Twin Mirror

Η Dontnod Entertainment, μετά το επιτυχημένο Life is Strange, έχει καταξιωθεί στον χώρο των Cinematic Adventures με τα πρωτότυπά της σενάρια και την ποικιλία που έχουν οι τίτλοι της. Παρόλο τον ανταγωνισμό που υπάρχει από εταιρείες, όπως η Quantic Dream και η Supermassive Games, η γαλλική εταιρεία έχει αφήσει την δική της σφραγίδα στο συγκεκριμένο είδος, ενώ τον τελευταίο καιρό έχει αυξήσει και τον αριθμό των games που κυκλοφορεί κάθε χρόνο.

 

Σε όλους του τίτλους που έχει κυκλοφορήσει ως τώρα η Dontnod, είχε πάντα την υποστήριξη κάποιου μεγάλου publisher, όμως φέτος αποφάσισε να κάνει την πρώτη της ανεξάρτητη κυκλοφορία με το Twin Mirror, στο οποίο δούλεψε μία μικρότερη από ότι συνήθως, ομάδα της εταιρείας. Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι επίσης ο πρώτος της γαλλικής εταιρείας που δεν περιλαμβάνει τίποτα μεταφυσικό και το σενάριό του ανήκει στην κατηγορία των ψυχολογικών θρίλερ, ενώ δεν θα διατίθεται σε επεισόδια, αλλά ολόκληρος.

 

 

Η ιστορία ακολουθεί τον Sam Higgs, έναν δημοσιογράφο, ο οποίος επιστρέφει μετά από δύο χρόνια απουσίας στην πατρίδα του, την πόλη Basswood, για να παραστεί στην κηδεία του καλύτερού του φίλου, Nick. Ο βασικός λόγος που αναγκάστηκε να φύγει από την πόλη, ήταν ότι έγραψε ένα άρθρο το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους υπόλοιπους κατοίκους της, οπότε ούτε ο ίδιος είναι χαρούμενος που γύρισε, ούτε ο περισσότερος κόσμος που τον ξανασυναντάει. Ο Sam φτάνοντας στην πόλη, μαθαίνει ότι ο θάνατος του φίλου του μπορεί να μην ήταν ατύχημα όπως όλοι νομίζουν και έτσι αποφασίζει να μείνει λίγο παραπάνω για το ερευνήσει.

 

Το σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα πρωτοποριακό, και αργεί να τραβήξει το ενδιαφέρον, ειδικά πριν τη μέση. Ο Sam και ειδικά οι υπόλοιποι χαρακτήρες, είναι σχεδόν καρικατούρες και δεν καταφέρνουν να γίνουν όσο συμπαθητικοί ή αντιπαθητικοί θα ήθελαν οι developers. Οι πιο ενδιαφέρουσες στιγμές είναι οι συζητήσεις που έχει ο Sam στο μυαλό του με τον The Double, ο οποίος είναι ουσιαστικά μία καλύτερη και κοινωνικότερη εκδοχή του. Οι πιο πολλές επιλογές δεν αλλάζουν ριζικά την ροή της ιστορίας εκτός από κάποιες συγκεκριμένες, τις οποίες όντως το σκεφτήκαμε πριν τις κάνουμε. 

 

 

Το gameplay είναι περίπου το ίδιο με τους προηγούμενους τίτλους της Dontnod όμως έχει κάποια μικροπροβλήματα. Στην διάρκεια των cutscenes θα έχετε κάθε τόσο κάποιες επιλογές για το πως θέλετε να εξελιχθεί ο κάθε διάλογος, ενώ όταν έχετε τον έλεγχο του Sam συνήθως πρέπει να εξερευνήσετε έναν χώρο για στοιχεία. Το πρόβλημα είναι ότι τα στοιχεία πρέπει να τα ελέγξετε με μία συγκεκριμένη σειρά, την οποία δεν μας λέει το παιχνίδι, με αποτέλεσμα να κάνετε κύκλους σε έναν χώρο, ψάχνοντας αντικείμενα τα οποία προσπεράσατε επειδή δεν μπορούσατε να αλληλεπιδράσετε πριν από άλλα. Αυτό που είναι κάπως ενοχλητικό, είναι ότι πρέπει να ευθυγραμμίσετε την κάμερα ώστε το αντικείμενο που θέλετε να εξετάσετε πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της οθόνης για να μπορέσετε να αλληλεπιδράσετε με αυτό.

 

Αφού βρείτε όλα τα απαραίτητα στοιχεία, μεταφέρεστε μέσα στο μυαλό του Sam για να τα αναλύσετε και να βγάλετε συμπέρασμα για το τι έχει γίνει αναπαριστώντας το συμβάν, όπως έχουμε δει στην σειρά Batman: Arkham και στο Detroit: Become Human. Ο Sam χρησιμοποίει την τεχνική του Mind Palace, όπως και ο Sherlock Holmes. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει περιθώριο λάθους, καθώς δεν θα μπορέσετε να προχωρήσετε πριν φτάσετε στο σωστό συμπέρασμα. Έτσι το gameplay, στις έξι ώρες που μας πήρε το game να το ολοκληρώσουμε, παραμένει μονότονο μέχρι το τέλος χωρίς καμία εξέλιξη, και σίγουρα υπάρχουν games αυτού του είδους που είναι καλύτερα στο συγκεκριμένο τομέα.

