Jurassic World Evolution 3

Καιρός να κάνετε τον John Hammond μέσα σας περήφανο.

Τα Construction and Management Simulations έχουν επιστρέψει δυναμικά την τελευταία δεκαετία, όμως λίγες σειρές κατάφεραν να ταυτιστούν τόσο με το DNA των blockbuster ταινιών όσο εκείνη της Frontier Developments. Η βρετανική ομάδα έκανε το μεγάλο «μπαμ» το 2018 όταν μετέφερε το όραμα του John Hammond σε σύγχρονη μορφή, συνδυάζοντας park building, οικονομική διαχείριση, αλλά και τους δεινόσαυρους που τόσο λατρέψαμε. Η συνέχεια του 2021 βελτίωσε τα συστήματα, παρουσίασε ένα πιο ώριμο campaign και επέκτεινε εντυπωσιακά την ποικιλία των ειδών, αφήνοντας το κοινό να αναρωτιέται πού θα μπορούσε να οδηγηθεί ένας τρίτος τίτλος.

Η Frontier είχε ήδη χτίσει εμπειρία από προηγούμενες δουλειές της, όπως το Planet Zoo και το Planet Coaster, άρα οι απαιτήσεις για το επόμενο βήμα του Jurassic World franchise ήταν ανάλογες της φήμης της εταιρείας. Η ανακοίνωση του τρίτου κεφαλαίου ήρθε μέσα στο 2024, ενώ οι πρώτες εικόνες που είδαμε από το πρώτο trailer στην Gamescom, έδειξαν σαφέστερη τεχνολογική αναβάθμιση αλλά και μια διάθεση να επανεξεταστεί το μοντέλο διαχείρισης του πάρκου. Οι developers υποσχέθηκαν «το πιο ρεαλιστικό οικοσύστημα δεινόσαυρων μέχρι σήμερα» και ένα campaign μεγαλύτερο σε κλίμακα από τις προηγούμενες δύο παραγωγές.

Η αγορά του είδους έχει εμπλουτιστεί με ανταγωνιστικούς τίτλους τα τελευταία χρόνια, όμως λίγοι μπορούν πραγματικά να προσφέρουν το κινηματογραφικό αίσθημα ανασφάλειας που έκαναν διάσημες τις ταινίες. Με αυτήν τη σκέψη και γνωρίζοντας τόσο τα δυνατά όσο και τα αδύναμα σημεία των προηγούμενων entries, το νέο project της Frontier αποτελεί το λογικό σημείο εξέλιξης της σειράς, καθώς και την καλύτερη ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν ο κόσμος των δεινόσαυρων, μπορεί επιτέλους να λειτουργήσει ομαλά, ή αν θα επιστρέψουμε πάλι στο χαοτικό γνώριμο μοτίβο της φύσης που «βρίσκει πάντα τον δρόμο της».

Η κλωνοποίηση και η αναπόφευκτη καταστροφή
Από τα πρώτα λεπτά γίνεται αντιληπτό πως το νέο εγχείρημα της Frontier επιχειρεί να επιστρέψει σε πιο κινηματογραφική αφήγηση, εστιάζοντας στο στοιχείο της διαχείρισης κρίσεων και τη διαρκή ένταση ανάμεσα στην επιστημονική εξέλιξη και τα όρια της ανθρώπινης παρέμβασης στη φύση. Το σενάριο διαδραματίζεται σε μια περίοδο που η τεχνολογία κλωνοποίησης βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, ωστόσο οι ηθικές και περιβαλλοντικές συνέπειες αρχίζουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Χωρίς να γίνεται υπερβολικά περίπλοκο, καταφέρνει να θέσει με αρκετά συνεκτικό τρόπο, το κεντρικό δίλημμα του πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς στην αναδημιουργία εξαφανισμένων ειδών, όταν πλέον οι συνέπειες αγγίζουν τόσο την ανθρώπινη ασφάλεια όσο και την ισορροπία του οικοσυστήματος.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδόσεις, όπου η αφήγηση λειτουργούσε κυρίως ως αφορμή για την πρόοδο των αποστολών, εδώ γίνεται προσπάθεια να συνδεθεί πιο άμεσα με τις αποφάσεις που λαμβάνετε κατά τη διάρκεια της διαχείρισης του πάρκου. Παρά την ενίσχυση αυτή, η ιστορία δεν αποφεύγει ορισμένα κλισέ, ενώ ορισμένα γεγονότα μοιάζουν προβλέψιμα, ιδιαίτερα για όσους είναι γνώστες του cinematic universe του Jurassic World. Παρόλα αυτά, η παρουσία αναγνωρίσιμων χαρακτήρων από την ταινία, καθώς και η συμμετοχή τους σε κομβικές στιγμές, δρα θετικά στο immersion, βοηθώντας να δημιουργηθεί το αίσθημα ότι οι ενέργειες σας έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην εξέλιξη των γεγονότων.

