Ancestors Legacy

Οι μεσαιωνικές δυναστείες του τρόμου.

Κανείς δεν θέλει να θυμάται τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πρόγονοί του στο όνομα θεών και ιδεολογιών, εντούτοις οι πράξεις τους δεν παύουν να αποτελούν κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας. Η πολωνική εταιρεία ανάπτυξης Destructive Creations είπε να μας θυμίσει φέτος αρκετά δραματικά περιστατικά από το ιστορικό γίγνεσθαι, αλλάζοντας τα γεγονότα όσο πρέπει ώστε να γίνει διασκεδαστικότερο το υλικό της.

Για να μας τα παρουσιάσει επέλεξε την φόρμα των Real Time Strategy και καλά έκανε διότι η αγορά διψά για φρέσκους RTS τίτλους. Η προγονική κληρονομιά στην οποία θα πρωταγωνιστήσουμε διαθέτει ένα ολόκληρο single player campaign σε tutorial μορφή για να μας διδάξει τα βασικά του χειρισμού. Εμείς δεν το βιώσαμε σαν tutorial αλλά σαν κομμάτι της συνολικής αφήγησης, δεν το είχαμε άλλωστε ανάγκη γιατί ο χειρισμός είναι υποδειγματικός και αυτόματα κατανοητός στους παίκτες των RTS.

Κατά μέτωπο σύγκρουση πέντε πολιτισμών
Τα factions που θα διοικήσουμε στο παιχνίδι είναι πέντε και αναμένεται να πολλαπλασιαστούν κρίνοντας από την πρόσφατη προσθήκη του μέγιστου Σαλαντίν στα τέσσερα προϋπάρχοντα. Αγγλοσάξονες, Βίκινγκς, Σλάβοι, Γερμανοί και Άραβες διασταυρώνουν τα ξίφη τους υπό την καθοδήγησή μας. Τα 45 missions στα οποία μοιράζεται η δράση τους καλύπτουν αρκετές από τις σημαντικότερες συγκρούσεις του αιματηρού Μεσαίωνα και οι διαμάχες διαδραματίζονται σε μια σεβαστή ποικιλία από χάρτες. Η τοπογραφία είναι σημαντική για την χάραξη της στρατηγικής μας. Τα σημεία από όπου εξορμά ο εχθρός, τα χωριά με τους πολύτιμους πόρους, οι λόφοι που προσφέρουν ιδανικό έδαφος για ranged επιθέσεις, τα δάση και οι θάμνοι που προσφέρονται για κάλυψη και ενέδρες. Όλα τα παραπάνω διαβάζονται από τις στρατηγικές μας διάνοιες και λαμβάνονται υπόψη στην χάραξη των πολεμικών επιχειρήσεων.

Τα factions διαθέτουν τις δικές τους μονάδες και τεχνολογικά επιτεύγματα, προσφέροντάς μας ένα ολοκληρωμένο πακέτο για να επιλέξουμε. Η τριβή μας με όλα τα factions δημιούργησε σταθερές αγάπες προς τα τρία εξ’ αυτών, τους Άραβες, τους Αγγλοσάξονες και τους Γερμανούς. Η δομή του στρατού του Σαλαντίν μας αποκάλυψε έναν κωλόφαρδο ηγέτη με θανάσιμα σώματα στρατού. Οι granadiers του είναι η καταστροφικότερη μονάδα που υπάρχει. Οι βόμβες που πετούν βροχηδόν μετατρέπουν εύκολα ένα κτίριο σε στάχτη και διαλύουν μια ολόκληρη μονάδα στρατού με δύο ριξιές. Οι Σαρακηνοί ιππείς είναι η δύναμη πάνω στην οποία στηρίξαμε την προστασία των ευάλωτων grenadiers αλλά και η αιχμή του δόρατος σε κάθε επίθεση. Οι τοξότες ιππείς θερίζουν εύκολα το πεζικό, αφήνοντας τα υπολείμματά του στην πλήρη ισχύ της εφόδου που ακολουθεί.

