My Memory of Us

Δύσκολη η φιλία εν καιρώ πολέμου.

Έχουμε δηλώσει αρκετές φορές πως τα Adventures είναι η εύκολη λύση για τους indie developers, αφού το συγκεκριμένο genre δίνει την ελευθερία και σε εταιρείες με μικρό budget στα ταμεία τους να δημιουργήσουν μία σύντομη ιστοριούλα, που άπαξ και έχει καλό σενάριο, ήδη πληρεί σχεδόν κάθε απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει. Κάτι τέτοιο είχε και στα πλάνα της η Juggler Games, η πολωνική εταιρεία ανάπτυξης με έδρα την Βαρσοβία, με το πρώτο της project ονόματι My Memory of Us.


Παρότι δεν αναφέρονται κάπου κάποια σημαντικά ονόματα που να εργάζονται για λογαριασμό της Juggler Games, οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους “βετεράνους της βιομηχανίας”, που έχουν ως στόχο την παραγωγή ποιοτικών games. Στην προώθηση του παιχνιδιού βοήθησε η εκδότρια IMGN.PRO που έχε,ι στο ιστορικό της και το Husk αλλά και ορισμένα Track Simulators. Το συγκεκριμένο video game προκάλεσε τις εντυπώσεις σε ορισμένα indie events κερδίζοντας μικρά βραβεία, πράγμα που καθιστούσε ενδιαφέρον το αν το τελικό προϊόν θα σταθεί αντάξιο των προσδοκιών που δημιούργησε.

Ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται
Όπως και τα περισσότερα games του είδους και ιδιαίτερα τα indies, το My Memory of Us ποντάρει στο γεμάτο ευαισθησία σενάριό του για να σας συγκλονίσει. Έτσι έχουμε ένα χαριτωμένο κοριτσάκι να επισκέπτεται μία τοποθεσία που θυμίζει βιβλιοθήκη και να συναντά έναν συμπαθέστατο παππούλη να αράζει στην ησυχία και την μοναξιά του. Εκείνος, άρχισε να της αφηγείται μία πολύ ενδιαφέρουσα και στενάχωρη ιστορία, την δική του παιδική ιστορία. Νωρίς νωρίς έχουμε ένα flashback που μας δείχνει τον ίδιο σε πολύ νεαρή ηλικία να κάνει παρέα με ένα άλλο κοριτσάκι το οποίο μοιάζει εμφανώς σε αυτό που περιγράφει την ιστορία, εξού και η απόφασή του να της ανοίξει την καρδιά του.

Κάπως έτσι εισαγόμαστε στην πραγματική ιστορία του παιχνιδιού, που παρουσιάζει τα σημαντικά γεγονότα που έζησαν τα δύο αυτά παιδιά. Όλα τα μαθαίνουμε διά στόματος του παππού, που ισχυρίζεται πως παρά την ευτυχία που γέμιζε ζωντάνια τους δυο τους, όλα άλλαξαν όταν μία απρόσμενη απειλή σκέπασε την πόλη που έμεναν. Για την ακρίβεια ένας βασιλιάς ρομπότ έστειλε τους επίσης ρομποτικούς ακόλουθούς του να καταστρέψουν την πόλη των ανθρώπων. Όπως φαντάζεστε, η ζωή των δύο πρωταγωνιστών μας διαταράχθηκε άμεσα, αφού από την χαρά και την ξεγνοιασιά, βρέθηκαν να κινδυνεύουν.

Παρότι τα ρομπότ απέφευγαν να επιτεθούν σε αθώους πολίτες, έβαφαν με κόκκινο χρώμα τα ρούχα όσων είχαν ανάρμοστη συμπεριφορά και όσοι πιάνονταν με κόκκινο χρώμα στο παρουσιαστικό τους δεν είχαν πρόσβαση σε διάφορα σημεία της πόλης, ενώ τους απομάκρυναν αργότερα από την τοποθεσία που διέμεναν οδηγώντας τους στην “εξορία”. Ήταν αρκετά προβλέψιμο το ότι ένας από τους δύο χαρακτήρες και συγκεκριμένα το κοριτσάκι θα βαφόταν στα κόκκινα, πράγμα που έμελε να απειλήσει την ζωή της μικρής. Ο νεαρός όμως ήταν αποφασισμένος πως θα την ακολουθούσε σε κάθε της βήμα, αφού ο ένας στεκόταν στο πλάι του άλλου σε κάθε δυσκολία, σε σημείο που ξεπερνούσαν χέρι-χέρι (κυριολεκτικά) τα εμπόδιά τους και δεν σκόπευε να κάνει το αντίθετο ούτε τότε.