Όταν ο έλεγχος συναντά το χάος
Το νέο simulation της Frontier είναι μία εμπειρία διαχείρισης εγκαταστάσεων όπου ο στόχος δεν περιορίζεται απλά στο να λειτουργεί το πάρκο, αλλά και στο να ευδοκιμεί. Το core loop καταλήγει σε έναν κύκλο όπου χτίζετε υποδομές, δημιουργείτε βιόσιμους χώρους για προϊστορικά είδη, φροντίζετε για την υγεία και τη συμπεριφορά τους και αντιμετωπίζετε γεγονότα που δοκιμάζουν την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής σας. Εκεί όπου οι προηγούμενες εκδόσεις συχνά επέτρεπαν μία σχετικά γραμμική ροή στη διαδικασία του gameplay loop, εδώ καλείστε να αξιοποιήσετε πιο προηγμένα εργαλεία για το χτίσιμο του πάρκου και για τις ανάγκες των δεινόσαυρων.

Σε αντίθεση με τα παλαιότερα entries της σειράς, όπου η διατήρηση ισορροπίας συχνά αφορούσε απλώς τη σωστή διατροφή και την υποστήριξη των περιφραγμένων χώρων, το νέο σύστημα οικογένειας φέρνει μία επιπλέον διάσταση στο simulation. Τα προϊστορικά είδη ταξινομούνται πλέον με βάση το φύλο, καθώς και την ηλικία τους, γεγονός που επηρεάζει τη συνύπαρξη μέσα περιφραγμένους χώρους αλλά και την ευημερία τους. Θα χρειαστεί να σχεδιάσετε χώρους για τους δεινόσαυρούς σας, χωρίς να έχετε κατά νου μόνο τη βλάστηση και το τι θα φάνε, αλλά και διάφορα άλλα θέματα κοινωνικοποίησης που μπορεί να προκύψουν. Για παράδειγμα, ορισμένα είδη δεν ανέχονται την παρουσία περισσότερων από ενός αρσενικού, ενώ άλλα απαιτούν συγκεκριμένο αριθμό νεαρών και ενήλικων δεινόσαυρων στην αγέλη για να παραμείνουν ήρεμα.

Το σύστημα αποτελεί αναμφίβολα πρόοδο στον ρεαλισμό, αλλά αυτό σημαίνει και περισσότερο micromanagement. Αν αγαπάτε την λεπτομερή διαχείριση, θα βρείτε εξαιρετικό ενδιαφέρον στον τρόπο που κάθε περιφραγμένος χώρος μπορεί να μετατραπεί σε μελέτη συμπεριφοράς. Αν, αντίθετα, προτιμάτε πιο απλές επιλογές, ίσως σας κουράσει στο δεύτερο μισό, όταν οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται λόγω του ότι το πάρκο μεγαλώνει.

Το κομμάτι του park-building εξελίσσεται περαιτέρω, με προσθήκες που δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία στον προγραμματισμό του χώρου, έτσι οι παίκτες που λατρεύουν να χτίζουν, αποκτούν νέα εργαλεία για γρήγορη κατασκευή ξενοδοχείων, ερευνητικών κέντρων και πολλών άλλων, ενώ τα προηγμένα εργαλεία terraforming επιτρέπουν την πλήρη διαμόρφωση του εδάφους, από βουνά και λίμνες μέχρι δάση και ρέματα. Με custom templates, φτιάχνετε ολόκληρα νησιά προσαρμοσμένα στην αισθητική και τις ανάγκες των δεινόσαυρών σας.

Στα διάφορα σενάρια, περιλαμβάνονται και τα συμβάντα έκτακτης ανάγκης, όπως καταιγίδες, βλάβες ενέργειας ή επιθετική συμπεριφορά των δεινόσαυρων, τα οποία σας αναγκάζουν να ξανασκεφτείτε άμεσα τις προτεραιότητες σας. Εκεί όπου η ροή δείχνει να σταθεροποιείται, έρχεται το παιχνίδι να σας υπενθυμίσει ότι «η ζωή βρίσκει τον δρόμο της», υιοθετώντας την φιλοσοφία των ταινιών. Ωστόσο, η συνολική ροή, παρά τη θεματική ποικιλία, εξακολουθεί να βασίζεται στην ίδια ακολουθία του χτίζω, μεγαλώνω το πάρκο και αντιμετωπίζω καταστροφές. Δεν κάνει δηλαδή κάτι ριζικά διαφορετικό από τους προκατόχους του, αλλά εξελίσσει και εστιάζει στο πόσες επιλογές μπορείς να αξιοποιήσεις πλέον, για να πετύχεις και να τα βγάλεις πέρα με τα παραπάνω.

