WWE 2K16

Επιστροφή στο ρινγκ με αρκετά προβλήματα.

To WWE 2K15 σηματοδότησε την έλευση της σειράς στα PC και τις next-gen κονσόλες, εντούτοις το τελικό αποτέλεσμα ήταν κατώτερο των προσδοκιών μας. Κακά τα ψέμματα όλοι περιμέναμε κάτι παραπάνω, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι στην ανάπτυξή του είχε συμμετάσχει και η Visual Concepts, μια εταιρεία που κάθε χρόνο μας χαρίζει κι από ένα κομψοτέχνημα στην σειρά NBA 2K. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η αμερικανική εταιρεία μνημονεύεται και για το NFL 2K1, ένα από τα κορυφαία -αν όχι το καλύτερο- Sports games όλων των εποχών.

Βέβαια όλοι δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία και στην προκειμένη περίπτωση το δίδυμο Yuke's-Visual Concepts έχει την δυνατότητα να εξιλεωθεί μέσα από το WWE 2K16. Τουλάχιστον στα χαρτιά το νέο κεφάλαιο της σειράς δείχνει υποσχόμενο, καθώς περιλαμβάνει ένα πραγματικό τεράστιο ρόστερ με περισσότερους από 120 playable χαρακτήρες. Η “ποσότητα” βέβαια δεν αντισταθμίζει την “ποιότητα”, αλλά είναι γεγονός ότι ένα από τα προφανή ελαττώματα του WWE 2K15 εντοπιζόταν στο μικρό ρόστερ των διαθέσιμων Superstars και Divas.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ οι δύο developers προσπάθησαν παραπάνω, καθώς τουλάχιστον από πλευράς περιεχομένου δύσκολα θα μείνει κάποιος παραπονεμένος. Τα προβλήματα του WWE 2K16 όμως είναι πιο “βαθιά” και εστιάζονται κυρίως στον τεχνικό τομέα και gameplay του, ενώ παράλληλα εντείνονται από κάποιες αμφισβητούμενες αλλαγές στο συνολικό κομμάτι του game design. Το τι ακριβώς εννοούμε θα το δείτε παρακάτω.

The Texas Rattlesnake
Στο εξώφυλλο του παιχνιδιού φιγουράρει επιδεικτικά ο “Stone Cold” Steve Austin, ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές που έχουν περάσει ποτέ από το WWE. Στο 2K Showcase, το οποίο αποτελεί το άτυπο story mode του WWE 2K16, έχετε την ευκαιρία να ξαναζήσετε ορισμένες από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του και να βρεθείτε αντιμέτωποι με αρκετούς “θρύλους” του αθλήματος, όπως τον Bret “The Hitman” Hart, τον The Rock, τον The Undertaker, τον Shawn Michaels και τον Triple H. Ένα μεγάλο μέρος του 2K Showcase αφιερώνεται και στο περιβόητο rivalry του Steve Austin με τον Vince McMahon. Να σημειωθεί επίσης στο συγκεκριμένο mode περιλαμβάνονται και αρκετοί αγώνες από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του Steve Austin, από τότε δηλαδή που χρησιμοποιούσε το παρατσούκλι “Stunning” και διέθετε μια πλούσια ξανθιά κόμμωση.

Στο κομμάτι του συνολικού presentation οι developers έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, χρησιμοποιώντας τα αυθεντικά τρέιλερ της τότε εποχής για να σας μεταφέρουν στο κλίμα και να σας βάλουν στο πετσί του “Stone Cold” Steve Austin. Επιπροσθέτως, καθώς κερδίζετε τους αγώνες και ολοκληρώνετε τα match objectives ξεκλειδώνετε σπάνιο footage με δηλώσεις και προκλητικά σχόλια του Steve Austin , σπάνιες φωτογραφίες και άλλα καλούδια. Με όλο τον σεβασμό που τρέφουμε σε αθλητές που έχουν κοσμήσει τα προηγούμενα 2Κ Showcase modes, όπως τον John Cena, θα θέλαμε να ομολογήσουμε ότι το σόου που προσφέρει ο Steve Austin δύσκολα θα το βρείτε κάπου αλλού. Στην περίπτωση που δεν έχετε ασχοληθεί εκτενώς με την καριέρα του ή είστε αμύητοι στην σειρά WWE είναι δεδομένο ότι αυτά που θα δείτε θα σας εντυπωσιάσουν.

