Army of Two: The 40th Day

Army of Two: The 40th day
Τα κολλητάρια επιστρέφουν




Το Army of Two της EA Games, έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια αρκετές φιλότιμες προσπάθειες για να μπορέσει να προσφέρει κάτι το ουσιαστικό, χωρίς ωστόσο να έχει σημειώσει μια μεγάλη επιτυχία. Για τους μη γνώστες, πρόκειται για ένα αξιόλογο παιχνίδι δράσης πολεμικού χαρακτήρα, στο οποίο δύο σκληροτράχηλοι κομάντο προσπαθούν να βγάλουν εις πέρας αδιανόητα δύσκολες αποστολές. Οι Army of Two είναι οι συνέταιροι Tyson Rios και Elliot Salem, οι οποίοι έχουν την οργάνωση Trans World Operations (TWO) κι αναλαμβάνουν μυστικές στρατιωτικές αποστολές.

Σενάριο
Βρισκόμαστε λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου Army of Two. Αυτή τη φορά, οι δύο σκληροτράχηλοι συνάδελφοι πηγαίνουν στην Σανγκάι της Κίνας για μία μυστική αποστολή, ως ιδιωτικοί μισθοφόροι. Εκεί συναντούν τον Alice Murray, ο οποίος τους καθοδηγεί σε μια αποστολή ρουτίνας στην πόλη, όταν ξαφνικά η κατάσταση αρχίσει να ξεφεύγει τελείως και εξελίσσεται σε πραγματικό πόλεμο.

Τα Modes
Ως παιχνίδι δράσης, το Army of Two εστιάζει αρκετά στην συνεργασία μεταξύ δύο χαρακτήρων. Αν παίζετε μόνοι σας, τότε διαλέγετε έναν από τους δύο ήρωες (καθένας με διαφορετικά πλεονεκτήματα) και τον συνέταιρό σας τον χειρίζεται η engine του παιχνιδιού, ενώ εσείς τον κατευθύνετε αν θέλετε, δίνοντάς του οδηγίες για το πώς να νικηθεί. Αν παίζετε με φίλο σας τότε η οθόνη χωρίζεται στη μέση (με κάθετη γραμμή) για να παίξετε παρέα τις αποστολές με split-screen. Υπάρχει λοιπόν δυνατότητα συνεργασίας με τον φίλο σας στην ίδια κονσόλα, αλλά και online, πάλι με κάποιο φίλο σας ή με έναν άλλο τυχαίο χρήστη.

Πέρα από το Campaign, υπάρχουν και ξεχωριστά multiplayer modes, στα οποία 2-10 χρήστες μπορείτε να παίζετε online, προσπαθώντας να εξοντώσετε ο ένας την ομάδα του άλλου, μέσα από διάφορες αποστολές. Στα modes αυτά, τα οποία θα αναλύσουμε στη συνέχεια, μπορείτε αν θέλετε να εντάξετε και κάποιον φίλο σας στο ίδιο παιχνίδι, πάντα εφόσον βρίσκεται online.

Η ιστορία μας
Όλα ξεκινούν λοιπόν από την Σανγκάι. Αρχικά επιλέγετε τον Tyson ή τον Elliott, διαλέγετε ένα από τα τρία επίπεδα δυσκολίας και ξεκινάτε. Στα πρώτα κιόλας μέτρα, θα συναντήσετε τον Alice Murray, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει, για να μπορέσετε να μάθετε στην πράξη το παιχνίδι, μέσω ενός απλού tutorial.

Ο χειρισμός του Army of Two μπορεί να έχει το κλασικό στυλ ενός παιχνιδιού δράσης, αλλά παράλληλα έχει κι αρκετές παραξενιές. Ένα βασικό θέμα αφορά την κάμερα. Ο ήρωας που θα χειριστείτε δεν κοιτάει τελείως ευθεία, αλλά ελάχιστα προς το πλάι. Αυτό γίνεται πολύ απλά για να κοιτάει προς μία κατεύθυνση όταν καλύπτεται και πυροβολεί. Η κάμερα θα μπορούσαμε να πούμε επίσης ότι κάνει λίγο περισσότερο κοντινά πλάνα στον χαρακτήρα απ’ ότι απαιτεί μία καλή αίσθηση του χώρου.

