- Reviews
- Tropico 4 (PC, Xbox 360)
Tropico 4 (PC, Xbox 360)
Hot
Tropico 4
Γίνε και εσύ El Presidente, μπορείς!
Όταν το 2001 κυκλοφόρησε το πρώτο παιχνίδι της σειράς Tropico, σε παραγωγή της PopTop Software, αμέσως μας έδωσε να καταλάβουμε πως διέφερε πολύ από τα υπόλοιπα «σοβαρά» παιχνίδια του είδους του. Η επιτυχία του καθιερώθηκε με ένα expansion του πρώτου παιχνιδιού (Paradise Island) καθώς και με τρία sequels. Το 2003 κυκλοφόρησε το Tropico 2: Pirate Cove, το οποίο αν και διατηρούσε αρκετά στοιχεία του gameplay, άλλαζε εντελώς την θεματολογία του παιχνιδιού και σας έβαζε στην θέση ενός πειρατή, σε μια απόπειρα πειραματισμού της Frog City Software.
Όπως ήταν λογικό, οι πωλήσεις του έπεσαν και όλα έδειχναν ότι η ιστορία του Tropico τελείωσε. Έξι χρόνια αργότερα όμως, η Kalypso Media κυκλοφόρησε το Tropico 3 σε παραγωγή της Haemimont Games. Ένα παιχνίδι που όχι μόνο επέστρεψε στις ρίζες του πρώτου Tropico αλλά, για πολλούς, το ξεπέρασε. Μετά την απόλυτη επιτυχία του, φέτος τον Φλεβάρη, η Kalypso ανακοίνωσε μέσα σε μόλις λίγους μήνες, την επικείμενη κυκλοφορία του Tropico 4, το οποίο και θα αναλύσουμε παρακάτω.
Σενάριο
Όπως συμβαίνει και στον πρώτο και τρίτο τίτλο της σειράς, στο νέο παιχνίδι της Kalypso αναλαμβάνετε το ρόλο ενός δικτάτορα, γνωστού απλά ως El Presidente, ο οποίος είναι ο απόλυτος άρχοντας ενός μικρού ανεξάρτητου νησιού κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Καραϊβικής. Το παιχνίδι χρονολογείται στην εποχή του ψυχρού πολέμου, δίνοντας έναν άκρως χιουμοριστικό τόνο σε θέματα όπως η αποτυχία της δημοκρατίας, η απολυταρχία, η παρέμβαση ξένων δυνάμεων και επιχειρήσεων σε ένα ανεξάρτητο κρατίδιο, καθώς και στην έχθρα των τότε ψυχρών αντιπάλων, της Αμερικής και της Ρωσίας.
Politics
Το παιχνίδι διαθέτει τρεις κύριους τρόπους παιχνιδιού, ξεκινώντας από το κύριο campaign όπου αναλαμβάνετε το ρόλο σας ως δικτάτορας και καλείστε να διατηρήσετε την θέση σας μέσω 20 αποστολών, από την αρχή του ψυχρού πολέμου το 1950 μέχρι και το 2000.
Η κύρια διαφορά με παρόμοια παιχνίδια του είδους είναι πως στόχος σας δεν είναι να πετύχετε κάποιο πολιτιστικό ή οικονομικό στόχο ή να διατηρήσετε τον λαό σας χαρούμενο. Πρέπει απλά να παραμείνετε στην θέση σας ως δικτάτορας! Το αν αυτό θα το πετύχετε προσφέροντας στον λαό σας αυτό που θέλει ή τυραννώντας τον, είναι καθαρά δικό σας θέμα. Μπορείτε να επιλέξετε ένα καθαρά δημοκρατικό σύστημα, όπου θα διεξάγετε εκλογές κάθε χρόνο, με το ρίσκο να χάσετε τις εκλογές ή μπορείτε να απορρίψετε το δημοκρατικό πολίτευμα και να εγκαθιδρύσετε την δικτατορία, με τον φόβο της επανάστασης. Μπορείτε να συνδυάσετε αυτά τα δυο, διεξάγοντας στημένες εκλογές.
