God Eater 3

Στάχτη και μπούλμπερη να γίνουν όλα τα φρικιά.

Αφού τσακίσαμε ένα τσούρμο Aragami παίζοντας τα God Eater Resurrection και God Eater 2 Rage Burst, πιστέψαμε ότι τα πελώρια τέρατα που δεσπόζουν στο σύμπαν της γνωστής σειράς της Bandai Namco Entertainment, θα μας άφηναν μόνιμα στην ησυχία μας. Ευτυχώς, τα δημιουργικά μυαλά της Bandai Namco Entertainment μας “ξεγέλασαν” και το God Eater 3 βρίσκεται κοντά μας φέτος. Οι ομοιότητές της σειράς God Eater με τα φημισμένα Monster Hunter της Capcom είναι τόσο εμφανείς ώστε πολλοί ανάμεσά μας θεωρούν τα πρώτα μια απάντηση στα δεύτερα. Κατά την γνώμη μας, πρόκειται για μια ηχηρή απάντηση η οποία έχει γεμίσει πολλές ώρες του ελεύθερου χρόνου μας με ευχάριστες εμπειρίες.

Το God Eater 3 παίρνει ένα σφουγγάρι και σβήνει διαμιάς τα αποτελέσματα των ηρωισμών που διαπράξαμε στο παρελθόν. Ο κόσμος, όχι απλά δεν απαλλάχθηκε από την απειλή των Aragami μετά τις νίκες μας αλλά ισοπεδώθηκε εντελώς από τον ερχομό των Ashlands. Πρόκειται για ένα καταστροφικό φαινόμενο κατά το οποίο, σωματίδια που μοιάζουν με στάχτη, αχρηστεύουν αρχικά και καταστρέφουν στην συνέχεια οτιδήποτε έρθει σε επαφή μαζί τους. Αδυνατώντας να αντιπαλέψει την νέα μάστιγα, η ανθρωπότητα χώθηκε σαν τα ποντίκια σε υπόγειες κοινότητες σε μια ύστατη προσπάθεια να επιβιώσει. Το αντίδοτο στην θανάσιμη απειλή για την ύπαρξή της ονομάστηκε AGE (Adaptive God Eaters), μια νέα γενιά νεαρών πολεμιστών με ανοσία στα Ashlands. Ο ήρωας ή η ηρωίδα που επιλέγουμε είναι ένας ανώνυμος AGE που αναζητά την θέση του στον κόσμο. Μια σειρά από τυχαία γεγονότα και αγώνες θα τον οδηγήσουν στο κινούμενο φρούριο της Hilda Henriguez. Εκεί ο χαρακτήρας μας θα συνάψει στενές φιλίες, θα ανακαλύψει καλούς συμμάχους και θα παίξει καθοριστικό ρόλο στον αγώνα για την επιβίωση.

Οι πεντάμορφες και τα τέρατα
Η εξέλιξη του σεναρίου ακολουθεί γραμμική πορεία και, χωρίς να καινοτομεί, αφηγείται μια ενδιαφέρουσα ιστορία στενά συνδεδεμένη με το lore της σειράς. Πρωταρχικός μας στόχος όταν ασχολούμαστε με ένα game είναι η εξαγωγή θετικών συναισθημάτων και σε αυτό τον τομέα, το God Eater 3 παίρνει άριστα. Οι χαρακτήρες που παρελαύνουν από την οθόνη μας είναι γνώριμες φιγούρες της anime κουλτούρας. Κοπέλες που συνδυάζουν αρμονικά την σοβαρότητα μιας business woman με την σεξουαλικότητα ενός μοντέλου. Κορίτσια που μας μαγεύουν με την ντροπαλότητα και τις τσαχπινιές τους, σοβαρές κοπέλες με δυναμικό χαρακτήρα και σκοτεινό παρελθόν. Νεαροί φαφλατάδες, τυχοδιώκτες, ονειροπόλοι με μεγάλες ελπίδες και σχέδια για το μέλλον, σιωπηλοί ήρωες που αφήνουν τις πράξεις τους να μιλούν γι αυτούς, επιβλητικές φιγούρες σε θέσεις εξουσίας.

