Super Mario 64 DS

Super Mario 64 DS




Το 1996, η Nintendo κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι που θεωρείται από κορυφαία 3D platformers όλων των εποχών το οποίο άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε αλλά και παίζουμε το είδος αυτό αλλά και γενικά τα παιχνίδια. Αυτό δεν ήταν άλλο από το Super Mario 64! Ήταν άλλωστε και το πρώτο παιχνίδι της σειράς που μπήκε στον τρισδιάστατο κόσμο και τα κατάφερε με τεράστια επιτυχία. Τότε, με το Nintendo 64, την πρώτη οικιακή κονσόλα της Nintendo που υποστήριζε 3D γραφικά, και τώρα με το Nintendo DS, την πρώτη φορητή κονσόλα της Nintendo που μπαίνει στον κόσμο των τριών διαστάσεων, η Nintendo μας δίνει το ίδιο, θρυλικό παιχνίδι αλλά αυτή τη φορά σε φορητή μορφή και με αρκετά νέα στοιχεία και βελτιώσεις που το κάνουν ένα must-have τίτλο.

Η Nintendo θέλοντας να μας δώσει ένα πολύ δυνατό τίτλο στο launch line up του νέου της φορητού συστήματος που να εκμεταλλεύεται σχεδόν όλες τις δυνατότητες του μας δίνει το Super Mario 64 DS. Ένα παιχνίδι-μεταφορά από το Nintendo 64 αλλά η Nintendo φυσικά δεν αρκέστηκε στην απλή μεταφορά του παιχνιδιού στο νέο της σύστημα. Έχουν γίνει βελτιώσεις και αλλαγές σχεδόν τους τομείς. Στο gameplay, στα γραφικά, στον ήχο και στον έλεγχο, τα οποία θα αναλύσουμε πιο κάτω.

Ρε ‘σεις, που πήγε ο Mario?
Το παιχνίδι αρχίζει με το γνωστό storyline. Δηλαδή, η πριγκίπισσα Peach καλεί στο κάστρο της τον Mario (αυτή τη φορά μαζί του θα είναι ο Luigi και ο Wario) και απαγάγεται μυστηριωδώς! Στην προσπάθεια τους όμως να ανακαλύψουν τι γίνεται, ο Mario, Wario και Luigi εξαφανίζονται και αυτοί μέσα στο κάστρο. Ο μόνος που έχει μείνει εκεί είναι ο Yoshi ο οποίος κοιμότανε στην κορυφή του κάστρου (όπου μπορούσε να βρεθεί αφού τερμάτιζε κάποιος την έκδοση του Ν64) και μπαίνει στο κάστρο για να δει τι γίνεται. Έτσι, ο πρώτος χαρακτήρας που ελέγχεις στο παιχνίδι δεν είναι άλλος από το πράσινο δεινοσαυράκι το οποίο έχει τις ίδιες κινήσεις με τον Mario εκτός από μια χαρακτηριστική του ικανότητα, να τρωει τους εχθρούς και να τους μετατρέπει σε αυγά. Το παιχνίδι αρχίζει με τον Yoshi να πηδά μέσα στους πίνακες του κάστρου που αντιπροσωπεύουν και κάθε κόσμο στον οποίο εισέρχεται ο παίκτης στον οποίο πρέπει να μαζέψει κάποια αστέρια έτσι ώστε να προχωρήσει στους επόμενους κόσμους, να ξεκλειδώσει διάφορες πόρτες που οδηγούν σε άλλα μέρη του κάστρου και νέους κόσμους και φυσικά να σώσει τον Mario, τον Luigi και τον Wario. Όταν σώσει τους προαναφερόμενους χαρακτήρες θα μπορεί ο παίκτης να αλλάζει χαρακτήρα όποτε κρίνει αυτός αναγκαίο ανάλογα με τις προϋποθέσεις του κάθε κόσμου. Η μόνη περίπτωση να παίξεις σαν Mario δεν είναι απαραίτητα όταν τον εμφανίσεις αφού σε κάθε κόσμο υπάρχει το χαρακτηριστικό κόκκινο καπέλο του Mario, το οποίο όταν φορέσει ο Yoshi μετατρέπετε στον Mario αλλά όταν τελειώσει την αποστολή του και φύγει από τον κόσμο εκείνο τότε μετατρέπεται πάλι σε Yoshi. Όπως αναφέραμε και πιο πριν, ο παίκτης θα μπορεί να αλλάζει τους χαρακτήρες του ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε κόσμου. Αυτό συμβαίνει γιατί ο κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του χαρακτηριστική κίνηση και όταν πιάσει ένα συγκεκριμένο “power-up” επιδρά διαφορετικά στον καθένα. Ο Μario έχει την δυνατότητα να πηδά δεξιά-αριστερά ανάμεσα σε δύο τοίχους έτσι ώστε να φτάσει στην κορυφή και όταν πάρει το “power-up” γίνεται σαν μπαλόνι έτσι μπορεί να πετάξει στον αέρα για μια χρονική περίοδο. Ο Yoshi και ο Luigi πηδούν λίγο περισσότερο από τους άλλους και όταν πάρουν το «power-up», o Yoshi βγάζει φωτιά από το στόμα του και ο Luigi γίνεται αόρατος έτσι μπορεί να περάσει διαμέσου ορισμένων εμποδίων. Τέλος, ο Wario έχει πολύ δυνατή γροθιά που του επιτρέπει να σπάζει ορισμένα είδη τοίχων και παίρνοντας το «power-up” γίνεται μεταλλικός δίνοντας του τη δυνατότητα να περπατά κάτω από το νερό χωρίς δυσκολία.

