Ninja Gaiden II

Μπορεί να βελτιωθεί ένα αριστούργημα;

Το Ninja Gaiden II έρχεται να διαδεχθεί ένα παιχνίδι-θρύλο για το Xbox, μια αποστολή καθόλου εύκολη. Η Ninja Team και ο Tomonobu Itagaki υποσχέθηκαν να προσφέρουν στους παίκτες μια next-gen εμπειρία, στην πράξη όμως τα πράγματα προέκυψαν κάπως διαφορετικά. Αξίζει να αναφέρουμε ότι λίγες μόλις ημέρες πριν την κυκλοφορία του παιχνιδιού, ο Itagaki αποχώρησε από την Team Ninja λόγω οφειλούμενων που είχε η εταιρεία στο πρόσωπό του. Αυτό δεν γνωρίζουμε αν θα επηρεάσει τις πωλήσεις του νέου Ninja Gaiden, η ουσία όμως είναι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του gaming.

Σενάριο
Το παιχνίδι ξεκινά με μια καλλίγραμμη δεσποινίδα, ονόματι Sonia, εντυπωσιακής εμφάνισης και πολλά υποσχόμενης ενδυμασίας, να αναζητά πληροφορίες για τον Ryu. Αρκετοί θα αναρωτηθούν αν είναι η Rachel του πρώτου παιχνιδιού, έχοντας απλώς ξανθύνει το μαλλί της. Πριν ο παίκτης πάντως προλάβει να αναλύσει τον βαθυστόχαστο συλλογισμό του (αν δηλαδή η ομοιότητα αυτή αποτελεί συμβολισμό που θέλει να αναδείξει την μεγάλη αλήθεια ότι όλες οι γυναίκες είναι ίδιες) η επίθεση που δέχεται η καλλίπυγος νεαρά μας επαναφέρει γρήγορα στη ροή της δράσης.

Πολυάριθμοι υπερ-νίντζα καταφέρνουν να απαγάγουν την Sonia, παρά την φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλει ο Ruy, που εμφανίζεται στην αμέσως επόμενη σκηνή, να σώσει την –όπως θα μάθουμε αργότερα- πράκτορα της CIA, από τα χέρια των απαγωγέων της. Τελικά όπως μέλλει να ανακαλύψουμε, η επίθεση αυτή είναι παγίδα. Πίσω από το σατανικό σχέδιο κρύβονται νίντζα του Spider Clan που συνεργάζονται με μια μυστική αδερφότητα, έχοντας ως σκοπό να αναστήσουν τον παντοδύναμο δαίμονα Archfiend.

Η επίθεσή τους στη Sonia είχε ως στόχο να παρασύρει τον Ryu Hayabusa μακριά από το χωριό του, προκειμένου να μπορέσουν να επιτεθούν στους νίντζα του Dragon Clan και να κλέψουν ένα είδωλο που έχει τη δύναμη να βοηθήσει τους δαιμονικούς Fiends και τους αρχηγούς τους να επιστρέψουν και πάλι στον κόσμο. Αποστολή του Ryu Hayabusa είναι να εξουδετερώσει τους Fiends και να βάλει τέλος στα σχέδια τους να κατακτήσουν τη Γη.

Γραφικά
Θα ξεκινήσουμε με την απαραίτητη παραδοχή του πόσο πολύ μας άρεσαν τα γραφικά του Ninja Gaiden στο Xbox. Χωρίς αμφιβολία, μιλούσαμε για μια πραγματική επανάσταση που καθήλωνε το βλέμμα του παίκτη, σαν πίνακας ζωγραφικής από τα χέρια κάποιου μεγάλου καλλιτέχνη. Η Team Ninja είχε ξεκαθαρίσει πως σκοπεύει να ανανεώσει πλήρως τον συγκεκριμένο τομέα, καθιστώντας τον ικανό να προσφέρει μια next-gen εμπειρία. Βέβαια πολλές φορές η απόσταση από τα λόγια στη πράξη είναι πολύ μεγαλύτερη (και αντιστρόφως ανάλογη) από τη διαδρομή που χωρίζει ένα δισκάκι από τη θήκη του και την… λήθη.

Τα γραφικά του Ninja Gaiden δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να αποτελέσουν καταδικαστικό παράγοντα για το παιχνίδι. Σε μια κονσόλα όμως που διανύει ήδη τον τρίτο χρόνο ζωής της, θα περιμένατε απτές αποδείξεις πως οι προγραμματιστές έχουν μάθει να εκμεταλλεύονται το 101% των δυνατοτήτων της. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση τα χρόνια που περάσανε πιο πολύ δείχνουν ότι κουράσανε την μηχανή γραφικών, παρά ότι προσθέσανε εμπειρία στους προγραμματιστές.

