S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl

Ατμοσφαιρικό και αφιλόξενο.

Όταν περιμένεις ένα First-Person Shooter για πάνω από έναν χρόνο και πιάνοντάς το στα χέρια σου νομίζεις ότι σου έδωσαν λάθος παιχνίδι, τότε ισχύουν δύο πράγματα. Πρώτον, το συγκεκριμένο genre περνάει κρίση και δεύτερον έχεις αρχίσει να γίνεσαι (αναπόφευκτα) πολύ απαιτητικός. Το STALKER (με ή χωρίς τις τελίτσες) όφειλε να είναι το κάτι παραπάνω στα FPS. Όσοι από εσάς είναι αρκετά ψαγμένοι, θα έπρεπε να κρατάνε και μία επιφύλαξη για την GSC Game World, της οποίας τα μέχρι τώρα πρώτα ονόματα ήταν τα strategy Cossacks και το American Conquest. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα έχει να φάει πολλά ψωμιά ακόμη. Απ’ την άλλη η THQ δεν είχε να επιλέξει κάτι καλύτερο, αφού η GSC είναι ουκρανική προγραμματιστική εταιρεία, πράγμα που στην συγκεκριμένη περίπτωση (λόγω Τσέρνομπιλ) ήταν και η πιο λογική επιλογή.

Σενάριο
Η ιστορία του Τσέρνομπιλ έχει ως εξής. Το εργοστάσιο εδρεύει στο Pripyat της Ουκρανίας, κατασκευάστηκε το 1970 και αποτελείτο από τέσσερις αντιδραστήρες οι οποίοι μπορούσαν να παράγουν μέχρι 1000 megawatt ηλεκτρικής ενέργειας, ποσό που τότε αντιστοιχούσε στο 10% της συνολικής ενέργειας της Ουκρανίας. Το 1982 υπήρξε διαρροή στον πρώτο αντιδραστήρα, γεγονός το οποίο για ευνόητους λόγους δεν βγήκε προς τα έξω. Στις 26 Απριλίου του 1986 όμως, είχαμε την μεγάλη έκρηξη στο εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ που μέχρι σήμερα αποτελεί το χειρότερο ενεργειακό ατύχημα που έγινε ποτέ. Τότε, ο τέταρτος αντιδραστήρας εξερράγη βγάζοντας προς τα έξω τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας. Σήμερα είναι κλειστός μέσα σε σαρκοφάγο για να αποφευχθεί περαιτέρω εξάπλωση της ραδιενέργειας. Το κακό όμως είχε ήδη γίνει αφού ο καρκίνος εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα τόσο στην Ουκρανία όσο και στην γειτονική Λευκορωσία. Ο τελευταίος αντιδραστήρας του εργοστασίου έκλεισε το 2000.

Το STALKER είναι ένα εναλλακτικό σενάριο στα όσα ήδη γνωρίζουμε. Το παιχνίδι έχει επιρροές από την ομώνυμη ταινία (“Stalker”, η οποία κυκλοφόρησε το 1979, αρκετά χρόνια πριν την έκρηξη). Σύμφωνα με το σενάριο του παιχνιδιού, η ζώνη γύρω από το Τσέρνομπιλ είχε υποστεί κατάληψη από την σοβιετική κυβέρνηση η οποία διεξήγαγε ερευνητικά projects. Συγκεκριμένα είχε χτίσει και επεκτείνει διάφορες εγκαταστάσεις, όπως ένα μυστηριώδες εργοστάσιο κάτω από την επιφάνεια του τέταρτου αντιδραστήρα και της σαρκοφάγου του. Tα ερευνητικά αυτά projects είχαν να κάνουν με τον έλεγχο του ανθρώπινου νου και με την δημιουργία όπλων. Το πιο γνωστό project ήταν το “C-Consiousness” το οποίο είχαν δημιουργήσει επτά επιστήμονες. Όταν η σοβιετική ένωση κατέρρευσε, ορισμένα εργοστάσια εγκαταλείφθηκαν και το “C-Consiousness” άρχισε να προσβάλει τις εγκαταστάσεις και τους εργαζόμενους σε αυτές. Το 2006 γίνεται μία δεύτερη έκρηξη στο εργοστάσιο Τσέρνομπιλ η οποία διαστρεβλώνει όλη την γύρω περιοχή και δημιουργεί ανωμαλίες και με τον καιρό μεταλλαγμένους ανθρώπους.


