Reviews written by Σταύρος Δήμου

Πάνε 4 χρόνια από τη τελευταία φορά που η Bethesda Games Studios έβγαλε ένα νέο παιχνίδι, και οι fan της σειράς Fallout όσο και της Bethesda περίμεναν με ανυπομονησία ένα νέο παιχνίδι από την ομάδα του Todd Howard. Τελικά, μετά από πολλά χρόνια το Fallout 4 είναι εδώ, και μαζί του και διάφορα πράγματα που περιμέναμε για αυτό, καθώς και κάποιες εκπλήξεις. Το παιχνίδι αυτό έχει καταφέρει να διχάσει τους reviewers, με κάποιους να του δίνουν σχεδόν άριστες βαθμολογίες, άλλοι καλές, ενώ πολλοί χρήστες σε site όπως το Metacritic το έχουν χαντακώσει, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να έχει ένα user score κατά πολύ μικρότερο από το μέσο όρο του critic score. Για ποιο λόγο συμβαίνει όμως αυτό, και δικαιολογείται ή όχι ; Και εν τέλει πως είναι αυτό το Fallout 4, αξίζει να το παίξει κανείς ; Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση με αυτή τη κριτική.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Το παιχνίδι έχει σχετικά μεγάλο όγκο δεδομένων, περίπου 25gb, και καλό θα ήταν οι PC gamers να το έχουν υπ' όψιν. Το παιχνίδι είναι διαθέσιμο μέσω του Steam, αλλά και σε καταστήματα λιανικής, και προσωπικά λόγο του η ταχύτητα του internet μου είναι αργή, (Η κλασική που μαρκετάρεται ως '24άρα' στην Ελλάδα αλλά καταλήγει να τερματίζει στα 8-9 Mbps) παιχνίδια στα 20, 30, 40+ gigabytes θα τα προτιμούσα σε υλική έκδοση, για να αποφύγω το download. Η Bethesda όμως πήρε μια εκπληκτική απόφαση, του να συμπεριλάβει στην υλική έκδοση του παιχνιδιού ένα μονάχα dual layer dvd, που σημαίνει πως ο χρήστης που την αγόρασε θα πρέπει να κατεβάσει περίπου 18gb από το Steam ούτως ή άλλως. Η ίδια η Bethesda σε ερώτηση στο Twitter, είπε πως αυτό το έκανε για να προστατέψει το παιχνίδι από τη πειρατεία, όμως έλα ντε που πριν καν την επίσημη μέρα κυκλοφορίας του παιχνιδιού, αυτό υπήρχε στα Torrents σπασμένο ήδη, που πιθανόν θα διέρρευσε από κάποιον reviewer που έλαβε δοκιμαστικό κώδικα για να ετοιμάσει το review στο launch day. Με αποτέλεσμα οι πειρατές να χαίρονται το παιχνίδι πριν καν κυκλοφορήσει, και οι ταπεινοί αγοραστές που σκέφτηκαν να το αγοράσουν από κάποιο μαγαζί όχι μόνο να περιμένουν παραπάνω, αλλά να μη γλιτώνουν καν το download...

Μετά από όλο το κατέβασμα και την εγκατάσταση, επιτέλους εμφανίζεται στην οθόνη του desktop το εικονίδιο του παιχνιδιού, με το χαρισματικό Vault Boy σε μπλε φόντο. Και με μεγάλη ανυπομονησία και ενθουσιασμό, πατά κανείς το διπλό κλικ περιμένοντας τη συνέχεια... Εμφανίζεται τότε λοιπόν ο launcher του παιχνιδιού, από τον οποίο μπορούμε και να ρυθμίσουμε τη ποιότητα των γραφικών, και από αυτό κιόλας το σημείο διαπιστώνει κανείς τη φρεσκάδα του παιχνιδιού, μιας και η Bethesda φρόντισε να αυξηθεί η ποιότητα των γραφικών, ακόμα και αν η μηχανή παραμένει η Creation Engine, η οποία προέκυψε ύστερα από lifting της Gamebryo, την οποία η Bethesda χρησιμοποιεί από εποχής Morrowind (15 χρόνια). Το θέμα είναι πως τα όποια νέα καλούδια δεν τα προσέθεσε η ίδια η Bethesda στη μηχανή, αλλά η nVidia, με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό. Όπως ήταν φυσικό λόγο αυτού, το παιχνίδι τρέχει αρκετά χειρότερα στις κάρτες της AMD, ενώ και τα ίδια τα εφέ, φαίνεται να μην είναι και τόσο optimized. Περιβόητο εφέ είναι οι godrays, οι ακτίνες του Ηλίου, το οποίο φαίνεται να είναι και το πιο βαρύ από όλα. Εντύπωση προκαλεί πως οι godrays της nVidia κοστίζουν περίπου 5-6 φορές περισσότερα frames per second σε σύγκριση με το αντίστοιχο εφέ που περιλαμβάνει ο σωτήριος modder Boris Vorontsov, στο πασίγνωστο mod του 'ENB'. Το παιχνίδι γενικά φαίνεται να είναι πιο βαρύ από ότι θα έπρεπε να είναι αν ληφθεί υπ' όψιν η ποιότητα των γραφικών του, και καταφέρνει με κάποιο ανεξήγητο τρόπο στο ίδιο pc να τρέχει αρκετά χειρότερα από ότι το Witcher 3, ενώ ταυτόχρονα και η ποιότητα των γραφικών του είναι αρκετά υποδεέστερη.

Μεγάλος παράγοντας που υποβαθμίζει την γραφική ποιότητα αλλά και το performance του Fallout 4, είναι το νέο σύστημα texture streaming της μηχανής του παιχνιδιού, το οποίο με εποιίκια μπορούμε να πούμε ότι θέλει πατσάρισμα ASAP και επειγόντως! Το texture pop-in του παιχνιδιού είναι το χειρότερο έχω συναντήσει ποτέ, και ξεπερνά ακόμα και τα παιχνίδια φτιαγμένα με την idTech 5 όπως το RAGE και το Wolfenstein: The New Order. Μερικά textures θα φορτώσουν πάρα πολύ αργά, ενώ μερικά δεν θα φορτώσουν καθόλου, με αποτέλεσμα σε μερικά σημεία οι επιφάνειες να είναι τόσο πιξελιασμένες που θυμίζουν παιχνίδια της δεκαετίας του 1990. Πέραν αυτού, το texture streaming του παιχνιδιού έχει σημαντικές επιπτώσεις και στο frame rate, και ύστερα από εκτενείς ελέγχους που του έκανα, συνειδητοποίησα ότι αυτό ευθύνεται για τα ξαφνικά frame drops που αντιμετωπίζουν πολλοί χρήστες σε συγκεκριμένες περιοχές του χάρτη. Από εκεί που γενικά το frame rate σου κυμαίνεται μεταξύ 53 και 60 fps, μπορεί σε κάποιο σημείο να πέσει ξαφνικά στα 20άρια, 10άρια, ακόμα και μονά ψηφία για 1~5 δευτερόλεπτα, για επανέλθει ξανά πίσω στα 60. Τη στιγμή που λαμβάνει χώρα το frame drop το ποσοστό χρήσης του επεξεργαστή και της κάρτας γραφικών πέφτουν, που σηματοδοτεί το ότι δεν λαμβάνουν αρκετές εντολές για να επεξεργαστούν, πράγμα που δεν είναι φυσιολογικό, μιας και υπό κανονικές προϋποθέσεις τα frame drops πρέπει να συμβαίνουν όταν είτε το CPU είτε η GPU έχουν τερματίσει στο 100% τη λειτουργία τους, και δεν μπορούν να προλάβουν το παιχνίδι. Εγώ διαπίστωσα πως σε στιγμές που το frame rate μου έπεφτε στα 12fps, το ποσοστό χρήσης του επεξεργαστή έπεφτε γύρω στο 25% με 30% ενώ της GPU ακόμα και στο 0%. Αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με τη χρήση ασύγχρονης εκτέλεσης (async compute), κάτι που μυστηριωδώς απουσιάζει κατά τα φαινόμενα. Ευτυχώς κατά το ήμισυ το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί από τον Σωτήρα των PC Gamers Boris, ο οποίος μόλις 2 ημέρες από την κυκλοφορία του παιχνιδιού κυκλοφόρησε το πρώτο ENB για το Fallout 4, το οποίο λύνει το πρόβλημα των θολών textures που δεν φορτώνουν, αν και τα frame drops παραμένουν δυστυχώς. Είναι όμως τουλάχιστον τραγικό ένας ερασιτέχνης, ένας modder που δεν χρωστά τίποτα σε μια μεγάλη εταιρία, και χωρίς τα εκατοντάδες εκατομμύρια στη διάθεσή του, να φτιάχνει τα προβλήματα των παιχνιδιών μέσα σε λίγες μέρες από τη κυκλοφορία τους, ενώ κανονικά θα έπρεπε να μην υπήρχαν καν τέτοια προβλήματα, πόσο μάλλον και να λύνονται από την εταιρία πριν από κάποιον fan που τυχαίνει να έχει γνώσεις προγραμματισμού. Συστήνεται το κατέβασμα και η χρήση του ENB mod σε όλους όσους σκοπεύουν να παίξουν αυτό το παιχνίδι στον υπολογιστή. Τουλάχιστον μέχρι να λύσει τα ίδια προβλήματα η Bethesda, αν τα λύσει.