Οι Αγγλοσάξονες είναι ερωτεύσιμοι εξαιτίας των longbowmen, της ανεπανάληπτης κάστας τοξοτών που παρατάσσουν στις μάχες. Τα βέλη τους σκεπάζουν αρχικά τον ήλιο και στην συνέχεια το πεδίο της μάχης με πτώματα. Οι Γερμανοί μας χάρισαν αξέχαστες εμπειρίες με το σιδερόφραχτο ιππικό τους. Επέλαση στην επέλαση, τρέψαμε σε φυγή ολόκληρες στρατιές και ισοπεδώσαμε τις πόλεις που αμφισβήτησαν την κυριαρχία μας.

Η τεχνολογική πρόοδος είναι διαφορετική από faction σε faction, η προσοχή μας όμως εστιάζεται πάντα στο να τερματίσουμε τις τεχνολογίες οι οποίες αυξάνουν την παραγωγή πρώτων υλών, μειώνουν τα κόστη και ενισχύουν τις μονάδες που χρησιμοποιούμε. Οι τεχνολογικές αναβαθμίσεις συνδυάζονται με την ανάπτυξη των στρατιωτών διαμέσου του xp system. Διδάσκοντας αιματηρά μαθήματα στον εχθρικό στρατό, οι φαντάροι μας ανεβαίνουν μέχρι το πέμπτο επίπεδο, ενισχύοντας τις ικανότητές τους. Παρατηρήσαμε πως, η διαφορά ενός μαχητή πρώτου με εκείνον του πέμπτου επιπέδου είναι τεράστια και αποφασίσαμε να προσέχουμε σαν τα μάτια μας όσους έφταναν στο μάξιμουμ.

Βία και πόλεμος στο όνομα του Θεού
Στον Μεσαίωνα όλα τα εγκλήματα γίνονταν στο όνομα του ιδιωτικού θεού/ θεών της κάθε φυλής, δεν μας εκπλήσσει λοιπόν ο μικρός αλλά κρίσιμος ρόλος που παίζει η πίστη στον πόλεμό μας. Η ανέγερση τζαμιών, εκκλησιών και παγανιστικών ναών ακολουθείται από μια σειρά εικονιδίων που αντιπροσωπεύουν την απάντηση στις προσευχές μας. Τα bonuses που προσφέρουν δεν διαρκούν πολύ αλλά είναι ικανά να αλλάξουν την έκβαση μιας μάχης αν χρησιμοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή.

Οι αύξοντες αριθμοί αποτελούν ένα φετίχ για εμάς, είτε πρόκειται για τον αριθμό των στρατευμάτων μας, είτε για τα θύματα που παράγουν οι ενέργειες μας. Το Ancestors Legacy, ακολουθώντας την συνταγή του Company of Heroes, βάζει φρένο στον πολλαπλασιασμό των μονάδων, ορίζοντας το 10 ως τον μέγιστο αριθμό που μπορούμε να έχουμε ταυτόχρονα στον χάρτη. Αμέσως η επιβίωση των μονάδων γίνεται άμεση προτεραιότητα, με δεδομένο τον μικρό αριθμό πρώτων υλών που αντλούμε από τα κατεχόμενα χωριά.

Χάρις στον περιορισμένο στρατό και τις σχέσεις μεταξύ των μονάδων, οι μάχες μετατρέπονται σε αριστοτεχνικές μανούβρες που τροφοδοτούνται από προσεκτικό στρατηγικό σχεδιασμό. Χωρίζουμε τις μονάδες σε ομάδες με διακριτούς ρόλους και στόχους. Τα άλογα σκορπίζουν τους ασπιδοφόρους και τους τοξότες. Οι λογχοφόροι σουβλίζουν το εχθρικό ιππικό. Οι τσεκουράδες τσεκουρώνουν τους λογχοφόρους. Όλα είναι τέλεια ρυθμισμένα ώστε μόνο συνεργαζόμενες οι μονάδες να οδηγούνται στον θρίαμβο.