Αν όμως αποφασίσετε να ακολουθήσετε την δικτατορική μέθοδο και να φέρετε τον λαό σας στο «αμήν» η εξέγερση είναι σίγουρη. Και δεν μιλάμε για…Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, μιλάμε για πλήρη, ένοπλη εξέγερση κατά του καθεστώτος σας, a’la Καντάφι ένα πράμα. Ο λαός σας θα πάρει τα όπλα και θα προσπαθήσει να σας ανατρέψει με κάθε τρόπο. Διατηρώντας μια στρατιωτική βάση και αρκετά φυλάκια στο νησί σας, μπορείτε να καταλύσετε την όποια επανάσταση, προσοχή όμως διότι ακόμα και οι στρατιώτες, αν τυχόν μείνουν δυσαρεστημένοι από την διακυβέρνησή σας, μπορεί να επιχειρήσουν στρατιωτικό πραξικόπημα!
Πέρα από την δικτατορία, ακόμα και στην δημοκρατία, ανεξαρτήτως του τι θα κάνετε, πάντα θα υπάρχει μια μερίδα πολιτών που θα σας πάει κόντρα, εκφράζοντας τις διαμαρτυρίες και τις προτάσεις τους. Εκπληρώνοντας τα αιτήματα κάθε κοινωνικής φατρίας κερδίζετε πόντους, ενώ αγνοώντας τους χάνετε την συμπάθειά τους. Αν αποπειραθείτε για παράδειγμα να διατηρήσετε ένα παραδοσιακό νησί, χωρίς πολλά φρουφρού και αρώματα, οι κομμουνιστές και οι εθνικιστές θα καταχαρούν που ξεφεύγετε από τους τρόπους ζωής της δύσης, αλλά παράλληλα οι καπιταλιστές θα τα πάρουν στο κρανίο. Αν τολμήσετε τώρα να γεμίσετε το νησί ξενοδοχεία, μαρίνες και θεματικά πάρκα, οι μεν καπιταλιστές θα σας προσκυνούν, αλλά αυτομάτως θα στρέψετε εναντίον σας τους κομμουνιστές και τους περιβαλλοντολόγους. Αν γεμίσετε το νησί στρατιωτικές βάσεις οι μιλιταριστές θα γίνουν χαλί να τους πατήσετε (στην κυριολεξία) αλλά οι φιλελεύθεροι θα σας δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα.
Βέβαια, τα αποτελέσματα των αποφάσεών σας δεν έχουν αντίκτυπο μόνο στους πολίτες σας, αλλά και σε άλλα δυο βασικά στοιχεία. Τον τουρισμό και τις σχέσεις σας με τις ξένες δυνάμεις. Παράλληλα, έχετε στην διάθεσή σας μια σειρά από διατάγματα τα οποία ξεκλειδώνετε ανάλογα με την πρόοδό σας ή τις σχέσεις σας με τις χώρες του εξωτερικού. Αυτά καθορίζουν την κύρια πολιτική σας δράση και περιλαμβάνουν πληθώρα αποφάσεων για κοινωνικά θέματα, οικονομικά, εσωτερική και εξωτερική πολιτική και συμμαχίες με άλλα κράτη. Αναμενόμενα, κάθε διάταγμα με τη σειρά του αναπροσαρμόζει τις σχέσεις με τον λαό σας και τις κοινωνικές φατρίες του.
Η εξωτερική πολιτική σας δεν έχει άμεσο αντίκτυπο μόνο στις σχέσεις σας με τον λαό σας και τα άλλα κράτη αλλά και στον τουρισμό. Αν τυχόν αποφασίσετε να προσφέρετε στους Αμερικάνους την δυνατότητα να πραγματοποιούν πυρηνικές δοκιμές στο νησί, είναι λογικό ο τουρισμός σας να πέσει κατακόρυφα.
Challenges
Εκτός από το κύριο campaign το παιχνίδι διαθέτει μια σειρά challenges που σας φέρνουν αντιμέτωπους με συγκεκριμένες προκλήσεις, δοκιμάζοντας έτσι τις πολιτικές και στρατηγικές σας ικανότητες. Σε αντίθεση με άλλους τίτλους, όπου τα challenges συνήθως είναι περιορισμένα και επαναλαμβανόμενα, εδώ έχετε την δυνατότητα να δημιουργήσετε τα δικά σας αλλά και να κατεβάσετε challenges άλλων παικτών από το Internet.
Τέλος, το sandbox mode σας επιτρέπει να παίξετε από την αρχή σε ένα από τα πολλά νησιά του παιχνιδιού, με απόλυτη ελευθερία, χωρίς περιορισμούς και αποστολές. Το καλό στο sandbox mode είναι πως αντίθετα με το campaign και τα challenges, όπου το παιχνίδι τελειώνει το 2000 μετά από κάποιες ώρες gameplay, στο sandbox μπορείτε να συνεχίσετε να παίζετε για όσο θέλετε χωρίς κάποιον περιορισμό.
