Tom Clancy's Splinter Cell: Conviction

Μία στροφή προς...περισσότερη δράση!

Η Ubisoft έχει καταφέρει από το 2002, με την δημιουργία της σειράς Splinter Cell, να κερδίσει απλά θετικές εντυπώσεις. Φέτος όμως έδωσε αρκετό βάρος στο Splinter Cell: Conviction, έναν τίτλο που δεν περίμεναν μόνο οι φανατικοί του είδους, αλλά και όλοι οι fans των Action Shooter παιχνιδιών. Αυτή η έκδοση είναι ίσως πιο προσιτή προς τον απλό χρήστη και προσπαθεί να μην κουράσει –πάντα όσο είναι αυτό εφικτό-.

Σενάριο
Για άλλη μια φορά, οι τρομοκράτες της χώρας ετοιμάζουν μυστικές επιθέσεις κι ο Sam Fischer, πράκτορας της NDA, καλείται να αποτρέψει τα σχέδιά τους. Στόχος του είναι να διεισδύσει σε αντίπαλα στρατόπεδα και να συμπλακεί με τρομοκράτες, συλλέγοντας παράλληλα χρήσιμες πληροφορίες. Αυτή τη φορά όμως, στην υπόθεση εμπλέκονται και προσωπικά θέματα του διάσημου πρωταγωνιστή, ο οποίος πλέον αναζητεί τον δολοφόνο της κόρης του.

Στη φετινή έκδοση, η εξέλιξη του σεναρίου σας προβάλει αραιά και που ορισμένα flashbacks από ιστορίες του παρελθόντος. Υπάρχουν βίντεο τα οποία προβάλλονται πάνω σε τοίχους (σαν να βλέπετε όραμα) καθώς και αποστολές που αποτελούν flashback και στις οποίες συμμετέχετε ενεργά. Όλα αυτά όμως παρουσιάζονται κάπως «ωμά», οπότε θα κινήσουν περισσότερο το ενδιαφέρον των παλιών της σειράς, παρά αυτό ενός μέσου παίκτη.

Χειρισμός
Παλιά και νέα στοιχεία του Splinter Cell έχουν αναμειχθεί, ώστε να σας προσφέρουν μία πολύ δυνατή εμπειρία δράσης. Κύριος στόχος σας στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού, είναι να βγάζετε εκτός μάχης τους φρουρούς που συναντάτε, είτε αθόρυβα είτε με ασφάλεια. Αν αντιληφθούν την παρουσία σας, τότε ενεργοποιείται ένα λευκό warning στο οποίο ενδέχεται να αρχίσουν να σας πλησιάζουν. Αν πλησιάσουν κι άλλο κοντά σας και σας αντιληφθούν, τότε το Warning κοκκινίζει και γίνεστε πλέον ορατοί σε όλους.

Αν θέλετε να δράσετε αθόρυβα, τότε μπορείτε να πλησιάσετε τους εχθρούς σκυφτοί (κατά προτίμηση στο σκοτάδι) και να τους αιφνιδιάσετε εξ επαφής. Σε περίπτωση σύρραξης με επαφή ένας προς έναν, είστε μονίμως νικητές, αρκεί να μην σας αντιληφθεί κάποιος παραπλήσιος φρουρός και αρχίσει να σας πυροβολεί. Κι εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι στο Splinter Cell: Conviction δεν υπάρχει μπάρα ενέργειας. Μία σφαίρα στο κεφάλι αρκεί για να μείνετε στον τόπο. Υπάρχει μόνο αναπλήρωση ενέργειας (όπως στα FPS) αλλά πάντα εφόσον μείνετε καλυμμένοι για ορισμένα δευτερόλεπτα.

Ο χειρισμός των όπλων είναι σχετικά απλός. Για να πυροβολήσετε πατάτε το δεξί Trigger. Για να στοχεύσετε όμως, δεν πατάτε το αριστερό Trigger αλλά το δεξί analog stick. Η χρήση αυτή του όπλου με το ίδιο χέρι, ίσως σας μπερδέψει αρκετά, ιδιαίτερα στην αρχή. Αντιθέτα, στα PC με το mouse και το πληκτρολόγιο, ο χειρισμός είναι σαφώς πιο εύκολος.

