Hardcore/Casual και η χρήση των εννοιών

Συμφωνώ με την έννοια που δίνουν ο Professor_Severus_Snape και DoUzOs για το hardcore/casual gamer κι γώ έτσι τις αντιλαμβάνομαι. (προσωπικά δεν με θεωρώ και ούτε είμαι hardcore gamer)

@Domine Non Es Dignus
Εξισωνεις τις ονομασίες του φαγητού με τα χαρακτηριστικά που έχουν δωθεί απο τους ίδιους τους gamers για ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας? Άτοπο. Οι ταμπέλες έχουν βγεί για άλλο λόγο και οι ονομασίες για άλλο μην τα συγχέεις. Θα σταθώ στο τελευταίο σου κομμάτι που είπες "Γενικά είναι πολύ εύκολο να αποκαλέσουμε κάποιον κομπλεξικό επειδή μας την μπαίνει για τον x-y λόγο (μερικούς ανέφερα παραπάνω).".
Εύκολο είναι να αποκαλέσεις κάποιον κομπλεξικό που φέρεται σαν 10χρονο "εγώ είμαι καλύτερος νιάνιάνιά"? Ρίλι νάου?
Δυστηχώς δεν μου την έχει μπεί κάποιος ακόμα και λέω δυστηχώς γιατί αν συνέβαινε κάτι τέτοιο εγώ σαν Γιώργος θα του την έβγαινα, δεν θα έκανα θέμα στο φόρουμ. Έκανα ακριβώς όπως αναφέρω στο θεματικό ποστ, αναφέρομαι όχι για τις λέξεις αυτές καθαυτές αλλά για την αρνητική χρήση τους.

@Lordwinter
Καταλαβαίνω ακριβώς με πια έννοια το θέτεις Παντελή και έχεις ένα point αλλά μη ξεχνάς ότι εσένα είναι κατα μία έννοια η δουλειά σου αυτή που: 1ον "πρέπει" να παίζεις απ'όλα τα είδη ώστε να έχεις μια σφαιρική άποψη και 2ον έχεις χρόνο να εστιάσεις σε πολλά και διαφορετικά ακριβώς γιατί είναι η δουλειά σου.Οπότε θεωρώ ότι είναι λίγο λάθος να θεωρείται κάποιος ως casual gamer αυτός πχ που παίζει μόνο φίφα αλλά το έχει "τερματίσει" το θέμα και δεν παίζει να τον νικάει αυτός που παίζει όλα τα games.


Το όλο point μου είναι να ξεκολλήσουμε όλοι μας απο όλο αυτό το τρυπάκι που μας βάζει να ταμπελώνουμε τον άλλον για το πως εκείνος/η θέλει και μπορεί να περνάει τον χρόνο του/ης σε ένα ή πολλά games. Το κυριότερο θέμα δεν είναι περνάει ο κάθε ένας καλά παίζοντας games ασχέτως την ποιότητα και την ποσότητα? Να διασκεδάζει? Πάνω σε αυτό πρέπει να σταθούμε πιστέυω και να περάσουμε στις νεότερες ηλικίες και όχι αυτά που βλέπω συνέχεια γύρω μου φωνές-τσιρίδες για το ποίος την έχει μεγαλύτερη(αν και συνήθως ο σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει προφανώς).
Και για να κλείσω να θυμήσω ένα "σκηνικό" που είχε γίνει με ένα παιδί που είχε κανάλι με όνομα superetroid. Αυτές είναι οι καταλήξεις που έχουν ρίζα το hardcore/casual(με την ειρωνική χροιά) και το φανατιλίκη για ένα μέσο ψυχαγωγίας/χόμπυ και το θεωρώ μεγάλη ξεφτίλα και κατάντια.

Rasmo wrote: Εξισωνεις τις ονομασίες του φαγητού με τα χαρακτηριστικά που έχουν δωθεί απο τους ίδιους τους gamers για ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας? Άτοπο.

Δεν εξίσωσα τίποτα, αυτό το έκανες εσύ μέσα στο κεφάλι σου. Παράδειγμα έφερα, αρκετά κατανοητό κιόλας.

