Freedom Planet

Ζωάκια κατά... Εξωγήινων.

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το Sega Mega Drive όφειλε την τεράστια δημοφιλία του στην μεγάλη παιχνιδοθήκη από Platform που διέθετε. Η επιρροή που άσκησε στο είδος ήταν καθοριστική για την διαμόρφωσή του και εξακολουθεί να εμπνέει ευφυείς game designers μέχρι τις μέρες μας. Ο Stephen DiDuro είναι ένα “αστέρι” της προγραμματιστικής κοινότητας που αγαπούσε τα Platform του Mega Drive σφόδρα. Σαν φανατικός παίκτης σκέφτηκε να “παίξει” λίγο με τα προγραμματιστικά του εργαλεία και να δει που θα τον βγάλει το τελικό αποτέλεσμα.

Στην πρώιμη μορφή του, το Freedom Planet ήταν ένας φόρος τιμής στον Sonic the Hedgehog και την Action-Platform τεχνοτροπία του. Τα collectibles είχαν την μορφή δαχτυλιδιών, η πρωταγωνίστρια ήταν σκαντζόχοιρος και ο Dr.Eggman περίμενε να μας υποδεχθεί στο τέλος της διαδρομής ως ο βασικός ανταγωνιστής. Σύντομα ο DiDuro έπαψε να νοιώθει άνετα με το δημιούργημά του. Τι να το κάνει ένα παιχνίδι που βρίσκεται στην σκιά του θρυλικού franchise; Η σκέψη για ένα πρωτότυπο δημιούργημα διογκώθηκε στο μυαλό του και οδήγησε σε ριζικές αλλαγές το όλο project. Οι απευθείας αναφορές στον Sonic απαλείφθηκαν, οι χαρακτήρες μορφοποιήθηκαν με βάση τα πρωτότυπα σκίτσα ενός Κινέζου καλλιτέχνη και τα game mechanics προσαρμόστηκαν στην νέα πραγματικότητα.

Ελευθερία κινήσεων
Το όνομα του παιχνιδιού είναι αρεστό αρχικά σε όσους το διαβάζουν, ειδικά στον δυτικό κόσμο που έχει φετίχ με την λέξη Freedom (Ελευθερία). Δεν περνούν παρά λίγα λεπτά για να διαπιστώσουμε ότι πρόκειται περί άκυρου τίτλου. Σε ποιο σημείο ενός πλανήτη διχασμένου σε βασίλεια με πολεμοκάπηλους και άπληστους ηγεμόνες μπορεί να σταθεί η ελευθερία; Αντιλαμβανόμενοι ότι ο DiDuro επέλεξε το όνομα επειδή είναι “πιασάρικο” συνεχίσαμε την πορεία μας στα άδυτά του.

Αμέσως αμέσως αγαπήσαμε τους τρεις playable χαρακτήρες διότι είναι ανθρωπόμορφα ζωάκια που μας αρέσουν ιδιαίτερα. Η Lilac ανήκει στην φανταστική κατηγορία των δράκων αλλά η μοβ κόμμωση, τα κερατάκια και το όλο σώμα της παραπέμπουν περισσότερο σε έφηβη κοπέλα. Η Carol έχει περισσότερα κοινά γνωρίσματα με τα αιλουροειδή σαν ψιψίνα που είναι με φουντωτή ουρά, μεγάλα μάτια κ.ο.κ. Η Milla φέρει λίγο σε σκυλάκι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει με μπάσετ χάουντ που θέλουν να μας την πλασάρουν.

