Nintendo: 30 χρόνια κονσόλες
Hot
G
Guest
Πληροφορίες
Κυκλοφορία
0000-00-00
30 χρόνια παρουσίας στον χώρο των κονσολών γιορτάζει η Nintendo και θα τα γιορτάσει ακόμα καλύτερα με το Nintendo Revolution, το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2006. Δείτε αναλυτικά μία αναδρομή αυτών των 30 ετών με όλες τις κονσόλες της Nintendo που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα... Από την κατηγορία Game Links/Emulators μπορείτε να βρείτε πολλά χρήσιμα Sites τα οποία παρέχουν Emulators και Roms για τις πιο δημοφιλείς παλιότερες κονσόλες της Nintendo, οικιακές ή φορητές.
Συζήτηση στο Forum
Ιστορική αναδρομή
1977 - Color TV Game 6

Το Color TV Game6 ήταν η πρώτη κονσόλα οικιακής ψυχαγωγίας της Nintendo η οποία κυκλοφόρησε το 1977. Ο επεξεργαστής της κονσόλας κατασκευάστηκε από την Mitsubishi και μπορούσε να παίξει 6 εκδόσεις του παιχνιδιού Pong, στο οποίο μπορούσαν να παίξουν 2 άτομα ταυτόχρονα. Το μηχάνημα έγινε πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία και πούλησε πάνω από 1.000.000 κομμάτια.
Η Nintendo μετά από το Color Game TV 6 κυκλοφόρησε κι άλλες κονσόλες με το όνομα Color Game TV που ήταν αναβαθμισμένες εκδόσεις του Color TV Game 6.
1985 - Nintendo Entertainment System (NES)

Η πρώτη 8-bit κονσόλα της Nintendo η οποία υποστήριζε παιχνίδια από 3ες εταιρείες. Το NES χρησιμοποιούσε cartridges για τα παιχνίδια του. Τότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά το «Nintendo Sealed» το οποίο βρισκόταν πάνω σε κάθε cartridge και επιβεβαίωνε ότι η εταιρία στην οποία ανήκε το παιχνίδι είχε πληρώσει license fees. Όλα τα cartridges κατασκευάζονταν από την Nintendo ασχέτως σε ποια εταιρία ανήκε το παιχνίδι. Έτσι υπήρχαν εταιρείες που δεν κατασκεύασαν παιχνίδια με άδεια από την Nintendo είτε για να μην πληρώσουν είτε γιατί τους είχε απορρίψει η ίδια η Nintendo. Το NES είχε ένα ειδικό τσιπάκι το οποίο δεν επέτρεπε σε παιχνίδια που δεν είχαν άδεια από την Nintendo να τρέξουν στο σύστημα. Οι εταιρείες φυσικά έβρισκαν διάφορους τρόπους και έκαναν τα παιχνίδια τους να τρέχουν.
Το joypad του NES αποτελούνταν από: 2 στρογγυλά κουμπιά το «Α» και «Β», ακόμη 2 κουμπιά, το «Start» και «Select» και ένα D-Pad το οποίο αντικαθιστούσε τα joysticks που χρησιμοποιούνταν από τις άλλες κονσόλες. Το NES είχε και ένα άλλο μοχλό ο οποίος δεν είχε τα κουμπιά «Start» και «Select» αλλά είχε ένα μικρόφωνο. Επίσης είχε πολύ πρωτότυπα και διασκεδαστικά παιχνίδια όπως το Super Mario Bros, το θρυλικό The Legend Of Zelda, το Metroid και το Kirby's Adventure. Όλα αυτά χάρη στον Shigeru Miyamoto, ένα άνθρωπο γεμάτο με πρωτότυπες ιδέες και μεγάλη όρεξη για δουλεία σε μια από της μεγαλύτερες εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών. Υπήρχαν και πολλά παιχνίδια από άλλες εταιρίες όπως η σειρά Castlevania από την Konami, το Final Fantasy από την Square και το Mega Man από την Capcom.
Η Nintendo διέθεσε στην Ιαπωνική αγορά ένα περιφερειακό floppy disk drive για το NES για να αντικαταστήσει τα cartridges διότι οι δισκέτες διέθεταν περισσότερο χώρο για τα παιχνίδια. Δεν το διέθεσε στις άλλες μεγάλες αγορές λόγω του φόβου της για την πειρατεία, όμως τα παιχνίδια που στην Ιαπωνία κυκλοφορήσαν σε δισκέτες και αργότερα στις άλλες αγορές σε cartridge είτε στο NES είτε στο SNES.
