Μπάσκετ: Γενική Συζήτηση

Brazhlias wrote: Ομαδαρα φτιαχνει φετος ο παναθηναικος. Αφου εφτασε να παιρνει τους παιχτες της ΤΣΣΚΑ τα λογια ειναι περιττα. Παει φουλ για φ-4.

Σεβαστό εάν πραγματικά το πιστεύεις αλλά μόνο ως αστείο μπορώ να το εκλάβω.

O Κώστας Σλούκας άλλαξε την φωτογραφία που είχε στα προφίλ των σελίδων του στα social media και έβαλε μια στην οποία φοράει την φανέλα του Ολυμπιακού.

Η νέα σελίδα της καριέρας του Κώστα Σλούκα είναι πλέον βαμμένη με ερυθρόλευκο χρώμα. Ο 30χρονος γκαρντ γύρισε πίσω στα πάτρια εδάφη. Γύρισε στο λιμάνι και την ομάδα της καρδιάς του, τον Ολυμπιακό και θέλει πλέον το ερυθρόλευκο χρώμα να είναι το χρώμα του παντού. Ακόμα και στα προφίλ του στις σελίδες που έχει στα social media.

O Κώστας Σλούκας άλλαξε την φωτογραφία που είχε στα προφίλ των σελίδων του. Εκεί δεσπόζει πλέον μια φωτογραφία του στην οποία φοράει την φανέλα του Ολυμπιακού.

Το μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα των ερυθρολεύκων δεν έμεινε όμως, μόνο εκεί. Ανέβασε στα social media και μια φωτογραφία από την... παλιοπαρέα που θα είναι και πάλι μαζί της. Ο Κώστας Σλούκας έβαλε μια φωτογραφία στην οποία ήταν οι Βασίλης Σπανούλης, Γιώργος Πρίντεζης και Κώστας Παπανικολάου.

Οι 3 παίκτες αποτελούν την παλιά ελληνική φρουρά, στην οποία προστίθεται πλέον και ο φίλος από τα παλιά, Κώστας Σλούκας.

Απ'οτι μου λενε καποιοι φιλοι μου παναθηναικοι, απο τους παιχτες του παναθηναικου καποιοι θα επαιζαν σιγουρα nba, αλλα δεν το εκαναν λογω κορονοϊου.

Μιλαμε πως παει για πραγματικη υπερβαση φετος ο παναθηναικος και οπως ολα δειχνουν εχει στο τσεπακι του την ευρωλιγκα.

Η Maccabi Tel Aviv του Γιάννη Σφαιρόπουλου αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ισραήλ μετά και την επικράτησή της επί της Maccabi Rishon με 86-81 και έφτασε στην τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου έφτασε για 54η φορά στην ιστορία της στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του Ισραήλ μετά και την επικράτηση επί της Maccabi Rishon με 86-81.

Η «ομάδα του λαού» κατάφερε να κρατήσει την υπέρ της διαφορά που είχε "χτίσει" κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, παρά την πίεση της Rishon στα τελευταία λεπτά του αγώνα.

Η ομάδα του Έλληνα τεχνικού είχε τον Τyler Dorsey σε εξαιρετική κατάσταση σημειώνοντας 14 πόντους, 3 ριμπάουντ και 2 ασίστ, ενώ ο Scottie Wilbeckin παρά το γεγονός πως δεν ήταν αρκετά εύστοχος, κατάφερε να σκοράρει στις δύο κρίσιμες ελεύθερες βολές που έκριναν επί της ουσίας και το παιχνίδι.

Άξιοι συμπαραστάτες ήταν οι Othello Hunter και Amare Stoudemire που σημείωσαν από 16 και 18 πόντους αντίστοιχα. Έτσι, παρά τις απουσίες της η Maccabi έφτασε σε έναν ακόμη τίτλο και τρίτο συνεχόμενο, αλλά και για τον coach Σφαιρόπουλο το δεύτερο σε ισάριθμα παιχνίδια.

