Dungeon Siege III

Dungeon Siege III
Οδηγίες χρήσης για το πως θα καταστρέψετε ένα sequel.




Όταν το 2002 κυκλοφόρησε το Dungeon Siege, αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα RPG της γενιάς του. Η Gas Powered Games μας έδωσε με τον καλύτερο τρόπο το epic feeling και το ευχάριστο gameplay που τόσο χρειαζόμασταν. Η συνέχεια δεν ήταν η ίδια, καθώς το sequel που ακολούθησε τρία χρόνια μετά ναι μεν ήταν αξιόλογο, αλλά υστερούσε σε θέματα πρωτοτυπίας. Ωστόσο, μας κράτησε για πάρα πολλές ώρες και μπορούμε να πούμε ότι άφησε θετικά συναισθήματα.

Τι γίνεται όμως φέτος; Γνωρίζαμε ότι τα δικαιώματα της σειράς τα οποία κατείχε η Microsoft, αγοράστηκαν από την Square Enix. Πάει λοιπόν και η συνεργασία με την Gas Powered Games και το τιμόνι ανέλαβε η Obsidian Entertainment. Κάπου εκεί το παραμύθι τελειώνει. Διότι η προγραμματιστική εταιρεία που έχει ειδικότητα στο να καταστρέφει sequels (βλέπε Neverwinter Nights 2 και Fallout: New Vegas), δεν θα μπορούσε παρά να αποτύχει για άλλη μια φορά. Δείτε λοιπόν τι μας επιφυλάσσει το τρίτο μέρος που αποδεικνύεται ταυτόχρονα και φαρμακερό.

Παρουσίαση
Έχει γίνει της μόδας τα τελευταία χρόνια οι αφηγήσεις σεναρίων στα RPG να παρουσιάζονται με την μορφή στατικών σκίτσων. Δεν καταλαβαίνω τι ενδιαφέρον βρίσκουν οι εταιρείες σε αυτό. Δεν γίνεται να έχουμε μεγαλώσει με το Diablo II που περιείχε ατμοσφαιρικά cutscenes και ξαφνικά να βλέπουμε μπροστά μας προχειροδουλειές, που όχι μόνο δεν σας δένουν με το σενάριο, αλλά σας αφήνουν πολλά ερωτηματικά για το ποιος είστε, που πάτε και τι σκοπό έχετε στη ζωή σας.

Για όσους έχουν παίξει έστω ένα από τα δύο προηγούμενα games, η υπόθεση είναι γνωστή. Βρισκόμαστε στο βασίλειο του Ehb, 150 χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου Dungeon Siege. Η 10η Λεγεώνα, που παρείχε προστασία στο βασίλειο για τέσσερις αιώνες, έχει σχεδόν αφανιστεί. Σε αυτό έβαλε το χεράκι της η Jeyne Kassynder, κόρη του βασιλιά της χώρας σας, η οποία κατηγόρησε τον στρατό ότι ήταν υπαίτιος για τον θάνατο του πατέρα της και βρήκε ευκαιρία να τον αφανίσει.

Από τον πόλεμο επέζησε μόνο μία μικρή ομάδα λεγεωνάριων, στους οποίους ηγείται ο Venerable Odo, ένας πρώην κατάσκοπος. Ο Odo φρόντισε να κρατήσει τους απόγονους των στρατιωτών του μακριά από την Jeyne Kassynder. Στο ξεκίνημα του Dungeon Siege III, ο στρατός ανασυντάσσεται κι εσείς φτάνετε πάνω στην ώρα. Δηλαδή την στιγμή που οι μισθοφόροι στρατιώτες της Kassynder επιτίθενται στο σημείο ανασύνταξης.

Χαρακτήρες-Κάμερα
Στο ξεκίνημα του παιχνιδιού καλείστε να κάνετε επιλογή ανάμεσα σε τρία επίπεδα δυσκολίας και τέσσερις ήρωες. Τους Lucas Montbarron (Warrior), Anjali (Mage), Reinhart Manx (Mage) και Katarina (Firearms). Ο Lucas είναι ο κλασικός χαρακτήρας για melee επιθέσεις και προτείνεται στους περισσότερους, καθώς σε single-player παιχνίδι, όταν όλοι ορμάνε κατά πάνω σας το κυνηγητό δεν είναι κι ότι καλύτερο. Η Anjali είναι μισή human και μισή fire-elemental (με ικανότητες τύπου Palladin), ο Reinhart «ξερός» μάγος και τέλος η Katarina ειδικεύεται στην χρήση των όπλων. Οκ, ξέρουμε ότι τα πιστόλια και τα δίκαννα δεν προσδίδουν epic feeling, είναι όμως κάτι το διαφορετικό από τα συνηθισμένα.