Το 1988 στην Αμερική είχαν ήδη πωληθεί 33 εκατομμύρια παιχνίδια για το NES και υπολογίζονταν να φτάσουν τα 44 εκατομμύρια. Είχε τα καλύτερα γραφικά κονσόλας για την εποχή του και πούλησε πάνω από 60 εκατομμύρια κομμάτια παγκοσμίως και περισσότερα από 500 εκατομμύρια παιχνίδια. Διέθετε μάλιστα και αρκετά αξεσουάρ όπως το Light Gun, το Power Pad (όπου έπρεπε να πατήσεις πάνω στα κουμπιά για να ελέγξεις το παιχνίδι) ή το U-Force 3D που ήταν ένα «γάντι» το οποίο είχε αισθητήρες οι οποίοι ανάλογα με την κίνηση του χεριού έπαιζες τα παιχνίδια, το Power Glove και το Robotic Operating Buddy (R.O.B.). Το τελευταίο δεν είχε επιτυχία γιατί δεν πήρε την αναμενόμενη υποστήριξη από την ίδια την Nintendo αλλά και από άλλες εταιρείες. Για το R.O.B. κυκλοφόρησαν μόνο 2 παιχνίδια, το Gyromite και το Stack-up.
1990 - Super Nintendo Entertainment System (SNES)

Η τρίτη οικιακή κονσόλα της Nintendo και ο διάδοχος του θρυλικού NES. Η 16-Bitη κονσόλα της Nintendo ήταν διαθέσιμη το 1990 στην Ιαπωνία και ήλπιζε να συνεχίσει την επιτυχία του NES. Σε πολύ λίγο χρόνο πούλησε 300.000 συστήματα. Το SNES ήταν ήδη νικητής αφού είχε κατακτήσει το 80% της Ιαπωνικής αγοράς με αντιπάλους τα Sega Mega Drive και Genesis. Αυτό ήταν εφικτό με την μεγάλη υποστήριξη της Nintendo στα παιχνίδια αλλά και την υποστήριξη μεγάλων εταιριών όπως οι Capcom, Konami, Tecmo, Square, Koei και Enix.
Το 1991 το SNES γίνεται διαθέσιμο στην Αμερική στην τιμή τον 200 δολαρίων μαζί με το Super Mario World και στην Ευρώπη το 1992 στην τιμή των 150 Βρετανικών λιρών. Τα cartridges για το SNES, αυτή τη φορά δεν κατασκευάζονταν από την ίδια την Nintendo αλλά από τις εταιρείες που σχεδίαζαν τα παιχνίδια. Υπήρχαν 3 εκδόσεις τον παιχνιδιών ανάλογα σε ποια περιοχή κατασκευάζονταν όπως έχουμε και σήμερα. Η Αμερικάνικη έκδοση, η Ευρωπαϊκή και η Ιαπωνική. Η καθεμιά έκδοση έτρεχε μόνο στο SNES της αντίστοιχης περιοχής.
Από περιφερειακά το SNES είχε αρκετά. Το Super Scope που ήταν παρόμοιο με το light gun του NES (και είχε δυνατότητες ασύρματης σύνδεσης) και το Super Advantage που ήταν ένα joystick επίσης παρόμοιο με το αντίστοιχο του NES. Επίσης η Nintendo διέθεσε στην αγορά το SNES Mouse μαζί με το Mario Paint και το Super Multitap που ήταν ένας αντάπτορας για multiplayer και υποστήριζε μέχρι και 8 παίχτες ταυτόχρονα! Ένα άλλο ενδιαφέρον περιφερειακό που δεν το κυκλοφόρησε η Nintendo ήταν το Super Game Boy, ένας ανταπτορας που επέτρεπε σε παιχνίδια σχεδιασμένα για την φορητή κονσόλα της Nintendo να τρέχουν στο SNES. Η Nintendo σταμάτησε την παραγωγή SNES στην Αμερική το 1999 ενώ στην Ιαπωνία η παραγωγή SNES σταμάτησε το 2003.