Θα βαθμολογούσαμε άριστα την στρατηγική πλευρά των μαχών αν δεν μας τα χάλαγε μια, λανθασμένη κατά την γνώμη μας, στρατηγική επιλογή. Η προσπάθεια να αποδοθούν τα πάντα με τον μέγιστο δυνατό ρεαλισμό, οδήγησε σε ένα πολύ αστείο αποτέλεσμα. Εφόσον οι μονάδες μας έχουν εμπλακεί σε μάχη, είναι αδύνατον να απεμπλακούν όπως συμβαίνει στα αριστουργηματικά Total War για παράδειγμα. Παραμένουν καρφωμένες στην θέση τους και μάχονται μέχρι θανάτου. Αμέσως ξεχνάμε τις επικές εφορμήσεις του ιππικού μας σε μάζες πεζικού, το συντριπτικό χτύπημα, την τακτική υποχώρηση και την επανάληψη της επίθεσης έως ότου το πεδίο γεμίσει πτώματα.

Για να τις προστατεύσουμε από την συντριβή, όποτε η πλάστιγγα γέρνει προς το μέρος του αντιπάλου, διατάζουμε άτακτη υποχώρηση και τις βλέπουμε να οπισθοχωρούν πανικόβλητες, ακόμα και μέχρι την βάση. Πολλές φορές, στην διάρκεια της υποχώρησης, οι εχθροί συνέτριψαν την λιποτακτούσα μονάδα, κυρίως όποτε καθυστερήσαμε να την αποσύρουμε και είχε αποδεκατιστεί. Δεν είναι άσχημο game mechanic η άτακτη υποχώρηση αφού μπορεί να σώσει μονάδες αλλά και ολόκληρο το στράτευμα από την εξόντωση. Προτιμούμε όμως να αποσύρουμε τις μονάδες όποτε και σε όποιο σημείο θέλουμε, να έχουμε τον πλήρη έλεγχό τους.

Το πιο τραγικό στην υπόθεση είναι ότι δεν μπορούμε να αποσύρουμε μονάδες οι οποίες δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης. Για παράδειγμα, ρίχνουμε ένα πλήθος στρατιωτών πάνω σε μια εχθρική μάζα που προελαύνει. Βλέπουμε ότι μόνο οι μπροστινές μονάδες χτυπούν τους εχθρούς και μια - δύο στην οπισθοφυλακή σπρώχνουν με τα κορμιά τους όσους προηγούνται, χωρίς να έχουν επαφή με τους αντιπάλους. Είναι μεγάλο... φέσι το να μην μπορούμε να τους τραβήξουμε, να τους μανουβράρουμε και να χτυπήσουμε τον εχθρό από ευνοϊκότερη γωνία. Αυτό μας αναγκάζει να καταφύγουμε στο σχέδιο Β, τον κατακερματισμό των δυνάμεων, τον διαχωρισμό τους σε πολλές ομάδες και την ξεχωριστή πλοήγησή τους στο πεδίο της μάχης. Το κερασάκι στην... άνοστη τούρτα είναι η αδυναμία μας να σταματήσουμε την άτακτη υποχώρηση. Μόλις μια μονάδα λάβει διαταγή να υποχωρήσει άρον άρον στην βάση, δεν μπορούμε να την φρενάρουμε στα μισά του δρόμου και να ανασυνταχθεί σε κοντινότερο village.

Η βαρύτητα των συγκρούσεων στις οποίες πρωταγωνιστούμε, κορυφώνεται στο τελευταίο mission κάθε campaign με μια αποφασιστική μάχη.

Στην εξέλιξη του μακελειού συμβάλλει τρομακτικά η ορθή χρήση των εικονιδίων. Οι διοικητές των στρατευμάτων δίνουν το καλό παράδειγμα με εικονίδια που εμψυχώνουν και ενδυναμώνουν σύσσωμη την παράταξη. Η συμβολή τους είναι καθοριστική στον αγώνα και στέκονται πάντα στις πρώτες γραμμές, τσακίζοντας το ηθικό του εχθρού. Η κάθε μονάδα συνεισφέρει στην σφαγή με πανίσχυρα εικονίδια τα οποία αποκτούμε αγοράζοντας τις νέες τεχνολογίες στο σχετικό μενού κάτω δεξιά.

