TJ Bray: Ο πιο καλός ο μαθητής και η απώλεια που τον σημάδεψε.
Ο βίος και η πολιτεία του νέου ξένου του Παναθηναϊκού, ΤJ Bray. Η απώλεια που τον σημάδεψε, το μικρόβιο του μπάσκετ, που τον χτύπησε από μικρός, μαζί όμως, με… άλλα μικρόβια από άλλα αθλήματα και ο πρώτος του μπασκετικός τίτλος μόλις στην Γ’ Δημοτικού.
Αν θα έπρεπε να διαλέγαμε ένα ελληνικό τραγούδι που να ταίριαζε με την ζωή του νέου ξένου του Παναθηναϊκού, TJ Bray τότε αυτό που θα ταίριαζε γάντι θα ήταν εκείνο το μυθικό: «Ο πιο καλός ο μαθητής». Ο 28χρονος, 1,96μ. νέος ξένος του Παναθηναϊκού, που παίζει στο «1» και στο «2», αλλά οι πράσινοι τον θέλουν για «άσο», καθώς η τρύπα που έχει η ομάδα στη θέση αυτή είναι τεράστια, ήταν όντως, πάντα ένας καλός μαθητής.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σπούδασε σε ένα από τα πιο φημισμένα (στο εκπαιδευτικό επίπεδο) Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το Princeton και αποφοίτησε με δίπλωμα στα οικονομικά παρακαλώ.
Η ζωή του βέβαια, δεν ήταν σαν παραμύθι. Δεν ήταν πάντα πασπαλισμένη με αστερόσκονη. Είχε και μια πολύ σκοτεινή στιγμή που τον σημάδεψε και του άφησε για πάντα μια τεράστια πληγή στην καρδιά του.
Ο TJ Bray γεννήθηκε τις 14 Ιουνίου του 1992 στην πόλη New Berlin του Wisconsin. Από μικρός… κόλλησε πολλά αθλητικά μικρόβια. Του άρεσε το μπάσκετ, το αμερικανικό ποδόσφαιρο το μπέιζμπολ.
Τελικά τον κέρδισε το μπάσκετ. Και είχε λόγους για να τον κερδίσει. Κατ’ αρχάς ο πατέρας του Τομ, που ήταν πωλητής ασχολούνταν με το μπασκετ και ως προπονητής. Ύστερα κάθε χρόνο υπήρχε μια μπασκετική οικογενειακή παράδοση. Την Πρωτοχρονιά ο ξάδελφός του και η ξαδέλφη του έρχονταν σπίτι του για τις γιορτές και το μενού είχε πάντα οικογενειακά διπλά στο μπάσκετ.
Γενικά είχε μπάσκετ το μενού, καθώς όπως έχει πει ο ίδιος: «Πάντα ενοχλούσα τον οποιονδήποτε θα μπορούσαμε να παίξουμε μονό. Είτε ήταν η μητέρα μου, ο παππούς μου, οι θείοι μου, όποιος κι αν ήταν. Αν κάποιος ήθελε να παίξει μαζί μου, ήμουν πάντα έτοιμος».
Το μπάσκετ του κόλλησε και αποφάσισε να του δοθεί ολοκληρωτικά. Άρχισε να προπονείται μανιωδώς. Μαζί με τον πατέρα του. Αυτός ανέλαβε χρέη πρώτου προπονητή του. Παράλληλα έκανε προπονήσεις και σε γυμναστήρια της περιοχής του. Τι έκανε δηλαδή, όλη την ώρα εκεί ήταν. Ήταν και παρέμεινε ως τώρα αυτό που οι Αμερικανοί λένε «gym rat»! Από το Δημοτικό έδειξε ότι είναι σπουδαίο ταλέντο. Στην Γ’ Δημοτικού κέρδισε ήδη τον πρώτο του μπασκετικό τίτλο με την ομάδα του σχολείου του.
