Neon Chrome

Cyberpunk πιστολίδια.

Πρόσφατα ασχολήθηκα εκτενώς με το Enter the Gungeon, ένα εξαιρετικό indie top-down shooter, ένα αμάλγαμα όμορφης αισθητικής και φρενήρους gameplay που καταφέρνει τόσο να προσφέρει απόλαυση όσο και να αποτελέσει πρόκληση ικανοτήτων. Μπορείτε να αναζητήσετε το σχετικό review για εκτενέστερη ανάλυση όμως, διότι το ερώτημα γιατί μιλάω για το Enter the Gungeon σε ένα άρθρο που φέρει τον τίτλο Neon Chrome έχει ήδη αρχίσει να ξεπροβάλλει. Ο λόγος για αυτό πάντως είναι διπλός. Από την μία πρόκειται για δύο games που καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο όσον αφορά την κατηγοριοποίησή τους, έχουμε δηλαδή να κάνουμε με δύο indie roguelike shoot 'em ups σε top-down προοπτική και τα οποία κυκλοφορούν την ίδια περίοδο. Από την άλλη όμως δεν μπορούσα και να υπερνικήσω την παρόρμηση να αναφερθώ στο Enter the Gungeon διότι σχεδόν καθ' όλη την διάρκεια ενασχόλησής μου με το Neon Chrome ήθελα να το κλείσω και να παίξω αυτό.

Tο Neon Chrome δεν είναι κακό ή πρόχειρο, αντίθετα θα το χαρακτηρίζαμε ως τίμιο, αξιοπρεπές και κάνει ειλικρινείς προσπάθειες να δικαιολογήσει την τιμή του. Το πρόβλημα είναι όμως πως εισέρχεται σε έναν εχθρικό χώρο, γεμάτο καλοσχεδιασμένες δημιουργικές ιδέες οι οποίες έχουν ήδη αναδειχθεί μέσω των εκάστοτε φορέων τους. Στέκεται απέναντι σε indie πρωτοπαλίκαρα όπως το προαναφερθέν Enter the Gungeon ,το Nuclear Throne και ακόμα και το Hotline Miami και επιστρατεύει μετριοπαθή τιμιότητα εναντίων τους ενώ θα έπρεπε να παρουσιάζει εξωφρενική τελειότητα για να ξεχωρίσει σε τέτοιες συνθήκες ανταγωνισμού. Υπό αυτό το πρίσμα τα όποια λάθη του πολλαπλασιάζονται και η μετριότητα του το κατασπαράζει.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράγματα. To Neon Chrome είναι δημιούργημα της indie εταιρίας ανάπτυξης 10tons Ltd, η οποία μέσω αυτού αποσκοπεί να αποδώσει roguelike χροιά και cyberpunk πέπλο στο shoot 'em up genre. Δεν πρόκειται για τον πλέον πρωτότυπο συνδυασμό gameplay στοιχείων αλλά σίγουρα πρόκειται για έναν ενδιαφέρον συνδυασμό, τοποθετημένο μάλιστα σε ένα πολλά υποσχόμενο cyberpunk φουτουριστικό setting. Ας δούμε που επιτυγχάνει και που αποτυγχάνει η προσπάθεια αυτή.

Hackers και μονολιθικές εταιρίες
Όπως στα περισσότερα games του είδους, έτσι και εδώ το σενάριο υφίσταται μόνο ως setting και περιβάλλον, ένα σκηνικό μπροστά από το οποίο θα εξελιχθεί η δράση. Το σκηνικό αυτό του Neon Chrome είναι μια cyberpunk δυστοπική κοινωνία με όλα τα γνώριμα στοιχεία αυτής. Μονολιθικές απρόσωπες εταιρίες, νεφελώδεις αινιγματικοί ηγέτες, διεισδυτική τεχνολογία και ρομπότ, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους στον κόσμο του Neon Chrome και μάλιστα σε ικανοποιητική περίσσια. Ακόμα και οι αντίπαλοι που θα πολεμήσετε είναι είτε άβουλοι φρουροί χωρίς ευδιάκριτη ταυτότητα είτε μηχανικά ρομπότ.

