Όταν η μια φορά... δεν είναι αρκετή.
Υπάρχουν φορές που ολοκληρώνεις ένα game και δεν θέλεις να το... ξαναδεις. Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που ο πρώτος τερματισμός ενός παιχνιδιού δεν είναι αρκετός. Αυτό συμβαίνει είτε λόγω του υψηλού replayability κάποιων games, είτε επειδή πολύ απλά δεν τα χορταίνουμε και θέλουμε να τα παίξουμε ξανά και ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, τα games αυτά λειτουργούν ως... νόστιμα γεύματα που θέλουμε να γευτούμε ξανά. Η επιστροφή μας σε ένα game όμως έχει και νοσταλγικό χαρακτήρα, αφού θέλουμε να ζήσουμε ξανά την ίδια εμπειρία, ίσως δοκιμάζοντας να παίξουμε διαφορετικά ή απλά να γίνουμε καλύτεροι.
Μεταξύ των games που μου αρέσει να τερματίζω ξανά και ξανά ανά καιρούς, βρίσκονται τα εξαιρετικά και αγαπημένα μου Max Payne 1 και 2, τα Resident Evil 1-3, το Parasite Eve II, το Mario Kart 64, τα πρώτα Tomb Raider, τα Trine 1 και 2 και από καθαρά retro games τα C-12: Final Resistance, Covert Ops: Nuclear Dawn και Syphon Filter στο PSone και τα arcade games Cadillacs and Dinosaurs, Metal Slug και Snow Bros.
Εσείς ποια games έχετε τερματίσει πολλές φορές; Γράψτε μας το σχόλιό σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
Μόνιμες στήλες προηγούμενης εβδομάδας:
Δευτέρα: Press Start - Ποιες τηλεοπτικές σειρές θα θέλατε να γίνουν games; (Γιώργος Λόλας)
Δευτέρα: Στον Πάγκο - Fifa 17 Ultimate Team: Division 4 (Μάνος Γρυπάρης)
Community Blogs προηγούμενης εβδομάδας:
9/5/17: Made in Greece (Omnibot)
User Reviews προηγούμενης εβδομάδας:
11/5/17: Darksiders II (Zaratoth - Νικολής Ασημάκης)
Διαβάστε τα προηγούμενα άρθρα της στήλης Press Start. Μπορείτε να προτείνετε τα επόμενα θέματα που θα θέλατε να έχει η στήλη στο σχετικό forum topic.
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Comments
το παιχνιδι ομως που εχω τερματισει παρα πολλες φορες ειναι στο μακρινο 1996 και συγκεκριμενα το donkey kong country 3 για το snes
Αντίθετα, όταν ήμουν αρκετά μικρή, είχε τύχει κάποια παιχνίδια να τα ξαναπαίξω (μεταξύ αυτών το Onimusha 2: Samurai's Destiny, Age of Empires 2, κ.α) γιατί, καθότι μικρή αρκούμουν σε ό,τι είχα και δεν είχα πρόβλημα να παίξω τα ίδια. Επίσης, υπήρχαν αρκετά demos παιχνιδιών που τα βρίσκαμε από αντίστοιχα PC περιοδικά, τα οποία είχα κυριολεκτικά λιώσει. Το καθένα μπορεί να το έπαιζα πάρα πολλές φορές (με διαφορά ξεχωρίζω το Kingdom Under Fire: A War of Heroes - τι παιχνιδάρα).
Τα τελευταία χρόνια μόνο το Skyrim και το Dark Souls 3 έπαιξα ξανά, το πρώτο γιατί το σκεφτόμουν καιρό πριν ότι θα άξιζε να το αρχίσω πάλι και το δεύτερο προκειμένου να μπορώ να ξεκλειδώσω τα dlc. Εξάλλου, είναι τόσο μεγάλη η λίστα παιχνιδιών που θέλω να παίξω, που το θεωρώ κάπως κρίμα να γυρίσω σε παλιά παιχνίδια όταν υπάρχουν τόσα καινούρια εκεί έξω που με περιμένουν!
Αυτόν ακριβώς τον φόβο τον έχω κι εγώ, για αυτό δεν παίζω όλα τα παλιά games που μου άρεσαν, παρά μόνο κάποια από αυτά που ξέρω ότι δεν θα χαλάσει αυτή η αίσθηση της πρώτης φοράς .
Χαίρομαι που υπάρχει κάποιος με αντίστοιχη άποψη, νόμιζα μήπως ήμουν η μοναδική "περίεργη".
Επίσης όλα τα campaign του Starcraft,
τα Tomb raider 1-3,
όλα τα Doom,
Gears of War 1 , το έπαιξα τέσσερις φορές αν θυμάμαι καλά.
Resident evil 1-3 επίσης είδα παλιότερα πολλές φορές τα credits.