Ο Sam Fischer μπορεί να έχει ως συνήθως μόλις δύο όπλα στην κατοχή του. Το ένα είναι πάντοτε πιστόλι με σιγαστήρα, ώστε να μην ακούγεται. Αν δοκιμάσετε να πιάσετε όπλο χωρίς σιγαστήρα, τότε θα σας εμφανιστεί η σχετική προειδοποίηση ότι σε περίπτωση πυροβολισμού, οι εχθροί σας θα σας ακούσουν. Γενικά στο θέμα οπλισμού δεν θα έχετε παράπονο, καθώς στο δρόμο σας θα βρείτε πιστόλια, Machine Pistols, Sub-Machine Guns, Assault Rifles, Shotguns, Snipers και διάφορα άλλα Gadgets. Μέσα στις αποστολές σας θα συναντήσετε και Weapon stashes, στα οποία αλλάζετε κάθε φορά τα όπλα που έχετε πάνω σας και πραγματοποιείτε αναβαθμίσεις σε δύναμη, εύρος και ακρίβεια κάθε όπλου. Βέβαια, αν παρακάτω σας σκοτώσουν και επιστρέψετε σε προηγούμενο checkpoint, τότε τα όπλα που επιλέξατε ως ενεργά δεν θα έχουν αποθηκευτεί ως ενεργά, άρα θα πρέπει δυστυχώς να ακολουθείτε κάθε φορά την ίδια διαδικασία.

Εκτός από τις κοντινές επιθέσεις, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο όσον αφορά στις bullet-time επιθέσεις. Όταν είστε σε κάλυψη, μπορείτε να σημαδέψετε ένα ή δύο κεφάλια εχθρών σας. Με το που πλησιάσουν, πατάτε το κατάλληλο κουμπί και τους πυροβολείτε εν ψυχρώ σε bullet-time mode! Αυτό τους ξαπλώνει με τη μία κάτω και κάνει το έργο σας πιο εύκολο.

Μέσα στη μάχη υπάρχει η απόλυτη ελευθερία κινήσεων, καθώς μπορείτε να πετύχετε τους στόχους σας όπως θέλετε. Επιλέγετε ανάμεσα στο να δράσετε κρυφά και αθόρυβα ή στο να μπείτε με τσαμπουκά και να καθαρίσετε ότι κινείται. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε, ότι υπάρχει αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, καθώς μπορείτε για παράδειγμα να χτυπήσετε ένα αυτοκίνητο και ο συναγερμός του να τραβήξει την προσοχή των φρουρών ή αντίστοιχα να ανατινάξετε βαρέλια προκαλώντας εκρήξεις και βέβαια πανικό στους γύρω σας. Υπάρχουν επίσης διάφορες κλασικές τεχνικές που προκύπτουν σε συγκεκριμένα σημεία, στα οποία μπορείτε είτε να σημαδέψετε έναν όμηρο με όπλο, απειλώντας τα τσιράκια του, είτε κρεμασμένοι από ένα παράθυρο να τραβήξετε στο κενό τον τύπο που στέκεται σε αυτό, όπως αντίστοιχα και στο Uncharted του Playstation 3.

Γενικά υπάρχουν διάφορα τρικ που κάνουν το gameplay να παρουσιάζει ενδιαφέρον. Όπως η δυνατότητα που σας δίνεται να κοιτάτε με ένα καθρεφτάκι το ποιος βρίσκεται πίσω από την οποιαδήποτε πόρτα. Σας δίνεται επίσης το ελεύθερο να σβήσετε τα φώτα ενός δωματίου με διακόπτη για να δράσετε αθόρυβα ή να τα απενεργοποιήσετε ξαφνικά με μία EMP grenade. Σε κάθε περίσταση λοιπόν υπάρχουν στο χέρι σας αρκετές εναλλακτικές επιλογές.

