Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent (PC, Xbox 360, PS3)

Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent

Site: www.splintercell.com



Αν κάποιο franchise έχει απειλήσει το Metal Gear Solid τα τελευταία χρόνια, τότε αυτό είναι το Splinter Cell της Ubisoft. Στο πρώτο Splinter Cell, ο συνδυασμός του εκπληκτικού stealth gameplay, των φοβερών γραφικών και της καταπληκτικής ατμόσφαιρας σημείωσε τεράστια επιτυχία, η οποία οδήγησε στην κυκλοφορία δύο ακόμα καλύτερων sequels και στην ανάδειξη του ήρωα του τίτλου, Sam Fisher, σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα gaming icons παγκοσμίως. Μάλιστα, το τελευταίο, το Splinter Cell: Chaos Theory, θεωρείται από πολλούς το παιχνίδι με τα καλύτερα γραφικά στο πρώτο Xbox. Επίσης, δεν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε ότι όλα αυτά τα χρόνια το franchise έχει γίνει συνώνυμο με το Xbox brand, καθώς πάντα η έκδοση για την κονσόλα της Microsoft πουλούσε περισσότερο και ήταν με διαφορά η ανώτερη, εκτός από αυτήν του PC. Η γενιά εκείνη όμως μας αφήνει, το next gen party έχει αρχίσει και ο Sam Fisher δε γινόταν να μείνει έξω από το χορό. Το πρώτο Splinter Cell της επόμενης γενιάς και του Xbox 360 πιο συγκεκριμένα, είναι εδώ και δεν μας απογοητεύει. Το γιατί, στη συνέχεια…





Σενάριο
Για άλλη μία φορά αναλαμβάνετε τον ρόλο του πράκτορα της NSA, Sam Fisher, ο οποίος πρόκειται να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη πρόκληση, όχι μόνο της καριέρας του αλλά και της ζωής του. Η πρώτη αποστολή είναι παρόμοια με αυτές των προηγούμενων παιχνιδιών και κινείται στο ίδιο μοτίβο. Το σοκ έρχεται στη συνέχεια όμως, καθώς ο Sam μαθαίνει ότι η κόρη του σκοτώθηκε αφού χτυπήθηκε από αυτοκίνητο. Έχοντας χάσει πλέον το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή του, δεν τον νοιάζει τίποτα πια. Καταρρακωμένος, εξαντλημένος και απελπισμένος, έχει πάρει την κάτω βόλτα για τα καλά. Ώσπου ο Lambert του προτείνει να αναλάβει την δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη αποστολή μέχρι τώρα. Ο Sam δεν έχει να χάσει τίποτα και δέχεται. Η αποστολή του είναι να εισχωρήσει ως undercover, στην Αμερικανική τρομοκρατική οργάνωση John Brown’s Army (JBA), να αποκαλύψει στην NSA τα σχέδιά της και ουσιαστικα, να αποτρέψει τη δράση της. Από εκεί και πέρα, θα επισκευθείτε πολλές και διάφορες τοποθεσίες του πλανήτη, όπως η Σανγκάη, η Κινσάσα στο Κονγκό και η Ισλανδία. Aκόμη, βλέπουμε ότι η απειλή αυτή τη φορά προέρχεται εκ των έσω. O JBA είναι μια «πατριωτική» τρομοκρατική οργάνωση, η οποία έχει αηδιάσει με την σημερινή κατάσταση της Αμερικής. Μισεί την «διεφθαρμένη κυβέρνηση της χώρας» (όχι ότι έχει και τόσο άδικο) και ουσιαστικά θέλει να στείλει ένα μήνυμα αλλαγής, μέσω τρομοκρατιών επιθέσεων σε Αμερικανικό έδαφος, με βόμβες που περιέχουν το εκρηκτικό υλικό Red Mercury. Το ότι ο Sam είναι μέλος του JBA, σημαίνει πως οι αποστολές που σας ανατίθενται αφορούν objectives της οργάνωσης και όχι της NSA. H NSA από την πλευρά της σας αναθέτει τα λεγόμενα «αντι-objectives», τα οποία ουσιαστικά ακυρώνουν αυτά του JBA. Όπως επίσης να τονίσουμε το ότι ο Sam είναι καταζητούμενος μιας και η αποστολή του ξεκινά με το να εισέλθει σε μία Αμερικάνικη φυλακή και να αποδράσει μαζί με ένα κύριο μέλος του JBA, με σκοπό να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Δεν είναι επίσημος πράκτορας της NSA, αλλά εχθρός των αρχών πλέον. Το σημαντικότερο νέο στοιχείο που φέρνει στο προσκήνιο το Double Agent είναι το ζήτημα των ηθικών επιλογών και των διλημμάτων γενικότερα, κατά τη διάρκεια των αποστολών. Εδώ πιάνει δουλειά το σύστημα εμπιστοσύνης που έχει συμπεριλάβει η Ubisoft και για το οποίο θα μιλήσουμε στην συνέχεια.