Ο φετινός χειρισμός έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με το Dungeon Siege II. Για την ακρίβεια είναι βασισμένος περισσότερο στα δεδομένα μιας κονσόλας. Δεν υπάρχει η top-down κάμερα, αλλά διαλέγετε εσείς το πως θα προβάλλεται ο χαρακτήρας σας. Στο PC, με τα πλήκτρα WASD η κάμερα «κλειδώνει» στην πλάτη σας, ενώ αν δίνετε εντολές μόνο μέσω του mouse τότε ο χαρακτήρας φαίνεται στο πλάι κι εσείς κινείτε την κάμερα χειροκίνητα. Ο πρώτος τρόπος είναι και ο πιο ασφαλής, ενώ με την ροδέλα του ποντικιού μπορείτε να κάνετε Zoom In/Zoom Out. Γενικά όμως η κάμερα δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με αυτή των προηγούμενων Dungeon Siege, εκεί όπου υπήρχε σαφώς καλύτερη αίσθηση του χώρου.

Μάχη-Αποστολές
Κάθε χαρακτήρας έχει και μια προϊστορία, ωστόσο αυτό δεν αποτυπώνεται σε πολλά σημεία μέσα στο παιχνίδι. Όλοι τους ξεκινούν με την ίδια κλασική παρουσίαση, από το ίδιο ακριβώς σημείο, κάνοντας τα ίδια quests και συναντώντας τους ίδιους NPC. Οι συνομιλίες μαζί τους σας δίνουν ορισμένες επιλογές, μέσω των οποίων μπορείτε απλά να τους ανακρίνετε και να μάθετε χρήσιμες πληροφορίες. Ενίοτε δίνετε το στίγμα σας στην τροπή που παίρνει η ιστορία, αλλά αυτό συμβαίνει σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Οι αποστολές που σας δίνονται είναι αρκετά απλές, του στυλ “Πήγαινε και σώσε τον τάδε”, “Βρες επιζώντες” ή “Ανατίναξε τον τάδε στόχο”. Όμως ο τρόπος που παρουσιάζονται τα γεγονότα, δημιουργούν πολλά «σεναριακά κενά» από την πρώτη κιόλας ώρα, με αποτέλεσμα είτε έχετε παίξει τα προηγούμενα μέρη της σειράς, είτε όχι, να μείνετε εντελώς αδιάφοροι στο θέαμα που σας παρουσιάζεται. Πέρα από το κεντρικό story, συναντάμε και προαιρετικά quests του τύπου “Ο άντρας μου χάθηκε, ψάξτε να τον βρείτε” οπότε και σε αυτή την περίπτωση θα αναλώνεστε σε αποστολές άνευ ουσίας, απλά για να κερδίσετε λίγες επιπλέον ώρες παιχνιδιού.

Πέραν αυτού, δεν υπάρχει καμία ένδειξη στην οθόνη για το τι πρέπει να κάνετε κάθε φορά. Θα πρέπει να δίνετε σημασία στα λόγια του εκάστοτε συμπολεμιστή σας ή να ανατρέχετε στο Journal. Συναντάμε επίσης μία πρωτοφανή δήθεν ελευθερία κινήσεων, η οποία σας οδηγεί σε διαδρόμους με αδιέξοδα ή σε μονοπάτια που καταλήγουν σε οδοφράγματα. Αν η Obisidian ήθελε να κάνει την εξερεύνηση πραγματικά ελεύθερη, τότε ας έδινε όντως πολλαπλές επιλογές διαδρομής και όχι άσκοπα σημεία τα οποία απλά σας καθυστερούν.

Το σύστημα μάχης είναι αρκετά απλό στην εκμάθηση, αλλά δύσκολο στην τελειοποίηση. Κάθε χαρακτήρας έχει δύο διαφορετικά στυλ με τα οποία χρησιμοποιεί τα όπλα. Το ένα αξιοποιείται σε πολλούς εχθρούς και το άλλο χρησιμεύει για τα bosses. Για παράδειγμα, η Katarina έχει διπλά πιστόλια για την πρώτη περίπτωση και το δίκαννο για την δεύτερη. O Lucas έχει στην πρώτη περίπτωση σπαθί και ασπίδα, ενώ στη δεύτερη το κλασικό Two-Handed Sword. Ο Reinhart και η Anjali έχουν αντίστοιχα απ’ την μία τα area of effect spells που δρουν σε πολλούς εχθρούς μαζί κι απ’ την άλλη melee επιθέσεις ή πιο αργά αλλά δυνατά spells.

