- Reviews
- Brothers In Arms: Hell's Highway
Brothers In Arms: Hell's Highway
Hot
Στη Δύση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στη Δύση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Από τότε που η σειρά Call of Duty «το γύρισε» στη σύγχρονη εποχή, έστω και για έναν μόνο τίτλο, πολλοί έσπευσαν λανθασμένα να θεωρήσουν πως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε κάτι παραπάνω να προσφέρει, τουλάχιστον από άποψη έμπνευσης, στον χώρο του gaming. Η υπόθεση αυτή δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Μετά από τα επιτυχημένα Brothers in Arms: Road to Hill 30 και Brothers in Arms: Earned in Blood το 2005, φέτος η Gearbox Software μας παρουσιάζει το τρίτο παιχνίδι της σειράς, το Brothers in Arms: Hell’s Highway.

Το παιχνίδι
Το Hell’s Highway μας μεταφέρει στην Ευρώπη του 1944 και συγκεκριμένα στην κατεχόμενη Ολλανδία, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Market Garden., περίπου τέσσερις μήνες μετά τα γεγονότα των δύο πρώτων παιχνιδιών. Σκοπός της επιχείρησης είναι η κατάληψη στρατηγικών σημείων στην χώρα, με απώτερο στόχο την διάσπαση των Γερμανικών γραμμών και την επέλαση των συμμάχων προς το Arnhem. Από εκεί κι έπειτα, τα συμμαχικά στρατεύματα θα έμπαιναν στην Γερμανία, με σκοπό να τελειώσουν τον πόλεμο μέχρι τα Χριστούγεννα του 1944. Η επιχείρηση δυστυχώς απέτυχε, αναγκάζοντας τους συμμάχους να οχυρωθούν σε ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στο Eindhoven και το Anheim, προσπαθώντας απεγνωσμένα να απωθήσουν την Γερμανική επέλαση. Λόγω της σκληρής μάχης που ακολούθησε, το πέρασμα αυτό έγινε γνωστό ως «Hell’s Highway». Εσείς αναλαμβάνετε το ρόλο του Matt Baker, επιλοχία της 101ης μοίρας αλεξιπτωτιστών, χαρακτήρα που πρωταγωνίστησε στο πρώτο παιχνίδι της σειράς αλλά είχε περιορισμένη συμμετοχή στο δεύτερο. Όπως αναμενόταν, σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες επιστρέφουν, ενώ τα γεγονότα του παιχνιδιού εξιστορούν την κατάληψη του Eindhoven από την 101η μοίρα αλεξιπτωτιστών και την σθεναρή αντίσταση εναντίων των Γερμανικών στρατευμάτων που ακολούθησε.
Gameplay
Το Ηell’s Ηighway ακολουθεί σε γενικές γραμμές τα χνάρια των πρώτων δυο τίτλων της σειράς, παραμένοντας ένα squad-based, First-Person Shooter. Ανάλογα με την αποστολή σας, θα έχετε στο πλευρό σας έως δύο ειδικευόμενες διμοιρίες, έτοιμες να υπακούσουν τις εντολές σας. Η ειδίκευσή τους έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τον εξοπλισμό τους. Η «bazooka squad» φέρει ένα ρουκετοβόλο M9A1, ιδιαίτερα χρήσιμο σε αποστολές όπου σαν στόχο έχετε την καταστροφή οχημάτων, εξοπλισμού ή τεθωρακισμένων. Η «mg squad» φέρει ένα αυτόματο πολυβόλο M1918/M1910 το οποίο μπορεί να στηθεί σχεδόν παντού κι αποτελεί ιδανική λύση για επαρκή κάλυψη, σε περιπτώσεις όπου η μετακίνηση μελών της ομάδας σας (ενώ δέχεστε πυρά) είναι απαραίτητη.
Ο χειρισμός της ομάδας σας γίνεται πολύ πιο εύκολα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Με το πλήκτρο Tab πλοηγείστε ανάμεσα στις δυο ομάδες και με το δεξί κλικ του ποντικιού σας δίνετε εντολές. Επιλέγοντας για παράδειγμα κάποιο σημείο του εδάφους ή κάποιο σημείο κάλυψης, η επιλεγμένη ομάδα θα κινηθεί προς τα εκεί, ενώ επιλέγοντας εχθρικές θέσεις θα ανοίξει πυρ. Κρατώντας πατημένο το Tab, οι δυο ομάδες απαγκιστρώνονται από τις θέσεις τους και σας ακολουθούν. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο χαρακτηριστικό, ώστε να μην χρειάζεται να τους οδηγείτε μέσα στο πεδίο της μάχης χεράκι-χεράκι.