Φτάνουμε στο 2012 όπου πλέον η περιοχή του Τσέρνομπιλ περιτριγυρίζεται από ένα γκρουπ παράνομων εξερευνητών, τους STALKERS και τον Ουκρανικό στρατό που θέλει να επιβάλει την τάξη. Η ομάδα του C-Consciousness δημιουργεί μία κατασκευή στο κέντρο του τέταρτου αντιδραστήρα, το Alien Monolith, το οποίο αποσκοπεί στο να ελέγξει τον εγκέφαλο των ανθρώπων και να δημιουργήσει την θρησκεία Monolith με φανατισμένους ντόπιους οι οποίοι θα αποτρέψουν τους υπόλοιπους ανθρώπους από το να πλησιάσουν το Τσέρνομπιλ. Μάλιστα, κατάφεραν να αλλάξουν την λειτουργία του ραντάρ (το οποίο πλέον αποκαλούν “Brain Scorcher”) σε θανατηφόρα, ώστε να «αδειάζει» όποιον ανθρώπινο εγκέφαλο πλησιάσει τις εγκαταστάσεις, μετατρέποντάς τον σε επιθετικό ζόμπι (και επιτρέποντας στην προαναφερθείσα συσκευή να ελέγξει τον εγκέφαλό του).

Εσείς ονομάζεστε Strelok και μαζί με τους Ghost, Fang και Doc, ανήκετε σε ένα μικρό γκρουπ από Stalkers όταν, λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του παιχνιδιού, οδεύετε προς τις εγκαταστάσεις του Τσέρνομπιλ αφού έχετε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το τι κρύβεται πίσω από αυτές. Καταφέρνετε να ξεφύγετε από τον Brain Scorcher και να πλησιάσετε το πυρηνικό εργοστάσιο και το Alien Monolith, το οποίο είναι μία καλοστημένη παγίδα για όποιον καταφέρει να φτάσει μέχρι εκεί. Καταφέρατε να βρείτε ένα ηλεκτρονικό κλειδί που θα άνοιγε την πόρτα του Monolith, αλλά λόγω του ότι το portal είχε ενεργοποιηθεί και κινδύνευε η ζωή σας, επιχειρήσατε να ξεφύγετε. Κάπου εκεί, ένας δυνατός κεραυνός χτυπάει το φορτηγάκι σας και όλη η παρέα διασκορπίζεται. Ο ραδιενεργός κεραυνός δημιούργησε στο χέρι σας ένα τατουάζ το οποίο με μαύρα γράμματα γράφει “S.T.A.L.K.E.R.”. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν έπρεπε να είχατε επιζήσει ή θα έπρεπε να είχατε μεταλλαχθεί σε ζόμπι. Κι όμως, ένας κυνηγός που έκοβε βόλτες στην περιοχή σας βρίσκει πεταμένο σ’ ένα χωράφι, σας μεταφέρει μέχρι το καταφύγιο του γέρου του και κάπου εκεί, αφού ξυπνήσετε και αντιληφθείτε ότι έχετε πάθει αμνησία, ξεκινάει η περιπέτειά σας και η αναζήτηση του τι έχει προηγηθεί και τι πρόκειται να ακολουθήσει εκεί έξω.