Το SNES ήταν άξιος διάδοχος του NES με φοβερά παιχνίδια που μέχρι σήμερα χαρίζουν αξέχαστες στιγμές σε όλους τους gamers. Μερικά από αυτά είναι το F-Zero, το Super Mario Kart, το Star Fox, το Street Fighter 2 Turbo, το Chrono Trigger, ή το Donkey Kong Country 2.
1995 � Nintendo Virtual Boy (VB)

Το 1995 σε Ιαπωνία και Αμερική η Nintendo κυκλοφόρησε την τέταρτή της οικιακή κονσόλα, το Virtual Boy και την πρώτη κονσόλα που χρησιμοποιούσε Virtual Reality. Η κονσόλα χρησιμοποιούσε ένα προβολέα σε σχήμα γυαλιών για την προβολή τον τρισδιάστατων γραφικών. Η κονσόλα κυκλοφόρησε στην τιμή τον 180 Δολαρίων. Το Virtual Boy παρ� όλο που ήταν μια 32-Bit κονσόλα τα τρισδιάστατα γραφικά της απεικονίζονταν μόνο με ένα χρώμα, το κόκκινο! Αυτός ήταν ένας από τους πολλούς παράγοντες που συντέλεσαν στην αποτυχία της. Οι gamers ήξεραν ότι μετά από λίγο καιρό η Nintendo θα κυκλοφορούσε την 64-Bit κονσόλα της, το Nintendo 64. Ένα μειονέκτημα που είχε το Virtual Boy ήταν ότι προκαλούσε πρόβλημα στα μάτια για άτομα κάτω από 7 χρόνων και πονοκέφαλους σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό, δυστυχώς, απέτρεψε πολλούς από το να αγοράσουν το μηχάνημα. Τα πιο πάνω και η φτωχή υποστήριξη από της εταιρείες συνέβαλαν στην εμπορική αποτυχία του μηχανήματος και έτσι η Nintendo δεν το διέθεσε ποτέ στην Ευρωπαϊκή αγορά (αν και στην Αμερικάνικη πούλησε 40 εκ. κομμάτια).
1996 � Nintendo 64 (N64)

Το "Project Reality" ή επίσημα Nintendo 64 κυκλοφόρησε το 1996 σε Ιαπωνία και Αμερική και ένα χρόνο αργότερα στην Ευρώπη. Στην Ιαπωνία από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του πούλησε πάνω από 500,000 μηχανήματα και σε Αμερική πούλησε 350,000 τις πρώτες 3 μέρες κυκλοφορίας του! Όταν κυκλοφόρησε σε Αμερική και Ευρώπη είχε 2 τίτλους. Το Super Mario 64 και το PilotWings 64 ενώ σε Ευρώπη κυκλοφόρησε ακόμη ένας τίτλος, το Star Wars: Shadows of the Empire. To Nintendo 64 χρησιμοποιούσε Cartridges, παρά το γεγονός ότι οι άλλες 64Bitες κονσόλες, Playstation & Sega Saturn, χρησιμοποιούσαν CDs. H Nintendo το έκανε αυτό διότι τα CDs μπορούσαν πιο εύκολα να αντιγραφούν (κάτι που διευκόλυνε την πειρατεία) ενώ δεν χρειάζονταν Memory cards για την αποθήκευση των παιχνιδιών αφού το κάθε cartridge είχε δικό του χώρο. Απ' την άλλη οι περισσότερες εταιρείες παιχνιδιών προτίμησαν να κατασκευάσουν τα παιχνίδια τους σε CD που ήταν πολύ πιο φθηνό και πιο εύκολο να γίνει σε σχέση με τα cartiridges. Συγκεκριμένα χρειάζονταν περίπου $0,10 για ένα CD και $25 για ένα cartridge.
Το N64 έβγαλε πολλά εξαιρετικά Games, όπως τα Super Mario 64, The Legend Of Zelda: Ocarina (οι πρώτες 3D εκδόσεις των 2 αυτών τίτλων) ή το Mario Kart 64. To N64 είχε και αρκετά συνοδευτικά, όπως το Controller Pack (μια memory card που έμπαινε στον μοχλό και εκεί αποθηκεύονταν τα παιχνίδια), το expansion Pack (που χρησίμευε στην επέκταση της μνήμης της κονσόλας αφού περιείχε 4MB μνήμης RAM) και τo Rumble Pack, ένα αξεσουάρ που χρησίμευε στην δόνηση του μοχλού και σήμερα έχει γίνει στάνταρ για όλες τις κονσόλες. Η παραγωγή παιχνιδιών για το N64 σταμάτησε στην Αμερική το 2002 με τελευταίο παιχνίδι το Tony Hawk's Pro Skater 3 και το 2001 στην Ευρώπη με τελευταίο παιχνίδι το Mario Party 3.
