Achilles: Legends Untold

Η οργή του Αχιλλέα ταυτίστηκε με την δική μας.

Αποτελεί θέμα αρχής το να υποστηρίζουμε τις προσπάθειες των εταιρειών ανάπτυξης που πρωτοανοίγουν τα φτερά τους στην τεράστια αγορά των videogames, αναγνωρίζοντας το θάρρος τους να αναμετρηθούν με τα “μεγαθήρια” του χώρου καθώς και την επένδυση όλων των διαθέσιμων πόρων τους στην υλοποίηση του οράματός τους. Η Dark Point Games είναι μια πολωνική εταιρεία ανάπτυξης δημιουργημένη από βετεράνους του χώρου, η οποία έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο gaming με το Achilles: Legends Untold. Πρόκειται για ένα Action RPG με αισθητική επηρεασμένη από την σειρά των Diablo και game mechanics που παραπεμπουν στην άλλη πασίγνωστη σειρά, αυτή των Dark Souls. Το εν λόγω στούντιο δεν αρκέστηκε στην επιρροή από δημοφιλείς τίτλους αλλά θέλησε να προσθέσει και την δική του πινελιά, ένα ιδιόκτητο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης εν ονόματι GAIA, το οποίο εξασφαλίζει ότι οι εχθροί μας θα λειτουργούν ομαδικά εναντίον μας και όχι ατομικά και ασύνδετα. Για να δούμε τι... ψάρια έπιασε η Dark Point Games στην πρώτη της προσπάθεια.

Ψόφο Τρώες, Ψόφο
Η αρχή του μύθου η οποία παίζει τον ρόλο του tutorial μας βρίσκει στις ακτές της Τροίας με τον Αχιλλέα και τους Μυρμιδόνες του να διψούν για τρωϊκό αίμα και την δόξα που θα τους χαρίσει μια νίκη επί των εχθρών. Μετά από μια ολιγόλεπτη βολτίτσα στα περίχωρα της Τροίας και εντός της πόλης και αφού έχουμε σφάξει ένα τσούρμο εχθρούς, ο ήρωας μας βρίσκει άδοξο τέλος στα χέρια του Πάρη. Στην συνέχεια ο Αχιλλέας επανέρχεται στην συνειδητότητα σε έναν κόσμο ο οποίος έχει αλλάξει τρομακτικά από την εποχή που τον άφησε για να πάει στην Τροία.

Ψαχουλεύοντας από εδώ και από εκεί ανακαλύπτει ότι κάτι έχει συμβεί με τον Κάτω Κόσμο και οι κάτοικοί του έχουν αρχίσει να μεταναστεύουν στον πάνω, φέρνοντας μαζί και τις κολασμένες τους συνήθειες φυσικά. Συναντώντας παλιούς εχθρούς και κάνοντας νέους φίλους, ο Αχιλλέας αντιλαμβάνεται ότι μια σκοτεινή δύναμη απειλεί όλον τον κόσμο και το μόνο που μπορεί να την σταματήσει είναι οι πολεμικές του αρετές. Αυτή είναι μέσες άκρες η ιστορία του Achilles: Legends Untold η οποία, χωρίς να διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας, προσφέρει ένα ικανοποιητικό πλαίσιο για να δοκιμάσουμε τις ικανότητες του χαρακτήρα μας.

Το όνομα Αχιλλέας ταυτίζεται με τις λέξεις “ανίκητος πολεμιστής” και “ημίθεος”, χαρακτηρισμούς τους οποίους πασχίζουμε να πραγματοποιήσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε αρχίζοντας την περιπέτειά μας. Κάθε αρχή και δύσκολη όμως οπότε στις πρώτες ώρες του gameplay νιώθουμε έντονα στο πετσί μας την επιρροή των Dark Souls στο παιχνίδι καθώς αναγκαζόμαστε να επιστρατεύσουμε όλα τα διαθέσιμα game mechanics όπως το μπλοκάρισμα και την αποφυγή για να μην μας μετατρέψουν οι εχθροί σε... λίπασμα. Στα πρώτα μας βήματα η δυσκολία φαίνεται μεγάλη και οι μάχες απαιτούν στρατηγική προσέγγιση όμως, μετά από μερικές ώρες και έχοντας εξοπλιστεί με ένα καλό two handed weapon, ο Αχιλλέας βρίσκει τον παλιό, καλό του εαυτό, κόβωντας σαν βούτυρο τις πανοπλίες και τις σάρκες των εχθρών με την ισχυρή επιθεσή του. ΄