«Από τότε που ήμουν τεσσάρων, πέντε, έξι χρονών, ήμουν όλη την ώρα μέσα στα γυμναστήρια. Gym rat. Πάντα ακολουθούσα τον πατέρα μου στις προπονήσεις και σε κάθε αγώνα. Κάπως έτσι έμαθα. Ο πατέρας μου με έμαθε το μπάσκετ είναι ομαδικό.Δηλαδή πέντε παίκτες μπορούν να νικήσουν τους πέντε αντιπάλους τους. Ποτέ δεν ήταν ανταγωνισμός ατομικών δεξιοτήτων. Ήταν πάντα μια διαδικασία με πέντε παίκτες να λειτουργούν σαν ένα με στόχο να βρουν το καλύτερο σουτ. Κάπως έτσι έμαθα το παιχνίδι μεγαλώνοντας. Ξόδευα ώρες στην προπόνηση και κατάφερα να κερδίσω το πρωτάθλημα της πόλης όταν ήμουν στην Γ’ Δημοτικού! Ήταν η πρώτη φορά που κέρδισα κάτι μέσα από αληθινό ανταγωνισμό».
Πήγε Λύκειο στο Καθολικό σχολείο Catholic Memorial στην πόλη Waukesha του Wisconsin. Ήταν ο σταρ της ομάδας.
Η απώλεια της μητέρας του
Μόλις στα 14 χρόνια του είδε την πιο σκληρή πλευρά της ζωής. Η μοίρα χτύπησε την οικογένειά του με όλη της την δύναμη. Ο νέος παίκτης του Παναθηναϊκού έχασε την μητέρα του από μια επιπλοκή σε μια επέμβαση ρουτίνας.
Ο εκπαιδευτικός δρόμος λόγω της απώλειας της μητέρας του
Η μητέρα του ήταν μια γυναίκα με τρομερό μυαλό. Όταν ήρθε η ώρα του Bray να πάει στο Κολέγιο αποφάσισε να ακολουθήσει έναν δρόμο που είχε χαράξει η ίδια. Ήθελε να της μοιάσει. Να πάει σε ένα καλό Πανεπιστήμιο. Να πάρει δίπλωμα. Γι’ αυτό ενώ ήταν στο στόχαστρο πολλών Πανεπιστημίων λόγω των επιδόσεών του στο μπάσκετ, εκείνος αποφάσισε να πει το «ναι» στο φημισμένο Princeton, όπου όπως είπαμε αποφοίτησε με πτυχίο στα οικονομικά.
Όπως είπε ο Bray σε μια συνέντευξη που έδωσε: «Η μητέρα μου ήταν μια πολύ έξυπνη γυναίκα. Μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να αποφοιτήσει από το Marquette με πτυχίο στη Χημεία και αμέσως να κάνει το μεταπτυχιακό της. Πέθανε όταν ήμουν 14 ετών. Όταν άρχισαν να φτάνουν οι προτάσεις από τα Πανεπιστήμια συζητήσαμε με τον πατέρα μου. Καταλήξαμε ότι θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στις σπουδές. Να πάω σε ένα κολέγιο που θα είναι φημισμένο για τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις».
Στο Princeton έκανε σπουδαία καριέρα και ως παίκτης και άφησε ιστορία για τις επιδόσεις του στις ασίστ.
Από την περίοδο 1974-1975 όταν κι άρχισαν να μπαίνουν οι ασίστ στα στατιστικά του μπάσκετ, μόνο ένας παίκτης του Princeton κατάφερε να έχει τουλάχιστον 100 τελικές πάσες σε τρεις σεζόν. Ποιος ήταν; Μα φυσικά ο TJ Bray! Είναι μάλιστα ο τρίτος καλύτερος πασέρ όλων των εποχών στο Princeton με 347 τελικές πάσες.
Δεν έγινε ντραφτ, πάντως και έτσι αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό και να παίξει στην Ευρώπη. Έπαιξε στις ιταλικές Pallacanestro Trapani και Casale Monferrato και μετά πήγε στο Βέλγιο (Basic-Fit Brussels).
Την σεζόν 2017-18 ήρθε από τα μέρη μας και πήγε στον Κολοσσό. Στη συνέχεια πήγε στην Γερμανία. Έπαιξε στην Rasta Vechta και το 2019 πήγε στην Bayern, η οποία τον είχε δώσει δανεικό φέτος στην ισπανική Zaragoza και πλέον ανήκει στον Παναθηναϊκό