Conker's Bad Fur Day

Σκίουρος στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. 

Είναι δεδομένο ότι ο αγχωτικός τρόπος ζωής που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος οδηγεί αναπόφευκτα σε διαλείμματα πολύωρου ξεσαλώματος, συνοδευόμενου από κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ ώστε η συσσωρευμένη ένταση να αποφορτιστεί και το ζωντανό πλάσμα να προετοιμαστεί για την επιστροφή του στους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας. 

Υπάρχει κάποιος λόγος που μας αναγκάζει να περιορίσουμε το…ξεσάλωμα μόνο στο ανθρώπινο είδος; Γιατί να εξαιρέσουμε από τον κανόνα της αποφόρτισης τα πλάσματα της φύσης, ακόμα και τα πιο αξιολάτρευτα και άκακα ανάμεσα τους όπως είναι τα σκιουράκια; Αυτή την ερώτηση πρέπει να έκαναν μεταξύ τους στις αρχές της νέας χιλιετίας οι άνθρωποι της εταιρείας ανάπτυξης Rare που έγραψαν την λαμπρότερη σελίδα του Nintendo 64 με μια σειρά από αξέχαστους τίτλους. Άπαξ και δημιούργησαν τα Donkey Kong Country και GoldenEye 007, φτάνοντας στα όρια των δυνατοτήτων της την κονσόλα της Nintendo, θα μπορούσαν να επαναπαυτούν στις δάφνες τους και να παράγουν sequels των επιτυχιών τους. 

Αντ’ αυτού έδειξαν στον κόσμο τι σημαίνει πραγματικά δημιουργικός άνθρωπος, βάζοντας στην μπάντα τις μεγάλες τους επιτυχίες και σαλπάροντας σε ένα πρωτοφανές για τα δεδομένα του Nintendo 64 ταξίδι, μας αφηγούνται ένα φρέσκο κεφάλαιο της πολυτάραχης ζωής του χαριτωμένου κόκκινου σκίουρου που ακούει στο όνομα Conker. Η πρώτη φορά που η ψηφιακή περσόνα του Conker κούνησε την φουντωτή ουρά της μπροστά στα μούτρα μας ήταν στο Diddy Kong Racing όταν συμμάχησε με μια απίθανη ομάδα χαρακτήρων για να νικήσει έναν διαβολικό μάγο, αξιοποιώντας τις ικανότητες του στο τιμόνι. Δύο χρόνια μετά την κούρσα, τσουπ ξεπετάγεται ο Conker σαν Φάντης Μπαστούνι στο έγχρωμο Game Boy ξεδιπλώνοντας αλλιώτικα skills αυτή την φορά στην προσπάθεια του να σώσει την κοπέλα του, Berri. 

Μέχρι την ημέρα του Conker's Bad Fur Day, ο αγαπητός Conker ήταν κόσμιος στις περιπέτειες του και συμπεριφερόταν σαν καθωσπρέπει σκίουρος χωρίς να δώσει λαβή για άσχημα σχόλια. Επειδή όμως φαίνεται ότι το στρες επηρεάζει εξίσου όλα τα έμβια όντα, ο Conker αποφάσισε για μια βραδιά έστω να το «ρίξει έξω», να πάει στο πλησιέστερο… δεντρομπάρ (σκιουράκι γαρ) και να πιεί τον άμπακο. Φυσικά ο φίλος μας την πάτησε σαν πρωτάρης στο μεθύσι, χάνοντας τις αισθήσεις του και ξυπνώντας το επόμενο πρωινό σε έναν τόπο που δεν είχε ξαναδεί, μόνος του και διαλυμένος εσωτερικά από το hangover. Τι συνέβη και βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση ο Conker; Τι θα πει η κοπέλα του για τα χάλια στα οποία βρίσκεται; Θα μπορέσει να γυρίσει σπίτι του σώος ή θα αφήσει το χνουδωτό τομάρι του στις ερημιές; Σε αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσετε εσείς παίζοντας το Conker’s Bad Fur Day, την απόλυτη σκιουροπεριπέτεια. 

