Reviews written by Blood Prince

Battlefield:Hardine


Η σειρά Battlefield αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες σειρές FPS (First person Shooters) παιχνιδιών η οποία κατά πλειοψηφία περιλαμβάνει συνήθως πολεμικές επιχειρήσεις στρατιωτικού χαρακτήρα. Υπεύθυνη εταιρία για τον προγραμματισμό πολλών εκ των παιχνιδιών της σειράς είναι η Dice.

To 2015 όμως η Visceral θυγατρική της Electronic Arts και γνωστή κυρίως για τον προγραμματισμό των Dead Space,συνέβαλλε στην δημιουργία ενός νέου Battlefield. Είναι χαρακτηριστικό πως η Visceral δεν παραλείπει να διαφημίσει τα Dead Space για τα οποία έχει διακριθεί, μέσα από το νέο Battlefield παρουσιάζοντας όχι μόνο εικόνες από τις Retail Editions μέσα στο παιχνίδι αλλά και χαρακτήρες μέσα στο παιχνίδι να παίζουν αυτό το game.

To νέο αυτό Battlefield διαθέτει ένα σενάριο διαφορετικό από τα άλλα. Το όνομα αυτού του νέου Battlefield είναι Battefield:Hardline.


Σενάριο


Σύμφωνα λοιπόν με το σενάριο στην περίπτωση του Hardline ο παίκτης δεν είναι μέλος μιας ομάδας στρατιωτών αλλά καλείται να αντιμετωπίσει διάφορες μαφίες και να διαλευκάνει υποθέσεις που έχουν να κάνουν με κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών.

Συγκεκριμένα ο παίκτης χειρίζεται έναν μόνο χαρακτήρα και όχι δύο και τρεις όπως έχει συμβεί σε παιχνίδια όπως το Battlefield 3 ή και στο Call of Duty. Ο χαρακτήρας αυτός είναι ένας Αστυνομικός ο οποίος (ενώ δεν έχει εμπλακεί σε παράνομες υποθέσεις και μόλις παίρνει προαγωγή σε officer) στην πορεία διαπιστώνει πως στο κύκλωμα των μαφιόζων περιλαμβάνονται και συνάδελφοι του ακόμα και το αφεντικό του. Μην μπορώντας να αποδείξει την αθωότητα του συλλαμβάνεται από τους συναδέλφους του (οι οποίοι είναι εμπλεκόμενοι και με αποδεικτικά στοιχεία τα οποία όμως καταστρέφονται από τους ίδιους) χωρίς να είναι ένοχος και φυλακίζεται ενώ μετά από τρία χρόνια απελευθερώνεται με ένα δραματικό τρόπο και με την συμβολή μιας συναδέλφου του (η οποία έχει φύγει και αυτή από το σώμα) με σκοπό όχι μόνο να αντιμετωπίσει μαφίες και κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών αλλά και να αποκαλύψει την ενοχή πρώην συναδέλφων του και να τους εκδικηθεί.


Δομή του Παιχνιδιού και Διάρκεια


Το παιχνίδι αποτελείται από 10 επεισόδια τα οποία λαμβάνουν μέρος στο Miami αλλά και στην περιοχή της Καλιφορνίας. Τα πρώτα τέσσερα επεισόδια είναι στην ουσία αναδρομή στο παρελθόν, τον καιρό που χαρακτήρας ήταν αστυνομικός, ενώ στο δεύτερο μέρος δεν είναι πλέον αστυνομικός αλλά θεωρείται φυγάς και έχει στόχο να βρει στοιχεία που αποδεικνύουν την ενοχή πρώην συναδέλφων του, και να αντιμετωπίσει τα κυκλώματα στα οποία εμπλέκονται.




Το παιχνίδι θυμίζει αστυνομική σειρά για τον λόγο πως στο τέλος και στην αρχή κάθε αποστολής υπάρχουν trailer με το τι προηγήθηκε στην προηγούμενη αποστολή και το τι θα ακολουθήσει στην επόμενη και οι αποστολές ονομάζονται επεισόδια δίνοντας μια τηλεοπτική αίσθηση στο παιχνίδι που ήθελε να προσδώσει η Visceral.