Ικανότητες-Inventory
Κάθε χαρακτήρας στο Dungeon Siege έχει 9 abilities, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, με τρία επίπεδα η καθεμία. Και εδώ υπάρχουν τα abilities για την αντιμετώπιση πολλών εχθρών μαζί, αυτά για τους λίγους αλλά ισχυρούς εχθρούς και τέλος τα Defensive abilities. Κάθε φορά που κάνετε level up, επιλέγετε που θέλετε να αξιοποιήσετε τους πόντους σας, δίνοντας βάση στις επιθυμητές ικανότητες. Πέρα από τα abilities, πόντους μπορείτε να κατανείμετε και στα Talents, τα οποία χωρίζονται επίσης σε τρία επίπεδα. Σας δίνουν επιπλέον damage, καλύτερη χρήση του armor, ταχύτερο recovery, αλλά και buffs τόσο για εσάς όσο και για τους συμπολεμιστές σας.

Το ανούσιο story και το ιδιόμορφο gameplay, θα τεστάρουν τα όρια της αντοχής σας.

Ένα μεγάλο αρνητικό στοιχείο είναι ότι απουσιάζει το εκτενές customization των χαρακτήρων που είχαμε γνωρίσει στο παρελθόν, αλλά και που παρατηρούμε σε πολλά σύγχρονα Action RPG. Η αξιοποίηση όμως των Talents και των Abilities είναι βαρύνουσας σημασίας. Μέσω αυτών θα δεχθείτε και τα όποια heals, καθότι δυστυχώς φέτος δεν υπάρχει hotbar, αλλά ούτε και potions. Η αναπλήρωση ενέργειας γίνεται μέσω ικανοτήτων ή από τις power spheres. Οι τελευταίες, είναι μαγικές σφαίρες διαφόρων χρωμάτων, καθεμία από τις οποίες εκτελεί διαφορετική ενέργεια. Για παράδειγμα, οι πράσινες power spheres σας healάρουν, οι μωβ σας επιτρέπουν να εξαπολύσετε δυνατότερα spells κ.ο.κ.

Το A.I. κινείται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Οι εχθροί σας χρησιμοποιούν τις επιθέσεις τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, άλλοι από απόσταση και άλλοι σε melee, ενώ δεν επικεντρώνουν τα πυρά τους μόνο πάνω σας αλλά εξίσου και στον εκάστοτε σύντροφό σας. Το αρνητικό ωστόσο είναι ότι όταν δέχεστε επίθεση από μεγάλες ομάδες εχθρών, τότε θα έχετε σοβαρό θέμα, ειδικά στα πρώτα σας βήματα, όπου δεν υπάρχει regeneration. Στα boss fights η κατάσταση περιπλέκεται, καθώς αρκετές φορές, θα τύχει να ξεμείνετε από ενέργεια, ειδικά αν δεν έχετε αξιοποιήσει τους πόντους σας στα κατάλληλα abilities.

Το inventory του χαρακτήρα σας είναι απλό στη χρήση. Κάθε όπλο ή armor που αποκτάτε, κατανέμεται αυτόματα στην εκάστοτε κατηγορία του, πράγμα που σας βοηθάει στο να επιλέγετε άμεσα το καλύτερο αντικείμενο. Μέσω απλών ενδείξεων, ενημερώνεστε κάθε φορά για το Armor κάθε αντικειμένου που έχετε ή το Agility και το Attack ενός όπλου. Άρα ξέρετε πάντοτε τι να χρησιμοποιήσετε. Η κατανομή που υπάρχει βοηθάει επίσης στο να πουλάτε τα αντικείμενά σας στους vendors, οι οποίοι μάλιστα θα σας κάνουν αρκετά καλές τιμές.

Μέσα από το inventory μπορείτε να δείτε και όλα τα στατιστικά σας. Κι εδώ έπρεπε σε κάθε περίπτωση να υπάρχουν σαφείς επεξηγήσεις του τι σημαίνει το καθένα. Τα Hit Points, το XP, το Stamina και το Attack είναι σίγουρα πιο ευκολονόητα από τα “Attack DPS”, “Ability DPS” και Doom. Ο έμπειρος του είδους ξέρει ότι DPS σημαίνει Damage Per Second. Ο noob όμως πως θα το μάθει; Θα μυρίσει τα νύχια του;

Διάρκεια
Ένα ακόμη απογοητευτικό σημείο που πρέπει να τονίσουμε είναι η διάρκεια ζωής του παιχνιδιού. Αν κάνετε μόνο τα απαραίτητα quests, τότε για να φτάσετε ως το φινάλε θα χρειαστείτε 12-15 ώρες. Μαζί με όλα τα προαιρετικά quests υπολογίστε κάτι λιγότερο από 20 ώρες. Βέβαια αυτό έρχεται σε αντίθεση με το Dungeon Siege II, όπου ο χρόνος ήταν διπλάσιος. Κι όταν έχεις καλομάθει, κάτι τέτοια περιστατικά δεν τα βλέπεις και με το καλύτερο μάτι. Μία ακόμη διαφορά είναι η διαδικασία του save, η οποία τώρα γίνεται στα beacons. Όποτε βλέπετε τα ανάλογα σημάδια μπροστά σας, τα οποία ευτυχώς εμφανίζονται συχνά, μπορείτε να πατήσετε το Action button και να κάνετε save.

