Obliteracers

Το Mario Kart...των φτωχών.

Τα Racing games ήταν ανέκαθεν διασκεδαστικά γιατί προσφέρουν γρήγορο gameplay, έντονες στιγμές και συνήθως ακολουθούνται από κάποιο υποτυπώδες σενάριο. Το αν θα είστε μοναχικοί οδηγοί ή θα μοιραστείτε την εμπειρία σας με φιλικά άτομα σε local co-op ή seamless online, όπως έχουμε δει στους πιο γνωστούς τίτλους, είναι καθαρά στο χέρι σας. Όταν όμως ένας τίτλος είναι φτιαγμένος καθαρά για να παιχτεί με παρέα και συμπεριλαμβάνει όπλα τα οποία χρησιμοποιεί ο οδηγός για να αποκτήστει προβάδισμα ενάντια των άλλων, τότε μπαίνει στην κατηγορία των Vehicular combat, η οποία υπάρχει κάτω από την ομπρέλα του Racing genre.

H Varkian Empire αποτελεί μία indie developer εταιρεία με βάση της την Αυστραλία, όπου εκεί είναι γνωστή ως Space Dust Studios. Οι developers της, έχουν εργαστεί για πασίγνωστα projects όπως τα Battlefield, Need For Speed, Tomb Raider, Dead Space, Burnout και Silent Hill. Με την εμπειρία που απέκτησαν οι πέντε developers της Varkian Empire, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το Obliteracers, το οποίο στην αρχή είχε την ονομασία Space Dust Racers αλλά ευτυχώς στο τέλος αποφάσισαν να αλλάξουν.

Το Obliteracers λοιπόν είναι ένα Vehicular combat Racing, το οποίο έγινε ιδιαίτερα γνωστό σε livestreams και γενικότερα gameplay videos γιατί υποστηρίζει local co-op για μέχρι 16 άτομα! Πέρα από το την υπερβολή του συγκεκριμένου νούμερου, που ήταν αναμενόμενο ότι θα τραβούσε την προσοχή, τα περισσότερα games πλέον σπάνια διαθέτουν co-op για άτομα που βρίσκονται στην ίδια κονσόλα και η έλλειψη αυτή, έχει στρέψει τους gamers στο να ψάχνουν με το μικροσκόπιο για να βρουν κάτι που μπορούν να παίζουν τόσο μόνοι όσο και με παρέα.

Η καταστροφή αρχίζει
Η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε το 16 player co-op αλλά για λόγους του review, φτάσαμε μέχρι τα τέσσερα άτομα. Ξεκινώντας μόνοι μας την εμπειρία του Obliteracers, βλέπουμε οτι ο πρώτος αγώνας αποτελεί κλασικά ένα mini-tutorial. Από παντού ξεπηδάνε hints, guides και γενικότερα στοιχεία για να μας βοηθήσουν να χειριστούμε τον παίκτη μας κατάλληλα. Επίσης, να αναφέρουμε πως κάθε φορά που ξεκινάει αγώνας που δοκιμάζουμε για πρώτη φορά, υπάρχει και η ανάλογη επεξήγηση στην αρχή του για το ποιος είναι ο σκοπός σας.

Η καταστροφή ξεκινάει!
Ο πρώτος μας αγώνας τελείωσε με δάκρυα και δεν θέλαμε να ξαναπιάσουμε PS4 σίγουρα για τις επόμενες ώρες. Είναι αρκετά σπάνιο ένα παιχίδι να μας εκνευρίσει σε αυτό το σημείο και το Obliteracers, παρόλο που δεν του φαίνεται του άτιμου, το κατάφερε. Ο λόγος είναι καθαρά ο πολύ περίεργος χειρισμός του και οι...για εμάς, χαζοί λόγοι για να θεωρηθεί κάποιος χαμένος.

Ο κάθε αγώνας χωρίζεται σε γύρους, όχι τους συνηθισμένους σας όμως! Όχι, δεν κερδίζεις τον γύρο σου αν περάσεις πρώτος από ένα συγκεκριμένο σημείο που σηματοδοτεί την έναρξη του δεύτερου. Όταν έχουμε να κάνουμε με όπλα τα οποία βρίσκονται παντού μπροστά μας, οι κανόνες αλλάζουν όπως το επιθυμούν οι developers. Έστω ότι ξεκινάμε τέσσερις παίκτες μαζί, 3...2...1, πάμε, βρίσκουμε μπροστά τα όπλα μας, κάποιοι προλαβαίνουν να τα πάρουν και άλλοι όχι, καμία σημασία δεν έχει για τώρα. Εκεί που προσπαθείς να περάσεις τον άλλον, έρχεται ο Κωστάκης της κα.Άννας και σε σπρώχνει με το αμάξι του με αποτέλεσμα να μεί νεις δευτερόλεπτα πιο πίσω από τους άλλους οδηγούς. Αν νομίζεις ότι θα ανακάμψεις, θα γελάσουμε όλοι μαζί γιατί απλώς θα αποκλειστείς από τον συγκεκριμένο γύρο.

