Call of Duty: Black Ops 7

Αχρείαστη επιστροφή στους μελλοντικούς πολέμους.

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της και ήρθε η ώρα για την ετήσια δόση Call of Duty. Φέτος η Activision αποφάσισε να επαναλάβει ότι έκανε με τα πρόσφατα Modern Warfare, δηλαδή να μας δώσει Black Ops για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Αυτή η κίνηση αναμενόμενα θα προκαλούσε αντιδράσεις όπως έγινε και προηγουμένως, όμως φέτος συνοδεύτηκε από τις αρκετά ανάμεικτες εντυπώσεις που άφησε το τελικά το περυσινό Black Ops 6. Παρότι ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές, το συνολικό περιεχόμενο του αποδείχθηκε λειψό, ενώ το παράκανε με τα καρτουνίστικα skins (American Dad, TMNT κλπ) με αποτέλεσμα να αποξενώσει ένα σημαντικό μέρος του κόσμου.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον μεγάλο ανταγωνισμό που υπήρχε φέτος από άλλα Shooters, όπως το Battlefield 6 και το Arc Raiders, είχαν ως αποτέλεσμα το hype για το Black Ops 7 να βρίσκεται στα τάρταρα για τα δεδομένα της σειράς. Παρόλα αυτά η beta του έδειξε ότι θα είναι τουλάχιστον προσεγμένο στο Multiplayer κομμάτι που είναι και το πιο σημαντικό. Στις 14 Νοεμβρίου ήρθε τελικά στα χέρια μας το πλήρες πακέτο.

Η τελικά αχρείαστη συνέχεια του Black Ops 2
Το Black Ops 7 διαδραματίζεται το 2035, 10 χρόνια μετά τα γεγονότα του Black Ops 2. Στην 10η επέτειο του θανάτου του τρομοκράτη Raul Menendez, δημοσιεύεται ένα βίντεο στο οποίο είναι φαινομενικά ζωντανός και υπόσχεται να συνεχίσει το "έργο" του. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ξανά ο David Mason, ο οποίος ηγείται της ομάδας και μαζί προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια για τον Menendez αλλά και τον πραγματικό υπεύθυνο.

Σαν κεντρική ιδέα είναι καλή αλλά από εκεί ξεκινούν τα προβλήματα. Αρχικά η όλη δομή του Campaign δίνει την αίσθηση ότι είναι ένα ακόμα mode του Multiplayer ή του Warzone με μπόλικες πινελιές από τα Zombies. Πέραν του αναγκαστικού always online που είναι κάτι συνηθισμένο πλέον στα FPS, δεν μπορείτε να κάνετε pause, ενώ δεν υπάρχουν και checkpoints, δηλαδή αν για κάποιο λόγο το κλείσετε θα πρέπει να ξεκινήσετε το εκάστοτε mission από την αρχή. Επιπλέον δεν υπάρχουν ιδιαίτερα scripted κινηματογραφικά σκηνικά, in-game cutscenes ή αλληλεπιδράσεις με NPCs. Τέλος, όλα τα όπλα που χρησιμοποιείτε ανεβαίνουν κανονικά level και ξεκλειδώνετε Camos σαν να παίζετε Multiplayer. Το AI των εχθρών παραμένει στα ίδια κακά επίπεδα χωρίς αλλαγές.

Το campaign φέτος ονομάζεται Co-Op Campaign και μας παροτρύνει να παίξουμε μαζί με άλλους παίκτες την ιστορία (όχι όμως local). Παρόλα αυτά αν επιλέξετε να παίξετε μόνοι σας, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας απλώς δεν κάνουν spawn όταν παίζετε (παρά μόνο στα cutscenes), αλλά συνεχίζετε να ακούτε κανονικά τους διαλόγους τους σαν ήταν δίπλα σας. Γενικότερα υπάρχει η αίσθηση ότι παίζουμε ένα απλό PvE mode παρά ένα Campaign Call of Duty. Σαν ιστορία επίσης δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο το lore και οι μόνες στιγμές που κατάφερε να μας κερδίσει, έστω και λίγο, ήταν οι μπόλικες αναφορές στο Black Ops 2. Σίγουρα οι πειραματισμοί και οι δοκιμές είναι κάτι που πάντα θέλουμε, ειδικά στα Call of Duty και πέρυσι το Black Ops 6 το έκανε αρκετά πετυχημένα στο Campaign του. Φέτος όμως μιλάμε για ένα από τα πιο μεγάλα στραβοπατήματα της σειράς.