Rasmo wrote: Θα σταθώ στο τελευταίο σου κομμάτι που είπες "Γενικά είναι πολύ εύκολο να αποκαλέσουμε κάποιον κομπλεξικό επειδή μας την μπαίνει για τον x-y λόγο (μερικούς ανέφερα παραπάνω).".
Εύκολο είναι να αποκαλέσεις κάποιον κομπλεξικό που φέρεται σαν 10χρονο "εγώ είμαι καλύτερος νιάνιάνιά"? Ρίλι νάου?

Yeah, really Όπως αντίστοιχα είναι και πολύ εύκολο να αποκαλέσεις κάποιον χέιτερ κ.λπ. επειδή δε γουστάρει κάτι που εσύ γουστάρεις. Σύμφωνα με τον ορισμό τουλάχιστον, οτιδήποτε μοιάζει κομπλεξικό αλλά είναι συνειδητή πράξη, δεν είναι κόμπλεξ (καθώς κόμπλεξ ή σύμπλεγμα είναι ένα σύνολο συνειρμών ή παρορμήσεων που συνδέονται ασυνείδητα από το άτομο με ένα συγκεκριμένο θέμα και επηρεάζουν τη συμπεριφορά του).

Rasmo wrote: Το όλο point μου είναι να ξεκολλήσουμε όλοι μας απο όλο αυτό το τρυπάκι που μας βάζει να ταμπελώνουμε τον άλλον για το πως εκείνος/η θέλει και μπορεί να περνάει τον χρόνο του/ης σε ένα ή πολλά games. Το κυριότερο θέμα δεν είναι περνάει ο κάθε ένας καλά παίζοντας games ασχέτως την ποιότητα και την ποσότητα? Να διασκεδάζει? Πάνω σε αυτό πρέπει να σταθούμε πιστέυω και να περάσουμε στις νεότερες ηλικίες και όχι αυτά που βλέπω συνέχεια γύρω μου φωνές-τσιρίδες για το ποίος την έχει μεγαλύτερη(αν και συνήθως ο σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει προφανώς).

99.99% agreed καθώς internet <> real life (αν και πάντα κρατάω μια πισινή). Τώρα, το αν θα σταματήσει αυτό, χλωμό. Από τη στιγμή που κάποιος πιστεύει πως είναι κατάκτηση το να είσαι hardcore gamer, είναι φυσικό το να θέλει να υπερηφανευτεί γι αυτό κ.ο.κ.

Domine Non Es Dignus wrote: Δεν εξίσωσα τίποτα, αυτό το έκανες εσύ μέσα στο κεφάλι σου. Παράδειγμα έφερα, αρκετά κατανοητό κιόλας.

Δηλάδή πέταξες ένα παραδειγμα έτσι στον αέρα χωρίς να έχεις κάνει κάποιον συνειρμό μεσα στο μυαλό σου? Δεκτόν.

Domine Non Es Dignus wrote: Yeah, really Όπως αντίστοιχα είναι και πολύ εύκολο να αποκαλέσεις κάποιον χέιτερ κ.λπ. επειδή δε γουστάρει κάτι που εσύ γουστάρεις. Σύμφωνα με τον ορισμό τουλάχιστον, οτιδήποτε μοιάζει κομπλεξικό αλλά είναι συνειδητή πράξη, δεν είναι κόμπλεξ (καθώς κόμπλεξ ή σύμπλεγμα είναι ένα σύνολο συνειρμών ή παρορμήσεων που συνδέονται ασυνείδητα από το άτομο με ένα συγκεκριμένο θέμα και επηρεάζουν τη συμπεριφορά του).