Δεύτερος γύρος, είσαι έτοιμος να μην μείνεις πίσω για κανέναν λόγο αυτή την φορά! Γκαζώνεις όσο μπορείς, κάνεις μανούβρες που θα ζήλευαν οι πιο έμπειροι οδηγοί και βγαίνεις μπροστά. Ως δια μαγείας, οι υπόλοιποι οδηγοί για πάρουν ότι όπλα υπάρχουν μπροστά τους και θα σας πετύχουν με αποτέλεσμα να καταστραφεί το αμάξι σας και να περάσετε στον τρίτο γύρο πάλι χαμένος. Υπάρχουν μπάρες στα δεξιά της οθόνης με τα ονόματα των οδηγών. Κάθε φορά που κερδίζει τον γύρο κάποιος, μία μικρή πράσινη μπάρα αρχίζει να εμφανίζεται. Ο αγώνας θα τελειώσει μόλις η γκρι μπάρα γεμίσει όλη με πράσινο, κάτι που μπορεί να γίνει σε πέντε λεπτά αν ξέρετε να παίζετε ή σε μισή ώρα αν το παλεύετε ακόμα.

Ξεκινάς πρώτος από όλους, σε στοχεύουν βόμβες, laser και ο Mojo Jojo. Μένεις τελευταίος και χάνεις. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Show me the leader
Τα modes του Obliteracers είναι τέσσερα: Survival , Knockout, Endurance και Leader. Το Survival mode δεν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες, πρέπει απλώς να βγαίνετε πρώτοι σε κάθε γυρο με το να μένετε οι μόνοι ζωντανοί και με αυτόν τον τρόπο κερδίζετε πόντους. Το Knockout δίνει πόντους με το να καταστρέψετε τους άλλους οδηγούς. Το Endurance είναι σαν συνεχής αγώνας αφού μόλις πεθάνει ένας αντίπαλος, κάνει σχεδόν αμέσως respawn και θα λέγαμε πως είναι το μοναδικό mode που δεν μας φάνηκε τόσο εκνευριστικό.

Τέλος, το Leader mode είναι λίγο περίπλοκο. Στην αρχή του αγώνα, πρέπει να κερδίσετε δύο-τρεις γύρους για να μαζέψετε τους περισσότερους πόντους και να γίνετε ο leader. Από εκεί και πέρα, κάνετε λίγες κινησεις για να διατηρήσετε αυτή την θέση καθώς οποιοδήποτε kill γίνει από άλλους οδηγούς, σας οφελεί. Τους πόντους από τον κόπο των άλλων τους παίρνετε εσείς με αποτέλεσμα να κερδίσετε στο τέλος. Όταν γίνεστε leader όμως, όλοι προσπαθούν να σας “ρίξουν”, προκειμένου να πάρουν την θέση σας.

Πέρα από τα ξεκάθαρα modes, στο campaign που απαρτίζεται από 24 αγώνες θα δείτε mini-modes. Ένα απλό παράδειγμα είναι όταν έπρεπε να ακουμπήσουμε έναν άλλον οδηγό για να του κλέψουμε το όπλο ή να τον σπρώξουμε σε νάρκη. Αυτά τα modifiers υπάρχουν και στο multiplayer με αποτέλεσμα να επικρατεί πανικός. Όσο γι τα όπλα, είναι μόλις οκτώ διαφορετικά και δυστυχώς καθόλου μοναδικά. Ένα machine gun, ένα άλλο που πετάει ρουκέτες, ένα φλογοβόλο κτλ, δεν είναι τόσο ιδιαίτερα όπως και να έχει. Πάντως υπάρχει ένας τρόπος να σωθείτε από τις επιθέσεις των αντιπάλων, η ασπίδα σας η οποία θα σας στοιχίσει το όπλο που έχετε εκείνη την στιγμή πάνω σας και θα μειώσει ταχύτητα. Οπότε πάντοτε, εφόσον είστε πρώτοι, θα αναρωτιέστε αν αξίζει να δεχτείτε τα πυρά από τους αντιπάλους με μικρή πιθανότητα να σωθείτε ή να ενεργοποιήσετε την ασπίδα αλλά παίζει και να αποκλειστείτε.

