S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl

Ταξίδι στην καρδιά του πυρηνικού σκότους.

Το S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl είναι το πολυαναμενόμενο τρίτο sequel της διάσημης σειράς S.T.A.L.K.E.R., η οποία συνδυάζει τα είδη των first-person shooters (FPS), Survival Horror και Open-World Adventures. 15 χρόνια μετά την κυκλοφορία του τρίτου game εν ονόματι S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat που διαδραματίστηκε στο εν λόγω σύμπαν, η ουκρανική εταιρεία GSC Game World μας παρουσιάζει το επόμενο εξελικτικό βήμα της γνωστής ιστορίας που διαδραματίζεται και πάλι στην απαγορευμένη ζώνη γύρω από τον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ.

Μέχρι την κυκλοφορία του παιχνιδιού στις 20 Νοεμβρίου του 2024, το project πέρασε από... 40 κύματα με συνεχείς ακυρώσεις, προβλήματα οικονομικής φύσεως και επιβίωσης της αναπτυξιακής ομάδας μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 κ.ο.κ. προκαλώντας στρες και ανασφάλια στους λάτρεις του είδους και της σειράς, οι οποίοι δεν γνώριζαν αν θα το δουν ποτέ ολοκληρωμένο.

Επιστρoφή στην ζώνη του θανάτου
Το S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl διαδραματίζεται φυσικά στο ίδιο game world με τα προηγούμενα, την γνωστή μας "Ζώνη", μια απαγορευμένη περιοχή η οποία επηρεάστηκε ολέθρια από το πραγματικό πυρηνικό δυστύχημα του 1986 στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ. Η περιοχή ξεχειλίζει από ραδιενέργεια και βρίθει από μεταλλαγμένα πλάσματα, οπλισμένους τυχοδιώκτες, συμμορίες, χρονοδιαστατικές ανωμαλίες και ένα σωρό artifacts με παράξενες ιδιότητες. Ο χαρακτήρας που αναλαμβάνουμε ονομάζεται Skif και είναι ένας βετεράνος πεζοναύτης του Ουκρανικού στρατού.

Μετά την καταστροφή του σπιτιού του από μια απρόβλεπτη χρονοδιαστατική ανωμαλία που συνέβη εκτός της απαγορευμένης περιοχής, καλούμαστε να εισέλθουμε στην επικίνδυνη ζώνη κατ’ εντολή ενός επιστήμονα, διαθέτοντας μια συσκευή που δημιουργεί χρονοδιαστατικές ανωμαλίες και επαναφορτίζει τα artifacts. Σεναριακά, το S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl στέκεται επάξια απέναντι στους προκατόχους του γιατί εξελίσσει περαιτέρω το σύμπαν που δημιούργησε το πρωτότυπο και, στην πορεία, επανασυστήνει πρόσωπα και πράγματα από τους περασμένους τίτλους της σειράς.

Τρίζουν τα δόντια από το άγχος της επιβίωσης
Η κεντρική προσέγγιση του S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl παραμένει πιστή στα χαρακτηριστικά που έκαναν τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς τόσο αγαπητά στους gamers. Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά του. Το Α και το Ω της εμπειρίας είναι η ατμόσφαιρα που προσφέρει η οποία είναι από τις ρεαλιστικότερες που μπορεί να βιώσει παίκτης στην κατηγορία των Survival. Οι καιρικές συνθήκες είναι πιο ασταθείς και από κινούμενη άμμο με αποτέλεσμα την μια στιγμή να στεκόμαστε κάτω από ένα καθαρό ουρανό σκεπτόμενοι την επόμενη κινησή μας και στην επόμενη να ψάχνουμε καταφύγιο από τις αστραπές και τους κεραυνούς! Ο φωτισμός είναι δυναμικός και τέλειος βυθίζοντάς μας άλλοτε στο απόλυτο σκοτάδι και άλλοτε αποκαλύπτοντας έναν ουρανό με αρρωστημένα χρώματα επηρεασμένα από ραδιενεργές καταιγίδες.

Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι ανοιχτός και φουλ ρευστός και δυναμικός, επιτρέποντάς μας να εξερευνήσουμε ελεύθερα το περιβάλλον, να αλληλεπιδράσουμε με τους NPCs, να εκτελούμε τις διάφορες αποστολές και να αποκτούμε πρόσβαση σε νέες περιοχές της Ζώνης. Η ατμόσφαιρα παίζει καθοριστικό ρόλο στο Survival τμήμα του παιχνιδιού που είναι και το καλύτερο από όλα. Ο μετρητής ραδιενέργειας που κουβαλάμε δεν είναι διασκοσμητικός και αρχίζει να βγάζει ανατριχιαστικούς ήχους κάθε λίγο και λιγάκι, ειδοποιώντας για τα αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας. Η ατμόσφαιρα διαρκούς τρόμου που καλλιεργεί ο μετρητής ενισχύεται από την ελώδη μορφή της ευρύτερης περιοχής η οποία κρύβει παντού χωροχρονικές ανωμαλίες με στήλες φωτιάς να ανάβουν από το πουθενά και μεταλλαγμένα πλάσματα που ξεπηδούν από απίθανα σημεία με την εμφανή πρόθεση να μας… μαδήσουν.

Η ασταμάτητη διαχείριση του health, η ανάγκη μείωσης της ραδιενέργειας, η υποχρεωτική συντήρηση των όπλων και οι αδιάκοπες απειλές άλλων ανθρώπων καλλιεργούν ένα από τα απειλητικότερα κλίματα που έχουμε βιώσει σε Survival τίτλο ποτέ. Ενώ όλη αυτή η αβεβαιότητα και ο ρεαλισμός πετυχαίνει στην απόδοση της προσδοκώμενης ατμόσφαιρας, αποτυγχάνει εντελώς στο να μας διασκεδάσει και να μας πωρώσει με την εμπειρία. Ωραία είναι η στρατηγική, οι επιλογές και η χρήση του νου μας αλλά την να την κάνουμε όταν κάθε λίγο και λιγάκι μας τελειώνουν με δύο πιστολιές από το πουθενά; Τι να την κάνουμε όταν προσπαθούμε να προσεγγίσουμε με stealth τους εχθρούς και εκείνοι στρίβουν λες και μας πήραν μυρωδιά από τα 20 μέτρα;

Τι νόημα έχει η ατμόσφαιρα όταν πρέπει να καταναλώνουμε σκευάσματα με την συχνότητα ενός… μεθύστακα για να διατηρήσουμε την stamina, να μειώσουμε την ραδιενέργεια, να σταματήσουμε αιμορραγίες κ.ο.κ.; Τι χάλι είναι αυτό με την φθορά των όπλων που πρέπει να τα επιδιορθώνουμε κάθε λίγο και λιγάκι; Να μην μιλήσουμε τώρα για το μικροσκοπικό inventory που μας θυμίζει προηγούμενες δεκαετίες, μας αναγκάζει να το διαχειριζόμαστε συνέχεια και ανάγκασε έναν φίλο, τρομερά έμπειρο παίκτη του FPS είδους και των Call Of Duty συγκεκριμένα, να το ρίξει στα cheats για να το γεμίσει!

Κουραστήκαμε να σκοτώνουμε εχθρούς; Σκάνδαλο!
Τι έχει να μας προσφέρει το S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl από πλευράς FPS απόλαυσης όμως; Σύμφωνα με τα λεγόμενα του προαναφερθέντος φίλου τα οποία προσυπογράφω, τίποτα αρκετά συναρπαστικό ώστε να μας κάνει να το αγαπήσουμε. Η ευφυία των αντιπάλων μας είναι, επιεικώς, αμφισβητούμενη καθώς τους βλέπουμε να κινούνται ενίοτε χωρίς να έχουν συγκεκριμένο σκοπό ή αίσθηση του περιβάλλοντός τους.