Αφού λοιπόν προετοιμαστήκαμε με τις απαραίτητες ρυθμίσεις γραφικών, εγκατάσταση αναγκαίων mod, και πείραγμα αρχείων ini για να κάνουμε το παιχνίδι να τρέχει κάπως καλύτερα, ας συνεχίσουμε την περιγραφή της εμπειρίας μας. Το παιχνίδι ξεκινά με το Character Creation, στο οποίο καλούμαστε να φτιάξουμε τον χαρακτήρα μας. Σε αυτό το θέμα η Bethesda έκανε πραγματικά πολύ καλή δουλειά, παρουσιάζοντας μας το καλύτερο ανάλογο σύστημα που έχει φτιάξει ποτέ, με περισσότερες επιλογές, sliders, και χρώματα από οποιοδήποτε προηγούμενο της παιχνίδι. Μπορούμε άμα αφιερώσουμε χρόνο να φτιάξουμε κάποιον που πραγματικά να μας μοιάζει επιτέλους, η ακόμα και να μας πετύχουμε! Προσωπικά αφιέρωσα 2μιση ώρες φτιάχνοντας την αφεντομουτσουνάρα μου στο παιχνίδι! Για πρώτη φορά επίσης μπορούμε να ρυθμίσουμε και το σώμα του χαρακτήρα, και να τον κάνουμε είτε bodybuildερά, είτε πετσί και κόκκαλο, είτε χοντρό.

Ύστερα παρακολουθούμε τα κλασικά αρχικά scripted μέρη που μας εισάγουν στην ιστορία του παιχνιδιού, και επιλέγουμε σε ποια attributes να σπαταλήσουμε πόντους του χαρακτήρα μας. Μετά από λίγο ακόμα, πάμε στο Vault, μέσα στο οποίο γίνονται διάφορα πράγματα. Δεν θα αναφερθώ στα της ιστορίας, αλλά στο gameplay. Αρχικά βρίσκω ένα γκλοπ και με αυτό βαράω κάτι γιγάντιες κατσαρίδες. Μπορώ να πω πως το ευχαριστήθηκα περισσότερο από όταν το έκανα στο Fallout 3. Ύστερα βρίσκω και το πρώτο μου πιστόλι, και δοκιμάζω το πιστολίδι, το οποίο αρχικά δίνει ευχάριστο συναίσθημα, μιας και φαίνεται να έχει βελτιωθεί το gunplay. Και πράγματι έχει βελτιωθεί. Και αφαιρώντας το mouse accelaration από το αρχείο ini, μπορεί κανείς να παίξει το fallout 4 σαν ένα FPS, με το όπλο να πυροβολά εκεί που στοχεύω. Ωστόσο αρκετά σύντομα διαπίστωσα και κάποιο σοβαρό πρόβλημα: Ο χειρισμός με πληκτρολόγιο και ποντίκι έχει σοβαρότατο πρόβλημα και μυρίζει console port. Υπάρχουν ενέργειες που δεν μπορείς να τις κάνεις key bind, όπως το 'loot' το οποίο είναι hard coded στο Ε. Έτσι αν πας στα key bindings και βάλεις το 'interact' σε κάποιο άλλο πλήκτρο, το Ε θα παραμείνει να κάνει loot, και δε μπορείς να το αλλάξεις. Υπάρχουν μερικές ακόμα παραξενιές στον χειρισμό όπως το ότι δεν μπορείς να κάνεις key bind στα πλήκτρα του Numpad για κάποιο λόγο, και επίσης το κουμπί με το οποίο γεμίζεις το όπλο σου άμα το πατήσεις μια φορά και το κρύβεις / βγάζεις άμα το κρατήσεις πατημένο, έχει άλλη μια λειτουργία όταν είσαι κοντά σε container, την transfer. Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή ενώ είχα μια μάχη με Super Mutant και ήμουν οπλισμένος με το Lazer Musket, ένα απ' τα πρώτα όπλα που βρίσκεις, και απαιτεί reload μετά από κάθε βολή, και για να κάνεις reload δεν αρκεί να το πατήσεις μια φορά το κουμπί αλλά πρέπει να το κάνεις tap γρήγορα, πήγα να κάνω cover πίσω από ένα κάδο απορριμάτων, να χρησιμοποιήσω και το cover system που το παιχνίδι είπε να υιοθετήσει απ τα shooter. Και αφού έριξα τη πρώτη μου βολή, έπρεπε μετά να κάνω reload, μόνο που αντί να κάνω reload, το παιχνίδι ανοιγόκλεινε μανιωδώς το 'transfer menu', και μέχρι να πάρω χαμπάρι τι στο καλό συνέβαινε και εμφανιζόταν το ρημαδομενού στα καλά καθούμενα, ο Super Mutant με εξαϋλωσε. Δυστυχώς αν και το ποντίκι βοηθά στη στόχευση, ο χειρισμός του παιχνιδιού με mouse + keyboard είναι δύστροπος πολύ, και έτσι βρέθηκα αναγκαστικά να χρησιμοποιώ το xbox360 controller. Έλα όμως ντε που οι αναλογικοί μοχλοί χάνουν σε ακρίβεια, και η Bethesda δεν φρόντισε να βάλει aim assist, auto aim, ή κάτι τέλος πάντων που να το έκανε αρκετά βολικό το να το παίξει κανείς σαν FPS, και έτσι βρέθηκα να χρησιμοποιώ συνέχεια σχεδόν το VATS.

Αρκετά νωρίς το παιχνίδι σου παρουσιάζει το πρώτο μέρος για να κάνεις crafting και building, και σου δίνει ένα side quest σχετικό. Οι μετατροπές στα όπλα είναι εύκολα κατανοητές, και διασκεδαστικές, και με έκαναν να ψάχνω τα πάντα για να βρω μερικές βίδες... Έλα όμως ντε που οι βίδες είναι πολύ σπάνιες, μιας και η ποσότητα υλικών που βρίσκεις στο παιχνίδι δεν καθορίζεται με ρεαλιστικά κριτίρια, αλλά με gameplay κριτίρια. Που σημαίνει πως επειδή οι περισσότερες μετατροπές όπλων απαιτούν βίδες, αυτές θα είναι και εξαιρετικά σπάνιες, και ακόμα και αντικείμενα που βρίσκεις που κανονικά θα έχουν βίδες δεν σου δίνουν βίδες στο παιχνίδι. Το μεν κτίσιμο σπιτιών και συνοικιών είναι hit or miss. Υπάρχουν άνθρωποι που εθίζονται υπερβολικά σε αυτό και παρατάν τα πάντα για να φτιάξουν και να διαχειρίζονται τους οικισμούς τους, ενώ άλλοι όπως εγώ, απλά το προσπέρασα. Το παιχνίδι δεν σου προσφέρει αρκετά καλή εξήγηση για το πως λειτουργεί το όλο σύστημα χτισίματος, απουσιάζει τελείως από το tutorial του παιχνιδιού, και αν θες να ασχοληθείς με αυτό, θα πρέπει να δεις κάνα βίντεο στο Youtube ή κάτι τέτοιο για να μάθεις πως να το κάνεις.