Πολλά μπράβο στην Juggler Games που μέσα από την ιστορία του παιχνιδιού καταφέρνει να περάσει πολύ όμορφα μηνύματα σχετικά με την φιλία και την αξία που δίνουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε. Θέλανε συγκεκριμένα να πουν πως η πραγματική φιλία παραμένει δυνατή σε κάθε ανάγκη και πως ακόμα και στις δυσκολότερες καταστάσεις, πάντα μπορεί να προκύψει κάτι θετικό αν υπάρχει πίστη. Όλα όσα επιδίωκαν να πουν, τα καταφέρνουν με το παραπάνω, εξού και η ποιότητα της ιστορίας που θέλησαν να φέρουν στην ζωή και έφεραν. Το My Memory of Us προλαβαίνει μέσα σε 3 ώρες να σας δέσει με τους λίγους και καλούς χαρακτήρες του και να σας συγκινήσει με μεγάλη ευκολία, χωρίς να κουράσει, αλλά ρίχνοντας σας απλά το ένα δράμα μετά το άλλο. Αξιομνημόνευτο, πως ορισμένα γεγονότα του παιχνιδιού είναι αληθινά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (αν βγάλουμε φυσικά το όλο ρομποτικό στοιχείο).

Κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου
Έχουμε, λοιπόν, ένα side-scrolling Adventure σε έναν ασπρόμαυρο κόσμο και οι παίκτες καλούνται να χρησιμοποιήσουν και τους δύο χαρακτήρες ταυτοχρόνως για να ξεφύγουν από τα ρομπότ που παραμονεύουν. Καθένας από τους δύο πρωταγωνιστές διαθέτει διαφορετικούς μηχανισμούς που επηρεάζουν σημαντικά το gameplay και την λύση των πολυάριθμων puzzles που θα συναντήσετε στο My Memory of Us. Ξεκινώντας με το σκανταλιάρικο αγοράκι, μπορείτε να το χρησιμοποιείτε στις περιπτώσεις όπου θέλετε να περπατήσετε στις μύτες, για να μην κάνετε θόρυβο και όταν θέλετε να τυφλώσετε κάποιον εχθρικό χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας τον φακό του για αντανάκλαση του φωτός. Παράλληλα, επειδή το κοριτσάκι βάφεται εν τέλει στα κόκκινα, το αγόρι θα είναι η μόνη σας λύση για είσοδο σε περιοχές που απαγορεύονται οι “red folks”, ενώ είναι και μεγάλο κλεφτρόνι, αφού μπορεί να πάρει στα κρυφά διάφορα αντικείμενα από τους εχθρούς σας, πάντοτε προς την εκπλήρωση κάποιας καλής πράξης.


Το κοριτσάκι από την άλλη πλευρά, ειδικεύεται στην ταχύτητα κινήσεων αφού τρέχει με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με τον φίλο της, ενώ αργότερα αποκτά και μία σφεντόνα που θα σας φανεί χρήσιμη σε πάρα πολλά σημεία του παιχνιδιού. Οφείλετε να γνωρίζετε και να αντιλαμβάνεστε το πότε θα σας χρησιμέψει ο εκάστοτε χαρακτήρας, ενώ μπορείτε να τους αλλάξετε με ένα μόλις κουμπί/πλήκτρο ανά πάσα στιγμή. Το ωραίο και γλυκό στοιχείο του gameplay, που θα μαλακώσει και τις πιο σκληρές καρδιές, είναι η δυνατότητα που σας παρέχεται να πιάνεστε χεράκι-χεράκι με τον δεύτερο χαρακτήρα και να πραγματοποιείτε όλες τις παραπάνω διαδικασίες και κινήσεις, ανάλογα με τις απαιτήσεις των puzzles ή των κινδύνων στον δρόμο σας. Μόλις μάθετε να χρησιμοποιείτε με ευκολία τον κάθε χαρακτήρα, θα προχωράτε όλο και πιο γρήγορα στο παιχνίδι, ωστόσο αν η Juggler Games έβαζε και ένα mechanic παραπάνω δεν θα χαλούσε και ο κόσμος…

