Το να παίζεις adventure games είναι και μια άσκηση υπομονής. Επίσης, το adventure το παίζεις χαλαρά. Αν κολλήσεις (όλοι κολλάνε) το αφήνεις για μια άλλη μέρα που θα έχεις πιο καθαρό μυαλό. Συνήθως ότι δεν μπορείς να βρεις τη μια μέρα το βρίσκεις την άλλη. Το προχωράς σιγά σιγά σαν τον καφέ. Αν είναι δύσκολο μπορεί να σου πάρει και μήνες αλλά η ευχαρίστηση ότι το κατάφερες μόνος σου σε αποζημειώνει. Δεν είναι action όπου πρέπει να είσαι στην τσίτα. Διαβάζεις τα αρχεία που βρίσκεις μέσα, πίνεις τον καφέ σου. Σε συνεπαίρνει η υπόθεση και τα όμορφα γραφικά. Για να παίξεις adventure πρέπει να μπεις σε άλλη λογική και να μην εκνευρίζεσαι όταν κολλάς. Αλλά άμα δεν έχει καλό σενάριο είναι σκέτο σπάσιμο νεύρων κατά τη γνώμη μου. Είναι άλλος κόσμος ρε παιδί μου πιο κουλτουριάρικος δεν είναι μπαμ μπουμ. Για μένα είναι η κορυφαία εμπειρία gaming, το καλό adventure σε μαγεύει όσο τίποτα άλλο
Syberia και ξερό ψωμί!