Γίνε ο “απόλυτος” Superstar
To ΜyCareer mode επιστρέφει από το WWE 2K15 και η αλήθεια είναι ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι οι developers έχουν αφιερώσει αρκετές εργατοώρες. Στο εν λόγω mode έχετε την δυνατότητα να δημιουργήσετε τον δικό σας Superstar και να ξεκινήσετε την δεκαπενταετή πορεία σας στο wrestling, ξεκινώντας από το NXT division με απώτερο στόχο να μπείτε στο Hall of Fame του WWE. Δυστυχώς για μια ακόμη χρονιά δεν δύναται να δημιουργήσετε μια Diva στο MyCareer. Παρόλα αυτά, μπορείτε να φτιάξετε την Diva της αρεσκείας σας, μέσω του Creations mode και να παίξετε με αυτήν στα υπόλοιπα modes.

Όπως είναι φυσικό, ο πρώτος σταθμός της δεκαπενταετούς καριέρας σας είναι το character customization. Το όλο σύστημα είναι εξαιρετικά λεπτομερές και εύχρηστο δίνοντας σας την δυνατότητα να φτιάξετε ότι ακριβώς τραβάει η ψυχή σας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι μπορείτε να καθορίσετε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Superstar σας, την κόμμωση του, την ενδυμασία του, τα τατουάζ του, το make-up του και την σωματοδομή του. Στο τελευταίο κομμάτι δεν μιλάμε απλά για καθορισμό ύψους και βάρους, καθώς δύναται να καθορίσετε το μέγεθος της μυικής μάζας του Superstar σας σε κάθε σημείο του σώματός του.

Από εκεί και μετά είστε έτοιμοι να ριχτείτε στην μάχη, να δημιουργήσετε συμμαχίες και αντιζηλίες με άλλους μαχητές, αλλά και να διαμορφώσετε την προσωπικότητα του Superstar σας μέσα από τους αγώνες σας και τις συνεντεύξεις που δίνετε στους δημοσιογράφους. Καθ' όλη την διάρκεια της καριέρας σας βέβαια θα πρέπει να πάρετε και αρκετές κρίσιμες αποφάσεις. Θα μονομαχήσετε με την The Authority ή θα πάτε με τα νερά της; Θα επιλέξετε να μπουκάρετε από το πουθενά όταν ο rival σας κάνει την είσοδο του στην αρένα για να μονομαχήσει με κάποιον άλλον αθλητή και να τον σαπίσετε στο ξύλο ή όχι; Κάθε απόφασή σας διαμορφώνει την προσωπικότητά σας και κατ' επέκταση καθορίζει το αν θα είστε ένας αγαπητός αθλητής (όσο αγαπητός τέλος πάντως μπορείτε να είστε) που θα κερδίσει τον σεβασμό των υπολοίπων παλαιστών ή ένα εγωκεντρικό κάθαρμα που όλοι θα το μισούν!

Αξίζει να τονίσουμε ότι το έργο σας στο MyCareer δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο ή για το θέσουμε πιο ποιητικά ο δρόμος σας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Θα πρέπει να ματώσετε και να ιδρώσετε μέσα και έξω από το ρινγκ για να φτάσετε στην κορυφή. Για να αναπτύξετε και να αναβαθμίσετε τον χαρακτήρα σας θα χρειαστεί να αφιερώσετε δεκάδες ώρες στο συγκεκριμένο mode, καθώς τα αρχικά stats σας είναι αρκετά χαμηλά, ενώ παράλληλα έχετε πρόσβαση σε ελάχιστες special moves, finishers και reversals. Πρακτικά το rating σας αρχικά κυμαίνεται στην κλίμακα του 70 και με αυτό καλείτε να μονομαχήσετε απέναντι σε θηρία όπως τον Kevin Owens (rating 90) και τον R-Truth (rating 80).