Ο σκίουρος που έγινε φέσι
Βγαίνοντας στις επικίνδυνες εκτάσεις της περιπέτειας θα νιώσετε κεραυνοβολημένοι από τον αριθμό των κινδύνων που καραδοκούν θέλοντας να στερήσουν από τον σκίουρο σας ένα από τα κομματάκια σοκολάτας που αποτελούν το health του. Ο Conker είναι πολύ εύθραυστος, έτσι το παραμικρό άγγιγμα από εχθρικό πλάσμα του αφαιρεί αυτόματα τμήμα της «σοκολατένιας» υγείας του. Ταυτόχρονα, σε έναν τόπο γεμάτο φυσικές και τεχνητές πλατφόρμες που βρίσκονται αρκετά ψηλότερα από την επιφάνεια του εδάφους, ένα λάθος άλμα τον τραυματίζει στην καλύτερη περίπτωση και τον στέλνει στον αγύριστο στην χειρότερη. 

Το αρχικό σοκ έρχεται να ανακουφίσει ο χειρισμός που κυμαίνεται στα παλιομοδίτικα επίπεδα ενός κλασικού 3D Platform. Ο Conker έχει ένα απαλό άλμα για να γραπώνεται στις χαμηλότερες πλατφόρμες, τυλίγει το σώμα του σαν κουβάρι και εκτινάσσεται με φόρα προς τα πάνω εκτελώντας άλμα που θα ζήλευε και… επικοντιστής ενώ η φουντωτή ουρά του μετατρέπεται σε έλικα και τον βοηθά να διασχίσει χάσματα. Για την περιποίηση απειλητικών πλασμάτων ο Conker έχει ένα ανοξείδωτο τηγάνι και τους το κοπανά στο κεφάλι. 

Ένα μεγάλο inventory είναι πολύ θελκτικό σε Adventures αλλά στα platform δεν θέλετε ούτε να το βλέπετε γι’ αυτό ο Conker δεν κουβαλάει τίποτα μέσα στην γούνα του. Εδώ υπεισέρχεται ο επαναστατικός μηχανισμός του gameplay που ονομάζεται context sensitive actions. Κάτι μεγάλα στρογγυλά σημεία που φέρουν ένα πελώριο Β πάνω τους βρίσκονται δεξιά και αριστερά σε όλα τα λεωελσ. Πατώντας τα ο Conker έχει επιφοίτηση του επιστημονικού πνεύματος και τροφοδοτείται από το πουθενά με ένα αντικείμενο που θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει μια δοκιμασία. Άλλοτε αρχίζει να πετάει μαχαίρια σαν επαγγελματίας σε τσίρκο και κόβει σχοινιά και άλλοτε βγάζει μια σφεντόνα και βαράει ότι περνά από το οπτικό του πεδίο. Οι context sensitive actions δεν περιορίζονται στις πλατφόρμες με το B αλλά επεκτείνονται και σε boss fights και άσχετα σημεία όταν μια λάμπα πάνω από το κεφάλι του Conker σας ενημερώνει ότι έχει έμπνευση. Οι context sensitive actions εμπλουτίζουν σημαντικά την εμπειρία που θα αποκομίσετε από το Conker’s Bad Fur Day. 

Φαντάζεστε τον εαυτό σας να ισορροπεί πάνω σε ένα ξύλινο δοκάρι αρκετά μέτρα από το έδαφος και να γίνεται στόχος επίθεσης θρασύτατων νυχτερίδων. Δεν θα σας γεμίσει ικανοποίηση η δυνατότητα να τις μετατρέψετε on the fly σε πυρωμένες μπάλες με ένα φλογοβόλο που θα βγάλετε από την παχιά σας γούνα; Είστε πάνω σε ένα πέτρινο δάπεδο που δεν σπάει με γροθιές, κλωτσιές και… τηγανιές αλλά θέλετε να το ρημάξετε για να προχωρήσετε στο επόμενο μέρος. Δεν θα ευχόσασταν εκείνη την στιγμή να έχετε το Mjölnir του Thor για να το κοπανήσετε στο έδαφος μέχρι να σπάσει; Στοιχηματίζω ότι δεν θα σας χαλάσει η λύση που δίνει το context sensitive action στην περίσταση, δηλαδή η μεταμόρφωση του Conker σε αμόνι που πέφτει με φόρα και διαλύει τα πέτρινα εμπόδια. Βλέπετε πλέον πως με ένα απλό gameplay mechanic οι game designers του Conker’s Bad Fur Day αποδυναμώνουν το επαναλαμβανόμενο μοτίβο «άλμα-χτύπημα» που κυριαρχεί σε όλα τα Action/3D Platform. 