Τα δεκάλεπτα: 29-21, 54-36, 69-59, 86-81

Brazhlias wrote: Απ'οτι μου λενε καποιοι φιλοι μου παναθηναικοι, απο τους παιχτες του παναθηναικου καποιοι θα επαιζαν σιγουρα nba, αλλα δεν το εκαναν λογω κορονοϊου.

Μιλαμε πως παει για πραγματικη υπερβαση φετος ο παναθηναικος και οπως ολα δειχνουν εχει στο τσεπακι του την ευρωλιγκα.

Μάλλον οι φίλοι σου Παναθηναϊκοί δεν στέκουν καλά στο μυαλό ή σε δουλεύουν το πιθανότερο .

Επειδή το είπαν δεν σημαίνει ότι έτσι θα είναι.

Ο Παναθηναϊκός φέτος έχει χαμηλότερο μπάτζετ από πέρσι και μάλλον δεν θα προκριθεί στην 8άδα.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυϊα για να το αντιληφθεί κάποιος αυτό.

Για μένα φαίνεσαι Troll με αυτά που γράφεις.Sorry.

Οι πιο συνηθισμένες ειδήσεις το τελευταίο διάστημα είναι οι αδυναμίες συμμετοχής στα πρωταθλήματα ενόψει της νέας σεζόν. Κοντεύουν να γίνουν περισσότερες κι από τις μεταγραφές. Μην το γελάτε!
Μπορούμε να μετρήσουμε πόσες ομάδες, σε όλες τις κατηγορίες, από την Basket League μέχρι την Γ’ Εθνική στους άνδρες και την Α2 στις γυναίκες έχουν ήδη δηλώσει αδυναμία συμμετοχής;
Μπορούμε να μετρήσουμε πόσες ομάδες… αφανίστηκαν; Πόσες εξαφανίστηκαν δηλαδή από τον μπασκετικό χάρτη καθώς δεν μπορούσαν να επιβιώσουν; Ή δεν είχαν κίνητρο και στόχο να προχωρήσουν; Να πάνε που για να κάνουν τι;

Το μπάσκετ πρέπει να επαναπροσδιορίσει τα πάντα. Τίποτα δεν λειτουργεί. Τίποτα δεν υπάρχει. Άλλωστε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Σφυρίχτηκε λήξη στα πρωταθλήματα λιγότερο εξαιτίας του κορονοϊού και περισσότερο εξαιτίας οικονομικών θεμάτων. Περισσότερο για να γλιτώσουν χρήματα κάποιες ομάδες. Κι αυτό ισχύει και για την Basket League αλλά και τα τοπικά πρωταθλήματα. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Μια αποτυχία που σφραγίστηκε με… κωμωδία και με τις αμέτρητες ανόδους που προκάλεσαν έκπληξη, απορία, γέλιο!!! Αλλά σε τελική ανάλυση αυτό που έγινε ήταν ντροπή.
Με όσα διαβάζουμε καθημερινά, η αποτυχία είναι δεδομένη. Το συγκεκριμένο μοντέλο δεν προχωρά.

Το μπάσκετ χρειάζεται ώθηση. Κι αυτό- με κάθε σεβασμό- ούτε η επιστροφή του Σλούκα ούτε η παρουσία του Σπανούλη ή μεταγραφές επιπέδου Νέντοβιτς ή Λαπροβίτολα μπορούν να το αλλάξουν. Ούτε ακόμα και η προσπάθεια της ΑΕΚ, που επενδύει στο «ΣΗΜΕΡΑ» με μέσο όρο πεντάδας τα 36 χρόνια, καθώς έχει την κρυφή ελπίδα αμφισβήτησης του Παναθηναϊκού, μπορεί να το αλλάξει. Ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός επιστρέψει στην Basket League, το χάλι δεν αλλάζει. Παραμένει. Από την κορυφή ως την τελευταία κατηγορία.

Το μπάσκετ στην Ελλάδα χρειάζεται αλλαγές. Χρειάζεται πλάνο και νέα πρόσωπα, ικανά να εγκαταλείψουν καθεστωτικές πρακτικές και εγωκεντρισμούς που παραπέμπουν σε… Ιούλιο Καίσαρα και να παρουσιάσουν ένα πλάνο δράσης.

