Trine 3: The Artifacts of Power

Pontius, Amadeus και Zoya μαζί σε τρισδιάστατη «αρένα».

Παρήλθαν κιόλας έξι χρόνια από την ημέρα που καλωσορίσαμε στις οθόνες μας την παλιοπαρέα χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν στο franchise του Trine. Η κλέφτρα Zoya, ο μάγος Amadeus και πολεμιστής Pontius μας έκλεψαν την καρδιά εξ αρχής διότι αποτελούν όλοι τους αρχέτυπα RPG κλάσεων. Οι ικανότητες και το παρουσιαστικό τους ήταν σχεδιασμένα με μεγάλη φροντίδα και η αναγκαστική εναλλαγή τους για την υπερπήδηση των εμποδίων στα Trine μας επέβαλε δημιουργικότερες λύσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.

Τα Trine και Trine 2 πούλησαν συνολικά πάνω από 7 εκατομμύρια κόπιες γεμίζοντας τα ταμεία της εταιρείας ανάπτυξης Frostbyte που παρέμεναν σχετικά άδεια από την ίδρυσή της και μετά παρότι το Shadowgrounds είχε αποσπάσει θετικές κριτικές από τα media. Την τελευταία τριετία δεν είχαμε ακούσει το παραμικρό για το αν πρόκειται να υπάρξει Trine sequel οπότε ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η ανακοίνωση της Frostbyte τον φετινό Μάρτιο ότι το τρίτο μέρος της σειράς βρίσκεται στα σκαριά. Επικροτώ την απόφαση της Frostbyte να κυκλοφορήσει την πρώιμη έκδοση του Trine 3 τον Απρίλιο προκειμένου να λάβει το απαραίτητο feedback από εμάς τους παίκτες και αποδοκιμάζω την απόφαση της να τοποθετήσει σε τρισδιάστατο φόντο τις νέες περιπέτειες της τριάδας. Η αποδοκιμασία μου οφείλεται στο γεγονός ότι ο τριπλάσιος προϋπολογισμός του Trine 3 σε σχέση με το προγενέστερο δεν έφτασε για την αύξηση της διάρκειας του παιχνιδιού με αποτέλεσμα η υπέροχη εμπειρία του να τελειώνει πολύ γρήγορα.

Οι τρεις… σωματοφύλακες
Τελικά τείνω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει ανάπαυση για τους σωτήρες οποιουδήποτε κόσμου από το κακό. Η τριάδα πολεμιστών του καλού που προστάτεψε το ρημαγμένο βασίλειό τους στα προηγούμενα Trine, ο Pontius, η Zoya και ο Amadeus, αναγκάζονται να επιστρέψουν στην ενεργό δράση μετά από σύντομες διακοπές όταν ένα πελώριο τέρας επιτίθεται στην Astral Academy, τον θεματοφύλακα όλων των μαγικών μυστικών του βασιλείου. Οι τρείς φίλοι επεμβαίνουν για να σώσουν την Academy αλλά μια λανθασμένη κίνηση τους εξαπολύει στο κόσμο ένα ανομολόγητο κακό που φυσικά θα πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Ιδιαίτερη ανάλυση χαρακτήρων δεν χωράει στους πρωταγωνιστές του Trine 3 αφού αντιδράσεις και φωνές τους ακούμε ελάχιστα μεταξύ των κεφαλαίων του παιχνιδιού ενώ ο σχολιασμός της δράσης γίνεται από έναν αόρατο σχολιαστή. Εκτός από τις μεγάλες διαφορές στο παρουσιαστικό τους οι ήρωες ζωντανεύουν διαμέσου των πράξεων τους που είναι ιδιόμορφες λόγω των διαφορετικών abilities που κουβαλάνε. 

Rock Me Amadeus
Έξυπνα σκεπτόμενοι, οι δημιουργοί του Trine 3 λαμβάνουν υπόψη τους παίκτες που δεν έχουν εισέλθει ξανά στον πολύχρωμο κόσμο της σειράς και σχεδίασαν τις πρώτες πίστες σαν ένα σύντομο φροντιστήριο πάνω στις ικανότητες των τριών χρησιμοποιήσιμων χαρακτήρων. Οι Pontius, Amadeus και Zoya είναι οι αιχμές της ψηφιακής «τρίαινας» που χειρίστηκα στην προσπάθειά μου να συνθλίψω εχθρούς και εμπόδια ταυτόχρονα. Παρομοίασα την ομάδα μου με τρίαινα, διότι αν και ξεχωριστές οντότητες, οι ήρωές μου λειτουργούν σαν ένα σώμα καταλαμβάνοντας τον ίδιο φυσικό χώρο όταν εναλλάσσονται για τις απαιτήσεις της εκάστοτε πρόκλησης.