Η επιδεξιότητα στα άλματα είναι ένα skill που θα δουλέψετε πολύ μέχρι να το πετύχετε. Το παραμικρό λάθος, αν δεν οδηγήσει στον ακαριαίο θάνατο του Conker, τον στέλνει στην αφετηρία της αναρρίχησης που επιχειρούσατε, αναγκάζοντάς σας να βιώσετε την δοκιμασία από την αρχή. Το κάθε άλμα θέλει σωστό υπολογισμό και μεγάλη προσοχή γι’ αυτό και η επιτυχία σας γεμίζει με χαρά επιβεβαιώνοντας τις ικανότητές σας. Τροχοπέδη στις φιλότιμες "ταρζανιές" σας παίζει η κάμερα που αποτελεί ένα από τα χειρότερα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού. Στρέφεται δεξιά και αριστερά γύρω από τον Conker αλλά πρέπει να περάσετε σε First-Person mode για να δείτε τα ψηλότερα σημεία και αντικείμενα που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση. Πως θα το κάνετε όμως αυτό όταν ένας μαινόμενος ταύρος ετοιμάζεται να σας παλουκώσει με τα κέρατά του ή μια μέλισσα θέλει να σας περιποιηθεί με το κεντρί της; Έχοντας σχεδιάσει με τόσο προσοχή τον κόσμο του Conker απορώ πως οι developers δεν σκέφτηκαν να προσθέσουν την επιλογή της free camera ώστε να μπορείτε να παρατηρήσετε όλο το περιβάλλον άνετα και να μην χρειάζονται χρονοβόρες αλλαγές οπτικής. 

Είναι αθυρόστομος και αλκοολικός αλλά ο κοκκινοτρίχης Conker θα μπει για τα καλά στην καρδιά σας.

The hangover world
Ο σχεδιασμός των levels του Conker’s Bad Fur Day είναι ευφυέστατος. Καθένα τους είναι ένα μικρό «βασίλειο» στον γενικό χάρτη. Ένας περιχαρακωμένος χώρος με τις δικές του προκλήσεις που ολοκληρώνεται αυτόνομα από τους υπόλοιπους. Φυσικά η ψευδαίσθηση του open world διαλύεται στη συνέχεια, μόλις αντιληφθείτε ότι η πορεία σας είναι υποχρεωτικά γραμμική, τουτέστιν πρέπει να περάσετε συγκεκριμένες δοκιμασίες για να ανοίξουν οι επόμενες περιοχές. Την ώρα που θα αισθανθείτε ξεγελασμένοι από την γραμμικότητα της περιπέτειας θα συνειδητοποιήσετε ότι η μεγαλύτερη απόλαυση πηγάζει από την επιστράτευση των πνευματικών σας δυνάμεων. Όπου και αν βρίσκεστε τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, δεν υπάρχει μπούσουλας που να σας εξηγεί τι πρέπει να κάνετε έτσι αρχίζει η υπερδιέγερση των εγκεφαλικών κυττάρων για να απαντήσετε στα συναρπαστικά ερωτήματα: τι κάνω τώρα, πως θα ξεκάνω αυτό το boss, που είναι η έξοδος στο level και πως θα την ανοίξω, πως θα ξεμεθύσω τον Conker, πως θα τα φτιάξω στην φουκαριάρα μέλισσα και στο σέξι ηλιοτρόπιο, πως θα αποφύγω την ασφυξία κολυμπώντας στα βρωμόνερα κ.ο.κ. 

Το σήμα κατατεθέν του Conker’s Bad Fur Day είναι το χιούμορ του. Ένα λογικό χιούμορ γεμάτο «βρώμικα» αστεία, αηδιαστικά σκηνικά και στιγμές που θα χαραχτούν για πάντα στην μνήμη σας. Ενώ ο Conker διατηρεί σε μεγάλο βαθμό μια κόσμια συμπεριφορά και δεν βρίζει τα όντα που βρίσκονται στο διάβα του, η πλειονότητα των NPCs βλαστημούν σαν νταλικέρηδες, πολλές φορές χωρίς λόγο και αιτία. Τα ζωηρά ματσάκια από δολάρια που κινούνται πέρα δώθε και φωνάζουν για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μιλούν στον σκίουρο σας με αργκό… Τρούμπας. Πιρούνια, τροχοί, κουτιά με χρώμα, πινέλα και άλλα απίθανα αντικείμενα λαμβάνουν ζωή και βρίζουν χυδαιότατα τον Conker, πουλάνε μαγκιά, κατεβάζουν καντήλια και τον περνούν γενεές δεκατέσσερις. Το αποτέλεσμα είναι να γελάσετε με την ψυχή σας. 