Στον κόσμο αυτό αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός hacker καταδικασμένου να χρησιμοποιεί αενάως μία μηχανή VR ώστε με την σειρά του να αναλαμβάνει τον ρόλο στρατιωτών-μυστικών πρακτόρων, με την βοήθειά τον οποίων διεισδύει στα άδυτα κάποιας εταιρίας. Ως εκ τούτου αφού αναλάβετε τον χειρισμό του στρατιώτη σας θα πηγαίνετε από όροφο σε όροφο, σκοτώνοντας οτιδήποτε κινείται έως ότου φτάσετε στο τελικό επίπεδο του κτηρίου στο οποίο και θα αντιμετωπίσετε τον ρομποτικό επιστάτη της εταιρίας ως τελικό boss. Φυσικά δεν θα ήταν πραγματικό roguelike άμα σε περίπτωση ήττας δεν σας πέταγε πάλι στον πάτο για να αρχίσετε από την αρχή.

Επαχθές grinding και κοπιώδης εξέλιξη
Η λογική γύρω από την οποία είναι χτισμένο το Neon Chrome προσπαθεί να μετατρέψει τον παίκτη σε χάμστερ που τρέχει αδιάκοπα στην ρόδα του. Σε κάθε σας playthrough μαζεύετε εικονικά χρήματα που βρίσκονται διάσπαρτα σε κάθε level και σε κάθε εχθρό που σκοτώνετε. Όταν πεθάνετε -και θα πεθάνετε συχνά- τα χρήματα αυτά μπορείτε να τα ξοδέψετε για να αποκτήσετε μόνιμες βελτιώσεις στον χαρακτήρας σας, π.χ. να αυξήσετε το damage που κάνουν τα όπλα σας, το συνολικό σας HP κτλπ. Ως εκ τούτου η δυσκολία κλιμακώνεται με τέτοιο τρόπο καθώς προχωράτε στα levels ώστε να είναι αδύνατον να προχωρήσετε μετά από κάποιο σημείο εάν δεν έχετε αναβαθμίσει τον χαρακτήρα σας αρκετά. Δηλαδή για παράδειγμα για να αντεπεξέλθετε στις απαιτήσεις του τέταρτου ορόφου θα πρέπει να έχετε παίξει του τρεις προηγούμενους αρκετές φορές ώστε να έχετε μαζέψει αρκετά upgrades. Έτσι έχουμε μια λογική grinding, η οποία παρόλο που αυξάνει την διάρκεια και την αντοχή κατακόρυφα, το κάνει αυτό με απόλυτα τεχνητό και βίαιο τρόπο και ρίχνει τους ρυθμούς εξέλιξης του παιχνιδιού.

Εκεί που θα θέλετε να δείτε τι καινούρια όπλα και αντιπάλους κρύβουν τα επόμενα levels θα συναντάτε συνέχεια τείχη χτισμένα από απότομες αυξήσεις της δυσκολίας, τα οποία μοναδικό σκοπό έχουν να σας στείλουν πίσω στην αρχή, όχι για να απολαύσετε μια ολόφρεσκη εμπειρία δημιουργημένη από το συνεχώς εξελίξιμο περιβάλλον gameplay που προσφέρει η τυχαιότητα του roguelike, αλλά απλά και μόνο για να “φαρμάρετε” αρκετά χρήματα ώστε να κάνετε τις σχετικές αναβαθμίσεις. Έτσι θα βρείτε τον εαυτό σας στην γνώριμη αν και σιχαμένη κυκλική λογική του grinding να παλεύετε συνεχώς να μαζέψετε αρκετά χρήματα για να κάνετε αναβαθμίσεις, ώστε να είστε αρκετά δυνατοί για να προχωρήσετε σε πιο υψηλό level από όπου θα μαζέψετε πιο πολλά χρήματα για να κάνετε πιο καλές αναβαθμίσεις κ.ο.κ. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να μην λειτουργεί τόσο αρνητικά όσο λειτουργεί στην προκειμένη περίπτωση αν το κυρίως ζουμί του gameplay αφενός ήταν απολαυστικό από μόνο του και αφετέρου προσέφερε συνέχεια φρέσκες και διαφορετικές εμπειρίες με κάθε ξεκίνημα.