Ο Pontius είναι ο κλασικός ανεγκέφαλος πολεμιστής που επιλύει τις διαφορές του με το ξίφος και την φυσική του δύναμη. Αποτέλεσε την ιδανική μαριονέτα στα χέρια μου για να εκφορτιστώ από τα άγχη της ημέρας στέλνοντας τον σε ένα καταστροφικό γλέντι με το ξίφος του να κόβει σαν βούτυρο τα κορμιά των τεράτων που τολμούσαν να ξεμυτίσουν. Η επέλαση που κάνει είναι ένα χρησιμότατο skill για να ξεφύγει όταν τον περικυκλώσουν οι εχθροί και το άλμα του που καταλήγει σε ένα μικρό σεισμό διαλύει οτιδήποτε υφίσταται σε μια πίστα και μπορεί να καταστραφεί. Ενώ είναι ο πλέον άχρηστος ήρωας για την επίλυση γρίφων χάρηκα σε ορισμένες περιπτώσεις που οι καταστρεπτικές του ικανότητες είναι μονόδρομος για να μετακινήσεις απαραίτητα αντικείμενα ή να περάσεις πάνω από αγεφύρωτα χάσματα.

Η Zoya είναι μια χαρακτηριστική κλέφτρα με γατίσια αντανακλαστικά, ένα τόξο και ένα σκοινί. Οι μισοί τουλάχιστον γρίφοι του Trine 3 ξεπερνιούνται όταν η Zoya πετάει το σκοινί της και αρχίζει τις ταρζανιές δεξιά και αριστερά, αποκτώντας πρόσβαση σε απρόσιτες πλατφόρμες, μετακινώντας κινούμενες πλατφόρμες, ανοίγοντας κλειστές πόρτες με το ταυτόχρονο τράβηγμα δύο μοχλών, συνδέοντας αντικείμενα μεταξύ τους με το σκοινί κ.ο.κ. Το τόξο το χρησιμοποίησα για να εξασκήσω την σκοπευτική μου δεινότητα πάνω σε βαρέλια και σε ελάχιστες περιπτώσεις για να πλήξω εχθρούς που τους ανέθετα στον αποτελεσματικότερο σφαγέα Pontius.

It’s a kind of Magic
Ο Amadeus παρουσιάζεται από το σενάριο σαν μάγος που δεν μπορεί να εκτελέσει ούτε ένα επιθετικό spell αλλά η χρησιμότητά του στους γρίφους είναι τρομακτική. Χωρίς τα κιβώτια του Amadeus πολλές περιοχές θα παρέμεναν εκτός της εμβέλειάς μου, πλατφόρμες δεν θα ανυψώνονταν ποτέ για να με μεταφέρουν εκεί που ήθελα και σε αρκετές περιπτώσεις δεν θα είχα μαζέψει τα πολύτιμα trineangles που κρύβονται σε απρόσιτα σημεία. Ο πιο διασκεδαστικός μηχανισμός του gameplay που ενεργοποιεί ο Amadeus είναι η περίπτωση των πλατφορμών που λειτουργούν σαν τραμπολίνο. Με το κορμί τους οι ήρωες αδυνατούν να κάνουν το τραμπολίνο να φτάσει στο μέγιστο δυνατό ύψος που χρειάζεται για να περάσουν στην επόμενη περιοχή και εκεί επεμβαίνει ο Amadeus. Κοπανώντας με δύναμη το κιβώτιο που υλοποιεί πάνω στο τραμπολίνο, η πλατφόρμα πετάγεται απότομα μέχρι τα… ουράνια και έτσι ο ήρωας μπορεί να πηδήξει στην πλατφόρμα που οδηγεί στην έξοδο.