Ξεπεράσαμε γρήγορα την ασυνέπεια του Freedom Planet με ορισμένα νοητικά μοτίβα και πέσαμε με τα μούτρα στο ζουμί του, την δράση. Έκαστος χαρακτήρας χαρίζει διαφορετικές συγκινήσεις στην πορεία, εξαιτίας των ιδιαίτερων game mechanics που διαθέτει. H Lilac συγγενεύει περισσότερο με τον Sonic από τις υπόλοιπες ηρωίδες. Μετατρέπει το κορμάκι της σε ενεργειακό κουβάρι και εκτοξεύεται σαν μπάλα κανονιού με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς πάσα κατεύθυνση. Αυτό την καθιστά ιδανική για να σφυροκοπά τα bosses, χωρίς να φοβάται το χάσιμο του health. Στην κατακόρυφη επίθεση της όπου στριφογυρίζει με μανία τις δύο αλογοουρές, διαλύει εύκολα τα εμπόδια. Η κίνηση της είναι τόσο γρήγορη που μας επιτρέπει να νιώσουμε μια αίσθηση ξέφρενης ταχύτητας, ειδικά όταν επιταχύνει σε τσουλήθρες.

Ούτε που καταλάβαμε για πότε, τα τσαχπίνικα ζωάκια παραμέρισαν τους ανθρώπους, στον ρόλο του πλανητικού υπερασπιστή από εξωγήινους εισβολείς.

Παραμερίσαμε την Lilac και τοποθετήσαμε στην θέση της την γατούλα Carol. Η επιθεώρηση των δυνατοτήτων της μας ξενέρωσε αρχικά. Η Carol δεν έχει ούτε την ταχύτητα, ούτε την εκρηκτικότητα της Lilac. Η κλωτσιά της, το σοβαρό melee χτύπημα που διαθέτει, στραγγίζει γρήγορα την ενεργειακή της μπάρα και ακολουθείται από μικρή αναμονή μέχρι να ξαναγεμίσει αυτόματα. Μικρή αναμονή όταν αντιμετωπίζεις bosses συνεπάγεται ήττα φυσικά. Εκεί που πήγαμε να απογοητευτούμε βλέποντας την Carol να υποκύπτει στην βαρύτητα, ξεπήδησαν οι τρεις βασικές αρετές της και την αποκατέστησαν στα μάτια μας.

Η Carol μπορεί να σκαρφαλώσει σε κατακόρυφους βράχους, καρφώνοντας τα νύχια της πάνω τους σαν έμπειρος αναρριχητής. Κολλάει σε ειδικές υποδοχές των levels οι οποίες την πετάνε σαν μπαλάκι του πινγκ πονγκ σε μεγάλες αποστάσεις. Τέλος, καβαλά την μηχανή της και ανεβαίνει κατακόρυφα σε λείες επιφάνειες με μεγάλη ταχύτητα, ή στριφογυρίζει στον αέρα δημιουργώντας έναν θανατηφόρο για τους αντιπάλους της στρόβιλο από σάρκα και μέταλλο.

Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα στο Freedom Planet, μέχρι που εμφανίστηκε η σκυλίτσα Milla για να μας χαρίσει περισσότερη ευχαρίστηση. Κουνώντας με μανία χέρια, πόδια και... αυτιά, η Milla κατατροπώνει την βαρύτητα και μπορεί να διανύσει μικρές αποστάσεις πετώντας. Η σκυλίτσα δεν διαθέτει την ταχύτητα και την μυική δύναμη των συμπρωταγωνιστριών της, αλλά τα καταφέρνει μια χαρά στην μάχη. Αντισταθμίζει τις ελλείψεις της με την χρήση ζελατινοειδών βλημάτων και ασπίδων για να χτυπά και να αποκρούει αντίστοιχα τους εχθρούς της.

Τα ιδιαίτερα game mechanics που συνοδεύουν τον καθένα από τους playable χαρακτήρες του Freedom Planet, τριπλασιάζουν την συνολική του διάρκεια. Μέσα σε τέσσερις ώρες, ο αγώνας της μιας ηρωίδας τελειώνει ανοίγοντας τον δρόμο για το επόμενο playthrough, μέχρι να συμπληρωθεί ένα 12ωρο αλμάτων, χτυπημάτων και τρεξίματος. Με την πάροδο του 12ώρου το gamepad παραμερίζεται, το Freedom Planet τρώει απεγκατάσταση και ακολουθεί η ταξινόμηση του στο μέρος του μνημονικού μας που έχουμε κατοχυρώσει για τα ομορφότερα Platform.