Το χτίσιμο στο νησί είναι σχετικά εύκολο. Αρχικά πρέπει να προσλάβετε αρκετούς εργάτες ώστε να ξεκινήσετε να χτίζετε τα πρώτα κτήρια. Στην διάθεσή σας έχετε ένα πλήρη κατάλογο κτηρίων, πολυκατοικίες και σπίτια για τον λαό σας, τουριστικά θέρετρα, πάρκα αναψυχής καθώς και υποδομές όπως εργοστάσια παραγωγής ρεύματος. Κάποια από αυτά έχουν και τα αντίστοιχα προαπαιτούμενα κτήρια, δεν μπορείτε να χτίσετε ξενοδοχεία αν δεν έχετε πρώτα χτίσει τουριστικό λιμάνι για τους τουρίστες.
Κάθε κτίριο ασχέτως της χρήσης του, μεταβάλλει την ευτυχία του λαού σας, ενώ έχει επίδραση και στον τουρισμό. Ένα νησί με ξενοδοχεία, πάρκα και καζίνο θα προσελκύσει περισσότερους τουρίστες (άρα και χρήμα), ενώ οι πολίτες σας θα είναι πιο χαρούμενοι αν έχουν δικό τους σπίτι η έστω διαμένουν σε πολυτελείς πολυκατοικίες. Το ίδιο ισχύει και για τα έργα υποδομής και αντίστροφα. Μπορεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του νησιού σε ηλεκτρισμό, αλλά μειώνει την ευτυχία των κατοίκων. Αντ’ αυτού βέβαια μπορείτε να χτίσετε ανεμογεννήτριες.
Crash test
Συγκριτικά με το Tropico 3 έχουν γίνει αξιοσημείωτες, αλλά ελάχιστες αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού. Όσον αφορά τη διαχείριση των πολιτών, τώρα πια οι φατρίες παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην δικτατορία σας και αντί απλά να διαμαρτύρονται αορίστως σας γνωστοποιούν τα αιτήματά τους μέσω εκπροσώπων τους, με τους οποίους μάλιστα μπορείτε να συνομιλήσετε. Το οικονομικό μοντέλο του παιχνιδιού έχει επίσης αλλάξει, προσθέτοντας την δυνατότητα εισαγωγής προϊόντων και υλικών.
Εκεί που πασχίζατε και περιμένατε με τις ώρες να συλλέξετε υλικά από τα ορυχεία του νησιού, τώρα μπορείτε να τα εισάγετε προκειμένου να κατασκευάσετε και να εξάγετε τα προϊόντα σας. Αυτό μπορεί να σας σώσει από αρκετή μουρμούρα, κυρίως από τους περιβαλλοντολόγους. Αντί να κόψετε όλα τα δέντρα του νησιού και να τα γεμίσετε τρύπες από ορυχεία, μπορείτε απλά να εισάγετε ότι χρειάζεστε…εφόσον βέβαια διαθέτετε τα χρήματα.
Παράλληλα, στο Tropico 4 έχουν αναβαθμιστεί αρκετά κτήρια, κυρίως όσα έχουν να κάνουν με τον τουρισμό, ενώ προστέθηκαν περίπου 20 νέα, μεταξύ αυτών χημικά εργοστάσια, μαρίνες, μαυσωλεία, κρουαζιερόπλοια και πυροσβεστικοί σταθμοί. Αν και οι προσθήκες αυτές είναι ευχάριστες, ουσιαστικά δεν προσφέρουν καμία σημαντική αλλαγή στο gameplay. Η σημαντικότερη προσθήκη σε αυτόν τον τομέα είναι μια ακόμα φυσική καταστροφή, η οποία παρέα με το τσουνάμι και τους ανεμοστρόβιλους μπορεί να καταστρέψει ότι έχετε χτίσει με κόπο και ιδρώτα (του λαού σας βέβαια!). Το ηφαίστειο αποτελεί δίκοπο μαχαίρι για το νησί σας. Ναι μεν μπορεί να το μετατρέψει σε ένα κέντρο θεματικού-ηφαιστειακού τουρισμού, αλλά αν εκραγεί μπορεί να φέρει ισχυρό πλήγμα στην οικονομία και τον τουρισμό σας.