Για να φτάσετε σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο που να μην σας τρομάζει ο οποιοδήποτε αντίπαλος και να αισθανθείτε ότι τον “έχετε” καλείστε να αναβαθμίσετε τα στατιστικά σας ξοδεύοντας skill points. Τα τελευταία κερδίζονται ανάλογα με τις επιδόσεις σε κάθε αγώνα, όπου πέρα από τη νίκη θα πρέπει να δώσετε και ένα καλό σόου. Το πόσο καλός showman είστε καθορίζεται σε κάθε ματς από μια μπάρα πέντε αστέρων. Όσο πιο περίπλοκες κινήσεις εκτελείτε, όσα περισσότερα reversals πραγματοποιείτε και γενικώς όσο μάχεστε με “ποικιλία”, ο δείκτης αξιολόγησης μεγαλώνει και κατ' επέκταση κερδίζετε περισσότερα skill points.

Η “ποικιλία” που αναφέραμε πριν σημαίνει πρακτικά ότι το spamming δεν θα σας οδηγήσει πουθενά. Για να δώσετε έναν καλό αγώνα θα πρέπει να αξιοποιήσετε όλες τις κινήσεις που έχετε αρχικά στην διάθεσή σας, να πραγματοποιήσετε λαβές από διάφορες θέσεις, να κάνετε choke holds στον αντίπαλό σας κ.ο.κ.

Αρχικά κάτι τέτοιο είναι αρκετά δύσκολο, γιατί όπως προαναφέραμε οι κινήσεις που έχετε στην διάθεσή σας είναι ελάχιστες. Για να ξεκλειδώσετε επιπλέον κινήσεις, special moves, abilities, finishers ή να αντικαταστήσετε κάποια από αυτά που έχετε ήδη απαιτούνται χιλιάδες skill points και VC credits. Τα τελευταία ευτυχώς τα κερδίζετε in-game και όχι με microtransactions (υπάρχει πάντως το MyCareer Player Boost που διατίθεται ως DLC). To πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι δύσκολα κάποιος θα επιδείξει την απαραίτητη υπομονή κάνοντας grinding και παίζοντας 20-30 ώρες στο MyCareer, γιατί πολύ απλά το WWE 2K16 μαστίζεται από συγκεκριμένα προβλήματα στο κομμάτι του gameplay που είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα σας οδηγήσουν σε εκνευρισμό.

”And that's the bottom line 'cause Stone Cold said so.”

