ο οποίος φυσικά είναι το Commandos 2). Το πρώτο χαρακτηριστικό που έμεινε ίδιο είναι το πλήθος των αποστολών. Και στο τρίτο μέρος της σειράς υπάρχουν 10 αποστολές, οι οποίες όμως έχουν μερικές διαφοροποιήσεις. Συγκεκριμένα χωρίζονται (λίγο ακανόνιστα είναι η αλήθεια) σε τρία campaigns, τα οποία θα σας μεταφέρουν στο Stalingrad, το Βερολίνο -παρέα με περίεργα γερμανικά τρένα- και (όπως πάντα) στις ακτές τις Νορμανδίας. Το ενδιαφέρον με τα campaigns είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να ολοκληρώσετε το ένα για να πάτε στο επόμενο αλλά επιλέγετε όποιο θέλετε και μπορείτε να τρέχετε πότε το ένα και πότε το άλλο. Έτσι, ακόμα κι αν κολλήσετε κάπου, συνεχίζετε να παίζετε κάποιο άλλο campaign οπότε δεν χάνεται το ενδιαφέρον. Τα σκηνικά, όπως ήταν αναμενόμενο, είναι πολύ ρεαλιστικά κι έχει διατηρηθεί η αίσθηση ότι βρίσκεστε στο πεδίο της μάχης, κάτι που επίσης συντηρεί το ενδιαφέρον. Μία άλλη αλλαγή στις αποστολές είναι το μέγεθός τους. Υπάρχουν κάποιες αποστολές όπως οι εξαντλητικές που συναντήσαμε στο δεύτερο μέρος της σειράς αλλά υπάρχουν και μικρότερες που έρχονται σαν φυσική συνέχεια της προηγούμενης, κάτι που είχαμε να δούμε από το πρώτο μέρος (αν και ακόμα κι εκεί δεν ήταν ξεκάθαρο). Φυσικά υπάρχουν ακόμα οι επιλογές δευτερευόντων στόχων καθώς επίσης και διάφορα απρόσμενα όπως πτώσεις αλεξιπτωτιστών ή αποστολές με χρονικό όριο. Τουλάχιστον από ποικιλία, το παιχνίδι είναι πολύ δυνατό.

Το όλο σκεπτικό του παιχνιδιού έχει μείνει αμετάβλητο. Έμφαση στη λεπτομέρεια και στην τακτική, αλλά και περιορισμένος διαθέσιμος κόσμος. Σε αυτό το τρίτο μέρος θα βρείτε πάνω κάτω τις γνωστές φυσιογνωμίες από το πρώτο με την προσθήκη του Thief από το δεύτερο. Σε κάθε χαρακτήρα έχουν προστεθεί επιπλέον κινήσεις και ικανότητες ενώ ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα είναι η ικανότητα της ακινητοποίησης. Συγκεκριμένα μπορείτε να πλακώσετε στις μπουνιές έναν αντίπαλο και αυτός θα πέσει αναίσθητος για λίγο. Τότε με το σετάκι χειροπέδες που έχετε, τον δένετε και βγαίνει εκτός μάχης χωρίς να τον σκοτώσετε, άρα και χωρίς αίματα τα οποία όπως πάντα κινούν υποψίες. Βέβαια αν οι εχθροί σας τον βρουν, τότε τον απελευθερώνουν και όλα γίνονται κατά πολύ δυσκολότερα. Μία ακόμα βολική προσθήκη είναι ότι κάθε μέλος της ομάδας μπορεί να μεταμφιεστεί αλλά όχι με τόσο μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, μπορεί να φανεί αρκετά χρήσιμο, αν θέλετε να περάσετε γρήγορα και σε μεγάλη απόσταση από ένα φρουρό ή αν θέλετε να αργήσει να σας σημαδέψει μερικά δευτερόλεπτα. Το κακό με το χειρισμό είναι ότι υπάρχει μία ελλειπής πρόβλεψη για hotkeys μέσα στο παιχνίδι και αυτό κάνει αρκετά δύσκολη τη χρήση κάποιων αντικειμένων. Ένα άλλο ζήτημα είναι τα δύσχρηστα μενού των χαρακτήρων που πραγματικά απαιτούν μια εξοικείωση και στην αρχή θα σας δυσκολέψουν. Ακόμη, η κάμερα έπαψε (ανεξήγητα) να γυρίζει 360 μοίρες και πλέον υπάρχουν τέσσερις επιλογές περιστροφής. Ωστόσο αν και αυτά ακούγονται πολλά, ο χειρισμός είναι σε γενικές γραμμές ίδιος με τα προηγούμενα Commandos, οπότε οι παλιοί δεν θα συναντήσουν ιδιαίτερα προβλήματα ενώ για τους νέους χρήστες υπάρχει ένα tutorial το οποίο θα τους βοηθήσει σημαντικά στο να εξοικειωθούν.