Κάτι τέτοιο ισχύει μόνο εν μέρει όμως. Αυτό που αρχικά φαίνεται ως ένα αξιοσέβαστο σετ gameplay μηχανισμών, γρήγορα μετατρέπεται σε συνεχή ανιαρή επανάληψη των ίδιων μοτίβων. Ναι μεν τα βασικά είναι εδώ, δηλαδή το shooting είναι ευχάριστο και άμεσα ανταποκρίσιμο, το level design καλοσχεδιασμένο και επαρκώς λαβυρινθώδες και οι αντίπαλοι εμφανίζονται σε διάφορες μορφές ο καθένας με διαφορετικά μοτίβα επίθεσης και κίνησης. Όλα αυτά όμως συντελούν ένα απλά καλό shooter όχι όμως κάτι που καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις.

Η σχετικά αργή κίνηση του χαρακτήρα σας σε συνδυασμό με την έλλειψη ικανότητας εκτέλεσης κάποιου άλματος ή σχετικής κίνησης δίνει μια πιο παραδοσιακή και αργή ατμόσφαιρα στην όλη δράση. Η έλλειψη αυτή σπιρτάδας στις κινήσεις σε συνδυασμό με το υψηλό damage που θα δεχθείτε αν βρεθείτε εκτεθειμένοι επιβραβεύουν έμμεσα μια πιο αργή και σχολαστική προσέγγιση της κάθε μάχης και παρόλο που κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε όμορφα σαν ιδέα, οι developers έχουν προσθέσει ίσως την πιο παρανοϊκά σχιζοφρενική και θεματικά αντικρουόμενη ιδέα που έχω δει στην ζωή μου. Αν λοιπόν πάρετε τον χρόνο σας σε ένα level και πάτε από δωμάτιο σε δωμάτιο σχολαστικά και στρατηγικά, το παιχνίδι θα σας τιμωρήσει πυροδοτώντας τον μηχανισμό των λεγόμενων reinforcements. Δηλαδή αφού περάσει κάποιος δεδομένος χρόνος και εσείς δεν έχετε ακόμα ολοκληρώσει το level θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μια ξεκαρδιστικά επιθετική και ισχυρή ομάδα αντίπαλων μονάδων, η οποία θα σας κυνηγήσει δίχως έλεος μέχρι να σας εξολοθρεύσει.

Παρά το γεγονός ότι το Neon Chrome παρουσιάζει στιβαρά θεμέλια, αποτυγχάνει να προσφέρει κάτι παραπάνω.

Ο μηχανισμός αυτός αποσκοπεί προφανώς στο να δώσει μια αίσθηση επείγουσας αμεσότητας στα τεκταινόμενα και να σας κάνει να τρέξετε και να βιαστείτε. Δυστυχώς όμως τα εργαλεία που δίνονται στον παίκτη όπως προαναφέρθηκε δεν προτείνονται για τέτοιου είδους gameplay ξέφρενων ρυθμών γεγονός που δημιουργεί μια εκνευριστικά νευραλγική αντίφαση σχεδιασμού. Και το γεγονός αυτό με οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι developers δεν είχαν ξεκάθαρο όραμα για το Neon Chrome. Ναι μεν έθεσαν τα βασικά θεμέλια για ένα ικανό shooter αλλά δεν το προχώρησαν παραπάνω διότι δεν ήξεραν τι θέλουν να κάνουν με αυτό. Ως αποτέλεσμα έχουμε στα χέρια μας ένα προϊόν χωρίς ευδιάκριτη ταυτότητα και χαρακτηριστικά, μια πλήρως αδιάφορη εμπειρία καταδικασμένη να βυθιστεί στην λήθη της μετριότητάς της,

This is my boomstick!
Ο καλύτερος σας φίλος σε κάθε shooter είναι το όπλο σας και το Neon Chrome δεν αποτελεί εξαίρεση. Στην αρχή κάθε playthrough θα διαλέξετε μεταξύ τριών πιθανών χαρακτήρων, ο καθένας εκ των οποίων ξεκινάει με διαφορετικό όπλο και διαφορετικά enhancements. Κατά την διάρκεια του gameplay θα βρίσκετε σε διάφορα σημεία των levels καινούρια όπλα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε καθώς και θαλάμους στους οποίους μπορείτε να εισέλθετε για να λάβετε καινούρια enhancements.

