Do Not Feed the Monkeys

Οι μαϊμούδες τρώνε κουτόχορτο και όχι μπανάνες.

Τα games που παίζουμε μας βοηθούν να ζήσουμε καταστάσεις που ίσως δεν θα μπορούσαμε στην πραγματικότητα. Μας δείχνουν κάτι μακρινό και ανεξερεύνητο και αυτό μας εξιτάρει. Τι γίνεται όμως όταν τα games αρχίσουν να “ακουμπάνε” ευαίσθητα θέματα της καθημερινότητας; Συνήθως αυτό γίνεται από indie εταιρίες, μιας και θεωρείται αρκετά “ρίσκο” για τις μεγαλύτερες εταιρίες ανάπτυξης, εκτός βέβαια αν είναι κάτι συγκινητικό που θα τους φέρει εύκολα χρήματα. Η καθημερινότητά μας ωστόσο, δεν είναι μόνο γεμάτη με χαρούμενα ή θλιβερά συμβάντα, αλλά υπάρχουν και σε μεγάλο βαθμό τα “περίεργα”.

Διάφορα ψυχολογικά, διάφορα φετίχ, διάφορες ενέργειες παράνομες και μη. Οι άνθρωποι είμαστε “περίεργοι”. Αυτή η περιέργεια ήταν η πηγή έμπνευσης για την ισπανική εταιρία ανάπτυξης Fictiorama Studios. Μετά το επιτυχημένο point-and-click της, το Dead Synchronicity, η εταιρία αποφάσισε να αναπτύξει ένα game με κύριο θέμα το voyeurism, δηλαδή το φετίχ που έχουν μερικοί άνθρωποι με το να παρακολουθούν τις ιδιωτικές ζωές άλλων. Εμφανώς εμπνευσμένο από την ταινία Rear Window, ας δούμε τι προσφέρει το Do Not Feed the Monkeys.

Στους δύο τρίτος... χωρεί
Στο Do not Feed the Monkeys η δουλειά μας είναι απλή. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να απλά να παρακολουθούμε τις μαϊμούδες και να μην τις ταΐζουμε. Όμως, το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν μαϊμούδες και δεν υπάρχουν κλουβιά. Δουλεύουμε για μια μυστική εταιρία, που μοιάζει με τους πεφωτισμένους (illuminati), και από το σπίτι μας παρακολουθούμε τυχαίους ανθρώπους με κρυφές κάμερες. Κάθε “κλουβί” είναι μια νέα μυστική κάμερα σε ένα δωμάτιο (ή δωμάτια) ενός τυχαίου ανθρώπου. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να είναι ροκ-σταρ, εγκληματίες, ή απλά να έχουν περίεργα φετίχ και εσείς μπορείτε να τους παρακολουθείτε ανά πάσα στιγμή.

Στόχος σας είναι να αγοράσετε όσες περισσότερες κάμερες μπορείτε μέχρι την ημέρα αξιολόγησης. Υπάρχουν τέσσερα level αξιολόγησης και για να ανεβείτε level θα πρέπει να έχετε αγοράσει συγκεκριμένο αριθμό καμερών μέχρι την ημέρα που θα σας πούνε. Προφανώς, θα πρέπει ενώ κάνετε την δουλειά σας, να κοιμάστε επαρκώς, να τρώτε υγιεινά, να είστε τυπικοί στις υποχρεώσεις σας και πολλά άλλα. Η εταιρία το μόνο που σας ζητάει είναι να παρακολουθείτε τις ζωές τυχαίων ανθρώπων και να στέλνετε στην εταιρία τυχόν πληροφορίες που θα σας ζητήσουν μέσω e-mail. Ωστόσο, ποιος μπορεί να κάτσει με σταυρωμένα χέρια;

ΜΗΝ ΤΑΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΜΑΙΜΟΥΔΕΣ!!

Φυσικά μπορείτε να επέμβετε και να τους βοηθήσετε ή να τους καταστρέψετε. Δηλαδή, αν δείτε έναν άνθρωπο κλεισμένο μέσα σε ένα ασανσέρ για τρείς μήνες, μπορείτε είτε να συγκεντρώσετε αρκετά στοιχεία από την παρακολούθησή του και να τον βοηθήσετε έμμεσα ή να τον αφήσετε στην μοίρα του, η επιλογή είναι δική σας. Καθώς θα ανεβαίνετε levels θα ξεκλειδώνετε περισσότερες κάμερες και μερικές ξεχωριστές λειτουργίες τους, όπως ακόμα θα μπορείτε να αγοράζετε και διάφορα αντικείμενα από το διαδίκτυο και να τα στέλνετε στις “μαϊμούδες” που παρακολουθείτε. Τα στοιχεία τα συγκεντρώνετε βρίσκοντας λέξεις κλειδιά από την παρακολούθηση των διαφόρων ανθρώπων, με αναζήτηση αυτών των λέξεων στο διαδίκτυο και με επικοινωνία με άλλα άτομα.

