The Banner Saga 2

Η συνέχεια του σκανδιναβικού έπους.

Προτού καν αναφερθεί οτιδήποτε άλλο, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Το The Banner Saga 2 δεν -επαναλαμβάνω πως δεν- είναι το τυπικό sequel που έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε από την gaming βιομηχανία. Δεν προσθέτει καινούριους μηχανισμούς, δεν ανανεώνει τα γραφικά και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αυτόνομο δημιούργημα που μπορεί να κριθεί απομονωμένο. Πιθανώς ένας πιο ακριβής και περιγραφικός τίτλος να ήταν ένας που θα ακολουθούσε την episodic φόρμουλα ονομασίας, όπως The Banner Saga: Episode 2. Βέβαια σε αυτήν την περίπτωση θα είχε να αντιμετωπίσει την προκατάληψη που συνοδεύει το episodic gaming όσον αφορά τον όγκο περιεχομένου και την αντοχή.

Το The Banner Saga κυκλοφόρησε το 2014 από την, τότε νέα στο παιχνίδι, εταιρία ανάπτυξης Stoic. Μια εταιρία δημιουργημένη από πρώην υπαλλήλους της BioWare οι οποίοι αποφάσισαν να τα παρατήσουν όλα και να κυνηγήσουν το δημιουργικό τους όραμα. Όραμα το οποίο έλαβε σάρκα και οστά τον Ιανουάριο του 2014 σε ένα RPG με στοιχεία Turn-based Strategy, τοποθετημένο σε έναν fantasy κόσμο εμπνευσμένο από την σκανδιναβική μυθολογία και μεσαιωνική κουλτούρα. Η indie αυτή κυκλοφορία έκλεψε τις εντυπώσεις τόσο των gamer όσο και των κριτικών, μοσχοπούλησε και απέσπασε αρκετά βραβεία. Τα στοιχεία που έκλεψαν τις εντυπώσεις ήταν κατά βάση το σενάριο, οι χαρακτήρες και το ιδιαίτερα όμορφο art direction. Δύο χρόνια μετά η Stoic μας παρουσιάζει το δεύτερο κεφάλαιο της σειράς, το οποίο μας ξανακαλεί στον χιονισμένο Βορρά της φανταστικής Σκανδιναβίας για να συνεχίσουμε αυτό που αρχίσαμε.

Στο προηγούμενο επεισόδιο...
Το The Banner Saga 2 διαθέτει ένα σύντομο και περιληπτικό cinematic στο οποίο συνοψίζονται τα συμβάντα που έχουν ήδη λάβει χώρα. Ο σκοπός ύπαρξης του εν λόγω cinematic δεν είναι να καλωσορίσει νέους παίκτες αλλά να φρεσκάρει την μνήμη στους παλιούς και να εξομαλύνει την απότομη εκκίνηση της ιστορίας που υπό άλλες συνθήκες θα ξένιζε. Δεν υπάρχει εισαγωγή στον κόσμο και στους χαρακτήρες, όλα αυτά έχουν γίνει ήδη, και δεν υπάρχει χρόνος για εξηγήσεις διότι τα κοσμοϊστορικά γεγονότα του σεναρίου τρέχουν. Οπότε το The Banner Saga 2 ξεκινάει κατευθείαν ακριβώς από εκεί που μείναμε και χωρίς καθόλου χάσιμο χρόνου θα σας πετάξεικατευθείαν στα βαθιά.

Με τον τρόπο αυτό ξεκαθαρίζεται ευθύς εξ αρχής πως το The Banner Saga 2 απευθύνεται μόνο σε όσους έχουν ήδη τερματίσει το πρώτο. Μπορεί αυτό να φαίνεται αρκετά περίεργο μιας και συνήθως τα περισσότερα sequels είναι δομημένα έτσι ώστε να προσκαλούν και νέους παίκτες στην αγκαλιά τους, αλλά η σαφής προτεραιότητα της Stoic είναι να μας αφηγηθεί μια ιστορία και οι ιστορίες πρέπει να βιώνονται από την αρχή και όχι από την μέση. Επιπλέον το γεγονός πως δεν χρειάζεται να υπηρετηθούν οι ανάγκες των νέων παικτών επιτρέπει την ολική παράλειψη του κουραστικού exposition που υπάρχει στην αρχή κάθε σεναρίου και σκοπό έχει να μας εισάγει στον κόσμο και στους χαρακτήρες που συναντάμε.