Τα Splinter Cell πάντα ήταν story-based παιχνίδια και αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση. Το σενάριο του Double Agent είναι μοντέρνο, πολύπλοκο μεν, εθιστικότατο δε, και κρατάει τον παίκτη κολλημένο στην υπόθεση. O Lambert επιστρέφει, ενώ και οι νέοι χαρακτήρες είναι προσεγμένοι, ενδιαφέροντες και πραγματικά βοηθούν στο να δημιουργηθεί η αίσθηση της νέας πραγματικότητας στη ζωή και στην καριέρα του Sam, που ως κεντρικός χαρακτήρας χρειαζόταν μία ανανέωση από τους δημιουργούς της σειράς, η οποία ήρθε με το σοκ του θανάτου της κόρης του και τη μετατροπή του από επίσημο πράκτορα σε καταζητούμενο από τις αρχες, και μπορούμε να πούμε ότι είναι αρκετά επιτυχημένη. Η διάρκεια του single player campaign είναι ικανοποιητική (περίπου 10 ώρες την πρώτη φορά) και με την προσθήκη των achievements, των gadgets και των διαφορετικών τελών μαζί με την ύπαρξη του τρίτου επιπέδου δυσκολίας, αποκτάει αρκετή replay αξία. Το SC: DA δεν μας απογοητεύει σεναριακά, με μοναδικό ίσως αρνητικό την απουσία υποτίτλων, κάτι που δυσκολέυει αρκετά την παρακολoύθηση των τεκτενομένων.





Σύστημα εμπιστοσύνης και ηθικές επιλογές
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, συχνά θα βρεθείτε εν μέσω καταστάσεων σύγκρουσης συμφερόντων του JBA και της NSA και θα πρέπει να αποφασίσετε τι θα κάνετε. Τέτοιες στιγμές υπάρχουν πολλές, με μερικές από αυτές να είναι σημαντικότατες σε βαθμό που αλλάζουν την εξέλιξη της υπόθεσης και άλλες λιγότερο σημαντικές, που επηρεάζουν απλά την εμπιστοσύνη που υπάρχει προς το πρόσωπό σας. Έτσι λοιπόν, στο κάτω αριστερό μέρος του HUD σας, υπάρχουν δύο μπάρες οι οποίες απεικονίζουν το πόσο σας εμπιστεύονται οι δύο οργανώσεις και η εκπλήρωση στόχων αυξάνει ή μειώνει αυτές τις μπάρες, ανάλογα με τα συμφέρωντα των δύο. Σε καμμία περιπτωση δεν πρέπει κάποια από τις μπάρες να μηδενιστεί καθώς τότε τελειώνει το παιχνίδι. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κρατάτε μία ισορροπία ως προς τα objectives που εκπληρώνετε. Ο σκοπός του συστήματος όμως δεν είναι μόνο αυτός. Είναι το να σας κάνει να αποφασίσετε μεταξύ της επιτυχίας της undercover επιχείρησης και της προστασίας ανθρωπίνων ζωών. Για παράδειγμα όταν πρέπει να ανατινάξετε μία βομβα, έχετε την επιλογή να μην το κάνετε, με συνέπεια όμως την δραματική μείωση της εμπιστοσύνης του JBA και την αύξηση αυτής της NSA και το αντίστροφο, φυσικά. Υπάρχουν πολύ πιο πολύπλοκες καταστάσεις από αυτή που σας αναφέραμε, όπως το να αφήσετε αντάρτες να εκτελέσουν αθώους πολίτες και η αγαπημένη μας, που είναι η εν ψυχρώ δολοφονία ενός κρατουμένου προκειμένου να αποδείξετε ότι πραγματικά έχετε τα κότσια για να είστε μέλος του JBA. Το σύστημα αυτό κάνει το παιχνίδι πάρα πολύ δραματικό και αυξάνει κατακόρυφα την θέλησή σας να ξαναπαίξετε ώστε να δείτε ποια είναι η εξέλιξη αν πράξετε διαφορετικά. Πανέξυπνο και διαφορετικό. Το μόνο μας παράπονο είναι ότι η Ubisoft είχε περιθώρια να το αναπτύξει ακόμα περισσότερο αλλά λογικά αυτό θα συμβεί στο επόμενο Splinter Cell.