Φυσικά όταν αρχίζουν να μας πυροβολούν είναι τόσο εύστοχοι που θα μπορούσαν εύκολα να κερδίσουν σε παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής. Η ανάδραση των όπλων και η ζημιά που προξενούν είναι ανάλογη του διαμετρήματος και των μηχανισμών τους με αποτέλεσμα να είναι αρκετά απολαυστική η δράση. Η αυξημένη δυσκολία επιβάλλει την προσεκτική προσέγγιση σε κάθε μάχη και οι επιθέσεις μας στηρίζονται πάντα στην σωστή γωνία στόχευσης και όχι στο μέγεθος του όπλου που διαθέτουμε ή στην ταχύτητα με την οποία φτύνει “μολύβι”. Θα ήμασταν ικανοποιημένοι από το μακελειό αν δεν έπρεπε να ψάχνουμε σαν ρακοσυλλέκτες σε όλο τον χάρτη για καλύτερα όπλα, πυρομαχικά και να επιδιορθώνουμε συνέχεια το φθαρμένο υλικό.

Τα παραπάνω αποκαλύπτουν το βασικό πρόβλημα με το gameplay του S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl που μπορούμε να το συνοψίσουμε σε μια μόνο λέξη, την λέξη κούραση. Όλοι του οι μηχανισμοί βασίζονται στην φθορά με αποτέλεσμα να φθείρεται αντίστοιχα και ο χρήστης που ασχολείται μαζί του. Η αδιαφορία που μας κυριεύει σταδιακά θα μπορούσε να αποφευχθεί προσθέτωντας RPG στοιχεία με experience points και skill trees ώστε να έχουμε ισχυρό κίνητρο να υποστούμε την ταλαιπωρία αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Το παιχνίδι προσπαθεί να πιαστεί από το στοιχείο του εντυπωσιασμού αξιοποιώντας στο έπακρο την Unreal Engine 5 αλλά το βλέπουμε να παραπατάει ακόμα και σε αυτό τον τομέα. Σε επίπεδο οπτικών εφέ, lip synchronization και φωτισμού σκίζει. Η οπτική απόλαυση αποδυναμώνεται από πολλά ενοχλητικά bugs φυσικά. Το frame rate κινείται διαρκώς σε οριακά επίπεδα ακόμα και σε high end συστήματα και η αστάθεια αυτή μας εκνευρίζει ιδιαίτερα όσο περνούν οι ώρες. Το voice acting αποτελεί ισχυρό σημείο της εμπειρίας καθώς αποδίδει τέλεια τους χαρακτήρες που συναντούμε.

Οσμιζόμαστε ραδιενεργά απόβλητα
Το S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl θα μπορούσε να αποτελεί το καλύτερο κεφάλαιο της σειράς, οδηγώντας την σε νέα επίπεδα αλλά δεν τα καταφέρνει. Θέλετε λόγω του ότι η ανάπτυξή του έγινε μέσα σε πραγματικό πεδίο μάχης, δηλαδή το Ουκρανικό έδαφος μετά την επίθεση της Ρωσίας; Θέλετε λόγω του ότι οι δημιουργοί έχασαν την έμπνευσή τους λόγω της παραπάνω τραγωδίας και δεν μπόρεσαν να το εξελίξουν όσο θα έπρεπε; Διαλέγετε και παίρνετε, το βέβαιο είναι ότι παρουσιάζει τόσα προβλήματα που καθιστούν εντελώς ασύμφωρη (προς το παρόν) την αγορά του κυρίως παιχνιδιού στα 60 ευρώ στο Steam, να μην μιλήσουμε για τις υπόλοιπες εκδόσεις.

Θετικά:
- Ρεαλιστικά game mechanics που μεταδίδουν την αγωνία επιβίωσης
- Πετυχημένο voice acting και lip synch
- Σωστά αποδοσμένη ατμόσφαιρα τρόμου και απελπισίας
- Μεγάλη διάρκεια
- Καλό σενάριο

Αρνητικά:
- Ενοχλητική δυσκολία και φθορά εξοπλισμού
- Πληθώρα από bugs
- Χαμηλό frame rate
- Χαζό αλλά υπερβολικά εύστοχο A.I.
- Μέτριο FPS κομμάτι

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7
Gameplay: 6
Σενάριο: 7
Αντοχή: 8
Γενικά: 7

Η συνέχεια της κλασικής σειράς ακτινοβολεί... μετριότητα.

Γιάννης Μοσχονάς