Χτίζοντας το μεγαλοπρεπές σκηνικό
Το πλαίσιο εντός του οποίου εκτελούν τους θαυμάσιους άθλους τους οι χαρακτήρες, υποδεικνύει την αγάπη του game designer για τα Platform και τις μεγάλες γνώσεις του στο είδος. Κάθε σκηνική λεπτομέρεια, κάθε παγίδα, εμπόδιο, διακόπτης και εχθρός είναι στημένα με αριστοτεχνικό τρόπο. Οι παίκτες που αναζητούν αστραπιαία δράση μπορούν να τρέξουν ιλιγγιωδώς από την αριστερή στην δεξιά μεριά του level, διασχίζοντας τσουλήθρες, χοροπηδώντας σε πλατφόρμες, γραπώνοντας λαβές, αποφεύγοντας κακοτοπιές. Οι σχολαστικότεροι ανάμεσά μας κατεβάζουν ταχύτητα και αρχίζουν να ψάχνουν κάθε γωνιά του level σαν έμπειρα κυνηγόσκυλα. Η ανταμοιβή της σχολαστικής προσέγγισης δεν είναι απλά η ανάπτυξη του σκορ, αλλά η μελέτη των χιλιάδων σχεδιαστικών λεπτομερειών και η εκτίμηση της λεπτοδουλειάς που έκανε ο DiDuro.

Οι εχθροί και εμείς δεν μπορούμε να προξενήσουμε damage απλά με το άγγιγμα μας, όπως έχουμε δει να συμβαίνει στα περισσότερα Platform. Μιλάμε για την σωστότερη απόφαση που πήρε στην ανάπτυξη του Freedom Planet ο DiDuro. Αντί να συνδυάσει το άλμα με το attαck, τα διαχώρισε, κάνοντας μας καλύτερους παίκτες στην πορεία. Η εναλλαγή των jump και attack buttons δυναμώνει τις εγκεφαλικές μας διεργασίες και αυξάνει την ικανοποίησή μας από την εμπειρία. Ο συγχρονισμός χτυπημάτων και αλμάτων τελειοποιείται με την εξάσκηση και το τελικό αποτέλεσμα είναι μια φανταστική χορογραφία κινήσεων, που εξέπληξε ακόμα και εμάς με την ταχύτητα και την ακρίβεια της.

Όταν μπαίνει φρένο στην (μέχρι τότε) ξέφρενη πορεία μας προς τα δεξιά και η κάμερα σταθεροποιείται, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι το προανάκρουσμα για την εμφάνιση των bosses. Τα bosses μοιάζουν με πλάσματα της φύσης αλλά είναι μηχανικά κακέκτυπα τους, ικανά να εξανεμίσουν την health bar μας σε δευτερόλεπτα αν αφεθούμε στις επιθέσεις τους. Η αναγνώριση των μοτίβων κίνησης και επίθεσης τους είναι αρκετά εύκολη, η δυσκολία βρίσκεται στο κατάλληλο timing των δικών μας επιθέσεων, ώστε αυτές να πλήξουν τα αδύναμα σημεία τους και να μην πάνε στον βρόντο. Μας άρεσε το ότι τα bosses δυσκολεύουν σταδιακά αποκτώντας εναλλακτικές μορφές, την ώρα που εμείς δεχόμαστε σημαντική βοήθεια από τους χαρακτήρες της playable τριάδας που δεν χειριζόμαστε.

Ο χειρισμός των χαρακτήρων είναι στρωτός, οι κινήσεις εκτελούνται με μεγάλη άνεση από το avatar μας και η ανταπόκρισή του στις εντολές του χειριστηρίου είναι άμεση. Στα παραπάνω βοηθά το εκπληκτικό frame rate με την σταθερότητά του στα 60 frames ανά δευτερόλεπτο. Η σταθερότητα αυτή δεν είναι ακλόνητη, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος για αυτό. Κάπου κάπου τα 60 frames μειώνονται δραματικά και η ροή της δράσης εισέρχεται σε slow motion mode για να γιορτάσει την ανατίναξη ενός boss, τις συνέπειες των χτυπημάτων του στο level κ.ο.κ. Τα animations αναπαριστούν με μεγάλη ακρίβεια τις ιδιαιτερότητες των χαρακτήρων και αλλάζουν διαρκώς μορφή όσο εμείς ενεργοποιούμε εναλλάξ τα game mechanics.