Όσον αφορά τη διάρκεια, το κυρίως σενάριο μπορεί να ολοκληρωθεί σε περίπου 20 έως 25 ώρες, με την προοπτική να αγγίξει ακόμη και τις 40+, σε όσους επιλέξουν να εξερευνήσουν τα challenge modes ή να δημιουργήσουν δικά τους πάρκα στο sandbox, ενώ ο συντάκτης το ολοκλήρωσε στις 28 ώρες, καθώς του άρεσε να βάζει δεινόσαυρους να τσακώνονται μεταξύ τους (μην το δοκιμάσετε αν είστε πολύ φιλόζωοι).

Όταν οι δεινόσαυροι κυριαρχούσαν στη γη

Ομορφιά που δαγκώνει
Το τρίτο μέρος της σειράς είναι από τις ομορφότερες construction and management simulation εμπειρίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Οι δεινόσαυροι έχουν απίστευτη λεπτομέρεια, καθώς πραγματικά βλέπετε κάθε λεπτομέρεια πάνω στο δέρμα τους, ακόμα και το πώς αναπνέουν όταν είναι ήρεμοι ή το πώς τεντώνονται οι μύες τους όταν ετοιμάζονται να επιτεθούν. Τα animations είναι κορυφαία, ειδικά όταν τρέχουν αγέλες ή όταν ένας T-Rex σκύβει να πιει νερό, αφού σας κάνει να νιώθετε ότι βλέπετε κάποια ταινία Jurassic Park. Το βράδυ ειδικά, με τις καταιγίδες και τους κεραυνούς, η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμα πιο κινηματογραφική.

Το οπτικό αποτέλεσμα ξεχωρίζει χάρη στη λεπτομερή απεικόνιση του περιβάλλοντος και την προσεκτική δουλειά στο terraforming και στη βλάστηση. Η Frontier έχει εξελίξει την τεχνολογία της σε επίπεδο φωτισμού και σκίασης, με τα δέντρα, τα υδάτινα στοιχεία και τις επιφάνειες του εδάφους να αντιδρούν ρεαλιστικά στις καιρικές συνθήκες και στις αλλαγές της ώρας. Παρά το αυξημένο πλήθος αντικειμένων στην οθόνη, η εικόνα παραμένει σταθερή και καθαρή χωρίς εμφανή τεχνικά προβλήματα ή screen tearing, ακόμη και όταν το πάρκο μεγαλώνει σε μέγεθος.

Μοναδικό παράπονο είναι τα μαύρα περιθώρια στα cutscenes, που δεν απενεργοποιούνται και κόβουν λίγο από την εικόνα σε μικρές τηλεοράσεις. Επίσης, σε πολύ πυκνά πάρκα με δεκάδες δεινόσαυρους και εκατοντάδες δέντρα, τα frames κάνουν μικρά σκαμπανεβάσματα, όχι όμως σε βαθμό που να σας χαλάει την εμπειρία. Παρ’ όλα αυτά, από άποψη γραφικών το δημιούργημα της Frontier είναι από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, τίτλος στο είδος και μια από τις καλύτερες ψηφιακές βόλτες στον κόσμο των δεινόσαυρων που έχετε δει ποτέ.

Με τον T-Rex στα ηχεία σας
Από τις πρώτες κιόλας στιγμές γίνεται ξεκάθαρο ότι ο ακουστικός σχεδιασμός στοχεύει στην ενίσχυση της αίσθησης δέους απέναντι στα προϊστορικά πλάσματα. Η μουσική επένδυση ακολουθεί καθαρά κινηματογραφικό μοτίβο, με ορχηστρικά μέρη που παραπέμπουν στη νοσταλγική ατμόσφαιρα των κλασικών Jurassic ταινιών, χωρίς ωστόσο να προχωρά σε μίμηση μόνο των γνωστών κομματιών του John Williams. Οι ενορχηστρώσεις προσαρμόζονται δυναμικά στη δραστηριότητα μέσα στο πάρκο, καθώς όταν επικρατεί ηρεμία, οι μελωδίες παραμένουν χαμηλότονες και ατμοσφαιρικές, ενώ σε περιόδους έντασης, όπως μάχες μεταξύ των δεινόσαυρων ή άσχημα καιρικά φαινόμενα, ενισχύονται με βαθύτερα ηχητικά στρώματα και κρουστά ώστε να μεταφέρουν πιο έντονα την αίσθηση.