Η αγάπη, η έννοια, η εμπιστοσύνη, είναι τα κύρια συναισθήματα που θα νιώσετε παίζοντας, ενώ ο φόβος να χαθούν όλα αυτά θα σας φέρει αρκετά κοντά στους χαρακτήρες.

Puzzles για αρχάριους
Το Puzzle κομμάτι σκεπάζει σχεδόν όλο το My Memory of Us, με τους δύο χαρακτήρες να πρέπει να αλληλεπιδράσουν με άλλα πλάσματα και διάφορα αντικείμενα για να βρουν λύση στο πρόβλημά τους. Αυτό μπορεί να είναι κάποιο εμπόδιο, κάποια απαγορευμένη περιοχή, διασώσεις μεταξύ τους και άλλες δυσκολίες στις οποίες θα βρείτε λύση μόνο αν ρίξετε τις απαραίτητες ματιές σε όλες τις διαθέσιμες τοποθεσίες. Κοινώς, αν ένα αντικείμενο ή ένας κωδικός για την είσοδό σας σε μία κρυφή πύλη είναι οι μόνο τρόποι για να συνεχίσετε την πορεία σας, δεν αποκλείεται η λύση των γρίφων σας να βρίσκεται σε άλλο χώρο, προηγούμενο ή και επόμενο. Τις περισσότερες φορές, διατηρείται ένα μοτίβο στο οποίο θα πρέπει να αποσπάσετε την προσοχή κάποιου αντιπάλου, ενώ με τον άλλο χαρακτήρα να κλέβετε κάτι, είτε να ανοίγετε κάποιον δρόμο για να ξεφύγετε.


Τα puzzles έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους, ωστόσο υπάρχουν αρκετοί τύποι δοκιμασιών. Όσα αντικείμενα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πάση θυσία στο εκάστοτε puzzle έχουν κόκκινο χρώμα, επομένως “φωνάζουν” πως πρέπει να τα χρησιμοποιήσετε, εφόσον όλα τα άλλα σχέδια του χώρου περιορίζονται σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις. Ως προς την δυσκολία τους είναι αρκετά απλά, ωστόσο απαιτούν στοιχειώδη σκέψη και λίγη παρατηρητικότητα. Το όλο gameplay είναι, με άλλα λόγια, αρκετά απλό με πολύ συγκεκριμένες κινήσεις, δείχνοντας ότι είναι φτωχό, χωρίς όμως να σημαίνει πως δεν είναι ευχάριστο. Αντιθέτως, τα συνεχόμενα puzzles ενεργοποιούν τον νου των παικτών και τους προκαλούν να δράσουν συνδυαστικά μπας και βρεθούν επιτέλους σε κάποιο ασφαλές σημείο.

Μία άχρωμη εμπειρία
Ο τεχνικός τομέας καταφέρνει για ακόμα μία φορά να προδώσει το μικρό budget που έχει στην κατοχή της η Juggler Games στην συγκεκριμένη περίπτωση. Μπορεί το γλυκανάλατο art style του παιχνιδιού και τα χαρωπά του 2D σχέδια να είναι αρεστά στο μάτι, όμως η επίσης φτωχή παρουσίαση των animations και η κοινή απεικόνιση σχεδόν κάθε κομπάρσου χαρακτήρα ήταν εμφανή στοιχεία. Η αχρωμία του τοπίου, από την μία ταιριάζει στο setting, στην παλαιότητα των γεγονότων και στο στενάχωρο κλίμα της αφήγησης, όμως κουράζει το μάτι και καθιστά ξεκάθαρο μέσω των κόκκινων αντικειμένων πως το παιχνίδι θα ήταν αρκετά πιο όμορφο με την παρουσία έστω και λίγων χρωμάτων. Έχει αρκετή μαυρίλα για ένα στενάχωρο video game που εξιστορεί τα γεγονότα του με χαριτωμένο τρόπο.