Το single player campaign με το οποίο ασχολούμαι (καθώς δεν παίζω multiplayer)έχει διάρκεια περίπου 10 ώρες σε ένα normal επίπεδο δυσκολίας. Βέβαια ανάλογα με τις ικανότητες του παίκτη, κάποιος μπορεί να κάνει 10 ώρες ή και παραπάνω και στο πιο εύκολο επίπεδο. Τα επεισόδια-αποστολές όμως δεν έχουν όλα την ίδια διάρκεια. Δεν ισοδυναμεί δηλαδή 1 ώρα ανά επεισόδιο, καθώς κάποιο επεισόδιο μπορεί να έχει διάρκεια 20 λεπτά και κάποιο άλλο 90 λεπτά.


Μέσα που χρησιμοποιεί ο παίκτης για να πετύχει τον στόχο του


Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ο παίκτης καλείται όχι μόνο να συλλάβει και να εξοντώσει αντιπάλους, αλλά παράλληλα να εξερευνήσει και να βρει στοιχεία τα οποία ενοχοποιούν τους αντιπάλους.

Τα όπλα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι τα γνωστά που χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί στις ΗΠΑ, όπως ρόπαλο,teaser αλλά και περίστροφο, τουφέκι. Τα ίδια όπλα χρησιμοποιεί σε όλο το παιχνίδι εκτός από το πέμπτο επεισόδιο στο οποίο είναι φυγάς και προσπαθεί να διαφύγει χωρίς να έχει κανένα όπλο. Βέβαια κατά την διάρκεια του επεισοδίου μπορεί να αποκτήσει teaser ή και να κάνει έκρηξη.

Εχω παρατηρήσει όμως πως πολλές φορές εξοντώνονταν πιο εύκολα οι αντίπαλοι με το ρόπαλο συγκριτικά με το περίστροφο και το τουφέκι, καθώς επίσης υπήρχαν φορές που χρειάστηκε να κάνω αναβάθμιση στο τουφέκι και στο περίστροφο για να εξοντώνονται πιο άμεσα οι αντίπαλοι.

Με άλλα λόγια στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού ο παίκτης μπορεί να μην σκοτώσει κανέναν παρά μόνο να τους εξοντώνει με το ρόπαλο ή και να τους συλλαμβάνει.

Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως ακόμα και η χρήση του σήματος ακόμα και όταν ο παίκτης δεν είναι πλέον αστυνομικός στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού (στα τελευταία 5 επεισόδια) μπορεί να εκφοβίσει τον αντίπαλο αν πρόκειται για μέχρι δύο άτομα στο ίδιο σημείο να τον κάνει να παραδώσει τα όπλα και να τον συλλάβει.


Πέρα από τα όπλα ο παίκτης οδηγεί και οχήματα ή βρίσκεται συνοδηγός σε αυτά. Ακόμα και από την θέση του συνοδηγού θα κληθεί ορισμένες φορές να εξοντώσει αντιπάλους. Εκτός από οχήματα είναι φορές που θα κληθεί να οδηγήσει ακόμα και Tank δίνοντας την αίσθηση στρατιωτικού παιχνιδιού.




Στο παιχνίδι δεν υπάρχει συνεχώς ένταση καθώς είναι αρκετές φορές που ο παίκτης μπορεί να χαλαρώσει όχι μόνο για να εξερευνήσει αλλά και για να απολαύσει μια διαδρομή οδηγώντας. Κάποιες άλλες φορές όμως δεν μπορεί να πάρει ανάσα καθώς θα πρέπει να αντιδράσει άμεσα για να επιβιώσει είτε οδηγώντας γρήγορα, διαφεύγοντας ακόμα και από τραίνο, μην έχοντας την δυνατότητα να σταματήσει, είτε καταρρίπτοντας ελικόπτερα και οχήματα την ίδια στιγμή αλλά και τανκ.


Γραφικά,Ηχος


Τα γραφικά είναι θα μπορούσα να πω τέλεια ακόμα και στην χαμηλή ρύθμιση. Το περιβάλλον αναπαρίσταται με κάθε λεπτομέρεια όπως και οι χαρακτήρες. Υπάρχει και η δυνατότητα για ρύθμιση στο ultra για όσους έχουν δυνατό PC.Εγώ δεν αντιμετώπισα θέμα με τον φωτισμό (όπως συνέβη στο remaster του Dark Souls II) ούτε κάποιο πρόβλημα με κολλήματα. Βέβαια αυτό έχει να κάνει και με τα specs του pc που έχει στην κατοχή του κάποιος.