Όσοι γκρινιάξουν για την απότομη πτώση του επιπέδου δυσκολίας που περιγράψαμε μόλις προφανώς δεν είναι λάτρεις του μυθικού ήρωα ώστε να εκτιμήσουν την γρήγορη αποκατάσταση του στο status που τον γνωρίσαμε στην Ηλιάδα, δηλαδή εκείνο του αήττητου υπερανθρώπου. Για να δομήσουμε τον Αχιλλέα στο επίπεδο που τον θέλουμε διαθέτουμε ένα τεράστιο skill tree χωρισμένο σε ένα σύνολο αστερισμών, το οποίο μας οδηγεί σε ποικίλα μονοπάτια ενδυνάμωσης, ξεκινώντας από τα βασικά όπως το vitality, το endurance (ναι ο Αχιλλέας έχει περιορισμένη αντοχή η οποία, όταν αφανίζεται, τον κάνει ανίκανο για επιθέσεις και αποφυγές μέχρι να “ξαναγεμίσει”) και το strength και συνεχίζοντας με πρόσθετες κινήσεις και την ανεκτίμητη δυνατότητα να αντλούμε health από τους εχθρούς μας.

Αρχαία Ελλάδα 2.0
Η περιπέτεια εξελίσσεται σε αρκετές περιοχές οι οποίες διαθέτουν εκτεταμμένους χάρτες με πολλά μυστικά σημεία που πρέπει να ελεγχθουν για συσσώρευση αντικειμένων και xps, προκειμένου να ενισχυθεί ο ήρωας στο μάξιμουμ. Συγκεκριμένα σημεία τηλεμεταφοράς εξαφανίζουν το πάντα ενοχλητικό φαινόμενο του backtracking και μας μεταφέρουν απευθείας στα σημεία που θέλουμε να δράσουμε βάσει της εκάστοτε αποστολής. Στα σημεία αυτά που ονομάζονται χαρακτηριστικά Shrine of Hades, μπορούμε να θεραπευτούμε πλήρως από τα τραύματά μας, μια κίνηση όμως που κάνει respawn όλους τους αντιπάλους που έχουμε καθαρίσει στον εκάστοτε χάρτη.

Στους βωμούς του Άδη έχουμε και πρόσβαση στο skill tree μας δαπανώντας τα skill points που μαζεύουμε με το πάθος ενός φιλάργυρου μέχρι να ενισχύσουμε στο έπακρο τον χαρακτήρα μας. Η ιστορία του Achilles: Legends Untold χωρίζεται σε ένα σωρό από main και side missions τα οποία σε μεγάλο βαθμό είναι αδιάφορα, ασχέτως αν σχετίζονται με γνωστά πρόσωπα και πράγματα από το παρελθόν του ήρωα που γνωρίζουμε μέσω Ηλιάδας. Σε λιγοστές περιπτώσεις side missions συναντούμε μερικές πραγματικά τραγικές ιστορίες οι οποίες μας γεμίζουν με συναισθήματα θλίψης όταν αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορούμε να αποτρέψουμε το κακό όσο και αν το θέλουμε.