Δυστυχώς ή ευτυχώς για μερικούς, ο δρόμος της casualοποίησης που τράβηξε νωρίτερα η Bethesda, αλλάζει και κάποια πράγματα στο Fallout 4, τα οποία κάποιους θα στεναχωρήσουν, άλλους θα τους κάνουν να χαρούν, και σε άλλους θα περάσουν απαρατήρητα. Έχουν μειωθεί πολύ οι επιλογές που δίνονται στους διάλογους που έχεις με τους NPCs, και ακόμα περισσότερο οι NPCs που έχουν έστω μια - δύο σειρές διαλόγου να πουν πέρα από μια ξερή ατάκα όταν ο παίκτης πατά το πλήκτρο. Σε αυτό το τομέα το παιχνίδι θυμίζει περισσότερο παιχνίδια όπως το Grand Theft Auto και το Witcher, όπου η πλειοψηφία των χαρακτήρων που βλέπεις είναι απλά κομπάρσοι, χωρίς διάλογο, χωρίς quest, απλά και μόνο για να φαίνονται, παρά τα παλαιότερα παιχνίδια της Bethesda όπως το Oblivion και το Fallout 3, όπου με τους NPCs μπορούσες να μιλάς περί ανέμων και υδάτων.. Όπως είναι φυσιολογικό έχουν μειωθεί και τα roleplay options, και επίσης το Karma System έχει καταργηθεί εντελώς, και πλέον δεν μπορείς να επιλέξεις αν θα είσαι καλός ή κακός σε κάποιο quest, παρά μόνο υπάρχουν πάντα 4 επιλογές, που στο 80% των φορών, είναι οι ίδιες: "Ναι, Όχι, Περισσότερες Πληροφορίες, Εξυπνάδα". Οι NPCs πέραν αυτών του main quest είναι σαν να ξέρουν ότι τα quests που δίνουν είναι copy / paste, και έτσι δεν μακρυγορούν ποια τόσο πολύ όσο σε παλαιότερα παιχνίδια, και παν κατευθείαν στο ψητό, ενώ 2 απ' τις 4 επιλογές που έχεις σε κάθε τέτοιο διάλογο πάντα θα είναι 'ΝΑΙ' ή 'ΟΧΙ' για το αν δέχεσαι να κάνεις το quest ή όχι. Μια άλλη αλλαγή είναι η κατάργηση των skills. Πλέον υπάρχουν μόνο attributes και perks, και τα perks τα βάζεις σε attributes. Γενικά, έχουν αφαιρεθεί ή απλοποιηθεί απ' το παιχνίδι πολλά RPG στοιχεία, σε σημείο που πλέον αν αφαιρέσουμε το Character Creation στην αρχή, ελάχιστα διαφέρει το Fallout 4 από πρόσφατα παιχνίδια όπως το Far Cry 3/4 για να το αποκαλέσει κανείς 'RPG' και όχι "FPS με RPG στοιχεία", ή "Sandbox". Το πρόβλημα είναι πως αν αποφασίζαμε να το κρίνουμε με τα standards των FPS, όπως οι τίτλοι της σειράς Far Cry για παράδειγμα, ή των Sandbox όπως το Grand Theft Auto, το Fallout 4 θα ερχόταν τελευταίο και καταιδρωμένο. Για να μην φανούμε σκληροί με το παιχνίδι, θα πρέπει να εφεύρουμε ένα νέο genre, και να πούμε πως δεν ανήκει σε κανένα απ' τα παραπάνω genres, και πως διαθέτει το δικό του και μοναδικό genre, το 'Bethesda Game' genre.

Το AI συνεχίζει να έχει τις ίδιες ηλίθιες συμπεριφορές από την εποχή του Oblivion, με τους φιλικούς NPCs να μπαίνουν συνέχεια ανάμεσα σε εσένα και στον εχθρό που πολεμάς και να τις τρων. Έτσι έχω κατακρεουργήσει το σκύλο. Και οι ανθρώπινοι followers όμως δεν παν πίσω, εκεί που sneakάρω θα πεταχτεί ο companion φωνάζοντας και τρέχοντας προς τον εχθρό να πυροβολά και θα μου διαλύσει το gameplay style που προτιμάω, την ατμόσφαιρα κτλπ. Επίσης πολλοί περισσότεροι NPCs σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια είναι essential τώρα ποια, που σημαίνει ότι δε πεθαίνουν. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι σημαντικοί NPCs δεν αντιδράν καν άμα τους πυροβολήσεις, δεν αμύνονται του εαυτού τους, ούτε παθαίνουν ζημιά, και απλά κάθονται και σε κοιτάνε, κάτι που μου σπα τελείως το immersion.

Μουσικά το παιχνίδι περνά αδιάφορο εκτός και αν κάποιος βάλει στο pip boy κάποιον από τους διαθέσιμους ραδιοφωνικούς σταθμούς του παιχνιδιού, με τους μόνους 2 παγκοσμίας εμβέλειας να είναι ένας που παίζει τα πασίγνωστα κομμάτια κλασικής μουσικής που έχουμε ακούσει καμιά χιλιάρα φορές, και έναν άλλο που παίζει κομμάτια της δεκαετίας του 50, όπως ροκ εντ ρολ κτλπ. Τα εφέ όμως είναι καλά.

Αν έπρεπε να κρίνουμε το Fallout 4 στα σημεία, τότε δυστυχώς θα έχανε τον αγώνα. Τα γραφικά του δεν εντυπωσιάζουν και λόγο bug τα μισά textures δεν φορτώνουν καν κάνοντάς το άσχημο, ο ήχος πέραν του κεντρικού soundtrack είναι ψιλοαδιάφορος, ο χειρισμός θέλει αρκετές ώρες για να τον συνηθίσεις και στις αρχές θα σου σπα τα νεύρα, η ιστορία είναι κλισέ και μινιμαλιστική για RPG, πολλά RPG στοιχεία έχουν αφαιρεθεί ή απλοποιηθεί με αποτέλεσμα το παιχνίδι να χάσει τη hardcoreίλα και την rpgίλα που είχαν παλαιότερα παιχνίδια της εταιρίας, και το συναίσθημα που μου αφήνει είναι ότι η Bethesda έχει εστιαστεί υπερβολικά στη ποσότητα, και χάνει τη ποιότητα. Και μάλιστα ούτε καν έχει ένα βαθμό ποικιλίας στη ποσότητα να με ικανοποιεί. Είτε θα κάνεις quest, στα οποία κατά 98% θα πολεμάς, είτε θα κτίζεις/μοντάρεις όπλα. Αυτό είναι όλο. Ο κόσμος του Fallout 4 είναι πολύ πιο πυκνός από τοποθεσίες, σε σύγκριση με το 3, και ακόμα και τα quests φαίνεται να είναι πολύ περισσότερα. Αλλά οι ελλείψεις σε RPG στοιχεία και συστήματα,καθώς και οι απλοποιήσεις σε αυτά, αλλά και το κάκιστο optimization του παιχνιδιού τουλάχιστον προσωρινά, που το καθιστά βαρύτερο απ' το Witcher 3 σε αρκετά 'κλικ' πιο κάτω οπτικά, το κονσολίστικο GUI, ο δύστροπος χειρισμός, και τα ξαφνικά frame drops, κάνουν την αίσθηση που έχω ενώ το παίζω γλυκόπικρη.