Η ηχητική επένδυση κυμαίνεται και αυτή σε κορυφαία επίπεδα, συνδεδεμένη ανάλογα με τα δρώμενα στο παιχνίδι. Ας πούμε σε στιγμές ηρεμίας υπάρχει χαλαρωτική μουσική ενώ οι ομιλίες των χαρακτήρων στο παιχνίδι ακούγονται με τέλεια προφορά, παραπέμποντας σε τηλεοπτική σειρά. Οι ήχοι από τα όπλα, τα οχήματα κ.λ.π είναι άκρως ρεαλιστικοί.


Επίλογος

Κατά την προσωπική μου άποψη πρόκειται για ένα από τα κορυφαία Battlefield με τα οποία μπορεί να ασχοληθεί κανείς. Σίγουρα το σενάριο αποτελεί κάτι το οποίο δεν έχουμε δει σε άλλα παιχνίδια της σειράς ακόμα και σε παιχνίδια του είδους πολλές φορές και μπορεί να μην είναι αρεστό σε όσους προτιμούν να παίζουν στρατιωτικά παιχνίδια. Αποτελεί όμως μια αλλαγή την οποία χρειαζόταν η σειρά. Η δυνατότητα στον παίκτη όχι μόνο να εξολοθρεύει αντιπάλους αλλά και να εξερευνήσει, να χαλαρώσει, και ο συνδυασμός και των δυο, προσδίδει έναν ρεαλισμό στην σειρά που την καθιστά από τις κορυφαίες για μια μεγάλη μερίδα gamers.


Θετικά



• Ποικιλόμορφο Περιβάλλον
• Δυνατότητα οδήγησης οχημάτων ακόμα και Tank
• Πολύ Καλά Γραφικά
• Πολύ Καλή Ηχητική Επένδυση
• Περιλαμβάνει όχι μόνο δράση αλλά και εξερεύνηση
• Πρωτότυπο Σενάριο


Αρνητικά


• Το Σενάριο μπορεί να απογοητεύσει πολλούς φαν της σειράς
• Δεν υπάρχει τόση δράση όση και σε προηγούμενα Battlefield αλλά και FPS γενικότερα
• Ένα Campaign μεγαλύτερης διάρκειας θα ήταν ευπρόσδεκτο

Γενικά για το Dark Souls

Το Dark Souls II είναι ένα δημοφιλές videogame το οποίο ανήκει στην κατηγορία RPG.Κυκλοφόρησε αρχικά το 2014 και αποτελεί συνέχεια του επίσης εξαιρετικού Dark Souls το οποίο κυκλοφόρησε το 2012 στα PC και εκδόθηκε από την Namco Bandai Games.H συγκεκριμένη εταιρία είναι κυρίως γνωστή για τα Tekken εκτός φυσικά από τα παιχνίδια τα οποία ανήκουν στην σειρά Souls.Μια άλλη εταιρία όμως η οποία συμμετείχε στην δημιουργία των πολυβραβευμένων παιχνιδιών τα οποία ανήκουν στην κατηγορία souls είναι η FromSoftware η οποία είναι υπεύθυνη για τον προγραμματισμό και ενός άλλου παιχνιδιού το οποίο δυστυχώς δεν κυκλοφόρησε στα PC παρά μόνο στο PS4 το 2015 (πριν δηλαδή από την κυκλοφορία του Dark Souls III) και το οποίο έχει πάρει πολλά στοιχεία από τα δύο πρώτα Souls.Το παιχνίδι αυτό ονομάζεται Bloodborne.

Μετά την κυκλοφορία του Dark Souls II κυκλοφόρησαν κάποια DLC τα οποία ενσωματώθηκαν σε ένα game το οποίο αποτέλεσε remaster του Dark Souls II και κυκλοφόρησε το 2015 με το όνομα Dark Souls II:Scholar of the First Sin και σε αυτό το παιχνίδι θα αναφερθώ παρακάτω.

Εισαγωγή στο Dark Souls II:Scholar of the First Sin

Το συγκεκριμένο Remaster δεν είναι απλά μια επαναδημιουργία του παλαιότερου παιχνιδιού με κάποιες επεκτάσεις, αλλά στην ουσία παρουσιάζει μεγάλες διαφορές με τον προκατοχό του σε πολλούς τομείς. Η πιο σημαντική διαφορά είναι το αυξημένο επίπεδο δυσκολίας.