Εδώ μιλάμε για τον τύπο που θα ειρωνευτεί βγάζοντας κόμπλεξ σε κόσμο χωρίς λόγο ως άλλος μάστερ οφ δε πάπετ μόνο και μόνο επειδή είναι "hardcore" gamer και ο άλλος όχι, κι εσύ μου λές για κάποιον που αποκαλεί τον άλλον χέιτερ μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν τα ίδια γούστα. Ε λοιπόν και στις δύο περιπτώσεις προφανώς έχουν αρκετά κόμπλεξ κατωτερότητας και με αυτόν τον τρόπο του προσπαθούν να δείξουν στον άλλον την ανώτεροτητα τους.
Και φυσικά όλα αυτά δεν είναι καθόλου συνειδητή πράξη όπως ανέφερες. Έχει να κάνει με το εκάστοτε βίο που έχει ο καθένας, πως του καταγράφεται στο υποσεινείδητο και πως μετά πως αντιδράει/συμπεριφέρεται. Εκεί, με βάση χαρακτήρα, θα αφήσει ή όχι να γεννηθει το εκάστοτε κόμπλεξ/σύμπλεγμα και καλώς ή κακώς αυτά τα άτομα έχουν.

Domine Non Es Dignus wrote: 99.99% agreed καθώς internet <> real life (αν και πάντα κρατάω μια πισινή). Τώρα, το αν θα σταματήσει αυτό, χλωμό. Από τη στιγμή που κάποιος πιστεύει πως είναι κατάκτηση το να είσαι hardcore gamer, είναι φυσικό το να θέλει να υπερηφανευτεί γι αυτό κ.ο.κ.

Άλλο να "ψωρο"υπερηφανέυεται με ζήλο και με προσβολές και άλλο να νιώθει περήφανος για κάτι που είναι καλός με τα μυαλά μες στο κεφάλι που και καλά κάνει και πρέπει να το κάνει.
Ξανατονίζω ότι προφανώς δεν με ενοχλούν οι λέξεις αλλά η προσβλητική χρήση τους προς τρίτους.
Δεν θα σταματήσει κάτι τέτοιο αν οι μικρότερες ηλικίες βλέπουν τους μεγαλύτερους τους να συμπεριφέρονται έτσι και προσωπικά αυτό θα ήθελα να το δω να αλλάζει μέσα απο τις πράξεις μας. Ακριβώς γι'αυτό άνοιξα αυτό το θέμα να το κουβεντιάσουμε, να το διαβάσει κάποιος 3ος, να πάρει όσα πράγματα είναι να πάρει και να το σκέφτει λίγο παραπάνω το θέμα.

Ένα παράδειγμα δε σημαίνει εξίσωση (βλ. «οι ταμπέλες υπάρχουν για να συννενοούμαστε πιο εύκολα»). Αν αδυνατείς να το κατανοήσεις, well, it's not my problem m8 (και φυσικά δεκτόν).

Rasmo wrote: Εδώ μιλάμε για τον τύπο που θα ειρωνευτεί βγάζοντας κόμπλεξ σε κόσμο χωρίς λόγο ως άλλος μάστερ οφ δε πάπετ μόνο και μόνο επειδή είναι "hardcore" gamer και ο άλλος όχι, κι εσύ μου λές για κάποιον που αποκαλεί τον άλλον χέιτερ μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν τα ίδια γούστα. Ε λοιπόν και στις δύο περιπτώσεις προφανώς έχουν αρκετά κόμπλεξ κατωτερότητας και με αυτόν τον τρόπο του προσπαθούν να δείξουν στον άλλον την ανώτεροτητα τους.
Και φυσικά όλα αυτά δεν είναι καθόλου συνειδητή πράξη όπως ανέφερες. Έχει να κάνει με το εκάστοτε βίο που έχει ο καθένας, πως του καταγράφεται στο υποσεινείδητο και πως μετά πως αντιδράει/συμπεριφέρεται. Εκεί, με βάση χαρακτήρα, θα αφήσει ή όχι να γεννηθει το εκάστοτε κόμπλεξ/σύμπλεγμα και καλώς ή κακώς αυτά τα άτομα έχουν.