Όσον αφορά στο σύστημα κάλυψης, για να καλυφθείτε πίσω από ένα αντικείμενο, θα πρέπει να πατήσετε το αριστερό analog stick για να σκύψει ο χαρακτήρας σας. Την ώρα που καλύπτεστε, πατώντας το δεξί stick μπορείτε να αλλάξετε πλευρά οπτικής. Αν για παράδειγμα κοιτάτε προς τα δεξιά και «κολλήσετε» σε έναν δεξιά τοίχο, τότε αφού καλυφθείτε θα πρέπει να πατήσετε το δεξί stick για να κοιτάξετε προς τα αριστερά. Όλα αυτά τα στοιχεία, προσθέτουν όπως αντιλαμβάνεστε επιπλέον πονοκεφάλους τον χειρισμό. Πάντως, το καλό με το σύστημα κάλυψης είναι ότι τρέχοντας (με το X) και πατώντας το αριστερό stick, κάνετε slide και καλύπτεστε γρήγορα στο πλησιέστερο σημείο.

Τα όπλα
Στα όπλα, η εναλλαγή γίνεται με το τρίγωνο. Πατώντας το, επιλέγετε το επόμενο όπλο, ενώ κρατώντας το πατημένο σας εμφανίζεται ένας σταυρός, ώστε με το D-Pad να μεταβείτε αμέσως στο όπλο που θέλετε. Αυτή είναι άλλη μια περιττή λειτουργία, μιας και συνήθως ένα D-Pad αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Από το ίδιο μενού μεταβαίνετε και στο Weapon customization, την οθόνη στην οποία με τα χρήματα που αποκτάτε μπορείτε να αγοράσετε νέα όπλα και upgrades στα ήδη υπάρχοντα. Τα στοιχεία που μπορείτε να επεξεργαστείτε είναι όλα τα πιθανά μέρη που μπορεί να έχει ένα όπλο, δηλαδή η κάννη, ο σιγαστήρας, ο γεμιστήρας και διάφορα άλλα μέρη, μέχρι ακόμα και το χρώμα του.

Τα είδη όπλων που συναντάμε είναι της σημερινής εποχής, όπως τα αυτόματα 05 SMG, G36C και Ak-47, το Shotgun R870, το αυτόματο QBZ-03 ή διαφόρων ειδών snipers. Η στόχευση γίνεται με το L1 και πυροβολάτε με το R1. Επίσης, υπάρχουν οι κλασικές χειροβομβίδες τις οποίες ρίχνετε με το R2. Η ρίψη τους μας θυμίζει λίγο το Uncharted, καθώς πολλές φορές όταν θέλετε να ρίξετε χειροβομβίδα μακριά, η κάμερα χαμηλώνει κι αυτό εμποδίζει το οπτικό σας πεδίο.

Η στόχευση είναι μέτρια προς καλή, αλλά προσθέτοντας τα κατάλληλα upgrades, ειδικά στα ακριβά όπλα που αξίζει να επενδύσετε, υπάρχει μια αισθητή βελτίωση στην απόδοσή τους. Στα Snipers, έχουμε το κλασικό απότομο Zoom In/Out, το οποίο ίσως να μην βολέψει κάποιους από εσάς.

Μάχη και A.I.
Οι ανταλλαγές πυροβολισμών διεξάγονται σε ανοιχτούς ή κλειστούς χώρους. Οι χώροι αυτοί είναι εργοστασιακές περιοχές, μισοκατεστραμμένα κτίρια ή και απλά κτίρια πόλης όπως εταιρείες, νοσοκομεία, ζωολογικοί κήποι (!) κ.ο.κ. Οι αντίπαλοι στρατιώτες δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνοι, περισσότερο είναι αργοί στις κινήσεις τους, απλά ορισμένοι από αυτούς σας πλαγιοκοπούν δειλά-δειλά, ενώ άλλοι χρησιμοποιούν σημεία κάλυψης, όπως turrets οπλοπολυβόλων ή θωρακισμένες ασπίδες, κάτι που δυσκολεύει ιδιαίτερα το έργο σας.