Δεν μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι ο Amadeus δεν μπορεί να φτιάξει επιπλέον κιβώτια πέραν του αρχικού ενός όπως δεν μου κάθισε καλά η αδυναμία του να σηκώσει με τηλεκίνηση δύο κιβώτια όταν ο ίδιος στέκεται στο πάνω πάνω. Η τρισδιάστατη απεικόνιση του περιβάλλοντος με έφερε μπροστά σε εντυπωσιακές σκηνές: να μετακινώ στον αέρα σιδερόμπαλες τσακίζοντας τοίχους που κρύβουν trineangles, να δένω το ένα τμήμα του σκοινιού σε ένα μοχλό και κρατώντας το άλλο να περιστρέφομαι γύρω από έναν στύλο φέρνοντας μπροστά τον τοίχο που κρατούσε ο μοχλός και τρυπώνοντας στο κενό πίσω του. Οι επισκέψεις μου στο υγρό στοιχείο είχαν μεγάλη φάση με τους χαρακτήρες να ρίχνουν ξεγυρισμένα μακροβούτια. Δυστυχώς δεν κρατάνε πολύ και είναι σπάνιες.

Το σενάριο του Trine 3 εξαπλώνεται σε μόνο 8 πίστες που ευτυχώς υποδιαιρούνται σε πολλές περιοχές η καθεμία. Επειδή ο Pontius ειδικά δεν έχει πάρα πολλές ευκαιρίες στις κανονικές πίστες να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στους… διαξιφισμούς υπάρχουν άλλες 10 μικρές περιοχές όπου χειριζόσαστε μόνο έναν εκ των τριών ηρώων. Με αυτό το τέχνασμα είχα την ευκαιρία να παίξω σε αρένες όπου, σαν άλλος Σπάρτακος, ξεκοίλιαζα μικρά και μεγάλα τέρατα και έτσι ευχαριστήθηκα πραγματικά τον Pontius.

Gameplay της προκοπής
Το επίπεδο δυσκολίας του Trine 3 ανήκει αναμφίβολα στα πιο καλορυθμισμένα που έχω συναντήσει ποτέ. Δεν υπάρχει γρίφος, εμπόδιο ή εχθρός που να μην ηττάται εύκολα αξιοποιώντας τις ικανότητες των πολεμιστών σας. Ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που ένα αντικείμενο μοιάζει εντελώς απρόσιτο το μόνο που χρειαζόταν να θυμάμαι πάντοτε είναι τα skills των χαρακτήρων και έτσι δεν «κόλλησα» πουθενά. Με αυτό τον τρόπο δεν μου έσπασαν ποτέ τα νεύρα με απίθανους γρίφους αλλά έριξα και μια καλή προπόνηση στα εγκεφαλικά μου κύτταρα προσπαθώντας να συνδυάσω abilities και ήρωες.

Τα trineangles είναι χρωματιστά τρίγωνα που λογίζονται ως bonus και χρησιμοποιούνται υποτίθεται για να «ξεκλειδώσετε» τις επόμενες πίστες. Η μόνη χρησιμότητά τους κατ εμέ είναι ότι πολλά εξ’ αυτών βρίσκονται σε δύσκολα σημεία έτσι με «μπρίζωσαν» να τα αναζητώ και να τα κυνηγώ ίσα ίσα για να επιβεβαιώνω τις ικανότητές μου. Οι πίστες που «ξεκλειδώνουν» δεν χρειάζονται κανένα «ξεκλείδωμα» τελικά διότι ανοίγουν αμέσως μόλις ολοκληρώσετε τις προηγούμενες.

Το Trine 3 βασίζεται στο Platform στοιχείο και στην επίλυση ευφυών γρίφων. Δεν είναι wargame έτσι οι εχθροί σε αυτό εξοντώνονται εύκολα και γρήγορα για να κάνουν χώρο για τις πραγματικές προκλήσεις που προανέφερα. Η συνάντησή μου με ελάχιστα bosses ήταν τρομερά ευχάριστη για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στάθηκα αρκετή ώρα να χαζέψω την λεπτομέρεια στον σχεδιασμό των τεράστιων μοντέλων τους και ο δεύτερος ότι ανακάλυπτα με τρομερή ταχύτητα την «αχίλλειο πτέρνα» τους και τα διαολόστελνα άμεσα. Θα περίμενα λίγο δυσκολότερα τα πιο ογκώδη τέρατα στο παιχνίδι αλλά ούτως ή άλλως παίζουν τον ρόλο κομπάρσου και όχι πρωταγωνιστή της δράσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένα σημεία οι εχθροί εμφανίζονται σε θέσεις που δύσκολα τις πιάνει η κάμερα, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις τα πλάνα δεν δίνουν καλή αντίληψη του χώρου.