Και κάπου εδώ εκτοξεύεις το χειριστήριο στον κοντινότερο τοίχο
Το μοντέλο χειρισμού είναι αρκετά απλοϊκό με ένα κουμπί για τις γροθιές, ένα για τις λαβές και ένα για τις κινήσεις αποφυγής (reversals), οπότε λίγα λεπτά αρκούν για την εκμάθησή του. Δυστυχώς όμως όσο απλοϊκά είναι τα controls, άλλο τόσο είναι και ανακριβή. Κατόπιν αυτού, απλές διαδικασίες όπως το να βγείτε έξω από το ρινγκ ή να μπείτε μέσα σε αυτό γίνονται εξαιρετικά επίπονες. Την μία στιγμή η διαδικασία αυτή γίνεται άμεσα και το μοντέλο χειρισμού ανταποκρίνεται στις εντολές σας και την άλλη παλεύετε για να φέρετε τον αθλητή μας μέσα στο ρινγκ χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στην εισαγωγή διαφόρων minigames στα πρότυπα του EA Sports UFC, τα οποία σχετίζονται με τα submission holds και τα pins. Θυμίζουμε ότι στο παρελθόν αντίστοιχοι μηχανισμοί βασίζονταν στην λογική του button mashing. Όσον αφορά τα submission holds (ειδικές λαβές που αναγκάζουν εσάς ή τον αντίπαλο σας να εγκαταλείψει τον αγώνα) τώρα συναντάμε τον εξής μηχανισμό. Κάθε φορά που ξεκινά μια τέτοια λαβή εμφανίζεται στην κάτω πλευρά της οθόνη σας ένας κύκλος, ο οποίος περιλαμβάνει δύο χρωματισμένα τμήματα. Στην περίπτωση που εσείς είστε επιτίθεστε θα πρέπει να περιστρέψετε το κόκκινο τμήμα που σας αντιστοιχεί με τέτοιο τρόπο ώστε να πέσετε πάνω στο μπλε τμήμα που ελέγχει ο αντίπαλος σας. Ένα ξεχωριστό minigame συναντάμε και στα pins, όπου θα πρέπει να πατήσετε το κουμπί Α σε μια συγκεκριμένη ζώνη. Όσο πιο μικρό είναι το stamina σας τόσο πιο μικρή είναι αυτή η ζώνη και κατ' επέκταση έχετε μικρότερες πιθανότητες επιτυχίας.

Το βασικό πρόβλημα με τα συγκεκριμένα minigames είναι ότι η CPU κερδίζει πάντα. Στο δικό μας playthough στο tutorial του MyCareer κάναμε replay περισσότερες από 30 φορές ένα submission hold μέχρι να καταφέρουμε να κάνουμε τον αντίπαλο να υποκύψει. Αντίστοιχα, κάναμε προσπάθεια για pin σε έναν αντίπαλο με μηδενικό stamina πάνω από πέντε φορές μέχρι να κερδίσουμε τον αγώνα. Εν τέλει, χρειάστηκαν δύο finishing moves για να καταφέρουμε να νικήσουμε. Στον αντίποδα στάθηκε πρακτικά αδύνατο να γλυτώσουμε το pin του αντιπάλου μας με μηδενικό stamina. Προσπαθήσαμε να βρούμε λύση στο πρόβλημα αυτό κατεβάζοντας το επίπεδο δυσκολίας στο Easy και πειράζοντας τα sliders στο μενού Options για να αποκτήσουμε ένα πλεονέκτημα, αλλά και πάλι η CPU συνέχισε να μας “κλέβει” ασύστολα.

Δυστυχώς όμως μας περίμεναν αρκετές ακόμη στιγμές αγανάκτησης. Μία από αυτές ήταν στο 2K Showcase mode, σε ένα ματς όπου ο “Stone Cold” Steve Austin καλείται να μονομαχήσει ταυτόχρονα με τον Vince McMahon και τον υιό του. Το πρώτο βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο collision detection, κάτι που ισχύει φυσικά σε όλα τα ματς, αλλά είναι κυρίως εμφανές όταν υπάρχουν περισσότεροι από δύο αγωνιζόμενοι στο ρινγκ. Εκτός αυτού, ουκ ολίγες φορές παρατηρήσαμε ότι ενώ ο ένας αντίπαλος μας ήταν αναίσθητος και προσπαθούσαμε να κάνουμε μια λαβή στον δεύτερο, ο Steve Austin προσπαθούσε να πιάσει τον αναίσθητο χαρακτήρα.

Παίξαμε πάνω από 10 φορές τον συγκεκριμένο αγώνα, τις πρώτες φορές βέβαια προσπαθούσαμε να κάνουμε και τα προαιρετικά match objectives και σε όλες χάσαμε. Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν χάσαμε γιατί κάναμε εμείς κάποιο λάθος. Κάποιες φορές τα controls δεν ανταποκρίνονταν άμεσα στις εντολές μας, σε κάποιες άλλες ο χαρακτήρας μας βαρούσε στον αέρα μην μπορώντας να στοχεύσει τον κατάλληλο αντίπαλο και ως επί τω πλείστον γιατί τα reversals που έχει στην διάθεσή του κάθε παλαιστής είναι περιορισμένα. Εμείς είχαμε τέσσερα, οι αντίπαλοι μας είχαν συνολικά οχτώ (τέσσερα ο καθένας).