Καθώς “εργάζεστε” όμως, θα πρέπει να ελέγχετε τακτικά την ζωή σας, την ενέργειά σας, την δύναμή σας και φυσικά το πόσα χρήματα έχετε γιατί η σπιτονοικοκυρά είναι αρκετά επίμονη και θα σας διώξει αν δεν πληρώσετε μέχρι την διορία. Χρήματα μπορείτε να βγάλετε παρέχοντας πληροφορίες στην εταιρία για τις μαϊμούδες, βοηθώντας τους ανθρώπους αν το χρειάζονται ή αν κάνετε κάποιες δουλειές μερικής απασχόλησης, όπως το να πλένετε πιάτα για οκτώ ώρες ή να βγάζετε βόλτα σκύλους. Ο ρεαλισμός του Do not Feed the Monkeys είναι τεράστιος, αφού καθώς θα δουλεύετε θα σας χτυπάνε την πόρτα μάρτυρες Ιεχωβά και ναρκομανείς γείτονες.

Το Do Not Feed the Monkeys αξιοποιεί πολύ καλά το touchscreen του Switch και το παιχνίδι γίνεται πιο ευχάριστο, ωστόσο δεν έλειψαν οι στιγμές που υπήρχαν μερικά μικρό-κολλήματα μετά από κάποια εντολή, καθώς και οι στιγμές που η αφή δεν είχε την ακρίβεια που θα θέλαμε. Είναι ένα αρκετά εθιστικό management simulator, λόγω των πολλών τυχαίων ιστοριών που μπορούμε να παρακολουθήσουμε, καθώς και των διαφορετικών endings.

Μετράμε pixels με δυο χέρια
Ενόσω παρακολουθούμε τις προσωπικές στιγμές τυχαίων ανθρώπων, μπορούμε να διακρίνουμε ένα πανέμορφο 8-bit art style που μας δίνει retro συναισθήματα. Αν και οι κάμερες απεικονίζουν τους ανθρώπους αρκετά μικρούς, μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε εύκολα χάρη στα ζωντανά και έντονα χρώματα που χρησιμοποιούνται. Τα αντικείμενα του περιβάλλοντος είναι συγκεκριμένα και λεπτομερή και δημιουργούν ένα πολύ όμορφο aesthetic.

Τα animations προφανώς θα φαίνονται λίγο “κομμένα” λόγω του art style, ωστόσο ξεχωρίζουν από το “απλά κολλάει το game”. Από την άλλη, οι άνθρωποι που θα δούμε στην πόρτα μας, όπως η σπιτονοικοκυρά, οι μάρτυρες του Ιεχωβά και ο μυστηριώδης σαμουράι που μας φέρνει νούντλς στις 4 το πρωί, έχουν ιδιαίτερα και λεπτομερή μοντέλα.

Όχι και τόσο προσωπικές στιγμές
Από χαλαρά beats μέχρι κλαρίνα (?!) η ώρα στο σπίτι και η παρακολούθηση θα περνάει ευχάριστα. Τα ηχητικά εφέ καταλαμβάνουν το πλήρες φάσμα του ακουστικού τομέα, μιας και δεν υπάρχει στάλα voice acting στο παιχνίδι. Καταφέρνουν να αναπαραστήσουν με ακρίβεια τους ήχους των αντικειμένων, ωστόσο προδίδουν τον “indie” χαρακτήρα του παιχνιδιού. Σίγουρα δεν χρειάζονται όλα τα games voice acting και μερικά άλλωστε έχουν βρει τεράστια επιτυχία χωρίς αυτό, όπως το Okami, τα Pokemon κλπ.

Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι στα προαναφερθέντα games η έλλειψη voice acting έβγαζε “νόημα” και εκτός αυτού υπήρχε μια πανέμορφη μουσική που μας συνόδευε κατά την διάρκεια της περιπέτειάς μας. Στο Do Not Feed the Monkeys αν και υπάρχουν αρκετά μουσικά κομμάτια και μπόλικα ηχητικά εφέ, δεν υπάρχει κάτι που να το κάνει να ξεχωρίζει. Μια επιλογή που θα το βελτίωνε θα μπορούσε να είναι το να επιλέγει ο παίκτης μια background μουσική, ούτως η άλλως υποτίθεται ότι κάθετε στο γραφείο του και δουλεύει. Μια τέτοια προσθήκη θα βελτίωνε το immersion του παίκτη.

Τελικά τις ταΐσαμε
Το Do Not Feed the Monkeys είναι ένα ιδιαίτερο Management Sim που προσφέρει το δικό του “twist” σε ένα ήδη υπάρχον genre. Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο του είδους του, όμως το όμορφο art style και οι ξεχωριστές και περίεργες ιστορίες των ανθρώπων που παρακολουθείτε το κάνουν να στέκεται αρκετά υψηλά στην λίστα. Στα 12€ προσφέρει γύρω στις 5 ώρες για ένα playthrough, όμως συνολικά μπορείτε να παίξετε όσο θέλετε μέχρι να δείτε όλες τις ιστορίες των ανθρώπων, οι οποίες εμφανίζονται τυχαία σε κάθε playthrough.

Θετικά:
- Όμορφο art style και aesthetic
- Περίεργες ιστορίες και κουλοί χαρακτήρες
- Πολλές διαφορετικές εκδοχές
- Αρκετές ασχολίες εκτός της παρακολούθησης

Αρνητικά:
- Σχετικά απλή και εύκολη διαχείριση πόρων
- Στο μεγαλύτερο μέρος αδιάφορη μουσική
- Μικρή διάρκεια του “campaign”
- Δεν υπάρχει “endless” play

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 7.1

Παρακολουθήστε τις όχι και τόσο απλές ζωές τυχαίων ανθρώπων άφοβα, αλλά μην ξεχνάτε, ΜΗΝ ΤΑΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΜΑΙΜΟΥΔΕΣ!

Σταμάτης Καράμπογας