Προσωπικά πιστεύω πως το όλο παιχνίδι της επικράτησης στο Αιγαίο, στα χωρικά ύδατα και στον εναέριο χώρο δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα θέμα που οι δύο κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται προκειμένου να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και να στρέφουν τα media εκεί που θέλουν.
Γιατί αν η Τουρκία και η Ελλάδα θιγόντουσαν η μία από την εξωτερική πολιτική της άλλης θα αντιδρούσαν, πολύ απλά καταφεύγοντας στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, αξιώνοντας και οι μεν και οι δε να τεθεί επι τάπητος το θέμα της κυριαρχίας στο Αιγαίο και εν τέλει να ψηφιστούν επιτέλους νόμοι που θα λύσουν το πρόβλημα μια και καλή.
Αλλά ερωτώ: Θα συνέφερε την Ελληνική ή την Τουρκική πλευρά να κάνουν κάτι τέτοιο; Πως θα εξηγούσαμε τότε τα ασύμφορα για τα ελληνικά δεδομένα έξοδα για την αγορά (μην ξεχνίομαστε, αγορά=μίζα σε αυτή τη χώρα) καινούριων αεροπλάνων, υποβρυχίων φρεγάτων και τα λοιπά; Και αν πιστεύετε πως οι Έλληνες πολιτικοί δεν πέρνουν μίζες, να σας θυμίσω το θέμα που είχε αποκαλύψει προ μηνών (10-11 αν θυμάμαι καλά) η Γαλλική L'Equipe, που ουσιαστικά υποστήριζε ότι οι γάλλοι κατασκευαστές έδωσαν μίζες στον τότε υπουργό άμυνας Α. Τσοχαντζόπουλο προκειμένου να προτιμήσει τα γαλλικά Mirage για τις αγορές του.
Δυστηχώς, η ιστορία του Αιγαίου κρατά ικανοποιημένες και τις δύο πλευρές, τόσο για τα προσωπικά οικονομικά ωφέλη των πολιτικών όσο και για την κατεύθυνση της μάζας και του κοινού πουλώντας μας το γνωστό παραμύθι: αν θέλεις ειρήνη πρέπει να προετοιμαστείς για πόλεμο.
Hasta la victoria Siempre!!