Το Achilles: Legends Untold μοιάζει με το Diablo στην ισομετρική αισθητική του αλλά διαφέρει πολύ στην διαχείριση του inventory και των αντικειμένων. Το inventory ειναι μικρό και μαζεμένο, με τα όπλα και τις πανοπλίες να κυριαρχούν. Ουδέποτε χρειάζεται να κάνουμε μικροδιαχείρισή του ή να ξεδιαλέγουμε μεταξύ απλών και σπάνιων ή μυθικών αντικειμένων. Μόλις βρούμε ένα ποιοτικό όπλο που μας αρέσει, πουλάμε όλα τα υπόλοιπα και το αναβαθμίζουμε στο έπακρο στον τοπικό “σιδερά”. Σε επίπεδο όπλων προτιμούμε σφόδρα τα two handed swords, κανένα από τα υπόλοιπα δεν μας χρειάστηκε και να τονίσουμε εδώ ότι είναι μικρή η ποικιλία τους. Που ανακαλύπτουμε τα κορυφαία όπλα στο παιχνίδι; Μα φυσικά σε κάτι μπαούλα που είναι κλειδωμένα με ρούνους τους οποίους πρέπει να ανακαλύψουμε στο περιβάλλον και να τους σπάσουμε. Το συγκεκριμένο σύστημα το βρήκαμε πολύ προβληματικό καθώς πολλοί από τους ρούνους βρίσκονται σε σημεία που δεν μπορεί να χτυπήσει ο Αχιλλέας φυσιολογικά και πρέπει να επιστρατεύσει τις ειδικές fury κινήσεις του.

H επιλογή του crafting δεν μας χρειάστηκε ποτέ δοθέντος του ότι ουδέποτε χρησιμοποιήσαμε τα throwing αντικείμενα ή τα ειδικά λάδια που ενισχύουν το damage των όπλων μας ή μας προσφέρουν ανοσία σε δηλητήρια, κατάρες κ.ο.κ. Άχρηστα μας φάνηκαν και τα διάφορα εμβλήματα που αφήνουν τα bosses αφού βγάλουν την τελευταία τους πνοή, μικρά τα bonuses που προσφέρουν.

Ας απαλλάξουμε την γη από το άχρηστο βάρος τους
Ένα σωρό από τα πλάσματα που αντιμετωπίζουμε είναι βγαλμένα από την ελληνική μυθολογία όπως οι κύκλωπες, οι μινώταυροι και οι λαιστρυγόνες αλλά υπάρχουν και πολλοί κοινότυποι αντίπαλοι όπως οι σκελετοί, δηλητηριώδη φυτά και απλοί πολεμιστές. Οι εχθροί μας παρουσιάζονται συνήθως αρκετά νωθροί τουτέστιν καθυστερούν να αντιδράσουν όταν τους προσεγγίζουμε όμως δείχνουν μια αξιοσημείωτη ικανότητα στο να συνδυάζουν τις επιθέσεις τους και να μας επιτίθενται σαν ομάδα, γεγονός που προδίδει ικανοποιητικό A.I.

Τα bosses είναι η πιο ποταπή και ύπουλη μορφή εχθρού γιατί μας κλειδώνουν σε ένα συγκεκριμένο χώρο μέχρι να τους συντρίψουμε, περιορίζοντας τις κινήσεις μας. Πρόκειται για εντυπωσιακά πλάσματα αλλά εύκολα αντιμετωπίσημα σε σημείο ώστε, μετά από λίγες ώρες, να μην χρειαζόμαστε καν healing potions για να τα λιανίσουμε. Την μεγαλύτερη δυσκολία σε επίπεδο μαχών την συναντούμε σε σκοτεινές πύλες που πρέπει να κλείσουμε, αφανίζοντας τρια απανωτά κύματα εχθρών. Ο μηχανισμός του κλειδώματος στόχων είναι μάλλον αποτυχημένος, ειδικά αν κάνουμε το λάθος και αφήσουμε την χρήση του στην διακριτική ευχέρεια του υπολογιστή. Τότε θα δούμε τον Αχιλλέα να χτυπάει προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του εχθρού που θέλουμε, προξενώντας μπόλικο εκνευρισμό.