Πέρα από αυτά, δυστυχώς δεν έχει γίνει καμία άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή στο gameplay. Οι αποστολές είναι πανομοιότυπες με το Tropico 3, όπως ακριβώς και τα κτίρια του νησιού. Αν δεν υπήρχαν τα challenges ή το sandbox mode, το παιχνίδι δεν θα είχε καμία αντοχή στο χρόνο. Αν εξαιρέσουμε το μενού του παιχνιδιού, εύκολα θα μπορούσατε να υποθέσετε πως παίζετε το παιχνίδι του 2009. Από τη μια αυτό ίσως να είναι καλό, καθώς οι παραγωγοί πήραν ένα δοκιμασμένο σύστημα και το μετέφεραν αυτούσιο με κάποιες προσθήκες χωρίς πειραματισμούς. Από την άλλη όμως, αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί και σε ένα απλό expansion.
Γραφικά- Ήχος
Τα γραφικά του παιχνιδιού έχουν αναβαθμιστεί ελάχιστα έως καθόλου, με μοναδική εξαίρεση τα πιο έντονα χρώματα που σώζουν κάπως την κατάσταση. Η παρουσίασή του βέβαια δεν είναι καθόλου άσχημη και τηρουμένων των αναλογιών, δεν είμαστε σίγουροι κατά πόσο ένα τέτοιο strategy θα χρειαζόταν «βαρβάτα» γραφικά. Χώρια του ότι υπάρχει και το ρίσκο να μην τρέχει καλά σε παλαιότερα συστήματα. Θα θέλαμε όμως μεγαλύτερη λεπτομέρεια, ιδίως στο zoom in.
Παρά την μηδενική αναβάθμισή των γραφικών, για κάποιο παράξενο λόγο παρατηρούνται σύντομες αλλά συχνές πτώσεις του frame rate, ακόμα και σε σύστημα που ξεπερνά κατά πολύ τις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Ο ήχος, πέρα από το voice acting και τη μουσική, είναι απλά αδιάφορος, ευτυχώς όμως αυτά τα δυο στοιχεία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της παραγωγής του. Η μουσική, με latin και κουβανέζικο theme, σας βάζει αυτομάτως στο κλίμα, ενώ η ηθοποιία των χαρακτήρων δίνει ρέστα, πάντα με την αντίστοιχη, υπερβολικά χιουμοριστική ίσως, προφορά.
Επίλογος
Αν και δεν περιμέναμε πολλά νέα στοιχεία στο Tropico 4, απογοητευτήκαμε από το πόσα λίγα προσέφερε σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. Ένα μάτσο νέα κτίρια και δυο-τρείς αλλαγές στο gameplay δεν δικαιολογούν ούτε ένα ξεχωριστό παιχνίδι, ούτε την τιμή του, η οποία στην ελληνική αγορά ξεπερνά τα 37€.
Αν το παιχνίδι κυκλοφορήσει ως expansion, ή τουλάχιστον διατηρούσε μια ανάλογη τιμή, ίσως να προσέλκυε πολύ περισσότερους παίκτες. Εντούτοις, το Tropico 4 διατηρεί την αίγλη ενός ξεχωριστού, χιουμοριστικού παιχνιδιού και σίγουρα θα κάνει εντύπωση όχι μόνο στους φανατικούς του είδους, αλλά και σε όσους αναζητούν κάτι πιο χαλαρό από τα υπόλοιπα «βαρετά» Content Management Strategy.
Θετικά:
- Συνδυασμός χιούμορ και πολιτικής
- Αλλαγές στο διαχειριστικό και οικονομικό μοντέλο
- Νέα κτίρια και φυσικές καταστροφές
- Απεριόριστο sandbox mode
- Ιδανικό soundtrack
Αρνητικά:
- Παρόμοιο με τον προκάτοχό του
- Επαναλαμβανόμενες αποστολές
- Συχνή πτώση του frame rate
Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 7
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.8
Δεν προσφέρει πολλά καινούρια στοιχεία, εντούτοις παραμένει διασκεδαστικό.
Αντώνης Παπαθανασίου
Γίνε και εσύ El Presidente, μπορείς!