Γι' αυτό ανέφερα το συνειδητό, γιατί το κόμπλεξ είναι ασυνείδητο, όπως είπες. Τώρα, το να είναι κάποιος χαρντκοράς και να το διατυμπανίζει επειδή θέλει να τον βλέπουν σαν το νέο Μεσσία (sic), ναι, 99% είναι κόμπλεξ (again, πισινή). Οπότε ίσως δεν το έθεσα σωστά ή απλώς γενίκευσα.

Rasmo wrote: Άλλο να "ψωρο"υπερηφανέυεται με ζήλο και με προσβολές και άλλο να νιώθει περήφανος για κάτι που είναι καλός με τα μυαλά μες στο κεφάλι που και καλά κάνει και πρέπει να το κάνει.
Ξανατονίζω ότι προφανώς δεν με ενοχλούν οι λέξεις αλλά η προσβλητική χρήση τους προς τρίτους.
Δεν θα σταματήσει κάτι τέτοιο αν οι μικρότερες ηλικίες βλέπουν τους μεγαλύτερους τους να συμπεριφέρονται έτσι και προσωπικά αυτό θα ήθελα να το δω να αλλάζει μέσα απο τις πράξεις μας. Ακριβώς γι'αυτό άνοιξα αυτό το θέμα να το κουβεντιάσουμε, να το διαβάσει κάποιος 3ος, να πάρει όσα πράγματα είναι να πάρει και να το σκέφτει λίγο παραπάνω το θέμα.

Προσωπικά δε θα το σκεφτόμουν because it's the internet, noone cares m8. Μέχρι να μπει μια παρεμφερής εφαρμογή στην παιδεία (μιλάμε για μικρά σε ηλικία άτομα νομίζω), τίποτα δε θα αλλάξει.

Από ότι φαίνεται, δεν μπορούμε καν να συμφωνήσουμε ποιος είναι ο casual και ποιος ο hardcore, και ποιο παιχνίδι είναι ποιο.

Εγώ δεν παίζω συνέχεια, ούτε και τα πάντα, άρα είμαι casual ?

Όταν παίζω όμως, μου αρέσει να παίζω 'σκληροπυρηνικά' παιχνίδια, και όταν οι αγαπημένες μου σειρές αλλάζουν το ύφος τους και το gameplay τους για να το απλοποιήσουν και να κόψουν πράγματα, μου τη σπάει.

Μου την έσπασε το όριο κουβαλήματος όπλων στο Duke Nukem Forever, μου την έσπασε η αφαίρεση των athletics και acrobatics απ το Skyrim,...

τι είμαι ?

Πολυ ωραιο το θεμα. Πραγματικα δεν μπορω να σκεφτω την διαφορα που μπορει να εχουν οι σκληροπυρηνικοι gamers με τους πιο casual. Επειδη δεν μου αρεσουν οι ταμπελες και ποτε δεν χρησιμοποιω τετοιες για οποιοδηποτε θεμα, ασχετα αν εδω στην χωρα μας τις βαζουν με μεγαλη ευκολια με την πρωτη ευκαιρια, δεν διαχωριζω τους παικτες σε κατηγοριες. Ο καθενας παιζει οτι θελει, οπως θελει και οση ωρα θελει χωρις να σκεφτεται τιποτα αλλο εκτος απο τη προσωπικη του ικανοποιηση. Ας αφησουμε τους αλλους να κανουν οτι θελουν χωρις να τους βαζουμε σε κατηγοριες λες και ειμαστε ο κριτης των παντων, η εμεις οι γνωστες και οι αλλοι οι ασχετοι.

Όλα πολύ ωραία τα λέμε ρε παιδιά αλλά έρχομαι πάλι στο ερώτημα για να σας ξενερώσω!
Πως θα περάσουμε στην κοινότητα τη σωστή σημασία των λέξεων.Κοματάκι δύσκολο μου ακούγεται αν δεν είσαι Youtuber κι αν ο μέσος όρος των followers σου δεν είναι πιτσιρίκια.
Κι όμως μπορούμε να γίνουμε οι ίδιοι το παράδειγμα με το να χρησιμοποιούμε σωστά αυτές τις λέξεις και πολλές άλλες που σχετίζονται με το gaming.Έστω και λίγοι αν επιμείνουμε και αν κάνουμε το σωστό θα αναγκαστούν να μας πάρουν στα σοβαρά.

