Χμμμ,
διάβασα τα ποστ...
Λοιπόν για την ηθική "παρακμή", οι προσωπικές και αποκλειστικά προσωπικές μου παρατηρήσεις με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό βρίσκεται στην αδυναμία των πανάρχαιων θεσμών να πείσουν για την αξία της ηθικής των. Παλιότερα δεν χρειαζόταν να πείσουν, αρκούσε να την επιβάλλουν, με λιθοβολισμούς, με κοινωνικό αποκλεισμό και δημόσια διαπόμπευση (σήκωμα σεντονιού) με φόνους τιμής κ.α. Επιπλέον ο δυτικός πολιτισμός προβάλλει την απόκτηση αγαθών ως επιτυχία και το κυνήγι του χρήματος είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Και απόλυτα λογικό γιατί "δη δει χρημάτων και ανευ τουτων ουδεν των δεόντων γενεσθαι τη πολη".
Εγω προσωπικά δεν το βλέπω ως απόκλιση από τις παραδοσιακές αξίες αλλά ως μετεξέλιξη αυτών. Αν ορίσουμε ως πορνεία την ανταλλαγή σεξ για χρήμα τότε αυτό συνέβαινε ανέκαθεν και μάλιστα στα παλαιότερα χρόνια θεωρούταν πολύ περισσότερο κοινωνικά αποδεκτό εφ όσον δε, το ευλογούσε και η εκκλησία. Το τι εννοώ το αφήνω ως άσκηση στον αναγνώστη. Απλά τότε το "εμπόρευμα" όφειλε να ήταν έξτρα παρθένο ενώ τώρα αυτό έχει αλλάξει και προτιμούμε τα μεταχειρισμένα "προϊόντα".
Πάντως όπως διαπίστωσα η όλη ηθική πίεση πηγαίνει προς το γυναικείο φύλο. Να ρωτήσω γιατί; Γιατί έτσι είναι τα κοινωνικά στάνταρ και ο άντρας είναι το τάδε ενώ η γυναίκα το δείνα και έτσι προχωρά αρμονικά η κοινωνία. "Δυστυχώς" όμως αυτό έχει πάψει να ισχύει από τη στιγμή που η γυναίκα έγινε οικονομική δύναμη εντασσόμενη στο εργατικό δυναμικό. Με ποια λογική μπορεί κάποιος να πει "εσύ γυναίκα πρέπει να μαγειρέψεις" τη στιγμή που η συγκεκριμένη μπορεί να εργάζεται περισσότερες ώρες από ότι αυτός; Και αν θέσει αυτός ο κάποιος το ζήτημα ότι πρέπει η γυναίκα να μένει στο σπίτι τότε αυτό δεν αποτελεί κοινωνικό ρατσισμό και διάκριση και παραβιάζει τη σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Άρθρο 22: "Everyone, as a member of society, has the right to social security and is entitled to realization, through national effort and international co-operation and in accordance with the organization and resources of each State, of the economic, social and cultural rights indispensable for his dignity and the free development of his personality."
Προφανώς δεν λέω ότι κάποιος το υποστήριξε αυτό εδώ - γιατί απ'ότι φαίνεται πρέπει να εξηγώ ότι και αν λέω μιας και τα ελληνικά μου δεν πρέπει να είναι και τόσο καλα - αλλά ακούγεται συχνά, διαφωνείτε;
Επιπλέον κάτι που με ενόχλησε:
ΑΗΔΙΑΖΩ με όλες τις γυναίκες που έχουν απαιτητικότατα και αυστηρά κριτήρια χωρίς να αναλογιστούν αυτές τα πόσα λίγα πλέον προσφέρουν (κι ακόμα περισσότερο εξοργίζομαι που ακόμα και οι πανάσχημες έχουν απαιτήσεις αντί να συμβιβαστούν για να αποκτήσουν και έναν άνθρωπο, κερατώνουν κι απο πάνω),
Ο καθένας βάζει ότι κριτήρια θέλει και δεν έχει κανένας δικαίωμα να του πεί ποια θα είναι αυτά και ακόμα περισσότερο να συμβιβαστεί. Άλλωστε αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με κανένα δικαίωμα οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου.
ο μόνο που της νοιάζει είναι πια έχει το πιο ωραίο αγόρι, τα πιο μοντέρνα ρούχα, τα πιο σέξι μαλλιά,