Dead Island Definitive Collection

Επιστροφή στο νησί των ζωντανών νεκρών.

Η αρχική αβεβαιότητα που έδειξαν οι μεγάλοι publishers απέναντι στις κονσόλες όγδοης γενιάς σε συνδυασμό με την έλλειψη ενσωματωμένου backwards compatibility σε αυτές, έχουν οδηγήσει σε ένα φαινόμενο συνεχόμενων remake, remaster και definitive εκδόσεων από games της προηγούμενης γενιάς. Μέσω της πρακτικής αυτής αφενός οι εταιρίες έχουν την δυνατότητα να βγάλουν μερικά έξτρα κέρδη χωρίς να δημιουργήσουν ένα ολοκαίνουριο παιχνίδι και αφετέρου εμείς έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε κάποια ελαφρώς γερασμένα games σε πιο φρεσκαρισμένες και ολοκληρωμένες εκδόσεις, συμβατές με τις νέες μας κονσόλες. Τον δρόμο αυτό αποφάσισε να διαβεί και η πολωνική Techland για να προσφέρει μια νέα πνοή ζωής στο Dead Island.

Το πακέτο και τα περιεχόμενά του
Με το Dead Island Definitive Collection η Techland αποσκοπεί όχι μόνο να παρουσιάσει μια πιο καλογυαλισμένη εμφανισιακά έκδοση του Dead Island αλλά και να την πακετάρει σε ένα προσιτό οικονομικό πακέτο με κάτι παραπάνω από μπόλικο περιεχόμενο. Με 40 ευρώ αποκτάτε το Dead Island Definitive Edition και το Dead Island Riptide Definitve Edition. Οι εκδόσεις αυτές είναι φτιαγμένες σε νέα μηχανή γραφικών -συγκεκριμένα στην ίδια που χρησιμοποιείται και στο Dying Light- γεγονός που προσφέρει καλύτερη και πιο σύγχρονη ποιότητα γραφικών. Επιπλέον μαζί συμπεριλαμβάνονται και όλα τα DLC των δύο games.

Τέλος το πακέτο περιέχει και ένα καινούριο ρετρό αισθητικής 2D side-scroller με το όνομα Dead Island Retro Revenge. Δυστυχώς αυτό δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο μιας και στην ουσία πρόκειται για ένα προχειροφτιαγμένο endless runner με αδιάφορο, επαναλαμβανόμενο gameplay και ελάχιστο ενδιαφέρον. Δεν αφαιρεί κάτι με την ύπαρξή του στη συλλογή αλλά σίγουρα δεν προσφέρει και κάτι ενώ σε καμία περίπτωση δεν αυξάνει την αξία της αγοράς. Για το λόγο αυτό δεν θα ασχοληθούμε περαιτέρω με αυτό μιας και δεν είναι τίποτα άλλο από ένα φθηνό έξτρα συνοδευτικό.

Dead Island
Το Dead Island κυκλοφόρησε το 2011 και παρά τα πολλά τεχνικά του προβλήματα και τον όχι και τόσο εκθαμβωτικό σχεδιασμό του κατάφερε να αποκτήσει το κοινό του και να κλέψει τις εντυπώσεις. Το gameplay του ήταν διασκεδαστικό με τον πλέον αγνό τρόπο μιας και μας καλούσε να παραδοθούμε σε ένα αιματοβαμμένο, βίαιο και δίχως τελειωμό ξυλοκόπημα αμέτρητων ζόμπι, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε από πεταμένα μαδέρια μέχρι χειροποίητα, μονταρισμένα ηλεκτροφόρα ρόπαλα με καρφιά. Το κυρίως πιάτο της άνους αυτής βίαιας ψυχαγωγίας συνοδευόταν με την γαρνιτούρα ενός εξεζητημένου και καλοφτιαγμένου RPG progression και crafting συστήματος, ενός όμορφου τροπικού setting και χορταστικής διάρκειας.