Μας εξέπληξε ευχάριστα το voice acting. Οι φωνές που εκστομίζονται από τους χαρακτήρες είναι εφάμιλλες με animation σειρές και αντικατοπτρίζουν τέλεια την προσωπικότητα των χαρακτήρων. Εκτός από τις εφηβικές και παιδικές φωνές των πρωταγωνιστριών, η σκληρότερη χροιά των “κακών” της υπόθεσης δεν ακούγεται προσποιητή, αλλά ταιριαστή στην ψυχοσύνθεσή τους. Ότι και να πούμε για το εκπληκτικό soundtrack και τα ηχητικά εφέ είναι λίγο. Από τον ήχο που βγάζουν τα επιλεγμένα menus “προσδεθήκαμε” για ένα retro soundtrack, που άρχισε να μας βομβαρδίζει αμέσως μόλις πάτησε ο χαρακτήρας μας το πόδι του στο πρώτο level. Γρήγορη ηλεκτρονικοί ήχοι που ξεχειλίζουν από ένταση έκαναν το αίμα μας να βράζει και μας έσπρωξαν κυριολεκτικά στην δράση. Το μυαλό μας διχάστηκε μεταξύ της προσπάθειας χειραγώγησης του ήρωα και της απόλαυσης της μουσικής που θυμίζει τόσο έντονα τα Platform αριστουργήματα της Sega.

Φτου ξελευτερία για όλους
Το Freedom Planet παίζει εξαρχής με τα ευχάριστα συναισθήματα που έχουμε συνδέσει με το θρυλικό Mega Drive και τους τίτλους του. Αφού μας προκαταλαμβάνει θετικά, διαφοροποιεί το περιεχόμενό του από το υλικό που το ενέπνευσε και ακολουθεί μια παράλληλη πορεία όπου κλασικά και σύγχρονα στοιχεία αναμειγνύονται. Τα χαριτωμένα avatars με τα φανταστικά animations διαπλέκονται με πελώρια bosses και ελίσσονται ταχύτατα από πλατφόρμα σε παγίδα και τούμπαλιν.

Η προσθήκη του Shoot ‘Em Up επιπέδου είναι η συγκινητικότερη στιγμή της εμπειρίας, καθώς ανέσυρε από την μνήμη μας επικές εναέριες μάχες με διαστημόπλοια και δράκους, που ξερνούν side-scrolling θάνατο. Παίζοντας το σκεφτήκαμε μερικές φορές ότι η ιστορία του δεν αξίζει φράγκο, αλλά το gameplay αξίζει με το παραπάνω τα 15 φράγκα (ευρώ) που ζητάνε οι δημιουργοί του στο Steam. Πάμε να ρίξουμε άλλη μια τούμπα με την Lilac και τις κολλητές της, ενώ περιμένουμε το Freedom Planet 2 να εμφανιστεί μέσα στο 2018, με production values αντάξια των ισχυρών μηχανημάτων μας.

Θετικά:
- Το άρτιο gameplay
- Το ταιριαστό voice acting
- Οι χαριτωμένοι χαρακτήρες και τα animations τους
- Η δυναμική μουσική επένδυση
- Ο σχεδιασμός των levels
- Τα επιβλητικά bosses
- Το σύστημα χειρισμού

Αρνητικά:
- Η περιορισμένη διάρκεια
- Οι μεγάλες ομοιότητες με τον Sonic κατά σημεία που φωνάζουν “απομίμηση”
- Η απουσία Co-Op

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 6
Γενικά: 7.5

Ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος του είδους που ζευγαρώνει αρμονικά retro με σύγχρονα συστατικά σε ένα απολαυστικό σύνολο.

Γιάννης Μοσχονάς