Το κλείδωμα στόχων λειτουργεί καλά μόνο σε δύο περιπτώσεις, στα bosses και στην στόχευση των ζώων. Προσπαθώντας να κόψουμε τα... ζωάκια με το πιο απλοικό combo που διαθέτουμε, των τριών απανωτών σπαθιών, βλέπουμε τις σπαθιές να χτυπάνε στο πουθενά με αποτέλεσμα το ζωντανό να μας χιμάει και να μας κόβει ένα σεβαστό ποσό από το health. Στοχεύοντάς τα ζώα όμως όλα τα χτυπήματα προσγειώνονται στον στόχο τους. Σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετωπίσαμε την μη ανταπόκριση του χαρακτήρα στις εντολές που δώσαμε μέσω του gamepad, κυρίως στην επίθεση αλλά θεωρούμε ότι για αυτό ευθύνεται το χειριστήριο μας καθώς ο χαρακτήρας ανταποκρίνεται άμεσα στις ίδιες οδηγίες μέσω του “ποντικιού”.

Τα cinematics σε μορφή σκίτσων είναι αρκετά καλαίσθητα και τα γραφικά ντύνουν ιδανικά το game world με εικόνες αρχαιοελληνικής τεχνοτροπίας, χωρίς όμως να εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα. Το voice acting το βρίσκουμε μετριότατο προς αστείο με τον Αχιλλέα να εκστομίζει κάθε λίγο και λιγάκι την λέξη “Μαλάκα”, αντικατοπτρίζοντας έτσι την αντίληψη των δημιουργών του παιχνιδιού για την ελληνική κουλτούρα. Αστείες οι ελληνικές προφορές των χαρακτήρων και εξίσου αστείες οι στιγμές που μιλούν ελληνικά με αγγλική προφορά.

Πάμε να κλείσουμε του Άδη τις πύλες
Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν ασφαλώς στο συμπέρασμα ότι το Achilles: Legends Untold είναι το Diablo – Dark Souls του… φτωχού, με περιορισμένα production values τουτέστιν απλά γραφικά, animation, voice acting και soundtrack. Το σύστημα προόδου του είναι ευρύτατο σε σημείο να ευνοεί το replayability καθώς, τερματίζοντάς το παιχνίδι μετά από 14 ώρες, διακρίναμε ένα σωρό “αστερισμούς” στο skill tree του τους οποίους δεν είχαμε ξεκλειδώσει. Παρά την σχετική μονοτονία του, την χαμηλή δυσκολία και τα όποια προβλήματα στην παραγωγή, το Achilles: Legends Untold είναι μια τίμια πρόταση στα 22 ευρώ του κόστους του για εμάς που αγαπούμε σφόδρα τα Action RPGs και γουστάρουμε να ποτίζουμε τα όπλα μας με το αίμα μυθικών τεράτων.

Θετικά:
- Αγαπημένος κεντρικός χαρακτήρας με τον οποίο ταυτιζόμαστε εύκολα
- Σενάριο και κόσμος επικεντρωμένα στο ελληνικό μυθολογικό στοιχείο
- Ισορροπημένος συνδυασμός Souls -like και Diablo συστατικών.
- Ικανοποιητικό σύστημα αναβάθμισης που ευνοεί το replayability
- Συνεχής υποστήριξη από τους developers και προσθήκες νέων στοιχείων

Αρνητικά:
- Άνισόρροπο επίπεδο δυσκολίας
- Κακό σύστημα κλειδώματος στόχων
- Επαναμβανόμενοι εχθροί και βαρετοί χαρακτήρες
- Κακό voice acting
- Μικρή ποικιλία όπλων και αντικειμένων άρα πολύ περιορισμένα builds
- Ενοχλητικό σύστημα ξεκλειδώματος μπαούλων με runes

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 6
Gameplay: 7
Σενάριο: 6
Αντοχή: 7
Γενικά: 6

Η εν λόγω ψηφιακή “ενσάρκωση” του Αχιλλέα παίζεται αλλά θα τον έκανε να… μειδιάσει.

Γιάννης Μοσχονάς