Τα όπλα φέρουν ικανοποιητική ποικιλία και ποσότητα αλλά το συνολικό line-up τους δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα γνωστά και περπατημένα των shotguns, assault riffles κτλπ. Παρόλα αυτά τα όποια υπάρχουν λειτουργούν σωστά και είναι απολαυστικά στην χρήση αλλά η μεταξύ τους εναλλαγή δεν καταφέρνει να αλλάξει σημαντικά το πως θα προσεγγίζετε της μάχες. Σημαντικό μειονέκτημα που οφείλεται σε ξεκάθαρα άστοχη επιλογή των developers είναι ο περιορισμός του να κουβαλάτε ένα όπλο την φορά. Γεγονός δηλαδή που σημαίνει πως αν θέλετε να πάρετε το καινούριο SMG που βρήκατε στο έδαφος πρέπει να αφήσετε το έμπιστο shotgun σας. Ο περιορισμός αυτός μειώνει την απολαυστικότητα του gameplay μιας και δεν επιτρέπει συνεχείς εναλλαγές δυναμικής με το να αλλάζετε κατά βούληση όπλα και επιπλέον αφαιρεί την όποια ικανότητα προσαρμογής στις εκάστοτε συνθήκες διότι θα πρέπει να παίζετε γύρω από τις δυνατότητες του όπλου που κρατάτε.

Τα enchancements είναι κάποια έμφυτα μπόνους με τα οποία ξεκινάει ο κάθε χαρακτήρας. Αυτά οφείλονται στην cyborg φύση των ανθρώπων που επιβάλλει το setting μας και περιλαμβάνουν ισχυρότερο melee, καλύτερο accuracy κτλπ. Παρόλο που αυτά προσφέρουν μια διάσταση δυναμικής σε κάθε playthrough που αλλιώς δεν θα υπήρχε, σχεδόν όλα τους λειτουργούν με τρόπο παθητικό που δεν αλλάζει ιδιαίτερα το gameplay. Υπάρχουν βέβαια κάποια πιο ενδιαφέροντα, όπως η ικανότητα να μένετε αόρατοι όσο βρίσκεστε στην σκιά, η το να σας συνοδεύει ένα οπλισμένο drone αλλά κατά κανόνα πρόκειται για βαρετά παθητικά buffs και τίποτα παραπάνω.

Από δωμάτιο σε δωμάτιο και από όροφο σε όροφο
Ανέφερα προηγουμένως το level design και θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω σε αυτό διότι είναι με διαφορά το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του Neon Chrome χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν έχει και αυτό τα προβλήματά του. Προφανώς κάθε level που συναντάτε είναι τυχαία δημιουργημένο και μοναδικό αλλιώς δεν θα μιλάγαμε για roguelike στοιχεία, θα παρατηρήσετε όμως πως οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιεί το Neon Chrome για την διαδικασία χτισίματος των levels έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν εξαιρετικά levels, με μπόλικα δωμάτια, κρυφές πόρτες, κρυμμένα κλειδιά και τοποθετημένους στα σωστά σημεία εχθρούς. Πολλές φορές ακόμα και φτιαγμένα στο χέρι levels δεν φέρουν την αρτιότητα που θα συναντήσετε εδώ ενώ το γεγονός πως υπάρχουν πόρτες διαφόρων χρωμάτων που απαιτούν τα αντίστοιχα κλειδιά θα σας θυμίσει έντονα της χρυσές εποχές του Doom.

Παρόλα αυτά όμως ακόμα και αυτό το πολύ θετικό στοιχείο πολλές φορές χωλαίνει λόγω της έμφυτης τυχαιότητας του σχεδιασμού του. Όσο πιθανό είναι να συναντήσετε κάποιον όροφο αριστουργηματικού level design άλλο τόσο πιθανό είναι να συναντήσετε και τον πλέον βαρετό και αδιάφορο. Μερικές φορές μάλιστα το level design θα σας παγιδεύει σε σημεία από τα οποία δεν μπορείτε να ξεφύγετε καθώς οι αντίπαλοι σας περικυκλώνουν. Συνολικά πάντως για να είμαι δίκαιος πιο πολύ ένιωσα πως έπαιζα σε καλοσχεδιασμένα levels από ότι το αντίθετο αλλά, όπως έχει ήδη αναφερθεί, λόγω της τυχαιότητας του πράγματος η εμπειρία τους καθενός μπορεί να διαφέρει.