Χρειάζεται ανασύσταση. Θα πρέπει να υπάρξουν δομικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας από τις ακαδημίες ως το επαγγελματικό πρωτάθλημα.
Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα σε όποιον θέλει να επενδύσει στο μπάσκετ. Θα πρέπει να πείσει τα παιδιά για τη δυναμική του ως άθλημα και να τα βάλει με το σωστό τρόπο στα γήπεδα.
Θα πρέπει να παρουσιαστεί ένα πλάνο πενταετίας σχετικά με την παραγωγή και τους στόχους.


Το μπάσκετ στην Ελλάδα, τελικά, ΘΕΛΕΙ ΧΤΙΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
Γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. Δεν είναι δυνατόν επάνω στην ΚΑΜΜΕΝΗ ΓΗ να σπέρνουμε όνειρα.

Με όλο το σεβασμό στο παρελθόν, θα πρέπει να ανοίξουμε την πόρτα στο μέλλον. Και το καλύτερο που έχει να κάνει το παρελθόν είναι να αποχωρήσει για να δώσει τη σκυτάλη σε νέα πρόσωπα, που έμαθαν και θέλουν να επενδύσουν και να προσφέρουν.
Κάθε άλλη εξέλιξη, που θα οδηγήσει στη διαιώνιση του προβλήματος, πολύ φοβάμαι ότι θα σημάνει το τέλος του μπάσκετ.
Κι ας παρουσιάζουμε… 650 ανόδους σε κάθε προεκλογική περίοδο.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, αρχικά. Είμαστε υπέρ κάθε καινοτόμου πρότασης που θα κάνει καλό στο μπάσκετ και στο πρωτάθλημα. Αρκεί να υπάρχει μια λογική κι ένα timing. Το Super Cup θα ήταν μια πολύ όμορφη ιδέα! Αλλά ειλικρινά, είναι καιρός τώρα να το…διαφημίζουν και να το ψηφίζουν στον ΕΣΑΚΕ, όταν:

-Ο κεντρικός χορηγός έκανε μείωση 70% και πέρασε δεύτερος, άρα αναζητείται ο πρώτος! Αν τα καταφέρουν και βρουν νέο κεντρικό χορηγό, όλα θα είναι όμορφα. Αλλά φτάσαμε τέλος Ιουλίου.
-Δεν ξέρουμε ακόμα ποιες και πόσες ομάδες θα παίξουν στην Basket League. Προς το παρόν είναι 13. Θα μείνουν τόσες;
-Τηλεοπτικό συμβόλαιο ούτε υπάρχει ούτε και φαίνεται στον ορίζοντα, τουλάχιστον με ευνοϊκές συνθήκες. Κι έχουμε φτάσει στο σημείο ένα πρωτάθλημα μπάσκετ να προσεύχεται να αγοράσει η NOVA όλο το πακέτο του ποδοσφαίρου, ώστε να μείνει κενό στο πρόγραμμα του Κρατικού.

Μεγαλείο…Το μπάσκετ επαίτης στα ψίχουλα. Είναι κι άλλα πολλά ακόμα. Ο Άρης δεν έχει ξεμπλέξει με τα ban, ο Πανιώνιος παραμένει αμφίβολος αν και λέγεται ότι εφόσον μειωθεί η εγγυητική, θα συμμετέχει. Ο Κολοσσός δεν έχει δώσει σημεία ζωής κι αν αληθεύει ότι χάθηκε ένα σημαντικό έσοδο για τις μετακινήσεις, τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα.