Multiplayer
Αν θέλετε να εμπλουτίσετε τις περιπέτειές σας τότε σας προτείνουμε να δοκιμάσετε το co-op mode, στο οποίο συμμετέχουν είτε 2 παίκτες στην ίδια κονσόλα, είτε 2-4 online. Όταν παίζουν δύο παίκτες, η δυσκολία είναι ίδια με αυτή που υπάρχει και στο Single-Player campaign. Όσο όμως ο αριθμός παικτών αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και η δυσκολία των mobs. Επίσης, μεγάλο ρόλο παίζουν και τα abilities, καθώς όσοι μπορούν να κάνουν καλά buffs στους συμπαίκτες τους, θα κάνουν πιο εύκολο το έργο της ομάδας τους.

Στο θέμα συνεργασίας, ένας παίκτης ηγείται της ομάδας του και οι άλλοι ακολουθούν, ενώ παράλληλα μπορούν να προτείνουν μελλοντικές αποφάσεις. Το θετικό είναι ότι δεν απαιτείται η διαρκής συνύπαρξη όλων σε ένα παιχνίδι. Αν κάποιος θέλει να αποχωρήσει, απλά το κάνει και συνεχίζουν οι υπόλοιποι. Ακόμα κι αν στο τέλος μείνει ένας, τότε συνεχίζει να παίζει με την CPU μέχρι να μπει ένας δεύτερος και να του κάνει παρέα.

Γραφικά-Ήχος
Τα περιβάλλοντα του Dungeon Siege III περιλαμβάνουν τοποθεσίες κάθε είδους, από δάση και κάστρα, μέχρι ιπτάμενες πλατφόρμες και σκοτεινά dungeons. Η ποικιλία των εχθρών είναι τεράστια, καθώς πετύχαμε ιππότες κάθε είδους, αλλά και μυθικά πλάσματα, τα οποία αλλάζουν διαρκώς, ανάλογα με την τοποθεσία, ώστε να ανανεώνεται το ενδιαφέρον σας.

Από εκεί και πέρα, τα textures έχουν ορισμένες κακοτεχνίες, τα physics είναι ελλειπή, ενώ το lipsync είναι πραγματικά ανύπαρκτο. Το voice acting δε, είναι χειρότερο κι από ερμηνεία πρωτοετή φοιτητή της υποκριτικής. Οι ηθοποιοί μιλάνε εντελώς ασυναίσθητα, λες και διαβάζουν έτοιμο κείμενο. Τουλάχιστον, τα οπτικά και τα ηχητικά εφέ συντελούν στην δημιουργία μιας αποπνιχτικής ατμόσφαιρας, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με τον συγκεκριμένο τίτλο. Τέλος, η μουσική έχει πολύ διακριτικό ρόλο και ενίοτε διάφορες καλές αναλαμπές, ανάλογα με την περίσταση.

Επίλογος
Όσοι έχετε προλάβει τα προηγούμενα Dungeon Siege και δοκιμάσετε να παίξετε το τρίτο μέρος, θα εκπλαγείτε…αρνητικά. Η κατάσταση «μυρίζει αρπαχτή» κι όλα δείχνουν ότι επρόκειτο για ένα sequel που απλά έπρεπε να βγει. Όσο καλή κι αν είναι η ατμόσφαιρα, η ανούσια απλοποίηση του χειρισμού στα δεδομένα των κονσολών, το επίσης απλοποιημένο gameplay και η έλλειψη προσανατολισμού, είναι ικανά να σας απομακρύνουν από τα πρώτα κιόλας λεπτά.

Θετικά:
- Το Co-Op παρουσιάζει ενδιαφέρον
- Τεράστια ποικιλία εχθρών

Αρνητικά:
- Περιορισμένα customizations κι ελάχιστα abilities
- Η κάμερα ανά διαστήματα σας ταλαιπωρεί
- Μικρή διάρκεια σε σύγκριση με τα προηγούμενα
- Το voice acting είναι στο μεγαλύτερο μέρος του τραγικό
- Αδιάφορο σενάριο με έλλειψη σαφήνειας στις αποστολές

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 6.5
Gameplay: 5.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.1

Η Obsidian αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν ξέρει να φτιάχνει RPG.

Μάνος Γρυπάρης