Έλεγχος : Τι κάνουμε χωρίς αναλογικό χειριστήριο;
Είναι γεγονός ότι το Super Mario 64 ήταν ένα παιχνίδι που κατασκευάσθηκε για να παίζεται με αναλογικό χειριστήριο. Το Nintendo 64 ήταν η πρώτη κονσόλα της Nintendo που είχε το γνωστό μας “analog stick” και το Super Mario 64, αφού ήταν και launch title χρησιμοποιούσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το νέο, τότε, στοιχείο παραδίδοντας μια ανεπανάληπτη εμπειρία στην εξερεύνηση τον τρισδιάστατων του κόσμο και στην ποικιλία των κινήσεων που υπήρχαν. Τώρα με το DS τι κάνουμε όμως; Η Nintendo έχει βάλει σαν προεπιλογή ο έλεγχος να γίνεται χωρίς την χρήση της οθόνης αφής έτσι ο χαρακτήρας θα κινείται με το D-Pad και οι διάφορες κινήσεις του θα γίνονται σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα κουμπιά της κονσόλας. Από την πρώτη στιγμή όμως κάποιος που έχει παίξει το Mario 64 στο N64 με τον αναλογικό χειρισμό θα καταλάβει ότι δεν είναι το ίδιο ούτε μπορεί ποτέ να το φτάσει. Η ελευθερία του αναλογικού είναι απεριόριστή ενώ του D-Pad πολύ περιορισμένη. Γι αυτό και η Nintendo φρόντισε να βάλει και την επιλογή ο παίκτης να ελέγχει τον χαρακτήρα του μέσω της οθόνης αφής. Χρησιμοποιώντας είτε την ειδική πέννα είτε το «thumb strap», ο παίκτης μπορεί να κινήσει τον χαρακτήρα του όπου θέλει και σε όποια κατεύθυνση θέλει. Κρατώντας την οθόνη αφής πατημένη θα κάνει τον χαρακτήρα να τρέξει προς την κατεύθυνση που του δείχνεις έτσι ο χειρισμός με αυτό τον τρόπο μπορεί να θεωρηθεί πολύ καλύτερος και ρεαλιστικότερος αλλά έχει κι αυτός ένα μειονέκτημα. Ο χώρος. Το χέρι δεν μπορεί να πάει πολύ πάνω, κάτω, δεξιά ή αριστερά λόγω του περιορισμένου χώρου της οθόνης αφής αναγκάζοντας το έτσι να πηγαίνει πίσω στο αρχικό σημείο και να ξαναρχίζει την πορεία του. Σίγουρα, κανένας από τους δύο τρόπους ελέγχου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το αναλογικό χειριστήριο αλλά είναι μια πολύ καλή προσπάθεια από την Nintendo να μας δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με τα δεδομένα που υπήρχαν.

Ένα cartridge, τέσσερις παίκτες!
Από το Super Mario 64 δεν λείπει φυσικά και το multiplayer που χρησιμοποιεί το Wi-Fi του Nintendo DS για να στείλει πληροφορίες από τουλάχιστο ένα αντίτυπο του παιχνιδιού, σε ακόμα ένα, δύο ή και τρία που μπορούν να παίξουν όλοι τους (συνολικά τέσσερις) ταυτόχρονα. Στην επιλογή αυτή, διαφορετικού χρώματος Υοshis αναλαμβάνουν ως χαρακτήρες του κάθε παίκτη και μπαίνουν σε μία από τις τέσσερις περιοχές που προσφέρονται με στόχο να μαζέψουν όσα περισσότερα αστέρια μπορούν. Μέσα στην κάθε περιοχή υπάρχούν τα καπελά τον υπολοίπων χαρακτήρων (Mario, Luigi και Wario) έτσι τα πράσινα δεινοσαυράκια μπορούν, αν βρουν τα καπέλα, να μετατραπούν σε ένα από τους χαρακτήρες αυτούς. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να γίνονται μάχες ΄σώμα προς σώμα και ο ένας να κλέβει τα αστέρια του άλλου. Στο τέλος του παιχνιδιού όποιος έχει τα περισσότερα αστέρια είναι και ο νικητής. Είναι μια πολύ καλή προσπάθεια από την Nintendo να επιδείξει τις ασύρματες δυνατότητες του DS αν και θα μπορούσε να το βελτιώσει πολύ βάζοντας περισσότερες περιοχές, περισσότερα modes ή ακόμα και ΄βάζοντας μία on-line. Η διασκέδαση που προσφέρει όμως έτσι όπως είναι και ειδικά με τέσσερις παίκτες ταυτόχρονα είναι αρκετή για να σε αφήσει ικανοποιημένο με το τέλος του γύρου.