Πάρα τα τόσα προβλήματα και ελλείψεις όμως, συνεχίζω να το παίζω. Συνεχίζω να ξοδεύω κάμποσες ώρες σε αυτό. Και αυτό λόγο αυτού που η Bethesda ξέρει να κάνει καλύτερα: Το παιχνίδι είναι η χαρά του εξερευνητή. Το exploration είναι για μένα ο πιο δυνατός τομέας του τίτλου. Θες να ψάξεις, να δεις τι μέρος θα βρεις, τι θα σου πει το ίδιο το μέρος για το παρελθόν του, ποιους θα γνωρίσεις, και κυρίως να γίνεις δυνατότερος μέσω level up και φτιάξιμο όπλων. Εν τέλει το Fallout 4 με κρατά και θα με κρατά για πολλές ώρες ακόμα ενδιαφερόμενο για να το παίξω, μόνο και μόνο για να τερματίσω το leveling του χαρακτήρα μου και να τον κάνω τούμπανο, και να γυρίσω όλα τα μέρη του χάρτη. Θυμίζει MMO λίγο η εμπειρία με όλο το grinding, και είναι εθιστικό για αυτό το σκοπό.

Στα καλά του παιχνιδιού προσθέτω το gaming community που ακολουθά τα παιχνίδια της Bethesda, το οποίο από μόνο του αξίζει για 1-2 πόντους στο review μου. Διότι οι modders είναι αυτοί που θα βγάλουν το φίδι από τη τρύπα. Αυτοί θα λύσουν τα bugs, αυτοί θα κάνουν optimize το παιχνίδι, αυτοί θα φτιάξουν τα γραφικά του, αυτοί θα προσθέσουν RPGστικα συστήματα να το κάνουν να βρει ξανά τη χαμένη του ταυτότητα, αυτοί θα δίνουν νέα όπλα, ρούχα, quests, κτλπ, για τα επόμενα χρόνια...

Πάμε λοιπόν σε μια αναφορά θετικών και αρνητικών του παιχνιδιού:

ΘΕΤΙΚΑ:

+ Πολλές ώρες gameplay
+ Το καλύτερο Character Creation System της Bethesda
+ Κάπως βελτιωμένο shooting mechanic
+ Πιο φυσικά χρώματα αντί να είναι τα πάντα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου
+ Μπορεί κάποιος να κολλήσει άσχημα ψάχνοντας υλικά για crafting.
+ Η modding community


ΑΡΝΗΤΙΚΑ:

- Η retail έκδοση του παιχνιδιού δεν έχει το παιχνίδι στο δίσκο
- Χειρότερο frame rate με χειρότερα γραφικά από το Witcher 3.
- Το Texture Streaming είναι broken, με αποτέλεσμα κάποια textures να μη φορτώνουν καν.
- Γενικά bugs όπως να πέφτεις μέσα από το πάτωμα κτλπ.
- Η nVidia φρόντισε να βάλει το χεράκι της, που σημαίνει χειρότερο frame rate για όσους έχουν κάρτες AMD.
- Λείπουν πολλά RPG στοιχεία λόγο στροφής προς τον Casual Gamer.
- Κλισέ και προβλεπόμενη ιστορία.
- Τα animations των χαρακτήρων ακόμα δεν είναι mocap.
- Οι companions είναι τούβλα.
- Hardcoded πλήκτρα που δεν δέχονται key binding.
- Hardcoded όριο του frame rate στα 72fps.
- Οι NPCs συνεχίζουν να μπαίνουν ακριβώς μπροστά σου τη στιγμή που βαράς και να τις τρώνε.
- Πολλοί NPCs δεν αντιδρούν καθόλου στο να τους πυροβολάς, ακόμα και άμα τους λαμπαδιάσεις.
- Ρηχά quests copy / paste.
- Το κτίσιμο σπιτιών και συνοικιών δεν περιλαμβάνεται στο tutorial.
- Το soundtrack του παιχνιδιού περιορίζεται σε γνωστά κομμάτια κλασικής μουσικής και ελάχιστα ρετρό τα οποία θα αρχίσουν να επαναλαμβάνονται σχετικά γρήγορα.


ΓΡΑΦΙΚΑ: 6 με το bug, 8 χωρίς το bug.
ΗΧΟΣ: 6 λόγο έλλειψης πρωτότυπου soundtrack.
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ: 5 με keboard + mouse, 8 με χειριστήριο.
ΙΣΤΟΡΙΑ: 5
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ: 10
ΑΝΤΟΧΗ: 10+

ΣΥΝΟΛΟ: 7.5

[b]Πλατφόρμα δοκιμής[/b]: Windows 7 PC.
[b]Είδος[/b]: Action RPG.
[b]Developer[/b]: Reality Pump

Είναι πλέον καλοκαιράκι για τα καλά,και οι κυκλοφορίες νέων παιχνιδιών έχουν επιβραδυνθεί,καθώς οι περισσότεροι developers περιμένουν τη νέα σεζόν για να κυκλοφορήσουν τα παιχνίδια τους. Κάτι τέτοιες ήσυχες μέρες και νύχτες, που οι ειδήσεις και οι κυκλοφορίες είναι λιγότερες,θυμάμαι ξανά παλαιότερα παιχνίδια για τα οποία είχα κάποιο ενδιαφέρον και για τον Α ή Β λόγο είχα ξεχάσει και προσπεράσει. Δύο τέτοια παιχνίδια είναι και αυτά της σειράς Two Worlds,το πρώτο και το II. Το πρώτο Two Worlds κυκλοφόρησε λίγο μετά την εποχή που έκανα 'αποτοξίνωση' απ' το κόσμο του Oblivion,και αν και γούσταρα πολύ την Western RPG εμπειρία και το να χάνομαι σε τέτοιους φανταζί κόσμους, το ενδιαφέρον μου τράβηξε το Grand Theft Auto 4,το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια εποχή.
Το δεύτερο μέρος της σειράς κυκλοφόρησε κάποιο καιρό μετά τα πρώτα trailers των Mass Effect 3 και Skyrim,τα οποία με έκαναν να παραμερίσω για άλλη μια φορά ένα παιχνίδι της σειράς,μιας και το hype για το τέλος της ιστορίας του Shepard,και για το νέο Elder Scrolls ήταν πέρα απ' τα ύψη.
Έτσι λοιπόν,φέτος το καλοκαιράκι,καθώς έψαχνα τις διάφορες προσφορές του Steam,έπεσα και πάνω στα παιχνίδια της σειράς Two Worlds,τα οποία πραγματικά τα είχα ξεχάσει εδώ και χρόνια οτί υπάρχουν..
Έχωντας ακούσει πάμπολλα για το πρώτο,και βλέποντας τους περισσότερους να λένε σε διάφορα forums και σχόλια στο Youtube πως "[i]Το 2 έχει βελτιωθεί πολύ σε σχέση με το 1[/i]",και πως "[i]τα προβλήματα του 1 έχουν λυθεί[/i]",αποφάσισα να πάω κατ' ευθείαν στο 2ο,πληρώνοντας 4.30 ευρώ που ήταν η τιμή του.