Βελτιώσεις σίγουρα υπάρχουν. Σε πρώτη φάση θα αναφέρουμε ότι τα επίπεδα είναι αρκετά πιο μεγάλα από τον προηγούμενο τίτλο, ενώ και οι εχθροί που εμφανίζονται ταυτοχρόνως στην οθόνη είναι περισσότεροι. Επίσης ο ρεαλισμός σε κάθε… διαμελισμό αντιπάλου που θα πραγματοποιήσετε, είναι σίγουρο ότι θα σας κάνει να κοιτάζετε συχνά τα χέρια σας, με τον φόβο ότι έχουν βαφτεί με το αίμα των θυμάτων σας. Αυτά τα στοιχεία όμως δεν αρκούν για να χαρακτηριστεί το επίπεδο των γραφικών κορυφαίο, ειδικά από τη στιγμή που η κάμερα του παιχνιδιού έρχεται σε πολλές περιπτώσεις να δημιουργήσει πρόβλημα στον παίκτη με τις λάθος τοποθετήσεις της, που ουσιαστικά χάνουν την εξέλιξη της μάχης και την ροή της πλοκής. Επίσης, το frame rate, μάλλον λόγω καλοκαιριού, επιδίδεται σε ορισμένες εντυπωσιακές βουτιές.

Αρνητική χαρακτηρίζεται και η μικρή αλληλεπίδραση του περιβάλλοντος με τον ήρωα, αφού λίγα στοιχεία δείχνουν να επηρεάζονται από το… φονικό πέρασμά μας, με την πλειοψηφία τους να παρακολουθεί…ευθυτενής και ατάραχη τον κακό χαμό που εκτυλίσσεται γύρω της. Στον αντίποδα, τα cut-scenes διαθέτουν κινηματογραφική ποιότητα που δημιουργεί συχνά την αίσθηση ότι στην οθόνη μας απεικονίζεται η δράση από ταινίες θρύλους του είδους (όχι, δεν εννοούμε τον πανίσχυρο μεγιστάνα των νίντζα!).

Το Ninja Gaiden 2 ισως δεν ειναι το αριστουργημα που περιμενατε, όμως σίγουρα θα ανταμείψει τον παίκτη που θα εμβαθύνει στο σύστημα μάχης του.

Ήχος
Μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης με τον τίτλο, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η μνήμη μας δεν μας βοηθούσε σχετικά με τον συγκεκριμένο τομέα του παιχνιδιού με αποτέλεσμα να αναγκαστούμε να επιστρέψουμε στο Xbox 360. Για την ακρίβεια, η δράση είναι τόσο καταιγιστική και απαιτεί από τον παίκτη να αφοσιωθεί τόσο ολοκληρωτικά, που την μουσική θα την ακούσει μόνο ως θεατής την ώρα που κάποιος άλλος θα παίζει στην κονσόλα του.

Για να είμαστε ειλικρινείς, σε αυτό βοηθούν και οι αδιάφορες και επαναλαμβανόμενες μελωδίες, που δεν καταφέρνουν να προσδώσουν «ταυτότητα» στο παιχνίδι. Ο παίκτης θα ακούσει αυτό που περιμένει να ακούσει και θα είναι σαν να μην το άκουσε ποτέ. Σίγουρα θα μπορούσε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στον συγκεκριμένο τομέα, αφού τώρα δεν θα προξενούσε εντύπωση σε κάποιον αν του έλεγαν πως τα αρχεία ήχου είναι copy-paste από το προηγούμενο επεισόδιο της σειράς. Όχι επειδή μοιάζουν τόσο πολύ, αλλά επειδή σας δημιουργούν την αίσθηση πως θα μπορούσαν να είναι.

Gameplay
Αν ρωτούσε κάποιος: «Σε πόσους άρεσε το Ninja Gaiden για το Xbox», σίγουρα οι θετικές απαντήσεις θα ήταν πολυάριθμες. Αν η ερώτηση άλλαζε και γινότανε «Πόσοι καταφέρατε να το τερματίσετε», τότε είναι βέβαιο πως οι θετικές απαντήσεις θα δεχόντουσαν δραματική μείωση. Ο Tomonobu Itagaki φυσικά το γνωρίζει αυτό. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε ότι αρέσκεται να ωθεί τους παίκτες στα άκρα.