2001 - Game Cube (GC)

Μετά από το N64 κυκλοφόρησε το 2001 στην Ιαπωνία (και ένα χρόνο μετά σε Αμερική και Ευρώπη) και η 6η σε σειρά οικιακή κονσόλα της Nintendo, το Game Cube. Ήταν η πρώτη 128-Bitη κονσόλα της Nintendo, η οποία έπρεπε να συναγωνιστεί με το Dreamcast της Sega, το PlayStation 2 της Sony, και το Xbox της Microsoft. Για πρώτη φορά κονσόλα της Nintendo χρησιμοποίησε CDs αντί για Cartridges. Τα CDs του Gamecube είναι ουσιαστικά Mini DVD με διάμετρο 8cm και χωρητικότητα περίπου 1,5GB. Η σχετικά μικρή χωρητικότητα των Mini-DVD σε ορισμένες περιπτώσεις ανάγκαζε τους κατασκευαστές να κυκλοφορήσουν το παιχνίδι τους σε 2 δισκάκια όπως το Resident Evil 4 της Capcom. Με αυτό τον τρόπο για άλλη μια φορά η Nintendo απέφυγε σε μεγάλο βαθμό την πειρατεία αφού τα συγκεκριμένα δισκάκια δεν μπορούσαν εύκολα να αντιγραφούν.
Επιπλέον το Gamecube μπορεί να συνδεθεί με το Gameboy Advance και το Gameboy Advance SP μέσω ειδικού καλωδίου. Όλα αυτά τα χρόνια πάντως δεν υπήρχε η αναμενόμενη υποστήριξη από τις εταιρείες κατασκευής παιχνιδιών προς το Gamecube ενώ αρκετές έχουν ανακοινώσει επίσημα ότι θα σταματήσουν να κατασκευάζουν παιχνίδια για την συγκεκριμένη κονσόλα, αν και τα Legend of Zelda: Wind Waker, Mario Kart Double Dash, Resident Evil 4 και άλλοι ακόμα τίτλοι εισέπραξαν πολύ καλές κριτικές.
Δημήτρης Χριστοδούλου
Συζήτηση στο Forum
Ιστορική αναδρομή
1977 - Color TV Game 6

Το Color TV Game6 ήταν η πρώτη κονσόλα οικιακής ψυχαγωγίας της Nintendo η οποία κυκλοφόρησε το 1977. Ο επεξεργαστής της κονσόλας κατασκευάστηκε από την Mitsubishi και μπορούσε να παίξει 6 εκδόσεις του παιχνιδιού Pong, στο οποίο μπορούσαν να παίξουν 2 άτομα ταυτόχρονα. Το μηχάνημα έγινε πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία και πούλησε πάνω από 1.000.000 κομμάτια.
Η Nintendo μετά από το Color Game TV 6 κυκλοφόρησε κι άλλες κονσόλες με το όνομα Color Game TV που ήταν αναβαθμισμένες εκδόσεις του Color TV Game 6.
1985 - Nintendo Entertainment System (NES)

Η πρώτη 8-bit κονσόλα της Nintendo η οποία υποστήριζε παιχνίδια από 3ες εταιρείες. Το NES χρησιμοποιούσε cartridges για τα παιχνίδια του. Τότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά το «Nintendo Sealed» το οποίο βρισκόταν πάνω σε κάθε cartridge και επιβεβαίωνε ότι η εταιρία στην οποία ανήκε το παιχνίδι είχε πληρώσει license fees. Όλα τα cartridges κατασκευάζονταν από την Nintendo ασχέτως σε ποια εταιρία ανήκε το παιχνίδι. Έτσι υπήρχαν εταιρείες που δεν κατασκεύασαν παιχνίδια με άδεια από την Nintendo είτε για να μην πληρώσουν είτε γιατί τους είχε απορρίψει η ίδια η Nintendo. Το NES είχε ένα ειδικό τσιπάκι το οποίο δεν επέτρεπε σε παιχνίδια που δεν είχαν άδεια από την Nintendo να τρέξουν στο σύστημα. Οι εταιρείες φυσικά έβρισκαν διάφορους τρόπους και έκαναν τα παιχνίδια τους να τρέχουν.