Το orignal Banner Saga έχοντας την ευθύνη του να μας εισάγει στον άγνωστο αυτό κόσμο ενώ ταυτόχρονα και να μας παρουσιάσει τις σχέσεις των δεκάδων χαρακτήρων αυτού -πολλοί εκ των οποίων γνωρίζονταν μεταξύ του πρώτη φορά- πολλές φορές έπρεπε να ρίχνει τους ρυθμούς και να γίνεται πληκτικό και κάπως άβολο. Στο The Banner Saga 2 όλος ο κόσμος φαντάζει πιο ζωντανός και πιο ζωηρός, η δράση πιο γρήγορη και άμεση και οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων πιο πιστευτές και ανεπτυγμένες. Ακόμα και οι απλές σκηνές διαλόγων είναι πιο απολαυστικές γεγονός που οφείλεται τόσο στην πλέον συγγενική οικειότητά μας με τους χαρακτήρες όσο και στην σαφώς βελτιωμένη και δριμύτερη απόδοση αυτών από την συγγραφική ομάδα.

Παρόλο που το σενάριο ήταν το αδιαμφισβήτητο αστέρι του orignal Banner Saga, οι μάστορες της Stoic κατάφεραν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους προσφέροντας μια αφηγηματική εμπειρία γλαφυρού λογοτεχνικού ύφους και επικών βλέψεων. Πλέον η ιστορίας μας έχει μπει στο Act 2 και όλα αρχίζουν να μπαίνουν την θέση τους για το επικό φινάλε που θα είναι το The Banner Saga 3.

Αφηγηματική μέθοδος
Κάνοντας import το save σας από το πρώτο παιχνίδι, οι επιλογές που έχετε ήδη κάνει θα αρχίσουν από πολύ νωρίς να κάνουν την εμφάνισή τους. Συγκεκριμένα οι επιλογές σας κατά την τελική μάχη του πρώτου Banner Saga, θα αλλάξουν τελείως την κατάσταση που θα παραλάβετε στο δεύτερο. Όσους χαρακτήρες έχετε καταφέρει να κρατήσετε ζωντανούς θα τους ξανασυναντήσετε και θα έχουν κάποιο σημαντικό και αποκλειστικό ρόλο να παίξουν στην πλοκή των γεγονότων.

Είναι άξια επαίνου η δουλειά της Stoic στον τομέα της διακλαδωτής αφήγησης μιας και οι επιλογές που θα κάνετε θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην ροή των γεγονότων και στην εξέλιξη των χαρακτήρων καθώς αποφεύγεται περίτεχνα η παγίδα της ψευδαίσθησης της επιλογής που συναντάμε σε άλλα games που επιτρέπουν πληθώρα επιλογών. Κάθε παίκτης θα έχει μια πραγματικά αυθεντική εμπειρία η οποία θα είναι μόνο δικιά του και θα οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις προσωπικές του επιλογές και πράξεις. Έτσι ακόμα και μετά τις 10-15 ώρες που θα σας πάρει να ολοκληρώσετε το the Banner Saga 2 πιθανώς θα θελήσετε να επιστρέψετε σε αυτό για να δείτε τι αποτέλεσμα θα φέρουν κάποιες διαφορετικές επιλογές.

Και πάνω που όλα φαίνονται όμορφα και ωραία το φινάλε του The Baner Saga 2 μας αφήνει και πάλι στα κρύα του λουτρού να αναμένουμε το The Banner Saga 3 για κάποιου είδους αίσθηση κλεισίματος της ιστορίας. Ειλικρινά -και ξεφεύγω λίγο του θέματος- η εμπειρία μου με το The Banner Saga είναι πανομοιότυπη με τα βιβλία του τραγουδιού της φωτιάς και του πάγου (Game of Thrones) με κάθε επόμενη προσθήκη να αυξάνει την πολυπλοκότητα του κόσμου, να βάζει επιπλέον στοιχεία, να πωρώνει όλο και περισσότερο αλλά το τέλος να μην φαίνεται πουθενά, ούτε μπροστά μας αλλά ούτε και στον ορίζοντα, ενώ κάθε επί μέρους κεφάλαιο να μοιάζει τελείως ξεκρέμαστο σαν απομονωμένη ιστορία.

Είμαι αρκετά σίγουρος πως με την ολοκλήρωση της σειράς, όταν κυκλοφορήσει το The Banner Saga 3, θα έχουμε ίσως ότι καλύτερο έχει να προσφέρει το gaming ως αφηγηματικό μέσον αλλά μέχρι τότε κρατάμε στα χέρια μαw ένα ημιτελές αριστούργημα, ένα βιβλίο με καμένες τις τελευταίες του σελίδες. Εν ολίγοις αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως τα δύο μέχρι τώρα Banner Saga που έχουμε στα χέρια μας δεν είναι αυτόνομα κομμάτια ενός μεγαλύτερου συνόλου αλλά αλληλένδετα κομμάτια ενός συνόλου που βίαια διασπάστηκε στα τρία. Δεν κατηγορώ τους developers για την προσέγγιση αυτή αλλά δεν μπορώ παρά να σκεφτώ πως αν είχαμε ένα επικό σαραντάωρο Banner Saga η συνολική πλοκή θα εξυπηρετούταν καλύτερα.