Καλύτερα maps, λιγότερο SBMM και πολλές προοπτικές
Στο Multiplayer κομμάτι όμως, όπου βρίσκεται και όλη η ουσία, το Black Ops 7 μας άφησε πολύ πιο ευχαριστημένους. Κάτι για το οποίο έχει παράπονο ένα μεγάλο μέρος των παικτών είναι το λεγόμενο Skill Based Match Making, δηλαδή ο αλγόριθμος ο οποίος καθορίζει τι αντιπάλους και συμπαίκτες θα έχετε σε κάθε match, ανάλογα τις επιδόσεις σας. Φέτος, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, γίνεται προαιρετικό και πλέον υπάρχει το Open Playlist για όλα τα modes, το οποίο δεν λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις επιδόσεις και μάλιστα είναι η default επιλογή. Μεγάλη διαφορά ίσως δουν οι πιο καλοί παίκτες που πλέον δεν θα τιμωρούνται τόσο. Επίσης τα lobbies δεν διαγράφονται πλέον μετά από κάθε match και μπορείτε να παίζετε με τους ίδιους παίκτες για συνεχόμενα matches, όπως γινόταν παλιά.

Τα γνωστά modes, πχ Team Deathmatch, Hardpoint, Domination κλπ, επιστρέφουν χωρίς αλλαγές. Ένα αξιοσημείωτο νέο mode είναι το Endgame, το οποίο τις πρώτες μέρες ήταν διαθέσιμο για όσους έχουν ολοκληρώσει το Campaign, για το οποίο λειτουργεί ως επίλογος. Η δομή είναι του θυμίζει τα κλασσικά extraction shooters και παίζεται σε co-op μέχρι 32 παικτών. Ο σκοπός σας είναι να extract μέχρι να τελειώσει ο προκαθορισμένος χρόνος, ολοκληρώνοντας αποστολές και νικώντας bosses διάσπαρτα στο μεγάλο map Avalon από το Campaign. Σίγουρα έχει ενδιαφέρον αλλά ίσως αφορά περισσότερο όσους έχουν περισσότερο χρόνο και έρχονται από το Warzone και όχι αυτούς που προτιμούν τα 10λεπτα matches.

Τα διαθέσιμα maps στο λανσάρισμα είναι 16, με το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι καινούργια, με ελάχιστα remasters. Τα περισσότερα είναι μικρομεσαίου μεγέθους, όχι δηλαδή τόσο μικρά όσο του Black Ops 6, όπου γινόταν χαμός, αλλά ούτε και τεράστια. Τα πιο πολλά, αν όχι όλα, είναι αρκετά καλοσχεδιασμένα και έχουν την κλασική δομή των 3 διαδρομών, πράγμα που είχε αρχίσει να λείπει τα τελευταία χρόνια. Παραδείγματα είναι τα Cortex και Blackheart, τα οποία είδαμε από τη beta και μας έδωσαν από νωρίς καλή εικόνα για φέτος. Από remasters έχουμε 3 maps του Black Ops 2 και συγκεκριμένα τα Raid, Express και το αγαπημένο Highjacked, ενώ θα έρθουν περισσότερα μέσα στη χρονιά.

Λίγες μέρες μετά το λανσάρισμα ήρθε και το Nuketown και φέτος είναι η εκδοχή Nuketown 2025 από το Black Ops 2. Φυσικά δεν χρειάζεται συστάσεις, αλλά το ότι ήδη βρίσκεται σε 24/7 Playlist σε συνδυασμό με ότι είναι το έβδομο COD στο οποίο εμφανίζεται, μας έκανε να το βαρεθούμε από νωρίς. Ακόμα δεν έχει φτάσει στην κατάσταση του Shipment από τα Modern Warfare αλλά κοντεύει. Όπως αναφέραμε όλα τα maps παίζουν μια χαρά χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι κάποιο είναι κακό, έχουν ποικίλα και διαφέρουν μεταξύ τους, ενώ ήδη περιμένουμε ακόμα περισσότερα με την Season 1 και παραπέρα.

Στο ίδιο το gameplay επιστρέφει το Omnimovement, δηλαδή η δυνατότητα να κάνετε slide και sprint προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και φέτος κουράζει λιγότερο λόγω της καλύτερης δομής των maps. Αυτό που έχει αφαιρεθεί είναι το tac-sprint χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι μας έχει λείψει διότι οι αποστάσεις δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Μια νέα προσθήκη είναι το wall-jump, το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε ένα βήμα τη φορά σε κάποιο τοίχο για να περάσετε ένα κενό ή να ανέβετε σε υψηλότερο όροφο. Σίγουρα δίνει λίγη περισσότερη ποικιλία στην κίνηση και κάποιοι ίσως το εκμεταλλευτούν αρκετά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει με τα wall-runs και τα double-jumps από την εποχή των jetpacks (AW, BO3, IW).