Όλα αυτά όμως ίσχυαν το 2011 και από τότε μέχρι τώρα έχουν περάσει πέντε χρόνια μέσα στα οποία τόσο η Techland ως εταιρία όσο και η βιομηχανία στο σύνολό της έχουν εξελιχθεί αρκετά. Το ερώτημα που γεννάται είναι κατά πόσο αρκεί ένα νέο καλογυαλισμένο φινίρισμα για να αναστήσει το Dead Island και να το επαναφέρει στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή και κατά πάσα πιθανότητα θα εξαρτηθεί από εσάς και το ενδιαφέρον που δείχνετε στο είδος και τη θεματολογία που αντιπροσωπεύει το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Το σενάριο δεν είναι ούτε καλοδουλεμένο ούτε εκτενές μιας και δεν αποτελεί ουσιαστικό σημείο εστίασης. Βρίσκεστε σε ένα τροπικό νησί στο οποίο ξεσπά επιδημία που μετατρέπει τους πάντες σε ζόμπι και εσείς -μαζί με τρεις άλλους χαρακτήρες- έχετε ανοσία. Από εκεί και πέρα προσπαθείτε μαζί με άλλους αδιάφορους και ξύλινους χαρακτήρες να επιβιώσετε και να αποδράσετε από το νησί. Σε διάφορα σημεία η πλοκή εξελίσσεται αργά αποκαλύπτοντας ύποπτες συνωμοσίες, ατυχείς στρατιωτικές επεμβάσεις και ύπουλους κουστουμαρισμένους τύπους επίβουλων συμφερόντων. Πέραν αυτών η πλοκή δεν αποκτά κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο κόσμος του παιχνιδιού μαζί με τους χαρακτήρες του δεν εξελίσσεται ή αποκτά ενδιαφέρον. Όλα τα quests στην ουσία συνοψίζονται στην απλή λογική του “πήγαινε κάπου - σφάξε δυο ντουζίνες ζόμπι στο δρόμο - βρες κάτι – γύρνα πίσω”.

Η όλη εμπειρία συγκρατείται στα πόδια της από την προαναφερθείσα αμείωτη γοητεία που εν γένει φέρει το σύστημα μάχης. Παρόλο που αντικειμενικά μιλώντας είναι πλήρως επαναλαμβανόμενο, μονότονο και μονοδιάστατο καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του μιας και δεν υπάρχει στιγμή που το κοπάνημα ενός σφυριού στο κεφάλι ενός ζόμπι δεν είναι απολαυστικό. Δυστυχώς τα πολλά προβλήματα τεχνικής φύσεως του πρωτότυπου Dead Island έχουν μεταφερθεί αυτούσια στην Definitive Edition γεγονός που προκαλεί συχνή σύγχυση και εκνευρισμό. Τα ζόμπι συχνά εξαφανίζονται πέφτοντας κάτω από το έδαφος, κολλάνε σε τοίχους και αντικείμενα του περιβάλλοντος και περνάνε ανενόχλητα μέσα από τοίχους. Επιπλέον οι αλγόριθμοι του AI είναι άλλα αντί άλλων μιας και άλλες φορές τα ζόμπι αντιλαμβάνονται την παρουσία σας στα πενήντα μέτρα και ορμάνε τρέχοντας ενώ άλλες είναι τόσο απασχολημένα στο να τρώνε το γειτονικό πτώμα που μπορείτε να περάσετε δίπλα τους και να αδιαφορήσουν παντελώς.

Ατελείωτες ώρες σφαγής άπειρων ζόμπι.

Όλα αυτά είναι προβλήματα που δεν καταστρέφουν μεν την όλη εμπειρία αλλά εμποδίζουν συχνά την ομαλή απόλαυση αυτής. Επιπλέον είναι προβλήματα που υπάρχουν από το 2011 και θα περίμενε κανείς να έχουν επιτέλους επιλυθεί σε μια κυκλοφορία που φέρει τον τίτλο “Definitive”. Αντίθετα η Techland αποφάσισε γιά άλλη μια φορά να πάρει τον εύκολο δρόμο της φυγοπονίας και να τα αφήσει όλα ως έχουν προσθέτοντας απλά μερικά φανταχτερά εφέ γραφικών.

Τα οποία εφέ γραφικών οφείλω να ομολογήσω προσθέτουν αρκετά στην οπτική απόλαυση του παιχνιδιού. Η νέα μηχανή γραφικών προσφέρει ένα πιο σύγχρονο σύστημα φωτισμού που από μόνο του δίνει μια διαφορετική ζωντάνια στον κόσμο του Banoi ενώ τα νέα ευκρινέστερα textures δημιουργούν μία αίσθηση υψηλής ποιότητας και ανάλυσης. Δυστυχώς αυτά έρχονται με το κόστος του περιορισμού του frame rate στο 30 στις κονσόλες -γεγονός ανεπίτρεπτο κατά τη γνώμη μου για remastered παιχνίδι του 2011- ενώ στο PC υπάρχει ασταθές performance από περιοχή σε περιοχή. Συνολικά η Definitive έκδοση του Dead Island είναι αρκετά πιο όμορφη από την αρχική του αλλά λόγω ελλείψεων στον τεχνικό τομέα αδυνατεί να εντυπωσιάσει.