Πέραν όλων αυτών, η εμφάνιση του αηδιαστικότερου και ξεκαρδιστικότερου boss στην ιστορία των games θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Αναφέρομαι σε μια τεράστια κινούμενη μάζα από...κόπρανα που κυριαρχεί σε υπόγεια περιοχή, εκτοξεύει ακαθαρσίες παντού και επιδεικνύει τις φωνητικές της ικανότητες εκστομίζοντας ένα τραγούδι γεμάτο μπινελίκια. Αν πιστέψατε ότι το χιούμορ του Conker’s Bad Fur Day είναι αποκλειστικά «χιούμορ τουαλέτας» σφάλετε. Θα γελάσετε με την ψυχή σας μιλώντας με τα γατόψαρα που ακούγονται σαν γεροντοκόρες αγγλίδες, ψηλομύτες και σοβαροφανείς. Θα λυπηθείτε εκ βάθους καρδίας τα ζωντανά τυριά που πρέπει να θυσιάσετε στον βωμό της λαιμαργίας ζώων για να περάσετε στην επόμενη περιοχή, αρκεί να ακούσετε τις φωνούλες τους να σας ικετεύουν και θα λιώσετε. Θα κάνετε ώρες για να συνέλθετε μετά από την εμπειρία σας στο night club. Αναγκάζομαι να το χαρακτηρίσω ροκάδικο παρότι ξεχειλίζει από ντίσκο μουσική διότι οι θαμώνες του είναι συμπαγείς κοτρώνες που λικνίζονται και μάλιστα τσουλάνε κιόλας, αν τις κατουρήσετε. Έτσι το hard rock πάει πακέτο με τους Rolling Stones στον πιο ευφάνταστο χώρο που θα αντικρίσετε καθόλη την διάρκεια της περιπέτειάς σας. 

Το βρώμικο και ψαγμένο χιούμορ συμπληρώνει το αιώνια αγαπημένο μου κινηματογραφικό χιούμορ. Οι σινεφίλ δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας βλέποντας στο εναρκτήριο cinematic τον Conker αραγμένο σε ένα θρόνο με το βλέμμα καρφωμένο προς το μέρος σας, την κάμερα να απομακρύνεται σιγά σιγά από κοντά του αποκαλύπτοντας την παρέα που τον περιτριγυρίζει και τον μεγαλειώδη επικήδειο Funeral of Queen Mary να μεταδίδει ηλεκτρικές εκκενώσεις απόλαυσης στο σώμα σας. Φυσικά η αντιγραφή της εισαγωγής του Clockwork Orange είναι μόνο η αρχή των κινηματογραφικών αναφορών που περιλαμβάνουν χαρακτήρες με ύποπτη ομοιότητα με τον Terminator, σκηνικά υποθαλάσσιων επιθέσεων αλά Jaws και πολλές ακόμα εκπλήξεις που σας αφήνω να τις ανακαλύψετε μόνοι σας. 

Πλακωθείτε με ισχυρά όπλα
Στην ζούγκλα του Conker’s Fur Day οι κάτοικοι της είναι μεν κουκλίστικοι αλλά ταυτόχρονα και υποχρεωμένοι να υπακούουν στον αδυσώπητο νόμο της φυσικής επιλογής, του αιώνιου αγώνα για επιβίωση. Στην πληθώρα των απολαυστικών multiplayer modes του παιχνιδιού η ευχαρίστηση που θα λάβετε είναι ανάλογη της σκληρότητας της σύγκρουσης. Την μικρότερη απόλαυση προσφέρει το mode Race όπου χειρίζεστε αγριάνθρωπους που σερφάρουν σαν μανιακοί σε ποτάμια λάβας επιχειρώντας αραιά και που να βγάλουν από την μέση τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους κοπανώντας τους με ένα ρόπαλο. Ακολουθεί το Tank mode, ένας θανάσιμος αγώνας μεταξύ τεθωρακισμένων. Τα οχήματα είναι αρκετά ευέλικτα για τανκς προσθέτοντας ένα στοιχείο racing καθώς θα κινείστε πέρα δώθε αναζητώντας εχθρούς για να τους διαπεράσετε την θωράκιση με τα πανίσχυρα βλήματα σας. 