Δεν περιμέναμε εύκολη την επόμενη μέρα, αλλά υπάρχει κι ένα όριο στην κωμωδία. Δηλαδή είναι δυνατόν σε μια τέτοια κατάσταση να βγαίνεις και να ψηφίζεις με ενθουσιασμό το… Super Cup με τη λογική «να ζεσταθεί ο κόσμος»;

ΠΟΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ; Ακόμα δεν ξέρουμε πως και τι… Θα επιτρέπεται η είσοδος; Στην τελική ας έβλεπαν πως θα πήγαινε η κατάσταση κι ας έκαναν κάτι αντίστοιχο, αντί γι’ αυτή την παρωδία του All Star Game, μέσα στα Χριστούγεννα. Έπρεπε Ιούλιο μήνα, μέσα στην αβεβαιότητα, να ανακοινωθεί…Super Cup;

Μήπως το κάνουν επίτηδες τελικά; Κάπου η λογική έχει χαθεί. Πολλά πράγματα με έχουν παραξενέψει, με κορυφαίο το ότι ανέλαβε σύμβουλος στρατηγικής κι ανάπτυξης ένας άνθρωπος που…εθελουσίως έριξε την ομάδα του στα τοπικά!

Έχω σεβασμό στον Κωστή Ζομπανάκη (το γνωρίζει και ο ίδιος) αλλά αυτή η εξέλιξη είναι μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία. Όμως ειλικρινά, με το Super Cup το τερματίσαμε.

Η ΑΕΚ ανακοίνωσε και επίσημα την απόκτηση του 26χρονου (2,04μ.) σέντερ, Κωστή Γόντικα, που είχε μείνει ελεύθερος από το Περιστέρι.

Στην ΑΕΚ ανήκει και με τη… βούλα από σήμερα ο Κωστής Γόντικας. Η «Ένωση» ανακοίνωσε επίσημα την απόκτηση του 26χρονου (2,04μ.) σέντερ.

Ο Γόντικας έμεινε χθες ελεύθερος από το Περιστέρι, αλλά δεν έμεινε για καιρό στο… ταμείο ανεργίας. Τα βρήκε σε όλα με την ΑΕΚ και απέμενε πλέον η τυπική ανακοίνωση της μεταγραφής του η οποία έγινε σήμερα.

Ο 26χρονος παίκτης, που έχει περάσει και από τον Παναθηναϊκό αποκτήθηκε από τους κιτρινόμαυρους προκειμένου η ομάδα να έχει… βάθος στον πάγκο στην γραμμή των ψηλών και να παίρνουν κάποιες ανάσες οι βασικοί σέντερ, Moreira και Slaughter.

Ο πατέρας του, νέου παίκτη της ΑΕΚ, ο Δημήτρης Γόντικας, είναι παλαίμαχος διεθνής παίκτης του βόλει, ενώ παππούς του είναι ο πολιτικός Κωστής Γόντικας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η ΑΕΚ ΒC ανακοινώνει, ότι συνήψε συμφωνία με τον Κωνσταντίνο Γόντικα (26 χρ., 2μ.04).

Ο νεαρός αθλητής υπέγραψε συμβόλαιο έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2020-2021.

Βιογραφικό:

Ο Κωνσταντίνος Γόντικας γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1994, στο Μαρούσι και έχει ύψος 2μ.04.

Ξεκίνησε το μπάσκετ στην Ακαδημία του Παναθηναϊκού και το 2012 πήγε στις ΗΠΑ για λογαριασμό του New York University, όπου και αποφοίτησε. Αγωνίστηκε στη Division 3 του Κολεγιακού Πρωταθλήματος με την φανέλα των Violets και το 2016 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, όπου πανηγύρισε την κατάκτηση του νταμπλ.

Το καλοκαίρι του 2017 μετακόμισε στην Πάτρα για λογαριασμό του Απόλλωνα και την αμέσως επόμενη περίοδο (2018-19) αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ηφαίστου Λήμνου, όπου σε 14 αγώνες είχε 3.1 πόντους και 2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του, το Περιστέρι. Σε 18 συμμετοχές ο Γόντικας είχε 3.2 πόντους με 1.3 ριμπάουντ κατά μέσο όρο».