Γραφικά
Προχωρώντας στο φλέγον θέμα των γραφικών, αξίζει να αναφέρουμε ότι φέτος δεν έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές. Δεν μπορεί να μην αναφερθεί το γεγονός ότι η μηχανή του παιχνιδιού έχει εμπλουτιστεί με αρτιότερα εφέ, όπως π.χ. στις εκρήξεις, ενώ έχουμε πλέον και καιρικά φαινόμενα όπως χιόνι αλλά και βροχή ή ομίχλη που δημιουργούν πολύ όμορφη αίσθηση του τοπίου. Στο σχεδιασμό των χαρακτήρων ωστόσο δεν υπάρχουν αλλαγές και είναι σαν να βλέπουμε ακριβώς το Commandos 2. Η μόνη σχεδιαστική βελτίωση είναι στα κτίρια, τα οποία είναι πολύ ρεαλιστικά και λεπτομερή. Ωστόσο, όσο όμορφα κι αν είναι τα γραφικά και σωστή η λειτουργία της μηχανής, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την χαμηλή ανάλυση στην οποία τρέχει το παιχνίδι και ουσιαστικά το υποβαθμίζει δημιουργώντας μια αίσθηση (λανθασμένη βέβαια) του χοντροκομμένου απέναντι στους αντιπάλους του.
Ήχος
Το παιχνίδι έχει μείνει στάσιμο και ηχητικά. Ή μάλλον έχει προοδεύσει ελάχιστα. Το μουσικό θέμα που καλύπτει τα μενού ακολουθεί τη γνωστή λογική του στρατιωτικού εμβατηρίου (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) και πραγματικά στην αρχή πορώνει τον παίκτη. Και πως να μη το κάνει άλλωστε αφού και οι πρόγονοί του είχαν την ίδια λογική και είχαν πετύχει. Πριν τις αποστολές τα ίδια τα μέλη της ομάδας σας αναλύουν το τι πρέπει να γίνει ακολουθώντας εν πολύς τη λογική του δευτέρου μέρους της σειράς. Μέσα στο παιχνίδι όμως έχουν αλλάξει ελάχιστα στοιχεία. Οι φωνές των στρατιωτών είναι οι ίδιες ενώ στα ηχητικά εφέ έχουμε τα ίδια ακούσματα, αφού δεν έχει προστεθεί κάτι το αξιοπρόσεκτο. Το μόνο που ουσιαστικά έχει γίνει είναι να ρυθμιστούν τυχόν αστοχίες που παρουσιάζονταν στους προηγούμενους τίτλους της σειράς.

Επίλογος
Συνοψίζοντας, το Commandos 3 κινείται στα επίπεδα των προηγούμενων. Έχει να παρουσιάσει όμορφα γραφικά, τα οποία όμως τεχνολογικά μας μεταφέρουν αρκετά χρόνια πίσω. Ο ήχος κυμαίνεται σε καλά επίπεδα αλλά δεν αποτελεί κάτι το τρομερό. Το μόνο ζήτημα είναι κάποιες μικροαλλαγές που έγιναν στον χειρισμό και οι οποίες τον κάνουν κατά ένα βαθμό πιο δύσκολο. Γενικά είναι άλλος ένας δυνατός τίτλος στη σειρά αλλά προτείνεται σε εκείνους που έχουν παίξει και αγαπήσει τα προηγούμενα. Οι νέοι καλύτερα να αρχίσουν από τα πρώτα.
Θετικά:
- Πολύ καλά γραφικά
- Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον
- Κινείται στα επίπεδα των προηγουμένων
Αρνητικά:
Λιγότερες βελτιώσεις απ’ ότι αναμέναμε
Συνεχίζει να είναι υπερβολικά δύσκολο σε κάποιες περιπτώσεις
Πρέπει να έχεις παίξει τα προηγούμενα αν θες να έχεις τύχη
Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.2
Η Eidos πήρε ένα καλό τίτλο και τον έκανε ακόμα καλύτερο. Όσοι αγάπησαν το παλιό θα το λατρέψουν, ενώ όσοι ασχοληθούν μαζί του για πρώτη φορά θα γίνουν φανατικοί της σειράς.
Αντώνης Κατρής