Όταν το 2001 κυκλοφόρησε το πρώτο παιχνίδι της σειράς Tropico, σε παραγωγή της PopTop Software, αμέσως μας έδωσε να καταλάβουμε πως διέφερε πολύ από τα υπόλοιπα «σοβαρά» παιχνίδια του είδους του. Η επιτυχία του καθιερώθηκε με ένα expansion του πρώτου παιχνιδιού (Paradise Island) καθώς και με τρία sequels. Το 2003 κυκλοφόρησε το Tropico 2: Pirate Cove, το οποίο αν και διατηρούσε αρκετά στοιχεία του gameplay, άλλαζε εντελώς την θεματολογία του παιχνιδιού και σας έβαζε στην θέση ενός πειρατή, σε μια απόπειρα πειραματισμού της Frog City Software.
Όπως ήταν λογικό, οι πωλήσεις του έπεσαν και όλα έδειχναν ότι η ιστορία του Tropico τελείωσε. Έξι χρόνια αργότερα όμως, η Kalypso Media κυκλοφόρησε το Tropico 3 σε παραγωγή της Haemimont Games. Ένα παιχνίδι που όχι μόνο επέστρεψε στις ρίζες του πρώτου Tropico αλλά, για πολλούς, το ξεπέρασε. Μετά την απόλυτη επιτυχία του, φέτος τον Φλεβάρη, η Kalypso ανακοίνωσε μέσα σε μόλις λίγους μήνες, την επικείμενη κυκλοφορία του Tropico 4, το οποίο και θα αναλύσουμε παρακάτω.

Σενάριο
Όπως συμβαίνει και στον πρώτο και τρίτο τίτλο της σειράς, στο νέο παιχνίδι της Kalypso αναλαμβάνετε το ρόλο ενός δικτάτορα, γνωστού απλά ως El Presidente, ο οποίος είναι ο απόλυτος άρχοντας ενός μικρού ανεξάρτητου νησιού κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Καραϊβικής. Το παιχνίδι χρονολογείται στην εποχή του ψυχρού πολέμου, δίνοντας έναν άκρως χιουμοριστικό τόνο σε θέματα όπως η αποτυχία της δημοκρατίας, η απολυταρχία, η παρέμβαση ξένων δυνάμεων και επιχειρήσεων σε ένα ανεξάρτητο κρατίδιο, καθώς και στην έχθρα των τότε ψυχρών αντιπάλων, της Αμερικής και της Ρωσίας.
Politics
Το παιχνίδι διαθέτει τρεις κύριους τρόπους παιχνιδιού, ξεκινώντας από το κύριο campaign όπου αναλαμβάνετε το ρόλο σας ως δικτάτορας και καλείστε να διατηρήσετε την θέση σας μέσω 20 αποστολών, από την αρχή του ψυχρού πολέμου το 1950 μέχρι και το 2000.
Η κύρια διαφορά με παρόμοια παιχνίδια του είδους είναι πως στόχος σας δεν είναι να πετύχετε κάποιο πολιτιστικό ή οικονομικό στόχο ή να διατηρήσετε τον λαό σας χαρούμενο. Πρέπει απλά να παραμείνετε στην θέση σας ως δικτάτορας! Το αν αυτό θα το πετύχετε προσφέροντας στον λαό σας αυτό που θέλει ή τυραννώντας τον, είναι καθαρά δικό σας θέμα. Μπορείτε να επιλέξετε ένα καθαρά δημοκρατικό σύστημα, όπου θα διεξάγετε εκλογές κάθε χρόνο, με το ρίσκο να χάσετε τις εκλογές ή μπορείτε να απορρίψετε το δημοκρατικό πολίτευμα και να εγκαθιδρύσετε την δικτατορία, με τον φόβο της επανάστασης. Μπορείτε να συνδυάσετε αυτά τα δυο, διεξάγοντας στημένες εκλογές.
Αν όμως αποφασίσετε να ακολουθήσετε την δικτατορική μέθοδο και να φέρετε τον λαό σας στο «αμήν» η εξέγερση είναι σίγουρη. Και δεν μιλάμε για…Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, μιλάμε για πλήρη, ένοπλη εξέγερση κατά του καθεστώτος σας, a’la Καντάφι ένα πράμα. Ο λαός σας θα πάρει τα όπλα και θα προσπαθήσει να σας ανατρέψει με κάθε τρόπο. Διατηρώντας μια στρατιωτική βάση και αρκετά φυλάκια στο νησί σας, μπορείτε να καταλύσετε την όποια επανάσταση, προσοχή όμως διότι ακόμα και οι στρατιώτες, αν τυχόν μείνουν δυσαρεστημένοι από την διακυβέρνησή σας, μπορεί να επιχειρήσουν στρατιωτικό πραξικόπημα!