Το καραβάνι των ηρώων
Όσον αφορά το gameplay οι αλλαγές που έχουν γίνει είναι ελάχιστες. Είναι μάλιστα τόσο λίγες και σιωπηλές που θα πρέπει να βάλουμε το παιχνίδι κάτω από το μικροσκόπιο της εξονυχιστικής ανάλυσης ώστε απλά να τις παρατηρήσουμε. Σε γενικές γραμμές όμως τα πράγματα λειτουργούν ακριβώς όπως μας τα έμαθε το πρώτο Banner Saga. Συνεχίζετε να έχετε το καραβάνι σας -μάλιστα το παραλαμβάνετε ακριβώς στην κατάσταση που το αφήσατε, ούτε κατά έναν νοματαίο μικρότερο- με το οποίο ταξιδεύετε και για το οποίο πρέπει να φροντίζετε ώστε να έχει αρκετές προμήθειες και να χαρακτηρίζεται από ηθικόν ακμαιότατο. Οι προσπάθειες σας αυτές θα αποτυγχάνουν συνέχεια μιας και όλα θα πάνε στραβά με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται ενώ εσείς θα παλεύετε ώστε να βρείτε την λιγότερο κακή επιλογή αντιμετώπισης των δυσκολιών. Είναι δεδομένο ότι θα χάσετε πολλές μάχες και θα πρέπει συνεχώς να αντιμετωπίζετε τις συνέπειες αυτών.

Περιπλανηθείτε με το καραβάνι σας στον συναρπαστικό αυτό μυθικό κόσμο φαντασίας.

Το σύστημα μάχης παραμένει ακριβώς το ίδιο, προσφέροντας την XCOM τύπου turn based μάχη στρατηγικής που αναμένουμε από αυτό. Όλοι οι γνωστοί μας μηχανισμοί επιστρέφουν αυτούσιοι από το σύστημα Armor και Strength μέχρι το Willpower. Ενώ όμως το πρώτο Banner Saga κάπου αρχίζει να επαναλαμβάνεται κουραστικά, το The Banner Saga 2 εμφανίζει συνέχεια νέα είδη αντιπάλων, νέα skills για τους ήρωες σας, ευφάνταστα αντικείμενα και γενικά κάνει αξιοπρεπείς και κατά κανόνα επιτυχείς προσπάθειες να κρατήσει το ενδιαφέρον του στρατηγικού κομματιού του αμείωτο καθ' όλη την διάρκειά του. Το Armor όμως παραμένει απίστευτα overpowered, κάνοντας οποιονδήποτε ήρωα μπορεί να το αντιμετωπίσει αντικειμενικά καλύτερο των άλλων. Ψίλου πήδημα όμως μιας και το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια μικρή αλλά αποδοτική βελτίωση του ήδη απολαυστικότατου υπάρχοντος συστήματος μάχης.

Μία επιπλέον μικρή αλλά εξαιρετική προσθήκη είναι αυτή των όρων νίκης. Εκεί δηλαδή που στο The Banner Saga έπρεπε σε κάθε μάχη απλά να σκοτώσετε ό,τι σε τενεκεδένιο κουτί διέθεταν για την εν λόγω μάχη οι στωικοί Dredge τώρα δίνονται συγκεκριμένα objectives του τύπου “επιβιώστε για Χ γύρους” ή “σκοτώστε το τάδε αντίπαλο unit”. Το γεγονός αυτό προσφέρει μια αισθητή αύξηση στην ποικιλία του gameplay και απαιτεί από εσάς να προσαρμόζετε την στρατηγική σας στις ανάγκες της εκάστοτε μάχης.

Συνολικά οι αλλαγές που έχουν γίνει στον τομέα του gameplay δεν το βελτιώνουν εντυπωσιακά ενώ δεν προσπαθούν καν να το αλλάξουν ούτε στο ελάχιστο. Η προσέγγιση της Stoic ήταν να χρησιμοποιήσει την ίδια φόρμουλα και να την βελτιώσει ελάχιστα στα σημεία που έπρεπε, ώστε να την κάνει πιο ενδιαφέρουσα και ανθεκτική. Άλλωστε όπως λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι "Why fix, what's not broken".