[b]Προβλήματα με το καλημέρα.[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://www.shamusyoung.com/twentysidedtale/images/twii3.jpg[/img:20ncvuvs]
Αφού το παιχνίδι κατέβηκε και έκανα την εγκατάσταση του,μου εμφανίστηκε ένα παράθυρο του Steam,το οποίο μου παρουσίαζε τον κωδικό serial key του παιχνιδιού,λέγωντας μου ότι ίσως χρειαστεί να το εισάγω. Κάποιος θα πίστευε πως εφόσων αγοράζεις ένα παιχνίδι απ' το Steam,και χρειάζεται να έχεις ανοιχτό το Steam για να το παίξεις,πως δεν θα χρειαζόταν να ενεργοποιήσεις το παιχνίδι με serial keys,παρ' όλα αυτά πατάω ΟΚ στο παράθυρο του Steam,για να αρχίσει να φορτώνει το παιχνίδι. Με καλοσορίζουν τα τυπικά λογότυπα εταιριών που εμφανίζονται όταν ανοίγεις ένα game,και πατάω δεξί κλικ. Τίποτα. Πατάω Space,πάλι τίποτα. Πατάω Escape,πάλι τίποτα. Συνήθως πατώντας κάποιο απ' αυτά τα κουμπιά κάποιος μπορεί να κάνει skip τα βιντεάκια αυτά με τα λογότυπα διαφόρων εταιριών,αλλά αποφασίζω να κάτσω να τα παρακολουθήσω όλα μιας και ούτως ή άλλως φαίνεται να μην μπορούσα να κάνω τίποτα.
Αφού τελείωσαν τα βιντεάκια,μου παρουσιάζεται μια οθόνη ενεργοποίησης του παιχνιδιού,μιας και δεν αρκεί ο λογαριασμός μου στο Steam,αλλά πρέπει να κάνω ξεχωριστό activation. Κουνάω το ποντίκι και πουθενά ο κέρσορας. Πατάω τα πλήτρα με τα βελάκια στο πληκτρολόγιο,πάλι καμία ανταπόκριση. Τότε ήταν που θυμήθηκα ότι είχα συνδεδεμένο ένα χειριστήριο xbox360 στον υπολογιστή,και το πιάνω στα χέρια μου να δοκιμάσω. Κουνώντας τον μοχλό παρατήρησα ότι όντως τελικά με το χειριστήριο λειτουργούσε ο κέρσορας και μπορούσα να επιλέξω διάφορες ρυθμίσεις. Βγάζω λοιπόν το χειριστήριο απ' τη USB θύρα με σιγουριά πιστεύοντας πως έτσι θα λειτουργήσει το πληκτρολόγιο και το ποντίκι,μιας και σε όσα παιχνίδια δεν μπορείς ταυτόχρονα να τα χειριστείς και με τα 2,πρέπει να αποσυνδέσεις κάτι για να λειτουργήσει το άλλο. Αλλά μάταιος κόπος. Αν ανοίξεις το παιχνίδι έχωντας ενσωματωμένο χειριστήριο,δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις το πληκτρολόγιο ή το ποντίκι,εκτός αν κλείσεις το παιχνίδι τελείως και το ξανανοίξεις. Παρομοίως αν δεν έχεις το χειριστήριο συνδεδεμένο πριν ανοίξεις το παιχνίδι,δεν θα λειτουργεί άμα το συνδέσεις ύστερα.
Λέω "δεν πειράζει" και επιλέγω με το χειριστήριο να κάνω ενεργοποίηση του παιχνιδιού. Αλλά λόγο του ότι το πληκτρολόγιο ήταν νεκρό επειδή ξεκίνησα το παιχνίδι με χειριστήριο συνδεδεμένο,έπρεπε να βγω απ το παιχνίδι και να το ανοίξω ξανά χωρίς το χειριστήριο συνδεδεμένο,έτσι και έκανα.
Αφού λοιπόν ξαναέφτασα στην οθόνη του κωδικού και έγραψα τον 16ψήφιο κωδικό,στη συνέχεια σε μια παράδοξη κίνηση πρωτοτυπίας,για να με αφήσει το παιχνίδι να παίξω θα έπρεπε αναγκαστηκά να συμπληρώσω και τα στοιχεία μου όπως όνομα,επώνυμο,διεύθυνση,ταχυδρομικό κώδικα,τηλέφωνο,κ.α. ...
Εδώ αρχίζω και σκέφτομαι πως κάτι δεν πάει καλά. Ένα παιχνίδι θέλω να παίξω που έχω ήδη αγοράσει,όχι να πάρω δάνειο... Αφού συμπλήρωσα τα στοιχεία με σκέψεις αμφιβολιών και θεωριών συνομωσίας να περνάν απ το κεφάλι μου πάτησα ΟΚ,και το παιχνίδι μου είπε πως η ενεργοποίηση επιτεύχθει! Ξαναπατάω ΟΚ,και στη συνέχεια μου εμφανίζεται άλλη οθόνη που μου δίνει νέο κωδικό,αυτή τη φορά όχι όμως "serial code" αλλά "activation code",και μου λέει να το σημειώσω κάπου για να μη το χάσω. Πατάω alt και tab για να βγω στο desktop screen,ανοίγω notepad,γράφω τον κωδικό.
Επιστρέφω στο παιχνίδι,πατάω ΟΚ,και εμφανίζομαι πίσω στην ίδια activation screen που είχα συναντήσει και νωρίτερα...
Βάζω ξανά το serial key που μου έδωσε το Steam,και αυτή τη φορά μου λέει πως ο κωδικός δεν είναι σωστός.
Βάζω μετά το activation code που μου έδωσε το ίδιο το παιχνίδι νωρίτερα,και μου λέει ούτε αυτός είναι ο σωστός κωδικός.
Αποφασίζω να σβήσω και να ξανανοίξω το παιχνίδι για άλλη μια φορά,μπας και αυτό διορθώσει το πρόβλημα,όπως νωρίτερα είχε διορθώσει το πρόβλημα με το χειριστήριο,αλλά δυστυχώς δεν είναι πανάκεια...
Πάλι σε activation screen αντί για το μενού του παιχνιδιού,πάλι δοκιμάζω και τους 2 κωδικούς,πάλι invalid μου λέει...
Κλείνω το παιχνίδι και αρχίζω να ψάχνω το Google να δω τι στο καλό συμβαίνει. Τελικά μετά από κάποιο browsing κατάλαβα το τι συμβαίνει και έμεινα έκπληκτος: η οθόνη activation που εμφανίστηκε αφού έκανα activation το ίδιο το παιχνίδι,ήταν για να ενεργοποιήσω DLC του παιχνιδιού που δεν είχα καν αγοράσει,και για κάποιο λόγο οι developers σκέφτηκαν πως θα ήταν καλό το πρώτο πράγμα που θα εμφανιζόταν μόλις κάποιος έκανε ενεργοποίηση του ίδιου του παιχνιδιού να του πετάξουν μια ολόιδια οθόνη ενεργοποίησης για τυχόν DLC που έχει αγοράσει κάποιος,χωρίς καν πρώτα να τον αφήσει να πάει στο κεντρικού μενού του παιχνιδιού με τις επιλογές τύπου "new game,load,settings...",και χωρίς πουθενά να εμφανίζεται μήνυμα στην οθόνη για το πως να βγεις από την οθόνη ενεργοποίησης DLC άμα δεν έχεις DLC...
Με τη βοήθεια του Google λοιπόν κατάφερα να προσπεράσω και αυτή την οθόνη,και επιτέλους,μετά από 45 λεπτά από τη στιγμή που τελείωσε το installing του παιχνιδιού να καταφέρω να δω με τα μάτια μου το main menu του παιχνιδιού!!!
Τι συγκίνηση!!