Call of duty world at war και το black ops ii αρκετές φορές όπως και τα brothers in arms.
Σίγουρα τα παλαιότερα games με κέρδισαν περισσότερο...ε ίναι πολλά ακόμη.....
Το ΜGS απειρες φορες.
Το MGS 2 γυρω στις 10.
To MGS 3 13 φορες.
Το MGS 4 πανω απο 15 λογω Trophies.
Και υπαρχουν αμετρητα που εχω τερματισει μεχρι 3 φορες...
Σχετικα με την πρωτη σου παραγραφο:Aυτο παθαινω και εγω τωρα τελευταια με το Last of us και το Uncharted 4 ας πουμε.Προσπαθησ α να το κανω αυτο με το MGS 4 γιατι η πρωτη φορα που τερματισα αυτο το παιχνιδι ηταν κατι μοναδικο για εμενα και δεν προκειται να το ξαναζησω μαλλον,αλλα ηταν αδυνατο τελικα.Τουλαχισ τον παταγα τις ιστοριες....
Τα συναισθήματα για τα παλιά παιχνίδια που ανέφεραν η Αγγελική και ο Γιώργος για μένα δεν χάνονται τόσο, αντίθετα ξυπνάνε ευχάριστες μνήμες και τα αγαπώ για αυτό που ήταν τότε, πριν τόσα χρόνια όταν τα έπαιξα πρώτη φορά. Δεν με νοιάζουν τόσο τα γραφικά σε όσα παιχνίδια έπαιξα παλιά.
Παιχνίδια όπως: Crash Bandicoot 3,Syphon Filter 1,2,Omega Strain,MGS 2,3,4,Resi 2,3,Outbreak 1,2,Code Veronica X,Crysis 2,Deus Ex HR και για trophy hunting Uncharted,2,3,N inja Gaiden 1,2,3,MGS Rising και πολλά άλλα που δε μου έρχονται στο μυαλό.
Έχω όμως μια ιδιαιτερότητα,γ ια να ασχοληθώ παραπάνω απο 3 φορές με κάποιο παιχνίδι πρέπει να είναι αρκετά immersive.Συγκε κριμένα παιχνίδια που σου δίνουν την ψευδαίσθηση του βάθους.
Θα σας εξηγήσω τι ενοώ.Παλαιότερα συνηθίζαμε να παίζουμε 2d games δηλαδή παιχνίδια σε 2 διαστάσεις,αυτή του ύψους κι αυτή του πλάτους.Αργότερ α περάσαμε στα 3d όπου μπήκε στα παιχνίδια η διάσταση του μήκους η βάθους όπως το βλέπουμε εμείς απο την οθόνη.Πολλά 3d παιχνίδια ακόμα και σήμερα δεν έχουν αναπτύξει πλήρως την διάσταση του βάθους.Είτε φταίει ο κακός ήχος είτε το κακό draw distance,είτε μια κακή ταπετσαρία στον ορίζοντα,είτε η λανθασμένη τοποθέτηση των πραγμάτων στο χώρο.
Κάποια παιχνίδια σου δίνουν την ψευδαίσθηση αυτή του βάθους και το κάνουν είτε με τον ήχο: Αmbient ήχοι που διαπερνούν έναν μεγάλο κλειστό χώρο και τον κάνουν να φαίνεται μεγαλύτερος(Tom b Raider 1,2,3,TLR,C,AoD ) η κάτι που ακούγεται αλλιώς όταν είναι κοντά και αλλιώς όταν είναι μακρυά,κάνει έναν ανοιχτό χώρο να φαίνεται πιο μεγάλος απο οτι είναι(Crysis 1,ArmA 2,3) η τα σύννεφα να είναι τοποθετημένα σε τέτοια γωνία που φαίνεται το βάθος(STALKER SoC,CoP,CS,LA,B attlefield 1) η όταν η τοποθέτηση των αντικειμένων δίνει βάθος σε κάποια γραμμικά παιχνίδια (Penumbra,Amnesia,SOMA).
Με λίγα λόγια όταν ένα παιχνίδι μου δίνει την ψευδαίσθηση αυτή,είναι λες και βρίσκομαι εγώ μέσα στο παιχνίδι,το ζω.Θα συνεχίσω να παίζω τέτοια παιχνίδια μέχρι να βγάλω κάλους!
Honorable Immersive Mentions: Medal of Honor Frontline,Killz one 1,Dead Space 1,Resident Evil Survivor.
Υ.Γ.Συγνώμη για το σεντόνι αλλά έπρεπε να τα πω κάπου και ήταν ευκαιρία.Σίγουρ α θα έχω ξεχάσει αρκετά παιχνίδια όμως δε μπορείς να τα θυμάσαι όλα.