Ο Ολυμπιακός τελικά πέτυχε τον μεγάλο στόχο του καλοκαιριου και εν μέσω πανδημίας κατάφερε και ανέβασε και το μπάτζετ και έκανε και την μεγάλη μεταγραφή που ονειρεύοταν ο κόσμος του για να ζεσταθεί μετά από καιρό και αυτός. Οι ερυθρόλευκοι είχαν χρόνια να κάνουν μια ακριβή μεταγραφή ,μια μεταγραφή από πρώτο ράφι όπως λέμε και η επιστροφή Σλούκα μετά από 5 χρόνια σηματοδοτεί ίσως και μια νέα εποχή στο λιμάνι και πάνω απ όλα βάζει γερά θεμέλια.

Πάνω απ όλα δείχνει ζωή για τους ερυθρόλευκους που είχαν βρεθεί και με την οικιοθελή αποχώρηση από την Α1 σε μια στενωπό. Και με τα προβλήματα ρευστότητας και όχι μόνο για ένα διάστημα,ο κόσμος θεώρησε ότι έκλεισε οριστικά ο κύκλος της ομάδας με το μεγάλωμα ηλικιακά Σπανούλη-Πρίντεζη και χωρίς αντικατάσταση και με τα θέματα Αγγελόπουλων. Τελικά οι πρόεδροι βρήκαν λύσεις και απέκτησαν πάλι σε ένα αρκετά καλό βαθμό την ρευστοτητά τους όπως φαίνεται σε μια δύσκολη μάλιστα εποχή και η αποχώρηση από την άλλη πλευρά του Γιαννακόπουλου,έφερε πάλι χαμόγελα στους φίλους της ομάδας που είδαν τον Ολυμπιακό να περνά σε μπάτζετ φέτος τους πράσινους και μαζί σε όνειρα και φιλοδοξίες.

Η απόκτηση του Σλούκα ήταν το κερασάκι στην τούρτα που κάνει και την διαφορά στην άτυπη και επικοινωνιακή κόντρα των δύο ομάδων. Καθώς η μια έχασε τον ηγέτη της Καλάθη και η άλλη έφερε αυτόν που ήθελε όλη η Ευρώπη για να έχει την μπαγκέτα της.

Συνεπώς από αυτό ξεκινάμε. Ο Ολυμπιακός μετά από καιρό φωνάζει παρών και πάλι και δείχνει ζωντανός και με όραμα. Αν και η σεζόν δεν ολοκληρώθηκε η έλλευση Μπαρτζώκα στο μέσο της έφερε χαμόγελα και πλάνο. Η επιστροφη Σλούκα φέρνει και τον ηγέτη που τα λέει καλά με τον Μπαρτζώκα. Σημαντικό αυτό ,να τα λένε καλά κόουτς και ηγέτης σε μια ομάδα. Τι σημαίνει το κεφάλαιο Σλούκας για τον Ολυμπιακό όμως. Πολλά και τίποτα βέβαια προς το παρόν. Πολλά επικοινωνιακά καθώς ο Σλούκας ήταν περίζητητος.

Ο Ολυμπιακός του έδωσε σχεδόν 2 μύρια το χρόνο καθώς είχε την άνεση αυτή αφού δεν έχει ακριβούς ξένους και δεν έχει τα συμβόλαια πια Σπανούλη-Πρίντεζη σε κόστος. Συνεπώς και με την μείωση της εφορίας στην χώρα μας στο τομέα αυτό,ήταν εφικτή η επιστροφή. Ασφαλώς η απόφαση Σλούκα ήταν καθαρά προσωπική. Ο Σλούκας 5 χρόνια στην Φενέρ υπό τις οδηγίες Ομπράντοβιτς εξελίχθηκε σε ένα από τα κορυφαία γκαρντ της Ευρώπης. Τον ήθελαν όλοι και μπορούσε να πάρει και 500χιλ παραπάνω αλλά και διεκδικήσει τίτλους.