Όσον αφορά τα reversals, εδώ σε αντίθεση με το WWE 2K15, κάθε παλαιστής έχει πρόσβαση σε τρία με τέσσερα στην αρχή του κάθε ματς και ο αριθμός αυτός σταδιακά αναπληρώνεται. Το στοιχείο αυτό σας αναγκάζει να προσαρμόσετε την στρατηγική σας και να ξοδέψετε τα reversals σας εκεί όπου πρέπει. Το γεγονός βέβαια ότι αν πέσετε κάτω ο αντίπαλος σας θα σας σαπίζει στο ξύλο, γιατί δεν μπορείτε να μετακινηθείτε ούτε ένα εκατοστό αν δεν κάνετε reversal κάνει απαραίτητη την χρήση τους σε κάθε περίπτωση. Από την άλλη το χρονικό περιθώριο που έχετε στην διάθεσή σας για να πραγματοποιήσετε το reversal είναι εξαιρετικά μικρό. Να διευκρινίσουμε ότι η όλη διαδικασία λειτουργεί σαν ένα quick-time event, στο οποίο θα πρέπει να πατήσετε το RT την κατάλληλη χρονική στιγμή.Αρκετές φορές μας δόθηκε η αίσθηση ότι πατήσαμε το κουμπί την κατάλληλη στιγμή, αλλά αποτέλεσμα δεν είδαμε. Σαν να μην έφτανε αυτό σε κάποιες -ευτυχώς λίγες- περιπτώσεις φάγαμε reversal από έναν αντίπαλο που τα είχε προηγουμένως ξοδέψει!

Προβλήματα σαν τα παραπάνω που αναφέραμε καθιστούν το WWE 2K16 unplayable, όσο κι αν ο χαρακτηρισμός αυτός ακούγεται κάπως βαρύς. Κατόπιν αυτού, το πλήθος από modes και το περιεχόμενο που προσφέρει περνά εν τέλει απαρατήρητο. Τι να τους κάνεις τους 120 μαχητές, όταν δεν μπορείς να απολαύσεις ένα Tag Match λόγω του απαράδεκτου targeting system και των προβληματικών controls; Ακόμη και το εξαιρετικό 2K Showcase σκοντάφτει πάνω στο ματς που περιγράψαμε αναλυτικά παραπάνω. Στην περίπτωση βέβαια που παραβλέψετε αυτά θέματα και αποφασίσετε να εντρυφήσετε σε όλα τα modes το WWE 2K16 δύναται να σας κρατήσει συντροφιά για 40 περίπου ώρες.

Να σημειωθεί εδώ ότι πέρα από το 2K Showcase και το MyCareer συναντάμε και το WWE Universe, στο οποίο έχετε την ευκαιρία να διαμορφώσετε το σύμπαν του WWE με όποιον τρόπο επιθυμείτε. Στο mode αυτό οργανώνετε τους αγώνες, δημιουργείτε νέα rivalries και φυσικά ανά πάσα στιγμή μπορείτε να αναλάβετε τον έλεγχο οποιουδήποτε παλαιστή επιθυμείτε. Επιπροσθέτως μέσω του Creations mode, έχετε την ευκαιρία να δημιουργήσετε δεκάδες νέους Superstars και Divas, να φτιάξετε τα δικά σας πρωταθλήματα, τις δικές σας αρένες κ.ο.κ.