Gameplay-Δράση
Πέρα από το ζήτημα των ηθικών επιλογών, το SP: DA παίζεται όπως τα προηγούμενα. Ελέγχετε τον Sam από προοπτική τρίτου προσώπου. Όλες οι κινηματογραφικού τύπου κινήσεις που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν του χαρακτήρα όλα αυτά τα χρόνια είναι εδώ, με μερικές νέες. Με το Β σκύβετε και περπατάτε κάνοντας πολύ λιγότερο θόρυβο. Μπορείτε αθόρυβα να φτάσετε πίσω από τους εχθρούς και να τους αρπάξετε με το Α, ενώ στη συνέχεια μπορείτε να τους ανακρίνεται και μετά να τους σκοτώσετε ή να τους ανασθητοποιήσετε. Να σημειώσουμε εδώ, πως δε βρήκαμε την ανάνγκη να κρύβουμε τα πτώματα τόσο έντονη, όσο στα προηγούμενα παιχνίδια, προκειμένου να μην ενεργοποιηθεί κάποιος συναγερμός. Επίσης, το Α είναι το κουμπί με το οποίο αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον. Με το κράτημά του ενεργοποιείτε το μενού και από εκεί και πέρα επιλέγετε τι θα κάνετε. Ο Sam έχει τη δυνατότητα να σκαρφαλώνει σωλήνες, φράχτες, αυλές, κλπ ενώ μπορεί και να κατέβει πλευρές ολόκληρων κτιρίων δένοντας το ειδικό σκοινί από κάποιο σταθερό σημείο, όπως κάνουν οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας. Μία από τις νέες εντυπωσιακές κινήσεις είναι η αρπαγή του εχθρού όταν βρίσκεται ακριβώς από πάνω σας, π.χ. όταν κρέμεστε από την εξωτερική πλευρά ενός παραθύρου και αυτός έχει έρθει για να ελέγξει την κατάσταση. Το roll δεν χρησιμεύει ιδιαίτερα, γιατί βοηθάει κυρίως όταν έχετε μπλέξει σε ανταλλαγή πυρών. Ακόμα, αν θέλετε να τσεκάρετε τι γίνεται πίσω από μία γωνία, μπορείτε να κολλήσετε την πλάτη σας στον τοίχο και να κοιτάξετε χωρίς να κινδυνέυετε να εκτεθείτε. Οι ικανότητες του Sam στο Double Agent είναι λίγο περισσότερες από το Chaos Theory (το προηγούμενο Splinter Cell) αλλά σε γενικές γραμμές δεν παρουσιάζει κάτι δραστικά καινούριο σε αυτόν τον τομέα.