Το Raptor είναι μια εμπειρία που μου θύμισε το υπέροχο The Lost World: Jurassic Park του πρώτου PlayStation. Επιλέξτε δεινοσαύρους και αναζητήστε τα ανθρώπινα θρασίμια που προσπαθούν να σας κλέψουν τα αυγά, δηλαδή το μέλλον του είδους σας. Αρπάξτε και ξεσκίστε τους σαν πάνινες κούκλες χωρίς δισταγμό, καθώς το δίκαιο του ισχυρότερου είναι με το μέρος σας. Τα Beach και War θα σας απασχολήσουν περισσότερο από τα υπόλοιπα modes. Ειδικά σχεδιασμένα για αδυσώπητα deathmatches, σας προσκαλούν να υπερασπιστείτε παραλιακά οχυρά από τις ορδές των τρωκτικών που θέλουν να εισχωρήσουν εντός ή να αρπάξετε ότι βρείτε μπροστά σας και να κομματιάσετε τον εκάστοτε εχθρό. Σκηνές από το Spy vs. Spy game του Amstrad άρχισαν να κινούνται σαν κινηματογραφική μπομπίνα στο πίσω μέρος του μυαλού μου βλέποντας τις μακρόστενες φάτσες των πολεμιστών στο mode Heist. Σε μια μάχη που θα νικήσει ο πιο άπληστος από εσάς, σκοτώνετε ότι κινείτε με σκοπό να κουβαλήσετε μια σακούλα με λεφτά στην βάση σας. Ο καπιταλισμός σε όλο το μεγαλείο του. 

Το βασικό story του παιχνιδιού διαρκεί τουλάχιστον 10 ώρες. Με τις προσθήκες των multiplayer modes, σίγουρα θα αφιερώσετε ορισμένες ώρες παραπάνω. Μην περιμένετε βέβαια να απορροφηθείτε το ίδιο απ' την single-player εμπειρία, αλλά σε κάθε περίπτωση η τακτική της Nintendo να μας χαρίζει multiplayer σε όποια games είναι εφικτό, αποτελεί σίγουρα μια καλοδεχούμενη προσθήκη. 

Πέρα από τα όρια του Nintendo 64
Είναι ακατάλυτη η ανάγκη όλων μας να ζούμε μέσα στην ομορφιά και το Conker’s Bad Fur Day ανήκει στην εκλεκτή ομάδα των games του Nintendo 64 που την ικανοποιούν σε πρωτοφανή βαθμό για τα δεδομένα της κονσόλας. Η προσοχή που έχει δοθεί στο animation αποκαλύπτεται αν αφήσετε ακίνητο τον χαρακτήρα σας και τον παρακολουθήσετε για λίγη ώρα. Στην καλύτερη περίπτωση ο Conker θα βγάλει ένα Game Boy από την γούνα του και θα απορροφηθεί στο παίξιμο ενός game που με την φαντασία μου κρίνοντας από τους ήχους των μαχητών, θα το αποκαλούσα Street Fighter clone. Σε άλλες περιπτώσεις θα εμφανίσει ένα βιβλίο που θα το ξεφυλλίζει με βουλιμία ή ένα γιο-γιο για να σκοτώσει την ώρα του. 

Οι επικίνδυνες καταστάσεις στις οποίες έμπλεξε δημιουργούν μια σειρά από έντονα συναισθήματα στον σκίουρο σας τα οποία θα παρακολουθήσετε βλέποντας τις εκφράσεις που αλλάζει διαρκώς το πρόσωπό του. Οι κινήσεις του είναι ρευστές και ρεαλιστικές, από την επιτάχυνση όταν τρέχει με μεγάλη ταχύτητα μέχρι το μεγάλο του άλμα και την περιστροφή του τηγανιού που αναζητά κορμιά για να χτυπήσει. Οι NPCs έχουν ο καθένας τον προσωπικό του τρόπο έκφρασης. Άλλος τρέχει και χαχανίζει, άλλος χοροπηδάει, άλλος πετάει βαριεστημένα δεξιά και αριστερά και άλλος παίρνει φόρα και εφορμά για να σας τρυπήσει με τα κέρατά του. Τα cutscenes αφηγούνται με in-game γραφικά την ιστορία και εισέρχονται πολύ συχνά στην δράση. Δεν είναι υπερβολή ο ισχυρισμός ότι το Conker’s Bad Fur Day εξαντλεί τις δυνατότητες του Nintendo 64. Είναι τόσες πολλές οι λεπτομέρειες που θα βομβαρδίσουν τα μάτια σας από περιοχή σε περιοχή ώστε στο τέλος θα μείνετε με την απορία πως τα κατάφεραν οι σχεδιαστές του. 