Πέρα από την δικτατορία, ακόμα και στην δημοκρατία, ανεξαρτήτως του τι θα κάνετε, πάντα θα υπάρχει μια μερίδα πολιτών που θα σας πάει κόντρα, εκφράζοντας τις διαμαρτυρίες και τις προτάσεις τους. Εκπληρώνοντας τα αιτήματα κάθε κοινωνικής φατρίας κερδίζετε πόντους, ενώ αγνοώντας τους χάνετε την συμπάθειά τους. Αν αποπειραθείτε για παράδειγμα να διατηρήσετε ένα παραδοσιακό νησί, χωρίς πολλά φρουφρού και αρώματα, οι κομμουνιστές και οι εθνικιστές θα καταχαρούν που ξεφεύγετε από τους τρόπους ζωής της δύσης, αλλά παράλληλα οι καπιταλιστές θα τα πάρουν στο κρανίο. Αν τολμήσετε τώρα να γεμίσετε το νησί ξενοδοχεία, μαρίνες και θεματικά πάρκα, οι μεν καπιταλιστές θα σας προσκυνούν, αλλά αυτομάτως θα στρέψετε εναντίον σας τους κομμουνιστές και τους περιβαλλοντολόγους. Αν γεμίσετε το νησί στρατιωτικές βάσεις οι μιλιταριστές θα γίνουν χαλί να τους πατήσετε (στην κυριολεξία) αλλά οι φιλελεύθεροι θα σας δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα.
Βέβαια, τα αποτελέσματα των αποφάσεών σας δεν έχουν αντίκτυπο μόνο στους πολίτες σας, αλλά και σε άλλα δυο βασικά στοιχεία. Τον τουρισμό και τις σχέσεις σας με τις ξένες δυνάμεις. Παράλληλα, έχετε στην διάθεσή σας μια σειρά από διατάγματα τα οποία ξεκλειδώνετε ανάλογα με την πρόοδό σας ή τις σχέσεις σας με τις χώρες του εξωτερικού. Αυτά καθορίζουν την κύρια πολιτική σας δράση και περιλαμβάνουν πληθώρα αποφάσεων για κοινωνικά θέματα, οικονομικά, εσωτερική και εξωτερική πολιτική και συμμαχίες με άλλα κράτη. Αναμενόμενα, κάθε διάταγμα με τη σειρά του αναπροσαρμόζει τις σχέσεις με τον λαό σας και τις κοινωνικές φατρίες του.
Παρά το χιούμορ του θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως…πολιτικός εξομοιωτής!
Οι μεγάλες δυνάμεις παίζουν και αυτές ρόλο στην πολιτική σας καριέρα. Αν καταφέρετε να πάρετε το μέρος τους, μπορούν να σας προμηθεύσουν με χρήματα και προμήθειες κάθε μήνα. Για να το πετύχετε αυτό, απλά θα πρέπει να πηγαίνετε με τα νερά της κάθε χώρας, αγνοώντας την γκρίνια του λαού. Βέβαια, η δυνατότητα συμμαχίας με άλλα κράτη κρύβει πάντα κινδύνους. Αν υποχωρήσετε και χτίσετε μια Ρωσική στρατιωτική βάση στο νησί σας, θα πρέπει να τους κάνετε όλα τα χατίρια διότι αν αποτύχετε ή αρνηθείτε, τότε ρισκάρετε να ανατρέψουν την δικτατορία σας.Η εξωτερική πολιτική σας δεν έχει άμεσο αντίκτυπο μόνο στις σχέσεις σας με τον λαό σας και τα άλλα κράτη αλλά και στον τουρισμό. Αν τυχόν αποφασίσετε να προσφέρετε στους Αμερικάνους την δυνατότητα να πραγματοποιούν πυρηνικές δοκιμές στο νησί, είναι λογικό ο τουρισμός σας να πέσει κατακόρυφα.

Challenges
Εκτός από το κύριο campaign το παιχνίδι διαθέτει μια σειρά challenges που σας φέρνουν αντιμέτωπους με συγκεκριμένες προκλήσεις, δοκιμάζοντας έτσι τις πολιτικές και στρατηγικές σας ικανότητες. Σε αντίθεση με άλλους τίτλους, όπου τα challenges συνήθως είναι περιορισμένα και επαναλαμβανόμενα, εδώ έχετε την δυνατότητα να δημιουργήσετε τα δικά σας αλλά και να κατεβάσετε challenges άλλων παικτών από το Internet.