Φρουροί…της κακιάς ώρας!
Όποιοι περιπολούν στο φετινό Splinter Cell πραγματικά δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους, καθώς στο θέμα της A.I. αποτυγχάνουν πλήρως. Είτε είναι ημέρα, είτε νύχτα, όλοι οι φρουροί μοιάζουν σαν να βλέπουν στα 5-10 μέτρα μπροστά τους, ενώ όποτε τους συναντάτε για πρώτη φορά, βρίσκονται μονίμως στις ίδιες θέσεις. Τα σημεία κάλυψης σας δίνουν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς υπάρχει και δυνατότητα sliding (αμέσως πριν φτάσετε σε ένα σημείο) ώστε να μην γίνετε αντιληπτοί. Η μόνη περίπτωση να σας δει ένας φρουρός είναι να σας πλησιάσει στα δύο μέτρα από πάνω σας. Υπάρχουν μάλιστα κάποια σημεία, όπου ακόμα κι αν πυροβολήσετε στο άσχετο (με σιγαστήρα), θα είναι σαν να μην υπάρχετε για τους διπλανούς σας.

O Sam Fischer επιστρέφει κι αυτή τη φορά είναι πιο βίαιος από ποτέ!

Όταν σε ένα σημείο κάνετε αισθητή την παρουσία σας, τότε αμέσως στο σημείο αυτό εμφανίζεται ένα ανάγλυφο ομοίωμά σας κι εσείς θα πρέπει να μετακινηθείτε σε άλλο. Αν δεν σας δουν στο νέο σημείο, οι εχθροί σας θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι βρίσκεστε εκεί μέχρι που θα σας χάσουν από μπροστά τους. Αυτό κατά βάση απλοποιεί πολύ τα πράγματα, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι οι αντίπαλοί σας δεν βλέπουν μπροστά τους σε ακτίνα…75 μοιρών απ’ τα μάτια τους κι εσείς μπορείτε να περνάτε και να τους πλαγιοκοπείτε απαρατήρητοι. Μία ακόμη έξυπνη τακτική αν δεχτείτε επίθεση, είναι να τρέξετε προς τα πίσω στο αμέσως προηγούμενο σημείο κάλυψης, πριν σας πλησιάσουν σε απόσταση αναπνοής. 

“Θα τα ξεράσεις όλα σκουλήκι!”
Τα περισσότερα παιχνίδια δράσης εστιάζουν σε μάχες με μεγάλους εχθρούς. Το Splinter Cell: Conviction όμως, έχει περισσότερο στοιχεία Action Stealth και όχι τις επικές μάχες που ίσως περιμένατε. Αντί για big bosses, κάθε τρεις και λίγο θα βρίσκετε από έναν αρχιτρομοκράτη, τον οποίο δεν θα μπορείτε να σκοτώσετε, αλλά πλησιάζοντάς τον, θα πρέπει να τον πιάσετε απ’ το λαιμό και να τον ανακρίνετε. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ απλή και αστεία. Απλά τον χτυπάτε σε οποιαδήποτε επιφάνεια σας έρθει έμπνευση και μετά από λίγη ώρα ο ματωμένος κακοποιός, σας «ξερνάει» όλα όσα θέλετε να μάθετε.

Βοήθειες
Αν τα προηγούμενα Splinter Cell σας είχαν σπάσει τα νεύρα με το να ψάχνετε που πρέπει να πάτε και τι να κάνετε, τότε σε αυτό θα αποζημιωθείτε και με το παραπάνω. Η Ubisoft πήρε το μάθημά της και σας δίνει άφθονες βοήθειες, ώστε ακόμη κι αν είστε αρχάριος gamer να μπορέσετε να ολοκληρώσετε τις αποστολές σας επιτυχώς. Πλέον, κάθε Adventure στοιχείο στο παιχνίδι χάνεται, την στιγμή που υπάρχει οπτική ένδειξη για το πόσα μέτρα απέχετε από τον στόχο σας. Αυτό σας λύνει τελείως τα χέρια, καθώς ξέρετε ακριβώς που πρέπει να πάτε, ποια πόρτα να ανοίξετε, ποιον εγκληματία να πλησιάσετε, από ποιους υπολογιστές να υποκλέψετε πληροφορίες κ.ο.κ.