Ανάλογη προσοχή έχει δοθεί και στα ηχητικά εφέ, αφού κάθε είδος διαθέτει διαφορετικό ηχητικό προφίλ, με αποτέλεσμα να μπορείτε να αναγνωρίσετε τα είδη μόνο και μόνο από τους βρυχηθμούς τους. Ειδικά στους μεγαλύτερους δεινόσαυρους, το αποτέλεσμα γεμίζει τον χώρο, προσφέροντας αυθεντική αίσθηση μεγέθους, ιδιαίτερα με κατάλληλο ηχητικό σύστημα. Το voice acting διατηρεί ικανοποιητικό επίπεδο ποιότητας, ενώ αξίζει να αναφερθεί και η συμμετοχή αναγνωρίσιμων ηθοποιών από το κινηματογραφικό σύμπαν, όπως αυτή του Jeff Goldblum, που προσθέτουν επιπλέον αυθεντικότητα, αν και οι διάλογοι επικεντρώνονται κυρίως σε επεξηγήσεις παρά σε βαθύτερη δραματουργία.

Η ζωή βρήκε τον δρόμο της
Η τρίτη προσπάθεια της Frontier καταφέρνει να εμπλουτίσει τον κόσμο της αναβίωσης προϊστορικών πλασμάτων με φρέσκες ιδέες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις συμπεριφορές των δεινόσαυρων στην αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Το οικοσύστημα πλέον μοιάζει ζωντανό, καθώς οι αρσενικοί και θηλυκοί οργανισμοί αλληλεπιδρούν με τρόπο που προσδίδει οργανικότητα και χαρακτήρα στον χώρο. Παρά την πολυαναμενόμενη αυτή εξέλιξη, η βασική φιλοσοφία διαχείρισης δεν διαφοροποιείται επαρκώς από τις προηγούμενες προσπάθειες της Frontier, με αποτέλεσμα η πορεία να νιώθει ενίοτε επαναλαμβανόμενη, ιδιαίτερα μετά τις πρώτες ώρες ενασχόλησης.

Από αισθητικής και ηχητικής άποψης, το σύνολο αφήνει θετικές εντυπώσεις, με τους δεινοσαύρους να προσφέρουν εντυπωσιακά οπτικά αποτελέσματα και το soundtrack να υποστηρίζει αρμονικά την ατμόσφαιρα. Εκεί που η παραγωγή δείχνει τα όριά της είναι στο βάθος του σεναρίου και στο πως αυτό εξελίσσεται, καθώς ενώ χτίζεται σωστά η ένταση, επιλέγει να μην ρισκάρει ιδιαίτερα σε αφηγηματικό επίπεδο. Ωστόσο, για όσους αγαπούν τη διαχείριση, την οργάνωση πολύπλοκων εγκαταστάσεων και φυσικά τους δεινόσαυρους, αποτελεί αξιόλογη επιλογή.

Συνοψίζοντας, πρόκειται για πρόταση που μπορεί να μην εντυπωσιάζει με επαναστατικές ιδέες, αλλά κερδίζει σε πληρότητα, προσοχή στη λεπτομέρεια και τεχνική αρτιότητα. Απευθύνεται κυρίως σε λάτρεις του είδους, οι οποίοι θα εκτιμήσουν την προσθήκη κοινωνικών μηχανισμών στους δεινόσαυρους και τις βελτιωμένες δυνατότητες διαμόρφωσης του χώρου. Αν σας αρέσουν τα παραπάνω, τότε το δημιούργημα της Frontier ανταποκρίνεται επάξια στις προσδοκίες, προσφέροντας μια πληρέστερη εμπειρία σε σχέση με τις προηγούμενες προσπάθειες της.

Θετικά:
- Εξαιρετική ποιότητα στα μοντέλα των δεινόσαυρων
- Απολαυστικός ηχητικός σχεδιασμός, με προσεγμένα εφέ
- Πλούσιες δυνατότητες διαχείρισης και ανάπτυξης πάρκου
- Ικανοποιητική διάρκεια και replayability

Αρνητικά:
- Αδύναμο σενάριο που λειτουργεί κυρίως ως πρόσχημα για την πρόοδο σας
- Το gameplay δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά από τους προηγούμενους τίτλους
- Η αυξημένη λεπτομέρεια στη διαχείριση οδηγεί σε κουραστικό micromanagement

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 6
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.6

Η Frontier δεν επαναπροσδιορίζει την φόρμουλα, αλλά την βελτιώνει αισθητά.

Δημήτρης Παλιάρος