Το Trine 3 έχει περιορισμένο αριθμό επιπέδων και, ανεξάρτητα με την σειρά που θα τα περάσετε, πολύ περιορισμένη διάρκεια η οποία δεν αρκεί για να μας ξετρελάνει. Η περιπέτεια θα σας κρατήσει για 5-6 ώρες, maximum 8 αν επιχειρήσετε να το ψάξετε πλήρως. Είχα την εντύπωση ότι το τελείωσα μέσα σε ένα απόγευμα. Τόσο ανάλαφρα και γρήγορα περνά η ώρα παίζοντας το. Ευτυχώς διαθέτει ένα φοβερό multiplayer mode που μπορεί να σας απασχολήσει αρκετές ωρίτσες μετά τον τερματισμό του. Επειδή το Trine 3 είναι «φρέσκο» ακόμα στην αγορά, το community του έχει συνθέσει ελάχιστα modes για να παίξετε αλλά υπάρχει πάντοτε η επιλογή του ενσωματωμένου editor για να φτιάξετε τις δικές σας πίστες και να μην περιμένετε τα πάντα από τους άλλους!

Μία πύλη σε animated παραμύθι με το πλουμιστό περιβάλλον, εκκεντρικούς ήρωες και δοκιμασίες που δεν τρομάζουν αλλά διασκεδάζουν.

Αν ξέρεις να γελάς ξέρεις και να ζήσεις!
Οι εμπειρίες που αποκόμισα από το multiplayer θα μου μείνουν αξέχαστες λόγω της ξεκαρδιστικής ιδιομορφίας τους. Είτε φτιάξετε δικό σας παιχνίδι είτε μπείτε στο ήδη στημένο από άλλο παίκτη, θα σας δοθεί ο ρόλος ενός εκ των τριών ηρώων. Τους άλλους δύο της παρέας θα τους χειριστούν οι φίλοι σας ή εντελώς άγνωστοι παίκτες που αναζητούν πολύχρωμες και χιουμοριστικές συγκινήσεις. Καθότι δεν είχα κάποιους φίλους που διαθέτουν το παιχνίδι προκειμένου να φτιάξουμε την δική μας ομάδα, αποφάσισα να ενταχθώ σε μια τυχαία και το σκηνικό που ακολούθησε είναι σχεδόν απερίγραπτο.

Μου δόθηκε ασυζητητί ο ρόλος του Pontius γιατί οι υπόλοιποι ήταν ήδη πιασμένοι. Η πλάκα της υπόθεσης είναι ότι ο Pontius είναι ο λιγότερο χρήσιμος ήρωας στην επίλυση των γρίφων λειτουργώντας περισσότερο σαν σωματοφύλακας των υπολοίπων. Εντός ολίγων λεπτών αντελήφθην ότι οι συμπαίκτες μου δεν είχαν τερματίσει το Trine 3 για να γνωρίζουν την επίλυση των γρίφων της πίστας όπου βρισκόμασταν και επίσης δεν μπορούσαν να χειριστούν τέλεια τις δυνάμεις των avatar τους. Προσθέστε στο μείγμα και έναν Amadeus που κινείτο οριζοντίως από την μέση και πάνω σαν να τον κλώτσησε άλογο στο στήθος και να έμεινε εκεί, για να αντιληφθείτε πως μπορεί να γίνει το σκηνικό άκρως «εκρηκτικό».

Ο Amadeus αποδείχτηκε ο πιο αδύναμος κρίκος, βρίσκοντας πολλές φορές τυχαία ότι η λύση είναι η μετακίνηση ενός αντικειμένου με τηλεκίνηση, επιτρέποντας σε εμένα και την Zoya να προχωρήσουμε και στη συνέχεια κινούσε άθελά του το αντικείμενο και έμενε πίσω, αναγκάζοντάς μας να τον περιμένουμε ή -σε μερικές περιπτώσεις- να επιστρέφουμε για να τον βοηθήσουμε. Έχοντας ξεκαρδιστεί στα γέλια με τον γελοίο οριζοντιωμένο μάγο προχώρησα αρκετά λεπτά με τους περίεργους συμπαίκτες μου μέχρι την στιγμή που φτάσαμε σε μια πλατφόρμα-τραμπολίνο. Αν περίμενα να σκεφτεί ο Amadeus τι χρειάζεται για να εκτοξευτούμε στην πιο πάνω πλατφόρμα ακόμα εκεί θα ήμουν οπότε την έκανα ταχύτατα με την εικόνα του σπασμένου μάγου χαραγμένη στο μυαλό μου. Τέτοιες και ακόμα διασκεδαστικότερες εμπειρίες σας αναμένουν στο multiplayer mode του Trine 3 που αξίζει πραγματικά τα… λεφτά του.

Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο
Ο μαγευτικός κόσμος των περασμένων Trine δεν άλλαξε και πολύ στο τρίτο μέρος της σειράς παρά την προσθήκη μιας επιπλέον διάστασης. Στο τρισδιάστατο περιβάλλον της πλέον η γνωστή τριάδα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα skills της για την εξουδετέρωση παγίδων και την συντριβή εχθρών. Φυσικά η εμφάνιση του βάθους προσδίδει ρεαλισμό στην ατμόσφαιρα και με ανάγκασε να εξασκήσω στο έπακρο την παρατηρητικότητα μου για να ανακαλύψω κρυμμένα trineangles στο βάθος της οθόνης, να ισορροπήσω πλατφόρμες σαν πάτημα για ανώτερα επίπεδα, να διαβώ πόρτες στα ενδότερα της πίστας κ.ο.κ. Το φόντο της περιπέτειας είναι εκθαμβωτικά όμορφο και η αισθητική μου απόλαυση κορυφώθηκε στην πίστα που οι χαρακτήρες μου βάδιζαν μέσα στις σελίδες ενός πανάρχαιου μαγικού βιβλίου. Τέτοιος συνδυασμός χρωμάτων, animation και φωτισμού είναι το κάτι άλλο για τα καλοεκπαιδευμένα μάτια σας και τελικά σήμα κατατεθέν του Trine.

Ο Ari Pulkkinen, Φινλανδός συνθέτης των προηγούμενων Trine, των Shadowgrounds και του εμπορικού θαύματος Angry Birds, είναι υπεύθυνος για το μεγαλοπρεπές soundtrack του Trine 3. Το βασικό theme με τις φλογέρες και την ηχητική του απαλότητα με προετοίμασε αυτόματα για παραμυθένιους κόσμους με κέλτικη χροιά ενώ μου άρεσαν αρκετά τα θέματα των τριών ηρώων με εκείνο του Pontius να ξεχωρίζει χάρη στην γουέστερν ακουστική του που σχηματίζει στο μυαλό την εικόνα ενός κοιλαρά καουμπόη! Το voice acting είναι παραδειγματικό με την φωνή του γηραλέου Amadeus να διακρίνεται λόγω της σεβάσμιας χροιάς της.

Trine it out!
Ο κόσμος του Trine έχει καταλάβει πλέον περίοπτη θέση στην καρδιά μας με τους χιουμοριστικούς ήρωες, τα πανέμορφα ντεκόρ και τους συναρπαστικούς του γρίφους. Περίμενα το τρίτο μέρος της σειράς να με «κουφάνει» με τις παροχές και την δράση του αλλά έχασε αρκετούς πόντους λόγω της περιορισμένης διάρκειάς και του μέτριου φινάλε που άφησε ξεκρέμαστη την πλοκή προετοιμάζοντάς μας για αρκετές ακόμα συνέχειες. Αν σκοπεύετε να αξιοποιήσετε τον editor και το multiplayer του τότε δεν πρόκειται να κλάψετε τα 22 ευρώ που θα δώσετε στο Steam ειδάλλως θα γεμίσετε θλίψη όταν τελειώσει απότομα η τόσο όμορφη εμπειρία του.

Θετικά:
- Νέα μηχανή γραφικών με 3D κίνηση στο χώρο
- Αξιοπρεπές soundtrack και voice acting
- Αδιάκοπη δράση με συνεχείς εναλλαγές χάρη στις συνδυασμένες δυνάμεις των πρωταγωνιστών
- Άψογο επίπεδο δυσκολίας και λογικοί γρίφοι
- Συναρπαστικό multiplayer mode

Αρνητικά:
- Campaign ανεπαρκούς διάρκειας
- Θέματα με την κάμερα
- Ξεκρέμαστο φινάλε

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 7.3

Γρίφοι, πλατφόρμες και δράση.

Γιάννης Μοσχονάς