Εδώ θα παρομοιάσουμε τους χαρακτήρες με πλανήτες ηλιακού συστήματος και την Phym με τον ήλιο γύρω από τον οποίο περιστρέφονται. Το εν λόγω κοριτσάκι με τις υπερφυσικές δυνάμεις που της χαρίζει το Aragami DNA είναι το πιο χαριτωμένο πλάσμα που μπορεί να χωρέσει το μυαλό και η καρδιά μας. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως η προσπάθεια της μικρούλας να συλλαβίσει ακατανόητες λέξεις και οι φορές που αποκαλεί “μπαμπά” τον ήρωα, συγκινηθήκαμε μέχρις δακρύων. Λιώνοντας από τρυφερότητα για την μικρή μαζί με όλους τους NPCs που την λατρεύουν, ταυτιστήκαμε απόλυτα με τον πρωταγωνιστή, η πραγματικότητά και οι αποφάσεις του έγιναν δικές μας.

Η ιστορία του God Eater 3 επιβάλλει την επιτυχημένη εκκαθάριση των missions που μας αναθέτει η γλυκούλα Amy. Είναι τόσα πολλά τα missions που ξεκλειδώνουν στην πορεία ώστε το μόνο που λείπει είναι μια Mission: Impossible. Ακόμα και αυτή μπορούμε να την έχουμε αν επιλέξουμε να εισέλθουμε σε μια μάχη με τον χειρότερο δυνατό εξοπλισμό, θα είναι πραγματικά αδύνατο (impossible) να επιβιώσουμε. Οι ουσιώδεις αποστολές που δεν μπορούμε να αποφύγουμε με τίποτα διότι προωθούν την ιστορία είναι οι story missions. Παράλληλα με αυτές βλέπουμε τις προαιρετικές missions οι οποίες διακρίνονται σαν πράσινα στίγματα στον χάρτη, σε αντίθεση με τις story missions που έχουν κόκκινο χρώμα. Οι επόμενες δύο κατηγορίες missions είναι οι μοναδικές που ξεχωρίζουν δομικά από τις υπόλοιπες. Οι expedition missions είναι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που διεξάγονται σε δύο φάσεις. Στο ενδιάμεσο, η ομάδα μας ξεκουράζεται και ένα μενού περιορισμένων επιλογών μας επιτρέπει να αλλάξουμε πυρομαχικά, να τσεκάρουμε τα τέρατα της επόμενης φάσης και να δώσουμε χρήσιμες εντολές στους χαρακτήρες μας. Ως επί το πλείστον προτιμούμε να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα του όπλου τους στην μάχη παρά να κερδίσουμε περισσότερα AP.