Οι βοήθειές σας όμως δεν σταματούν εδώ. Υπάρχουν ακόμα και οπτικές ενδείξεις σε τοίχους (θυμίζουν διαφημιστικές πινακίδες) οι οποίες με μεγάλα γράμματα σας λένε ακριβώς τι πρέπει να κάνετε, δηλαδή που να καλυφθείτε, που να σκαρφαλώσετε ή ποια ακριβώς είναι η τρέχουσα αποστολή σας. Αυτά τα μαθαίνετε και μέσω των briefings από τους συνεργάτες σας, απλά η επεξήγησή τους είναι αρκετά πρόχειρη, χωρίς να υπάρχει ένας χάρτης ή κάποιο σχεδιάγραμμα του πως θα δράσετε. Άρα και εδώ, κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη.

Δυσκολίες
Όλα θα ήταν όμορφα κι ωραία, αν οι προγραμματιστές της Ubisoft δεν είχαν προβλέψει ορισμένες δυσκολίες στο gameplay, οι οποίες μπορούν να παραβλεφθούν αλλά σίγουρα θα σας ξενίσουν. Καταρχήν το ότι πεθαίνετε με 1-2 σφαίρες εξ’ επαφής, όσο ρεαλιστικό κι αν είναι, είναι ότι χειρότερο όταν έχετε να κάνετε με κάποια αραία checkpoints, που σας αναγκάζουν να την βγάλετε καθαρή μέσα από μεγάλες ομάδες εχθρών. Στο τέλος θα αναγκαστείτε να επαναλάβετε τα ίδια σημεία ξανά και ξανά κι αυτό κατ’ επέκταση κουράζει.

Η κάμερα του παιχνιδιού είναι φέτος αρκετά δύσχρηστη, καθώς όποτε καλύπτεστε πίσω από ένα εμπόδιο, παραμένει στη θέση της αντί να ανυψώνεται για να μπορείτε να δείτε γύρω σας. Αυτό όχι μόνο δυσκολεύει την αντίληψη του χώρου, αλλά και τον στόχο, ο οποίος δεν δείχνει προς τους εχθρούς, ώστε να καταφέρετε να πυροβολήσετε εκεί που θέλετε. Υπάρχουν επίσης κάποια θεματάκια με τον χειρισμό, όπως η εστίαση στο Xbox 360 (την οποία και προαναφέραμε) ή το κουμπί “A” το οποίο είναι ταυτόχρονα άλμα, αλλά και συλλογή αντικειμένου. Στην προκειμένη περίπτωση, το πιθανότερο είναι να χάσετε το ανάλογο αντικείμενο ή να παιδευτείτε ώσπου να το σηκώσετε απ’ το έδαφος.

Επιτεύγματα και αποστολές
Όσο πετυχαίνετε διάφορους στόχους, τόσο θα κερδίζετε bonus, τα οποία δημοσιεύονται στο προφίλ σας στο Xbox Live. Πατώντας το Start και μεταβαίνοντας στα PEC Challenges, θα βρεθείτε μπροστά σε μία λίστα από απλούς στόχους, όπως για παράδειγμα το να πυροβολήσετε εχθρό από μακρινή απόσταση, να ξεφύγετε επιτυχώς μετά από καταδίωξη κ.ο.κ. Για να εμφανιστεί το βραβείο σας θα πρέπει να ολοκληρώσετε τους παραπάνω στόχους πέντε ή δέκα φορές, ανάλογα με την περίσταση.

Όλα αυτά λίγη σημασία έχουν, καθώς οι περισσότερες αποστολές δεν παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία μεταξύ τους. Η εξόντωση των φρουρών και η άφιξη στο επιθυμητό σημείο κάθε level, είναι το 95% του παιχνιδιού. Αυτό κάνει το gameplay αρκετά γραμμικό και βαρετό, τόσο που από ένα σημείο κι έπειτα θα παίζετε απλά για να φτάσετε στο τέλος. Υπάρχουν ωστόσο και κάποια σημεία με εναλλακτικά objectives, όπως η ανάκριση υπόπτων σε δημόσιο χώρο και σε σκοτάδι (για να μην τραβήξετε τα βλέμματα), αν και κάτι τέτοια δεν προσδίδουν μεγάλη δόση ενδιαφέροντος.