Στον Ολυμπιακό θα είναι ο ηγέτης όμως και θα έχει την ευκαιρία να είναι στην πατρίδα του και πλέον χωρίς την ψυχοφθόρα πίεση περασμένων ετών για πρωταθλητισμό και νίκες με τον ΠΑΟ. Πολλοί έλεγαν ότι στις προσπάθειες κατά καιρούς και πέρσι ακόμα για την επιστροφή του ότι έπαιζε ρόλο η μη συμμετοχή του Ολυμπιακού στην Α1. Γέλαγα και αποδείχθηκε. Πως ήρθε φέτος; Απλά πράματα. Ο Σλούκας με τα προβλήματα στην Τουρκία και την αποχώρηση Ζοτς είδε ότι έκλεισε ο κύκλος του.

Είναι και ένας παίκτης που θέλει λίγο ησυχία που απόκτησαν πια οι ελληνικές ομάδες με την φυγή της τοξικότητας στο κομμάτι αυτό σε μεγάλο βαθμό ,τα λεφτά είναι καλά πάνω κάτω και ο ίδιος προτίμησε να είναι εδώ παρά να διεκδικεί τίτλους.Ξέρει καλά άλλωστε ότι παρά και την παρουσία του ο νέος Ολυμπιακός θα παλέψει να μπει στα πλέι οφ και ότι βγει. Συνεπώς η μεταγραφή έγινε απλά. Ο Ολυμπιακός τον ήθελε από πέρσι,φέτος έμεινε ελεύθερος και προτίμησε να γυρίσει. Οταν άλλωστε προ 5ετίας είχε φύγει είχε πει στο επανιδείν αν και είχε κατηγορηθεί από κομμάτι του κόσμου ότι έφυγε για λεφτά.

Εφυγε γιατί ήθελε να έχει σοβαρό χρόνο και ήθελε και έπρεπε να είναι από τότε το πρότεκτ του νέου ηγέτη. Ομως ο Ολυμπιακός προτίμησε να μην πάει σε ανανέωση και να έχει το Σπανούλη σαν απόλυτο ηγέτη στα 33 προς 34 τότε. Αυτό επηρρέασε και την απόφαση Σλούκα τότε που τελικά εκτόξευσε την καριέρα του καθώς τελειοποιήθηκε σε ένα σούπερ γκαρντ υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς.

Ο Σλούκας ταιριάζει και μπασκετικά με τον Μπαρτζώκα καθώς είναι μετρ στο πικ εν ρολ και στον Ολυμπιακό θα δώσει άνετα 15π και 6-7ας και θα είναι ο ηγέτης στα δύσκολα. Σαν ένας μικρός Σπανούλης στο τομέα αυτό θα αξιοποιήσει τους όχι και ιδιαίτερα ταλαντούχους αλλά αθλητικούς σέντερ. Ο Σλούκας δεν είναι κακός αμυντικός,έχει το σκορ στο αίμα του αλλά είναι και εξαιρετικός πασέρ ιδιαίτερα στις γωνίες και ξέρει τι να κάνει. Ειδικά με τα αριστερά του ντράιβ και φυσικά είναι εξαιρετικός εκτελεστής από τα 5-6μ στην κορφή ,ευχέρεια που έχουν λίγοι σήμερα. Κοινώς είναι ολοκληρωμένος παίκτης που τα κάνει όλα και συμφέρει....

Στον Ολυμπιακό θα είναι πια ο απόλυτος ηγέτης και το θέμα πια για τους ερυθρόλευκους είναι να βρουν την κατάλληλη χημεία.Μαζι με τον Παπανικολάου και τις παλιές καραβάνες Σπανούλη-Πρίντεζη θα είναι ο κορμός της ομάδας σε επίπεδο και αποδυτηρίων που θα συσπειρώσει και τον κόσμο. Κατα τα άλλα ασφαλώς οι λίγοι οπαδοί που είχαν κράξει τον Σλούκα όταν ερχόταν με την Φενέρ στο ΣΕΦ έχουν ακόμα και αυτοί αλλάξει γνώμη. Ο Σλούκας δεν είχε φύγει γιατί ήθελε από τον Ολυμπιακό πριν 5 χρόνια αλλά γιατί δεν πίστεψε τότε ότι θα ήταν καλό για την καριέρα του να συνεχίσει στο λιμάνι. Και δικαιώθηκε.