Στο Hell’s Highway, σας δίνεται η ευκαιρία να χρησιμοποιήσετε πληθώρα ιστορικών όπλων, όπως το M1A1, to M1 Garand, και το πιστόλι M1911, οι σχεδιασμοί των οποίων είναι πιστά αντίγραφα των πραγματικών. Η στόχευση γίνεται όπως και στα περισσότερα FPS, χρησιμοποιώντας το crosshair στην οθόνη σας ή τα σκοπευτικά του όπλου (ironsights ή διόπτρες). Δεν λείπουν βέβαια και οι αποστολές όπου αναλαμβάντε τον ρόλο του sniper, ενώ πραγματοποιώντας ένα headshot από απόσταση, το παιχνίδι σας «επιβραβεύει», κάνοντας zoom προς τον στόχο σας ώστε να θαυμάσετε σε αργή κίνηση τον εχθρό σας να πέφτει νεκρός.
Η κάλυψη του χαρακτήρα σας πίσω από εμπόδια ή οχυρώματα, τακτική που θα χρησιμοποιήσετε αρκετά συχνά, επιτυγχάνεται με ένα σύστημα παρόμοιο με αυτό που συναντάμε στο Rainbow Six: Vegas. Πατώντας το αντίστοιχο πλήκτρο ενώ βρίσκεστε κοντά σε κάποιο αντικείμενο, αυτομάτως ο χαρακτήρας σας καλύπτεται πίσω από αυτό και η κάμερα γυρίζει σε τρίτου προσώπου, γεγονός που σας επιτρέπει να βλέπετε πίσω από την κάλυψη χωρίς να εκτίθεστε σε εχθρικά πυρά. Πατώντας κάποιο πλήκτρο κατεύθυνσης, ο χαρακτήρας σας βγαίνει ελάχιστα από την κάλυψή του, τόσο όσο χρειάζεται ώστε να στοχεύσει και να πυροβολήσει. Το πρόβλημα όμως είναι πως σε αυτή την περίπτωση, για άγνωστο λόγο, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσετε τα σκοπευτικά του όπλου σας, παρά μόνο τα γνωστά (και μισητά σε πολλούς fans του είδους) crosshair! Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο του συστήματος κάλυψης στο Hell’s Highway είναι πως η πλειοψηφία των εμποδίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάλυψη, όπως φράχτες, ξύλινα κιβώτια, καρότσια και αυτοκίνητα, μπορούν να καταστραφούν πλήρως.

Μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη είναι η επιστροφή των τεθωρακισμένων στο παιχνίδι. Μπορεί στους προηγούμενους τίτλους της σειράς να μπορούσατε να ελέγξετε τεθωρακισμένα μέσω εντολών (σαν πρόσθετη διμοιρία), όμως στο Hell’s Highway και σε συγκεκριμένες αποστολές, θα έχετε τον πλήρη έλεγχο ενός τεθωρακισμένου οχήματος, όπως στο Grand Theft Auto! Βέβαια, ο βαθμός δυσκολίας έχει μειωθεί κατακόρυφα σε σχέση με το Road to Hill 30, η όλη εμπειρία όμως παραμένει άκρως διασκεδαστική.
Το Brothers in Arms είναι και πάλι εδώ!
Το σύστημα αποθήκευσης του Hell’s Highway δεν σας δίνει την δυνατότητα να σώσετε την πρόοδό σας όποτε θέλετε, αλλά μόνο σε προκαθορισμένα σημεία, με την μορφή των autosaves. Το καλό είναι πως τα autosaves είναι αρκετά συχνά, ενώ στο κεντρικό μενου παρουσιάζονται με τη μορφή chapters, ώστε να μπορείτε να επιλέξετε ποιο θα φορτώσετε. Ένα ακόμα ενδιαφέρον σημείο είναι η επιλογή «the story so far» όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε όλα τα βίντεο της ιστορίας του παιχνιδιού μέχρι το σημείο όπου έχετε φτάσει.
Το παιχνίδι διαθέτει τρία επίπεδα δυσκολίας, τα casual, veteran και authentic. Το πρώτο είναι, όπως λέει και το όνομά του, εξαιρετικά εύκολο και απευθύνεται κυρίως σε νέους παίκτες. Το veteran αποτελεί μια μικρή πρόκληση αφού ο αριθμός των εχθρών που αντιμετωπίζετε αυξάνεται αισθητά, χωρίς όμως να υπάρχει ουσιαστική διαφορά στην εχθρική A.I. Τέλος, στο authentic, όχι μόνο το παιχνίδι αλλάζει εντελώς, αφαιρώντας όλες τις ενδείξεις (πυρομαχικά, crosshair) από την οθόνη σας, αλλά αλλάζει σημαντικά τις αντιδράσεις και την στρατηγικές τοποθετήσεις των εχθρών σας, με αποτέλεσμα να χρειάζεται πραγματική προσπάθεια για να το τερματίσετε. Αξίζει να αναφέρουμε πως το επίπεδο δυσκολίας μπορείτε να το αλλάξετε ανα πάσα στιγμή, ακόμα και μέσα στο παιχνίδι, ενώ για να έχετε πρόσβαση στο authentic θα πρέπει πρώτα να το ξεκλειδώσετε, τερματίζοντας το παιχνίδι, είτε στο casual, είτε στο advanced.