Gameplay
Όλα λοιπόν ξεκινούν από το μηδέν για εσάς. Παρ’ όλα αυτά, έχετε το ευτύχημα ο γέρος που σας ανακάλυψε να έχει και πολύ καλές οργανωτικές γνώσεις. Ξέρει την πιάτσα και θέλει να κάνει τις “δουλειές” του εξερευνώντας παράλληλα τι τρέχει στην γύρω περιοχή. Κι εσείς, ως στρατιώτης, σίγουρα έχετε την ικανότητα να τον βοηθήσετε, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά του, έχετε και μία υποχρέωση απέναντί του επειδή σας έσωσε. Ο πρώτος σας εξοπλισμός είναι ένα μαχαίρι, ένα πιστόλι, ένα PDA κι ένα ζευγάρι κιάλια. Βγαίνετε λοιπόν έξω με την στολή σας ξεκινάτε την εξερεύνηση. Γύρω σας υπάρχουν κι άλλοι STALKERs στους οποίους έχουν ανατεθεί διάφορες αποστολές από την μονάδα τους. Μετά το “τράνταγμα” του ατυχήματος δεν έχετε παρά να μιλήσετε σε κάποιον ανώτερο της μονάδας και να του ζητήσετε να σας αναθέσει κάτι ώστε να αναπτύξετε καλές σχέσεις.

Μπορεί το S.T.AL.K.E.R. να είναι FPS, όμως έχει και μικρές επιρροές από RPG, λόγω του inventory που διαθέτει, κι από adventure, λόγω της επικοινωνίας με NPCs και του γενικότερου ψαξίματος που ενδέχεται να ρίξετε ανά διαστήματα. Στον χειρισμό υπάρχουν κάποιες μικροδιαφορές σε σχέση με τα υπόλοιπα FPS. Για να τρέξετε πρέπει να κρατάτε πατημένο το πλήκτρο “X”, κάτι που με την ταυτόχρονη χρήση των WASD θα δυσκολέψει αρκετά το χέρι σας. Για να σκύψετε πατάτε το Ctrl ενώ υπάρχει και να συρθείτε (το λεγόμενο “έρπινγκ”) κρατώντας μαζί με το Ctrl και το Shift (άλλη μία μανούβρα για το χέρι σας). Το action button είναι το F, με το οποίο μπορείτε να μαζέψετε αντικείμενα ή να μιλήσετε με οποιονδήποτε NPC ενώ με Shift+F μπορείτε να σύρετε το πλησιέστερο πτώμα εκεί που θέλετε, ώστε να μην γίνετε αντιληπτοί από τον εχθρό.

Αν στο S.T.A.L.K.E.R. γίνεται και δεύτερη έκρηξη στο Τσέρνομπιλ, εμείς θα προκαλούσαμε και μία τρίτη, έτσι για να απαλλαγούμε μια και καλή.

Η ομιλία με τους χαρακτήρες έχει συνήθως μέχρι δύο επιλογές. Εκεί όπου υπάρχουν αρκετοί διάλογοι, συνήθως σας αναθέτονται αποστολές τις οποίες καλά θα κάνετε να δεχτείτε για να έχει και το παιχνίδι κάποιο ενδιαφέρον (δουλειά να’ χουμε δηλαδή…). Κατά τον διάλογό σας δεν πρόκειται να δυσκολευτείτε ιδιαίτερα αφού οι απαντήσεις είναι προφανείς και συνήθως το άτομο που έχετε απέναντί σας δεν…παρεξηγείται εύκολα. Αυτό είναι λογικό αφού ένα FPS δεν έχει λόγο να εστιάσει ιδιαίτερα στο adventure κομμάτι. Παρ’ όλα αυτά σας δίνει την απόλυτη ελευθερία κινήσεων για να προχωρήσετε όπου θέλετε γύρω από την ζώνη του Τσέρνομπιλ και να οργανώσετε τις επιθέσεις σας από τα σημεία όπου επιθυμείτε.

Γύρω από την ζώνη του Τσέρνομπιλ γίνεται ένας απίστευτος χαμός από ομάδες στρατιωτών, καθεμία από τις οποίες έχει και διαφορετικό ρόλο. Οι δύο πιο σημαντικές ομάδες από Stalkers είναι οι “Duty” και “Freedom”, με τις οποίες θα έχετε και την πιο συχνή επικοινωνία. Ο ουκρανικός στρατός είναι εξοπλισμένος μέχρι και με ελικόπτερα κι έχει και αυτός έντονη παρουσία στην περιοχή ενώ είναι εχθρικός απέναντι σε οποιονδήποτε τρίτο. Ακόμη, θα συναντήσετε ληστές αλλά και μισθοφόρους εκτελεστές. Η αποκάλυψη όμως είναι η φυλή των Monolith την οποία θα βρείτε μπροστά σας στα δυσκολότερα επίπεδα και η οποία αποτελείται από σιχαμερά, μεταλλαγμένα από την ραδιενέργεια, πλάσματα!