[b]Μενού και επιλογές.[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://img42.imageshack.us/img42/4333/screendx100004.jpg[/img:20ncvuvs]
Τα μενού του παιχνιδιού είναι μπερδευτικά. Για παράδειγμα επειδή η λίστα με τα options είναι μεγάλη και λόγο των τεράστιων fonts που χρησιμοποιεί το παιχνίδι που αφήνουν μόνο 5 σειρές με γράμματα να φανούν στην οθόνη,πρέπει να κάνει scroll κανείς για να βρει την επιλογή που επιθυμεί,και σαν να μην έφτανε αυτό η λίστα δεν σταματά ποτέ! Η λίστα δεν σταματά ποτέ,και όσο κάνεις scrolls με το τροχό του ποντικιού π.χ. προς τα κάτω,οι ίδιες επιλογές θα κάνουν κύκλο και θα εμφανίζονται - εξαφανίζονται ξανά και ξανά ες αεί. Άρα δηλαδή το παιχνίδι σε αναγκάζει συνέχεια να διαβάζεις την κάθε γραμμή από τις πάμπολλες που έχει μέχρι να φτάσεις σε αυτή που θέλεις. Δεν μπορείς δηλαδή να πεις "[i]αυτό το option θυμάμαι το είχε πάνω - πάνω άρα αφού θέλω να το αλλάξω θα κάνω scroll μέχρι να φτάσω τέρμα πάνω[/i]",όχι κύριε! Θα διαβάζεις ένα ένα το κάθε option σε τεράστια fonts σπαταλώντας το χρόνο σου άδικα.
Οι μεν επιλογές των options είναι ελάχιστες,και καλά κρυμμένες.
Πέρα της ανάλυσης,υπάρχει η επιλογή για dx9 ή dx10,και μια επιλογή antialiasing η οποία έχει μόνο OFF και 4X,για κάποιο λόγο το 2X και το 8Χ το έφαγε η γάτα...
Anisotropic επιλογή δεν υπάρχει καθόλου,και ξεχάστε επιλογές για αναλύσεις textures,σκιών κτλπ.
Ευτυχώς πάντως υπάρχουν Key Bindings! Τουλάχιστον οι developers φρόντισαν να μας αφήσουν να επιλέξουμε το σε ποια πλήκτρα θα ρυθμίσουμε κάποιες λειτουργείες χειρισμού του χαρακτήρα,αλλά όπως θα αναφέρω ειδικά για το χειρισμό σε επόμενη παράγραφο,είναι ίσως και λίγο ανούσιο,μιας και ο χειρισμός είναι τουλάχιστον δαιδαλώδες...


[b]Δημιουργεία του προυπάρχοντως χαρακτήρα.[/b] (sic)
[img=center:20ncvuvs]http://rpgfan.com/pics/Two_Worlds_II/ss-019.jpg[/img:20ncvuvs]
Έχωντας τσεκάρει και τις επιλογές που δίνει το παιχνίδι,είρθε η ώρα επιτέλους να πατήσουμε τη μαγική επιλογή "New Game" που έχει κάθε παιχνίδι,και συνήθως η πρώτη φορά που πατάει κάποιος αυτή την επιλογή θα του μείνει και στη μνήμη,μια απ τις μνήμες τουλάχιστον που θα έχει απ το εκάστοτε παιχνίδι.
Εμφανίζεται λοιπόν ένα character customization screen στην οθόνη μας,το οποίο δεδομένου ότι ο χαρακτήρας μας έχει συγκεκριμένο φύλο,όνομα,και προσωπικότητα,(εδώ γελάνε) είναι τόσο απλοικό που θα ήταν καλύτερα ίσως να μην υπήρχε. Μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε 4 διαφορετικές αποχρώσεις δέρματος με τη κάθε μια να διαφέρει ελάχιστα μεταξύ της,το... πάχος των όμων του χαρακτήρα,και το ύψος των ποδιών του για κάποιο λόγο.
Δεν μπορούμε όμως να αλλάξουμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ή τα χέρια του,με αποτέλεσμα μάλλον όλοι οι παίκτες να καταλήγουμε να έχουμε έναν πρωταγωνιστή του οποίου το σώμα φαίνεται να έχει τέτοιες αφύσικες αναλογίες σαν τα παιδιά του Τσέρνομπιλ. Ειδικά τα χέρια του χαρακτήρα και το πρόσωπο,είναι πολύ μικρά σε μέγεθος σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα.

[b]Ποιος είμαι,τι γίνεται και που πάω ?[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://4playernetwork.com/wp-content/uploads/2011/01/TWT3.jpg[/img:20ncvuvs]
Ο χαρακτήρας μας έχει ένα όνομα που θα το ξεχάσετε τόσο γρήγορα που δεν το θυμάμαι καν εγώ που αποφάσισα να γράψω αυτό το review. Μην απορρείται παρακαλώ μαζί μου. Πουθενά στα μενού δεν αναφέρεται το όνομα του, και μόνο μια φορά έτυχε να το ακούσω σε διάλογο. Αν είχα κάνει skip εκείνο τον διάλογο με τον NPC,θα νόμιζα πως ο χαρακτήρας μου δεν έχει καν όνομα. Το ότι δεν υπάρχει αρκετή ανάπτυξη χαρακτήρα δεν βοηθά και πολύ,αλλά υποθέτω πως οι developers έλαβαν ως δεδομένο πως θα έχω παίξει το Two Worlds I πριν το II,και έτσι δεν μπήκαν καν στο κόπο να μου παρουσιάσουν κάποια λεπτομέρεια για το ποιος και τι είναι ο πρωταγωνιστής,πέραν του ότι έχει μια αδερφή,την οποία έχει απαγάγει ένας κακός μονάρχης και την κρατάει σε ένα κάστρο... Εκεί νιώθω ένα μικρό deja vu να πω την αλήθεια,σαν να ακούω τη φράση
[center:20ncvuvs]"[i]sorry but the princess is in another castle...[/i]"[/center:20ncvuvs]
Αυτή είναι λοιπόν και η ιστορία του παιχνιδιού. Ένας κακός ([i]ο οποίος δεν ξέρουμε γιατί είναι κακός,αλλά μάλλον επειδή έχει την τυπική βαριά φωνή που έχουν οι κακοί στα κινούμενα σχέδια και φοράει cool armor μαύρης απόχρωσης[/i]) απήγαγε την αδερφή μας,και και πρέπει να τη σώσουμε.Η ίδια η αδερφή δεν μιλάει και καθόλου κατά τη διάρκεια του cutscene,και έτσι το μόνο που ξέρουμε για τον χαρακτήρα της είναι το γούστο της στο ντύσιμο,το οποίο φαίνεται να είναι να φορά πράγματα που αφήνουν όσο το δυνατόν περισσότερη επιφάνεια δέρματος του σώματός της εκτεθιμένο χωρίς κάλυψη. Με αυτά και με αυτά,η περιπέτεια μας αρχίζει στον μεγάλο και τρανό κόσμο του Two Worlds!!!

[b]Επιστροφή στο μέλλον[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://4.bp.blogspot.com/-ekxxfgRbpNo/TaX-VeGJhBI/AAAAAAAAAvU/BRxJecBS5rs/s1600/two-worlds-ii-587202.jpg[/img:20ncvuvs]
Ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα. Εκ πρώτης όψεως,κοιτώντας κάποιος μερικά screenshots,θα πει "α πανέμορφο παιχνίδι,αριστουργηματικά γραφικά". Και αυτό γιατί υπάρχουν πράγματι καλά textures με λεπτομέρεια,ατμοσφαιρικός Ήλιος και Φεγγάρι,και υπερβολικό bloom. Ωστόσο όταν το παιχνίδι πάψει να είναι μια ακίνητη εικόνα και αποκτά κίνηση,αρχίζουν να διαφαίνονται πράγματα που κρυβόντουσαν "κάτω απ το χαλί",όπως τα animations των χαρακτήρων,που μου θύμισαν παιχνίδια άλλων εποχών όπως τα Resident Evil 1-2-3 και το Perfect Dark του Ν64. Οι κινήσεις είναι κομμένες και αφύσικες,φαίνεται σαν οι μυς και οι κλειδώσεις των χαρακτήρων να μην έχουν τα απραίτητα φυσιολογικά περιθώρια κίνησης,με αποτέλεσμα π.χ. το κάτω μέρος του χεριού να στρίβει τόσο που θα έλεγες ότι ο χαρακτήρας έχει σπάσει το χέρι του. Σαν κουκλοθέατρο ένα πράγμα.
Τα voice overs ποικίλουν,από σχετικά καλά και με συναίσθημα,μέχρι πολύ ερασιτεχνικά,με τους ηθοποιούς να προσπαθούν π.χ. εμφανέστατα ότι προσπαθούν να το παίξουν 'cool' ή κάτι άλλο. Η συνολική εντύπωση που αφήνει η παρουσίαση του παιχνιδιού είναι ανάμικτη αλλά και μοναδική. Συνήθως σε ένα παιχνίδι ή ο κάθε τομέας θα είναι καλός,σε κάποιο Α επίπεδο,ή θα είναι γενικά όχι και τόσο καλός. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μοναδική περίπτωση όπως είπαμε. Voice overs που θυμίζουν ερασιτεχνικά mods,animations εποχής PS1,και textures που θυμίζουν Crysis συνθέτουν κάτι το αξιοπερίεργο,από τεχνικής άποψης. Αλλά αρκετά με όλα αυτά. Ας πάμε στο ζουμί του παιχνιδιού,το πως παίζεται,πως λειτουργούν τα mechanics,το gameplay του.