Το να εμπνέουμε φόβο σαν τον Scarecrow στις αντίπαλες μονάδες είναι το ισχυρότερο όπλο που αποκτήσαμε. Χρησιμοποιώντας το τρέπουμε σε φυγή μερικές μονάδες του εχθρού, αποτελειώνουμε όσες μένουν χάρις στην αριθμητική υπεροχή και καθαρίζουμε εκείνες που υποχώρησαν με ευκολία. Ο μικρός αριθμός διαθέσιμων σχηματισμών δεν μας προσφέρει ιδιαίτερη ευχαρίστηση και ευελιξία στην μάχη.

Αφού δεν μπορούμε να συνθλίψουμε τους εχθρούς κάτω από το βάρος των λεγεώνων μας, είναι φρονιμότερο να ψαλιδίζουμε το πλήθος τους χρησιμοποιώντας παγίδες. Οι περισσότερες μονάδες μπορούν να τις τοποθετήσουν στο έδαφος και ο αριθμός τους είναι μικρός. Περιφρονούμε τις παγίδες που απλά παγιδεύουν, προτιμούμε τις παγίδες που σκοτώνουν. Φτιάχνουμε τρύπες γεμάτες καρφιά στο έδαφος και τοποθετούμε βόμβες που διαλύουν τα πάντα μόλις τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση. Αφήνουμε τα ανυποψίαστα θύματα να ορμήσουν με μανία εναντίον μας, πέφτουν πάνω στις τοποθετημένες παγίδες, θερίζονται από τα καρφιά και εξολοθρεύουμε τους λιγοστούς επιζώντες. Το θέαμα είναι από τα εντυπωσιακότερα που μας προσφέρει το Ancestors Legacy.

Φιλικά πυρά
Στα RTS είμαστε συνηθισμένοι να ρίχνουμε το μπουλούκι των melee fighters στο εχθρικό πλήθος ώστε να το συγκρατήσουμε, την ώρα που οι ranged fighters σπέρνουν τον θάνατο στο φόντο. Στο Ancestors Legacy απαγορεύεται αυστηρά αυτή η τακτική εξαιτίας του friendly fire. Τα βέλη δεν συμπεριφέρονται σαν τηλεκατευθυνόμενα βλήματα συνεπώς θερίζουν φίλους και εχθρούς χωρίς διακρίσεις. Είμαστε πολύ προσεκτικοί στις διαταγές μας στους ranged fighters, λαμβάνοντας υπόψη την μορφολογία του εδάφους, την γωνία από την οποία ρίχνουν και τον αριθμό των αντιπάλων. Βλέπουμε αμέσως πως ένα δευτερεύων game mechanic βοηθάει στον εμπλουτισμό των στρατηγικών επιλογών μας.

Οι σημαντικότεροι πόροι που διαχειριζόμαστε αδιάκοπα στο Ancestors Legacy είναι οι μονάδες μας στην μάχη. Οι υπόλοιποι πόροι είναι πάντοτε λιγοστοί και εισρέουν στις αποθήκες μας από τα χωριά που κατακτούμε με την βία. Η ξυλεία και ο σίδηρος ίσα που φτάνουν για να χτίσουμε τα ελάχιστα κτίρια που διαθέτουμε και να τροφοδοτήσουμε τους στρατιώτες με πανοπλίες της προκοπής. Εκεί που η έλλειψη τους γίνεται πραγματικά οδυνηρή είναι όταν επιστρέφουμε τις αποδεκατισμένες μονάδες στην βάση και δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε τις απώλειες.

Το φαγητό είναι ελάχιστο, δεν μπορεί να θρέψει ούτε δέκα μονάδες στρατού. Οι δυνάμεις μας είναι μόνιμα πεινασμένες και αυτό έχει βαρύ αντίκτυπο στο ηθικό τους. Το ηθικό είναι ένας δείκτης που λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη. Όταν αιφνιδιάζουμε τις εχθρικές μονάδες με τους στρατιώτες μας να ξεπετάγονται από θάμνους σαν... φασουλήδες, όταν τους πλευροκοπούμε ή τους ξεπερνάμε πολύ σε αριθμό, το ηθικό τους στερεύει σε δευτερόλεπτα. Σαν συνέπεια αυτού, η μαχητικότητα των εχθρών πέφτει απότομα, η εξόντωσή τους γίνεται θέμα δευτερολέπτων.