Στασιμότητα στον τεχνικό τομέα
Όσον αφορά το οπτικό κομμάτι της δημιουργίας των Yuke's και Visual Concepts δεν παρατηρήσαμε σημαντικές διαφορές σε σχέση με το WWE 2K15. Τα μοντέλα των Superstars και των Divas είναι αρκετά λεπτομερή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν πιστά αντίγραφα των αληθινών wrestlers. Επιπροσθέτως δεν έχει δοθεί η ίδια προσοχή σε όλους τους χαρακτήρες του ρόστερ, κάτι που μέχρι ενός σημείο είναι και λογικό, αν λάβουμε υπόψη μας το πραγματικά τεράστιο μέγεθος του. Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη στους εκφωνητές και το κοινό, καθώς τα μοντέλα τους παραπέμπουν σε τίτλο που κυκλοφόρησε το 2005. Ένα ακόμη θέμα που θέλουμε να θίξουμε είναι τα τεράστια loading times, αλλά και το γεγονός ότι αρκετές φορές το παιχνίδι crashαρε μεταφέροντας μας στο dashboard του Xbox One.

Εν τω μεταξύ, ο σχολιασμός των εκφωνητών είναι κάποιες στιγμές εκτός τόπου και χρόνου και παράλληλα επαναλαμβάνουν συνεχώς τις ίδιες προτάσεις. Στο soundtrack τα πράγματα είναι καλύτερα, καθώς συναντάμε 12 licensed tracks από όλο το μουσικό φάσμα. Εμείς πάντως βάλαμε στο repeat τo Youth Gone Wild των Skid Row (hair metal για πάντα) και το Rebel Yell του Billy Idol. Η λίστα είναι σχετικά μικρή παρόλα αυτά όπως είπαμε υπάρχουν κομμάτια για όλα τα γούστα. Επίσης, περιλαμβάνονται τα αυθεντικά intros που χρησιμοποιούν οι αθλητές πριν την έναρξη κάθε αγώνα.

Απογοήτευση για μια ακόμη χρονιά
Το WWE 2K16 είναι μια κυκλοφορία που σέβεται την τσέπη σας, καθώς από πλευράς περιεχομένου είναι πραγματικά πληρέστατη. Η μόνη έλλειψη εντοπίζεται στο MyCareer, όπου και δεν μπορείτε να δημιουργήσετε μια Diva. Δυστυχώς όμως τα ανακριβή controls, το προβληματικό targeting system και τα εκνευριστικά minigames χαντακώνουν το τελικό αποτέλεσμα. Φυσικά στα αρνητικά θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους μεγάλους χρόνους φόρτωσης, την στασιμότητα του τεχνικού τομέα και άλλα ακόμη ζητήματα, τα οποία όμως δεν έχουν άμεση σχέση με το gameplay. O λόγος που το WWE 2K16 αποτυγχάνει εστιάζεται αποκλειστικά στο νευραλγικό κομμάτι του gameplay, καθώς οι όποιες αλλαγές συναντάμε σε αυτό όχι μόνο δεν κατάφεραν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, αλλά αντίθετα πρόσθεσαν επιπλέον προβλήματα, τα οποία οι Yuke's και Visual Concepts καλούνται να λύσουν άμεσα στο επόμενο κεφάλαιο της σειράς.

Θετικά:
- Περισσότεροι από 120 wrestlers
- Το πληρέστερο κεφάλαιο της σειράς από πλευράς περιεχομένου
- Κορυφαίο soundtrack
- Άψογο presentation στο 2K Showcase
- H δυνατότητα διαμόρφωσης της προσωπικότητας του Superstar σας στο MyCareer

Αρνητικά:
- Τα απαράδεκτα minigames
- H CPU σας κλέβει σε κάθε ευκαιρία
- Υψηλός βαθμός πρόκλησης ακόμη και στο Easy επίπεδο δυσκολίας
- Ανακριβές μοντέλο χειρισμού και προβληματικό targeting system
- Η στασιμότητα στον τεχνικό τομέα
- Τα άκυρα και επαναλαμβανόμενα σχόλια των εκφωνητών

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 6
Αντοχή: 6
Γενικά: 6.7

Ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί φίλοι της σειράς θα πρέπει να εξοπλιστούν με τεράστια υπομονή για να το απολαύσουν.

Παντελής Δασκαλέλος