[b]Γιατί ?[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://www.wordstream.com/images/attention-economy-zoidberg-why.png[/img:20ncvuvs]
Αρκετές φορές αναρωτήθηκα αυτή την λέξη καθώς έπαιζα το παιχνίδι. Γιατί ? Πως είναι δυνατόν,ποιος ο λόγος ?
Κι όμως τα ερωτήματα έμειναν αναπάντητα. Για ανεξήγητους λόγους,οι developers θέλησαν να κάνουν το τρόπο με τον οποίο παίζεται το παιχνίδι όσο το δυνατόν πιο περίπλοκο,χωρίς να προσφέρεται οτιδήποτε το θέτικο ως αντίβαρο για να αιτιολογήσει τις επιλογές τους.
Απ τα πρώτα πράγματα που σε κάνουν να απορείς "Γιατί" είναι κάτι που παρατηρείς αρχικά στα key bindings του παιχνιδιού,και πολύ νωρίς αφού αρχίσεις να παίζεις το παιχνίδι. Για κάποιο λόγο η επιλογή "action" με την οποία αλληλεπιδρά ο παίκτης με διάφορα αντικείμενα ή χαρακτήρες στο κόσμο του παιχνιδιού,μοιράζεται σε δύο διαφορετικά πλήκτρα,με διαφορετικές ενέργειες να απαιτούν να πατήσεις το ένα απ τα 2 action button που έχεις,και άλλες ενέργεις το δεύτερο action button σου. Θες να ανοίξεις μια πόρτα ή να λουτάρεις εχθρό ? Πατάς το "Ε" που είναι το κύριο action button. Αν όμως η πόρτα που θες να ανοίξεις είναι κλειδωμένη,πατώντας το Ε δεν θα καταφέρεις τίποτα. Για να αρχίσεις να παίζεις το lockipick mini-game που θα ξεκλειδώσει τη πόρτα,θα πρέπει να πατήσεις το δευτερεύον action button,το οποίο για κάποιο λόγο είναι ταυτόχρονα και το πλήκτρο που πατάς για να κάνει άλμα ο χαρακτήρας σου.Ανεξάρτητα από το ποιο πλήκτρο θα επιλέξεις για αυτό το binding,το ίδιο πλήκτρο πάντα θα είναι ταυτόχρονα και άλμα και δευτερεύον action.
Άλλο γιατί είναι η ύπαρξη κουμπιού "πολεμικής στάσης" του χαρακτήρα. Φυσικά και το να κάνεις equip ένα όπλο και να πατήσεις το πλήκτρο επίθεσης δεν επαρκεί για να κάνεις τελικά την επίθεση με το όπλο,αλλά πρέπει πρώτα να πατήσεις το κουμπί που είτε θέτει τον χαρακτήρα σε fighting stance ή τον βγάζει από αυτή. Και όσο είσαι σε fighting stance δεν μπορείς να κάνεις άλλα πράγματα όπως π.χ. loot,άρα συνέχεια θα πατάς το πλήκτρο για να εναλάσσεσαι σε fighting stance και normal stance.
Μιας που αναφερθήκαμε στο loot,ας πούμε και το "γιατί" που σχετίζεται με το looting system.
Για να λουτάρεις ένα πτώμα πρέπει να πατήσεις το Ε. Πατώντας όμως ξανά το Ε,δεν βγαίνεις από το looting screen, ούτε εμφανίζεται κουμπάκι με επιλογή "close" ή "exit" για να κλικάρεις με το ποντίκι. Το παιχνίδι δεν σου λέει πως να βγεις απ' τη looting screen.Για να βγεις πρέπει να πατήσεις 3 φορές (!) το Escape.
Αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση όμως είναι ένα άλλο πρωτοποριακό σύστημα,το οποίο ευτυχώς δεν έχω δει κανένα άλλο παιχνίδι να το υιοθετεί. Ο χαρακτήρας λοιπόν μπορεί να τρέχει. Και μάλιστα υπάρχει και skill που μπορεί να ανεβάσει σχετικό με το τρέξιμο. Παρομοίως υπάρχουν και άλλα skills όπως π.χ. το σκύψιμο,το stealth,κτλπ... Το πρόβλημα είναι ότι όοοολες αυτές οι λειτουργείες γίνονται με το ίδιο κουμπί. Ναι καλά διαβάσατε. Τρέξιμο και σκύψιμο με το ίδιο πλήκτρο. Αναρωτιέστε μήπως πως θα γίνει να κάνει ο χαρακτήρας σου αυτό που θες και όχι κάτι απ' τα άλλα ? Ε η απάντηση είναι ότι δεν τα κάνει όλα μαζί. Για την ακρίβεια κάποια στιγμή που έπρεπε να κάνω σκύψιμο για να περάσω από μια τρύπα και να προχωρήσω το παιχνίδι,πατούσα όλα τα πλήκτρα και δεν έβρισκα πουθενά πως σκύβει ο χαρακτήρας. Φυσικά για άλλη μια φορά,αφού πρώτα πάτησα 104 πλήκτρα του πληκτρολογίου,χρειάστηκε να βγω απ το παιχνίδι και να μπω στο Google για να μάθω πως να σκύψω,γιατί φυσικά δεν θα έπρεπε να περιμένουμε απ' το ίδιο το παιχνίδι να μου πει πως να κάνω το χαρακτήρα μου να σκύβει.
Διαβάστε λοιπόν εδώ πρωτοποριακό σύστημα: Πρέπει να πατήσω πρώτα το F2 για να μπω στο inventory screen,από εκεί να κάνω κλικ δίπλα στο skills menu,εν συνεχεία να κάνω κλικ στην επιλογή "assassination skills",και εκεί να βρω το σκύψιμο και να το 'ενεργοποιήσω' απενεργοποιόντας το τρέξιμο. Αντί να βάλουν τρέξιμο και σκύψιμο σε 2 διαφορετικά πλήκτρα,θα πρέπει να ανοίγω μενού και να κάνω ένα σωρό κλικ για να ενεργοποιώ τη διαφορετική κίνηση κάθε φορά που θέλω να κάνει κάτι διαφορετικό ο χαρακτήρας μου...
[i][center:20ncvuvs]Γιατί ?[/center:20ncvuvs][/i]
Σαν να μην έφταναν όλες οι παραπάνω παραξενιές,υπάρχει άλλο ένα στοιχείο για να κάνει τον χειρισμό του παιχνιδιού αυτού ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Ας υποθέσουμε ότι κάνατε customize τα key bindings ώστε να είναι όπως σας βολεύουν. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού όμως,όταν εμφανίζονται μηνύματα στην οθόνη του τύπου "press this button to do this",τα πλήκτρα που μας εμφανίζουν τα μηνύματα δεν είναι αυτά που ορίσαμε με βάση την εξατομίκευση των key bindings,αλλά πάντα δείχνουν τα πλήκτρα του default χειρισμού,με αποτέλεσμα να σου λέει το παιχνίδι στην οθόνη "[i]Πάτα το space για να σπρώξεις το λεβιέ[/i]" ενώ θα πρέπει να πατήσεις π.χ. το δεξί κλικ...
[i][center:20ncvuvs]Γιατί ?[/center:20ncvuvs][/i]
Για κάποιο λόγο σε κάθε cutscene / συνομιλία του χαρακτήρα με κάποιον NPC,η οθόνη γεμίζει υπερβολικά bloom και blur effects,που δίνουν την εντύπωση ότι παντού και πάντα υπάρχει ομίχλη,ακόμα και σε κλειστούς χώρους.
Όταν ο παίκτης μιλά με κάποιον NPC,η κάμερα λοκάρει σε αυτόν τον NPC χωρίς να μπορεί να την αλλάξει θέση ο παίκτης,αλλά μπορεί ακόμα να χειριστεί τον χαρακτήρα του. Κάτι τελείως άσκοπο λόγο του ότι η απόσταση που σε αφήνει να κινηθείς είναι όλη και όλη 1 μέτρο. Προσπάθησε να πας πιο μακρυά απ' τον NPC ή πιο κοντά,και θα χτυπήσεις σε αόρατο τοίχο,και μερικές φορές η σύγκρουση με τον αόρατο τοίχο προκαλεί και glitch στο animation του χαρακτήρα. Τόσο καλά...

