fantasyknight wrote: Εχοντας ασχοληθει με Oblivion, Diablo, Sacred και αλλα παλια rpg αποφασησα να ασχοληθω με τα Souls. Ετσι δανειστηκα απο το videoclub, αραξα με την παρεα και ανοιξα το PS3. Πραγματικα ηταν απο τις πιο γαματες εμπειριες gaming στο PS3 (ενταξει μετα το MGS4) Ηταν ατμοσφαιρικο, πολυ δυσκολο, αρκετα σκοτεινο και με ενα σχετικα περιπλοκο συστημα μαχης. Πριν προλαβα καλα καλα να παιξω τεταρτο σκαει μυτη ο δαιμονας που φυλαει την πυλη και εκει εγινε ακομη πιο παλουκι αλλα και ωραιο. Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι πως ειναι δυνατον ενα τοσο ολοκληρωμενο και δυνατο παιχνιδι να μην εχει τουλαχιστον την ιδια δοξα με παιχνιδια οπως το Skyrim πχ. Σιγουρα αυτο που το κανει να ξεχωριζει ειναι η ιδεα της απομονωσης του σκοταδιου αλλα και η απιστευτη δυσκολια ειδικα για οσους εχουν συνηθησει σε πιο casual level games.
To Skyrim είναι υπερτιμημένο παιχνίδι,ωστόσο πρόκειται για μέρος μιας σειράς που έχει φανατικό κοινό.Το DS δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ισχυρίζονται πολλοί,ωστόσο είναι ένα πολύ ωραίο παιχνίδι.Το μόνο του μειονέκτημα είναι η απουσία pause (for fuck's sake).