Μια τέτοια επιλογή όμως σίγουρα ενέχει το ρίσκο ο τίτλος να μην αγαπηθεί από τη πλατιά μάζα των παικτών με αποτέλεσμα να μη σημειώσει εμπορική επιτυχία. Το σενάριο αυτό φυσικά δεν θα ήθελαν καν να το σκέφτονται στη Microsoft, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να προσφέρει δύο επίπεδα δυσκολίας, το Path of the Acolyte και το Path of the Warrior. Στο πρώτο, τα πράγματα σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολα. Όποιος προσπαθήσει να προχωρήσει στο παιχνίδι χωρίς να εμβαθύνει στο σύστημα μάχης και επιδοθεί σε ανελέητο τυχαίο πάτημα πλήκτρων θα θρηνήσει πολλές φορές τον πρόωρο θάνατο του ήρωα μας. Ο ρυθμός της επίθεσης των εχθρών μειώνεται και οι πιθανότητες για να δείτε τους τίτλους τέλους του παιχνιδιού είναι αρκετές.Στο δεύτερο επίπεδο, όλα κυμαίνονται όπως τα θυμούνται οι παίκτες από το παιχνίδι για το Xbox, κάτι που σημαίνει πως μόνο οι έμπειροι gamers έχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να ολοκληρώσουν την αποστολή τους.

Το Ninja Gaiden II προσφέρει ένα εκπληκτικό σύστημα μάχης στον παίκτη, που όσο περισσότερο καταφέρει να εμβαθύνει στη φιλοσοφία του, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ανταμοιβή που θα λάβει. Η ανάλυση της τακτικής επίθεσης που χρησιμοποιούν οι «κακοί» του παιχνιδιού είναι αναγκαία, όπως αναγκαία είναι και η κατανόηση του συστήματος block που χρησιμοποιεί ο Ryu για να ανακόψει τις επιθέσεις που εξαπολύουν οι αντίπαλοί του. Στην προσπάθεια του να τους σταματήσει, θα έχει τη βοήθεια από σπαθιά, δόρατα, ξύλινα ρόπαλα με το όνομα Tonfa, όπως και από ένα δρεπάνι, το Eclipse Scythe, που ειλικρινά αποτελεί σημαντική βοήθεια στα χέρια σας. Η προσθήκη στο σύστημα μάχης που έρχεται να κάνει την διαφορά, ονομάζεται Obliteration moves και αφορά κινήσεις που ξετυλίγουν το ταλέντο του Ryu να διαμελίζει τους εχθρούς του με κινηματογραφικό και βίαιο τρόπο.

Τα αρνητικά στον τομέα του gameplay, έρχονται από την κίνηση της κάμερας. Στην προσπάθεια εντυπωσιασμού μέσω της εικόνας και των σούπερ κοντινών πλάνων, έχει χαθεί η ουσία, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που η κάμερα χάνει την εξέλιξη της μάχης, με αποτέλεσμα οι εχθροί να σας εξαπολύουν επιθέσεις από το πουθενά και να μην μπορείτε να αμυνθείτε. Το πρόβλημα αυτό προϋπήρχε από την έκδοση του Xbox, όμως αυτή τη φορά, αντί να διορθωθεί, μεγαλώνει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Ουσιαστικά η κάμερα δεν μπορεί να προβλέψει με επιτυχία την ροή της δράσης και ως εκ τούτου αδυνατεί να σας προσφέρει την σωστή οπτική γωνία. Το φυσικό επακόλουθο όλων αυτών είναι ο Ryu να αποχαιρετήσει πολλές φορές τον μάταιο τούτο κόσμο, ενώ δεν αποκλείεται την ίδια μοίρα να έχει και το χειριστήριο σας.

Επίλογος
Ρεαλιστική δράση, αιματοβαμμένα σκηνικά και ένα από τα πιο πλήρη συστήματα μάχης, προσπαθούν να κάνουν τον παίκτη να ξεχάσει την εκνευριστική κάμερα και την νοσταλγία για τον προκάτοχο του Ninja Gaiden II. Το αν θα τα καταφέρουν τελικά εξαρτάται μόνο από τον τρόπο προσέγγισης του εκάστοτε παίκτη.

Θετικά:
- Δράση που κόβει την ανάσα
- Εθιστικό gameplay
- Βάθος στο σύστημα μάχης

Αρνητικά:
- Αδιάφορος ήχος
- Λίγες οι βελτιώσεις από το πρώτο παιχνίδι
- Δυσλειτουργική κάμερα

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 6
Gameplay: 9
Αντοχή: 8
Γενικά: 8

Το Ninja Gaiden II αξίζει τον τίτλο του πολύ καλού παιχνιδιού, το «στοιχειώνει» όμως ο εξαιρετικός προκάτοχος του.

Αλέξανδρος Ελευθεριάδης