Ξεκινώντας να παίζω το παιχνίδι ως ένας Gamer ο οποίος δεν έχει ξανασχοληθεί με την σειρά παρατήρησα κάποια χαρακτηριστικά τα οποία δεν έχω παρατηρήσει σε άλλα games πολλά από αυτά πιστεύω είναι υπεύθυνα για το αυξημένο επίπεδο δυσκολίας αλλά και κάποια άλλα τα οποία αυτομάτως με έκαναν να αγαπήσω το παιχνίδι παρά τις δυσκολίες καθώς με προσέλκυσαν με αποτελεσματικό τρόπο στον μαγικό και σκοτεινό κόσμο του.

Στην αρχή του παιχνιδιού με κινηματογραφικό τρόπο ο gamer εισέρχεται στον μαγικό και ταυτόχρονα σκοτεινό κόσμο του Dark Souls και στην συνέχεια καλείται να δημιουργήσει τον χαρακτήρα του. Το παιχνίδι δεν σε βάζει κατευθείαν στα βαθιά αλλά σε προετοιμάζει με ρυθμό αποτελεσματικό για το τι θα ακολουθήσει μέσα από τους αριστουργηματικούς διαλόγους με τους άλλους χαρακτήρες.

Ο χαρακτήρας ο οποίος θα κληθεί να δημιουργήσει ο gamer θα παίξει σημαντικό ρόλο στο πόσο αποτελεσματικά θα περάσει τα εμπόδια. Γι’αυτό ένας ο οποίος δεν έχει ασχοληθεί με προηγούμενα της σειράς ίσως χρειαστεί στην συνέχεια να ξαναξεκινήσει το παιχνίδι δημιουργώντας έναν χαρακτήρα που κατά την γνώμη του τον βοηθά καλύτερα να συνεχίσει.

Οι διάλογοι με άλλους χαρακτήρες που αναφέρθηκα πιο πάνω βοηθάνε τον παίκτη να καταλάβει διάφορα πράγματα για το μυστήριο το οποίο συμβαίνει στην περιοχή Drangleic και για τον ίδιο αλλά και τον στόχο που θα πρέπει να εκπληρώσει.

Με την δημιουργία του χαρακτήρα ο παίκτης εισέρχεται στην περιοχή Majula η οποία είναι η πρώτη περιοχή στον χάρτη και στην οποία επικρατεί ηρεμία με την έννοια πως κανένας δεν θα σου επιτεθεί αν δεν τον προκαλέσεις. Στην περιοχή Majula εκτός από τους διαλόγους οι οποίοι έλκουν τον παίκτη στον μαγικό μυστήριο κόσμο του Dark Souls,υπάρχουν διάφορα καταστήματα στα οποία ο παίκτης μπορεί να αγοράσει διάφορα αντικείμενα τα οποία θα τον βοηθήσουν στην συνέχεια.

Χαρακτηριστικά τα οποία με εντυπωσίασαν

Στο Drangleic όμως στο οποίο διαδραματίζεται το παιχνίδι, σε πολλές περιοχές ο παίκτης δεν μπορεί να ηρεμίσει καθώς παίζεται συνεχώς ένα κυνηγητό και δεν είναι μόνο τα bosses τα οποία θα τον εμποδίσουν να συνεχίσει.

Τα σημεία στα οποία μπορεί να ηρεμίσει ο παίκτης είναι τα campfire μέσα από τα οποία μπορεί και μέσω fast travel να ταξιδέψει σε διάφορες περιοχές τις οποίες έχει επισκεφτεί στο χάρτη ένα γνωστό χαρακτηριστικό τον role playing game το οποίο έχουμε δει και στα δύο τελευταία Tomb Raider αν και δεν θεωρούνται RPG.

Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση την πρώτη φορά που σκοτώθηκα είναι πως ο χαρακτήρας όταν σκοτώνεται χάνει την ανθρώπινη υπόσταση του και φθείρεται όλο και πιο πολύ κάτι το οποίο έχει επίδραση στην ενέργεια που έχει καθώς αφού σκοτωθεί κάποιες φορές μειώνεται στην μισή.

Δηλαδή δεν συμβαίνει αυτό που συμβαίνει με άλλα παιχνίδια ακόμα και σε RPG στα οποία αφού σκοτωθεί ο χαρακτήρας εμφανίζεται ένα THE END και ξαναξεκινάει ο παίκτης από το τελευταίο σημείο το οποίο έχει αποθηκεύσει αλλά ξυπνάει με λιγότερη ενέργεια.