Το highlight του Hell’s Highway, αυτό δηλαδή που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παιχνίδια του είδους, είναι η εξέλιξη της ιστορίας του. Οι δημιουργοί του δεν αρκέστηκαν μόνο στο να ρίξουν μερικά cut scenes εδώ και εκεί, μόνο και μόνο για να δώσουν απλά μια λογική συνέχεια στο παιχνίδι. Έστησαν μια ολόκληρη ιστορία πίσω από αυτό, η οποία μας παρουσιάζεται μέσω μιας σειράς από βίντεο, πριν και μετά από κάθε αποστολή.
Οι επιρροές από πολεμικές ταινίες είναι εμφανέστατες, όχι μόνο από την απεικόνιση του περιβάλλοντος, αλλά κυρίως από την εμφάνιση των χαρακτήρων. Καλώς ή κακώς, αντί το story του παιχνιδιού να εστιάζει στον ίδιο τον πόλεμο, δίνει μεγαλύτερη βάση στους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν, στις μεταξύ τους σχέσεις, στους δεσμούς που αναπτύσσουν και στις επιπτώσεις του πολέμου στον καθέναν ξεχωριστά.
Το Hell’s Highway έχει έναν σαφέστατο στρατηγικό προσανατολισμό, χρησιμοποιώντας τακτικές πλευροκόπησης και αλληλοκάλυψης. Το πρόβλημα όμως είναι πως επιμένει σε αυτές, ίσως περισσότερο από όσο χρειάζεται. Στις περισότερες αποστολές, η στρατηγική προσέγγιση παραμένει η ίδια. Χρησιμοποιείτε την πρώτη διμοιρία για να εξαπολύσετε όσο το δυνατόν περισσότερα πυρομαχικά στις εχθρικές θέσεις και την δεύτερη διμοιρία για να τις πλευροκοπήσετε. Ακούγεται απλό και «βαρετό», αλλά από την πρώτη κιόλας μάχη αποδεικνύεται μια ξεχωριστή εμπειρία. Βέβαια, μπορείτε απλά να αγνοήσετε τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό κάθε αποστολής και να ορμήσετε στους Γερμανούς κατα μέτωπο. Αυτό όμως σίγουρα θα σας στερήσει την ικανοποίηση ενός επιτυχημένου στρατηγικού σχεδίου, ενώ βεβαίως απαγορεύεται αυστηρά στο αυξημένο επίπεδο δυσκολίας!

A.I.
H A.I του παιχνιδιού είναι αρκετά ικανοποιητική. Ακόμα και στο ευκολότερο επίπεδο θα σας δυσκολέψει αρκετά. Οι εχθροί σας φαίνεται ότι γνωρίζουν πολύ καλά το πεδίο κάθε μάχης. Μετακινούνται γρήγορα και χρησιμοποιούν (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων) επαρκή κάλυψη, ενώ με το που σας δούν να τους σημαδεύετε σπέυδουν να κρυφτούν. Δεν λείπουν όμως και τα μικροπροβλήματα. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου κρύβονται ακριβώς στη γωνία κάποιου οχυρώματος, αφήνοντας εκτεθειμένη ολόκληρη τη μια πλευρά του σώματός τους, καθώς και στιγμές όπου στέκονται όρθιοι, ατάραχοι μπροστά σας, σαν να μην τρέχει τίποτε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει η A.I. των συμπολεμιστών σας. Γενικά οι στρατιώτες που διοικείτε, αντιδρούν ανάλογα με τις θέσεις του εχθρού στο περιβάλλον, ακολουθώντας πιστά και σωστά της εντολές σας. Ανά διαστήματα όμως, μετακινούνται χωρίς επαρκή κάλυψη, εκθέτοντας τον εαυτό τους στον εχθρό. Τουλάχιστον στην περίπτωση που κάποιος σημαντικός χαρακτήρας (εκτός από εσάς βέβαια) σκοτωθεί, δεν θα πρέπει να ανησυχήσετε για την πορεία του παιχνιδιού αφού στην επόμενη αποστολή θα είναι και πάλι όρθιος! Ευτυχώς όλα αυτά δεν οφείλονται σε bugs της A.I, αλλά έχουν σχέση κυρίως με προβλήματα του pathfinding και μόνο σε ορισμένες αποστολές.