Τα Zombies επιστρέφουν εξίσου ευχάριστα και διασκεδαστικά, αλλά χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές ή προσθήκες. Η δομή είναι η ίδια όπως και στα Black Ops 6 και Cold War με το map Ashes of the Dammed να είναι από τα μεγαλύτερο που έχουμε δει ως τώρα. Παρότι για εμάς τα Zombies είναι απλώς μία έξτρα προσθήκη, για κάποιους είναι από τις αγαπημένες ασχολίες στα Call of Duty και εκείνοι θα μείνουν σίγουρα ευχαριστημένοι.

Το ίδιο όμορφο με τα προηγούμενα
Στον τομέα των γραφικών το Black Ops 7 είναι αρκετά όμορφο αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν ιδιαίτερες διάφορες ή βελτιώσεις με τα τελευταία 4-5 πρόσφατα Call of Duty. Τα πάντα, από περιβάλλοντα, επιφάνειες, χαρακτήρες και όπλα, έχουν μπόλικη λεπτομέρεια και είναι καλοσχεδιασμένα με ωραίους φωτισμούς και αντανακλάσεις, χωρίς να αφήνουν κάποιο παράπονο αλλά ούτε και ρίχνουν σαγόνια. Αναμενόμενο βέβαια, αφού η μηχανή γραφικών παραμένει η ίδια ενώ υποστηρίζονται ακόμα τα PS4 και Xbox One. Μεγάλη διαφορά ίσως δούμε από του χρόνου όπου ακούγεται ότι θα αναβαθμιστεί. Το εικαστικό στυλ της Treyarch με τα πιο έντονα χρώματα και τους πιο όμορφους σχεδιασμούς είναι ξανά εμφανές. Από τεχνικά προβλήματα και bugs δεν εντοπίσαμε κάποιο με εξαίρεση μια φορά που το όπλο μας είχε εξαφανίσει από τα χέρια μας.

Ο ηχητικός τομέας είναι για μια ακόμη φορά παραπάνω από τίμιος αλλά επίσης με ελάχιστες διαφορές. Οι ήχοι των πυροβολισμών είναι αρκετά παρόμοιοι με τα πρόσφατα Call of Duty, όμως τα ηχητικά εφέ όταν παίρνετε kills ή όταν πετυχαίνετε headshots είναι πιο προσεγμένα και πιο εθιστικά. Η μουσική είναι μια χαρά αν και το soundtrack του menu δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι καλύτερο από του Black Ops 6. Τον ρόλο του David Mason φέτος παίρνει ο Milo Ventimiglia (This is Us, Rocky Balboa), ο οποίος θα λέγαμε ότι χαραμίζεται σε ένα τέτοιο Campaign, καθώς του ταιριάζει αρκετά να είναι πρωταγωνιστής ενός Call of Duty. Ο Michael Rooker επιστρέφει στον ρόλο του Mike Harper από το Black Ops 2 αλλά επίσης θα αξιοποιούταν περισσότερο σε άλλο σενάριο.

Καλό Multiplayer, κάκιστο Campaign, ευχάριστα Zombies
Το Black Ops 7 είναι ένα πλούσιο πακέτο που μπορεί, όπως κάθε Call of Duty, να σας προσφέρει δεκάδες ή εκατοντάδες ώρες διασκέδασης, το οποίο όμως επισκιάζεται από ένα απαράδεκτο Campaign που όμοιό του δεν θέλουμε να ξαναδούμε. Επίσης δείχνει ξεκάθαρα ότι η τακτική της Activision να κυκλοφορεί προσθήκες στην ίδια "υποσειρά" για δύο συνεχόμενες χρονιές δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη όσον αφορά την συνολική ποιότητα των προϊόντων. Για όσους όμως ενδιαφέρονται μόνο για το online κομμάτι και ξέρουν τι να περιμένουν, φέτος έχει σωστές βάσεις και μπόλικο περιεχόμενο από την αρχή, με προοπτικές για μια καλή χρονιά. Φυσικά όμως όλα θα φανούν στην πορεία, μέσα στους επόμενους μήνες. Του χρόνου ακούγεται ότι θα έρθει το Modern Warfare 4, το οποίο θα κλείσει τον λίγο επαναλαμβανόμενο κύκλο που ξεκίνησε με το Modern Warfare του 2019 και μετά η σειρά ίσως επιτέλους δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Θετικά:
- Προσεγμένο Multiplayer με καλά maps και ευχάριστο gameplay
- Μπόλικό περιεχόμενο από την αρχή που θα εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο
- Όμορφα γραφικά και σχεδιασμός των περιβαλλόντων
- Διασκεδαστικά Zombies

Αρνητικά:
- Απαράδεκτο Campaign από όλες τις απόψεις
- Βασίζεται αρκετά στη νοσταλγία μας για το Black Ops 2
- Απειροελάχιστες αλλαγές και βελτιώσεις στη συνολική δομή

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 7
Σενάριο: 5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7

Ένα βήμα εμπρός για το Multiplayer, πέντε πίσω για το Campaign.

Ερμής Δερβίσης