Για να καλύψουμε τις ανάγκες κατακτούμε πάντοτε όλα τα χωριά που φιλοξενεί ένας χάρτης, εξασφαλίζοντας έτσι τον μέγιστο αριθμό προμηθειών για την πολεμική προσπάθεια. Σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης, διατάζουμε τους χωρικούς να μαζευτούν στο δημαρχείο της κοινότητας και να ραντίσουν με βέλη τους επιτιθέμενους. Εδώ δεν μας άρεσαν δύο πράγματα. Τα βέλη από το δημαρχείο όπως και τα αντίστοιχα των παρατηρητηρίων που χτίζουμε δεν προξενούν όσο damage θα θέλαμε. Επίσης δεν μας αρέσει το ότι δεν μπορούμε να τοποθετήσουμε τους ranged fighters στα φυλάκια με στόχο την ενίσχυση της αποδοτικότητάς τους.

Μαύροι αιώνες ντυμένοι στα κόκκινα
Στο multiplayer αντιλαμβανόμαστε απόλυτα την στενή συγγένεια του Ancestors Legacy με τα αριστουργηματικά Company of Heroes. Τα resource points που κυνηγάμε στα τελευταία έχουν εδώ την μορφή των villages και η τακτική μας είναι να τα καταλάβουμε και να τα κρατήσουμε. Μόνο έτσι τροφοδοτείται σωστά η πολεμική μας μηχανή ώστε να μπορεί να ανοίξει όλες τις τεχνολογίες και να παράξει τις καλύτερες μονάδες. Διεκδικούμε κάθε σπιθαμή εδάφους με πολύ κόπο καθώς οι αντίπαλοι users δεν έχουν καμία σχέση με το μονοκόμματο A.I. του single player.

Δεν είναι απλά πιο επιθετικοί, είναι κυριολεκτικά πανούργοι. Χρησιμοποιούν για παράδειγμα τους commanders τους για δόλωμα ώστε να τους επιτεθούμε και να μας πλευροκοπήσουν. Στο 3 versus 3 διεξάγονται οι καλύτερες μάχες και οι χάρτες έχουν την απαραίτητη ποικιλία για να μας απασχολήσουν επί πολύ καιρό. Το μόνο πρόβλημα που συναντήσαμε στην διαδικτυακή σφαγή είναι οι αποσυνδέσεις από τους servers και μάλιστα, σε κρίσιμες στιγμές. Όχι μόνο αφήνουμε άθελά μας ξεκρέμαστους τους συμπαίκτες μας αλλά χάνουμε και τους πόντους που θα διανθίσουν το online προφίλ και θα μας ανεβάσουν level.

Καταβροχθίζοντας με περίσσεια απόλαυση τις αιματηρές λεπτομέρειες κάθε mission που “ποδοπατούμε”, αντιλαμβανόμαστε ότι η εταιρεία ανάπτυξης είναι πράγματι αντάξια του ονόματός της. Σχεδόν τα πάντα που βρίσκονται στην οθόνη μας είναι καταστρέψιμα και η όρεξη μας για λεηλασία και σφαγή αυξάνεται αλματωδώς. Βρίσκουμε απαράμιλλη την ομορφιά της φωτιάς που καταβροχθίζει τα κτίρια μέχρι να μετατραπούν σε στάχτη. Στεκόμαστε έκθαμβοι μπροστά στα βουνά από ματωμένα απομεινάρια που αφήνει κάθε αψιμαχία.

Τα animations είναι συγκλονιστικά, ρεαλιστικά όσο δεν παίρνει, αντικρίζουμε τους στρατιώτες να γίνονται κιμάς μπροστά στα μάτια μας. Η μέγιστη οπτική απόλαυση πηγάζει από την action camera που προσεγγίζει την μάχη σε απόσταση αναπνοής. Εκεί βλέπουμε καθαρά τους συνδυασμούς χτυπημάτων των στρατιωτών, το αίμα που τρέχει ποτάμι, νοιώθουμε την ένταση της μάχης στο έπακρο. Για την θαυμάσια οπτική πιστότητα ευθύνεται η πασίγνωστη Unreal Engine 4 καθώς και η προσήλωση των προγραμματιστών στην τέλεια αποτύπωση των οπτικών εφέ.