Ένας cyberpunk κόσμος χαμηλής ευκρίνειας
Όσον αφορά τον τομέα των γραφικών δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούν να ειπωθούν. Από άποψη λειτουργικότητας τα περιβάλλοντα είναι οπτικά καλοσχεδιασμένα. Οι αντίπαλοι είναι ευδιάκριτοι από το background τους, το όποιο loot υπάρχει σηματοδοτείται επαρκώς και γενικότερα τα γραφικά δεν θα σας δυσκολέψουν την ζωή ούτε θα σταθούν εμπόδιο στην σωστή εξέλιξη της δράσης. Αντίθετα όμως από άποψη αισθητικής δεν έχουνε τίποτα να προσφέρουν. Το γεγονός πως βρισκόμαστε σε έναν cyberpunk κόσμο κάπου χάνετε μιας και ο οπτικός τομέας αδυνατεί να αποδώσει οποιονδήποτε χαρακτήρα ή ταυτότητα σε αυτόν. Φυσικά δεν βοηθάει και το γεγονός πως τα πάντα δίνουν μία lo-fi αίσθηση ξεπερασμένων τρισδιάστατων γραφικών, ξεχασμένων τουλάχιστον δυο γενιές πίσω.

Το soundtrack από την άλλη είναι αρκετά ενδιαφέρον και ταιριάζει στην ατμόσφαιρα ενός μυστήριου cyberpunk κόσμου. Αποτελείται κατά βάση από ατμοσφαιρικές ηλεκτρονικές μελωδίες με ambient new-age χαρακτήρα που αποδίδει γλαφυρά την σκοτεινιά και την αποξένωση, χαρακτηριστικά πλήρως συνυφασμένα με κάθε cyberpunk setting. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αρκετή ποσότητα ή ποικιλία κομματιών με αποτέλεσμα να γίνεται γρήγορα επαναλαμβανόμενο και να μη μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του πέραν των μερικών πρώτων ακροάσεων. Επιπλέον προσωπικά θα ήθελα κάτι λίγο πιο δυναμικό και ενεργητικό όταν αρχίζουν τα πιο έντονα πιστολίδια.

Αξιοπρεπής αλλά ανεπαρκής προσπάθεια
Συνοψίζοντας το Neon Chrome έχει θέσει όλα τα θεμέλια για ένα ικανότατο shooter. Δυστυχώς όμως η σαφής έλλειψη οράματος σε συνδυασμό με κάποιες ατυχείς αποφάσεις και με το γεγονός πως υπάρχουν αρκετές καλύτερες επιλογές στο ίδιο είδος, το κάνουν ιδιαίτερα δύσκολη πρόταση. Αν είστε αμετανόητος φαν των top-down shooters πιθανώς να αξίζει να το αποκτήσετε σε κάποια μελλοντική έκπτωση αλλά ως έχει μπορείτε να επενδύσετε τόσο τον χρόνο σας όσο και τα λεφτά σας σε κάτι καλύτερο και πιο ενδιαφέρον.

Θετικά:
- Κατά καιρούς εντυπωσιακό level design
- Ικανοποιητικό shooting
- Ποικιλία αντιπάλων
- Σχολαστικό και στρατηγικό gameplay...

Αρνητικά:
- ...το οποίο όμως αντικρούεται άμεσα με τον μηχανισμό των reinforcements
- Ανιαρό grinding για συνεχείς αναβαθμίσεις
- Μονότονο και τετριμμένο gameplay χωρίς ιδιαίτερα φρέσκους μηχανισμούς
- Ξεπερασμένα γραφικά αδιάφορης αισθητικής

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 7
Gameplay: 6.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 6.7

Δεν αποτυγχάνει πλήρως αλλά δεν καταφέρνει και να ξεχωρίσει ή να πρωτοτυπήσει.

Σωτήρης Τζατζάκης