Dead Island Riptide
Δύο χρόνια μετά το Dead Island η Techland παρέδωσε στο κοινό το Riptide. Ένα sequel που επαναλαμβάνει υπερβολικά πιστά τα βήματα του προκατόχου του και μάλιστα τα περιορίζει σε έναν πιο μικρό κόσμο και σε ένα παιχνίδι συντομότερης διάρκειας. Η Definitive έκδοση που περιέχεται στη συλλογή μας ακολουθεί την ίδια λογική που περιγράψαμε και για το Dead Island. Εμφανείς βελτιώσεις στον οπτικό τομέα και μηδενικές επιλύσεις των πολλών τεχνικών προβλημάτων.

Είναι κάπως δύσκολο να αναλύσω το Riptide αμέσως μετά το Dead Island χωρίς να γίνω επαναλαμβανόμενος και κουραστικός. Όπως και να το κάνουμε τόσο όταν κυκλοφόρησε όσο και τώρα αποτελεί λίγο από τα ίδια χωρίς καμία ουσιώδη καινοτομία ή προσθήκη. Το σενάριο ακολουθεί τις ίδιες γραμμές πλεύσης απλά τώρα οι χαρακτήρες μας έχουν ναυαγήσει σε ένα άλλο νησί και προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτό. Τα quests επαναλαμβάνονται σε λογική και περιεχόμενο ενώ το gameplay είναι πανομοιότυπο με αυτό του Dead Island με μικρές προσθήκες όπως κάποια καινούρια ζόμπι, μερικά καινούρια όπλα και ένα νέος playable χαρακτήρας που δε δουλεύει και πολύ διαφορετικά από τους άλλους. Μπορεί το διετές κενό ανάμεσα στο Dead Island και στο Riptide να δικαιολογούσε την ελάχιστη πρωτοτυπία αυτού αλλά τώρα όταν συγκρίνονται το ένα δίπλα στο άλλο και παίζονται σε αλληλουχία το Riptide είναι κάπως κουραστικό, ανούσιο, επαναλαμβανόμενο και αχρείαστο.

Δεν είναι πως έχει αλλάξει κάτι που το κάνει χειρότερο από το Dead Island. Αν δηλαδή παίξετε τις 20-30 ώρες του πρώτου παιχνιδιού και έχετε όρεξη για επιπλέον γενοκτονία ζόμπι το Riptide με τα DLC του μπορεί να σας προσφέρει περίπου άλλες τόσες ώρες νέου μεν αλλά όμοιου δε gameplay. Συνεπώς η συνολική η διάρκεια του πακέτου φτάνει και ξεπερνάει τις 40 ώρες γεγονός που κάνει την αγορά του αρκετά προσιτή. Παρόλα αυτά διατηρώ την άποψη πως η τεράστια διάρκεια του δεν συνοδεύεται από αντιστοίχου μεγέθους ποιότητα, ειδικά αν συλλογιστούμε πως υπάρχουν καλύτερες, πιο σύγχρονες και πιο ενδιαφέρουσες επιλογές πλέον όπως το Dying Light -που επίσης είναι της Techland άλλωστε

Τελικά συμπεράσματα
Συνολικά το Dead Island Defintive Collection αποτελεί μία τίμια πρόσφορα. Για τα λεφτά του προσφέρει ώρες επί ωρών περιεχομένου και άφθονης απολαυστικής βίας. Οι βελτιώσεις στα γραφικά είναι καλοδεχούμενες αλλά συνοδεύονται από περιορισμένο frame rate στις κονσόλες και προβληματάκια performance στα PC. Επιπλέον η Techland δεν έκανε κάποια προσπάθεια να αναζωογονήσει το gameplay με νέα στοιχεία και με διόρθωση των πολλών τεχνικών προβλημάτων που υπάρχουν. Παρόλα αυτά αν θέλετε να παίξετε το Dead Island στη καινούρια σας κονσόλα ή αν θέλετε να το δοκιμάσετε για πρώτη φορά τότε η Definitive Collection σίγουρα αξίζει τη προσοχή σας.

Θετικά:
- Τεράστια διάρκεια με πλούσιο περιεχόμενο
- Απολαυστικό σύστημα μάχης
- Όμορφα ανανεωμένα γραφικά
- Εθιστικό gameplay με καλοδουλεμένα στοιχεία RPG

Αρνητικά:
- Πλήθος bugs και λοιπών τεχνικών προβλημάτων
- 30 fps στις κονσόλες και ασταθείς επιδόσεις στο PC
- Καμία ουσιώδης καινούρια προσθήκη
- Επαναλαμβανόμενο και κουραστικό όταν κρίνεται στο σύνολό του

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7
Gameplay: 7
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 7.4

Μία συλλογή που παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις της, αξίζει τη προσοχή σας.

Σωτήρης Τζατζάκης