Το joypad του NES αποτελούνταν από: 2 στρογγυλά κουμπιά το «Α» και «Β», ακόμη 2 κουμπιά, το «Start» και «Select» και ένα D-Pad το οποίο αντικαθιστούσε τα joysticks που χρησιμοποιούνταν από τις άλλες κονσόλες. Το NES είχε και ένα άλλο μοχλό ο οποίος δεν είχε τα κουμπιά «Start» και «Select» αλλά είχε ένα μικρόφωνο. Επίσης είχε πολύ πρωτότυπα και διασκεδαστικά παιχνίδια όπως το Super Mario Bros, το θρυλικό The Legend Of Zelda, το Metroid και το Kirby's Adventure. Όλα αυτά χάρη στον Shigeru Miyamoto, ένα άνθρωπο γεμάτο με πρωτότυπες ιδέες και μεγάλη όρεξη για δουλεία σε μια από της μεγαλύτερες εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών. Υπήρχαν και πολλά παιχνίδια από άλλες εταιρίες όπως η σειρά Castlevania από την Konami, το Final Fantasy από την Square και το Mega Man από την Capcom.
Η Nintendo διέθεσε στην Ιαπωνική αγορά ένα περιφερειακό floppy disk drive για το NES για να αντικαταστήσει τα cartridges διότι οι δισκέτες διέθεταν περισσότερο χώρο για τα παιχνίδια. Δεν το διέθεσε στις άλλες μεγάλες αγορές λόγω του φόβου της για την πειρατεία, όμως τα παιχνίδια που στην Ιαπωνία κυκλοφορήσαν σε δισκέτες και αργότερα στις άλλες αγορές σε cartridge είτε στο NES είτε στο SNES.
Το 1988 στην Αμερική είχαν ήδη πωληθεί 33 εκατομμύρια παιχνίδια για το NES και υπολογίζονταν να φτάσουν τα 44 εκατομμύρια. Είχε τα καλύτερα γραφικά κονσόλας για την εποχή του και πούλησε πάνω από 60 εκατομμύρια κομμάτια παγκοσμίως και περισσότερα από 500 εκατομμύρια παιχνίδια. Διέθετε μάλιστα και αρκετά αξεσουάρ όπως το Light Gun, το Power Pad (όπου έπρεπε να πατήσεις πάνω στα κουμπιά για να ελέγξεις το παιχνίδι) ή το U-Force 3D που ήταν ένα «γάντι» το οποίο είχε αισθητήρες οι οποίοι ανάλογα με την κίνηση του χεριού έπαιζες τα παιχνίδια, το Power Glove και το Robotic Operating Buddy (R.O.B.). Το τελευταίο δεν είχε επιτυχία γιατί δεν πήρε την αναμενόμενη υποστήριξη από την ίδια την Nintendo αλλά και από άλλες εταιρείες. Για το R.O.B. κυκλοφόρησαν μόνο 2 παιχνίδια, το Gyromite και το Stack-up.
1990 - Super Nintendo Entertainment System (SNES)

Η τρίτη οικιακή κονσόλα της Nintendo και ο διάδοχος του θρυλικού NES. Η 16-Bitη κονσόλα της Nintendo ήταν διαθέσιμη το 1990 στην Ιαπωνία και ήλπιζε να συνεχίσει την επιτυχία του NES. Σε πολύ λίγο χρόνο πούλησε 300.000 συστήματα. Το SNES ήταν ήδη νικητής αφού είχε κατακτήσει το 80% της Ιαπωνικής αγοράς με αντιπάλους τα Sega Mega Drive και Genesis. Αυτό ήταν εφικτό με την μεγάλη υποστήριξη της Nintendo στα παιχνίδια αλλά και την υποστήριξη μεγάλων εταιριών όπως οι Capcom, Konami, Tecmo, Square, Koei και Enix.