Τέλος, το sandbox mode σας επιτρέπει να παίξετε από την αρχή σε ένα από τα πολλά νησιά του παιχνιδιού, με απόλυτη ελευθερία, χωρίς περιορισμούς και αποστολές. Το καλό στο sandbox mode είναι πως αντίθετα με το campaign και τα challenges, όπου το παιχνίδι τελειώνει το 2000 μετά από κάποιες ώρες gameplay, στο sandbox μπορείτε να συνεχίσετε να παίζετε για όσο θέλετε χωρίς κάποιον περιορισμό.
Το χτίσιμο στο νησί είναι σχετικά εύκολο. Αρχικά πρέπει να προσλάβετε αρκετούς εργάτες ώστε να ξεκινήσετε να χτίζετε τα πρώτα κτήρια. Στην διάθεσή σας έχετε ένα πλήρη κατάλογο κτηρίων, πολυκατοικίες και σπίτια για τον λαό σας, τουριστικά θέρετρα, πάρκα αναψυχής καθώς και υποδομές όπως εργοστάσια παραγωγής ρεύματος. Κάποια από αυτά έχουν και τα αντίστοιχα προαπαιτούμενα κτήρια, δεν μπορείτε να χτίσετε ξενοδοχεία αν δεν έχετε πρώτα χτίσει τουριστικό λιμάνι για τους τουρίστες.

Κάθε κτίριο ασχέτως της χρήσης του, μεταβάλλει την ευτυχία του λαού σας, ενώ έχει επίδραση και στον τουρισμό. Ένα νησί με ξενοδοχεία, πάρκα και καζίνο θα προσελκύσει περισσότερους τουρίστες (άρα και χρήμα), ενώ οι πολίτες σας θα είναι πιο χαρούμενοι αν έχουν δικό τους σπίτι η έστω διαμένουν σε πολυτελείς πολυκατοικίες. Το ίδιο ισχύει και για τα έργα υποδομής και αντίστροφα. Μπορεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του νησιού σε ηλεκτρισμό, αλλά μειώνει την ευτυχία των κατοίκων. Αντ’ αυτού βέβαια μπορείτε να χτίσετε ανεμογεννήτριες.
Crash test
Συγκριτικά με το Tropico 3 έχουν γίνει αξιοσημείωτες, αλλά ελάχιστες αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού. Όσον αφορά τη διαχείριση των πολιτών, τώρα πια οι φατρίες παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στην δικτατορία σας και αντί απλά να διαμαρτύρονται αορίστως σας γνωστοποιούν τα αιτήματά τους μέσω εκπροσώπων τους, με τους οποίους μάλιστα μπορείτε να συνομιλήσετε. Το οικονομικό μοντέλο του παιχνιδιού έχει επίσης αλλάξει, προσθέτοντας την δυνατότητα εισαγωγής προϊόντων και υλικών.
Εκεί που πασχίζατε και περιμένατε με τις ώρες να συλλέξετε υλικά από τα ορυχεία του νησιού, τώρα μπορείτε να τα εισάγετε προκειμένου να κατασκευάσετε και να εξάγετε τα προϊόντα σας. Αυτό μπορεί να σας σώσει από αρκετή μουρμούρα, κυρίως από τους περιβαλλοντολόγους. Αντί να κόψετε όλα τα δέντρα του νησιού και να τα γεμίσετε τρύπες από ορυχεία, μπορείτε απλά να εισάγετε ότι χρειάζεστε…εφόσον βέβαια διαθέτετε τα χρήματα.
Παράλληλα, στο Tropico 4 έχουν αναβαθμιστεί αρκετά κτήρια, κυρίως όσα έχουν να κάνουν με τον τουρισμό, ενώ προστέθηκαν περίπου 20 νέα, μεταξύ αυτών χημικά εργοστάσια, μαρίνες, μαυσωλεία, κρουαζιερόπλοια και πυροσβεστικοί σταθμοί. Αν και οι προσθήκες αυτές είναι ευχάριστες, ουσιαστικά δεν προσφέρουν καμία σημαντική αλλαγή στο gameplay. Η σημαντικότερη προσθήκη σε αυτόν τον τομέα είναι μια ακόμα φυσική καταστροφή, η οποία παρέα με το τσουνάμι και τους ανεμοστρόβιλους μπορεί να καταστρέψει ότι έχετε χτίσει με κόπο και ιδρώτα (του λαού σας βέβαια!). Το ηφαίστειο αποτελεί δίκοπο μαχαίρι για το νησί σας. Ναι μεν μπορεί να το μετατρέψει σε ένα κέντρο θεματικού-ηφαιστειακού τουρισμού, αλλά αν εκραγεί μπορεί να φέρει ισχυρό πλήγμα στην οικονομία και τον τουρισμό σας.