Μια έξυπνη τακτική είναι η χρησιμοποίηση της απειλής, όπου αυτό είναι δυνατό. Για να απειλήσετε κάποιον στρατιώτη, απλά τον πλησιάζετε πισώπλατα κι αθόρυβα, πατώντας το L2. Βέβαια, η λειτουργία αυτή θέλει προσοχή διότι μερικές φορές δεν «πιάνει». Όπως και να ‘χει, απ’ τη στιγμή που θα απειλήσετε κάποιον με όπλο, οι συνάδελφοί του που βρίσκονται στο χώρο αφήνουν τα όπλα τους κάτω και σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Αυτό σας επιτρέπει να στείλετε τον συνέταιρό σας και να τους δέσει. Όταν δένετε κάποιον, έχετε το ελεύθερο είτε να τον αφήσετε στο σημείο που είναι, είτε να τον πυροβολήσετε. Γενικά καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας σας, θα σας δοθεί η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο δρόμους. Συνήθως ο ένας περιέχει βία κι ο άλλος τον ήρεμο τρόπο. Υπάρχουν επίσης διάφορες ακόμη τακτικές μάχης, όπως το να προσποιηθείτε ότι πεθάνατε, πατώντας L2+R2 μαζί. Με αυτό τον τρόπο, μπορείτε να πιάσετε τους άλλους κυριολεκτικά στον ύπνο!

Στην κοσμοπολίτικη Κίνα, τα μέρη όπου δίνονται μάχες, έχουν αρκετές φορές αθώους πολίτες, οι οποίοι γίνονται θύματα των τρομοκρατών. Εκεί εσείς θα πρέπει να δώσετε την λύση. Αν καταφέρετε και τους σώσετε τότε κερδίζετε χρήματα, αντικείμενα και πληροφορίες, ενώ παράλληλα ανεβαίνει και η φήμη σας. Αυτό φυσικά κι αξίζει της προσοχής σας, καθώς το να έχετε ένα πλήρες οπλοστάσιο, είναι ότι καλύτερο για την συνέχεια, ώστε τα προβλήματά σας να μην γιγαντωθούν στα δύσκολα.

Σκληροτράχηλοι πρωταγωνιστές, πανικόβλητοι Κινέζοι και μπόλικοι τόνοι πειρομαχικών, σε άλλο ένα συνηθισμένο παιχνίδι δράσης.

Οι στόχοι που θα πρέπει να ολοκληρώσετε στις αποστολές σας δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Πέρα από το να μεταβείτε από το ένα σημείο στο άλλο, να ανοίξετε δρόμο, για την συνέχεια, να τοποθετήσετε beacons ή να διασώσετε ομήρους (το τελευταίο προαιρετικά), δεν υπάρχουν συνταρακτικές οδηγίες που θα προσθέσουν μια ποικιλία στο gameplay. Υπάρχει επίσης έλλειψη προσανατολισμού, καθ’ ότι το GPS δεν εμφανίζει ακριβή σημάδια για το που θα πρέπει να πάτε, αφήνοντας πολλές φορές αρκετά ερωτηματικά. Τουλάχιστον, τα cutscenes είναι τα μόνα που προσθέτουν ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον στην υπόθεση.

Όταν τραυματιστείτε θανάσιμα και είστε ετοιμοθάνατοι, θα έχετε κάποιο χρόνο στη διάθεσή σας μέχρι να γίνετε resurrect. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορείτε να καλέσετε για βοήθεια τον συνέταιρό σας. Τις περισσότερες φορές θα σας μεταφέρει σε ένα ασφαλές σημείο και θα σας σώσει, αν και υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να είχατε πεθάνει ήδη από τις σφαίρες του εχθρού! Στα Multiplayer modes, έχετε μόλις 5 δεύτερα για να γίνετε revive από άλλο χρήστη, αλλά τουλάχιστον το respawn είναι ταχύτατο και διαρκεί μόλις 4-8 δεύτερα.

Multiplayer modes
Το κυρίως campaign έχει περίπου 7-9 ώρες καθαρού gameplay, άρα αντιλαμβάνεστε ότι το μόνο replayability έγκειται στα extra modes του παιχνιδιού. Εκεί αναλαμβάνετε είτε τους δύο ήρωες, είτε την ομάδα τρομοκρατών (FDI) και παίζετε στα modes: Co-Op Deathmatch, Control και Warzone.

Στο Co-Op Deathmatch νικήτρια είναι η ομάδα είτε που θα φτάσει πρώτη ορισμένα kills, είτε που θα καταφέρει τα περισσότερα kills μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 5-30 λεπτών, ανάλογα με το τι έχει ορίσει ο host. Το Control έχει αρκετή στρατηγική μέσα του, καθώς θα πρέπει να καταλάβετε ορισμένα σημεία στο χάρτη και να αμυνθείτε έναντι αντίπαλων ομάδων, για να κερδίσετε πόντους. Το Warzone σας βάζει στη διαδικασία να ολοκληρώσετε διαφόρων ειδών αποστολές, πάντα κόντρα σε αντιπάλους οι οποίοι σας παρεμποδίζουν (και εναλλάξ). Υπάρχει κι ένα τέταρτο mode, το Extraction, το οποίο είναι επί πληρωμή. Σε αυτό, τέσσερις παίκτες θα πρέπει να επιβιώσουν κόντρα σε συνεχόμενα κύματα εχθρών.