Τα assault missions αλλάζουν εντελώς το σκηνικό που συνηθίσαμε στις προηγούμενες αποστολές. Είναι το multiplayer mode του God Eater 3 και δεν θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο κρίνοντας από το επίπεδο δυσκολίας τους. Στόχος μας καθώς και των επτά συμπολεμιστών είναι η συντριβή ενός πανίσχυρου Aragami με κάθε τρόπο, μέσα σε πέντε μόλις λεπτά της ώρας. Ενώ όλα τα missions μας δίνουν 40 λεπτά περιθώριο για τις εκκαθαριστικές μας επιχειρήσεις, τα assault missions μας βιάζουν, ωθώντας την αδρεναλίνη να μας πλημμυρίσει. Αν είχαμε περισσότερη ώρα διαθέσιμη, οι επιθέσεις θα ήταν συντονισμένες σαν raid σε MMORPG, ο κάθε μαχητής θα είχε ξεχωριστό ρόλο και η στρατηγική θα κυριαρχούσε. Με τον χρόνο να μειώνεται με ιλιγγιώδη ρυθμό, η δράση είναι χαοτική, ασυντόνιστη, ο καθένας κάνει του κεφαλιού του. Μέσα στο μπάχαλο βιώσαμε στιγμές ζεν που καταχωρήθηκαν αυτόματα στις ομορφότερες multiplayer εμπειρίες μας. Τρέχοντας σαν μπουλούκι οκτώ ατόμων προς τον στόχο είδαμε τους μισούς ανάμεσά μας να σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από το τέρας, να βγάζουν τα όπλα τους και να τον ραντίζουν με τα Ray Guns. Οι υπόλοιποι, λες και ήμασταν συνεννοημένοι, τραβήξαμε τα ξίφη μας και αρχίσαμε να κόβουμε κομμάτια του αντιπάλου εξ’ επαφής. Ένας ζωγράφος μόνο έλειπε από το σκηνικό για να το απαθανατίσει σε πίνακα που θα μπορούσε να ονομαστεί Moby Dick. Ο πίνακας θα απεικόνιζε ένα τεράστιο πλάσμα “αλυσοδεμένο” από τις ακτίνες των Ray Guns και μια χούφτα ανθρώπων να προσπαθούν να το γονατίσουν με κοφτερά όπλα, μιλάμε για φανταστική αίσθηση. Το game μας επιτρέπει να παίξουμε τις assault missions με το A.I. παρέα αν δεν βρούμε ανθρώπινη ή δεν έχουμε συνδρομή PS Plus, όμως σκηνικά σαν το προαναφερόμενο δύσκολα θα ζήσουμε έτσι.

Γηράσκων κυνηγός τεράτων αεί διδασκόμενος
Το God Eater 3 αποτελεί την επιτομή της φράσης “εύκολα το μαθαίνεις, δύσκολα το κατακτάς”. Στα πρώτα μας βήματα μαθαίνουμε τις βασικές γνώσεις που θα μας επιτρέψουν να αντιμετωπίσουμε την πλημμυρίδα των τεράτων. Στη συνέχεια το game σωπαίνει και μας παραπέμπει στην πλουσιότατη database του για να συμπληρώσουμε τις γνώσεις μας. Είμαστε δεινοί αναγνώστες αλλά αληθεύει πως μας δυσκολεύει αρκετά η ανάγνωση όλων των κατεβατών της database, παρότι επικροτούμε την παρουσία τόσων πολλών game mechanics. Η σχέση μας με την πολυπλοκότητα του God Eater 3 είναι σχέση αγάπης – μίσους. Αγαπούμε τον πλουραλισμό του εξοπλισμού, των τεχνικών, της ευρύτατης παραμετροποίησης του κεντρικού χαρακτήρα και της ομάδας μας. Διαμέσου αυτών, βιώνουμε τις άγριες ψυχοσωματικές δοκιμασίες ενός πραγματικού διώκτη τεράτων, είτε αυτά είναι μυθολογικά, είτε ανθρώπινα στην δική μας πραγματικότητα.

Η επαναλαμβανόμενη δομή του game (mission, κουβέντα, cinematic, mission) θα μας κούραζε αφάνταστα αν το battle system δεν ήταν τόσο ικανοποιητικό.

Στον αντίποδα, σκυλοβαριόμαστε την διαδικασία της κατασκευής πυρομαχικών, την περιφορά σε... 200 οθόνες μέχρι να ανακαλύψουμε το κατάλληλο όπλο, τα items που απαιτεί η κατασκευή του, τις περιοχές που τα περιέχουν κ.τ.λ. Προς τιμήν των δημιουργών του, είμαστε ελεύθεροι να σταθούμε στο Hack and Slash κομμάτι, επιλέγοντας τον διαθέσιμο εξοπλισμό και ότι τύχει να πετύχουμε στο διάβα μας και να μην ασχοληθούμε καθόλου με το crafting όπλων και πυρομαχικών.