Multi - καταστροφές
Χάρις στο πρώτο Super Mario Kart το 1992, γνωρίζουμε πως οι φιλίες μπορούν να χαλάσουν με τέτοια Racing games. Το Obliteracers όμως το πάει σε άλλο επίπεδο γιατί μπορεί να καταφέρει 16 άτομα να μην μιλάνε μεταξύ τους. Υπερβολές! Πέρα από την πλάκα που μπορεί να έχει το gameplay και οι διάφοροι όροι-modifiers, το Obliteracers δεν θα λέγαμε πως είναι μοναδικό για κανέναν λόγο. Ίσα ίσα που με το Multiplayer mode του, θυμώσαμε για δύο λόγους. Πρώτον, μας πήρε αρκετή ώρα να βρούμε αντιπάλους sto online και δεύτερον τα lag spikes, ήταν λόγος για να χάσουμε τις περισσότερες φορές.

Όσον αφορά το να παίξετε με παρέα, προτείνουμε την έκδοση για κονσόλες και όχι για PC. Παίζοντας το Obliteracers σε PS4, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα στο να μοιραστούμε την εμπειρία με πολλά άτομα. Για να καταφέρετε την συνδεσμολογία των χειριστηρίων σε PC όμως, όπως και να γίνουν setup όλα τα controls, όχι απλά κουραστήκαμε αλλά στο τέλος θα έπρεπε να πάρουμε χρυσό χρυσο μεταλλιο. Είναι απογοητευτικό το multiplayer κομμάτι του Obliteracers να πάσχει τόσο και να μην έχει dedicated servers, ειδικά όταν πρόκειται για ομαδικό τίτλο που ο μόνος λόγος για να τον δοκιμάσει κανείς ξανά αφού τερματίσει το campaign είναι να παίζεις με άλλους.

Πάμε στις ιπτάμενες πόλεις
Το Obliteracers διαθέτει μία γκάμα από πίστες οι οποίες παρουσιάζουν ποικιλία και βοηθούν στην συνολική βαθμολογία. Από ερήμους, βρισκόμαστε σε πετρελαιοφόρα, ιπτάμενες πόλεις κ.α. Παρά τις όποιες πίστες όμως, το γεγονός πως δεν υπάρχει κάποια αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, τις καθιστά σχεδόν αδιάφορες. Η μόνη εξαίρεση θα μπορούσε να είναι η κίνηση στους δρόμους σε ορισμένες πίστες όπου μπορεί άσχετοι οδηγοί να πέσουν πάνω σας και να σας καθυστερήσουν για ελάχιστα δευτερόλεπτα, α ναι, όσα χρειάζεστε για να αποκλειστειτε δηλαδή.

Οι χαρακτήρες-οδηγοί του Οbliteracers δεν μιλάνε μεταξύ τους και δεν υπάρχουν χαρακτηριστικές ατάκες. Ακόμα και ο δικός μας οδηγός, ο Sarge, δεν λέει κάτι κάθε φορά που κερδίζει ή χάνει. Εδώ θα δώσουμε αρνητικό πόντο γιατί δεν υπάρχει κάτι που θα θυμόμαστε από τις ατάκες του Obliteracers. Επίσης η μουσική υπόκρουση είναι σχεδόν αδιάφορη και κοινότυπη, λες και δημιουργήθηκε με royalty free τραγούδια.

Πάμε για κόντρα;
Το Obliteracers, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει με ένα Racing game που θα προσφέρει ώρες διασκέδασης σε φίλους. Ειδικά όταν πρόκειται για τίτλο που έγινε develop από μια ομάδα μόλις πέντε ατόμων, το Obliteracers φαίνεται ως τρομερή δουλειά. Παρόλα αυτά, αν ασχοληθεί κανείς έστω και μία ώρα, θα παρατηρήσει ορισμένα πράγματα να τον “χαλάνε”. Οι περίεργοι όροι κατά την διάρκεια του αγώνα, το σχεδόν γελοίο σύστημα με το να χάσει όποιος μείνει λίγο πίσω και η έλλειψη κίνητρου για να ξαναπαίξουμε το campaign, αποτελούν μελανά σημεία.

Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως το Obliteracers κοστίζει μόλις 15 ευρώ. Όσοι είναι fans του συγκεκριμένου είδους, διαθέτουν ατσάλινα νεύρα αλλά και την κατάλληλη παρέα για να το παίξουν, σίγουρα θα βγουν κερδισμένοι. Συμβουλή μας, να μην βασιστείτε τόσο στο Online multiplayer αλλά στο παλιό, καλό local co-op το οποίο αποτελεί και σήμα κατατεθέν του Obliteracers. Σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μία αξιόλογη προσπάθεια, σε μέτρια προς χαμηλή τιμή που παρά τα όποια αρνητικά της, αποτελεί έναν διασκεδαστικό τίτλο.

Θετικά:
- Co-op έως και 16 ατόμων
- Πληθώρα από πίστες

Αρνητικά:
- Ιδιαίτεροι κανόνες
- Χαμηλο replayability στο campaign
- Αδύναμος ηχητικός τομέας 

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7 
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.9

Ένα διασκεδαστικό racing που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να μας προσφέρει ακόμη περισσότερα.

Χριστιάνα Θάνου