Mighty No. 9

Νοσταλγώντας τον Mega Man.

Ο Keiji Inafune δικαίως θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους developers της ιαπωνικής βιομηχανίας των video games. Ακόμη κι αν το όνομα του δεν σας είναι ιδιαίτερο γνωστό, είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή στην ζωή σας παίξατε κάποιο από τα games στα οποία εργάστηκε. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τα Dead Rising, Onimusha: Warlords, Lost Planet, Street Fighter IV, Resident Evil, Dragon's Dogma και Asura's Wrath. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι ο Keiji Inafune είναι ο βασικός εμπνευστής και δημιουργός της σειράς Mega Man, η οποία μας χάρισε μοναδικές στιγμές την δεκαετία του '90.

Ύστερα από 23 συναπτά έτη εργασίας στην Capcom, ο Keiji Inafune αποχώρησε το 2010 για να δημιουργήσει την δική του εταιρεία, την Comcept, η οποία ήδη μας έχει χαρίσει τα εξαιρετικά Soul Sacrifice και Soul Sacrifice Delta για το PS Vita. H αιτία της αποχώρησης του ταλαντούχου Ιάπωνα developer δεν είναι άλλη από την ακύρωση του Mega Man Legends 3. Είναι γεγονός ότι η απόφαση αυτή στεναχώρησε τους εκατομμύρια φίλους του "μπλε βομβιστή", αλλά και τον ίδιο τον Inafune. O τελευταίος βέβαια διψούσε για να συνεχίσει την δουλειά του στο αγαπημένο του πνευματικό παιδί, αλλά τα πνευματικά δικαιώματα της σειράς Mega Man άνηκαν -και ανήκουν- στην Capcom.

Η γέννηση του Mighty No.9
Τρία χρόνια μετά και συγκεκριμένα στην PAX Prime του 2013, o Inafune ανακοίνωσε την κυκλοφορία του Mighty No.9, μιας νέας δημιουργίας η οποία εξ' αρχής βαφτίστηκε ως ο πνευματικός απόγονος του Mega Man. Αμέσως ξεκίνησε μια crowdfunding εκστρατεία στο Kickstarter και μέσα σε δύο μέρες συγκεντρώθηκε το ποσό των 900 χιλιάδων δολαρίων. Να σημειωθεί πάντως ότι η εκστρατεία αυτή συνεχίστηκε μέχρι και τον Ιούλιο του 2014, καθώς έμπαιναν συνεχώς νέοι στόχοι (κυκλοφορία σε περισσότερα format, περισσότερα modes, DLC κ.ο.κ). Ο κόσμος όλο αυτό το διάστημα έδειξε έμπρακτα την αγάπη του υποστηρίζοντας το νέο project του Keiji Inafune και της Comcept. Εν τέλει, συγκεντρώθηκαν 4 περίπου εκατομμύρια δολάρια, τα οποία ήταν υπεραρκετά για να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί με επιτυχία η ανάπτυξη του Mighty No.9.

Προς απογοήτευση των υποστηρικτών της εκστρατείας του Mighty No.9 στο Kickstarter, η μια αναβολή κυκλοφορίας διαδέχονταν την άλλη. Σαν μην έφταναν όλα αυτά πριν από ένα περίπου μήνα η Deep Silver έδωσε στην δημοσιότητα ένα άκρως κωμικοτραγικό τρέιλερ, το οποίο μας προϊδέασε αρνητικά για την συνολική ποιότητα του τελικού προϊόντος. Η λανθασμένη προώθηση του Mighty No.9 βέβαια δεν ήταν αρκετή για να μας αποτρέψει από το να δοκιμάσουμε τον πνευματικό απόγονο του Mega Man. Ενδεχομένως και να έπρεπε να μας αποτρέψει, καθώς αυτά που είδαμε στη νέα δημιουργία της Comcept μόνο θλίψη κατάφεραν να μας προκαλέσουν.

Ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία
Με δεδομένο ότι η σειρά Mega Man έχει πουλήσει περισσότερο από 26 εκατομμύρια αντίτυπα εύλογα γίνεται αντιληπτό ότι έχει ένα τεράστιο fan base, το οποίο περίμενε με μεγάλη αγωνία την έλευση του Mighty No.9. O Keiji Inafune θα μπορούσε πολύ απλά να κάνει copy-paste το gameplay της και να ικανοποιήσει όλους τους φίλους της, αλλά φρόντισε να εισάγει νέους μηχανισμούς στο gameplay, κάτι που είναι προς τιμή του. Δυστυχώς η φιλότιμη αυτή προσπάθεια δεν έχει την ανάλογη επιτυχία, καθώς το Mighty No.9 διακατέχεται από μια έλλειψη ταυτότητας. Την μια στιγμή προσπαθεί να γίνει το νέο Mega Man και την άλλη πελαγοδρομεί και ασφυκτιά εξαιτίας του προβληματικού σχεδιασμού του.

Στο σεναριακό κομμάτι συναντάμε κάτι αντίστοιχο με την σειρά Mega Man. Κεντρικός πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Beck, το ένατο μέλος μια ομάδας ρομπότ που αποκαλούνται Mighty Numbers. Όταν ένας ιός προσβάλλει όλα τα ρομπότ της Γης, αλλά και τους υπόλοιπους οχτώ Mighty Numbers, o Beck σπεύδει για να εμποδίσει την εξάπλωση του και να βρει αυτόν που ευθύνεται για την όλη κατάσταση. Το σενάριο γενικά είναι τετριμμένο, αν και το γεγονός αυτό δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα. Δεν παίζαμε τα Mega Man για την ιστορία τους και ούτε φυσικά περιμέναμε να δούμε κάτι διαφορετικό στο Mighty No.9. Οι ενστάσεις μας εντοπίζονται στους κακογραμμένους διαλόγους και τα ανούσια cutscenes που δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να προσφέρουν.

Ο ίδιος στόχος
Ένα από τα στοιχεία που έκαναν την σειρά Mega Man ιδιαίτερα αγαπητή ήταν το μη γραμμικό gameplay της και ευτυχώς κάτι αντίστοιχο συναντάμε και στο Mighty No.9. H αποστολή σας πρακτικά είναι να εξολοθρεύσετε τους οχτώ Mighty Numbers και να “απορροφήσετε” τα abilities τους. Τα abilities αυτά ξεκλειδώνουν πρακτικά νέες μορφές του Beck, οι οποίες σας επιτρέπουν να νικήσετε πιο εύκολα τα επόμενα bosses.

Σε ότι έχει να κάνει με το gameplay επίσης δεν παρατηρούνται σημαντικές διαφορές. Ο Beck μπορεί να πυροβολήσει με το όπλο του, όπως και ο Mega Man, να ανέβει ή να κατέβει σκάλες, να πηδήξει κ.ο.κ. Χτυπώντας τους εχθρούς με το όπλο σας τους αποδυναμώνετε και στην πορεία μπορείτε να κάνετε dash κατά πάνω τους για να τους εξολοθρεύσετε. Αυτά είναι τα λεγόμενα “aXelerate” kills, τα οποία αποτελούν και τον βασικό πυλώνα ενός αμφιλεγόμενου combo system. Για να καταφέρετε να κάνετε chain δύο ή και περισσότερα kills με αυτό τον τρόπο και να αρχίσει ο μετρητής του να αυξάνεται θα πρέπει να κάνετε dash πάνω στους εχθρούς αμέσως μόλις τους αποδυναμώσετε. Όσο πιο γρήγορα γίνει η όλη διαδικασία τόσο περισσότερο “Xel” απορροφάτε από αυτούς (η ζωτική ουσία όλων των ρομπότ στο Mighty No.9) και κατ' επέκταση αυξάνει το σκορ σας και βελτιώνεται η αξιολόγηση σας στο τέλος κάθε level.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την παραπάνω διαδικασία μπορείτε να απορροφήσετε και διάφορα buffs από τους εχθρούς σας, όπως για παράδειγμα αυξημένο speed/damage, health regeneration κ.ο.κ. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το Mighty No.9 σας εξωθεί στο να παίξετε γρήγορα και να προσπαθήσετε να κάνετε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο combo. Αυτό το combo system είναι το μόνο ουσιαστικά στοιχείο που διαφοροποιεί τη νέα δουλειά του Keiji Inafune από το Mega Man. To πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι παίζοντας πιο γρήγορα και κάνοντας dash σαν μανιακοί είναι πολύ πιο πιθανό να πεθάνετε. Μάλιστα τα όποια buffs κερδίζετε διαρκούν για ένα πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα, οπότε για να το πούμε απλά δεν πρόκειται να σας σώσουν ή να σας βοηθήσουν σημαντικά σε κάποιο boss fight.

