Τις τελευταίες σχεδόν 20 μέρες το έλιωσα το παιχνίδι, στην κυριολεξία. Συμπλήρωσα δεκάδες ώρες για να καταφέρω να το τερματίσω, αλλά άξιζε. Τίποτα καλύτερο από το να πολεμάς με τον Eddie και να ακούς Iron Maiden από πίσω. Το Legacy of the Beast έχει τεράστιο βάθος στο gameplay του όσον αφορά τη διαχείριση των μονάδων και των attributes τους. Υπάρχουν πάρα πολλοί διαθέσιμοι χαρακτήρες και έκαστος είναι κατάλληλος για συγκεκριμένο τύπο εχθρών, ενώ τα talismans παίζουν καθοριστικό ρόλο καθώς αυξάνουν κατακόρυφα τα στατιστικά κάθε χαρακτήρα. Η ιστορία είναι σχετικά απλή, ωστόσο εμπλουτίζεται με στίχους από ουκ ολίγα τραγούδια, οι οποίοι αξιοποιούνται εντός των διαλόγων μεταξύ των πρωταγωνιστών συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ατμόσφαιρα.
Από εκεί και πέρα, ακολουθείται ένα συγκεκριμένο μοτίβο σε κάθε έναν από τους τέσσερις κόσμους του παιχνιδιού, ο βαθμός δυσκολίας του οποίου αυξάνεται πολύ σταδιακά, ασχέτως των τριών επιπέδων που υπάρχουν. Χωρίς microtransactions απαιτείται αρκετό grinding από ένα σημείο και έπειτα, ενώ το πιο μεγάλο παλούκι αφορά τα προαιρετικά objectives των μαχών και ιδίως όταν πρέπει να να τις ολοκληρώσεις μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (180 ή 300 δευτερόλεπτα) ή να νικήσεις έχοντας υποστεί ελάχιστο ή και καθόλου damage.
Λέει πάρα πολύ ο τίτλος, εννοείται για τους fans των Iron Maiden αλλά και όσους παίζουν τέτοια games. Ουσιαστικά είναι RPG με turn-based σύστημα μάχης και στοιχεία στρατηγικής. Μπορείς να αποκτήσεις μια πληθώρα από Eddie, που σχετίζονται με το cover διαφόρων άλμπουμ της μπάντας και όχι μόνο, αν και για κάτι τέτοιο μάλλον απαιτούνται χρήματα, απ' ό,τι έχω διαπιστώσει στην πράξη.