Το grinding αποτελεί δομικό συστατικό του God Eater 3 αλλά δεν μας επιβάλλεται ποτέ από το ίδιο το game. Τα αντικείμενα που μαζεύουμε από τα Aragami και το περιβάλλον τους φτάνουν με το παραπάνω για να φτιάξουμε αξιοπρεπή οπλισμό και να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις περισσότερες απειλές. Η τελειομανία μας, ή καλύτερα, η βαθιά μας ανάγκη για ταχεία εξολόθρευση των αμέτρητων απειλών, μας σπρώχνει στο ανελέητο grinding. Στα πρώτα κεφάλαια του έπους κάνουμε την δουλειά μας με ότι μαζεύουμε από τις μάχες. Παράλληλα με τα προσχέδια πανίσχυρων όπλων που ανακαλύπτουμε και μας “ανοίγουν την όρεξη” με την ισχύ τους, αποφασίζουμε ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον ένα δυνατό melee weapon για κάθε element (spark, blaze, divine, freeze). Πηγαίνοντας πάνω στο όπλο που μας ενδιαφέρει βλέπουμε τα συστατικά από τα οποία αποτελείται και εν συνεχεία, τα αναζητούμε στα missions που έχουμε ολοκληρώσει.

Στο God Eater 3 το elemental damage έχει σπουδαιότερο ρόλο από ποτέ στην εξόντωση των γιγαντιαίων αντιπάλων μας. Τα ranged weapons προξενούν άφθονο elemental damage με τις ειδικές τους σφαίρες όμως τα πυρομαχικά τελειώνουν γρήγορα και η ανανέωσή τους επιβάλλει πάμπολλα κοντινά χτυπήματα. Η κατοχή ενός όπλου με το element στο οποίο έχει ευαισθησία το Aragami που καταδιώκουμε μας χαρίζει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην μάχη, εν ολίγοις τσακίζει το health του τέρατος πολύ γρηγορότερα. Τα ισχυρότερα melee και ranged weapons ζητούν από εμάς να ιδρώσουμε στα ίδια missions προσπαθώντας να μαζέψουμε τα συστατικά που τα συνθέτουν. Είναι προσωπική μας επιλογή λοιπόν αν θα το ρίξουμε στο backtracking οργώνοντας τις ίδιες περιοχές ή θα συνεχίσουμε γραμμικά την πορεία μας προς το τέλος, αδιαφορώντας για την τελειοποίηση του εξοπλισμού μας.

Οδηγός για εξολοθρευτές φρικαλέων όντων
Μια σειρά νέων game mechanics αλλά και η τροποποίηση των παλαιότερων χαρίζει μεγαλύτερο βάθος στον αγώνα μας. Στο πεδίο της μάχης βρίσκουμε συνήθως ένα μικρό αριθμό αδύναμων Aragami τα οποία ξεπαστρεύουμε γρήγορα και στην συνέχεια αντιμετωπίζουμε το “μεγάλο αδερφάκι” τους που θυμίζει περισσότερο boss παρά minion. Εκτός από την health bar του, την οποία δεν βλέπουμε αλλά την φανταζόμαστε να αδειάζει παρατηρώντας το damage που προκαλούμε, προσπαθούμε να σπάσουμε κομμάτια της σωματικής του πανοπλίας. Κατόπιν, στοχεύουμε στα αποθωρακισμένα σημεία προξενώντας τεράστιο damage και επιταχύνοντας την πτώση του εχθρού.

Την διαδικασία βοηθούν τα νέα game mechanics Acceleration Trigger και Engage. Αμφότερα ενεργοποιούνται πολύ εύκολα και εξαρτώνται από τον αριθμό και το στυλ των επιθέσεων μας. Το Acceleration Trigger που γουστάρουμε περισσότερο είναι εκείνο που αυξάνει κατά 15% το damage των melee attacks. Στην περίπτωση των Engage, πατώντας δύο buttons όποτε γεμίζει ο δείκτης με κάποιον συμπολεμιστή μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας λαμβάνοντας το πολυπόθητο healing και άλλα χρησιμότατα buffs. Το Dive είναι το σημαντικότερο νέο game mechanic που αξιοποιήσαμε. Αδειάζουμε την stamina bar εκτοξεύοντας τον ήρωά μας σαν βολίδα προς την κατεύθυνση που θέλουμε, γεφυρώνοντας έτσι πολύ γρήγορα την απόστασή μας από τον εχθρό, ειδικά όταν εκείνος το βάζει στα πόδια για να κάνει healing. Με την ολοκλήρωση των objectives, το Dive πέφτει βροχή στην προσπάθειά μας να συλλέξουμε τα πολύτιμα αντικείμενα του level προτού εκπνεύσει το χρονικό όριο των 30 δευτερολέπτων.