Το αρχικό σύστημα εξοπλισμού του Army of Two: The 40th day, σας δίνει εναλλακτικές προτάσεις επιλογής στα μοτίβα Assault Kit, Close Combat Kit, Sniper Kit και Commando Kit. Ανάλογα με το στυλ παιχνιδιού σας διαλέγετε και το αντίστοιχο σύνολο όπλων και εξοπλισμού. Γενικά η συνολική εμπειρία στα multiplayer modes είναι ευχάριστη, αν και ενδέχεται να αντιμετωπίσετε αρκετά disconnections, στα οποία ευτυχώς θα επανασυνδέεστε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα.

Γραφικά
Το περιβάλλον του παιχνιδιού περιέχει δεκάδες τοποθεσίες, ο σχεδιασμός των οποίων έχει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και αντικειμένων, αλλά όχι την απαραίτητη ποιότητα. Οι προγραμματιστές έκαναν πολύ καλή δουλειά στα animations και γενικά τα physics των χαρακτήρων, αλλά παρέλειψαν πολλές βασικές λεπτομέρειες. Καταρχήν η ποιότητα των textures είναι αρκετά φτωχή κι αυτό φαίνεται τόσο στους τοίχους γύρω σας, όσο και στους χαρακτήρες-κομπάρσους, τα πρόσωπα των οποίων παρουσιάζουν ατέλειες. Το ragdoll είναι επίσης τραγικό, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις όποιος σκοτώνεται πέφτει κάτω σαν μαριονέτα.

Το παιχνίδι χρησιμοποιεί την Unreal Engine 3, η χρήση της οποίας θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Για παράδειγμα, το frame rate πέφτει αρκετές φορές, ιδιαίτερα στις ανταλλαγές πυροβολισμών με πολλούς συμμετέχοντες. Πάντως, σημαντική βάση έχει δοθεί στα οπτικά εφέ των εκρήξεων, οι οποίες υπάρχουν άφθονες στο παιχνίδι, ενώ υπάρχει σχεδόν πλήρης αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, καθώς οι σφαίρες είναι ορατές παντού, κάτι που ισχύει και για την καταστροφή των περισσοτέρων αντικειμένων γύρω σας.

Ήχος
Εδώ ξεχωρίζουμε τις μέτριες ερμηνείες των ηθοποιών στα cutscenes. Το θετικό είναι ότι πάντοτε υπάρχει ένας διάλογος για να κρατηθεί το ενδιαφέρον σας αμείωτο. Απ’ την άλλη, στην κυρίως δράση, πολλές από τις ατάκες σε στιγμές έντασης επαναλαμβάνονται ενώ η απαλή μουσική που ακούτε είναι τελείως υποτονική και βαρετή, με αποτέλεσμα μετά από λίγη ώρα να καταντάει ανυπόφορη. Τέλος, τα ηχητικά εφέ, ιδιαίτερα από αναπάντεχα γεγονότα, έχουν αρκετά ικανοποιητική απόδοση.

Επίλογος
Εστιάζοντας για άλλη μια φορά στη συνεργασία, το Army of Two: The 40th day είναι ένα μέτριο αλλά διασκεδαστικό παιχνίδι δράσης. Τεχνικά δεν έχει να προσφέρει κάτι το συνταρακτικό, όμως με την προσθήκη των νέων modes και έχοντας δεχτεί εισροή νέων στοιχείων στο gameplay, αξίζει την προσοχή σας. Παρ’ όλα αυτά αν παίξατε το prequel και απογοητευτήκατε, σας συμβουλεύουμε να μείνετε μακριά του.

Θετικά:
- Ανελέητη δράση
- Ενδιαφέρουσες μάχες στα Online modes
- Πλούσια οπτικά εφέ
- Ποικιλία όπλων και customizations

Αρνητικά:
- Ελαττωματικά textures
- Προβλήματα με την χρήση της κάμερας
- Μικρό σε διάρκεια campaign
- Πτώση του frame rate
- Lag και disconnections στο online mode

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 7.7

Για άλλη μια χρονιά, το Army of Two έχει πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές και προσθήκες, αλλά δείχνει και πάλι ότι του λείπει η ποιότητα.

Μάνος Γρυπάρης