Οι πιο πολλοί Παναθηναϊκοί περιμέναμε να χάσουμε γιατί 1ον έλειπε Νίνης-Λέτο και 2ον ο Νιόπλιας ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Με 4 βαθμούς πίσω και το άγχος από τις τελευταίες ήττες δεν ήθελε και πολύ.
Στο 1ο ημίχρονο δεν βλεπόμασταν. Με 3 αμυντικά χαφ και τον Govou από τα ξύδια να μη μπορεί να πάρει τα πόδια του...ήμασταν απογοήτευση και λογικό που το φάγαμε. Στο 2ο ευτυχώς ο Νιόπλιας έκανε την μαγκιά με τις 2 αλλαγές, ο Χριστοδουλόπουλος (επιτελικός πλέον) κι ο Cisse πήραν την ομάδα πάνω τους και έγινε η ισοφάριση. Ε μετά λόγω ψυχολογίας μπήκε και το 2ο πάνω που ο Βαλβέρδε ετοίμαζε την αλλαγή του.
Όσο για το αν ήταν πέναλτι ή όχι...
Του πατάει το πόδι ξεκάθαρα. Κι αν το έστριβε ο Cisse έπαιζε σοβαρότατος τραυματισμός εκεί. Και βέβαια κόκκινη κάρτα γιατί είναι τελευταίος παίκτης σε προφανή θέση για γκολ.
Απ' την άλλη ο Κάκος σφύριξε τραγικά και για τους δύο. Στο 4' δεν δίνει κίτρινη στον Χριστοδουλόπουλο για αγκωνιά, στο 30' δεν δίνει κίτρινη στον Ριέρα για τάκλιν στο Βύντρα, στο 1ο γκολ βγάζει κίτρινη στον Cisse για πανηγυρισμούς (ήμαρτον, ούτε στο Champions League δε βγαίνει αυτή), γενικά ήταν ότι να 'ναι. Και θεωρείται τρομάρα του ο καλύτερος Έλληνας διαιτητής.
Τέλος πάντων, τέλος καλό όλα καλά. Τουλάχιστον η σάπια άμυνα δεν μας κόστισε χθες. Γιατί με Σπυρόπουλο-Βύντρα-Καντέ είμαστε για 3άρες καραμπινάτες. Το θέμα είναι ότι αφενός μεν η διοίκηση είναι άχρηστη στο scouting (δεν έχουμε φέρει κανένα ταλέντο από εξωτερικό εδώ και χρόνια) κι αφετέρου ο Νιόπλιας έπρεπε να πατήσει πόδι απ' την αρχή της σεζόν και να απαιτήσει τουλάχιστον άλλο ένα στόπερ και αριστερό μπακ. Αλλιώς δεν θα έφτανε να παίζει τον κώλο του κάθε αγωνιστική.