Το inventory σας είναι αρκετά χρήσιμο ώστε να ταξινομείτε τα διάφορα αντικείμενα που θα βρίσκετε. Μπορείτε να συλλέξετε όπλα, σφαίρες ή medikits από νεκρούς στρατιώτες ή διάφορα άλλα αντικείμενα που θα συναντήσετε στην πορεία της εξερεύνησής σας, όπως τα artifacts τα οποία είναι κάτι παραπάνω από ραδιενεργά ευρήματα αφού σας προσφέρουν καλύτερη προστασία από τις σφαίρες. Μπορείτε μέχρι και να δώσετε αντικείμενα σε κάποιον στρατιώτη και να τον βοηθήσετε. Για παράδειγμα αν ένας στρατιώτης είναι βαριά τραυματισμένος, ετοιμοθάνατος και ζητήσει την βοήθειά σας, μπορείτε να του δώσετε ένα Medikit και να τον σώσετε, κάτι που θα φανεί πολύ χρήσιμο στην πορεία αφού ο στρατιώτης θα μιλήσει για εσάς στον ανώτερό του κι έτσι θα ανέβει το reputation σας ώστε να έχετε καλύτερη αντιμετώπιση.

Το PDA είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο με το οποίο έχετε συγκεντρωμένες αρκετές πληροφορίες (σας το προμηθεύει ο παππούς ενώ σας δίνει και οδηγίες για το πως θα το χρησιμοποιήσετε!) Περιλαμβάνει το μενού “Tasks” που σας παρέχει συγκεντρωμένες πληροφορίες για τα objectives σας, το “Map”, το “Diary” που δείχνει τι έχετε κάνει μέχρι τώρα, το “Contracts” ώστε να επικοινωνείτε άμεσα με κάποιον STALKER (υπάρχουν και ενδείξεις για το αν η διάθεσή τους είναι επιθετική –κόκκινη-, φιλική –πράσινη- ή ουδέτερη –άσπρη-), το Ranking που είναι κάτι σαν Hall of Fame και μία πρόκληση για να προχωρήσετε στο παιχνίδι, το “Statistics” και το “Encyclopedia”.

Tο S.T.A.L.K.E.R. έχει πέντε επίπεδα δυσκολίας τα οποία όμως φαντάζουν γολγοθάς. Ακόμα και στο πιο εύκολο επίπεδο, με λίγες σφαίρες θα βρεθείτε ξαπλωμένος στο έδαφος (κάτι που ασφαλώς και σημαίνει ρεαλισμό στον απόλυτο βαθμό). Κι εδώ τίθεται σοβαρό ζήτημα για την διαχρονικότητα του παιχνιδιού αφού σε στιγμές δράσης τα πράγματα ζορίζουν και η καλύτερη μέθοδος είναι να γίνεστε όσο το δυνατόν λιγότερο αντιληπτοί. Εκτός κι αν σκοπεύετε να στοχεύσετε καλά με το όπλο σας και να σημαδέψετε κεφάλια (το απλό πυρ συνήθως δεν πιάνει). Εκτός από στρατιώτες θα συναντήσετε και άγρια ζώα τα οποία σε μεταλλαγμένη μορφή δεν θα έχουν και τόσο…φιλικές διαθέσεις απέναντί σας.