Τα επίπεδα έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ενθαρύνουν τη stealth δράση και όχι την ανταλλαγή πυροβολισμών. Παντού υπάρχουν σκοτεινά σημεία όπου μπορείτε να κρυφτείτε, ενώ με το να σβήνετε τα φώτα στους εσωτερικούς χώρους, όχι μόνο κρύβεστε αλλά αποπροσανατολίζετε και τους εχθρούς. Η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον όμως δεν σταματά εκεί. Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, ίσως να μπορείτε να τις δημιουργήσετε εσείς, π.χ. κόβωντας τα καλώδια της τροφοδοσίας ή απενεργοποιώντας την κεντρική γεννήτρια ρέυματος, ανάλογα με το επίπεδο. Οι σκιές παίζουν είναι σημαντικότατες για να περάσετε απαρατήρητοι. Σε κάθε περίπτωση, όσο πιο σκοτεινά τόσο το καλύτερο για εσάς. Το ΑΙ των αντιπάλων είναι πολύ καλά προσαρμοσμένο στη δράση και στην αγωνία που έχει στόχο να προσφέρει το παιχνίδι. Αν κινείστε γρήγορα σας εντοπίζουν ακόμα και στο σκοτάδι. Αν σβήσετε τα φώτα θα μυριστούν ότι κάτι περίεργο συμβαίνει και προσεκτικά θα πάνε να τα ανάψουν. Αν μάλιστα είναι εφοδιασμένοι με φακούς, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και…ενδιαφέροντα. Όπως είναι φυσιολογικό, η παρατηρητικότητά τους αυξάνεται όσο προχωράτε το παιχνίδι, οπότε θα πρέπει να είστε όλο και πιο προσεκτικοί. Σε καμμία περίπτωση δεν είδαμε να γίνονται ηλίθιες ή αχρείαστες κινήσεις από αυτούς, παρά μόνο τα απαραίτητα. Αν σας εντοπίσουν, αρχίζουν να σας πυροβολούν χωρίς έλεος και συνήθως αυτό σημαίνει game over για εσάς, καθώς ειδοποιούνται και οι υπόλοιποι με συνέπεια να είναι υπερβολικά πολλοί για να τα βγάλετε πέρα. Χρησιμοποιώντας τα όπλα σας, μπορείτε να τους ξεκάνετε βέβαια, αν σταθείτε τυχεροί. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του παιχνιδιού όμως, είναι ότι εσείς οι ίδιοι θα θέλετε να σταματήσετε και να ξαναξεκινήσετε γιατί πολύ απλά είναι άλλη η ευχαρίστηση και η αίσθηση του να έχετε περάσει απαρατήρητοι, χωρίς συναγερμούς, κλπ. Το Double Agent απαιτεί υπομονή και ηρεμία πανω από όλα, ως προς την αντιμετώπιση των εχθρών. Αυτό ήταν πάντα το gameplay των παιχνιδιών της σειράς, αυτό είναι και τώρα





Gadgets
Ο Sam σε αυτήν την νέα του περιπέτεια, έχει για βοήθεια τα καθιερωμένα weapons-gadgets, συν ορισμένα καινούρια. Ότι είχατε δει μέχρι τώρα. συμπεριλαμβανομένου του assault rifle πολλών χρήσεων, των χειροβομβιδών, του πιστολιού με τον σιγαστήρα (το οποίο είναι εφοδιασμένο με συσκευή EMP) και των διαφόρων ειδών mines, είναι και πάλι εδώ. Η αλήθεια είναι όμως, ότι το παιχνίδι μπορείτε να το ολοκληρώσετε με σχεδόν αποκλειστική χρήση του silenced handgun, χωρίς να χρησιμοποιήσετε τα υπόλοιπα όπλα πολύ, τουλάχιστον στο normal επίπεδο δυσκολίας. Όσο για τα νέα gadgets, μερικά από αυτά είναι το ρολόι που αναγνωρίζει αποτυπώματα και το ultrasonic emitter, ένα πιστόλι που εκπέμπει ηχητικά κύμματα και χρησιμεύει στο να αποπροσανατολίζετε τους εχθρούς με το να δημιουργείτε ήχους σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο. Επίσης, θα χρειαστείτε αρκετά το laser mic για να καταγράψετε συνομιλίες, ενώ απαραίτητη είναι και η συσκευή hacking με την οποία μπορείτε να «χακάρετε» οποιοδήποτε υπολογιστή, μέσω ενός minigame. Tέλος, μέσω ειδικών συσκευών, μπορείτε να παραβιάσετε κλειδαριές και χρηματοκιβώτια. Υπάρχουν πολλά gadgets (και αναβαθμίσεις αυτών) συνολικά, αλλά δεν είναι όλα διαθέσιμα αμέσως. Ξεκλειδώνονται καθώς προχωράτε το παιχνίδι και ανάλογα με το stealth score που έχετε στο τέλος κάθε αποστολής. Έτσι, αυξάνεται και άλλο η replay αξία του SP: DA.