Το 1991 το SNES γίνεται διαθέσιμο στην Αμερική στην τιμή τον 200 δολαρίων μαζί με το Super Mario World και στην Ευρώπη το 1992 στην τιμή των 150 Βρετανικών λιρών. Τα cartridges για το SNES, αυτή τη φορά δεν κατασκευάζονταν από την ίδια την Nintendo αλλά από τις εταιρείες που σχεδίαζαν τα παιχνίδια. Υπήρχαν 3 εκδόσεις τον παιχνιδιών ανάλογα σε ποια περιοχή κατασκευάζονταν όπως έχουμε και σήμερα. Η Αμερικάνικη έκδοση, η Ευρωπαϊκή και η Ιαπωνική. Η καθεμιά έκδοση έτρεχε μόνο στο SNES της αντίστοιχης περιοχής.
Από περιφερειακά το SNES είχε αρκετά. Το Super Scope που ήταν παρόμοιο με το light gun του NES (και είχε δυνατότητες ασύρματης σύνδεσης) και το Super Advantage που ήταν ένα joystick επίσης παρόμοιο με το αντίστοιχο του NES. Επίσης η Nintendo διέθεσε στην αγορά το SNES Mouse μαζί με το Mario Paint και το Super Multitap που ήταν ένας αντάπτορας για multiplayer και υποστήριζε μέχρι και 8 παίχτες ταυτόχρονα! Ένα άλλο ενδιαφέρον περιφερειακό που δεν το κυκλοφόρησε η Nintendo ήταν το Super Game Boy, ένας ανταπτορας που επέτρεπε σε παιχνίδια σχεδιασμένα για την φορητή κονσόλα της Nintendo να τρέχουν στο SNES. Η Nintendo σταμάτησε την παραγωγή SNES στην Αμερική το 1999 ενώ στην Ιαπωνία η παραγωγή SNES σταμάτησε το 2003.
Το SNES ήταν άξιος διάδοχος του NES με φοβερά παιχνίδια που μέχρι σήμερα χαρίζουν αξέχαστες στιγμές σε όλους τους gamers. Μερικά από αυτά είναι το F-Zero, το Super Mario Kart, το Star Fox, το Street Fighter 2 Turbo, το Chrono Trigger, ή το Donkey Kong Country 2.
1995 � Nintendo Virtual Boy (VB)

Το 1995 σε Ιαπωνία και Αμερική η Nintendo κυκλοφόρησε την τέταρτή της οικιακή κονσόλα, το Virtual Boy και την πρώτη κονσόλα που χρησιμοποιούσε Virtual Reality. Η κονσόλα χρησιμοποιούσε ένα προβολέα σε σχήμα γυαλιών για την προβολή τον τρισδιάστατων γραφικών. Η κονσόλα κυκλοφόρησε στην τιμή τον 180 Δολαρίων. Το Virtual Boy παρ� όλο που ήταν μια 32-Bit κονσόλα τα τρισδιάστατα γραφικά της απεικονίζονταν μόνο με ένα χρώμα, το κόκκινο! Αυτός ήταν ένας από τους πολλούς παράγοντες που συντέλεσαν στην αποτυχία της. Οι gamers ήξεραν ότι μετά από λίγο καιρό η Nintendo θα κυκλοφορούσε την 64-Bit κονσόλα της, το Nintendo 64. Ένα μειονέκτημα που είχε το Virtual Boy ήταν ότι προκαλούσε πρόβλημα στα μάτια για άτομα κάτω από 7 χρόνων και πονοκέφαλους σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό, δυστυχώς, απέτρεψε πολλούς από το να αγοράσουν το μηχάνημα. Τα πιο πάνω και η φτωχή υποστήριξη από της εταιρείες συνέβαλαν στην εμπορική αποτυχία του μηχανήματος και έτσι η Nintendo δεν το διέθεσε ποτέ στην Ευρωπαϊκή αγορά (αν και στην Αμερικάνικη πούλησε 40 εκ. κομμάτια).