Multiplayer modes
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της φετινής έκδοσης είναι τα Multiplayer modes, τα οποία υποστηρίζονται είτε με split-screen, είτε online. Καταρχήν υπάρχει ένα Co-op mode, το "Prologue”, όπου χειρίζεστε δύο πράκτορες, τον Αμερικανό Archer και τον Ρώσο Kestrel, οι οποίοι δουλεύουν για διαφορετικές οργανώσεις κι εργάζονται μαζί για την επίτευξη διάφορων στόχων. Εσείς χειρίζεστε τον έναν από τους δύο και παρέα με έναν άλλο online παίκτη βγάζετε εις πέρας ορισμένες αποστολές, οι οποίες μοιάζουν αρκετά με αυτές του campaign.

Μία ακόμη κατηγορία mode είναι και το Deniable Ops. Περιλαμβάνει τέσσερα επιμέρους modes, τα Hunter, Infiltration, Last Stand και Face Off. Στο Hunter mode θα πρέπει να σκοτώσετε όλους τους εχθρούς που θα βρείτε στην περιοχή. Το Face Off είναι κάτι ανάλογο, μόνο που εκεί συμμετέχουν δύο παίκτες στον ίδιο χώρο, τόσο εναντίον εχθρών, όσο και ο ένας ενάντια στον άλλον. Το Last Stand έχει ίσως την περισσότερη δράση απ' όλα, καθώς θα πρέπει να καταστρέψετε μία πυρηνική κεφαλή EMP. Τέλος, το Infiltration θα φανεί βαρετό σε αρκετούς από εσάς, μιας και απαιτεί καθαρά stealth τεχνικές. Αν σας ανακαλύψουν τότε χάνετε και...ξανά απ' την αρχή!

Η online εμπειρία σας με το Splinter Cell: Conviction θα ήταν πιο συναρπαστική, αν υπήρχαν τα κλασικά modes τύπου Deathmatch με πολλούς παίκτες ταυτόχρονα. Σαφώς και αυτό δεν ταιριάζει με την φιλοσοφία του παιχνιδιού, αλλά επί της ουσίας, τα υπάρχοντα online modes είναι σαν μικρές αποστολές του κυρίως campaign και τίποτε παραπάνω. Παρ’ όλα αυτά, το lag στους servers είναι μικρό και η μόνη δυσκολία έχει να κάνει κυρίως στο frame rate, το οποίο σε split-screen θα σας απογοητεύσει ακόμα περισσότερο.

"Σε ξέρω εσένα!"
Μετά από τόσα χρόνια, ο Sam Fischer έχει γίνει πλέον αρκετά διάσημος. Ως εκ τούτου, όλοι κυνηγάνε το κεφάλι του και τον αποκαλούν με το όνομά του. Σαν τον Solid Snake ένα πράμα. Θα ακούσετε λοιπόν αρκετές φορές να σας βρίζουν με το όνομά σας και μάλιστα σε πολύ χυδαία γλώσσα, καθώς –ως κουφιοκέφαλοι- δεν θα ξέρουν που κρύβεστε και γενικά από που τους ήρθαν οι σφαίρες σας. Οι διάλογοι των φρουρών έχουν δουλευτεί αρκετά καλά, καθώς απ’ τη μία ανάβουν τσιγάρο και συζητούν για άσχετα θέματα κι απ’ την άλλη ανακαλύπτουν ένα πτώμα κι αρχίζουν να σας ψάχνουν στους γύρω χώρους. Δεν λείπουν όμως και κάποια bugs, καθώς μερικές φράσεις τείνουν σε κάποια σημεία να επαναλαμβάνονται συνέχεια, μέχρις ότου να πλησιάσετε τον «πολυλογά» φρουρό και να τον «βουλώσετε» μια και καλή!