Η φθορά του χαρακτήρα είναι τόσο έντονη που ένιωσα ικανοποίηση όταν μου δόθηκε η δυνατότητα να φορέσω μάσκα στον χαρακτήρα να μην φαίνεται το πρόσωπο καθώς κάθε φορά που σκοτωνόταν ήταν εμφανή τα σημάδια φθοράς.

Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα όταν σκοτωνόμουν να μου δινόταν η δυνατότητα να κάνω load από το τελευταίο σημείο το οποίο αποθήκευσα, και όχι να έχω την μισή ενέργεια από αυτή που είχα αρχικά.

Βέβαια κάθε φορά που ο παίκτης σκοτώνει αντιπάλους στο διάβα του και μετά σκοτώνεται…αν επαναληφθεί το σκηνικό κάποιες φορές…οι αντίπαλοι οι οποίοι σκότωσε ο παίκτης δεν είναι πλέον εμπόδιο που σημαίνει πως τα χτυπήματα τα οποία έπραξε ο χαρακτήρας συνυπολογίζονται και αφού σκοτωθεί.

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πως ένα boss ενώ το χτύπαγα αλλά με σκότωνε συνέχεια, μετά με ένα χτύπημα μόνο σκοτώθηκε, που σημαίνει πως όλα τα προηγούμενα χτυπήματα πριν σκοτωθώ συνυπολογίστηκαν.

Η ενέργεια πάντως κατά την γνώμη μου παίζει μικρό ρόλο καθώς είναι αρκετές φορές που όση ενέργεια και να έχει ο χαρακτήρας με ένα δύο χτυπήματα χάνει. Επίσης καλό είναι ο παίκτης να μην προσπαθεί να σκοτώσει έναν έναν τους αντιπάλους γιατί είναι τόσο πολλοί που αρκετές φορές το κυνηγητό είναι η καλύτερη λύση. Πάντως ακόμα και όταν καλείται ο παίκτης να αντιμετωπίσει ένα boss και μετά χάνει θα πρέπει να ξαναξεκινήσει από την αρχή και δεν συνεχίζει από το σημείο που βρισκόταν πριν σκοτωθεί ακόμα και αν το έχει αποθηκεύσει αλλά θα πρέπει να ξανακάνει την διαδικασία και το κυνηγητό να ξαναφτάσει στο boss κάτι το οποίο φυσικά αυξάνει το επίπεδο δυσκολίας.

Τα γραφικά πάντως είναι πολύ καλά όπως και η ηχητική επένδυση. Οι διάλογοι με άλλους χαρακτήρες ακούγονται με τρόπο λες και είναι παρμένοι από ταινία και εισάγουν τον gamer για τα καλά στο κλίμα.

Σενάριο

Το σενάριο εξηγεί αρκετά από τα πρωτοποριακά χαρακτηριστικά της σειράς souls.Σύμφωνα με το σενάριο ο χαρακτήρας με το που πεθαίνει μετατρέπεται σε Hollow μια μορφή Ζόμπι και έτσι δικαιολογείται αυτή η φθορά.

Αυτό φυσικά συμβαίνει εξαιτίας μιας κατάρας να μείνει απέθαντος και θα κληθεί να την αντιμετωπίσει κατά την διάρκεια του παιχνιδιού κάτι το οποίο θα είναι ο κύριος στόχος του παίκτη. Για να τα καταφέρει θα πρέπει να φτάσει στην άλλη πλευρά του χάρτη στο παγωμένο κόσμο του Frozen Eleum Loyce περνώντας πολλά εμπόδια και παίζοντας αρκετές ώρες.

Θετικά

• Διάλογοι που συναρπάζουν
• Μεγάλη Διάρκεια
• Ελκυστικό Σενάριο
• Αποτελεσματική Καθοδήγηση στον κόσμο του
• Συνυπολογίζονται οι ενέργειες του χαρακτήρα πριν σκοτωθεί
• Ποικίλοι Αντίπαλοι και Πολλά Bosses


Αρνητικά

• Οι αντίπαλοι μπορούν να κουράσουν κάποιους.
• Αφού σκοτωθεί ο χαρακτήρας δεν επανέρχεται με full ενέργεια αλλά σταδιακά πέφτει στην μισή.
• Δεν υπάρχει χρόνος για εξερεύνηση καθώς υπάρχει συνεχώς κυνηγητό από πολύ νωρίς.