1996 � Nintendo 64 (N64)

Το "Project Reality" ή επίσημα Nintendo 64 κυκλοφόρησε το 1996 σε Ιαπωνία και Αμερική και ένα χρόνο αργότερα στην Ευρώπη. Στην Ιαπωνία από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του πούλησε πάνω από 500,000 μηχανήματα και σε Αμερική πούλησε 350,000 τις πρώτες 3 μέρες κυκλοφορίας του! Όταν κυκλοφόρησε σε Αμερική και Ευρώπη είχε 2 τίτλους. Το Super Mario 64 και το PilotWings 64 ενώ σε Ευρώπη κυκλοφόρησε ακόμη ένας τίτλος, το Star Wars: Shadows of the Empire. To Nintendo 64 χρησιμοποιούσε Cartridges, παρά το γεγονός ότι οι άλλες 64Bitες κονσόλες, Playstation & Sega Saturn, χρησιμοποιούσαν CDs. H Nintendo το έκανε αυτό διότι τα CDs μπορούσαν πιο εύκολα να αντιγραφούν (κάτι που διευκόλυνε την πειρατεία) ενώ δεν χρειάζονταν Memory cards για την αποθήκευση των παιχνιδιών αφού το κάθε cartridge είχε δικό του χώρο. Απ' την άλλη οι περισσότερες εταιρείες παιχνιδιών προτίμησαν να κατασκευάσουν τα παιχνίδια τους σε CD που ήταν πολύ πιο φθηνό και πιο εύκολο να γίνει σε σχέση με τα cartiridges. Συγκεκριμένα χρειάζονταν περίπου $0,10 για ένα CD και $25 για ένα cartridge.
Το N64 έβγαλε πολλά εξαιρετικά Games, όπως τα Super Mario 64, The Legend Of Zelda: Ocarina (οι πρώτες 3D εκδόσεις των 2 αυτών τίτλων) ή το Mario Kart 64. To N64 είχε και αρκετά συνοδευτικά, όπως το Controller Pack (μια memory card που έμπαινε στον μοχλό και εκεί αποθηκεύονταν τα παιχνίδια), το expansion Pack (που χρησίμευε στην επέκταση της μνήμης της κονσόλας αφού περιείχε 4MB μνήμης RAM) και τo Rumble Pack, ένα αξεσουάρ που χρησίμευε στην δόνηση του μοχλού και σήμερα έχει γίνει στάνταρ για όλες τις κονσόλες. Η παραγωγή παιχνιδιών για το N64 σταμάτησε στην Αμερική το 2002 με τελευταίο παιχνίδι το Tony Hawk's Pro Skater 3 και το 2001 στην Ευρώπη με τελευταίο παιχνίδι το Mario Party 3.
2001 - Game Cube (GC)

Μετά από το N64 κυκλοφόρησε το 2001 στην Ιαπωνία (και ένα χρόνο μετά σε Αμερική και Ευρώπη) και η 6η σε σειρά οικιακή κονσόλα της Nintendo, το Game Cube. Ήταν η πρώτη 128-Bitη κονσόλα της Nintendo, η οποία έπρεπε να συναγωνιστεί με το Dreamcast της Sega, το PlayStation 2 της Sony, και το Xbox της Microsoft. Για πρώτη φορά κονσόλα της Nintendo χρησιμοποίησε CDs αντί για Cartridges. Τα CDs του Gamecube είναι ουσιαστικά Mini DVD με διάμετρο 8cm και χωρητικότητα περίπου 1,5GB. Η σχετικά μικρή χωρητικότητα των Mini-DVD σε ορισμένες περιπτώσεις ανάγκαζε τους κατασκευαστές να κυκλοφορήσουν το παιχνίδι τους σε 2 δισκάκια όπως το Resident Evil 4 της Capcom. Με αυτό τον τρόπο για άλλη μια φορά η Nintendo απέφυγε σε μεγάλο βαθμό την πειρατεία αφού τα συγκεκριμένα δισκάκια δεν μπορούσαν εύκολα να αντιγραφούν.
Επιπλέον το Gamecube μπορεί να συνδεθεί με το Gameboy Advance και το Gameboy Advance SP μέσω ειδικού καλωδίου. Όλα αυτά τα χρόνια πάντως δεν υπήρχε η αναμενόμενη υποστήριξη από τις εταιρείες κατασκευής παιχνιδιών προς το Gamecube ενώ αρκετές έχουν ανακοινώσει επίσημα ότι θα σταματήσουν να κατασκευάζουν παιχνίδια για την συγκεκριμένη κονσόλα, αν και τα Legend of Zelda: Wind Waker, Mario Kart Double Dash, Resident Evil 4 και άλλοι ακόμα τίτλοι εισέπραξαν πολύ καλές κριτικές.
Δημήτρης Χριστοδούλου