[b]Πως βαράνε τους ωχτρούς ?[/b]
[img=center:20ncvuvs]http://theparanoidgamer.com/wp-content/uploads/2011/02/Two-Worlds-II-5.jpg[/img:20ncvuvs]
Αφού λοιπόν αναφέραμε νωρίτερα το ότι για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε το όπλο μας θα πρέπει πρώτα από όλα να πατήσουμε το πλήκτρο για να βρεθούμε σε fighting stance,ας μιλήσουμε λίγο για την mellee μάχη. Αντί για action Rpg θυμίζει MMO. Δηλαδή άμα πλησιάσεις λίγο κοντά τον αντίπαλο,ο χαρακτήρας κάνει αυτόματα lock σε αυτόν,και από εκεί και πέρα απλά πατάς το αριστερό κλικ μέχρι ο αντίπαλος να ψοφήσει,και το πολύ πολύ να πατήσεις και το Ν για quick potion healing. Ε ναι,ομολογώ πως δεν έχει και τόσο ενδιαφέρον μετά από τους πρώτους 2-3 εχθρούς...
Η χρήση του τόξου όμως αξίζει special αναφορά. Αφού πρώτα πατήσεις το F για να μπεις σε fighting stance,μπορείς πατώντας και κρατώντας το αριστερό κλικ να ρήξεις ένα βέλος,χωρίς να χρειάζεται να σημαδέψεις φυσικά,μιας και όπως είπαμε υπάρχει το auto-lock. Το arrow φαίνεται να είναι πολύ πιο δυνατό απ' το σπαθί μιας και οι απλοί εχθροί φαίνεται να ψοφάν και με 1 arrow,πράγμα που ίσως να φανεί πως είναι εύκολο να νικήσεις το παιχνίδι μόνο με το τόξο. Αλλά η ταχύτητα φορτώματος είναι αργή,και αν ο εχθρός δεν είναι μόνο του αλλά είναι 2-3 μαζί,που συνήθως τόσοι είναι,τότε θα πρέπει να μπορείς να ρήξεις multi-shot,όπου ο χαρακτήρας ρίχνει πολλά βέλη ταυτόχρονα. Αυτό δεν το ξεκλειδώνεις με level up και skills,αλλά είναι κίνηση που την έχεις διαθέσιμη απ' τη στιγμή που θα πιάσεις τόξο. Το πως την κάνεις όμως είναι άλλο θέμα. Φυσικά και δεν θα μπορούσαν απλά να την όριζαν σε κάποιο πλήκτρο,έτσι δεν είναι ? Λοιπόν έχουμε και λέμε: Αρχικά πατάς F για να μπεις σε fighting stance, μετά πατάς και κρατάς αριστερό κλικ για να αρχίσει το animation που τραβά το βέλος στο τόξο,και ενώ έχεις πατημένο το αριστερό κλικ πατάς Χ για να μπεις σε "sniper mode",και μετά σημαδεύεις με το ποντίκι τον κάθε εχθρό ξεχωριστά πατώτας δεξί κλικ ενώ έχεις πατημένο ακόμα το αριστερό για να τον κάνεις register,και στο τέλος αφήνεις το αριστερό κλικ.Καλή τύχη να το αποστηθίσεις αυτό και να έχεις την υπομονή για να το κάνεις σε κάποια επικίνδυνη στρεσογόνη κατάσταση που ίσως βρεθείς και είναι ζήτημα ζωής και θανάτου του χαρακτήρα σου...


[b]Τελικά[/b]
Υπάρχουν πολλά προιόντα τα οποία ονομάζονται 'παιχνίδια' και διατίθονται με τη μία ή την άλλη μορφή. Μπορεί ένα 'παιχνίδι' όπως το Goat Simulator κάποιοι ίσως να μη το θεωρήσουν 'παιχνίδι',αλλά το γεγονός ότι το ίδιο το αναγνωρίζει αυτό,και πασσάρεται ως ανέκδοτο στην τιμή των 10ε,μας κάνει μερικούς να το εκτιμήσουμε για αυτό που είναι: ένα ανέκδοτο. Μερικά παιχνίδια όμως δεν αναγνωρίζουν το τι είναι. Όταν το Two Worlds II κυκλοφόρησε, παρουσιάστηκε ως 'σοβαρό' παιχνίδι με τιμή full price, το οποίο θα πρωτοπορούσε. Και σαφώς δεν θα πρότεινα σε κανέναν να το αγοράσει για full price 50-60 ευρώ εκείνη την εποχή,και γενικά σε κανέναν που θα ήθελε ένα σοβαρό παιχνίδι. Αν όμως το Two Worlds II,παρουσιαζόταν εξ' αρχής ως σάτιρα των παραδοσιακών PC και RPG games τα οποία παλαιότερα είχαν αυτή τη φήμη του δύσχρηστου και μπερδευτικού,και εμφανιζόταν στην αγορά με μια τιμή ανάλογη παρομοίων 'σατυρικών' παιχνιδιών,της τάξης των 5-10 ευρώ,τότε ίσως και να το πρότεινα,και να του έβγαζα το καπέλο. Όπως έχουν τα πράγματα όμως το Two Worlds II δεν έχει το χιούμορ που θα απαιτούσε μια σάτυρα, ούτε ποτέ παρουσιάστηκε ως τέτοια,αλλά η υπεροψία των υπεύθυνών του να το παρουσιάσουν ως ΑΑΑ πρωτοποριακό παιχνίδι,δεν με αφήνει παρά να του δώσω μια πολύ μικρή βαθμολογία. Τα προβλήματα είναι τόσα που μπαίνουν ανάμεσα σε εμένα και το gameplay,που δύσκολα θα αποκαλούσα αυτό το παιχνίδι playable.
Δεν αξίζει την αγορά,παρά μόνο ίσως από τους εξαιρετικά ελάχιστους ανθρώπους που τους έχουν ξεμείνει 5ε στο Steam Wallet,και είναι διατεθημένοι από περιέργεια να διαπιστώσουν το πως είναι να προσπαθούν να παίξουν ένα απ τα πιο πολύπλοκα και κουραστικά παιχνίδια που κυκλοφόρησαν τη τελευταία 10ετια..

[b]ΥΠΕΡ:[/b]
+Λεπτομερή textures.
+Ωραίος Ήλιος και Φεγγάρι.
+Τιμή 4.3ε στο Steam

[b]ΚΑΤΑ:[/b]
-Eνοχλητικό DRM / Activation
-Ενοχλητικα μενού
-Ενοχλητικός χειρισμός
-Ακόμα και η απλούστερη πράξη στο παιχνίδι,είναι πιο πολύπλοκη από οτιδήποτε πολύπλοκο έχεις δει σε άλλα action games.
-Αδιάφοροι χαρακτήρες
-Αnimations που θυμίζουν παιχνίδια της δεκαετίας του 1990
-Αδιάφορη και κλισέ ιστορία