Πέρα από αυτά, δυστυχώς δεν έχει γίνει καμία άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή στο gameplay. Οι αποστολές είναι πανομοιότυπες με το Tropico 3, όπως ακριβώς και τα κτίρια του νησιού. Αν δεν υπήρχαν τα challenges ή το sandbox mode, το παιχνίδι δεν θα είχε καμία αντοχή στο χρόνο. Αν εξαιρέσουμε το μενού του παιχνιδιού, εύκολα θα μπορούσατε να υποθέσετε πως παίζετε το παιχνίδι του 2009. Από τη μια αυτό ίσως να είναι καλό, καθώς οι παραγωγοί πήραν ένα δοκιμασμένο σύστημα και το μετέφεραν αυτούσιο με κάποιες προσθήκες χωρίς πειραματισμούς. Από την άλλη όμως, αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί και σε ένα απλό expansion.
Γραφικά- Ήχος
Τα γραφικά του παιχνιδιού έχουν αναβαθμιστεί ελάχιστα έως καθόλου, με μοναδική εξαίρεση τα πιο έντονα χρώματα που σώζουν κάπως την κατάσταση. Η παρουσίασή του βέβαια δεν είναι καθόλου άσχημη και τηρουμένων των αναλογιών, δεν είμαστε σίγουροι κατά πόσο ένα τέτοιο strategy θα χρειαζόταν «βαρβάτα» γραφικά. Χώρια του ότι υπάρχει και το ρίσκο να μην τρέχει καλά σε παλαιότερα συστήματα. Θα θέλαμε όμως μεγαλύτερη λεπτομέρεια, ιδίως στο zoom in.
Παρά την μηδενική αναβάθμισή των γραφικών, για κάποιο παράξενο λόγο παρατηρούνται σύντομες αλλά συχνές πτώσεις του frame rate, ακόμα και σε σύστημα που ξεπερνά κατά πολύ τις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Ο ήχος, πέρα από το voice acting και τη μουσική, είναι απλά αδιάφορος, ευτυχώς όμως αυτά τα δυο στοιχεία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της παραγωγής του. Η μουσική, με latin και κουβανέζικο theme, σας βάζει αυτομάτως στο κλίμα, ενώ η ηθοποιία των χαρακτήρων δίνει ρέστα, πάντα με την αντίστοιχη, υπερβολικά χιουμοριστική ίσως, προφορά.

Επίλογος
Αν και δεν περιμέναμε πολλά νέα στοιχεία στο Tropico 4, απογοητευτήκαμε από το πόσα λίγα προσέφερε σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. Ένα μάτσο νέα κτίρια και δυο-τρείς αλλαγές στο gameplay δεν δικαιολογούν ούτε ένα ξεχωριστό παιχνίδι, ούτε την τιμή του, η οποία στην ελληνική αγορά ξεπερνά τα 37€.
Αν το παιχνίδι κυκλοφορήσει ως expansion, ή τουλάχιστον διατηρούσε μια ανάλογη τιμή, ίσως να προσέλκυε πολύ περισσότερους παίκτες. Εντούτοις, το Tropico 4 διατηρεί την αίγλη ενός ξεχωριστού, χιουμοριστικού παιχνιδιού και σίγουρα θα κάνει εντύπωση όχι μόνο στους φανατικούς του είδους, αλλά και σε όσους αναζητούν κάτι πιο χαλαρό από τα υπόλοιπα «βαρετά» Content Management Strategy.
Θετικά:
- Συνδυασμός χιούμορ και πολιτικής
- Αλλαγές στο διαχειριστικό και οικονομικό μοντέλο
- Νέα κτίρια και φυσικές καταστροφές
- Απεριόριστο sandbox mode
- Ιδανικό soundtrack
Αρνητικά:
- Παρόμοιο με τον προκάτοχό του
- Επαναλαμβανόμενες αποστολές
- Συχνή πτώση του frame rate
Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 7
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.8
Δεν προσφέρει πολλά καινούρια στοιχεία, εντούτοις παραμένει διασκεδαστικό.
Αντώνης Παπαθανασίου
NEWS
VIEW ALL
No News

Comments