Παραμυθένια αισθητική
Ίσως το σήμα κατατεθέν του The Banner Saga είναι η ιδιαίτερη αισθητική του. Αυτό το animation που δίνει την αίσθηση του χειροποίητου και μοιάζει σαν να το έσκασε από κάποια άγνωστη ταινία της χρυσής εποχής της Disney. Δεν είμαι ο πρώτος που κάνει την σύγκριση αυτή και σίγουρα δεν θα είμαι και ο τελευταίος διότι η έμπνευση για τα γραφικά της σειράς είναι πασιφανής. Παρόλα αυτά κανένας άνθρωπος που έχει τα λογικά του δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει την Stoic για τυφλή αντιγραφή μιας και είναι ξεκάθαρο πως έχει πάρει το εν λόγω ύφος και το έχει κάνει δικό της. Κάθε περιβάλλον και κάθε χαρακτήρας φαίνεται να ταιριάζει στον κόσμο που ανήκει, έναν κόσμο που αποκτά σάρκα και οστά μέσω του παραμυθένιου αυτού πέπλου οπτικής απόλαυσης.

Όπως και σε όλα τα άλλα στοιχεία του παιχνιδιού έτσι και εδώ, όμως, η Stoic έχει εκτελέσει με συνεπή ποιοτική ακεραιότητα αλλά μηδενική καινοτομία. Προφανώς αν βρήκατε τον οπτικό τομέα του πρώτου Banner Saga ικανοποιητικό θα βρείτε και αυτόν, μιας και είναι κυριολεκτικά ο ίδιος. Δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια εμπλούτισης των σκηνών διαλόγων με περισσότερα animation, δεν έχουν προστεθεί νέα animation για τι μάχες ενώ τα περισσότερα sprites είναι ανακυκλωμένα με λίγα μόνο να είναι απολύτως καινούρια. Συνολικά το Βanner Saga 2 δεν απογοητεύει από άποψη γραφικών, μιας και υιοθετεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα art style που έχουν περάσει από τις οθόνες μας, αλλά ταυτόχρονα δεν κάνει και κάτι για να βελτιωθεί.

Folk μελωδίες και στωική σιωπή
Το γεγονός πως το soundtrack του The Banner Saga αποτελεί ένα μουσικό αριστούργημα δεν είναι καν προς συζήτηση. Το The Banner Saga 2 καταφέρνει να ακολουθήσει την επιτυχία αυτή με μία εξίσου ατμοσφαιρική αλλά ταυτόχρονα πορωτική και ενθουσιώδη μουσική επένδυση. Δανείζεται το ορχηστρικό folk στοιχείο, το επαναλαμβάνει αλλά ταυτόχρονα και το επεκτείνει με νέα μουσικά θέματα που στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.

Σε οξεία αντίθεση με την πομπώδη μουσική επένδυση, έρχεται η παγερή σιωπή που αφήνει στο διάβα της η παντελής έλλειψη voice acting. Καταλαβαίνω πως οι developers θέλουν να προσεγγίσουν την απόδοση του σεναρίου με έναν λογοτεχνικό τρόπο που κάνει τον παίκτη να νιώθει πως διαβάζει ένα διαδραστικό μυθιστόρημα, αλλά η προσέγγιση αυτή αγνοεί την οπτικοακουστική φύση του μέσου και αφαιρεί από το The Banner Saga 2 (και το 1 βέβαια) την κινηματογραφική αίσθηση που του αξίζει.

Ένα άξιο αν και ασφαλές sequel
To The Banner Saga 2 συνεχίζει άξια στον δρόμο που χάραξε ο προκάτοχος του. Μένει βέβαια τόσο σταθερά και πεισματάρικα στον δρόμο αυτό που δίνει την αίσθηση ότι επαναπαύεται και δεν προσπαθεί. Μπορεί συνολικά όντως να είναι καλύτερο από το The Banner Saga, βελτιώνοντας μικροπράγματα εδώ και κει, αλλά φοβάται να πάρει ρίσκα και να πρωτοτυπήσει. Αυτό όμως που κάνει άριστα -τόσο άριστα που του συγχωρούμε τα πάντα- είναι να επεκτείνει τον μύθο της σειράς και να προχωράει το σενάριο σε νέα ακόμη πιο εντυπωσιακά μονοπάτια και να μας γεμίζει ελπίδες για το επερχόμενο επικό φινάλε του The Banner Saga 3. Αποτελεί απαραίτητη προσθήκη στην συλλογή οποιουδήποτε έπαιξε και ευχαριστήθηκε το πρώτο Banner Saga.

Θετικά:
- Το σενάριο ωριμάζει και γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον
- Μεγαλύτερη ποικιλία εχθρών
- Objectives στις μάχες
- Φοβερή αισθητική γραφικών
- Αριστουργηματική μουσική επένδυση

Αρνητικά:
- Ακόμη ένα απότομο φινάλε
- Μηδενική προσπάθεια πρωτοτυπία και αλλαγής
- Στατικές σκηνές διαλόγων
- Έλλειψη voice acting και αφήγησης

Βαθμολογία

Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.8

Η συνέχεια ενός επικού σεναρίου που κλέβει τις εντυπώσεις και διεγείρει την φαντασία.

Σωτήρης Τζατζάκης