Domine Non Es Dignus wrote: Ένα παράδειγμα δε σημαίνει εξίσωση (βλ. «οι ταμπέλες υπάρχουν για να συννενοούμαστε πιο εύκολα»).

Αυτό δεν είναι παράδειγμα είναι fact.

Rasmo wrote: Πολύ πεσιμιτισμός. Για μένα έστω και ένα άτομο να γίνει καλύτερο μέσα απο αυτήν την κουβέντα(ακόμα και εμείς οι ίδιοι που το μιλάμε) ή έστω να βάλει την κούτρα του να δουλέψει παραπάνω, "νίκη" είναι.

πεσιμισμός* (πολύς. Εκτός κι αν εννοούσες «πολύ πεσιμιστής»)

Αλλά όχι, απλώς δε θεωρώ πως από εδώ αλλάζει κάτι. Το αν κάνω λάθος ή όχι μένω να το δούμε, δεν κοστίζει κάτι η προσπάθεια στην τελική (μόνο χρόνο, αλλά αυτό είναι σχετικό).

Rasmo wrote: Αυτό δεν είναι παράδειγμα είναι fact.

Το παράδειγμα ήταν το αλμυρό και το πικάντικο φαγητό (βαριόμουν να το επαναλάβω), για το οποίο έγραψες «εξισωνεις τις ονομασίες του φαγητού με τα χαρακτηριστικά που έχουν δωθεί απο τους ίδιους τους gamers για ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας», κάτι που δεν έκανα σε καμία περίπτωση - απλώς έφερα ένα παράδειγμα για να στηρίξει τον παραπάνω ισχυρισμό (ο οποίος όπως είπες και μόνος σου είναι γεγονός). Αδυνατώ να καταλάβω τι παρανόησες.

Domine Non Es Dignus wrote: Το παράδειγμα ήταν το αλμυρό και το πικάντικο φαγητό (βαριόμουν να το επαναλάβω), για το οποίο έγραψες «εξισωνεις τις ονομασίες του φαγητού με τα χαρακτηριστικά που έχουν δωθεί απο τους ίδιους τους gamers για ένα μέσο διασκέδασης και ψυχαγωγίας», κάτι που δεν έκανα σε καμία περίπτωση - απλώς έφερα ένα παράδειγμα για να στηρίξει τον παραπάνω ισχυρισμό (ο οποίος όπως είπες και μόνος σου είναι γεγονός). Αδυνατώ να καταλάβω τι παρανόησες.

Δεν παρανόησα σε κάτι. Βρήκα άτοπη την τοποθέτηση να φέρεις ένα άσχετο παράδειγμα(για σένα)-εξίσωση(για μένα) πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Δάτς όλ.

Domine Non Es Dignus wrote: πεσιμισμός* (πολύς. Εκτός κι αν εννοούσες «πολύ πεσιμιστής»)
Αλλά όχι, απλώς δε θεωρώ πως από εδώ αλλάζει κάτι. Το αν κάνω λάθος ή όχι μένω να το δούμε, δεν κοστίζει κάτι η προσπάθεια στην τελική (μόνο χρόνο, αλλά αυτό είναι σχετικό).

Σωστά πεσιμιστής ήθελα να γράψω αλλά λόγω κεκτημένης ταχύτητας και ώρας βγήκε out. Το γεγόνος ότι πιστεύεις με πάθος ότι δεν αλλάζει κάτι αυτό ακριβώς σε κάνει πεσιμιστή. Ξαναλέω, δεν παλέυω να αλλάξω το σύνολο αλλά όσο να'ναι προτιμώ να ρίξω τροφή για σκέψη έστω και για έναν παρά να γυρίσω πλάτη. Έχουμε τελείως άλλη αντίληψη γι'αυτό το θέμα, οπότε, ότι και να πούμε παραπάνω, θα συνεχίζουμε να βγαίνουμε εκτός θέματος.