Πλέον στα 30 του είναι στην πιο ώριμη στιγμή της καριέρας του. Θα μπορούσε να πάρει εν κατακλειδι σε μια 3ετία σχεδόν 1εκ παραπάνω αλλά δεν έχει δείξει ότι βάζει πρώτιστα τα χρήματα. Θα μπορούσε να πάει στην Ισπανία για να διεκδικήσει τίτλους. Αλλά στην Ελλάδα θα είναι αρχηγός και ηγέτης και χωρίς πίεση πια στην ομάδα που ανδρώθηκε. Και θα κάνει αυτό που ήθελε και προ 5ετίας. Προφανώς ήθελε να γυρίσει και έχει τη ασφάλεια του Μπαρτζώκα στον πάγκο. Ο Ολυμπιακός κάνει ένα είδος restart και ανεβάζει τον πήχη καθώς στόχος είναι τα πλέι οφ. Ασφαλώς δεν αρκεί ο Σλούκας για να πας Φ4 καθώς η ψαλίδα με τους άλλους μεγάλους είναι μεγάλη οικονομικά. Ομως αποκτά ζωή και πάλι το μπασκετ του Ολυμπιακού και στόχος είναι να μπει στην οκτάδα και ότι βγει.

Οι αθλητές όταν καταθέτουν τα δικαιολογητικά για την έκδοση δελτίου και αφού αυτό εκδοθεί ανήκουν πλέον στο σωματείο αυτό. Η καινούργια μόδα που επιμελώς εκτελείται από κάποια σωματεία και από συγκεκριμένους προπονητές είναι η προσέγγιση στον γονέα, το παραμύθιασμα και η συμβουλή να φύγουν από το Α σωματείο για το Β που θα έχει τον γνωστό προπονηταρά, θα διακριθούν και θα πάρουν και μόρια.

Έτσι φτιάχνουν ομάδες, παίρνουν τίτλους αλλά αθλητές δεν βγάζουν. Οι συγκεκριμένοι αθλητές, επειδή είναι για συγκεκριμένη χρήση, μετά αφήνονται στη τύχη τους και καταστρέφονται μπασκετικά. Άλλωστε δεν ολοκληρώνουν ποτέ και το πρόγραμμα!

Αυτά έχει δείξει η πείρα. Αυτοί οι έξυπνοι παράγοντες και οι μεγάλοι προπονητές κρύβονται και δεν κάνουν το έντιμο που είναι να πάνε να συζητήσουν με τον σύλλογο του αθλητή αλλά αφού του λένε τι να λέει μετά γίνεται η γνωστή προσφυγή που κοστίζει ακριβά σε έναν γονέα και μαθαίνουν τα παιδιά και σε αυτές τις συναλλαγές!

Ένα παιδί από μικρή ηλικία στη χώρα μας δυστυχώς δεν μαθαίνει αρχικά τους "πόρους" που μπορεί να του προσφέρει το εκάστοτε άθλημα και στη συγκεκριμένη περίπτωση το μπάσκετ. Δεν μαθαίνει την πειθαρχία, την ομαδικότητα, τον αλτρουισμό, την αλληλεγγύη και άλλα πολλά ιδανικά. Το μόνο ενδιαφέρον (το οποίο μπορεί να προέρχεται κάποιες φορές από επιθυμίες γονιών), που έχει είναι το πώς θα καταφέρει από μικρή ηλικία να φτάσει σε κάποια διάκριση, συνήθως ατομική και στην πολυπόθητη μεταγραφή σε κάποιον γνωστό και μεγάλο σύλλογο που υποτίθεται θα του "ανοίξει" τις πόρτες για το μέλλον του.

Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις. Εμείς φυσικά δεν αναφερόμαστε σε αυτές, αλλά στις περιπτώσεις που δυστυχώς είναι πολλές, οι οποίες καταστρέφουν το χώρο του μπάσκετ και τα μυαλά των νεαρών παιδιών-αθλητών.