 

 

Τα γραφικά του Twin Mirror, είναι καλά αλλά σίγουρα όχι τα καλύτερα που μας έχει δείξει η γαλλική εταιρεία. Η χαρακτήρες έχουν αρκετή λεπτομέρεια στον σχεδιασμό τους και έχουν το χαρακτηριστικό στυλ της Dontnod, όμως οι εκφράσεις τους είναι ξύλινες και το lip-synching ήθελε σίγουρα περισσότερη δουλειά. Τα περιβάλλοντα έχουν ποικιλία και παρουσιάζουν μία όμορφη επαρχιακή πόλη, χωρίς όμως ρίχνουν σαγόνια. Σίγουρα ο τομέας όπου οι developers έδωσαν την περισσότερη προσοχή, είναι ο σχεδιασμός του Mind Palace. Ο κόσμος που βρίσκεται στο μυαλό του Sam είναι όμορφος και μοναδικός στο σχεδιασμό του και η αναπαράσταση των γεγονότων που γίνονται με μοναδικό στυλ.

 

Ο φωτισμός βρίσκεται επίσης σε ικανοποιητικό επίπεδο, ειδικά στις προηνές ώρες. Πτώσεις στα Frames δεν συναντήσαμε, όμως είδαμε κάποια glitches, όπως σε cutscene, όπου ένα πτώμα δεν εμφανίστηκε ολόκληρο ή καθόλου, αναλόγως το πλάνο, που όμως πιθανότατα να διορθωθούν με μελλοντικά updates. Κολλήματα υπήρχαν επίσης μεταξύ cutscenes και gameplay, όμως ήταν στιγμιαία.

 

 

 

Ο ηχητικός τομέας δεν αφήνει παράπονα, χωρίς όμως να εντυπωσιάζει ιδιαιτέρα. Το soundtrack είναι σίγουρα πιο φτωχό από προηγούμενων τίτλων και τα συνολικά τραγούδια είναι ελάχιστα, όμως κάνουν την δουλειά τους. Ενδιαφέροντα κομμάτια παίζουν κυρίως όταν βρίσκεστε στο Mind Palace. Τα ηχητικά εφέ είναι επίσης καλά, ταιριαστά στην κάθε περίσταση και βοηθούν στην συνολική εμπειρία. 

 

Οι ηθοποιοί κάνουν καλή δουλειά όμως τους αδικεί το κακό lip sync. Ο Graham Hamilton που υποδύεται τον Sam και τον The Double ξεχωρίζει, καθώς έχει διπλό ρόλο και επειδή σε όλη την διάρκεια του Twin Mirror ακούμε και τα σχόλια που κάνει ο πρωταγωνιστής στο μυαλό του. Δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως η Anna η πρώην του Sam και η Joan η κόρη του μακαρίτη φίλου του, είναι πιστευτοί όμως το σχετικά φτωχό σενάριο δεν τους βοηθάει ιδιαίτερα.

 

 

Συμπερασματικά, το Twin Mirror είναι ίσως ο πιο απογοητευτικός τίτλος της Dontnod. Ενώ είχε καλές ιδέες δεν τις εκμεταλλεύτηκε ιδιαίτερα, πιθανότατα λόγω περιορισμένων πόρων. Η ιστορία θα μπορούσε να είναι λιγότερο προβλέψιμη και οι χαρακτήρες λιγότερο μονοδιάστατοι. Τα γραφικά και το lip-synching είναι ένα βήμα πίσω από το πρόσφατο Tell me Why. Το θετικό όμως είναι, ότι η γαλλική εταιρεία δείχνει πρόθυμη να πειραματιστεί με τις ιστορίες της και να δοκιμάσει νέες ιδέες. Ωστόσο ένα παραπάτημα δεν είναι αρκετό για να αλλάξει την εικόνα μίας εταιρείας και εφόσον η Dontnod έχει ανακοινώσει ότι δουλεύει πάνω σε αρκετά ακόμα projects, πιθανότατα να εξιλεωθεί με τις επόμενες δουλειές της. Το Twin Mirror το προτείνουμε μόνο σε όσους αρέσουν τα Cinematic Adventures και είναι πρόθυμοι να παραβλέψουν κάποια σφάλματα.

 

- Όμορφα γραφικά

- Η χρήση του Mind Palace

- Οι συζητήσεις με τον "εαυτό" σας

- Επιλογές που χρειάζονται σκέψη

 

- Μικρή διάρκεια

- Επαναλαμβανόμενο gameplay, χωρίς καινοτομίες

- Το lip sync είναι κάτω του μετρίου

- Κάποια glitches

- Η ιστορία αποκτάει ενδιαφέρον προς το τέλος