Οι ήχοι του περιβάλλοντος είναι αρκετά προσεγμένοι κι αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό όταν θα πρέπει να ανακρίνετε κάποιον και να τον χτυπήσετε σε… οποιοδήποτε αντικείμενο υπάρχει γύρω σας. Οι κραυγές των θυμάτων σας είναι ότι καλύτερο για να βγάλετε το άχτι σας, Όσο για τις ερμηνείες στους διαλόγους, σε γενικές γραμμές είναι καλές (θα μπορούσαν να είναι και καλύτερες). Στα όπλα, υπάρχει καλή ηχητική απόδοση, αν και οι διαφορές ανάμεσα στα ακούσματα είναι ελάχιστες.

Γραφικά
Η Ubisoft αποφάσισε φέτος να δημιουργήσει την δική της μηχανή γραφικών για τις ανάγκες του παιχνιδιού. Ονομάζεται LEAD και είναι μία παραλλαγή της –ήδη τροποποιημένης- Unreal Engine 2.5 που είχε χρησιμοποιηθεί στο Splinter Cell: Chaos Theory. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα σας αρέσει, καθ’ ότι δημιουργεί ωραία ατμόσφαιρα στα γύρω περιβάλλοντα, ενώ παράλληλα παράγει και λεπτομερή physics σε όλους τους χαρακτήρες. Ακόμα και το ragdoll, ειδικά στον Sam Fischer, είναι τόσο προσεγμένο ώστε υπάρχουν δεκάδες τρόποι να δείτε τον εαυτό σας να πεθαίνει, ανάλογα με την οπτική γωνία που δεχτήκατε την σφαίρα.

Το Splinter Cell: Conviction δεν συνίσταται σε μικρές ηλικίες, καθώς η ωμή βία που παράγεται είναι ότι πιο ανατριχιαστικό έχουμε δει σε πρόσφατα παιχνίδια δράσης. Υπάρχει πλήρης απεικόνιση του αίματος και των τραυμάτων στους πρωταγωνιστές, λες και βλέπετε μία κανονική ταινία του Hollywood με…αιματοβαμμένους κασκαντέρ. Εκεί όπου έπρεπε να γίνει καλύτερη δουλειά είναι στο anti-aliasing, το οποίο δεν έχει την ανάλογη ποιότητα, αλλά και στο frame rate. Σε μάχες όπου εμπλέκονται πολλοί εχθροί ταυτόχρονα, τα frames παρουσιάζουν σημαντική πτώση, κάτι που θα δυσκολέψει αρκετά το έργο σας .

Επίλογος
Σε γενικές γραμμές, το Splinter Cell: Conviction είναι ένας αξιόπιστος τίτλος δράσης που θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω. Το κυρίως Campaign θα σας πάρει 8-12 ώρες, ανάλογα με τα σημεία στα οποία θα «κολλήσετε» (και πιστέψτε μας, θα είναι αρκετά), ενώ τα επιπλέον modes προσφέρουν τουλάχιστον άλλες έξι ώρες καθαρού gameplay. Στα τεχνικά χαρακτηριστικά, η Ubisoft έκανε φέτος το κάτι παραπάνω, ενώ παράλληλα πρόσθεσε πολλά αξιόλογα στοιχεία στο gameplay. Εν κατακλείδι, το μόνο που μένει είναι να παραβλέψετε τα όποια προβλήματα χειρισμού υπάρχουν ή το ότι θα πρέπει διαρκώς να κάνετε τα ίδια πράγματα.

Θετικά:
- Η ελευθερία στο να δράσετε όπως επιθυμείτε
- Καλοσχεδιασμένα physics
- Άφθονη και ρεαλιστική βία
- Τα Co-op modes αυξάνουν την αντοχή του παιχνιδιού

Αρνητικά:
- Προβληματική κάμερα
- Οι φρουροί έχουν κάκιστη τεχνητή νοημοσύνη
- Η πτώση στο frame rate
- Δεν υπάρχουν τα κλασικά online modes με πολλούς παίκτες ταυτόχρονα

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8.5
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.2

Ατελείωτες αποστολές κάτω υπό ασφυκτική πίεση και ο φετινός Sam Fischer είναι πιο…κακός από ποτέ!

Μάνος Γρυπάρης