Η ενότητα extras του κεντρικού μενού μοιάζει λίγο με... ανέκδοτο. Πότε θα καταλάβουν οι αγαπημένοι μας developers πως από μια τέτοια ενότητα περιμένουμε πρωτοτυπία, περιεχόμενο το οποίο δεν απολαύσαμε παίζοντας το παιχνίδι; Τι να τα κάνουμε τα cinematics που παρακολουθήσαμε μεταξύ των missions, που κολλάει η λέξη extras σε αυτά; Επίσης, η απόφαση να ξεδιπλώνονται τα cinematics την ώρα που φορτώνει το παιχνίδι οδηγεί σε άγριο lag στα παλιότερα συστήματα και καταστρέφει την κινηματογραφική εμπειρία.

Η αιματοχυσία διανθίζεται από επική ορχηστρική μουσική και ethnic νότες που χαρίζουν αυθεντικότητα στην πελώρια σύγκρουση. Ανάμεσα στα πολεμικά εμβατήρια, τα ουρλιαχτά, τους ήχους των όπλων και των ετοιμοθάνατων, ξεχωρίζουμε το καλοδουλεμένο voice acting που έχει εντονότατη παρουσία σε όλα τα missions. Οι voice actors πασχίζουν να προσαρμόσουν την προφορά τους στην φυλή που ανήκει ο εκάστοτε ομιλητής και το αποτέλεσμα είναι αρκετά αστείο. Προφανώς τα αγγλικά αρμόζουν μόνο στην παράταξη των Αγγλοσαξόνων. Ακόμα και η σλαβική φυλή στην οποία ανήκουν οι developers, τα προφέρει σαν να πρόκειται για βλάχικη διάλεκτο.

Οι σκοτεινοί χρόνοι δεν τελειώνουν ποτέ
Στην εποχή μας, τα RTS μετριούνται στα δάχτυλα και τα καλά RTS στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το Ancestors Legacy κερδίζει σχετικά εύκολα μια θέση στην δεύτερη κατηγορία, αυτή των αξιόλογων RTS. Ο εύχρηστος χειρισμός των στρατευμάτων και το εντυπωσιακό θέαμα της μάχης δημιουργεί μια εθιστική δίνη στην οποία περιστρεφόμαστε άνετα για πάνω από 30 ώρες.

Όλα αυτά βέβαια μόνο στο single player γιατί το multiplayer ανοίγει μια “χρονική πληγή” η οποία θα αργήσει πολύ να κλείσει, ειδικά αν μας συντροφεύουν στην μάχη καλοί φίλοι. Με δεδομένο το, διόλου ευκαταφρόνητο, κόστος των 30 ευρώ στο Steam θα θέλαμε όλα τα DLC και το πρόσθετο περιεχόμενο που ετοιμάζουν οι developers να διατίθεται δωρεάν. Δυστυχώς, οι περιπέτειες του Saladin κοστίζουν ένα επιπλέον δεκάρι ευρώ, ας ελπίσουμε τα επόμενα campaigns να προσφερθούν τζάμπα.

Θετικά:
- Γραφική βία υψηλής ποιότητας και υπέροχα animations
- Κινηματογραφική σύλληψη της μάχης με την action camera
- Πολύπτυχο battle system
-Άψογος χειρισμός
- Ικανοποιητική ανάπτυξη των δυνάμεών μας
- Πλούσιο voice acting

Αρνητικά:
- Αδιάφορη διαχείριση πόρων και μεγάλη έλλειψή τους
- Ελάχιστα κτίρια
- Τα cinematics παίζουν παράλληλα με το φόρτωμα και οδηγούν σε lag
- Αστάθεια των multiplayer servers
- Μοναδική διέξοδος μετά την έναρξη μιας μάχης η άτακτη υποχώρηση
- Μέτριο A.I.

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 7
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.5

Ένα εύγευστο πολωνικό έδεσμα για τους οπαδούς του ψηφιακού πολέμου.

Γιάννης Μοσχονάς