Τα objectives συνήθως είναι απλά. Π.χ. ο γέρος σας δίνει μία πρώτη οδηγία να βρείτε ένα flash drive που το έχει ο τάδε Stalker και περιέχει χρήσιμες πληροφορίες. Ο ανώτερός σας στην μονάδα μπορεί να σας στείλει σε κάποιο σημείο να βοηθήσετε έναν άλλο Stalker. Μπορείτε να λάβετε αποστολές μέχρι και από ουδέτερους Stalkers (που δεν ανήκουν δηλαδή σε κάποια μονάδα) κατόπιν συνομιλίας μαζί τους. Όλα τα objectives φαντάζουν απλά, αν και στην πορεία θα χρειαστεί αρκετό ψάξιμο, αφού η περιοχή “The Zone” έχει οικισμούς, δάση, στρατιωτικές βάσεις και γενικά πολύ πράμα για να ψάξετε. Δυστυχώς θα πρέπει να το κάνετε με τα πόδια αφού δεν μπορείτε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να ελέγξετε κάποιο όχημα. Ευτυχώς όταν τρέχετε το stamina bar διαρκεί αρκετά ώστε να φτάσετε άνετα από την μία τοποθεσία στην άλλη.

Μέσα στο παιχνίδι ενδέχεται να συναντήσετε ορισμένα μικρά bugs τα οποία θα…φανερώσουν τον κώδικα στο background! Αυτά μπορεί να παρουσιαστούν π.χ. στο Save και το Load (χωρίς να κινδυνεύουν τα αρχεία σας) ή σε περιπτώσεις όπου θα πατήσετε πολλά πλήκτρα ταυτόχρονα. Δυσάρεστο είναι και το γεγονός ότι δεν μπορείτε να τραβήξετε screenshot με το πλήκτρο “Print Screen”. Κι είναι κρίμα που θα σας παρουσιάσουμε ετοιματζίδικα screenshots γιατί είχαμε μεγάλη όρεξη να βγάλουμε στη φόρα αρκετά εκτοπλάσματα ραδιενεργών αποβλήτων από το Τσέρνομπιλ. Όπως και να το κάνουμε το σενάριο είναι γαργαλιστικό και το παιχνίδι παρουσιάζει σταδιακά όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν φυσικά έχετε την απαραίτητη υπομονή αφού αργεί λίγο να μπει στη δράση και χρειάζεται εξοικείωση με το σύστημα στόχευσης. Οι αντιδράσεις των στρατιωτών είναι άκρως ρεαλιστικές. Υπάρχει γενικά ένα υποτονικό κλίμα παντού λόγω του κινδύνου που διατρέχουν οι στρατιώτες από την ραδιενέργεια αλλά κι ένα αίσθημα φόβου. Αν στοχεύσετε με το όπλο σας κάποιους συγκεκριμένους Stalkers, ακόμα κι αν αυτοί είναι φιλικοί απέναντί σας, τότε δεν θα έχουν φυσιολογική συμπεριφορά εκτός κι αν τραβήξετε το όπλο από πάνω τους. Ο χειρισμός, παρά τις όποιες δυσκολίες του, συνηθίζεται με τον καιρό ενώ το ραντάρ που βρίσκεται πάνω αριστερά στην οθόνη δεν έχει πάντοτε όλες τις ενδείξεις που χρειάζεστε, οπότε εδώ τα Save και Load θα σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα για να προχωρήσετε.

Γραφικά-Ήχος
Η μηχανή γραφικών του S.T.A.L.K.E.R. είναι η X-Ray Graphics Engine με το Shader Model 3 και υποστηρίζει μέχρι και ένα εκατομμύριο πολύγωνα στην οθόνη ταυτόχρονα, καθώς και έντονη διαφορά καιρικών φαινομένων, αλλά δεν υποστηρίζει anti-aliasing ενώ εκτός αυτού καθυστερεί αρκετά στους χρόνους φόρτωσης. Τα textures είναι κάκιστης ποιότητας αφού αν πλησιάσετε σε έναν τοίχο θα δείτε μέχρι και τα pixels του, ενώ αν βρεθείτε κοντά σε δέντρο και το κοιτάξετε από το πλάι, τότε θα έχετε μπροστά σας απλά ένα σύνολο από κουκίδες. Ως επέκταση αυτού δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε περαιτέρω στοιχεία για τον σχεδιασμό των χαρακτήρων, οι οποίοι φαίνονται σχεδόν ανέκφραστοι. Η κατάσταση βελτιώνεται κάπως στα pre-rentered cinematics που συνοδεύουν το παιχνίδι. Όταν όμως αυτά τελειώνουν τότε προσγειωνόμαστε ανώμαλα στην κλασική engine του παιχνιδιού. Ένα μεγάλο θετικό είναι το υψηλότατο επίπεδο τεχνητής νοημοσύνης (A.I.) όλων των χαρακτήρων, οι οποίοι αλληλεπιδρούν και μεταξύ τους, ακόμη κι όταν εσείς δεν βρίσκεστε μπροστά. Απλά σκεφτείτε ότι οι κινήσεις τους είναι πάρα πολύ κοντά σε φυσιολογικές κινήσεις ανθρώπου. Εκτελούν αποστολές, τρέχουν, πυροβολούν, ξεκουράζονται στη φωτιά, τρώνε, κοιμούνται κτλ.