Το πρώτο Splinter Cell της επόμενης γενιάς, είναι και το καλύτερο μέχρι τώρα…

Πέρα από τις κλασσικού τύπου αποστολές, οι απενεργοποίηση βομβών,η συναρμολόγηση ναρκών και η αποκρυπτογράφηση μυνημάτων εκτυλίσσονται μέσω minigames τα οποία είναι διασκεδαστικά, δείχνουν ρεαλιστικά και δεν είναι ούτε πολύ δύσκολα, ούτε πολύ εύκολα. Για παράδειγμα με την ανάλογη μουσική να παίζει στο backround, η αγωνία και η ένταση καθώς θα προσπαθείτε να βγάλετε τον πυροκροτητή από την βόμβα, θα σας κάνουν να νιώθετε ότι παίζετε μία interactive ταινία, που αν το καλοσκεφτείτε, είναι και ο σκοπός ολόκληρου του παιχνιδιού. Το ενδιαφέρον κρατιέται σε υψηλά επίπεδα καθ’όλη τη διάρκεια του single player, παρ’όλο που σε γενικές γραμμές παίζεται όπως αυτό του Chaos Theory. Aν είστε fan της σειράς, θα το λατρέψετε.





Multiplayer
Aν πριν μερικά χρόνια μας έλεγε κάποιος ότι ένα παιχνίδι Splinter Cell θα είχε καλό multiplayer, εμείς θα τον αποκαλούσαμε τρελό. Και όμως το Double Agent καταφέρνει και προσφέρει ένα καλοφτιαγμένο, ισορροπημένο multiplayer mode με καλά στοιχεία και τρομερή αγωνία. Το concept βασίζεται σε αυτό του Pandora Tomorrow, αλλά με πάρα πολλές βελτιώσεις. Δύο ομάδες των τριών ατόμων η κάθε μία τίθενται αντιμέτωπες. Οι Spies πρέπει να κατεβάσουν δύο ολόκληρα αρχεία από οποιoδήποτε από τα τέσσερα τερματικά του κάθε χάρτη και να τα επιστρέψουν στη βάση τους, για να νικήσουν το match. Oι Upsilon Forces πρέπει να εμποδίσουν τους Spies να τα καταφέρουν. Η δύο ομάδες έχουν διαφορετικές δυνατότητες. Οι Spies ελέγχονται από προοπτική τρίτου προσώπου, σκαρφαλώνουν και χώνονται παντού και γενικά είναι πολύ πιο ευέλικτοι. Δεν έχουν όπλα αλλά μέσα παραπλάνησης όπως smoke και flash grenades και από κοντά είναι θανάσιμοι μιας και μπορούν να κάνουν κινήσεις όπως σπάσιμο λαιμών, κλπ. Με το special gadget στο δεξί τους χέρι μπορούν να κατεβάζουν τα αρχεία, να σβήνουν φώτα και να σπάνε τζάμια. Οι Upsilon Forces ελέγχονται από προοπτική πρώτου προσώπου, είναι πολύ πιο δυσκίνητοι, αλλά έχουν ένα ισχυρότατο assault rifle με άπειρα πυρομαχικά και φακό, λόγω των πολύ σκοτεινών πιστών. Επίσης έχουν χειροβομβίδες, drones και διάφορες άλλες δυνατότητες. Το σημαντικό είναι ότι η εμειρία διαφέρει πάρα πολύ ανάλογα με ποια πλευρά έχετε διαλέξει και έτσι αν για παράδειγμα είστε σπεσιαλίστες με τους Spies, αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα πάτε εξίσου καλά με τους Upsilon Forces.

