Αυτό ήταν. Χθες ήταν η τελευταία μου μέρα στη δουλειά. Τη Δευτέρα υπογράφω παραίτηση και φεύγω δείχνοντας κ***δάχτυλα. Τους σιχάθηκε η ψυχή μου 1 χρόνο τώρα. Καλή ήταν η δουλειά εν μέσω πανδημίας, όταν τα ξενοδοχεία δε δούλευαν, αλλά ήταν απαράδεκτα τοξικό το περιβάλλον και η πλειοψηφία των συναδέλφων είναι για να πιάσεις τον έναν και να τον χτυπάς σε άλλον.
Τα νέα παιδιά, ειδικά οι κοπέλες, μην ανέχεστε να σας φέρονται υποτιμητικά. Το είδα να συμβαίνει και να καλύπτεται. Εάν εσείς οι ίδιοι και ίδιες δεν μιλήσετε, να ξέρετε ότι δε θα μπορέσει να το κάνει κανείς για εσάς. Μόνο να υποστηρίξουμε μπορούμε, όχι να αποκαλύψουμε. Εάν δεν πάρετε τα ηνία και περιμένετε από κάποιον άλλο να μιλήσει εκ μέρους σας, να ξέρετε ότι και δε θα τους πιστέψουν και θα βρουν όλοι τον μπελά τους. Κι αν είναι να χάσει ένας άνθρωπος τη δουλειά του για να καθαρίσει ο εργασιακός χώρος, τότε ας τη χάσει!
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ. ΜΙΛΗΣΤΕ!