Μην σας ξεγελάσει το πρώτο level, από το δεύτερο και μετά ο βαθμός πρόκλησης εκτοξεύεται στα ύψη!

Πεθαίνοντας ξανά και ξανά
Η σειρά Mega Man ανέκαθεν φημίζονταν για τον υψηλό δείκτη δυσκολίας της και σύντομα θα διαπιστώσετε ότι το Mighty No.9 όχι μόνο τηρεί αυτή την παράδοση, αλλά ανεβάζει τον πήχη ακόμη πιο ψηλά. Για παράδειγμα, τα bosses αναπληρώνουν τα hit points τους και θα πρέπει να κάνετε dash κατά πάνω τους την κατάλληλη χρονική στιγμή για να “απορροφήσετε” την ζωτική ενέργειά τους. Το μυστικό της επιτυχίας είναι να απομνημονεύσετε τα μοτίβα των επιθέσεων τους και να προσαρμόσετε καταλλήλως την στρατηγική σας. Ότι ακριβώς ίσχυε και στην σειρά Mega Man δηλαδή.

Να τονίσουμε εδώ ότι saves δεν υπάρχουν οπότε έχετε μόλις τρεις ζωές στην διάθεσή σας για να περάσετε το εκάστοτε level. Για να είμαστε ειλικρινείς τα δύσκολα και απαιτητικά games μας αρέσουν, αρκεί να είναι δίκαια. Δυστυχώς το Mighty No.9 δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία και το κυριότερο είναι ότι οι ίδιοι οι developers θέλησαν να το κάνουν πιο δύσκολο από όσο θα έπρεπε. Το παράδοξο είναι ότι στο Normal επίπεδο δυσκολίας μπορείτε να αυξήσετε από τα Options τις ζωές σας από τρεις σε εννιά, ενώ άπαξ και πεθάνετε τρεις φορές η CPU σας τροφοδοτεί με buffs για να κάνει το έργο σας πιο εύκολο. Προσωπικά αισθανθήκαμε ότι ο Keiji Inafune έβγαζε τα απωθημένα του πάνω μας και μετά ως μια ένδειξη μεταμέλειας μας χρύσωνε το χάπι με μερικά buffs.

Η αλήθεια είναι ότι και το Mega Man ήταν δύσκολα, αλλά τουλάχιστον τo μοντέλο χειρισμού ήταν ακριβέστατο, οπότε ήταν δεδομένο ότι κάθε φορά που χάνετε το λάθος ήταν αποκλειστικά δικό σας . Εδώ από την μια πλευρά έχουμε τις πτώσεις του frame rate που συνοδεύονται από το σχετικό input lag και από την άλλη έναν εξαιρετικά “ατσούμπαλο” ήρωα. Τα άλματα σας σε γενικές γραμμές δεν έχουν την ακρίβεια που απαιτείται, ενώ είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπολογίσετε το που ακριβώς θα προσγειωθείτε μετά από ένα dash.

Στην περίπτωση που επιδείξετε την κατάλληλη υπομονή και δεν τα παρατήσετε μετά την 20η φορά που θα πεθάνετε προσπαθώντας να περάσετε κάποιο level θα χρειαστεί να αφιερώσετε 4-5 περίπου ώρες για να δείτε τα credits. Τα τελευταία μάλιστα διαρκούν περισσότερο από ότι το Mighty No.9 καθώς υπάρχουν τα σχετικά special thanks για όλους όσους χρηματοδότησαν το παιχνίδι στο Kickstarter. Από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποια επιπλέον challenges και επίπεδα δυσκολίας, τα οποία όμως απευθύνονται σε μια εξαιρετικά μικρή μερίδα παικτών. Καλύτερο θα ήταν τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την ανάπτυξη αυτών των modes να είχαν πάει στο βασικό campaign και να βλέπαμε περισσότερα levels, bosses και εχθρούς.