Οι χάρτες είναι 10 στο σύνολό τους, αλλά δεν είναι όλοι διαθέσιμοι αμέσως. Ο κάθε ένας από αυτούς είναι σχετικά μεγάλος, με αρκετά μυστικά που δεν είναι εμφανή. Για να ξεκλειδώσετε τους επόμενους πρέπει να παίξετε αρκετά τους ήδη διαθέσιμους και να κερδίσετε το ανάλογο experience. Αυτό ίσως εκνευρίσει πολλούς, εξασφαλίζει όμως ότι οι παίκτες θα έχουν ικανοποιητική γνώση των χαρτών που παίζουν.





Γραφικά-Ήχος
Η εκπληκτική ατμόσφαιρα του Double Agent οφείλεται εν πολύς στην καταπληκτική δουλειά που έχει γίνει στον οπτικοακουστικό τομέα. Το μοντέλο του Sam είναι σχεδιασμένο με κάθε λεπτομέρεια και η εμφάνισή του τονίζει τις δραματικές αλλάγες που έχουν επέλθει στη ζωή του, ενώ και οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν πάνε πίσω. Τα περιβάλλοντα στα επίπεδα ποικίλουν και συγκαταλέγονται στα καλύτερα που έχει να παρουσιάσει παιχνίδι του Xbox 360, είτε μιλάμε για εσωτερικά, είτε για εξωτερικά. Eιδικά τα επίπεδα στην Αφρική και στην Σανγκάη θα σας αφήσουν με ανοιχτό το στόμα. Πολλά από τα animations έχουν μεταφερθεί αυτούσια από τα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά και πάλι είναι απολαυστικά στο να τα βλέπετε. Oι φωτισμοί και οι σκιάσεις είναι εξίσου καλοί και παίζουν σωστά τον σημαντικό ρόλο τους στο gameplay. Το παιχνίδι σε 720p είναι απλά χάρμα οφθαλμών. Τα μόνα προβλήματα που εντοπίσαμε αφορούν το frame rate, το οποίο πέφτει αρκετά στις cutscenes. Η μουσική δυναμώνει και αποκτά μεγαλύτερη ένταση καθώς πλησιάζετε σε έναν εχθρό, και αυτό σε συνδυασμό με την ποιότητα των γραφικών έχει ως αποτέλεσμα πολλές μαγικές στιγμές στο παιχνίδι. Ανάλογα λειτουργεί και στο multiplayer. Το soundtrack ταιριάζει απόλυτα στο στυλ του Double Agent, με ένα κεντρικό theme το οποίο δύσκολα θα ξεχάσετε. Ο Michael Ironside δανείζει για άλλη μία φορά τη φωνή του στον Sam και όπως πάντα κάνει εξαιρετική δουλειά. Το υπόλοιπο cast κινείται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Τα sound effects δεν έχουν να παρουσιάσουν κάτι το ιδιαίτερο και τα περισσότερα από αυτά είναι ίδια με αυτά του Chaos Theory. Σε γενικές γραμμές, από τον τεχνικό τομέα ξεχωρίζουμε ποιότητα γραφικών και μουσική επένδυση.

Θετικά:
- Από τα ποιοτικότερα γραφικά που έχει να παρουσιάσει παιχνίδι του Χbox 360 μέχρι τώρα
- Εκπληκτικό soundtrack
- To κλασικό Splinter Cell gameplay που έχουμε αγαπήσει εδώ και χρόνια
- Το νέο σύστημα ηθικών επιλογών προσθέτει βάθος και replay value στον τίτλο
- Ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά παιχνίδια που έχουμε παίξει
- Ανέλπιστα καλό multiplayer mode

Αρνητικά:
- Πολλές φορές είναι δύσκολο να παρακολουθήσετε την ροή της υπόθεσης
- Ορισμένα προβλήματα στο frame rate
- Eνοχλητικά μεγάλοι χρόνοι φόρτωσης
- «Ηλικιωμένα» animations, ΑΙ και sound effects
- Το σύστημα ηθικών επιλογών θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8.4

Το πρώτο next-gen Splinter Cell είναι εδώ και είναι ότι καλύτερο έχουμε δει από τη σειρά, από την αρχή της ύπαρξής της. Ιδιαίτερα οι fans, θα το λατρέψουν. Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.

Σπύρος Κλαουδάτος