Το πλιάτσικο είναι εκτεταμένο στο God Eater 3, μια ολόκληρη επιχείρηση εξαγωγής items από το περιβάλλον και τους αντιπάλους. Οι εχθροί κρύβουν τα αντικείμενα στο σώμα τους και εμείς τα τραβάμε βιαίως, μετατρέποντας το melee weapon μας σε τερατώδες στόμα για μερικά δευτερόλεπτα, ενόσω ο αντίπαλος ξεψυχά. Τα αντικείμενα που βρίσκουμε διάσπαρτα στο περιβάλλον είναι εξίσου πολύτιμα και μας υποχρεώνουν να τα κυνηγούμε ακόμα και την ώρα της μάχης. Ο φωτισμός τους τα ξεχωρίζει από το ομοιόμορφο περιβάλλον και, συχνά πυκνά, παραμένουμε στο πεδίο της μάχης μετά την ολοκλήρωση του objective, μέχρι να τα μαζέψουμε όλα. Το πλούσιο loot system αποδυναμώνει τρομακτικά τις εμπορικές μας συναλλαγές με στατικούς και περιπλανώμενους εμπόρους σαν την Hope. Καταφεύγουμε στους εμπόρους για να αντικαταστήσουμε τα αναλώσιμα μας κυρίως οπότε τα οικονομικά μας είναι πάντοτε εύρωστα και ικανά να χρηματοδοτήσουν την αναβάθμιση του εξοπλισμού.

Ένας διώκτης τεράτων βασίζει την επιτυχία του στον εξοπλισμό που κουβαλάει. Στο God Eater 3 σφίξαμε και πάλι με τα ψηφιακά μας μπράτσα τα πελώρια σπαθιά και σφυριά που χρησιμοποιήσαμε στα προηγούμενα και καλοδεχτήκαμε τις νέες προσθήκες στο οπλοστάσιό μας. Η καλύτερη είναι το Ray Gun, το φρέσκο ranged weapon που αμολάει μια ακτίνα στον εχθρό από μακριά. Το damage της ακτίνας αυξάνεται όσο περνά η ώρα, επιτρέποντάς μας να συνθλίψουμε τα ευαίσθητα τμήματα του Aragami από απόσταση ασφαλείας. Το Ray Gun μας έσωσε συχνά την ζωή στις περιπτώσεις που το health έπιασε πάτο και τα healing items είχαν ήδη καταναλωθεί. Τα δύο melee weapons που προστέθηκαν στο game παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον εξαιτίας της πολυμορφίας τους. Αμφότερα αλλάζουν σχήμα και ρόλο όποτε το θελήσουμε, προσαρμοζόμενα στις απαιτήσεις της μάχης. Στεκόμαστε απέναντι σε ευκίνητο αντίπαλο και θέλουμε να μοιράσουμε γρήγορα χτυπήματα; Αξιοποιούμε την πρώτη μορφή του Biting Edge και τον καρφώνουμε με μεγάλη ταχύτητα. Πέσαμε σε Aragami - αργοκίνητο καράβι; Το Biting Edge μετατρέπεται αυτόματα σε δίκοπο ξίφος και αρχίζει να αποσπά κομμάτια από το τέρας. Το Heavy Moon που κρατά μόνιμα η αγαπημένη μας Phym είναι ένα αργό αλλά καταστροφικό εργαλείο που μοιράζεται σε επιθέσεις οι οποίες διαγράφουν μεγάλες τροχιές και σε χτυπήματα με την μορφή πανίσχυρου τσεκουριού που προξενεί φοβερό damage.