Οι ερμηνείες των (ρώσων) ηθοποιών, με εξαίρεση αυτές των κομπάρσων, είναι πάρα πολύ υψηλού επιπέδου και σας μεταφέρουν πολύ όμορφα την ατμόσφαιρα που επικρατεί στην ζώνη του Τσέρνομπιλ. Το lipsync μπορεί να είναι καθυστερημένο αλλά και μόνο ο τόνος και η διαφορετική χροιά της κάθε φωνής, σας κάνει να το ξεχνάτε γρήγορα. Στα ηχητικά εφέ των όπλων υπάρχει μέχρι και ο αντίλαλος όπου χρειάζεται ενώ δεν λείπουν και οι μικρές λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα η μουσική από το ραδιόφωνο του γέρου που σας δίνει οδηγίες.

Το θλιβερό είναι ότι η engine παρουσιάζει ορισμένα “κενά” στην ομιλία. Για παράδειγμα αν κάποιος στρατιώτης σας ζητάει βοήθεια, ενδέχεται να επαναλαμβάνει την ίδια ακριβώς φράση κάθε λίγα δευτερόλεπτα κάνοντάς σας πραγματικό σπάσιμο νεύρων. Κι εδώ μας έρχονται κάπου στο μυαλό σκηνές από FPS δεκαετίας ’90 όταν η ομιλία στους χαρακτήρες έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της! Η κατάσταση είναι ολίγον τραγελαφική, αν και με τόση ραδιενέργεια εκεί μέσα δεν θα επιζούσε ούτε μαμούθ!

Επίλογος
Το S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl, ανακοινώθηκε το 2001 και επρόκειτο να βγει στην αγορά το 2003. Η καθυστέρησή του τελικά αποδείχθηκε αρνητική αφού αξιοποιεί μηχανή γραφικών με Directx 8. Δεν θα πρέπει όμως να γυρίσουμε την πλάτη στην πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στο Α.Ι. των χαρακτήρων, το οποίο είναι πρωτοποριακό για κάθε FPS που κυκλοφορεί σήμερα στην αγορά. Το παιχνίδι απαιτεί δεκάδες ώρες για την ολοκλήρωσή του καθώς κι αρκετό ψάξιμο. Έχει όμως και Online δυνατότητες υποστηρίζοντας Deathmatch, Team Deathmatch και Artifact hunt (όπου δύο ομάδες χωρίζονται με σκοπό την αναζήτηση συγκεκριμένων artifacts) ενώ υποστηρίζει μέχρι και 32 παίκτες στον ίδιο χάρτη καθώς και σύστημα αξιολόγησης παικτών.

Θετικά:
- Πιασιάρικο σενάριο που συνοδεύεται με την ανάλογη ατμόσφαιρα
- Α.Ι. υψηλού επιπέδου
- Πλήρης ελευθερία κινήσεων
- Υποστήριξη multiplayer

Αρνητικά:
- Προβλήματα στα textures
- Επαναλαμβανόμενοι ήχοι
- Υψηλός βαθμός δυσκολίας
- Ορισμένα μικρά bugs

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 8

Μπορεί η μηχανή γραφικών του να μας μεταφέρει λίγα χρόνια πίσω, όμως το άκρως εθιστικό gameplay του είναι ικανό να σας κρατήσει κοντά του για αρκετό διάστημα.

Μάνος Γρυπάρης