Μεγαλειώδης απόδειξη της δουλειάς που έγινε είναι και το προσεγμένο για την εποχή voice acting. Όλοι οι ηθοποιοί που ανέλαβαν τις φωνές των απίθανων κατοίκων του κόσμου του Conker ξεχωρίζουν από την ιδιαίτερη χροιά της φωνής και την προφορά τους. Τα γατόψαρα ακούγονται σαν την Αγκάθα Κρίστι, τα πλάσματα του αχυρώνα συζητούν σαν βλαχαδερά από τις νότιες πολιτείες της Αμερικής, ο Cronker φέρει λίγο φωνητικά από Bugs Bunny, ένας τροχός μιλάει σαν… φλούφλης κ.ο.κ. Τα textures που κινούνται σε κάθε χαρακτήρα είναι ελάχιστα και μπορεί τα χείλια να μην απεικονίζουν πλήρως την λέξη, ωστόσο σε κάποια σημεία το καταφέρνουν καθώς ο ρυθμός του lipsync είναι ακριβέστατος. Αυτό για τα δεδομένα της κονσόλα της Nintendo που ήδη μετρούσε πέντε χρόνια στην αγορά και ειδικά για εκείνο το έτος ήταν τουλάχιστον αξιοσημείωτο. 

Γνωρίζοντας την χωρητικότητα ενός cartridge του Nintendo 64 είναι απορίας άξιο πως χώρεσε όλος αυτός ο γαλαξίας από ηχητικά εφέ, μουσική και ψηφιοποιημένες φωνές στο εσωτερικό του Conker’s Bad Fur Day που φροντίζει να γεμίσει μέχρι και το τελευταίο byte από τα 64MB. Βρωμεροί σωματικοί ήχοι κυριαρχούν στον περίγυρο του παραστρατημένου σκίουρου (κλανιές και ξεράσματα έχουν την τιμητική τους) και εμπλουτίζονται από τον ήχο του τηγανιού του Conker όταν βαράει τους εχθρούς, εκρήξεις, χτυπήματα και λοιπά περιβαλλοντικά ακουστικά ερεθίσματα σαν τον ήχο του ρέοντος νερού. Οι κόσμοι του Conker έχουν το προσωπικό τους soundtrack με την ντίσκο να δίνει την θέση της στην τζαζ και κατόπιν σε ένα πολεμικό παιάνα ή σε μια διασκεδαστική μουσική που ταιριάζει γάντι σε comic χαρακτήρες. 

We love Conker
Στο Conker’s Bad Fur Day ένα χαριτωμένο σκιουράκι γίνεται στουπί και μεταμορφώνεται σε αξιομνημόνευτο χαρακτήρα με τον οποίο θα κάνετε συντροφιά για τουλάχιστον 15 ώρες πριν τον οδηγήσετε στην ολοκλήρωση της αποστολής του. Την ώρα που ο ωροδείκτης του ρολογιού σας θα κινείται σαν τρελός εσείς θα σπρώχνετε τις πνευματικές ικανότητες και τα αντανακλαστικά σας στο μάξιμουμ θέλοντας να αποκομίσετε περισσότερη διασκέδαση από έναν κόσμο που τα διαθέτει όλα: χαρακτήρες, σενάριο, ευφάνταστους μηχανισμούς, αστείους αντιπάλους, γερό multiplayer και πάρα πολύ σάτιρα. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα games του Nintendo 64 που ξεπερνά την εποχή του και στέκεται ως αιώνια υπενθύμιση του τι μπορεί να καταφέρει η φαντασία των game designers. 

Θετικά:
- Ιστορία γεμάτη χιούμορ που εξελίσσεται διαμέσου απίθανων καταστάσεων και χαρακτήρων
- Έξοχος χειρισμός που ευνοεί ιδιαίτερα τον συντονισμό του ματιού και των χεριών σας
- Ικανοποιητική διάρκεια πλήρως επεκτάσιμη χάρις στο έξοχο multiplayer mode του
- Γραφικά και ήχος πρωτοφανής για τα δεδομένα της κονσόλας 
- Ανεπανάληπτο voice acting χολιγουντιανού επιπέδου 

Αρνητικά:
- Ζόρικη κίνηση της κάμερας που περιορίζει το οπτικό πεδίο σε κρίσιμες στιγμές
- Η πρόοδος σώζεται σε checkpoints με αποτέλεσμα να στοιχίζει ακριβά σε χρόνο ο θάνατος του ήρωα

Μεθύστε από φαντασία και διασκέδαση. 

Γιάννης Μοσχονάς