Το έχουμε ξαναδεί το... έργο
Για εκείνους που το God Eater 3 είναι η είσοδος στον εντυπωσιακό κόσμο της σειράς, τα Aragami θα τους ενθουσιάσουν με την εμφάνιση και τις ικανότητές τους. Για εμάς που τα όπλα μας έχουν πετσοκόψει εκατοντάδες Aragami, η επιστροφή των μοντέλων που μακελέψαμε στο παρελθόν ήταν δυσάρεστη έκπληξη. Τα ίδια ακριβώς πλάσματα στέκονται πάλι απέναντί μας για να τα λιανίσουμε και η γεύση του ξαναζεσταμένου φαγητού γαργαλά τον... ουρανίσκο μας. Ευτυχώς, το νεοεμφανιζόμενο Ash Aragami είναι μια πολύ γοητευτική πρόκληση για τις ικανότητές μας και απολαύσαμε πραγματικά όλες τις συγκρούσεις μαζί του. Το μέγεθος και η αντοχή του άτιμου πλάσματος είναι ο μικρότερος κίνδυνος που αντιμετωπίσαμε. Απροειδοποίητα, το τέρας μιμείται τις πρακτικές μας επιχειρώντας να καταβροχθίσει (devour) τα κύτταρά μας. Όποτε το κατορθώνει, το Ash Aragami μπαίνει σε burst mode και οι επιθέσεις του εξαφανίζουν την health bar σαν ταχυδακτυλουργικό κόλπο. Στις αναμετρήσεις μας φροντίζαμε να κρατούμε ασφαλή απόσταση από τον εχθρό ενόσω εξοργιζόταν και να τον πλησιάζουμε με την πρώτη ένδειξη ηρεμίας για να εκτελέσουμε τα melee combos.

Η αυξημένη δυσκολία των εχθρών οφείλεται και στο επιθετικό όσο και πανούργο A.I. Η τεχνητή νοημοσύνη του God Eater 3 είναι από τις πιο αμείλικτες που έχουμε αντιμετωπίσει στην καριέρα μας. Τα Aragami επιτίθενται αδιάκοπα χρησιμοποιώντας όλη την γκάμα των κινήσεών τους και το βάζουν στα πόδια όποτε το health τους κατρακυλά κάτω από το επιτρεπτό όριο. Δεν μας χαρίζονται ποτέ, δεν υποχωρούν μπροστά στις επιθέσεις και το κυριότερο, ο ήρωας μας μοιάζει να έχει στόχο γραμμένο στην πλάτη του καθώς προσελκύει συνέχεια τις επιθέσεις τους ότι και αν κάνει.

Στον οπτικό τομέα εδράζονται και οι περισσότερες αδυναμίες του game. Εκτός από την επιστροφή των γνώριμων μοντέλων Aragami, τα levels δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη ποικιλία. Οι ίδιες τοποθεσίες επαναλαμβάνονται αδιάκοπα και η δομή τους με τους δύο – τρεις μεγάλους χώρους που ενώνονται με στενά περάσματα, αδυνατεί να μας μεταδώσει την αίσθηση ενός ολοκληρωμένου κόσμου. Η στενότητά τους μπορεί να εξυπηρετεί το αίσθημα αποκλεισμού που πρέπει να αισθανόμαστε κόντρα στα Aragami αλλά αισθητικά δεν αξίζει και πολλά. Ας ρίξουμε το βλέμμα μας στα προβλήματα της κάμερας. Η κάμερα κλειδώνει στο Aragami που μας ενδιαφέρει αν το θέλουμε ή την αφήνουμε ελεύθερη και την μετακινούμε με τον δεξί μοχλό όπου μας ενδιαφέρει. Όλα καλά μέχρι την στιγμή που προσπαθούμε να πετσοκόψουμε το Aragami σε κλειστό χώρο. Ξαφνικά η κάμερα τα “χάνει”, βλέπουμε τον χαρακτήρα μας να έχει χωθεί μέσα στο Aragami σαν το τέρας να είναι άυλο, ένα σουρεαλιστικό θέαμα περιβάλλει τον ήρωα μέχρι να απομακρυνθούμε. Ξαναγυρίζουμε στα θετικά με τα cinematics που ξεπηδούν ανά μερικές αποστολές. Σαν παθιασμένοι φίλοι των anime που είμαστε, απολαμβάνουμε κάθε καρέ των εξαίρετων μικρών ταινιών που αφηγούνται τις σπουδαιότερες καμπές της ιστορίας μας. Είτε πρόκειται για συζητήσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών, είτε για σκηνές δράσης με εντυπωσιακά εφέ, καταβροχθίζουμε λαίμαργα τα ολιγόλεπτα anime αριστουργήματα.