Στις περιπτώσεις αυτές λοιπόν, μαθαίνουν τα παιδιά να μην σέβονται συλλόγους, συμπαίκτες, προπονητές και έτσι κάποια στιγμή εισπράτουν και αυτοί αυτό που δίδαξαν! Υπάρχουν πολλές και συγκεκριμένες καταγγελίες.

Μεγάλο σωματειο δεν γίνεσαι με μεταγραφές αλλά με πρόγραμμα και τηρώντας κανόνες ηθικής και δεοντολοίας. Οι μεγάλοι παράγοντες που μέχρι σήμερα θυμόμαστε στο μπάσκετ δεν είχανε λεφτά αλλά ήταν ντόμπροι και είχανε πορεία μέσα στο χρόνο. Άλλωστε ευτυχώς έχουμε να θυμόμαστε αρκετούς "ρομαντικούς" παράγοντες που αναδείξανε σωματεία και αθλητές με το πέρασμα του χρόνου στη χώρα μας. Πλέον όμως είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.

Σαφώς και εφόσον υπάρχει το χρήμα στη ζωή μας, πολλά πράγματα καθορίζονται από αυτό. Για πολλούς, αυτό καθορίζει και το μέλλον ενός συλλόγου. Πολλά σωματεία στη χώρα μας πραγματοποιούν εξαιρετική προσπάθεια μέσω των ακαδημιών τους, έτσι ώστε με προγράμματα ουσιαστικά, από τα οποία μπορούν να επωφεληθούν πρωτίστως τα παιδιά και δευτερευόντως οι σύλλογοι, κάνουν μία σωστή δουλειά.

Όμως τι γινεται με τους συλλόγους που κοιτούν το κέρδος τους και τη διάκριση; Ποιος είναι ο λόγος να μεταφερθεί ένα παιδί σε μικρή ηλικία σε μία ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει και να του "τάξει" τα περιβόητα μόρια μέσω μίας πανελλήνιας διάκρισης, ενώ μόλις ενηλικιωθούν δεν θα είναι ικανά να σταθούν σε σωματεία και πρωταθλήματα μικρότερων κατηγοριών;

Στο θέμα των γονιών οι απόψεις διίστανται. Πολλοί γονείς ίσως δεν έχουν αντιληφθεί το ρόλο που έχουν με βάση την καριέρα του παιδιού τους. Ίσως κάποιοι να επιζητούν και την ατομική προβολή τους. Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που έχουν το ρόλο του γονιού με όλη τη σημασία της λέξης. Στηρίζουν, επικροτούν και πειθαρχούν. Άλλοι βέβαια έχουν και το ρόλο του "μεγαλοπαράγοντα", που αυτό μόνο ζημιά μπορεί να κάνει στον αθλητή τόσο στην επίδοσή του σε μικρή ηλικία, όσο και στην καριέρα του στο μέλλον, γιατί όπως λέει και μία παροιμία "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα".

Τέλος, ισάξιο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι προπονητές. Υπάρχουν πολλοί που το κάνουν με το "μεράκι" και την αγάπη τους για το άθλημα. Άλλοι φυσικά επιθυμούν επίσης την ατομική προβολή ή και να κάνουν τα "στραβά μάτια" στον εκάστοτε πρόεδρο που θέλει να του γίνονται όλα τα "χατίρια".

Όπως και να έχει, σημασία έχει πως αθλητές τρανούς και ικανούς να "χτίσουν" το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ, η χώρα μας δεν βγάζει πια. Τουλάχιστον όχι όπως μας είχε δείξει η ιστορία του μπάσκετ στη χώρα μας τα προηγούμενα έτη. Όλοι φταίμε, όμως το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα για ένα καλύτερο αύριο στο χώρο του μπάσκετ.

Θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμα να κοιτάμε τις περιβόητες μεταγραφές και όχι την ουσία; Ποια είναι αυτή; Φυσικά οι εγγραφές και τα προγράμματα ανάπτυξης ταλέντων των αθλητών μας.