Ένα τεχνικό χάος
Η απόφαση της Comcept να αναπτύξει το Mighty No.9 σε όλα τα διαθέσιμα format της αγοράς έχει έναν άμεσο αντίκτυπο στον τεχνικό τομέα του, στον οποίο και παρατηρούνται διάφορα σημαντικά προβλήματα. Προηγουμένως αναφερθήκαμε στις πτώσεις του frame rate και στο πως αυτές επηρεάζουν αρνητικά την ακρίβεια των controls. Πιο συγκεκριμένα κάθε φορά που κάνετε dash παρατηρούνται μικρές πτώσεις τoυ frame rate, ενώ σε κάποια levels τα φαντασμαγορικά particle effects έχουν άμεσο αντίκτυπο στο performance. Οι πτώσεις είναι πολύ πιο εμφανείς στην PS4 έκδοση, καθώς στο Xbox One υπάρχει ενεργοποιημένο v-sync. Οπότε βέβαια το frame rate πάει να πέσει κάτω από το όριο των 60fps παρατηρείται έντονο screen tearing. Ακόμη και με το v-sync πάντως υπάρχουν στιγμές που το frame rate πέφτει κάτω από τα 60fps στην Xbox One έκδοση.

Μερικά ακόμη προβλήματα που παρατηρήσαμε αφορούν την απουσία του bloom effect στην Xbox One έκδοση του Mighty No.9, ακόμη κι αν το ενεργοποιήσετε από τα options. To φαινόμενο αυτό είναι εμφανές στο τρίτο level (Water Works Bureau). Επίσης στο PS4 έχουμε χειρότερο texture filtering, αν και αυτό οφείλεται σε μεγαλύτερο βαθμό στο hardware και όχι σε κάποιο λάθος των developers. Γενικά στα games που τρέχουν στην Unreal Engine 3 (Thief, DmC: Definitive Edition κ.α.) στο PS4 οι developers χρησιμοποιούν την trilinear και όχι την anisotropic τεχνική στο texture filtering. Εκτός από τα προβλήματα αυτά, το Mighty No.9 διαθέτει ένα από τα χειρότερα level designs που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε Platform. Ειδικότερα το background απαρτίζεται από textures χαμηλής ανάλυσης και γεωμετρίας βγαλμένης από την εποχή του PS2 και του πρώτου Xbox.

Στον ηχητικό τομέα συναντάμε ένα αρκετά συμπαθητικό soundtrack, το οποίο πάντως θυμίζει υπερβολικά τα μουσικά themes της σειράς Mega Man. To δε voice acting είναι επιεικώς απαράδεκτο στην αγγλική γλώσσα και απλά υποφερτό στην ιαπωνική. Κοινώς και σε αυτό τον τομέα η Comcept αποτυγχάνει να σταθεί αντάξια των προσδοκιών.

Η πλήρης απογοήτευση
Ο Keiji Inafune (και η εταιρεία του φυσικά) δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία για την τραγική εικόνα του πνευματικού διαδόχου του Mega Man. Αυτό γιατί οι παίκτες στήριξαν το project του στο Kickstarter και φρόντισαν να του παρέχουν ένα άκρως σεβαστό budget ανάπτυξης. Το gameplay σαφώς και δεν είναι τόσο κακό και ενδεχομένως οι φίλοι του Mega Man να περάσουν μερικές ευχάριστες ώρες, αλλά τα μυριάδες τεχνικά προβλήματα αμαυρώνουν ανεπανόρθωτα την τελική εικόνα. Δυστυχώς το Mighty No.9 είναι μια από τις χειρότερες κυκλοφορίες της χρονιάς και ούτε η χαμηλή τιμή διάθεσής του (19.99 ευρώ σε ψηφιακή μορφή) αρκεί για να σώσει τα προσχήματα.

Θετικά:
- Χαμηλή τιμή διάθεσης
- Μη γραμμική ροή
- Παρόμοιο gameplay με το Mega Man
- Συμπαθητικό soundtrack

Αρνητικά:
- Ασταθές frame rate
- Έντονο screen tearing και απουσία του bloom effect στο Xbox One
- Πρωτόγονο level design
- Τα ανακριβή controls το κάνουν πιο δύσκολο από όσο θα έπρεπε να είναι
- Απαράδεκτο voice acting
- Εξαιρετικά σύντομο, τα επιπλέον modes είναι για "λίγους"

Βαθμολογία
Γραφικά: 6 
Ήχος: 6
Gameplay: 6
Αντοχή: 4
Γενικά: 5.5 

Δεν είναι σε καμία περίπτωση αντάξιο της φήμης της σειράς Mega Man.

Παντελής Δασκαλέλος