Η game engine του God Eater 3 είναι καλολαδωμένη και αποδίδει τα μέγιστα ακόμα και στις απαιτητικότερες μάχες. Τα frames δεν δείχνουν να λυγίζουν από το βάρος των τεράστιων χαρακτήρων. Διατηρούνται στα 60 fps διασφαλίζοντας έτσι την ρευστότητα της μάχης και τον σωστό υπολογισμό των χτυπημάτων αλλά και των animations των αντιπάλων ώστε να καταφύγουμε στα απαραίτητα αντίμετρα. Ο ακουστικός τομέας ενισχύει δραματικά τον οπτικό. Επικροτούμε την απόφαση της Bandai Namco Entertainment να περιλάβει voice acting σε αγγλικά και ιαπωνικά για να καλύψει τις απαιτήσεις μας. Θα θέλαμε να ακούμε τις εξαιρετικές φωνές των voice actors σε όλους τους διαλόγους αλλά περιοριζόμαστε να τις χαιρόμαστε στα cinematics και εντός των missions. Εκεί, ο ηχητικός τομέας ανεβάζει δραματικά την ένταση της μάχης. Εκτός από τους φυσικούς ήχους, βομβαρδιζόμαστε από τις πολεμικές ιαχές του ήρωα και των συμπολεμιστών μας καθώς και από τις νότες του ρυθμικού soundtrack.

Το μέγεθος (των τεράτων) μετράει
Το God Eater 3 δεν είναι game που μπορούμε να παίζουμε για μερόνυχτα, το περιεχόμενό του όμως μπορεί άνετα να μας απασχολήσει για μια γεμάτη ημέρα. Η ολοκλήρωση του single player, η ενασχόληση με το multiplayer και ένα σεβαστό ποσοστό grinding για ενδυνάμωση του οπλοστασίου μας διαρκούν άνετα 24 ώρες και βάλε. Προκειμένου να μας πείσει να δαπανήσουμε τόσες ώρες από τον ελεύθερο χρόνο μας, το game επιστρατεύει απολαυστική δράση, γλυκές ψηφιακές υπάρξεις, μια ευρύτατη βάση δεδομένων για... ψαχούλεμα και μπόλικα οπτικά εφέ. Η υπόσχεση της Bandai Namco για συνεχή εμπλουτισμό του με νέα missions αλλά και η κλίση μας προς τα Hack & Slash το καθιστά ακαταμάχητο.

Θετικά:
- Εξαιρετικό battle system
- Φοβερό A.I.
- Επιβλητικοί αντίπαλοι
- Ισχυρή game engine που χειρίζεται εύκολα τα πάντα
- Αξιαγάπητοι χαρακτήρες
- Άφθονη δράση
- Ικανοποιητική παραμετροποίηση του κεντρικού χαρακτήρα και της ομάδας του

Αρνητικά:
- Επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες
- Ανούσια missions πλην της δράσης
- Πανομοιότυπα μοντέλα τεράτων με τα περασμένα God Eater
- Περίπλοκο crafting πυρομαχικών
- Βαρετή και πανομοιότυπη δομή των levels
- Μεγάλος αριθμός από menus
- Μικρά προβλήματα με την κάμερα

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Καλό μεν, περιμέναμε όμως περισσότερα από το πρώτο God Eater ειδικά διαμορφωμένο για πανίσχυρες κονσόλες και PCs.

Γιάννης Μοσχονάς