To Tomb Raider (2013) είναι ένα από τα καλύτερα games στην κατηγορία adventure που έχουν κυκλοφορήσει το οποίο ανήκει και στην κατηγορία action και μπορεί να χαρακτηριστεί και ως survival horror με υπέροχα γραφικά, τα οποία συνδυάζονται με την κατάλληλη ηχητική επένδυση.

Κάθε φορά που η Lara πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιον γρίφο ή βρίσκεται σε δύσκολη θέση αποτυπώνεται με γλαφυρό και ρεαλιστικό τρόπο η αγανάκτηση που νιώθει καθώς επίσης και η περιέργεια της αλλά και ο θαυμασμός και η έκπληξη για καθετί ανακαλύπτει.

Από την άλλη ακόμα και ο σχεδιασμός της Laras παρουσιάζει όσον αφορά το οπτικό κομμάτι μεγάλες αλλαγές σε σχέση με προηγούμενους τίτλους με την βοήθεια της νέας μηχανής γραφικών της crystal dynamics και αποτυπώνεται αρκετά ρεαλιστικά κάνοντας την αρχή για μια νέα Lara.

Αυτό που μου άρεσε ήταν πως σε αντίθεση με προηγούμενα της σειράς όπως το Legend όπου κυριαρχεί το Action στοιχείο, το συγκεκριμένο παιχνίδι περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό αρκετή εξερεύνηση κάτι που είχαμε δει σε παλιότερους τίτλους και επαναφέρεται στον τίτλο του 2013 αλλά το Action στοιχείο δεν παύει να υπάρχει αλλά υπάρχει και κορυφώνεται από την μέση και όσο προχωράμε προς στο τέλος.

Χαρακτηριστικό είναι πως από την μια υπάρχουν τάφοι και διάφορα αντικείμενα που θέλουν αρκετή εξερεύνηση για να ανακαλυφθούν από την άλλη υπάρχει και το Action το οποίο κάποιες φορές δυσκολεύει τον παίκτη αρκετά ακόμα και στο Easy. Με άλλα λόγια μιλάμε για έναν τίτλο που συνδυάζει άριστα το Adventure με το Action.

Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν πως η εξερεύνηση σε μεγάλο βαθμό ήταν προαιρετική κάτι που σήμαινε πως ο παίκτης μπορούσε να ολοκληρώσει το Story σχετικά γρήγορα καθώς επίσης και η σχετικά μικρή του διάρκεια, συγκριτικά με παλαιότερους τίτλους.

Σενάριο

Σύμφωνα με το σενάριο η Lara θέλει να εντοπίσει το χαμένο βασίλειο του Yamatai,και παρά την συμβουλή του Whitman (ο οποίος ήταν ένας αρχαιολόγος που κατά την διάρκεια του παιχνιδιού προδίδει την Lara και το υπόλοιπο πλήρωμα) κατευθύνεται στο τρίγωνο του δράκου ανατολικά της Ιαπωνίας. Το πλοίο το χτυπάει ισχυρή καταιγίδα, και χωρίζεται στα δύο, αφήνοντας τους επιζώντες σε ένα απομονωμένο νησί το οποίο αποδείχτηκε στην συνέχεια πως ήταν το νησί όπου βρισκόταν το βασίλειο του Yamatai.Η Lara χωρίζεται από τους υπόλοιπους επιζώντες και συλλαμβάνεται από έναν παράξενο άγριο άνθρωπο ο οποίος την παγιδεύει μέσα σε μια σπηλιά. Μετά καταφέρνει να ελευθερωθεί και κάπου εδώ ξεκινάει η περιπέτεια της.

Σύνοψη

Γενικότερα πιστεύω πως είναι ένα από τα καλύτερα tomb raider που έχουν κυκλοφορήσει και αν η εξερεύνηση ήταν προαπαιτούμενη για τον τερματισμό, θα ήταν ίσως το καλύτερο της σειράς.



Θετικά

• Πολύ Καλά Γραφικά
• Πολύ Καλή Ηχητική Επένδυση
• Αρκετή Δράση ειδικά από την μέση και μετά
• Αρκετή Εξερεύνηση με κάποιους γρίφους

Αρνητικά

• Οι οποίοι γρίφοι στην πλειοψηφία δεν δυσκολεύουν ιδιαίτερα
• Η εξερεύνηση ανήκει σε μεγάλο βαθμό στις προαιρετικές αποστολές