Multiplayer
Το online mode του νέου Brothers in Arms είναι ίσως το χειρότερο που έχουμε δει σε FPS παγκοσμίου πολέμου. Αποτελείται από μόλις ένα mode και τρία maps! Σε μια παραλλαγή του γνωστού capture the flag, οι παίκτες χωρίζονται σε δυο ομάδες, αμυντική και επιθετική. Σκοπός των επιτιθέμενων είναι να στήσουν τη σημαία τους σε κάποιο προκαθορισμένο σημείο, ενώ των αμυνομένων να τους εξουδετερώσουν. Κάθε ομάδα χωρίζεται σε τέσσερις διμοιρίες, η μια εκ των οποίων οδηγεί τις υπόλοιπες στο χάρτη. Μία από τις υπόλοιπες αναλαμβάνει κάποιον συγκεκριμένο ρόλο (sniper, πολυβόλο, bazooka) και μια χρησιμοποιεί αποκλειστικά τανκς. Δυστυχώς το multiplayer mode είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Είναι ηλίου φαεινότερο πως η Gearbox θέλησε να δώσει έμφαση στο single-player κομμάτι του Hell’s Highway και να προσφέρει ένα απλό και λιτό multiplayer. Αν κρίνουμε όμως από την τελική εικόνα του, καλύτερα να μην το έβαζε καθόλου.

Γραφικά
Τα γραφικά του Hell’s Highway είναι συμπαγή και προσεγμένα. Τα τοπία ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια σας και τα πεδία της μάχης είναι σχεδιασμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, χωρίς όμως να κουράζουν ή να αποσπούν την προσοχή. Όλα τα όπλα είναι πιστά αντίγραφα των πραγματικών, οι εκρήξεις αποδίδονται άκρως ρεαλιστικά, παραμένοντας όμως θεαματικές και τα cut scenes είναι κάτι παραπάνω απο καλοδουλεμένα. H Unreal Engine III έχει υποστεί αρκετή παραμετροποίηση, γεγονός που επιτρέπει στο παιχνίδι να είναι playable ακόμα και σε παλιότερους υπολογιστές, χωρίς να είναι απαραίτητη μια δυνατή κάρτα γραφικών.
Ήχος
Άλλος ένας τομέας στον οποίο το Hell’s Highway δεν μας αφήνει παραπονεμένους. Οι ήχοι των πυροβολισμών, οι σφαίρες που σφυρίζουν πάνω από το κεφάλι σας, ακόμα και οι ήχοι του περιβάλλοντος, αποδίδονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι αντιδράσεις και οι διάλογοι των συμπολεμιστών σας κατα τη διάρκεια της μάχης συμβάλλουν στον ρεαλισμό που προσπαθεί να αποδώσει το παιχνίδι, ενώ η μουσική έχει το δικό της ξεχωριστό ρόλο στην δημιουργία ατμόσφαιρας, θυμίζοντάς μας την σειρά Band of Brothers.

Επίλογος
Το Brothers in Arms: Hell’s Highway αποδεικνύει πως τα παιχνίδια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έχουν ακόμη πολλά να προσφέρουν, ιδιαίτερα με την παρουσίαση ιστοριών που βασίζονται σε πρωταγωνιστές ενός παιχνιδιού. Αυτό από μόνο του προσφέρει την δυνατότητα στους παίκτες όχι μόνο να ζήσουν τα γεγονότα του πολέμου από πρώτο χέρι, έστω και εικονικά, αλλά να δεθούν και με τους χαρακτήρες που πρωταγωνίστησαν σε αυτά, κάτι που σίγουρα αποτελεί μοναδική εμπειρία.
Θετικά:
- Ιστορία και χαρακτήρες
- Καταπληκτικά γραφικά
- Θαυμάσια τοπία
- Εύκολος χειρισμός διμοιριών
Αρνητικά:
- Κουτσουρεμένο, αν όχι ανύπαρκτο multiplayer
- Ανά διαστήματα προβληματική Α.Ι.
- Περιορισμένο σύστημα κάλυψης.
Βαθμολογία PC
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 8
Ένα παιχνίδι για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι.
Αντώνης Παπαθανασίου
Comments