Γραφικά!
Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι τα πάει περίφημα. Τα γραφικά από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνει κανείς πως είναι πολύ πιο καλοδουλεμένα από το Mario του N64 παρ’ όλο που κάποια εφε δεν μπορούν να ενσωματωθούν στο DS. Τα μοντέλα τον χαρακτήρων είναι καλοφτιαγμένα και γυαλιστερά και το ίδιο ισχύει και για τα περιβάλλοντα και τα αντικείμενα. Το frame rate σπάνια θα πέσει κάτω από 30 και το παιχνίδι κυλά πάντα ομαλά χωρίς κανένα πρόβλημα. Η Nintendo έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο πόσο καλά και πόσο ομαλά μπορεί να δείχνει και να παίζει ένα παιχνίδι σε ολοκληρωτικά τρισδιάστατα περιβάλλοντα έτσι ώστε να πείσει αυτούς που αμφέβαλλαν ή ακόμα αμφιβάλλουν τις δυνατότητες της φορητής της κονσόλας.

Ήχος!
Ο ήχος, ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού που έχει και αυτό βελτιωθεί κατά πολύ συμβάλει στην ολοκλήρωση μιας ανεπανάληπτης «φορητής» εμπειρίας. Η Nintendo έχει βάλει τα παλιά soundtracks του παιχνιδιού αλλά έχει προσθέσει και κάποια εντελώς καινούρια! Επίσης, έχουνε μπει καινούρια εφε στον ήχο όπως και πολύ καλή δουλειά έχει γίνει με την χρησιμοποίηση των μεγαφώνων του DS που μπορούν να παράγουν surround ήχο όπως για παράδειγμα όταν προσπαθείς να φτάσεις κάπου ακολουθώντας ένα ήχο ο οποίος βασικά σε κατευθυνθεί και σου «λεει» που θα πας.

Τι; Mini-games? Bring it on!
Καλά διαβάσατε! Το Super Mario 64 εκτός από το κυρίως παιχνίδι και το multiplayer έχει και πάρα πολλά (περισσότερα από μια ντουζίνα) mini-games όλων των ειδών! Όλα φυσικά εκμεταλλεύονται την οθόνη αφής και είναι μία ακόμη κίνηση από την Nintendo για να δείξει στους gamers τις δυνατότητες του συστήματός της. Ο παίκτης αρχικά μπορεί να διαλέξει ανάμεσα σε οκτώ παιχνίδια και στη συνέχεια μπορεί να ξεκλειδώσει τα άλλα μαζεύοντας κλειδιά από τα κουνελάκια που βρίσκονται στο κάστρο. Κάθε παιχνίδι έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό όπως να βρίσκεις το πρόσωπο ενός χαρακτήρα όταν αυτό είναι ανάμεσα στα πρόσωπα άλλων χαρακτήρων ή να παίξεις ένα παιχνίδι μνήμης με τον Luigi.

Γενικά
Το Super Mario 64 είναι ένα παιχνίδι που θα προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία σε όλους τους gamers και είναι ένας τίτλος-υπόδειγμα για πολλές από τις δυνατότητες του DS. Αποτελεί σίγουρα τον καλύτερο launch τίτλο του συστήματος και γενικά του DS μέχρι τώρα. Η Nintendo δεν έκανε μια απλή μεταφορά του παιχνιδιού αλλά με τις προσθήκες και βελτιώσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς το παιχνίδι έχει αλλάξει και θα προσφέρει και κάτι διαφορετικό ακόμα και σ’ αυτούς που έχουν παίξει το Super Mario 64 στο Ν64.

Θετικά:
-Εξαιρετικό gameplay
-Βελτιωμένος ήχος
-Βελτιωμένα γραφικά.
-Διασκεδαστικά Mini-games

Αρνητικά:
-Ο έλεγχος είναι αρκετά καλός αλλά με τίποτα δεν αντικαθιστά το αναλογικό χειριστήριο
-Διασκεδαστικό αλλά φτωχό Multiplayer

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 9
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.7

Το Super Mario 64 DS είναι ένα must-have για όλους τους κατόχους DS και ένας πάρα πολύ καλός τίτλος «γνωριμίας» για αυτούς που δεν έχουν έλθει σε επαφή με την φορητή κονσόλα της Nintendo και θέλουν να δουν τις δυνατότητές της!

Δημήτρης Χριστοδούλου