Ούτε ο ήχος πάει πίσω…Η κλασική 60’s μουσική στο background είναι αρκετά ταιριαστή, αλλά παραμένει σχεδόν ίδια με μικρές αλλαγές, καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Voice-Acting δεν υφίσταται, αντιθέτως οι developers προτίμησαν να δώσουν φωνή στους χαρακτήρες με μουγκρητά και κραυγές. Στην αρχή φαίνεται ωραία προσέγγιση, ωστόσο όσο περνάει η ώρα γίνεται όλο και πιο εκνευριστικό. Καλύτερα να μην βάζανε καθόλου φωνή στους χαρακτήρες, αν δεν είχαν σκοπό να δώσουν πραγματική ομιλία στους πρωταγωνιστές και μη. Ο μόνος εξ αυτών που μιλάει κανονικά είναι ο παππούς-αφηγητής, η ερμηνεία και του ύφος του οποίου ανταπεξέρχονται στα πρότυπα που ο καθένας θα δημιουργούσε στο κεφάλι του για έναν παππού που λέει την ιστορία του. Κατά τα άλλα ο ηχητικός τομέας απογοητεύει.

Καλή η φιλία, αλλά δεν φτάνει
Πράγματι, το My Memory of Us παρουσιάζει πολύ όμορφα τις αναμνήσεις του παππού και της μικρής του φίλης, καθιστώντας το σενάριο του παιχνιδιού τον κυριότερο λόγο ύπαρξής του. Η συγκινητική του ιστορία θα ζουλήξει πολλές καρδιές και ευαισθητοποιήσει αρκετούς gamers, ενώ το gameplay έχει ωραίο ρυθμό και εξίσου ευχάριστα στοιχεία που σας αποτρέπουν από το να βαρεθείτε το παιχνίδι πριν καν προλάβετε να το τελειώσετε, στις μόλις 3-4 ώρες που ζητάει από τον χρόνο σας.


Παρόλα αυτά, ο τεχνικός του τομέας και το χαμηλό budget της Juggler Games δεν χωρούν αμφισβήτηση και είναι πράγματα που μπορεί να αντιληφθεί εύκολα κάποιος που θα δοκιμάσει το παιχνίδι. Το My Memory of Us συνίσταται αυστηρά για όσους λατρεύουν τις ποιοτικές ιστορίες στα games και δεν ασχολούνται τόσο με άλλους τομείς. Σίγουρα πρόκειται για ένα video game με ωραία μηνύματα που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο υπό άλλες συνθήκες, όμως δεν είναι.

Θετικά:
- Υπερβολικά συγκινητική ιστορία
- Χαριτωμένοι χαρακτήρες
- Ενδιαφέροντες μηχανισμοί
- Αμέτρητα puzzles
- Συνδυαστική χρήση των δύο χαρακτήρων
- Ωραίο setting βασισμένο σε αληθινά γεγονότα

Αρνητικά:
- Χαμηλό επίπεδο δυσκολίας στα puzzles
- Φτωχά σχέδια
- Απαράλλαχτο soundtrack
- Πολύ μικρή διάρκεια
- Κουραστικό voice-acting
- Αχρείαστα collectibles

Βαθμολογία
Γραφικά: 5
Ήχος: 5
Σενάριο: 8
Gameplay: 7
Αντοχή: 4
Γενικά: 6

Μία άκρως συγκινητική ιστορία, αυστηρά ακατάλληλη για ευαίσθητους, που προδίδεται, δυστυχώς, από το χαμηλό κόστος ανάπτυξής της.

Γιάννης Σιδηρόπουλος